هدف: نظر به شیوع بالای عفونتهای اورژینتال و کمبود اطلاعات در مورد ارتباط بین واژینوز باکتریال و عفونت اداری در کشور، این مطالعه در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان شهدای تجریش در سالهای 1381-1380 انجام گرفت.روش کار: این مطالعه مورد - شاهدی روی 134 فرد صورت گرفت. بیماران با عفونت ادراری وقتی محسوب می شدند؛ که علایم و کشت مثبت ادراری داشتند. افراد شاهد خانمهایی بودند که کشت ادراری منفی داشتند و با گروه بیماران از نظر سن؛ تعداد دفعات مقاربت، سالهای ازدواج و نوع پیش گیری از بارداری با یکدیگر مشابه بودند. تشخیص واژینوز باکتریال بر مبنای معیار (کرایتریای) Amsel در هر دو گروه گذاشته می شد. نتایج مطالعه با استفاده از روشهای آماری chi-square, test مقایسه شدند و خطر نسبی و ضریب اطمینان در دو گروه محاسبه گردید.نتایج: 67 بیمار با عفونت ادراری با 67 خانم شاهد بدون عفونت ادراری مقایسه شدند. واژینوز باکتریال در 40.3% در خانمهای گروه شاهد و 62.7% در خانمهای بیمار وجود داشت p<0.01 , OR= 2.49)) ترشحات با مشخصه واژینوز باکتریال و ph بیش از 4.5 در 91% و آزمون ویف مثبت در 74% و سلول کلیدی (clue cell) در 72% بیماران با واژینوز باکتریال وجود داشت.نتیجه گیری: افراد با عفونت ادراری بیش از افراد شاهد، دچار واژینوز باکتریال بودند. برای پیش گیری از عفونت اداری، تشخیص و درمان واژینوز باکتریال پیشنهاد می گردد. مطالعات تجربی بیشتری در این زمینه و به خصوص در مورد خانمهای حامله توصیه می شود.