اکوبیولوژی تالاب (تالاب)
سال:1395 | دوره:8 | شماره:29 |تعداد مقالات:8

این تحقیق با هدف اندازه گیری غلظت فلزات سنگین سرب و روی در بافت عضله دو گونه ماهی شیر (Scomberomorus commerson) و قباد (Scomberomorus guttatus) در بندر بوشهر در تابستان سال 1394 انجام پذیرفت. تعداد 20 قطعه ماهی شیر و 20 قطعه ماهی قباد به صورت کاملا تصادفی از بندر بوشهر به وسیله تور گوش گیر صید گردید. بعد از زیست سنجی، بافت عضله نمونه ها جداسازی و هضم شیمیایی نمونه ها انجام شد و با استفاده از دستگاه جذب اتمی کوره گرافیتی میزان غلظت فلز سرب و روی در عضله اندازه گیری گردید. بر اساس نتایج به دستامده میانگین غلظت سرب در بافت عضله ماهی شیر و قباد به ترتیب 0.349±0.173 و 0.384±0.132 میلی گرم در کیلوگرم وزن خشک محاسبه شد و اختلاف معنی-داری را نشان نداد (P>0.05). همچنین بر اساس نتایج به دستامده میانگین غلظت روی در بافت عضله ماهی شیر و قباد به ترتیب 35.1±11.855 و 40.8±11.988 میلی گرم در کیلوگرم وزن خشک محاسبه شد و اختلاف معنی داری را نشان نداد (P>0.05). نتایج این مطالعه نشان داد که غلظت فلز سنگین سرب در بافت عضله ماهی شیر و قباد پایین تر از حد مجاز استانداردهای WHO، FAO، NHMRC و MAFF بود. اما غلظت فلز سنگین روی در عضله ماهی شیر و قباد از حد مجاز استاندارد FAO بالاتر و از حد مجاز استانداردهای WHO، NHMRC و MAFF پایین تر بود. بنابراین انجام مطالعات تکمیلی برای بررسی تاثیرات احتمالی مصرف این ماهیان بر سلامت انسان ضروری به نظر می رسد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

در این مطالعه غلظت روی و کادمیوم در کبد و عضله سیاه ماهی (Capoeta capoeta) رودخانه سرداب رود استان مازندران در بهار 1393 اندازه گیری شد. به وسیله دستگاه شوک الکتریکی از 5 ایستگاه منتخب 12 نمونه ماهی صید شد. بافت عضله و کبد ماهی ها پس از آماده سازی و هضم شیمیایی با دستگاه جذب اتمی SHIMADZU آنالیز شدند. بیش ترین تجمع فلزات کادمیوم و روی در پایین دست رود و به ترتیب در ایستگاه 4 و 5 و کم ترین تجمع فلزات در ایستگاه شماره 1 بود. در کبد سیاه ماهی بیش ترین تجمع فلزات کادمیوم و روی به ترتیب در ایستگاه 4 و 1 و کم ترین میزان در ایستگاه 1 و 4 مشاهده شد. به طورکلی غلظت فلزات سنگین در نمونه های برداشت شده از پایین دست رودخانه بیش تر از نمونه های برداشت شده از مناطق میانی و بالادست بود. بررسی واریانس ها طبق آزمون levenنشان داد که فلز کادمیوم و روی در عضله سیاه ماهی دارای واریانس های یکنواخت بودند (P>0.05). هم چنین بررسی واریانس ها در مورد بافت کبد سیاه ماهی نشان داد که کادمیوم دارای واریانس های غیریکنواخت (P£0.05) و فلز روی دارای واریانس های یکنواخت بود (P>0.05). مطابق نتایج حاصله تجمع هر دو عنصر در کبد سیاه ماهی بیش تر از عضله است (P£0.05). بر اساس آزمون آنوا، تفاوت معنی داری بین غلظت فلزات سنگین کادمیوم و روی در بافت های موردمطالعه وجود داشت (P>0.05). میزان فلزات سنگین در بافت ماهیچه سیاه ماهی از حد مجاز استاندارد WHO و FAO کم تر بود. مقایسه نتایج به دستامده با استاندارد های FAO و WHO نشان داد که غلظت کادمیوم در کبد برخی نمونه ها بالا تر از حد استاندارد می باشد که با توجه به این که کبد عضو خوراکی ماهی نیست لذا مصرف این ماهی ریسک سلامتی برای انسان ایجاد نخواهد کرد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

ماهی گل خورک (Boleophthalmus Dussumieri)، ساردین (Sardinella Melanura) و شوریده (Otolithes Ruber) در محل خروجی پساب کارخانه پتروشیمی بندر امام خمینی (ره) واقع درخور موسی در تابستان سال 1392 انجام گرفت. نمونه برداری آب از فواصل 0، 150، 300، 450 و 600 متری از محل خروجی پساب کارخانه در سه تکرار انجام شد. صید ماهی در نزدیک ترین محل به خروجی انجام و از هرگونه ماهی 30 عدد صید و نمونه مرکب تهیه شد. بافت عضله ی ماهی جداسازی و پس از هضم با اسید، میزان فلزات سنگین با استفاده از دستگاه جذب اتمی قرائت گردید. نتایج آزمایش میانگین غلظت سه فلز سنگین سرب، نیکل و جیوه را در آب به ترتیب 76.98، 169.72 و 0.873 میکروگرم بر لیتر نشان داد که غلظت جیوه بیش ازحد مجاز استاندارد سازمان بهداشت جهانی می باشد. در رابطه با غلظت فلزات در بافت عضله، نتایج آزمایش میانگین غلظت سرب در عضله ی هر سه ماهی را به ترتیب 632±2.52، 441±7.34 و 389±7.94 میکروگرم بر کیلوگرم و میانگین غلظت جیوه را برای این ماهیان به ترتیب 9.91±0.58، 19.5±2.93 و 47.1±1.48 میکروگرم بر کیلوگرم وزن خشک نشان داد که از حد استاندارد انجمن غذا و داروی آمریکا و سازمان بهداشت جهانی کمتر بود. همچنین نتایج آزمایش غلظت نیکل را در این ماهیان به ترتیب 972±8.14، 602±4.16 و 497±7.23 میکروگرم بر کیلوگرم وزن خشک نشان داد که بیش از حد مجاز سازمان بهداشت جهانی بود.

پیامد افزایش جمعیت انسان، افزایش مصرف منابع و کاهش تنوع زیستی است. روند فزاینده انقراض موجب شده با توجه به ارزش های ذاتی گونه ها اقدام به حفاظت از آن ها کند و نتیجه این کار شکل گیری مناطق حفاظت شده است. تالاب جازموریان یک تالاب فصلی در غرب استان سیستان و بلوچستان است که از طیف وسیعی از گونه های حیات وحش و بخصوص انواع پرندگان، در جنوب شرق ایران حمایت می کند. به منظور فراهم ساختن حمایت موثر از وحوش زیستای تالاب جازموریان، نقشه مناطق با اولویت حفاظتی زیاد این زیستگاه تهیه گردید. به این منظور ابتدا نقشه کاربری و پوشش اراضی منطقه با استفاده از داده های ماهواره لندست 5، سنجنده TM مربوط به فروردین سال 1389 به روش طبقه بندی ترکیبی تصاویر ماهواره ای در شش طبقه تهیه گردید. برای تعیین مناطق باارزش حفاظتی بیشتر، با استفاده ازنظر کارشناسان و مردم محلی و به روش دلفی معیارهای مهم در این زیستگاه در چهار طبقه فاصله از جاده، مناطق مسکونی، آب های عمیق و پوشش گیاهی تعیین شدند. به منظور تعیین وزن هرکدام از معیارها از روش AHP استفاده گردید. برای هرکدام از معیارها، نقشه فاصله تهیه و پس از تعیین نوع تابع فازی و فازی نمودن نقشه فاصله، لایه ها با استفاده از ارزیابی چند معیاره و به روش ترکیب خطی وزنی WLC باهم تلفیق شدند و نقشه مناطق با اولویت حفاظتی تهیه گردید. با توجه به اینکه برخی مناطق دارای حداقل سطح موثر نبودند، لکه های با مساحت کمتر از 10 هکتار، با اعمال فیلتر حذف و حدود ده درصد کل منطقه به عنوان نواحی امن در نظر گرفته شد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.