زنان مامایی و نازایی ایران
سال:1393 | دوره:17 | شماره:119 |تعداد مقالات:4

مقدمه: اساس درمان بیماران مبتلا به سرطان داخل اپیتیلیوم (CIN)، پیشگیری از پیشرفت بیماری به سرطان مهاجم سرویکس است. یکی از روش های درمانی این بیماران، عمل مخروط برداری است.مطالعه حاضر با هدف بررسی فراوانی عوامل پیشگویی کننده دیسپلازی باقیمانده سرویکس پس از درمان سرطان های داخل اپی تلیالی سرویکس به روش مخروط برداری یا کونیزاسیون انجام شد.روش کار: مطالعه همگروهی در سال 1392 بر روی 25 بیمار مبتلا به دیسپلازی سرویکس که در تشخیص با کولپوسکوپی و با اندیکاسیون مخروط برداری با چاقوی سرد، عمل شدند انجام شد. بر اساس نتایج مخروط برداری بیماران مبتلا به دیسپلازی با شدت درگیری بالا، سرطان داخل اپیتیلیومی در جا (in-situ) و سرطان با تهاجم میکروسکوپی و موارد حاشیه مثبت نمونه مخروط برداری متعاقبا هیسترکتومی شدند. نتایج هیستولوژی این بیماران با گزارش آسیب شناسی بیماران مبتلا به دیسپلازی و نتایج حاشیه منفی نمونه مخروط برداری که به دلایل دیگر هیسترکتومی شدند مقایسه شد. در نهایت علل دیسپلازی باقیمانده سرویکس پس از این عمل بررسی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 17) و آزمون های تی تست و من ویتنی انجام شد. میزان p کمتر از 0.05 معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: از بین 25 بیمار فقط در یک نمونه، حاشیه بافت حاصل از مخروط برداری از نظر وجود دیسپلازی مثبت گزارش شد که در هیسترکتومی انجام شده کارسینوم مهاجم سلول سنگفرشی گزارش شد. از 11 بیمار دیگری که علی رغم وجود حاشیه منفی تحت عمل هیسترکتومی قرار گرفتند، 4 نفر (%36.3) دیسپلازی باقیمانده درجه بالا، 1 نفر (9%) دیسپلازی درجه پایین و 6 بیمار (%54.5) فاقد بیماری باقیمانده در سرویکس پس از درمان بودند.نتیجه گیری: شدت دیسپلازی، عامل پیشگویی موثری در احتمال بقایای بیماری پس از انجام کونیزاسیون در بیماران مبتلا به دیسپلازی سرویکس است، پیگیری دقیق این بیماران توصیه می شود.

مقدمه: تسکین درد زایمان، یکی از مراقبت های نوین مامایی است. امروزه روش های غیردارویی تسکین درد زایمان ازجمله طب فشاری به دلیل اثرات جانبی کم، مورد توجه می باشند. مطالعه حاضر با هدف مروری بر مطالعات انجام شده در زمینه تاثیر طب فشاری بر تسکین درد زایمان انجام شد.روش کار: تمام مقالات چاپ شده تا سال 2013 در پایگاه های اطلاعاتی SID، Iranmedex، Irandoc، Magiran، Google scholar، Pubmed، Medline، Embase، CINHAL، Cochrane و IRCT که بر روی زنان باردار گروه سنی 35-18 سال، بارداری 41-37 هفته، تک قلو، سفالیک و آغاز فاز فعال زایمان انجام شده بود، بر اساس معیار جداد بررسی شدند. مطالعاتی که نمره مساوی یا بیشتر از 3 را گرفتند، انتخاب شدند. در نهایت نتایج به صورت کمی و کیفی گزارش شدند.یافته ها: 18 کارآزمایی بالینی بررسی شد که 12 مقاله بر اساس معیار جداد نمره مساوی یا بیشتر از 3 را کسب کردند. نقاط استفاده شده در 7 مقاله 6 طحالی، 2 مقاله هوگو، 1 مقاله 21 کیسه صفرا و 6 طحالی، 1 مقاله هوگو و 67 مثانه ای و 1 مقاله هوگو و 6 طحالی بود. اکثر مطالعات موید اثربخشی مثبت طب فشاری بر کاهش درد زایمان بودند، اما عوارضی جانبی گزارش نشده بود.نتیجه گیری: با توجه به اینکه مطالعات متعددی با اعتبار بالا در زمینه تاثیر طب فشاری صورت گرفته است، می توان این روش را برای کاهش درد زایمان پیشنهاد کرد. از نقاط 6 طحالی و هوگو در مقایسه با سایر نقاط (21 کیسه صفرا، 32 مثانه، 67 مثانه) با اطمینان بیشتری جهت کاهش درد زایمان می توان استفاده کرد، زیرا در بیشتر مطالعات دارای اعتبار قابل قبول، از این نقاط استفاده شده بود.

مقدمه: تشخیص زودرس ناهنجاری های مادرزادی در اوایل بارداری و ختم آنها می تواند از تولد نوزادان معلول که سربار خانواده و جامعه هستند، جلوگیری کند. مطالعه حاضر با هدف تشخیص آنوپلوئیدی ها به وسیله آمنیوسنتز در موارد پرخطر تست غربالگری سه ماهه اول بارداری انجام شد.روش کار: این مطالعه توصیفی- تحلیلی (مقطعی) در سال 1392 بر روی 121 نفر از زنان بارداری که نتایج غربالگری سندرم داون و سایر آنوپلوئیدی های آن ها در تست سه ماهه اول بارداری (11 هفته تا 13 هفته و 6 روز) پرخطر قید شده بود و جهت انجام آمنیوسنتز (20-15 هفته) به بخش طب جنین بیمارستان الزاهراء تبریز مراجعه کرده بودند، انجام گرفت. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای بود که شامل مشخصات واحدهای پژوهش، اطلاعات حاصل از نتایج تست های غربالگری سه ماهه اول بارداری و اطلاعات حاصل از آمنیوسنتز (نتایج کاریوتیپ جنین) بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 13) و آزمون های همبستگی، تست تی و آنووا انجام شد. میزان p کمتر یا مساوی 0.05 معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: 11 مورد از جنین ها، مبتلا به آنوپلوئیدی بودند که 5 مورد سندرم داون، 3 مورد تریزومی 18 و یک مورد کلاین فیلتر شناسایی شد. بین افزایش خطر سندرم داون و نتایج آمنیوسنتز (p=0.0001) و بین افزایش ضخامت NT و نتایج آمنیوسنتز (p=0.04) ارتباط آماری معنی داری وجود داشت. هیچ یک از مشخصات واحدها با نتایج غربالگری در سه ماهه اول بارداری ارتباط آماری معنی داری نداشتند (p³0.05). سن (p=0.03)، تعداد زایمان (p=0.047) و تعداد فرزند زنده (p=0.036) و سابقه آنومالی در فرزند قبلی (p=0.001) با نتایج آمنیوسنتز ارتباط آماری معنی داری داشت.نتیجه گیری: در مطالعه حاضر آمنیوسنتز از بین موارد پرخطر شناسایی شده توسط تست غربالگری سه ماهه اول بارداری، 10% را به عنوان موارد آنوپلوئیدی تشخیص داد.