پیش زمینه و هدف: بیماری ام اس از شایع ترین بیماری های نورولوژیک در انسان بوده و ناتوان کننده ترین بیماری سنین جوانی است. هدف از این پژوهش تعیین تاثیر درمان شناختی مبتنی بر حضور ذهن بر افسردگی، کیفیت زندگی و اضطراب در بیماران مبتلا به ام اس است.مواد و روش کار: روش پژوهش حاضر از نوع طرح آزمایشی پیش آزمون - پس آزمون بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه زنان 20-40 ساله مبتلا به بیماری مالتیپل اسکلروزیس بود که در سال 1393 در انجمن ام. اس شهر ساری عضویت داشتند، به منظور اجرای پژوهش 30 نفر با روش نمونه گیری داوطلبانه انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه (آزمایش و کنترل) تقسیم شدند. گروه آزمایش 8 جلسه دوساعته تحت آموزش طرح درمانی شناختی مبتنی بر حضور ذهن قرار گرفتند. بعد از اتمام جلسات هر دو گروه به پرسشنامه های اضطراب آشکار و پنهان اشپیل برگر و پرسشنامه کیفیت زندگی (36-SF) و مقیاس افسردگی هریس - لینگوز پاسخ دادند. تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس صورت گرفت.یافته ها: نتایج به دست آمده نشان داد درمان شناختی مبتنی بر حضور ذهن بر کاهش افسردگی و اضطراب و بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به ام اس موثر بوده است.بحث و نتیجه گیری: با توجه به تاثیر درمان شناختی مبتنی بر حضور ذهن بر میزان افسردگی و اضطراب و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به ام اس و تداوم اثر آن، به کارگیری این روش در همه سطوح پیشگیری و درمان مبتلایان به بیماری های جسمی و روحی ضروری به نظر می رسد.