زنان مامایی و نازایی ایران
سال:1387 | دوره:11 | شماره:3 |تعداد مقالات:12

مقدمه: استفاده از روش بلوغ تخمک ها در محیط کشت (IVM) برای درمان ناباروری در زنان دارای سندرم پلی کیستیک تخمدان (PCOS) و یا افراد مبتلا به سندرم تحریک بیش از حد تخمدان (OHSS) مفید می باشد و باعث کاهش میزان مصرف داروهای گنادوتروپین و در نتیجه کاهش هزینه های درمان می گردد. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات هورمون های HMG و r-FSH بر بلوغ اووسیت های نابالغ انسانی و میزان جنین های هشت سلولی ایجاد شده، حاصل از تزریق اسپرم به سیتوپلاسم تخمک ( ICSI) انجام شده است.روش کار: این مطالعه از نوع تجربی و در سال 1386-1385 در مرکز تحقیقاتی درمانی ناباروری منتصریه و دانشگاه آزاد اسلامی مشهد انجام شده است. تعداد 156 تخمک نابالغ حاصل از تخمدان زنان کاندید لقاح در محیط کشت (IVF) به سه گروه تقسیم شد. در گروه شاهد به محیط کشت اووسیت آلبومین سرم انسانی 10% و در محیط کشت گروه های تجربی 1 و 2 به ترتیب r-FSH وHMG  به مقدار0.075 IU/ml  اضافه شد. سپس تخمک های بالغ را با تزریق اسپرم به داخل سیتوپلاسم آنها بارور و تعداد رویان های هشت سلولی ایجاد شده توسط میکروسکوپ معکوس بررسی گردید. داده های کمی حاصل با استفاده از روش آماری مجذور کای و نرم افزار SPSS در سطح معنی داریP<0.05  تحلیل گردید.نتایج: میزان بلوغ اووسیت های نابالغ انسانی تا مرحله متا فاز 2 و رسیدن رویان ها به مرحله هشت سلولی به طور معنی داری در گروه های HMG و r-FSH نسبت به گروه کنترل افزایش نشان داد(P<0.001) .نتیجه گیری: هر دو هورمونHMG  و r-FSH باعث افزایش میزان بلوغ اووسیت های نابالغ انسانی در محیط کشت می شود و نیز میزان رسیدن رویان ها را به مرحله هشت سلولی افزایش می دهند.

مقدمه: این مطالعه جهت تعیین اثر جدا کردن پرده های جنینی در جلوگیری از حاملگی طول کشیده در حاملگی بار اول انجام شده است.روش کار: در یک مطالعه آینده نگر، دوسو کور، مورد و شاهد، در بیمارستان آموزشی شهید صدوقی یزد، 134 زن نخست زای طبیعی ترم (280 روز وبیشتر) که هنوز در آنها دردهای زایمان شروع نشده بود به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. گروه مورد (مامبران جدا شده، 66 نفر) که در آنها هر 48 ساعت یکبار تا زمان زایمان یا رسیدن به هفته 42 بارداری پرده های جنینی جدا می شد؛ و گروه کنترل (68 نفر) که در آنها فقط معاینه واژینال انجام می شد در هر دو گروه فاصله زمانی شروع معاینه تا زایمان، میزان طول کشیدن زایمان تا 42 هفته و عوارض حاملگی مثل پارگی کیسه آب، خونریزی ویا دفع مکونیوم بررسی شد. نتایج حاصل جمع آوری و با نرم افزار SPSS 15.0 با آزمون های تی و کای اسکوئر با یکدیگر مقایسه شد. P<0.05 تفاوت معنی دار تلقی گردید.نتایج: جدا کردن پی در پی پرده های جنینی به طور معنی دار ی حاملگی تا هفته 42 را کاهش داد (16.5% درگروه مورد در مقابل 44% در گروه کنترل P<0.05). همچنین فاصله زمانی شروع زایمان در گروه مورد کمتر بود (5.6 روز در مقابل 9.4 روز، P<0.05). در گروه مورد زایمان خودبخود نیز به طور معنی دار بیشتر از گروه کنترل بود (P<0.05). از نظر عوارض حاملگی مثل پارگی زودرس کیسه آب، خونریزی واژینال و دفع مکونیوم در دو گروه تفاوت، معنی دار نبود.نتیجه گیری: جدا کردن پرده های جنینی در هفته 40 حاملگی می تواند سبب جلو گیری از زایمان طول کشیده شود.

مقدمه: هدف از انجام این مطالعه بررسی تاثیر انتونوکس استنشاقی بر شدت درد و طول مدت زایمان بود.روش کار: این تحقیق از نوع تجربی و به روش کار آزمایی بالینی بر روی 120 خانم باردار با حاملگی ترم در زایشگاه شهرستان شوشتر انجام شد. نمونه ها در دو گروه 60 نفری (گروه انتونوکس و گروه کنترل) به طور تصادفی قرار گرفتند. گروه مورد مخلوطی از گاز NO2 و اکسیژن (50%، 50%) و گروه شاهد فقط اکسیژن دریافت کردند. شدت درد زایمان با استفاده از مقیاس دیداری درد و همچنین پرسشنامه درد مک گیل ملزاک سنجیده شد. هر دو گروه از نظر شدت درد، مدت زایمان و روش آن و آپکار نوزادان بررسی شدند. داده ها با استفاده از نرم افزارSPSS  وارد رایانه و با روشهای آماری مجذور کای و آزمون تی آنالیز گردیدند و P<0.05 معنی دار در نظر گرفته شد.نتایج: میانگین شدت درد زایمان پس از تجویز انتونوکس استنشاقی در مقایسه با گروه شاهد به طور معنی داری کاهش یافت (4.17 در مقابل 6.78، P<0.001). هیچ اختلاف معنی داری از نظر آماری بین دو گروه آزمون و شاهد از نظر میانگین طول فاز فعال زایمان (p=0.20) و نمرات آپگار نوزادان مشاهده نشد (p=0.69). اگرچه میزان انجام سزارین در گروه انتونوکس استنشاقی در مقایسه با گروه شاهد کاهش یافت، اما این اختلاف از نظر آماری معنی دار نبود (p=0.48). 78.3% از خانمها در گروه انتونوکس از این روش رضایت کامل داشتند.نتیجه گیری: مخلوط گاز NO2 و اکسیژن استنشاقی (50%، 50%) در اکثر خانمها باعث کاهش موثر درد در طی مرحله اول و دوم زایمان می گردد.

مقدمه: نیاز به تولید مثل اساس بقا نسل بشر است و زوجها نابارور از آن محروم هستند. جنبه های روانی، اجتماعی ناباروری در گذشته غالبا مورد غفلت بوده است لذا بر آن شدیم تا شیوع اختلالات روانی در زنان نابارور را بررسی نماییم.روش کار: این یک مطالعه توصیفی - مقطعی بر روی زنان نابارور مراجعه کننده به کلینیک نازایی منتصریه در مشهد در سالهای 1383 و 1384 می باشد. کلا 963 نفر با تکمیل پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ) ارزیابی و افرادی که نمره برش بالاتر از 28 داشتند به عنوان گروه پر خطر از نظر اختلالات روانپزشکی در نظر گرفته شدند (102 نفر). این گروه تحت مصاحبه بالینی توسط دو روانپزشک از نظر وجود اختلالات روانپزشکی بر اساس معیارهای DSMIV گرفتند.نتایج: میانگین سنی بیماران 28.7 سال بود. 79.4% افراد تحصیلات بالاتر از ابتدایی داشتند و 75% خانه دار بودند. اقدامات درمانی در 32% افراد منجر به حاملگی شد. شایعترین درمان به کار رفته درمان دارویی و تلقیح داخل رحمی اسپرم (IUI) و علت ناباروری با عامل زنانه بیشتر از عامل مردانه بود. شایعترین اختلال روانی در بیماران اضطراب منتشر (44.1%) بود. سایر اختلالات اضطرابی در 11.8% و افسردگی در 30.4% افراد دیده شد. ارتباط معنی داری بین سن، جنس، شغل، مدت ناباروری، سطح تحصیلات و آمادگی برای اختلال روانپزشکی وجود نداشت اما ارتباط معنی داری بین نوع درمان (IUI) و بالا بودن خطر اختلالات روانپزشکی وجود داشت ( p<0.05).بحث و نتیجه گیری: توصیه می شود که کلیه زوجهای نابارور در شروع درمان، تحت ارزیابی روانشناختی قرار گیرند و افراد در معرض خطر با روشهای کنترل اضطراب تحت درمان قرار گیرند.

مقدمه: در دنیای امروز تمایل روز افزون به استفاده از ابزارهای ساده تر که در عین موثر بودن ارزان نیز باشند برای مراقبت های پزشکی وجود دارد. افزایش pH واژن در نبود واژینیت نشانگر سطوح پایین استروژن در گردش خون است و می توان از آن به عنوان روشی ارزان در تشخیص یائسگی استفاده نمود. هدف این مطالعه تعیین همبستگی بین pH واژن و سطح سرمی هورمون تحریک کننده فولیکول FSH)) در زنان یائسه می باشد.روش کار: این تحقیق یک مطالعه مقطعی است که بر 100 زن یائسه مراجعه کننده به درمانگاه ژنیکولوژی بیمارستان الزهرا رشت انجام گرفته است. معیارهای ورود به مطالعه شامل: عدم قاعدگی به مدت حداقل یک سال، عدم عفونت واژینال، عدم هورمون تراپی جایگزینی و عدم استفاده از داروها یا دوش واژینال و یا مقاربت در دو روز قبل از معاینه بود. pH واژن (توسط کاغذ نیترازین) و FSH سرم و شاخص توده بدنی (BMI) زنان مورد سنجش قرار گرفت. اطلاعات جمع آوری شده توسط نرم افزار SPSS.10 و آزمون های آماری Bivariate correlation، تی و کای اسکوئر پردازش گردید.نتایج: میانگین و انحراف معیار سن زنان مورد پژوهش 54.92 و 8.3 سال، میانگین و انحراف معیار زمان یائسگی زنان 7.46±6.76 سال و میانگین و انحراف معیار سن زمان یائسگی افراد 47.45±5.52 سال بود. بین FSH سرم و pH واژن، pH واژن با مدت زمان یائسگی و نیز بین pH واژن با سن ارتباط مستقیم و معنی دار به دست آمد (به ترتیب r=-0.512, r=0.245 و 0.004=r). همچنین ارتباط مستقیم و معنی دار بین FSH سرم و pH واژن افرادی که BMI آنها کمتر از 25 و یا بین 25-29.9 kg/m2 بود (به ترتیب 0.52= r و 0.333=r) و نیز در زنانی که بیشتر از یک سال از شروع یائسگی آنها می گذشت، دیده شد ( p=0.005).نتیجه گیری: در زنان یائسه این مطالعه بین pH واژن و FSH سرم ارتباط ضعیفی وجود دارد r=0.245.

مقدمه: آندومتریوز در جدار شکم یکی از عوارض سزارین است که با سونوگرافی قابل تشخیص است. هدف از این مطالعه بررسی یافته های بالینی و سونوگرافیک آندومتریوز در دیواره شکم و مقایسه یافته های فوق با نتایج عمل جراحی می باشد.روش کار: در این مطالعه رتروسپکتیو تعداد 19 بیمار که با علایم درد و لمس توده جدار شکم در مسیر اسکار عمل سزارین مراجعه نمودند مورد سونوگرافی دیواره شکم قرار گرفتند. در 6 بیمار علاوه بر سونوگرافی معمولی سونوگرافی داپلر رنگی نیز به عمل آمد. یافته های سونوگرافی با یافته های حین عمل مقایسه گردیدند.نتایج: در 16 بیمار سابقه یک بار و در 3 مورد سابقه دوبار سزارین وجود داشت. درد محل عمل جراحی از علایمی بود که در تمام بیماران وجود داشت که 13 مورد به طور تقریبا دایم و 6 مورد متناوب بود و در زمان عادت ماهیانه افزایش می یافت. 15 بیمار یک توده قابل لمس در دیواره شکم داشتند. در سونوگرافی تمام بیماران یک توده مشاهده شد که در 17 مورد توپر و هیپواکو و در دو مورد سالیدوایزواکو در مقایسه با نسوج مجاور بودند. در 6 مورد سونوگرافی داپلر نیز انجام شد، که در تمام موارد این توده ها دارای جریان خون شریانی وریدی با سرعت های متفاوت بودند. در 3 مورد که سونوگرافی داپلر نزدیک به زمان عادت ماهیانه انجام شد تعداد عروق و سرعت جریان خون بالاتری وجود داشت. در این موارد، کانونهای حاوی مایع نیز در آن مشاهده شد. در 15 بیمار که نتایج عمل جراحی در دسترس بود یافته های سونوگرافی با یافته های حین عمل مطابقت داشتند.نتیجه گیری: آندومتریوز جدار شکم اغلب با توده قابل لمس و درد دایم تظاهر می نماید. در سونوگرافی به صورت یک توده هیپواکو حاوی عروق با طرح داپلر متغیر مشاهده می شود.

مقدمه: تهوع و استفراغ حاملگی یک شکایت شایع اوایل حاملگی می باشد. هیپرا مزیس گرویداروم شدیدترین فرم این اختلال است که در 1-2% حاملگی ها اتفاق می افتد و می تواند از 6 تا 16 هفته حاملگی ادامه یابد. به تازگی عفونت هیلکوباکترپیلوری در اتیولوژی استفراغ حاملگی مطرح شده و با توجه به این که درمان هلیکوباکترپیلوری با آنتی بیوتیکهای شناخته شده میسر است و می تواند گامی در جهت درمان بیماران با تهوع و استفراغ آزار دهنده حاملگی باشد این مطالعه جهت بررسی ارتباط استفراغ حاملگی و هلیکوباکترپیلوری انجام شد.روش کار: 100 بیمار بستری (بیش از سه اپیزود استفراغ در مدت 24 ساعت) و 100 بیمار سر پایی (کمتر از سه اپیزود استفراغ در مدت 24 ساعت، یا بدون ویار حاملگی) در شهر سمنان انتخاب و از هر بیمار 3 سی سی خون گرفته شد و با استفاده از روش الایزا، سطح آنتی بادی IgG بر هلیکوباکتر پیلوری در سرم بیماران جستجو شد. سطوح بالاتر از20 IU/ml  مثبت تلقی شد و با استفاده از آزمونهای مجذور کای، من ویتنی و همچنین محاسبه نسبت شانس تحلیل داده ها انجام شد.نتایج: نتایج نشان داد که 57% بیماران بستری و 39% بیماران سرپایی به هلیکوباکترپیلوری آلوده هستند که این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود. (OR=2.70, CI:1.41-3.80, P=0.011)نتیجه گیری: یافته های فوق نشان داد که بین عفونت هلیکوباکترپیلوری و استفراغ بیش از 3 اپیزود در مدت 24 ساعت در هفته های 6 تا 16 حاملگی ارتباط آماری معنی دار وجود دارد.

مقدمه: سقط خودبخودی شایعترین عارضه بارداری می باشد. زنانیکه حاملگیشان منجر به سقط می شود همواره نگران عاقبت بارداری بعدیشان هستند. این مطالعه به منظور ارزیابی اثرات سقط خودبخودی بر روی عواقب و نتایج حاملگی بعدی طراحی گردید.روش کار: این مطالعه طی سالهای 85-1382 بصورت مورد ـ شاهدی بر روی 605 خانم با سابقه یک مورد سقط خودبخودی و 1210 خانم بعنوان گروه شاهد که سابقه یک زایمان ترم داشتند در بیمارستان معتضدی کرمانشاه انجام شد. کلیه افرادی که وارد مطالعه شدند سن بین 20-35 سال داشتند. متغیرهای مورد بررسی شامل دکولمان، جفت سرراهی، زایمان زود رس، مرده زایی، پارگی خودبخودی کیسه آب، پره اکلامپسی، وزن کم حین تولد، ناهنجاریهای جنینی، پرزانتاسیون جنینی، تاخیر رشد داخل رحمی، نحوه زایمان و آپگار نوزاد بود. اطلاعات پس از جمع آوری توسط نرم افزار SPSS دسته بندی و بوسیله آزمونهای آماری مجذور کای، فیشر، لون و t مستقل مورد بررسی قرار گرفت.نتایج: در این مطالعه میانگین سن گروه با سابقه یک مورد سقط 24.6 سال و گروه شاهد 23.5 سال بود. در بین متغیرهای مورد بررسی زایمان زودرس (0.034=p) و میزان انجام سزارین (0.034=p) بطور معناداری در گروه با سابقه سقط بیشتر از گروه شاهد بود. بین سایر متغیرهای مورد بررسی و سابقه سقط ارتباط آماری معناداری مشاهده نشد.نتیجه گیری: زنانی که حاملگی اول آنها منجر به سقط شده در حاملگی بعدی احتمال بروز عوارض بارداری بیشتر میباشد و بایستی با دقت بیشتری مراقبتهای دوران بارداری را انجام دهند.

مقدمه: سندرم لورنس مون بیدل یکی از سندرم های نادر می باشد. در این گزارش یک مورد سندرم لورنس مون بیدل که دچار ناهنجاری ناحیه تناسلی نیز بوده است را معرفیش می کنیم.معرفی بیمار: دختر 17 ساله ای که با شکایت درد شکم متناوب از 4 ماه قبل، به بخش ژنیکولوژی بیمارستان رسول اکرم (ص) ارجاع شده بود. در معاینه های انجام شده متوجه توده شکمی - لگنی تا حد ناف شدیم. در معاینه ناحیه تناسلی بیمار ناحیه وستیبول مشاهده نمی شد و در ناحیه بین مجرای ادراری و مقعد هیچ روزنه ای موجود نبود. در لاپاراتومی انجام شده، توده یک واژن بسیار حجیم بود که محتوی خون قدیمی و چرک بود و کاملا تخلیه شد. رحم بزرگتر از نرمال ولی در لوله ها و تخمدانها مورد غیر طبیعی مشاهده نشد. سوراخی در ناحیه پرینه تعبیه شد سپس یک درن پترز را از داخل رحم تا سوراخ قرار دادیم. پس از جراحی، بیمار تحت درمان با استروژن کونژوگه و مدروکسی پروژسترون استات قرار گرفت. پس از قطع داروها بیمار دچار قاعدگی شد و پس از اولین قاعدگی، درن خارج شد.