زنان مامایی و نازایی ایران
سال:1390 | دوره:14 | شماره:2 |تعداد مقالات:12

مقدمه: بارداری ناخواسته با عواقب ناخوشایند جسمی و روانی برای مادر و جنین همراه است. بسیاری از موارد بارداری ناخواسته در زنانی ایجاد می شود که برای جلوگیری از بارداری به روش های بسیار مطمئن به ویژه قرص-های ضد بارداری خوراکی روی آورده اند. این پژوهش با هدف بررسی میزان مصرف قرص های ضدبارداری خوراکی در حاملگی های ناخواسته و بررسی عوامل مرتبط با شکست آن انجام شد.روش کار: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی 1000 خانم باردار که در سال های 1387-1386 برای زایمان به بخش مامایی بیمارستان امام رضا در مشهد مراجعه کرده بودند از نظر بارداری ناخواسته مورد بررسی قرار گرفتند سپس مادرانی که حین مصرف قرص های ترکیبی پیشگیری از بارداری حامله شده بودند، در مورد روش مصرف آن مورد پرسش قرار گرفتند. داده ها به کمک پرسشنامه ای شامل اطلاعات جمعیت شناختی و روش پیشگیری از بارداری جمع آوری و با نرم افزار SPSS (نسخه 11.5) تحلیل شد.یافته ها: 34.5 درصد افراد مورد مطالعه حاملگی ناخواسته داشتند که 3.91 درصد آنها از روش های پیشگیری از بارداری استفاده می کردند. در حاملگی های ناخواسته رایج ترین روش پیشگیری از بارداری قرص های خوراکی بود (40.3%) که 19.7 درصد افراد آن را به طور صحیح مصرف می کردند. شایع ترین علت مصرف نادرست ترس از عوارض (42.2 درصد) بود. سن، سطح تحصیلات و وضعیت اقتصادی با شکست رابطه معنی دار داشت .(p<0.05)نتیجه گیری: از آنجا که پرمصرف ترین روش قابل برگشت پیشگیری از بارداری قرص های ترکیبی هستند و مهم ترین عامل شکست ترس از عوارض است، آموزش مصرف صحیح و اطمینان دادن به مصرف کنندگان در خصوص عوارض دارو می تواند از بسیاری موارد بارداری ناخواسته پیشگیری کند.

مقدمه: وزن بدن از شاخص های تعیین کننده سلامت است. از جمله عوارض چاقی که در مطالعات متعدد مورد بررسی قرار گرفته، رابطه چاقی و ناباروری است. این پژوهش به منظور مقایسه چاقی در زنان بارور و نابارور انجام گرفت.روش کار: این مطالعه توصیفی- تحلیلی به روش مورد- شاهدی انجام شد. تمام زنان نابارور مراجعه کننده به مرکز ناباروری یزد (182 نفر) از دی 1384 تا تیر 1385 به عنوان گروه مورد و گروه شاهد (189 نفر) با استفاده از نمونه گیری چند مرحله ای از بین زنان بارور چهار مرکز بهداشتی- درمانی یزد انتخاب شدند. داده ها با کمک پرسشنامه، مصاحبه و اندازه گیری تکمیل شد. در این تحقیق از آزمون t برای مقایسه میانگین ها، آزمون آنالیز کواریانس برای کنترل متغییر مخدوش کننده سن، آزمون مجذور کای برای مقایسه درصدها و از ضریب همبستگی پیرسون برای سنجش همبستگی متغیرهای کمی استفاده شد. جهت انجام عملیات و تحلیل آماری از نرم افزار SPSS (نسخه 14) استفاده شد.یافته ها: میانگین شاخص توده بدنی در زنان نابارور بیشتر از زنان بارور بود، اما این اختلاف از نظر آماری معنی دار نبود (P=0.52). (62.4% شامل 118 نفر از زنان نابارور و 113 نفر از زنان بارور) اضافه وزن داشته یا چاق بودند و 92.2% شامل 156 نفر از زنان نابارور و 177 نفر از زنان بارور نسبت دور کمر به دور باسن بزرگ تر یا مساوی 0.8 داشتند اما اختلاف این نسبت بین دو گروه مورد و شاهد معنی دار نبود (P=0.09). میانگین دوره قاعدگی در زنان نابارور به طور معنی داری کوتاه تر بود 50% .(P=0.000) از زنان نابارور کاهش وزن اخیر را ذکر کردند ولی این میزان در گروه بارور 0.42% بود (P=0.000).نتیجه گیری: در مجموع در مطالعه حاضر برخلاف سایر مطالعات قبلی ارتباطی بین چاقی و ناباروری وجود ندارد که احتمالا به علت رژیم-های درمانی و کاهش وزن اخیر در گروه زنان نابارور مراجعه کننده به مرکز ناباروری است.

مقدمه: بسیاری از زنان در دوران بارداری نگران درد زایمان بوده و این نگرانی باعث تمایل آنان به انجام سزارین می شود. امروزه از روش های مختلف دارویی و غیردارویی برای کاهش درد زایمان استفاده می شود، این مطالعه با هدف بررسی اثر تغییر وضعیت قرارگیری زنان در فاز فعال زایمان روی میزان شدت احساس درد زایمان انجام شد.روش کار: این کار آزمایی بالینی روی 400 زن در فاز فعال زایمانی که به روش مبتنی بر هدف انتخاب شده بودند انجام شد. نمونه ها پس از پرکردن پرسشنامه و ثبت مشخصات فردی، ابتدا در وضعیت نشسته قرار گرفته و بعد از 15 دقیقه به حالت خوابیده به پشت تغییر وضعیت می دادند. تغییر وضعیت هر 15 دقیقه یک بار بین این دو حالت تکرار شد و شدت درد کمر و شکم در هر وضعیت با استفاده از خط کش درد تعیین و ثبت شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS(نسخه 11) و آزمون های t مستقل و مجذور کای تحلیل شد.یافته ها: دراکثر زنان مورد مطالعه در وضعیت نشسته میزان درد کمر و شکم کمتر از حالت خوابیده به پشت بود و با تغییر وضعیت قرارگیری از حالت نشسته به وضعیت خوابیده به پشت میزان شدت احساس درد بیشتر شد. بین تغییر وضعیت قرارگیری زن در حال زایمان و میزان احساس درد در شکم و کمر در فاز فعال زایمان ارتباط معنی داری وجود داشت (P=0.000).نتیجه گیری: وضعیت نشسته می تواند باعث کاهش احساس درد در کمر و شکم و تغییر شدت درد از شدید به متوسط و از متوسط به خفیف در فاز فعال زایمان شود.

مقدمه: چگونگی و زمان انجام مداخلات به منظور کنترل سیر زایمان از مواردی است که تصمیم گیری در مورد مراقبت های حین زایمان را دچار مشکل می نماید. پژوهش حاضر با هدف تعیین نتایج حاصل از استفاده پارتوگرام برای کنترل سیر زایمان به منظور تشخیص موارد غیر طبیعی و انجام مداخله در زمان مناسب انجام شد.روش کار: در این کارآزمایی بالینی آینده نگر، 200 خانم نخست زا مراجعه کننده به بیمارستان البرز کرج در سال 1384-85 به صورت تصادفی به دو گروه تجربی و شاهد تقسیم شدند. در گروه تجربی اداره زایمان بر اساس پارتوگرام و در گروه شاهد تصمیم گیری کنترل سیر زایمان بدون توجه به پارتوگرام انجام شد. اطلاعات جمع آوری شده با نرم افزار SPSS (نسخه 13) تحلیل شد و برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های t مستقل، مجذورکای و من ویتنی استفاده شد.یافته ها: میانگین طول مدت مرحله اول زایمان در گروه تجربی (208.71±33.8دقیقه) به طور معنی داری از گروه شاهد (289.26±20.3 دقیقه) کوتاه تـر بود (P=0.0001) ولی میانگیـن طول مـدت مـرحله دوم زایمان در گـروه تـجربی اختلاف معنی داری با گروه شاهد نداشت. میانگین طول مدت کل زایمان در گروه تجربی از نظر آماری کوتاه تـر بود (P=0.0001). همچنین میزان انجام زایمان سزارین بطور معنی داری در گروه تجربی بیشتر بود (P=0.0001). آپگار دقیقه یک به طور معنی داری در گروه تجربی بیشتر بود. (P=0.014).نتیجه گیری: استفاده از پارتوگرام قادر است با اصلاح زمان مداخله در سیر و کاهش طول مدت زایمان از عوارض زایمان طولانی پیشگیری نموده و به عنوان یک ابزار به منظور کنترل سیر زایمان به تصمیم گیری صحیح و چگونگی مراقبت های حین زایمان کمک نماید.

مقدمه: زایمان زوردس به تولد قبل از هفته 37 حاملگی اطلاق می شود که عامل دوسوم موارد مرگ ومیر پره ناتال و یکی از مشکلات علم مامایی است و یکی از عوامل موثر بر آن را عوامل هورمونی می دانند. پروژسترون یکی از هورمورن های مترشحه از جفت و موثر در حفظ حاملگی است. هدف از این تحقیق بررسی اثر 17a-هیدروکسی پروژسترون کاپروات در پیشگیری از زایمان زودرس یود.روش کار: این کارآزمایی بالینی مداخله ای روی 100 خانم باردار با سابقه زایمان زودرس مراجعه کننده به کلینیک مامایی بیمارستان قائم (عج) وابسته به دانشگاه علوم پزشکی مشهد طی سال های 1386 تا 1387 انجام شد. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند و در گروه مورد آمپول 250 میلی گرمی a17- هیدروکسی پروژسترون کاپروات از هفته 16 تا 37 بارداری به صورت هفتگی تزریق عضلانی شد و در گروه کنترل مراقبت پره ناتال به طور معمول انجام شد. سپس نتایج حاملگی اخیر در دو گروه مقایسه شد. داده ها به کمک آزمون t مستقل و مجذورکای با نرم افزار SPSS(نسخه 11) تحلیل شد.یافته ها: میانگین سن حاملگی اخیر در گروه دریافت کننده پروژسترون 36 هفته و در گروه کنترل 32 هفته بود. وزن نوزاد به دنیا آمده در گروه کنترل 2299 گرم و در گروه دریافت کننده پروژسترون 2695 گرم بود که از نظر سن حاملگی و وزن زمان تولد بین دو گروه اختلاف معنی دار وجود داشت (P<0.05).نتیجه گیری: تزریق هفتگی آمپول a17- هیدروکسی پروژسترون کاپروات به خانم های باردار دارای سابقه زایمان زودرس باعث کاهش میزان زایمان زودرس و بهبود وزن هنگام تولد می شود.

مقدمه: سندرم تخمدان پلی کیستیک از شایع ترین اختلالات غدد درون ریز در میان زنان است. علاوه بر بیماران خویشاوندان درجه اول آنان نیز در معرض اختلالاتی چون چاقی، مقاومت به انسولین، هایپرانسولینمی، اختلالات چربی های خون، پرفشاری خون، دیابت تیپ 2 و اختلال تحمل گلوکز هستند. مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان سندرم متابولیک در وابستگان درجه اول بیماران مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک انجام شد.روش کار: این پژوهش مورد-شاهدی روی 34 نفر از خواهران و برادران افراد مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک مراجعه کننده به درمانگاه های زنان وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شیراز در سال 1386 و 34 نفر به عنوان گروه کنترل انجام شد. نمونه گیری آسان و به روش مبتنی بر هدف بود. پس از اندازه گیری فشارخون و قد و وزن، نمونه خون برای بررسی سطح سرمی انسولین، قند خون ناشتا و دوساعته، تستوسترون و لیپوپروتئین ها گرفته شد. سندرم متابولیک طبق شاخص های IDF ATPIII و مقاومت به انسولین طبق نمایه-های QUICKI و HOMA اندازه گیری شد. داده ها با آزمون های t مستقل، مجذور کای و آزمون کاپا به کمک نرم افزار SPSS (نسخه 11.5) تحلیل شد.یافته ها: میانگین قند خون ناشتا، تستوسترون خون، LDL خون و تری گلیسرید در خواهران و برادران گروه کنترل کمتر از گروه آزمایش بود و این تفاوت از لحاظ آماری معنی دار بود (P<0.05). سندرم متابولیک، مقاومت به انسولین و انسولین ناشتا تفاوت آماری معنی داری در دو گروه نداشت(P<0.05) .نتیجه گیری: وابستگان درجه یک زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک به خصوص خواهران و برادران آنها در معرض خطر ابتلا به افزایش قند خون و اختلال سطح چربی های خون هستند.

مقدمه: قرص های خوراکی پیشگیری از بارداری شایع ترین روش پیشگیری در سراسر جهان هستند. با توجه به شیوع بالای استفاده از این روش تداوم آن زیاد نیست. اختلالات خلق و خو به عنوان یکی از اثرات قرص های خوراکی پیشگیری از بارداری مطرح است به طوری که از عوامل موثر در عدم تداوم استفاده از قرص های خوراکی پیشگیری از بارداری به شمار می رود. هدف از این تحقیق بررسی ارتباط بین استفاده از قرص های پیشگیری و ایجاد افسردگی در زنان بود.روش کار: این مطالعه توصیفی روی 410 زن در فاصله اردیبهشت تا مهرماه سال 1388 در بیمارستان تامین اجتماعی شهر همدان انجام شد. نمونه ها با روش تصادفی سیستماتیک انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه 205 نفری مصرف کننده قرص و بدون مصرف قرص قرار گرفتند. اطلاعات مورد نیاز به کمک پرسش نامه دوقسمتی حاوی اطلاعات جمعیت شناختی و پرسش نامه استاندارد افسردگی ثبت شد. از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 14) و آزمون مجذورکای و فیشر برای تجزیه و تحلیل داد ها استفاده شد.یافته ها: بین مصرف قرص های خوراکی پیشگیری از بارداری و نمره افسردگی ارتباط معنی داری وجود داشت (P=0.006) و همچنین بین تداوم مصرف قرص های خوراکی پیشگیری از بارداری و نمره افسردگی ارتباط معنی داری وجود داشت (P=0.01).نتیجه گیری: استفاده کنندگان قرص های خوراکی پیشگیری از بارداری بیشتر در معرض افسردگی قرار می گیرند.

مقدمه: مطالعات محدودی برای اثبات اثرات مختلف ورزش بر کمردرد در زنان انجام شده است. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر انجام ورزش مناسب و وضعیت بدنی صحیح در هنگام فعالیت های روزانه دوران بارداری طراحی شد.روش کار: این پژوهش یک مطالعه تجربی است که در سال 1388 روی 132 نفر از خانم های باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی- درمانی و مطب های متخصصین زنان و زایمان شهر اراک که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند، انجام شد. شرکت کنندگان با استفاده از روش تخصیص بلوکی به دو گروه مورد و شاهد تقسیم شدند. پژوهش در چهار مرحله اخذ شرح حال، تعلیم، اجرا و ارزیابی نهایی انجام شد. داده ها با آزمون های آماری توصیفی و تحلیلی به کمک نرم افزارSPSS (نسخه 11) تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: اکثر زنان در هر دو گروه نوع درد را یک طرفه، در ناحیه پایین کمر و با ماهیت تیرکشنده به صورت متناوب گزارش کردند. 18.2% گروه مورد و 36.6% گروه کنترل مبتلا به کمردرد دوران بارداری بودند (p<0.05). در گروه کنترل 31.8% بلند کردن جسم سنگین، راه رفتن و ایستادن طولانی را تواما و همچنین فعالیت روزانه را به تنهایی عامل موثر بر درد گزارش کردند.نتیجه گیری: ورزش در دوران بارداری موجب حذف کمردرد نمی شود، اما کنترل عوامل موثر بر آن در کاهش کمر درد این دوران مفید است.