مجله تحقیقات دامپزشکی ایران (دانشگاه شیراز)
سال:1381 | دوره:3 | شماره:2 |تعداد مقالات:16

در این مطالعه اثرات مرکزی پروستاگلاندین های F2a ,E2 بر روی نشخوار با ثبت حرکات جوشی آن در گوسفند مقایسه شده است. برای انجام این کار، طی یک عمل جراحی استریل، کانول استانلیس استیل شماره 18 در داخل بطن جانبی مغز قرار داده شد. مدت زمان نهفته تا شروع نشخوار، مدت زمان و درصد حرکات جوشی نشخوار در فواصل زمانی ثابت پس از تزریقات داخل بطن مغزی سالین نرمال (گروه کنترل)، پروستاگلاندین های E2 (200 میکروگرم) و پروستاگلاندین F2a (200 میکروگرم) اندازه گیری شد. داده ها با روش های آماری آنالیز واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تی- زوج تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که هر دو پروستاگلاندین مدت زمان تا شروع نشخوار را افزایش و مدت زمان حرکات جوشی نشخوار اول پس از تزریق را کاهش دادند. پروستاگلاندین E2 مدت زمان و درصد حرکات جوشی نشخوار را تا چهار ساعت پس از تزریق کاهش داد در حالیکه پروستاگلاندین F2a آن را فقط تا دو ساعت کاهش و سپس افزایش داد. به هر حال بر روی مدت زمان نشخوار 24 ساعت اثری نداشتند. همچنین در بین گروههای سالم، کنترل و کانول گذاری شده تغییر معنی داری مشاهده نگردید. از نتایج چنین استنباط می شود که هر دو پروستاگلاندین F2a ,E2 اثر مهاری مرکزی بر روی نشخوار در گوسفند را دارند ولی اثر پروستاگلاندین E2 طولانی تر از اثر پروستاگلاندین F2a است.

در این تحقیق تاثیر متن آمین بر روی فاکتورهای موثر بر رشد در جوجه های گوشتی مورد مطالعه قرار گرفت. بدین منظور تعداد 150 قطعه جوجه گوشتی یک روزه از نژاد آرین بصورت تصادفی به 6 گروه 25 قطعه ای تحت عناوین زیر تقسیم بندی شده و طی 8 هفته مورد مطالعه قرار گرفتند.گروه 1: گروه شاهد بدون تجویز متن آمین؛ گروه 2: تجویز روزانه متن آمین با دز 1 در 1000 در آب آشامیدنی به مدت 8 هفته؛ گروه 3: تجویز روزانه متن آمین با دز 2 در 1000 در آب آشامیدنی به مدت 8 هفته؛ گروه 4: تجویز متن آمین با دز 1 در 1000 در آب آشامیدنی در هفته آخر؛ گروه 5: تجویز متن آمین با دز 2 در 1000 در آب آشامیدنی در هفته آخر؛ گروه 6: تجویز روزانه متن آمین با دز 4 در 1000 در آب آشامیدنی به مدت 8 هفته. گروههای مورد مطالعه بجز در مصرف متن آمین در شرایط یکسان تغذیه ای و پرورشی نگهداری شدند. میزان مصرف سرانه روزانه آب و خوراک، افزایش وزن هفتگی، ضریب تبدیل غذایی در پایان دوره و رطوبت هفتگی بستر در گروههای فوق مورد اندازه گیری قرار گرفت.داده های بدست آمده با آزمون آماری آنوای یک طرفه مورد ارزیابی قرار گرفت. اختلاف معنی داری در سطح اطمینان 95 درصد در هیچکدام از عوامل بررسی شده مشاهده نگردید. در شرایط این تحقیق اگر چه متن آمین تاثیر مفید معنی داری بر روی عوامل موثر پرورشی مورد مطالعه نداشت، اثرات زیانبار بالینی خاصی حتی در غلظت بالا نیز در طیور گوشتی ایجاد نکرد.

در بررسی حاضر که از تاریخ مرداد ماه 1377 تا شهریور 1378 بر روی برانش ماهیان پرورشی و وحشی رودخانه سپیدرود و کانال چپ آن تا تالاب انزلی و استخرهای آبگیری کننده از آنها انجام گرفت. در مجموع 367 قطعه ماهی (283 قطعه ماهی پرورشی گرم آبی و سرد آبی و 84 قطعه ماهی وحشی) مورد مطالعه قرار گرفتند. تک یاخته Ichthyophthirius multifilis در ماهیان پرورشی (کپور معمولی، کپور علفخوار، کپور نقره ای و ماهی قرمز حوض) و ماهیان وحشی (کاراس) مشاهده گردید. از جنس Trichodina نیز آلودگی در بین ماهیان پرورشی (کپور نقره ای، کپور معمولی، ماهی قرمز حوض و کپور سرگنده) و ماهیان وحشی (سیاه ماهی) دیده شد. از سخت پوستان جدا شده در این مطالعه، مرحله copepodid لرنئا بود که از ماهی کپور معمولی و کپور علفخوار جدا گردید. در این بررسی گونه ترماتودهای منوژن تشخیص داده شده و میزبانان آنها عبارت بودند از D. achmerowi Dactylogyrus achoratus (کپور معمولی)، D. lamellatus، D. ctenopharyngodonis (کپور علفخوار)، D. nobilis، D. arsitichthys (کپور سرگنده) D.hypophthalmichthys (کپور نقره ای)، D. anchoratus (ماهی قرمز حوض)، D. baueri (ماهی کاراس)، D. zandti، D. wonderi (ماهی سیم)، D. haplogonus (ماهی سیاه کولی)،D. chalcalburni (ماهی سفید کولی)، lenkorani (سیاه ماهی)، D. jamansajensis (سس ماهی)، جنس Gyrodactylus از ماهی کپور علفخوار، کپور معمولی، ماهی قرمز حوض، کپور سرگنده و سفید کولی جدا گردید. گونه های Tetraonchus momenteron از اردک ماهی و Mazocraes alosae از پوزانک انزلی مورد شناسایی قرار گرفتند. با توجه به نتایج بدست آمده از این تحقیق، یک جنس انگل منوژن از خانواده Ancyrocephalidae به نام Ligophorus و دو گونه از جنس Dactylogyrus شامل D. achmerowi و D. wonderi برای اولین بار در ایران گزارش می شوند.

درماتوفیلوز بیماری پوستی مزمن یا حاد دامها و انسان است که بوسیله باکتری درماتوفیلوس کونگولنسیس ایجاد می شود. واکنشهای تهیه شده از سرین پروتئاز به روشهای معمولی تا حدی علیه این بیماری ایمنی بوجود آورده اند، اما تهیه این آنتی ژنها در حجم زیاد کار مشکل و پرهزینه ای است. بدین منظور با استفاده از تکنیکهای مهندسی ژنتیک برای تولید واکسن نوترکیب، ژن سرین پروتئاز از باکتری فوق جدا گردید و برای تولید پروتئین در پلاسمیدهای pQE vectors کلون گردید و پس از بیان پروتئین بوسیله کروماتوگرافی ستونی خالص سازی شد. تعداد 12 گوسفند فاقد علایم کلینیکی و سرولوژی بیماری در دو گروه 6 تایی انتخاب شدند. 2 میلی گرم از سرین پروتئاز نوترکیب که در یک میلی لیتر محلول فسفات بافر سالین (PBS) حل شده بود. با حجم مساوی ادجوانت مخلوط و به هر یک از گوسفندان گروه آزمایش به طریقه زیر پوستی تزریق گردید. گوسفندان گروه شاهد بوسیله 2 میلی لیتر مخلوط PBS و ادجوانت نیز تزریق شدند. چهار هفته بعد واکسن یادآور به روش فوق به هر دو گروه تزریق گردید. تمام گوسفندان سه هفته پس از تزریق دوم با دو سویهW14  و MB باکتری چالش شدند. با آزمایش الیزا سطح آنتی بادی تولیدی در گوسفندان واکسینه شده در مقایسه با گروه شاهد معنی دار بود (P<0.001). سه هفته پس از چالش فقط با سویه W14 میانگین ضایعات پوستی (Lesions) در گروه آزمایش و شاهد دارای اختلاف معنی داری بود (P<0.001). پس ازچالش با سویه MB ضایعات پوستی در تعدادی از گوسفندان واکسینه در مقایسه با گروه شاهد سریعتر ناپدید شدند، اما اختلاف معنی دار نبود.

از آنجاییکه سیستم اعصاب مرکزی نقش بسیار مهمی در حیات موجودات زنده ایفا می کند و تحقیقات در خصوص ساختار میکروسکوپی نخاع شوکی می تواند مبنای مطالعات در علوم دیگر همچون نوروپاتولوژی، نوروشیمی و نوروفیزیولوژی قرار گیرد، لذا تحقیق حاضر بر روی 15 قلاده سگ نر بومی در پنج گروه سنی جنین 42 روزه، جنین 52 روزه، نوزاد، حیوان شش ماهه (بلوغ جنسی) و حیوان بالغ (بلوغ جسمی) و در هر گروه 3 قلاده سگ صورت پذیرفت. در این تحقیق برشهای بافتی به ضخامت 5 میکرون به روش پارافینی از سگمنتهای نخاعی اول، چهارم و هشتم ناحیه گردنی و سگمنتهای نخاعی چهارم، هفتم و سیزدهم ناحیه سینه ای، سگمنتهای نخاعی چهارم و هفتم ناحیه کمری، سگمنت نخاعی دوم خاجی و سگمنت نخاعی اول ناحیه دمی تهیه شد و به وسیله رنگ آمیزی هماتوکسیلین وائوزین جهت اندازه گیری اقطار عرضی و عمودی و کانال مرکزی نخاع شوکی و همچنین اندازه گیری نسبت ماده خاکستری به ماده سفید نخاع شوکی رنگ آمیزی شدند. نتایج بدست آمده حاکی از افزایش قطر عمودی و عرضی نخاع شوکی و قطر عرضی کانال مرکزی نخاع شوکی و کاهش قطر عمودی کانال مرکزی نخاع شوکی و نسبت ماده خاکستری به ماده سفید با اختلاف آماری و معنی دار (p<0.05) می باشد.

در این بررسی بر روی 110 نمونه سرمی از گوسفندانی که به طریق تجربی به فاسیولا ژیگانتیکا، اکینوکوکوس گرانولوزوس و اورنیتوبیلارزیاترکستانیکم آلوده شده بودند و 30 نمونه شاهد، در مقابل آنتی ژن دفعی- ترشحی فاسیولا ژیگانتیکا، آزمایش رسوب در ژل به عمل آمد. از 80 نمونه آنتی سرم فاسیولا (40 نمونه سه هفته و 40 نمونه سه ماه پس از آلودگی تجربی)، 69 نمونه خطوط رسوبی کاملا واضحی ایجاد کردند. در حالیکه از 30 نمونه آنتی سرم علیه هیداتیدوز، ارونیتوبیلارزیازیس و 30 نمونه سرم کنترل منفی (گوسفندان شاهد) هیچیک قادر به تشکیل خطوط رسوبی در مقابل آنتی ژن فاسیولا ژیگانتیکا نشدند. بنابراین با توجه به یافته های فوق، در مجموع می توان حساسیت و ویژگی این تست را به ترتیب 86.3% و 100% گزارش نمود. ارزش پیشگویی مثبت و منفی به ترتیب 100% و 84.5% و کارایی آزمایش 92.1% برآورد گردید.

در جریان ثبت الکتروکاردیوگرام از تعداد زیادی گاو نژاد شیری بظاهر سالم، تعداد 170 راس گوساله تا سن یکسال نیز مورد ارزیابی قرار گرفت و الکتروکاردیوگرام آنها با استفاده از اشتقاق قاعده ای راسی با سرعت 25 میلی متر در ثانیه و حساسیت 10 میلی متر برابر یک میلی ولت بوسیله دستگاه الکتروکاردیوگراف یک کاناله ثبت شد. گوساله ها بر اساس سن به دو گروه تا 6 ماه (83 راس) و 6 ماه تا 12 ماه (87 راس) قرار گرفتند. از آنجاییکه تعداد ضربان قلب طبیعی گوساله در منابع وجود نداشت بنابراین میانگین و انحراف معیار تعداد ضربان قلب گوساله های با ریتم منظم برای گوساله های تا 6 ماه و 6 ماه تا 12 ماه به ترتیب 122.05±31.31 و 96.54±28.01 ضربان در دقیقه محاسبه و از آن برای تعیین حداقل و حداکثر ضربان قلب طبیعی استفاده شد. ارزیابی 170 نوار الکتروکاردیوگرام نشان داد که آریتمی هایی چون تاکیکاردی سینوسی، آریتمی سینوسی، توقف سینوسی و بلوک دهلیزی بطنی درجه 2 در این گوساله ها مشاهده می شود. این آریتمی ها غالب زودگذر و جز گروه آریتمی های فیزیولوژیک بوده و هیچگونه اثر سویی بر سلامت گوساله ها نخواهد داشت. بنظر می رسد که این اولین گزارش ثبت الکتروکاردیوگرام از تعداد زیادی گوساله به ظاهر سالم باشد.

همزمان با تخلیل تخمدان در مرغ تخمگذار مقدار زیادی زرده باز جذب میشود. برخی از محققین باز جذب زرده را از طریق سیستم عروق خونی تخمدان می دانند. جهت بررسی عواقب احتمالی ورود زرده به داخل جریان خون از روش تجربی تزریق داخل وریدی زرده استفاده شد. در این مطالعه 10 قطعه مرغ تخمگذار (Hyline 300A) به دو گروه شاهد (4) و درمان (6) تقسیم شدند. زرده تازه همولگ تهیه و در حجم مساوی محلول رینگر رقیق گردیده، سپس به صورت داخل وریدی به مرغان بی هوش شده به وسیله تزریق داخل عضلانی کتامین (25mg/kg) و زایلازین (20mg/kg) تزریق گردید. پرندگان در گروه کنترل و درمان پس از 24 ساعت و یک هفته بعد به وسیله تزریق داخل رگی باربیتورات کشته شدند. نمونه های بافتی از کبد، طحال و ریه تهیه و به وسیله روش متداول در آزمایشگاههای هیستوپاتولوژی آماده سازی گردید. هیچگونه تغییرات بالینی در مرغ ها مشاهده نشد. همچنین در بررسی کالبدگشایی کلیه اندام ها از نظر اندازه شکل و رنگ طبیعی بود. در مقاطع بافتی تهیه شده از طحال، سلول های فاگوسیتوزی پراکنده که حاوی مواد ائوزینوفیلیک بودند، به فاصله 24 ساعت پس از تزریق زرده مشاهده گردید. این سلولها به فاصله یک هفته پس از تزریق مشاهده نشد. این مطالعه نشان میدهد که مرغ تخمگذار قادر است ورود میزان زیاد زرده را به داخل عروق خونی تحمل نماید، و راهیابی اتفاقی زرده در طی تحلیل پاره شونده فولیکولهای درشت زرده به داخل عروق خونی برای مرغ مضر نمی باشد.

سه روش همزمان فحلی (تیمار با پروژستاژنها با بکارگیری سیدر یا نورجستومت و پروستاگلاندین) در تلیسه های برهمن (18 تا 24 ماهه) که به عنوان گیرنده در برنامه انتقال رویان در نظر گرفته شده بودند مورد مطالعه قرار گرفت. تلیسه های گروه اول (تعداد= 19 راس) و گروه دوم (تعداد = 20 راس) به ترتیب پروژسترون داخل واژنی (سیدر) و پروژسترون زیر پوستی (نورجستومت) برای مدت 10 روز دریافت داشتند (روز استقرار پروژسترون روز صفر آزمایش). در تلیسه های گروه دوم همزمان با استقرار نورجستومت (روز صفر آزمایش) مقادیر سه میلی گرم نورجستومت و 5 میلی گرم استرادیول والرات بصورت داخل ماهیچه ای تزریق گردید. در تلیسه های گروه اول و دوم در روزهای 7 و 10 آزمایش، به ترتیب، مقادیر 500 میکروگرم کلوپروستنول (آنالوگ پروستاگلاندین) و 200 واحد بین المللی eCG به صورت درون ماهیچه ای تزریق گردید. تلیسه های گروه سوم (تعداد= 20 راس) دو تزریق متوالی کلوپروستنول به فاصله یازده روز دریافت داشتند. فراوانی تظاهرات فحلی (فحلی ایستا) در تلیسه های گروه دوم (85%، 17 از 20 راس) از گروه سوم (35%، 7 از 20) بیشتر بود (P<0.05) ولی با گروه اول (63%، 12 از 19 راس) تفاوت معنی داری را نشان نمی داد. در زمان انتقال رویان تعداد تلیسه های دارای جسم زرد قابل لمس در گروه اول (63%، 12 از 19 راس) در مقایسه با گروه سوم (25%، 5 از 20 راس) بیشتر بود (P<0.05) ولی با گروه دوم (60%، 12 از 20 راس) تفاوت معنی داری را نشان نمی داد. تفاوت بین گروه دوم و سوم نیز معنی دار نبود (P<0.054). نتایج آزمایش حاضر نشان داد که پروژستاژن ها (سیدر یا نورجستومت) می توانند به صورت موفقیت آمیز جهت همزمانی فحلی در تلیسه های گیرنده رویان بکار روند.

ریشه گیاه زرشک در طب سنتی به عنوان داروی گیاهی شناخته شده است. برای بررسی اثر ضد باکتریایی این گیاه بر علیه برخی میکروارگانیسم ها با منشا دامی، اقدام به تهیه عصاره های کلروفرمی، استونی، اتیل استاتی، اتانولی، و متانولی ریشه گیاه زرشک با استفاده از دستگاه سوکسلت گردید. عصاره های مذکور با روش رقت به طریق سری در مقابل باکتری های گرم مثبت (استافیلوکوکوس آرئوس، باسیلوس سرئوس و استرپتوکوکوس بتا همولیتیک) و باکتریهای گرم منفی (پسودوموناس ایروجینوزا، بروسلا ملی تنسیس و اشریشیا کولی) مورد آزمایش قرار گرفت و حداقل غلظت جلوگیری کننده از رشد تعیین گردید. نتایج حاصله نشانگر این نکته بود که تاثیر ضد میکربی عصاره های مختلف ریشه گیاه زرشک به طور کلی بر روی باکتری های گرم مثبت بیشتر از باکتری های گرم منفی می باشد. در ضمن، بیشترین و کمترین اثر ضد باکتریایی به ترتیب مربوط به عصاره متانولی و عصاره اتیل استاتی بوده است.

در این بررسی که با هدف شناسایی کریپتوکوکوس نئوفورمنس در شیر گاوان سالم و مبتلا به ورم پستان در دامداری های منطقه شهرکرد انجام شد. در مجموع 145 نمونه شیر (28 نمونه مربوط به اورام پستان مزمن- 59 نمونه مربوط به اورام پستان حاد و 58 نمونه از گاوان سالم) مورد آزمایش قرار گرفت. بر اساس این تحقیق قارچ کریپتوکوکوس نئوفورمنس از 25% موارد مزمن- 6.7% موارد حاد و 3.4% موارد نرمال جدا شد. نتیجه این تحقیق گویای آن است که این مخمر در گروه گاوان مبتلا به ورم پستان مزمن حضور معنی داری داشته می تواند به عنوان یکی از عوامل این بیماری مورد دقت و ارزیابی قرار گیرد.

استرپتوکوکوزیز/ آنتروکوکوزیز از بیماریهای عفونی ماهیهای پرورشی از جمله قزل آلای رنگین کمان می باشد که از نواحی مختلف جهان گزارش شده است. استرپتوکوکوزیز در فصول گرم سال بیشترین خسارات را به ماهی ها وارد می سازد و به صورت بیماری حاد بدون علایم ظاهری و یا با علائمی از جمله سیاه شدن رنگ، بیرون زدگی دو طرفی چشم و خونریزی شدید در اندامهای داخلی پدیدار می شود. متعاقب وقوع این بیماری با علایم ذکر شده در کارگاههای پرورشی مختلف ماهیان قزل آلای استان فارس، از 235 نمونه مورد بررسی در این تحقیق 182 نمونه دارای علایم کلینیکی بارز بیماری بود و از 199 نمونه ماهی های ذکر شده باکتری استرپتوک جدا گردید. باکتری جدا شده مورد آزمایشهای بیوشیمیایی قرار گرفته و با استرپتوکوکوس اینیا و لاکتوکوکوس گارویه آی توصیف شده مورد مقایسه قرار گرفت که در 95.65 درصد از آزمایشهای بیوشیمیایی شبیه استرپتوکوکوز اینیا و در 82.6 درصد از این موارد شبیه لاکتوکوکوس گارویه آ تشخیص داده شد. بیشترین آلودگی ماهیها به باکتری (65.8 درصد) مربوط به منطقه مرودشت بود. استرپتوکوکوس منطقه ای جدا شده در این تحقیق بیشترین حساسیت را به آنتی بیوتیک آنروفلاکساسین نشان داد. در این مقاله اهمیت بیماری و لزوم توجه به کنترل آن مورد بحث قرار گرفته است.

این مطالعه اولین گزارش آلودگی همزمان باکتری اورنیتوباکتریوم رینوتراکیال (ORT) و ویروس آنفلوانزای طیور تحت تیپ H9N2 در دنیاست. تعداد 26 گله طیور صنعتی مبتلا به اختلالات شدید تنفسی و مرگ و میر زیاد که در طی سال 1379 به موسسه رازی ارجاع گردیده بودند، همزمان از نظر آلودگی به باکتری اورنیتوباکتریوم رینوتراکیال (ORT) و ویروس آنفلوانزای طیور (AIV) بررسی شدند. از نمونه های نای تمامی گله ها پس از تلقیح به تخم مرغهای SPF جنین دار 11-9 روزه، ویروس AI تحت تیپ H9N2 جدا گردید. از نمونه های نای 17 گله (65.4%) متعاقب کشت در محیط های اختصاصی باکتری ORT جداسازی شد که در آزمون آگلوتیناسیون سریع روی لام با استفاده از آنتی سرم استاندارد مورد تایید قرار گرفتند. عفونتهای همزمان این دو عامل بیماری زا ممکن است تا حدودی توجیه کننده ضایعات و تلفات شدید گله های مبتلا به آنفلوانزای طیور ناشی از ویروس نه چندان بیماریزا تحت تیپ H9N2 باشد، غفلت از حضور باکتری ORT در موارد آنفلوانزای طیور و یا سایر بیماریهای تنفسی، خسارات اقتصادی هنگفتی را به صنعت طیور ایران تحمیل می نماید.

در این تحقیق حداقل رقت ممانعت کننده (MID) و حداقل رقت کشندگی (MBD) اسانس گیاهان برگ بو (Laurus. nobilis)، دارچین (Cinnamomum zeylanicum) رازیانه (Foeniculum vulgar)، رزماری (Rosmarinus officinalis)، زنجبیل (Zingiber officinale) و میخک (Eugenia caryophyllus) بر ضد لیستریا مونوسیتوژنز سروتیپ a4 با دو روش رقت در لوله و انتشار از دیسک تعیین گردید.

این مطالعه جهت تعیین میزان فراوانی کرم های روده ای ماکیان بومی از اوایل مهرماه سال 1378 تا شهریور ماه 1379 انجام گرفت و 105 عدد ماکیان بومی به طور تصادفی از 43 روستا در اطراف ارومیه مورد آزمایش قرار گرفتند.

بیست و پنج سویه پاستورلا مولیت سیدا با منشا طیور به روش مولکولی PER-PCR مورد مطالعه قرار گرفتند. مطالعه الگوی ژنومی حاصل از PER-PCR نشان دهنده اختلاف ژنتیکی قابل توجه در بین سویه ها بود. بر اساس الگوی ژنومی سویه های مطالعه شده در 9 گروه PER قرار گرفتند.