مجله طب نظامی
سال:1385 | دوره:8 | شماره:2 (مسلسل 28) |تعداد مقالات:13

مقدمه: سهم ایران از سوانح و پدیده های نامطلوب طبیعی حدود 6 درصد کل پدیده های جهان است و از آن جا که ایران بر روی قسمت میانی کمربند لرزه خیز آلپ- هیمالیا قرار دارد، زلزله سهم عمده ای از سوانح را به خود اختصاص می دهد. پس از زلزله ویرانگر منجیل که منجر به مرگ بیش از 20000 نفر گردید در ساعت پنج و بیست و دو دقیقه بامداد روز پنجم دی ماه 1382 مصادف با 26 دسامبر 2003 زلزله دیگری در شهرستان بم از توابع استان کرمان در جنوب شرقی ایران با شدت 6.5 درجه در مقیاس ریشتر اتفاق افتاد که منجر به مرگ بیش از 40000 نفر و تخریب حدود 85% شهر و خرابی 100% خانه های خشتی و گلی به خصوص در بخش قدیمی شهر شد که در کل، مجموعه خسارات از نظر اقتصادی معادل 1.5 میلیارد دلار ارزیابی گردید. این مطالعه با هدف ارایه راهکارهایی مناسب برای مدیریت پسماندهای جامد در هنگام رخ دادهای طبیعی نظیر زلزله در مناطق مختلف کشور انجام شد.مواد و روش کار: در این مطالعه، مدیریت و میزان پسماندهای جامد تولیدی، وضعیت جمع آوری و حمل و نقل و دفع آنها قبل و بعد از زلزله بم براساس آمار و اطلاعات به دست آمده از مراکز شهرداری، مراکز بهداشتی استان و نیز مشاهده و مصاحبه در شهر بم مورد بررسی قرار گرفت.نتایج: میزان پسماندهای جامد شهر بم قبل از زلزله حدود 120 تن در روز، نحوه جمع آوری روش خانه به خانه و حمل و نقل توسط وانت و کامیون و محل دفن 22 کیلومتری شرق شهر در بین کوه های دارستان بوده است که بعد از زلزله میزان پسماند جامد تولیدی به حدود 200 تن در روز رسید. پسماندها پس از جمع آوری از اردوگاه ها به ایستگاه انتقال داده شده، سپس به محل دفن سابق منتقل می شد و در آن جا پسماندها را به طور روزانه آتش می زدند و نخاله های ساختمانی نیز به دره ای در 20 کیلومتری شهر منتقل می شد؛ اما به دلیل عدم نظارت در طول جاده بم- براوات پخش می شد.بحث: دو عملکرد مدیریتی در رابطه با ضایعات زلزله و مدیریت پسماندهای تولیدی عبارتند از اقدامات پیش از وقوع و اقدامات پس از وقوع زلزله که در ارتباط با مدیریت ضایعات تولیدی این نکته را باید توجه داشت که هر گونه برنامه ریزی از قبل تعیین شده در برابر زلزله و ضایعات آن می تواند مشکلات و هزینه های اضافی را کاهش دهد و با توجه به تجارب به دست آمده از زلزله بم و موارد و مشکلات موجود ارایه راهکارهای اساسی در مدیریت پسماندهای جامد قبل و بعد از زلزله می تواند راهگشای مناسبی در این زمینه باشد.

مقدمه: ایدز یک بیماری کشنده است و پرستاران در معرض ابتلای شغلی به این ویروس می باشند. از این رو، آگاهی پرستاران از راه های انتقال، پیشگیری و کنترل ایدز مهم است. این مطالعه به منظور بررسی وضع آگاهی پرستاران در این زمینه انجام شده است.مواد و روش کار: این یک مطالعه توصیفی- مقطعی در پرستاران بیمارستان بقیه اله(عج) می باشد. در این مطالعه، یک پرسشنامه شامل اطلاعات دموگرافیک و 33 سوال در مورد بیماری ایدز تهیه گردید. 200 نفر از پرستاران به روش تصادفی ساده انتخاب و یافته ها با استفاده برنامه ی آماری SPSS12 آنالیز آماری شدند.نتایج: پاسخ دهندگان در این مطالعه 129 نفر زن (64.5%) و 71 نفر (35.5%) مرد بودند و میانگین سنی آنان 0.5±31.16 سال بود. سطح تحصیلات لیسانس بیشترین فراوانی را دارا بود (69.5%) و میانگین مدت اشتغال 0.4±6.81 سال تعیین شد. سطح آگاهی پرستاران در 13.5% موارد عالی، 34.5% خوب، 43% متوسط و در 9% موارد ضعیف بود. کمترین پاسخ درست مربوط به نوع احتیاط (1.5%) و بیشترین پاسخ درست مربوط به انتقال بیماری از طریق دندانپزشکی (94%) بود.بحث: نتایج این مطالعه نشان داد که سطح آگاهی پرستاران از راه های انتقال بیماری ایدز مطلوب نیست؛ بنابراین، با توجه به خطر انتقال شغلی ایدز، آموزش های لازم برای کاهش و جلوگیری از ابتلا به ایدز برای پرستاران توصیه می شود.

مقدمه: در یک مطالعه در استان ایلام روی مصدومین مین، مرگ و میر 36.4% در 1082 مصدون گزارش شد. به دنبال این مطالعه و با هدف کاهش درصد مرگ و میر یک سیستم پیش بیمارستانی جهت رسیدگی به مصدومین استان طراحی شد.مواد و روش کار: در مطالعه مداخله ای که در سطح اورژانس شهر مهران از توابع استان ایلام و شبکه های بهداشت روستایی حومه آن انجام شد، 109 نفر از پزشکان، پرستاران و پرسنل اورژانس و هلال احمر شهر ایلام، شهرستان مهران و حومه آموزش های مقدماتی و پیشرفته نجات حیات(Basic trauma life support), ATLS (Advance trauma life support)  BTLS را به روش آموزش بر روی حیوان فرارگرفتند و جهت امدادرسانی با کیف های احیا مجهز شدند؛ در سطح روستایی نیز 4725 نفر آموزش های مقدماتی نجات حیات را در چند سطح مختلف آموزش دیدند و به عنوان امداد رسان به سیستم امداد و نجات کمک کردند. بین سال های 2002 تا 2005 اطلاعات پزشکی تعداد 288 مجروح مین ثبت شد و به این ترتیب فاکتورهای بهبودی (نتیجه درمان بر شدت آسیب و مرگ و میر) در بیمارستان مرکزی شهر ایلام جمع آوری گردید. از نمره شدت آسیب [Injury Severity Score (ISS)]، برای نشان دادن این شاخص استفاده شد و شرایط فیزیولوژیک مجروح با سیستم نمره دهی (PSS)Physiologic Severity Score قبل از بیمارستان و پس از رسیدن به بیمارستان مرکزی شهر ایلام بررسی و مقایسه گردید.نتایج: سیستم امداد فوق الذکر، علاوه بر کمک رسانی به انواع بیماران ترومایی، به 288 مجروح مین نیز امداد رسانی کرد. میانگین نمره شدت آسیب (ISS) در این مطالعه 20.73 بود. 34% مجروح درگروه ترومای شدید قرار گرفتند و ISS بیشتر از 15 داشتند. مرگ و میر کلی در این مطالعه سه ساله 27% بود. میانگین PSS قبل از بیمارستان 6.40 و پس از رسیدن به بیمارستان شهر 7.43 شده بود و این اختلاف، معنی دار است. (CI of difference=95%), (-1.189-0.9107).بحث: برقراری سیستم کم هزینه با تکنولوژی پیشرفته آموزشی، در زمان قبل از ورود به بیمارستان می تواند با افزایش مراقبت های قبل از بیمارستان باعث کاهش مرگ و میر مصدومین شود.

مقدمه: حوادث غیرمترقبه دارای دو ویژگی احتمال وقوع کم و تاثیر زیاد هستند. دراین شرایط تعداد زیادی از مجروحان و آسیب دیدگان به منظور بهره گیری از تسهیلات بهداشتی درمانی به سوی بیمارستان ها سرازیر می گردند. واکنش مناسب نسبت به حوادث غیرمترقبه نیازمند آمادگی مناسب است. در هر بیمارستان باید یک برنامه ی آمادگی برای حوادث غیرمترقبه وجود داشته باشد. مدیران موسسات بهداشتی درمانی بایستی ضمن شناخت مخاطرات به بالا بردن توان و استانداردها و کاهش مخاطرات ناشی از حوادث غیرمترقبه بپردازند. هدف از پژوهش حاضر ارزیابی میزان آمادگی بیمارستان های شهرتهران از نظر آسیب پذیری و مقاومت سازه ای، سازماندهی امکانات و تسهیلات، ارتباطات و اطلاعات، مدیریت بحران و آموزش کارکنان برای مقابله با حوادث غیرمترقبه بود.مواد و روش کار: این مطالعه به صورت مقطعی- مشاهده ای انجام شد. جامعه آماری پژوهش شالم روسا و مدیران ارشد بیمارستان منتخب شهر تهران اعم از مدیران مراکز، مدیران پرستاری، مدیران اداری و مالی و مسوولان کمیته های بحران در بیمارستان ها می شد؛ این افراد در مجموع 21 نفر بودند. بیمارستان ها با توجه به اهداف پژوهش و از دانشگاه های علوم پزشکی شهر تهران انتخاب شدند، به این صورت که بیمارستان های بقیه اله (عج)، نجمیه و جماران از دانشگاه علوم پزشکی بقیه اله (عج)، بیمارستان شریعتی و مجتمع درمانی امام از دانشگاه علوم پزشکی تهران، بیمارستان های شهدای تجریش و مدرس از دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و بیمارستان های حضرت رسول (ص) و شهدای هفتم تیر از دانشگاه علوم پزشکی ایران انتخاب گردیدند. گردآوری داده ها از طریق پرسشنامه و مشاهده مستقیم اسناد و مدارک و تکمیل چک لیست انجام گرفت. آنالیز توصیفی با استفاده از فراوانی، درصد فراوانی، میانگین و انحراف معیار بیان شد. آنالیز تحلیلی با استفاده از آزمون های آماری ANOVA و Turkey HSD انجام شد.نتایج: در این پژوهش، بیمارستان های مورد مطالعه با کسب امتیاز 3.30، از نظر آسیب پذیری در حوادث غیرمترقبه در وضعیتی مطلوب قرار داشتند. عملکرد کمیته بحران با کسب میانگین امتیاز 2.85، در حد متوسط بود. نتایج ارزیابی سازماندهی کارکنان در شرایط بحرانی، ظرفیت پذیرش بخش های بحرانی و وضعیت سیستم های اطلاعاتی و ارتباطی بیمارستان ها به ترتیب با کسب میانگین امتیاز 1.77، 1.81 و 1.83 نامطلوب بود. ارزیابی وضعیت مدیریت بحران و سیستم فرماندهی بحران با میانگین امتیاز 1.88 و سیستم های ثبت حوادث و مرگ و میر با میانگین امتیاز 1.61 نامطلوب ارزیابی گردید. در نهایت، وضعیت آموزش کارکنان و وضعیت تسهیلات و ملزومات بیمارستان در شرایط بحرانی به ترتیب با میانگین امتیاز 2.06 و 2.16 در حد متوسط ارزیابی گردید.بحث: ضعف در مدیریت و ارتباطات، مشکلات ساختاری، کمبود امکانات و تسهیلات، سازماندهی نامناسب منابع انسانی و تخصیص نادرست منابع از مهمترین مشکلات بیمارستان ها در مواجهه با حوادث غیرمترقبه هستند. به منظور ارتقای آمادگی بیمارستان ها در حوادث، ضروری است ساختاری منطقی و سامانه هایی مشترک و در عین حال ساده در بیمارستان ها ایجاد شوند. سیستم فرماندهی و مدیریت بیمارستانی در حوادث غیرمترقبه (HEICS) سیستمی استاندارد است که می تواند در رده های ملی و محلی توسط بیمارستان ها به کار گرفته شود. به کار بردن این سیستم در بیمارستان، با آرایش منظم منابع انسانی و تقسیم دقیق وظایف مدیریتی و ایجاد اصل وحدت فرماندهی موجب بهبود مدیریت حوادث در بیمارستان می گردد.

مقدمه: خودکشی مرگی است که آگاهانه و از روی عمد جهت نابودسازی خود صورت می گیرد. خودکشی در میان تمام گروه های سنی وجود دارد، ولی فراوانی آن در میان جوانان و به ویژه سربازان، به خاطر شرایط خاص آنان دراین دوره بیشتر است. افکار خودکشی مقدمه اقدام به خودکشی است و علل متعددی از جمله عوامل جسمی، روانی، اجتماعی، خانوادگی و شغلی می توانند به وجود آورنده افکار خودکشی باشند. محیط های نظامی به علت ماهیت استرس زای خود می توانند سبب افزایش افکار خودکشی در سربازان شوند. مقاله حاضر به بررسی عوامل مرتبط با افزایش میزان افکار خودکشی در سربازان پرداخته است.مواد و روش کار: جامعه مورد مطالعه را سربازان نیروی زمینی سپاه تشکیل دادند. از میان این سربازان 1329 نفر به شیوه نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از مقیاس اندیشه پردازی خودکشی بک (BSSI)، پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ (GHQ) و پرسشنامه محقق ساخته، داده های به دست آمده با آزمون های آماری همبستگی (r)، ضریب کندال (T)، ضریب فی (Æ)، ضریب V کرامر، ضریب توافقی (C)، و خی دو (X2) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.نتایج: یافته های پژوهش نشان داد که میزان افکار خودکشی در سربازان 5.8 درصد است. همچنین بین سطح تحصیلات پایین، سابقه اقدام قبلی به خودکشی، اعتیاد به مواد مخدر و سیگار، عدم رضایت از خدمت سربازی، نامناسب بودن وضعیت روانی و درگیری با دیگر سربازان و مسوول مافوق، با افزایش افکار خودکشی سربازان رابطه معنادار وجود داشت.بحث: افکار خودکشی در سربازان امری است که کنترل آن نیازمند برنامه ریزی های کوتاه مدت و بلند مدت است.

مقدمه: استافیلوکوکوس اورئوس سموم پروتئینی و فاکتورهای بیماریزایی خارج سلولی مختلفی تولید می کند. یکی از مهمترین پروتئین های خارج سلولی، انتروتوکسین می باشد که عامل ایجاد مسمومیت غذایی به وسیله این گونه از باکتری است. این توکسین ها از دستگاه گوارش به دستگاه گردش خون وارده شده، سپس مرکز عصبی غیرارادی استفراغ را تحریک کرده، باعث ایجاد حالت تهوع، استفراغ، دل پیچه و اسهال می شود که می تواند باعث کم آب شدن بدن گردد. روش های مستقیم متعددی برای شناسایی انتروتوکسین ها وجود دارد (الایزا، روش های ایمنی اگلوتیناسیون لاتکس و ...)، اما با روش های تکثیر DNA [واکنش های زنجیره ای پلیمراز [(PCR) می توان حضور سویه های استافیلوکوکوس اورئوس انتروتوکسوژنیک را قبل از بیان انتروتوکسین و براساس توالی اختصاصی ژن نشان داد.مواد و روش کار: در این مطالعه سویه های استافیلوکوکوس اورئوس جداسازی شده از نمونه های بیماران، ناقلین سالم و محیطی با آزمایش های بیوشیمیایی شناسایی شدند. سپس نسبت به طراحی پرایمرهای مورد نظر اقدام و در واکنش PCR، ژن انتروتوکسین استافیلوکوکی تایپ A (sea) و ژن نوکلئاز استافیلوکوکی (nuc) تکثیر گردید. قطعات تکثیر یافته DNA برای ژن نوکلئاز استافیلوکوکی، 279 جفت باز و برای ژن انتروتوکسین استافیلوکوکی تایپ A، 552 جفت باز بود که توسط هضم آنزیمی مورد تایید قرار گرفت. باکتری استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس به عنوان کنترل منفی در این واکنش مورد استفاده قرار گرفت که فاقد هر گونه محصول در واکنش PCR بود.نتایج: در این تحقیق 98 سویه مورد بررسی قرار گرفتند که 89 سویه جداسازی شده با استفاده از واکنش Multiplex PCR به عنوان استافیلوکوکوس اورئوس مورد تایید قرار گرفته، وجود ژن انتروتوکسین مورد ارزیابی قرار گرفت. شش سویه (6.74%) از استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده، واجد ژن انتروتوکسین تایپ A بودند. نه سویه جداسازی شده (9.18%) که در آزمایش های بیوشیمیایی به عنوان استافیلوکوکوس اورئوس شناسایی شده بودند در بررسی مولکولی مورد تایید واقع نشدند.بحث: این روش سریع، حساس، اختصاصی، ارزان و متفاوت نسبت به سنجش های مرسوم بیوشیمیایی و سرولوژیکی بوده، قادر است عامل تولید کننده انتروتوکسین استافیلوکوکوس تایپ A را شناسایی نماید.

مقدمه: خارش مزمن، به عنوان یکی از شایع ترین عوارض پوستی در بسیاری از جانبازان شیمیایی دیده شده، می تواند منجر به کاهش کیفیت زندگی بیمار گردد. با توجه به عوارض درمان طولانی مدت با برخی از داروها از جمله کورتیکواستروئیدها، همچنین کم اثر و عارضه دار بودن اغلب آنتی هیستامین های نسل اول و کاربردهای جدیدی که داروی داکسپین در درمان خارش دارد، بر آن شدیم تا میزان اثر بخشی و ایجاد عوارض جانبی سه داروی ستریزین، هیدروکسی زین و داکسپین را بررسی کرده، با یکدیگر مقایسه نماییم.مواد و روش کار: این مطالعه به صورت دو سویه کور و تصادفی بر روی 75 بیمار در بیمارستان بقیه اله (عج) در طی سال 1384 انجام شد (25 بیمار در هر گروه). پیش از شروع درمان، امتیاز خارش براساس جدول استاندارد و نیز با استفاده از آنالیز چشمی یا Visual Analysis Score (VAS) برای کلیه بیماران اندازه گیری شد. سپس بیماران به صورت تصادفی به سه گروه تقسیم شدند: گروه اول کپسول داکسپین با دوز 10 میلی گرم روزانه، گروه دوم هیدروکسی زین با دوز 25 میلی گرم روزانه و گروه سوم ستریزین با دوز 10 میلی گرم روزانه به مدت یک ماه مصرف کردند. پس از پایان مداخله دارویی و همچنین در پایان یک ماه دوره پیگیری، مجددا معیارهای خارش در بیماران ارزیابی شد.نتایج: امتیاز خارش و VAS در بیماران هر سه گروه، پس از یک ماده درمان کاهش معنی داری پیدا کرد (p<0.05) ولی در پایان یک ماه دوره ی پیگیری مجددا وضعیت خارش به حالت اولیه بازگشت. 18 بیمار در گروه هیدروکسی زین، 14 بیمار در گروه داکسپین و 6 بیمار درگروه ستریزین دچار خواب آلودگی ناشی از درمان شدند. در نهایت، هیدروکسی زین در مقایسه با داکسپین تاثیر تقریبا مساوی داشته (p>0.05)، هر دو کاهش معنی داری در نمره خارش و VAS بیماران ایجاد کردند (p<0.05)، در حالی که ستریزین نیز علیرغم کاهش قابل ملاحظه ای در معیار فوق (p<0.05) نسبت به دو داروی قبل تاثیر کمتری داشت.بحث: با توجه به اثر بخشی هیدروکسی زین و داکسپین در درمان خارش بیماران در این مطالعه و با توجه به عوارض جانبی بیشتری که در گروه مصرف کنندگان هیدروکسی زین دیده شد، به نظر می رسد در بین سه داروی فوق، داکسپین تاثیر بهتری در کاهش خارش مزمن داشته باشد.

مقدمه: کمبود آب بهداشتی در عملیات نظامی باعث کاهش بهداشت دست می شود. هدف این مطالعه، بررسی تاثیر ژل آنتی باکتریال در مقایسه با آب و صابون درتامین بهداشت دست می باشد.مواد و روش کار: مطالعه به شکل تجربی و به صورت تصادفی ساده در دو گروه 35 نفره از نظامیان نیروی هوایی مرکز آیت اله کاشانی شهر کاشان در سال 85 انجام شد. به فاصله 5 دقیقه قبل و بعد از مصرف صابون و ژل آنتی باکتریال، دو نمونه گرفته شد؛ نمونه ها در محیط های BA و EMB کشت داده شد و با تست های بیوشیمیایی نوع باکتری مشخص گردید. یافته ها با آزمون های آماری مک نمار، مجذور کای و t-test آنالیز شد و p<0.05 معنی دار محسوب گردید.نتایج: شایع ترین جرم قبل از مداخله در هر دو گروه استافیلوکوک کوآگولاز مثبت بود. ژل آنتی باکتریال باعث کاهش 93.5% در تعداد کولونی های استافیلوکوکی و 100% درگونه های دیگر گردید (p<0.01). تعداد شمارش کولونی باکتری ها با مصرف آب و صابون کاهش معنی داری نداشت (p>0.25).بحث: دراین مطالعه مشخص شد که ژل آنتی باکتریال، نسبت به آب و صابون، تاثیر بیشتری در تامین بهداشت دست دارد، کاربرد آن آسانتر است و احتیاج به آب هم ندارد. به همین خاطر استفاده از ژل آنتی باکتریال، به جای صابون، برای تامین بهداشت دست در عملیات نظامی در منطقه با بهداشت عمومی پایین توصیه می شود.

مقدمه: خودکشی یکی از علایم آسیب شناختی اجتماعی است و سالانه منجر به از بین رفتن حدود یک میلیون نفر می گردد. ضرورت انجام مطالعات خوکشی در مجروحین جنگی در تمامی کشورها مشخص شده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی فراوانی خودکشی و عوامل مرتبط با آن در جانبازان ایرانی صورت گرفته است.مواد و روش کار: تحقیق حاضر به صورت گذشته نگر انجام شد. تعداد 1463 مورد مرگ جانبازان به روش نمونه گیری غیرتصادفی ساده از بین 1709 مورد مرگ ثبت شده در بنیاد جانبازان از تاریخ 1359 تا 1381 مورد بررسی قرار گرفتند. داده های دموگرافیک و داده های مرتبط به جانبازی مورد بررسی قرار گرفتند. توسط کمیسیون بنیاد جانبازان علت مرگ به دو گروه خودکشی و سایر موارد تقسیم شد. فراوانی انواع خودکشی برای حلق آویز کردن، دارو، خودسوزی، خفگی، اسلحه و سایر موارد مشخص گردید.نتایج: 70 مورد (4.9%) از کل موارد، مرگ بر اثر خودکشی بود. فراوانی انواع خودکشی برای حلق آویز کردن (27.1%) 19، دارو (21.4%) 15، خودسوزی (20%) 14، خفگی (11.5%) 8، اسلحه (4.3%) 3، نامشخص (14.3%) 10 و سایر موارد (1.4%) 1 و میانگین سن زمان خودکشی 7.6±36.6 سال بود. خودکشی به عنوان علت مرگ با وضعیت تاهل، درصد جانبازی، مواجهه با مواد شیمیایی، سابقه موج گرفتگی، سابقه تروما، سابقه بستری به دلیل بیماری طبی، سابقه بستری به دلیل روانپزشکی، سابقه جراحی، سابقه مصرف داروی روانپزشکی و سابقه بیماری طبی رابطه داشت (p<0.001). بین خودکشی به عنوان علت مرگ و سابقه اسارت و ترکش رابطه معنی دار وجود نداشت (p<0.05). سن موارد مرگ بر اثر خودکشی و سایر موارد اختلاف معنی داری را نشان نداد (p>0.05). میانگین (انحراف معیار) فاصله زمانی مجروح شدن تا مرگ یا خودکشی با سایر موارد ارتباط معنی داری نداشتند (p>0.05).بحث: براساس این مطالعه، خودکشی یکی از علل مرگ جانبازان ایرانی است، که به مرگ جانبازان در سنین پایین (کمتر از 40 سال) منجر می شود و نشان دهنده ضرورت توجه به این موضوع در جانبازان می باشد. براساس این مطالعه، گروه های خاصی از جانبازان از نظر خودکشی، بیشتر در معرض خطر می باشند.

مقدمه: مواد مخدر با کاهش تعداد سلول های لنفوسیتی و ایمنوگلوبولین ها باعث تضعیف سیستم ایمنی و استعداد ابتلا به عفونت های خطرناک می شوند. در سال های اخیر مواد مخدر تزریقی به نام های تمجیزک و تورجیزک به طور وسیعی مورد استفاده قرار می گیرند. با توجه به ناشناخته بودن عوارض مواد مخدر جدید این مطالعه جهت تعیین میزان مرگ و میر و بیماری های عفونی ناشی از مصرف مواد مخدر مختلف تدوین گردید.مواد و روش کار: این مطالعه به صورت مقطعی و بر روی تمام بیمارستان طی سال (1384 و 1383) در بخش عفونی بیمارستان الزهرا(س) اصفهان انجام شد. بیماران به پنج گروه معتاد به هرویین، تریاک تزریقی، نورجیزک، تمجیزک و گروهی که به طور مشخصی یک نوع ماده مخدر مصرف نمی کردند تقسیم شدند و علایم بدو مراجعه، نوع بیماری و نحوه ترخیص به صورت مرگ، رضایت شخصی، فرار یا بهبودی ثبت و مورد تحلیل قرار گرفت.نتایج: در طی سال بالغ بر 690 بستری در بخش عفونی انجام شده است؛ در 104 مورد علت بستری، عوارض تزریق مواد مخدر بوده است که 15% کل بستری ها را تشکیل می دهد. متوسط سن این افراد 31.01 سال بود. 61.1% از بیماران در گروه معتاد به هروئین، 14.5% نورجیزک، 6.1% تمجیزک، 3.3% تریاک و 14.4% در گروه مصرف کنندگان مواد مختلف بودند. مصرف کنندگان نورجیزک جوانتر از گروه هرویین و تریاک بودند. شایع ترین عارضه در مصرف کنندگان هروئین، آبسه محل تزریق و در مصرف کنندگان نورجیزک، اندوکاردیت بود. تعداد مرگ و میر در سال 1383، 4 مورد (10%) و در سال 1384، 9 مورد (17%) بود که در هر گروه هروئین 17.9% و در گروه نورجیزک 37.5% افراد بستری شده فوت کرده اند. 70% بیماران در بدو پذیرش تب داشتند و تاکی کاردی و تاکی پنه در نیمی از آنان وجود داشت. اکثر مراجعان فشار خون طبیعی داشتند.بحث: مواد مخدر جدید مانند نورجیزک علاوه بر عوارض شدیدتر و بیماری های خطرناک تری که ایجاد می کند موجب مرگ و میر بسیار بالاتری نیز می شود. تعداد بیماران مصرف کننده این مواد  در سال 1384 نسبت به 1383 افزایش یافته که موجب مرگ و میر بالاتری در کل بیماران بستری به علت عوارض تزریق مواد مخدر در این سال نسبت به سال قبل شده است. با توجه به عوارض شدیدتر و خطرناک تر مواد مخدر جدید مانند نورجیزک و تمجیزک در مقایسه با سایر مواد مخدر، لازم است هر چه سریع تر اقدامی در جهت جلوگیری از گسترش این مواد در سطح کشور و آگاهی دادن معتادان به عوارض این مواد صورت گیرد.