مقدمه: روی به عنوان یک عنصر اساسی که نقش مهمی در طول دوره اندام زایی و رشد جنین دارد شناخته شده است. محدوده سطح سرمی روی در بالغین از 80 تا 150 میکرو گرم در دسی لیتر است. میزان نیاز به روی در طول بارداری 25% افزایش می یابد. سطح پایین سرمی روی در مادران باردار با افزایش عوارض مادری و جنینی همراه می باشد. با توجه به اهمیت این عنصر و نقش آن در طول دوران بارداری این تحقیق جهت بررسی سطح سرمی روی در مادران مبتلا به پره اکلامپسی طراحی گردیده است. مواد و روش کار: این مطالعه به صورت مورد- شاهدی بر روی 227 زن سالم و 227 زن باردار مبتلا به پره اکلامپسی انجام شد. غلظت سرمی روی به شیوه جذب اتمی اندازه گیری گردید و سایر اطلاعات لازم از طریق تکمیل پرسشنامه جمع آوری شد. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری ANOVA و Pearson correlation, T-test, Chi- square test در سطح معنی داری 5% مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: میانگین سطح سرمی روی در مادران باردار مبتلا به پره اکلامپسی 55.76 mg/ml و در زنان سالم 65.99 mg/ml بود، فراوانی کمبود روی در گروه مورد (80%) در مقایسه با گروه شاهد (60%) اختلاف معنی داری را نشان داد (P=0.000). بین میزان درآمد، دفعات حاملگی، شاخص توده بدن و سطح سرمی روی ارتباط آماری معنی داری مشاهده نشد. بحث: نتایج این مطالعه نشان داد که سطح سرمی روی به طور معنی داری در زنان باردار مبتلا به پره اکلامپسی کمتراز گروه شاهد می باشد. با توجه به خطرها و عوارض فراوان کمبود روی در زنان باردار انجام تحقیقات مداخله ای در زمینه استفاده از مکمل روی در حاملگی توصیه می گردد.