زنان مامایی و نازایی ایران
سال:1397 | دوره:21 | شماره:3 |تعداد مقالات:16

مقدمه: آمنیوسنتز به منظور بررسی ژنتیکی قبل از تولد انجام می شود. شایع ترین عوارض آمنیوسنتز شامل: پارگی پرده های جنینی، سقط، آمنیونیت و آسیب مستقیم و غیر مستقیم جنین می باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان بروز عوارض زودرس و دیررس آمنیوسنتز انجام شد. روش کار: این مطالعه کوهورت، بر روی 1000 نفر از بیمارانی که از سال 95-1393 به درمانگاه پریناتولوژی بیمارستان ام البنین (س) مشهد مراجعه نموده و کاندید آمنیوسنتز بودند، انجام شد. به منظور انجام آمنیوسنتز، با هدایت سونوگرافی، حدود 20 سی سی مایع آمنیوتیک کشیده شد و به آزمایشگاه ارسال گردید. از طریق تماس تلفنی در مورد عوارض زودرس و دیررس، زمان ختم بارداری و عوارض نوزادان پرسیده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 20) و آزمون کولموگروف - اسمیرنوف انجام گرفت. یافته ها: در بین نوزادان متولد شده 887 نوزاد (88.7%) سالم بودند. در بررسی عوارض ایجاد شده در زمینه آمنیوسنتز، سقط خودبه خودی در 10 نفر (1%)، نشت مایع آمنیوتیک در 16 نفر (1.6%)، لکه بینی در 16 نفر (61.%)، آمنیونیت در 2 نفر (0.2%) و زایمان قبل از 37 هفته در 173 نفر (17.3%) گزارش شده بود. در این مطالعه گزارشی از عوارض چشمی، پوستی و ارتوپدی وجود نداشت. نتیجه گیری: بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه، شایع ترین عارضه زودرس آمنیوسنتز، بروز لکه بینی و نشت مایع آمنیوتیک و شایع ترین عارضه دیررس، زایمان قبل از 37 هفته بود.

مقدمه: اختلال عملکرد جنسی در زنان نابارور ممکن است به طور غیرمستقیم موجب کاهش موفقیت درمان آنان شود، لذا برطرف کردن این اختلال و بررسی نقش بهبود آن بر نتیجه درمان ضروری به نظر می رسد. با توجه به کمبود مطالعات انجام شده در زنان نابارور، مطالعه حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارت های جنسی بر پیامد درمان زنان نابارور انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 1394 بر روی 20 نفر از زنان نابارور 36-22 ساله دارای اختلال عملکرد جنسی که به مرکز ناباروری بیمارستان معتضدی شهر کرمانشاه مراجعه کردند، انجام شد. افراد به صورت تصادفی در دو گروه 10 نفره آزمایش و کنترل قرار گرفتند. برای گروه آزمایش 10 جلسه آموزش مهارت های جنسی به صورت گروهی برگزار شد و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند. از پرسشنامه شاخص عملکرد جنسی روزن و همکاران (2000) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها نیز با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 19) و آزمون های کولموگروف اسمیرنوف، یو من ویتنی، تی زوجی و دقیق فیشر انجام شد. یافته ها: آموزش مهارت های جنسی، باعث بهبود عملکرد جنسی زنان نابارور شد (0.001=p). همچنین بعد از بررسی 3 ماهه، تعداد بارداری در گروه آزمایش بیش از گروه کنترل بود، اما این تفاوت از لحاظ آماری معنادار نبود (0.291=p). نتیجه گیری: با توجه به اثربخشی آموزش جنسی در بهبود عملکرد جنسی زنان نابارور و تاثیر مثبت آن بر باروری، آموزش مهارت های جنسی به روش شناختی - رفتاری، به عنوان یک روش غیر دارویی موثر در سلامت جنسی و باروری پیشنهاد می شود.

مقدمه: داروی آلپرازولام از خانواده بنزودیازپین ها است. این دارو به دلیل اثرات فارماکولوژیک ویژه خود کاربردهای گوناگونی دارد. بیشترین مصرف این دارو به علت خواص خواب آور و آرام بخش آن است. آلپرازولام علاوه بر مغز بر روی بسیاری دیگر از اندام های بدن موثر است. با توجه به مصرف بسیار زیاد این دارو به خصوص توسط زنان، مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات مصرف آلپرازولام با دوزهای مختلف بر ساختار هیستومورفومتری تخمدان موش صحرایی انجام شد. روش کار: این مطالعه کاربردی در سال 1394 بر روی 24 سر موش صحرایی ماده در 4 گروه و هر گروه 6 سر موش انجام گرفت. در گروه اول داروی آلپرازولام به مدت 16 روز متوالی با دوز 2 میلی گرم بر کیلوگرم به صورت دهانی (گاواژ) خورانده شد. در گروه دوم و سوم دارو به مدت 16 روز متوالی با دوزهای به ترتیب 4 و 6 میلی گرم بر کیلوگرم به صورت دهانی خورانده شد. موش های صحرایی گروه چهارم (گروه شاهد) به همان مقدار، زمان و روش گروه های تجربی، آب دریافت کردند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری Prism 5 و روش های آماری آنالیز واریانس یک طرفه (ANOVA) انجام گرفت. میزان p کمتر از 0.05 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: مطالعات هیستومرفولوژی نشان داد که استفاده از دوزهای بالای آلپرازولام 4 و 6 میلی گرم بر کیلوگرم به طور معناداری باعث کاهش فولیکول های بالغ گردید (0.05>p). همچنین تعداد فولیکول های اترتیک در گروه های تجربی به طور معناداری افزایش پیدا کرده بود (0.05>p). نتیجه گیری: استفاده از دوزهای بالای آلپرازولام، به طور معنی داری سبب کاهش تعداد فولیکول های بالغ تخمدان و افزایش معنی دار در تعداد فولیکول های تحلیل یافته نسبت به گروه شاهد می شود. می توان نتیجه گیری کرد که احتمالا آلپرازولام با دوز بالا و استفاده طولانی مدت، باعث کاهش توانایی باروری می شود.

مقدمه: اکثر زنان در دوران یائسگی در اثر کاهش ترشح هورمون استروژن، دستخوش تغییراتی می شوند.این تغییرات ممکن است موجب کاهش میل جنسی در آنان گردد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر کرم واژینال دانه شنبلیله بر دیسپارونی و رضایت جنسی در زنان یائسه انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی دو سویه کور در سال 1396 بر روی 60 نفر از زنان یائسه واجد شرایط مراجعه کننده به مرکز بهداشتی درمانی شماره یک شرق اهواز و شاکی از مقاربت دردناک و عدم رضایت جنسی صورت گرفت. افراد به صورت تصادفی در دو گروه 30 نفره جهت دریافت کرم واژینال دانه شنبلیله 5% و دارونما به مدت 8 هفته قرار گرفتند. دیسپارونی با استفاده از فرم اطلاعاتی و میزان رضایت جنسی بر اساس پرسشنامه لارسون محاسبه شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 22) و آزمون های کای اسکوئر، تی مستقل، تی زوجی، من ویتنی و معادلات برآورد تعمیم یافته ها انجام شد. میزان p کمتر از 0.05 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: پس از مداخله، میانگین میزان رضایت جنسی اختلاف معنی داری بین دو گروه دارو و پلاسبو مشاهده گردید (2.02±51.1-1.94±74.18) (0.001>p). نتیجه گیری: مصرف کرم واژینال دانه شنبلیله سبب کاهش مقاربت دردناک و افزایش میل جنسی در زنان یائسه می شود.

مقدمه: سندرم متابولیک به عنوان یک عامل خطرساز بیماری های قلبی- عروقی و دیابت محسوب می شود و شیوع آن به طور هشدار دهنده ای در حال افزایش است. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر شش هفته تمرین پیلاتس به همراه مصرف ویتامین E بر برخی شاخص های سندرم متابولیک در دختران نوجوان دارای اضافه وزن انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی سه گروهه شاهد دار در سال 1394 بر روی 30 نفر از دختران 18-15 سال شهرستان محلات (ایران) انجام شد. افراد به طور تصادفی به سه گروه شش هفته پیلاتس، شش هفته پیلاتس + ویتامین E و کنترل تقسیم شدند. تمرینات 3 روز در هفته و هر بار حداقل 30 دقیقه انجام شد. در مرحله پیش آزمون و پس آزمون شاخص های فیزیولوژیک و آنتروپومتریک و همچنین نیمرخ لیپیدی و گلوکز از طریق اخذ نمونه خون اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 22) و آزمون های تی زوجی، آنکوا و آزمون تعقیبی بونفرونی انجام شد. میزان p کمتر از 0.05 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: در گروه تمرین پیلاتس+ ویتامین E، مقادیر LDL، HDL و TG تغییر معناداری نداشتند (0.05≤p)، اما مقادیر کلسترول (0.022=p)، گلوکز (0.001=p) و نسبت کمر به باسن (0.049=p) کاهش معناداری یافت. در گروه تمرین پیلاتس مقادیر (p=0.001) LDL، (p=0.002) TG، کلسترول (0.013=p)، گلوکز (0.001=p) و نسبت دور کمر به باسن (WHR) (p=0.004) کاهش معناداری یافت، اما مقدار HDL تغییر معناداری نداشت (0.05≤p). در گروه کنترل نیز مقادیر LDL، HDL، TG، کلسترول و WHR تغییر معناداری نداشت (0.05≤p). در مقایسه بین گروه ها، از نظر p=0.018) LDL) و کلسترول (0.024=p) بین گروه تمرین پیلاتس و کنترل تفاوت معناداری وجود داشت. نتیجه گیری: تمرینات منتخب پیلاتس منجر به کنترل نیمرخ چربی، WHR و گلوکز در دختران نوجوان دارای اضافه وزن می شود. از سوی دیگر استفاده از ویتامین E به همراه تمرینات منتخب پیلاتس نیز منجر به تاثیرات مشابهی می گردد و تفاوتی معناداری از این نظر وجود ندارد.

مقدمه: سرطان پستان، یک بیماری بدخیم مشترک و یک علت عمده مرگ و میر در زنان است. ویروس ها به عنوان یکی از عوامل پرخطر در ارتباط با سرطان پستان انسان شناخته می شوند. ویروس هرپس سیمپلکس 1 و 2 (HSV-1, 2) در پاتوژنز سرطان نقش دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی استفاده از روش M-PCR جهت بررسی فراوانی ویروس هرپس سیمپلکس تیپ 1 و 2 در نمونه خون بیماران مبتلا به سرطان پستان انجام شد. روش کار: این مطالعه مقطعی در سال 95-1394 بر روی 60 مورد بیمار مبتلا به سرطان پستان انجام گرفت. آلودگی به ویروس هرپس سیمپلکس تیپ 1 و 2 توسط روش M-PCR مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 18) انجام شد. یافته ها: از تعداد 60 نمونه خون دریافت شده از بیماران مبتلا به سرطان پستان تعداد 6 نمونه (10%) برای هرپس سیمپلکس ویروس تیپ 1 و 3 نمونه (5%) برای هرپس سیمپلکس ویروس تیپ 2 مثبت بودند. نتیجه گیری: ویروس هرپس سیمپلکس و به ویژه HSV-1 می تواند به عنوان کوفاکتوری در بروز سرطان سینه نقش ایفا نماید، لذا پیشنهاد می گردد که مطالعات بیشتری در این زمینه انجام گردد.

مقدمه:پارگی زودرس پرده های جنینی یک عارضه شایع در مامایی و از جدی ترین پیامدها در دوران بارداری است، به طوری که می تواند باعث 20-18% پره ناتال مورتالیتی و 21.4% پره ناتال موربیدیتی شود. بنابراین استفاده از روش هایی که بتواند به پیش بینی پارگی زودرس پرده های جنینی کمک کند، امری ضروری می باشد، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط شدت استریای بارداری با پارگی زودرس پرده های جنینی در زنان نخست زا انجام شد. روش کار: این پژوهش همبستگی پیشگویی کننده بر روی 600 زن نخست باردار با سن بارداری 37-35 هفته که در فاصله فروردین تا شهریور سال 1396 برای مراقبت های بهداشتی به مراکز بهداشتی - درمانی شهرستان بجنورد مراجعه کرده بودند، انجام شد. گروه مورد مطالعه تا موقع زایمان پیگیری و سپس به دو گروه با پارگی کیسه آب و بدون پارگی کیسه آب تقسیم شدند. داده های مربوط به مطالعه با استفاده از معاینه فیزیکی، مصاحبه و پیگیری تلفنی و بررسی پرونده مددجو در هنگام زایمان جمع آوری و شدت استریا با ابزار اتوال تعیین شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 17) و آزمون های کولموگروف- اسمیرنوف، یو من ویتنی، کای دو و رگرسیون لوجستیک انجام شد. میزان p کمتر از 0.05 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: در گروه مورد مطالعه 445 نفر (74.2%) استریای بارداری داشتند و در 134 نفر (22.3%) آنها پارگی زودرس پرده های جنینی رخ داده بود. بر اساس نتایج آزمون رگرسیون لوجستیک، افرادی که استریای شدید بارداری داشتند نسبت به افرادی که استریا نداشتند، 2.617 برابر بیشتر در معرض پارگی کیسه آب زودرس پرده های جنینی بودند (0.010=p). نتیجه گیری: از شدت استریای بارداری می توان به عنوان ابزاری جهت پیشگویی وقوع پارگی زودرس پرده های جنینی استفاده کرد و می توان به منظور پیشگیری از وقوع پارگی زودرس کیسه آب در مراقبت های بهداشتی، به مادران دارای استریای شدید بارداری، توصیه های لازم را جهت پیشگیری از وقوع پارگی زودرس پرده های جنینی نمود.

مقدمه: رعایت اصول اخلاقی، یکی از مولفه های اصلی در حرفه مامایی می باشد که بر عملکرد شخصی، حرفه ای و عملکرد اجتماعی آنان تاثیر می گذارد و از آن جایی که پایبندی و رعایت اصول اخلاق حرفه ای، تیم مراقبت و درمان را متعهد و مسوولیت پذیر می کند، مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان رعایت کدهای اخلاق حرفه ای مامایی توسط ماماهای شاغل در بخش های زنان و زایشگاه ها و برخی عوامل مرتبط با آن در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام شد. روش کار: این مطالعه توصیفی- مقطعی در سال 1395 بر روی 42 مامای شاغل در زایشگاه ها و 31 ماما در بخش های زنان بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام شد. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه خودگزارش دهی شامل دو بخش: مشخصات فردی و پرسشنامه محقق ساخته رعایت کدهای اخلاق حرفه ای با مقیاس لیکرت پنج رتبه ای بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 18) و آزمون تی مستقل، ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن و آنالیز واریانس یک طرفه انجام شد. میزان p کمتر از 0.05 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین نمره کل میزان رعایت کدهای اخلاق حرفه ای در ماماهای شاغل در زایشگاه 14.7±80.5 و در ماماهای شاغل در بخش زنان12.02 ±85.1 گزارش شد. بر اساس نتایج ضریب همبستگی اسپیرمن، نمره رعایت کدهای اخلاقی با میزان اطلاع از کدهای اخلاقی حرفه مامایی ارتباط مستقیم داشت (0.273=r، p=0.02). نتیجه گیری: یافته های مطالعه بر افزایش دوره های آموزشی کدهای اخلاق حرفه ای به ماماهای شاغل در بخش های زنان و زایشگاه ها تاکید می نماید.

مقدمه: آگاهی از شیوع سقط عمدی، به ارتقاء سلامت مادران کمک می کند، از این رو برآورد میزان های سقط عمدی ضروری است. مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان ها و دلایل انجام سقط و تغییرات آنها طی دوره 5 ساله 93-1388 انجام شد. روش کار: در این مطالعه پیمایشی از روش های مستقیم برآورد سقط جنین و داده های پیمایش باروری 1388 و 1393 تهران (با حجم نمونه تصادفی 2934 و 3012 نفر) استفاده شد. داده های مربوط به سقط عمدی از طریق مصاحبه چهره به چهره با جمعیت زنان متاهل 49-15 ساله ساکن شهر تهران گردآوری شد. شیوع سقط عمدی با محاسبه میزان ویژه سنی سقط، میزان کل سقط، میزان عمومی سقط و نسبت های سقط انجام گرفت. یافته ها: از سال 93-1388 میزان کل سقط از 0.16 به 0.14 سقط به ازای هر زن، میزان عمومی سقط از 5.5 به 4.4 سقط به ازای 1000 زن و تعداد سالانه سقط از 11500 به 11400 سقط کاهش یافته بود. با فرض میزان سقط در تهران به عنوان میانگین ملی، سالانه 101000 سقط عمدی برای کل کشور برآورد می شود. حدود 9% بارداری ها در تهران به سقط می انجامد. میانگین سن زنان در هنگام سقط 6.3±33.5 سال است. احتمال سقط در بین زنان با تحصیلات بالاتر، ثروتمند تر، شاغل و کمتر مذهبی، مهاجرین شهری و زنان بدون فرزند یا دارای یک فرزند بیشتر است. سهم دلایل غیر پزشکی انجام سقط از 69% در سال 1388 به 82% در 1393 افزایش یافته بود. نیمی از سقط ها نتیجه شکست روش عزل است، اما فقط یک سوم از تجربه کنندگان این شکست پس از سقط به روش مدرن پیشگیری روی آوردند. نتیجه گیری: شیوع سقط برای کنترل موالید، ضرورت ارائه مشاوره بهداشت باروری جهت جلوگیری موثر از بارداری های ناخواسته را نشان می دهد.

مقدمه: بی اختیاری استرسی ادرار بیماری ناتوان کننده ای است که زندگی زنان را تحت تاثیر قرار می دهد و باید راهکارهایی برای آن در نظر گرفت. لذا مطالعه مروری حاضر با هدف بررسی تاثیر ورزش بر بی اختیاری استرسی ادراری زنان انجام شد. روش کار: در این مطالعه مروری اطلاعات مربوط به تاثیر ورزش بر بی اختیاری ادراری استرسی زنان از پایگاه های اطلاعاتی فارسی و انگلیسی شامل: Irandoc، Magiran، Scopus، UpToDate، Elsevier Proquest، Iranmedex، SID، Ebsco، Science direct، Google Scholar، Pubmed و web of science با استفاده از کلیدواژه های فارسی بی اختیاری ادرار، بی اختیاری ادراری استرسی، ورزش، سالمندی و معادل لاتین آنها Stress Urinary incontinence، Urinary incontinence، Elderly و Exercise بر اساس مش از سال 2000 تا ژوئن 2017 جستجو شدند. یافته ها: در نهایت 23 مطالعه مداخله ای شامل کارآزمایی بالینی یا نیمه تجربی که بین سال های 2017-2000 منتشر شده و دارای معیار ورود به مطالعه بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. در مرور صورت گرفته بر روی زنان با گروه های مختلف سنی و در سراسر دنیا، بیشتر مطالعات ارتباط مثبتی را بین ورزش کردن و ایجاد بی اختیاری ادراری استرسی گزارش کردند. نتیجه گیری: در مطالعات انجام شده، ورزش منظم روزانه عضلات کف لگن، ورزش همزمان عضلات کف لگن و مرکزی تنه یا عرضی شکم، ژیمناستیک، پیلاتس، ورزش عضلات کف لگن به علاوه بیوفیدبک اینتراواژینال یا پرینئال، ورزش عضلات کف لگن همراه با دستگاه تکان دهنده عضلات یا تحریک الکتریکی، والسالوا، آمادگی جسمانی، ورزش پائولا، تمرینات کگل، تمرینات عضلات گلوتال و اداکتور ران، تمرینات تنزبرگر، فیزیوتراپی، تمرینات ایزومتریک و ورزش در آب در پیشگیری و درمان بی اختیاری استرسی ادراری زنان موثر بودند.

مقدمه: بیماری استئوپروز، اپیدمی خاموش عصر حاضر است. مطالعات متعدد در ایران، شیوع پوکی استخوان در زنان یائسه را در محدوده 77-8% گزارش کرده اند، ولی برآورد کلی از آن وجود ندارد. مطالعه مروری حاضر با هدف برآورد شیوع پوکی استخوان در زنان یائسه ایرانی به روش متاآنالیز انجام شد. روش کار: در این مطالعه جستجو با استفاده از کلیدواژه های معتبر فارسی و انگلیسی در بانک های اطلاعاتی داخلی و خارجی شامل: IranMedex، SID، Magiran، IranDoc، Medlib، ScienceDirect، Pubmed، Scopus، Cochrane، Embase، Web of Science، Medline و موتور جستجوی Google Scholar با استفاده از کلیدواژه ها ی پوکی استخوان، یائسه و ایران به دو زبان فارسی و انگلیسی و بدون محدودیت زمانی تا سال 1396 انجام شد. ناهمگنی مطالعات با استفاده از شاخص I2 بررسی شد. داده ها با استفاده نرم افزار STATA نسخه 11.1 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: در 50 مقاله مورد بررسی با حجم نمونه 38161 نفر، شیوع پوکی استخوان در زنان یائسه ایرانی 32% (فاصله اطمینان 95%: 39-26%) و شیوع تراکم استخوان پایین 51% برآورد گردید. شیوع پوکی استخوان در ناحیه کمر 32%، در ستون فقرات 21%، در گردن ران 25% و در مفصل ران 21% بود. همچنین شیوع تراکم استخوان پایین در ناحیه کمر، ستون فقرات، گردن ران و مفصل ران به ترتیب 39%، 29%، 26% و 39% به دست آمد. بر اساس نتایج متارگرسیون، بین شیوع پوکی استخوان زنان یائسه با سال انجام تحقیق ارتباط معناداری وجود نداشت. نتیجه گیری: حدود نیمی از زنان یائسه ایرانی، تراکم استخوان پایینی دارند که این موضوع زنگ خطری جدی برای افزایش بروز پوکی استخوان و عوارض متعاقب آن محسوب می شود.

مقدمه: اکستروفی مثانه، یک نقص مادرزادی نادر است که به علت نقص در دیواره شکمی در خط وسط قدامی خود را نشان می دهد و باعث یک سری ناهنجاری های ادراری - تناسلی و عضلانی می شود که نیازمند تداخلات جراحی برای اصلاح آن می باشد. بیماران با اکستروفی مثانه زایا هستند و می توانند فرزندان طبیعی و بدون بیماری داشته باشند. حاملگی موفق و زایمان ترم در این بیماری نادر است و عوارض زیادی در طی حاملگی و زایمان می تواند روی دهد. سزارین برنامه ریزی شده، بیشترین اقدام برای زایمان است. در این مقاله یک مورد مبتلا به اکستروفی که زایمان طبیعی بدون تروما به سیستم ادراری تناسلی داشته است، معرفی می شود. معرفی بیمار: خانم 36 ساله که به علت اکستروفی مثانه تحت جراحی های متعد ترمیمی قرار گرفته بود، با شکایت دردهای زایمانی و پارگی کیسه آمنیون و سن حاملگی 39 هفته به بیمارستان مراجعه کرد و با استفاده از میزوپروستول زیرزبانی و اکسی توسین داخل وریدی، زایمان ترم بدون عارضه انجام داد. نتیجه گیری: اگرچه سزارین بیشترین روش مورد استفاده در زنان باردار مبتلا به اکستروفی مثانه است، اما به دلیل چسبندگی های زیاد لگنی به دنبال جراحی های متعدد ترمیمی، زایمان واژینال با نظارت می تواند یک روش خوب ختم بارداری در این بیماری باشد.