مجله مطالعات علوم پزشکی
سال:1394 | دوره:26 | شماره:10 |تعداد مقالات:11

پیش زمینه و هدف: گونه های مختلف لیشمانیا می تواند سبب عفونت انسان شود و علائم بالینی مختلفی را ایجاد کند. ازآنجاکه درمان های حاضر چندان رضایت بخش نبوده و واکسنی هم وجود ندارد نیاز فوری برای شناسایی داروهای موثر بر عامل بیماری وجود دارد. در مطالعه حاضر تاثیر جریان مستقیم همراه با نانوذرات سلنیوم و نقره در کشندگی لیشمانیا ماژور در مدل حیوانی بررسی شده است.مواد و روش کار: در این مطالعه تجربی، 24 سر موش بالب سی در چهار گروه تقسیم و با انگل لیشمانیا ماژور به صورت تجربی آلوده شدند. سپس نانوذرات نقره با غلظت 250 mg/kg و نانوذرات سلنیوم با غلظت 125 mg/kg در شرایط درون تنی به صورت داخل زخم تزریق و هم زمان 0.5 میلی آمپر جریان الکتریسیته مستقیم به زخم القا شد. پس از 5 هفته درمان، تغییرات اندازه زخم و وزن موش ها اندازه گیری شد.یافته ها: در گروه تحت درمان با جریان الکتریسیته و نانوذره نقره ضایعه کوچک تری نسبت به گروه تحت درمان با جریان الکتریسیته و نانوذره سلنیوم مشاهده شد (P<0.05). گرچه هر دو گروه نسبت به گروه کنترل اختلاف معنی داری داشتند ولی با گروه کنترل تحت درمان با گلوکانتیم نیز اختلاف داشتند (P<0.05).بحث و نتیجه گیری: اگرچه استفاده از نانوذره سلنیوم و نقره توام با جریان مستقیم الکتریسیته در موش ضایعه پوستی را محدود کرده است ولی سبب بهبودی کامل زخم نگردید.

پیش زمینه و هدف: عوامل متعددی زمینه ساز ابتلا به بیماری های قلبی- عروقی می باشند، با توجه به نقش احتمالی مایکوپلاسما پنومونیه در ابتلا به این بیماری ها، شیوع سرمی آنتی بادی علیه مایکوپلاسماپنومونیه در بیماران مبتلا به سندرم حاد کرونریدر شهرستان ارومیه بررسی شد.مواد و روش کار: در این مطالعه توصیفی از نوع Case-Control، نمونه سرم 40 بیمار مبتلا به سندرم حاد کرونری و 44 بیمار بستری در بخش چشم) گروه شاهد (جمع آوری شد. سطح سرمی تری گلیسیرید، کلسترول، قند خون ناشتا و آنتی بادی های اختصاصی IgG و IgM علیه مایکوپلاسماپنومونیه اندازه گیری شده و نتایج به دست آمده با آزمون کای اسکوئر مورد آنالیز قرار گرفت.یافته ها: بین میانگین توزیع سنی، جنسی، سابقه مصرف سیگار، سطح قند خون، سطح کلسترول، تری گلیسیرید و سطح آنتی بادی IgG و IgM علیه مایکوپلاسماپنومونیه در گروه بیمار و شاهد تفاوت معنی داری وجود نداشت ولی بین میانگین تعداد گلبول های سفید در گروه بیمار و شاهد تفاوت معنی داری وجود داشت و در گروه بیمار بالاتر بود. شیوع سرمی IgG در 62.44 درصد بیماران و 63.29 درصد گروه کنترل مشاهده شد که در مردان در هر دو گروه بالاتر بود. هیچ یک از افراد بیمار و کنترل دارای سطح آنتی بادی مثبت IgM علیه مایکوپلاسما پنومونیه نبودند.بحث و نتیجه گیری: شیوع بالای آلودگی با مایکوپلاسما پنومونیه در افراد تحت بررسی مشخص شد ولی نقش آن در افزایش ریسک ابتلا به سندرم حاد کرونری تائید نشد.

پیش زمینه و هدف: فاکتورهای مردانه عامل 20 تا 50 درصد موارد ناباروری بوده و ناباروری مردانه با علل آزواسپرمی و الیگواسپرمی با برخی ریسک فاکتورهای ژنتیکی مرتبط می باشند. هدف از این مطالعه بررسی وجود ارتباط بین پلی مورفیسم ژن های گلوتاتیون اس ترانسفراز T1 و M1 و الیگواسپرمی شدید می باشد.مواد و روش کار: نوع مطالعه موردی-شاهد بوده و در این مطالعه 103 نفر شامل 51 مرد مبتلا به الیگواسپرمی شدید و 52 مرد بارور به عنوان کنترل انتخاب شدند. الیگواسپرمی شدید به صورت غلظت کم تر از 610×5 اسپرم در یک میلی لیتر مایع منی تعریف می شود. نمونه های خون بیماران و افراد سالم جمع آوری شده و برای استخراج دئوکسی ریبونوکلئیک اسید ژنومی (DNA) مورداستفاده قرار گرفت. پلی مورفیسم ها به وسیله فن واکنش زنجیره ای پلیمراز چندگانه (Multiplex PCR) بررسی شده و داده ها به وسیله آزمون مربع کای، آزمون دقیق فیشر و آزمون t مستقل مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند و P<0.05 ازنظر آماری معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: ژنوتیپ های نول GSTT1 و GSTM1 در مردان نابارور مبتلا به الیگواسپرمی شدید ((GSTT1=41.18% and GSTM1=27.45% فراوانی بیشتری نسبت به مردان بارور (GSTT1=13.46% and GSTM1=9.62%) نشان دادند.بحث و نتیجه گیری: تفاوت های حاصله ازنظر آماری معنی دار بودند. نتایج این مطالعه تاثیر مثبت ژنوتیپ های نول GSTT1 و GSTM1 روی فرآیند اسپرم زایی را نشان داد.

پیش زمینه و هدف:سلول های بنیادی مزانشیمال، سلول های بالغ پیش ساز غیر خون ساز و چندتوان معرفیمی گردند. سیمای پیش التهابی یا ضدالتهابی این سلول ها در پاسخ های ایمنی با فعال شدن گیرنده های شبه تول خاص ظاهر می گردد. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر لیپوپلی ساکارید و پلی ریبوسیتیدیلیک اسید در غلظت های مختلف و زمان های مختلف انکوباسیون بر میزان تولید نیتریک اکساید و القاء آپوپتوزیس در سلول های T فعال شده و ارتباط این دو است.مواد و روش کار: از استخوان های ران و درشت نی به روش فلاشینگ، سوسپانسیون سلولی تهیه و سلول های مزانشیمال به روش چسبندگی پلاستیک جداسازی شدند. پس از بارآمدگی 70 درصد سلول ها، سلول ها با آگونیست های TLR، Poly: IC (یک و پنج میکروگرم بر میلی لیتر)، LPS (10 و 20 نانوگرم بر میلی لیتر) و غلظت ترکیبی کمینه (Poly: IC یک میکروگرم بر میلی لیتر و LPS 10 نانوگرم بر میلی لیتر) (LP) در دو زمان مجزاییک و 12 ساعت تیمار شدند. نیتریک اکساید مایع روئیسلول ها، با روش گریس سنجیده شد. درصد آپوپتوزیس سلول های T، با روش فلوسایتومتریرنگ آمیزی اکریدین-اورنج/پروپیدیوم-آیداید اندازه گیری گردید.یافته ها: یافته ها نشان داد که Poly: IC بیشترین میزان آپوپتوزیس را در غلظت پایین (یک میکروگرم بر میلی لیتر و پس از گذشت 12 ساعت) اعمال می نماید. در حالی که بیشترین میزان آپوپتوزیس سلول های T در تیمار با LPS در غلظت بالا (20 نانوگرم بر میلی لیتر و یک ساعت) انکوباسیون به دست آمد (P<0.05). همچنین افزایش میزان آپوپتوزیس سلول های T در ارتباط با تولید نیتریک اکساید می باشد.بحث و نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده می توان نتیجه گرفت که غلظت آگونیست و زمان تیمار سلول های بنیادی با آن می تواند اثرات مختلفی در تولید نیتریک اکساید و فعالیت آپوپتوزی MSC ها داشته باشد.

پیش زمینه وهدف:این مطالعه باهدف تعیین ارتباط بین شدت درگیری عروق کرونر با میزان HbA1C در بیماران دیابتیمراجعه کننده جهت آنژیوگرافی به بیمارستان طالقانی شهرستان ارومیه انجام گرفت.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی-همبستگی، 188 بیمار دیابتی کاندید انجام آنژیوگرافی با روش نمونه گیری مبتنی بر هدف یا قضاوتی و دارایملاک های ورود به پژوهش وارد مطالعه شدند. جامعه هدف بیماران دیابتیمراجعه کننده جهت آنژیوگرافی به بیمارستان طالقانی شهرستان ارومیه بودند. میزان HbA1C افراد مذکور را در سه طبقهکم تر از 7 درصد، بین 7 تا 9 درصد و بالاتر از 9 درصد قراردادیم. پس از انجام آنژیوگرافی افراد را در یکی از 4 طبقه عدم گرفتاری عروق کرونر، گرفتارییک رگ، گرفتاری دو رگ و گرفتاری سه رگ قراردادیم و با استفاده از نرم افزار SPSS 16 داده های جمع آوری شده تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: در این مطالعه 188 بیمار دیابتی که تحت آنژیوگرافی قرار گرفتند مورد مطالعه قرار گرفتند. میانگین سنی بیماران 58.63±9.66 سال می باشد، 86 نفر (45.7 درصد) از بیماران مذکر و 102 نفر (54.3 درصد) مونث بودند. رابطه آماریمعنی داری بین میزان HbA1C و شدت درگیری عروق کرونر وجود داشت (P=0.002)، همچنین رابطه آماریمعنی داری بین وجود درگیری عروق کرونر و سابقه فامیلی وجود داشت (P=0.003). در این مطالعه به منظور عدم تداخل جنسیت در تحلیل رابطه سیگاری بودن و شدت درگیری عروق کرونر تحلیل بر روی مردان و زنان مستقلا انجام گردید ولی نتایج معنی داری مشاهده نگردید (P=0.160 برای مردان و P=0.281 زنان).بحث و نتیجه گیری: با توجه به اینکه نتایج به دست آمده از مطالعات مختلف ارتباط معنی داری با افزایش میزان HbA1C و شدت درگیری عروق کرونر را نشان می دهد و در مطالعه ما نیز این ارتباط به وضوح دیده شده است، درنتیجه با تعیین میزان HbA1C در بیماران دیابتی، شدت درگیری عروق کرونر بیماران تخمین زده می شود.

پیش زمینه و هدف: بیماری مولتیپل اسکلروزیس، بیماری مزمن و پیش رونده سیستم اعصاب مرکزی است که کیفیت زندگی بیماران را تحت تاثیر قرار می دهد. این پژوهش با هدف بررسی ارتباط راهبردهای مقابله ای و رگه های شخصیت با کیفیت زندگی بیماران مبتلا به ام اس انجام شد.مواد و روش ها: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل همه بیماران ام اس دارای تحصیلات متوسطه و بالاتر بودکه تحت پوشش انجمن ام اس استان آذربایجان غربی قرار داشتند. 120 بیمار ام اس (51 مرد و 69 زن) به صورت در دسترس انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه شخصیت گلدبرگ، مقیاس کیفیت زندگی (QOL) و پرسشنامه سبک های مقابله (CSQ) استفاده شد. داده ها با نرم افزار SPSS-20 و با استفاده از روش های آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام تحلیل شد.یافته ها: نتایج نشان داد که در بیماران ام اس، رابطه معنی داری بین روان رنجورخویی (به طور منفی)، برونگرایی، گشودگی، وظیفه گرایی و مقابله مساله مدار (به طور مثبت) با کیفیت زندگی آنان وجود دارد. همچنین رگرسیون گام به گام نشان داد که سه رگه روان رنجورخویی، گشودگی و وظیفه گرایی می توانند حدود 40 درصد واریانس کیفیت زندگی بیماران را پیش بینی کنند.نتیجه گیری: رگه های شخصیتی بیماران ام اس کیفیت زندگی آنان را پیش بینی می کند و مقابله مساله مدار، کیفیت زندگی این بیماران را افزایش می دهد.

پیش زمینه و هدف:امروزه موتاسیون BRAF V600E به عنوان مارکر مولکولی لوسمی سلول مویی (Hairy Cell Leukemia: HCL) مطرح شده و ردیابی آن ارزش تشخیصی و درمانی یافته است. مقایسه ارزش تشخیصی ردیابی موتاسیون مذکور با دیگر روش های رایج در شناسایی این بیماری در مبتلایان ایرانی هدف اصلی این مطالعه است.مواد و روش کار: ردیابی جهش BRAF V600E در 17 بیمار، به کمک واکنش زنجیره ای پلی مراز به روش افتراق آللی صورت گرفت. جهت مقایسه ارزش تشخیصی ردیابی این جهش با سایرروش ها، سابقه ای از انجام تست ردیابیسلول هایی با زوائد مویی در اسمیرهای تهیه شده از نمونه های بیماران و ایمونوفنوتایپینگ به کمک فلوسیتومتری آنان جمع آوری شد.یافته ها:وجود سلول های مویی در اسمیرهای مربوط به 14 نفر از بیماران گزارش شده است. نتایج ایمونوفنوتایپینگ این بیماران در 9 مورد «تشخیص قطعی» در 4 مورد، «بسیار مشکوک» و در 1 مورد «مشکوک» بوده، در حالی که موتاسیون BRAF V600E در تمامی آن ها ردیابی شده است.بررسی های میکروسکوپیک و فلوسیتومتریک در 3 بیمار باقیمانده وجود لوسمی سلول مویی را نفی کرده و این امر با عدم وقوع موتاسیون فوق الذکر در آن ها همراه بوده است.بحث و نتیجه گیری: از آنجا که نتایج آنالیزهای مولکولی تاییدی بر نتایج 2 روش دیگر بوده است، چنین بر می آید که ردیابی جهش BRAF V600E ارزش تشخیصی بالایی در شناسایی لوسمی سلول مویی دارد و تست تاییدی مناسبی است.

پیش زمینه و هدف: تولد زودرس به تولد قبل از 37 هفته کامل و یا 259 روز بارداری از اولین روز آخرین دوره قاعدگی مادر اطلاق می شود.در مطالعات قبلی، ارتباط گوناگونی بین شاخص توده بدنی پیش از بارداری و افزایش وزن دوران بارداری با تولد زودرس گزارش شده است. پژوهش حاضر به منظور تعیین ارتباط برخی از عوامل خطر ازجمله دو عامل فوق با تولد زودرس صورت گرفت تا با شناخت این عوامل و اقدام موثر در آن موارد از تولد زودرس پیش گیری شود.مواد و روش کار: در این مطالعه با طراحی مورد شاهدی، داده های موجود در پرونده ی مادران و نوزادان نارس متولد شده از اول آبان 91 تا اول آبان 92 در شهرستان سردشت و حومه شامل زایمان های طبیعی و زایمان ها به روش دیگر جمع آوری گردید. به این صورت که گروه مورد شامل 267 زایمان زودرس و گروه شاهد، شامل 534 زایمان ترم می باشد. دراین مطالعهبرخی داده هایمربوطبهعوامل خطر تولد زودرس شامل سن زنان، محل زندگی، شغل زنان، شغل همسر، سطح تحصیلات زنان، سطح تحصیلات همسر، شاخص توده بدنی قبل از بارداری، افزایش وزن زنان در دوران بارداری از پرونده ی مادر و نوزاد استخراج گردید. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون های کای زوج، تی مستقل، رگرسیون تک متغیره و چند متغیره موردتجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها:در این مطالعه ارتباط معنی داری بین تولد زودرس و افزایش وزن دوران بارداری با (P<0.001)، سطح تحصیلات مادر با (P<0.001)، سطح تحصیلات همسر با (P<0.001) و شاخص توده بدنی قبل از بارداری با (P<0.001) مشاهده گردید. ولی با محل زندگی (P=1)، شغل زنان (P=0.382)، سن مادر (P=0.2) و شغل همسر (P=0.68) ارتباطی مشاهده نشد.بحث و نتیجه گیری:در این مطالعه ارتباط معنی داری بین شاخص توده بدنی قبل از بارداری و افزایش وزن دوران بارداری زنان با وقوع تولد زودرس مشاهده گردید. ارائه آموزش های سلامت و ارتقاء خدمات بهداشتی درمانی دوره بارداری برای حمایت از سلامت زنان، جنین و نوزادان باید مورد توجه قرار گیرد.

پیش زمینه و هدف: قسمت های محیطی ریه به عنوان اصلی ترین محل انسداد جریان هوا در بیماران اسماتیک شناخته شده است اما ارتباط علائم بالینی بیماری آسم با محل انسداد راه های هوایی همچنان نامشخص است. هدف این مطالعه ارزیابی ارتباط بین علائم بیماری آسم وشدت اسم با تغییرات تست های عملکردی راه های هوایی پرگزیمال و دیستال می باشد.مواد و روش ها: تعداد 92 بیمار مبتلا به آسم پایدار که بر اساس معیارهای ATS (American Thoracic Society) تشخیص داده شده بودند وارد مطالعه توصیفی- مقطعی شدند. بعد ازگرفتن شرح حال در مورد علائم بالینی آسم (سرفه مزمن، تنگی نفس، خس خس سینه، احساس سنگینی قفسه سینه)، سابقه خانوادگی اتوپی، ترشحات پشت حلق، برای ارزیابی شدت بیماری آسم، پرسشنامه استاندارد (ACT) GINA-2008 توسط پزشک پر شد و سپس به ترتیب ابتدا تست ایمپالس اوسیلومتری (IOS) و شاخص های جریان هوای دینامیک و حجم های ریوی استاتیک با استفاده از دستگاه بادی پلتیسموگرافی اندازه گیری گردید.یافته ها: علائم بالینیسرفه، دیس پنه، ویزینگ، ترشحات پشت حلق (PND) با پارامترهای تست های عملکردی ریه راه های هوایی دیستال و پروگزیمال ارتباط معنی داری ندارد. (P =0.05). علامت سرفه در59.8  درصد بیماران با اسم کنترل نشده (ACT score£19) و40.2  درصد بیماران کنترل شده (ACT score³20) وجود داشت و ارتباط معنی داری با شدت بیماری آسم وجود دارد (P value =0.02). علائم بالینی دیس پنه، ویزینگ، ترشحات پشت حلق (PND) باشدت بیماری آسم و پارامترهای تست های عملکردی ریه راه های هوایی دیستال و پروگزیمال معنی داری ندارد. (P=0.05).نتیجه گیری: بر اساس علائم بالینی آسم و محل اصلی گرفتاری راه های هوایی قابل تشخیص نیست.

مقدمه: مورد گزارش خانم 71 ساله ای است که بعد از تثبیت شکستگی اینترتروکانتریک هیپ و جوش خوردگی، دچار درد هیپ همان سمت شده بود و در گرافی درخواستی در مراجعه دو ماه بعد از شروع درد، شکستگی ساب کاپیتال گردن فمور همان سمت مشاهده شد.شکستگی ساب کاپیتال گردن فمور به دنبال تثبیت شکستگی اینترتروکانتریک هیپ با وسیله های مختلف ازجمله پیچ دینامیک هیپ (Dynamic Hip Screw، DHS) در موارد نادری رخ می دهد. کم تر از 12 مورد از این شکستگی در مقالات گزارش شده است. اکثر موارد گزارش شده در زنان سالمند بوده است. این شکستگی ها همگی بدون تروما ایجاد شده اند. ما در این مورد، شکستگی ساب کاپیتال را در یک خانم 71 ساله بعد از جوش خوردن شکستگی اینترتروکانتریک به دنبال تثبیت با DHS گزارش می کنیم.