زنان مامایی و نازایی ایران
سال:1393 | دوره:17 | شماره:93 |تعداد مقالات:5

مقدمه: پارگی زودرس کیسه آب می تواند مشکلات جدی برای مادر، جنین و نوزاد به همراه داشته باشد. تعیین نوع آنتی بیوتیک مصرفی در مادر دچار این مشکل با توجه به عوامل شایع کلونیزاسیون واژینال مادر متغیر می باشد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثر سفوتاکسیم در مقابل آمپی سیلین بر روی بروز عفونت نوزادی ناشی از پارگی زودرس کیسه آب انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 91-1389 بر روی 200 زن مبتلا به پارگی زودرس کیسه آب که نیاز به آنتی بیوتیک داشتند در بیمارستان قائم (عج) مشهد انجام شد. افراد به صورت تصادفی در دو گروه A (درمان معمول با آمپی سیلین) و B (سفوتاکسیم) قرار گرفتند. وضعیت مادر و جنین تا تولد و سپس نوزاد در بخش نوزادان یا بخش مراقبت های ویژه نوزادان تا ترخیص یا فوت کنترل شد. وضعیت نوزاد متولد شده از نظر تعداد گلبول سفید، پلاکت، ESR، CRP، کشت خون، وضعیت مایع مغزی نخایی، کشت مایع مغزی نخایی و میزان مرگ و میر در دو گروه ثبت و مقایسه شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 14.5) و آزمون های کای دو، تی مستقل و من- ویتنی انجام شد. میزان p کمتر از 0.05 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: دو گروه از نظر میانگین مدت پارگی کیسه آب تا زمان زایمان (0.78=p)، تعداد دفعات بارداری (0.46=p)، سن بارداری (0.150=p)، وزن نوزاد (0.147=p) و جنس نوزاد (0.431=p) همگن بودند. عفونت قطعی (p=0.034)، ESR بالا (p=0.003)، CRP مثبت (0.049=p)، نیاز به بستری (0.001=p) و مرگ نوزاد (0.05>p) در گروه نوزادان دریافت کننده آمپی سیلین بیشتر بود.نتیجه گیری: خطر بروز عفونت در نوزادان مادران دچار پارگی زودرس کیسه آب دریافت کننده سفوتاکسیم به طور واضحی کمتر از مادران دریافت کننده آمپی سیلین می باشد.

مقدمه: سندرم تخمدان پلی کیستیک با مقاومت به انسولین و هیپرانسولینمی همراه است. انسولین باعث پرولیفراسیون سلولی در تمام بافت ها از جمله تیروئید می شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی عملکردی و یافته های سونوگرافی تیروئید در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک و همچنین ارزیابی ارتباط بین سطح هورمون محرک تیروئید با مقاومت به انسولین انجام شد. روش کار: این مطالعه مقطعی در سال 92-1391 بر روی 98 بیمار مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک در محدوده سنی 42-16 سال در مشهد انجام شد. قد، وزن، تست های عملکرد تیروئید، قند خون ناشتا، انسولین ناشتا و سونوگرافی تیروئید در تمام بیماران انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 11.5) و آزمون های تی تست، من ویتنی، کای دو و فیشر انجام شد. میزان p کمتر از 0.05 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: 10 نفر (10.2%) از بیماران TSH و 12 نفر (12.24%) آنها anti-TPO بیشتر از طبیعی و 8 نفر (8.16%) anti-TPO بالا به همراه هتروژنیسیته اکوپترن تیروئید در سونوگرافی داشتند. در 5 بیمار (5.10%)، anti-TPO بالا همراه با TSH بیشتر از طبیعی و در 8 نفر (8.16%) TSH بالا و هتروژنیسیته اکوپترن تیروئید با سونوگرافی مشاهده شد. 31 بیمار (31.6%) اکوی غیرطبیعی و 25 بیمار (25.5%) هتروژنیسیته در اکوپترن تیروئید داشتند. در 20 بیمار (20.4%) ندول تیروئید مشاهده شد. سطح TSH،anti-TPO ، T3، Free T4 و یافته های سونوگرافی در بین دو گروه بیماران با و بدون مقاومت به انسولین تفاوت معنی داری نداشت (p>0.05).نتیجه گیری: بر اساس مقایسه نتایج این مطالعه با جمعیت عمومی انجام روتین سونوگرافی تیروئید پیشنهاد نمی گردد ولی اندازه گیری TSH مطابق روتین جهت کنار گذاشتن مشکلات احتمالی تیروئید در این بیماران توصیه می شود.

مقدمه: اپی زیاتومی یکی از مداخلات پزشکی است که به منظور وسیع کردن میاندوراه به کار می رود ولی هنوز تحقیقات اندکی در زمینه مراقبت از این زخم بسیار شایع انجام شده است. عصاره بابونه به دلیل دارا بودن آلفا بیزابولول، دارای خاصیت بهبود زخم می باشد، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر کرم بابونه بر بهبود زخم اپی زیاتومی انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی سه سوکور در سال 1392 بر روی 98 زن واجد مشخصات پژوهش مراجعه کننده به بیمارستان ام البنین (س) مشهد انجام شد. افراد در دو گروه مداخله (کرم بابونه) و کنترل (کرم دارونما) قرار گرفتند. پس از زایمان، مادران به مدت 10 روز و روزی 2 بار، یک بند انگشت از کرم تجویز شده (بابونه یا دارونما) را در ناحیه بخیه ها استفاده می کردند. ارزیابی بهبود زخم با استفاده از فرم ریدا در روزهای اول، هفتم، دهم و چهاردهم پس از زایمان صورت گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) (سایز کلمات اصلاح شود) و آزمون های من ویتنی، تی تست، کای دو و فیشر انجام شد. میزان p کمتر از 0.05 معنی دار در نظرگرفته شد. یافته ها: در روز اول بعد زایمان، دو گروه از نظر نمره ریدا تفاوتی نداشتند (0.115=p). میانگین نمره ریدا در گروه دارو، در روز هفتم 1.29±1.90، روز دهم 1.17±1.00 و چهاردهم 0.92±0.56 بود ولی در گروه دارونما در روزهای فوق به ترتیب، 1.05±3.10، 1.35±2.30 و 1.80±1.10 بود که دو گروه از نظر بهبود زخم اختلاف معنی داری داشتند 0.001)=p). نتیجه گیری: کرم بابونه می تواند به عنوان ارتقاء دهنده بهبود زخم اپی زیاتومی در زنان نخست زا پیشنهاد شود.