آفات و بیماریهای گیاهی
سال:1395 | دوره:85 | شماره:2 |تعداد مقالات:16

تلفیق نماتدهای بیماری زای حشرات و دیگر عوامل کنترلی با ایجاد اثرات افزایشی یا سینرژیستی در مرگ و میر آفت، برای دستیابی به کنترل مطلوب تر یک آفت استفاده شده است. در این مطالعه پتانسیل نماتدهای بیماری زای حشرات (Steinernema carpocapsae و Heterorhabditis bacteriophora) به تنهایی، حشره کش های شیمیایی (ایمیداکلوپرید، دلتامترین و آبامکتین) به تنهایی و تلفیق نماتدها و حشره کش ها روی تریپس پیاز Thrips tabaci (Thysanoptera: Thripidae) مورد ارزیابی قرار گرفته است. در آزمایش های اولیه، اثر غلظت های مختلف حشره کش ها و نماتدها روی لارو تریپس آزمایش و مقادیر LC10 و LC30 حشره کش ها اندازه گیری گردید. سپس با انجام آزمایش های پیش تیمار، لارو تریپس ابتدا در معرض LC30 آبامکتین (5.16 میلی­گرم/لیتر)، LC10 ایمیداکلوپرید (50.16 میلی گرم/ لیتر) یا LC10 دلتامترین (10.28 میلی گرم/ لیتر) قرار گرفته و سپس با دو غلظت 400 یا 1000 نماتد جوان بیماری زا/ سانتی مترمربع تیمار شد. درصد مرگ و میر در بازه های زمانی مختلف (24، 48 و 72 ساعت پس از استفاده نماتد) ثبت شد. نتایج نشان داد که استفاده از نماتدها به تنهایی کمتر از %30 مرگ و میر تریپس را دنبال داشته است. تلفیق H. bacteriophora و همه حشره کش ها بطور افزایشی بر مرگ و میر تریپس اثر داشت و تیمار ایمیداکلوپراید اثر سوئی بر عملکرد H. bacteriophora در غلظت 1000 جوان بیماری زا/ سانتی مترمربع نشان داد. اثرات افزایشی و سینرژیستی در تلفیق حشره کش ها با S. carpocapsae مشاهده شد. این تیمارها در مقایسه با نماتد تنها مرگ و میر بالاتری ایجاد کردند و اثرات سینرژیستی در تلفیق S. carpocapsae غلظت 400 جوان بیماری زا/ سانتی مترمربع با ایمیداکلوپرید و دلتامترین و همچنین غلظت 1000 جوان بیماری زا/ سانتی مترمربع با آبامکتین مشاهده گردید.

پژمردگی ورتیسیلیومی سیب زمینی از عوامل محدود کننده کشت و تولید سیب زمینی است. در این تحقیق 14 عامل کنترل کننده زیستی از هفت گونه متفاوت شامل Trichoderma harzianum، Trichoderma deliquescens، Fusarium oxysporum، Talaromyces flavus، Bacillus subtilis، Pseudomonas fluorescens و Serratia marcescens علیه قارچ بیمارگر Verticillium dahliae در شرایط آزمایشگاه و گلخانه مورد آزمایش قرار گرفت. چگونگی تاثیر عوامل بیوکنترل علیه قارچ بیمارگر به روش های کشت متقابل، تولید مواد فرار و مایع خارج سلولی بررسی گردید. تمام عوامل بیوکنترل مذکور سبب کاهش قابل توجه رشد پرگنه قارچ بیمارگر در شرایط آزمایشگاه شدند. در آزمایش کشت متقابل جدایه های T. flavus بیشترین تاثیر بازدارندگی (65.4-66.7 درصد) را روی قارچ بیمارگر داشتند. توانایی عوامل بیوکنترل در تولید سیدروفور، پروتئاز، سیانید هیدروژن و اندول استیک اسید نیز متفاوت بود. نتایج آزمایشات گلخانه ای 75 روز بعد ازکشت نشان داد که تمام عوامل بیوکنترل سبب کاهش شدت بیماری و تغییر رنگ آوند در گیاهان تیمار شدند. جدایه T. flavus TFPV24 بیشترین تاثیر را در کاهش شدت بیماری (%76) و تغییر رنگ آوند داشت و باعث افزایش محصول (%171) در مقایسه با شاهد گردید. بطور کلی جدایه های T. flavus در شرایط آزمایشگاه و گلخانه بیشترین و باکتری S. marcescens SMTR کمترین تاثیر آنتاگونیستی را روی کنترل قارچ بیمارگر داشتند. بنابر نتایج این تحقیق جدایه هایT. flavus توانایی مهار زیستی بیماری پژمردگی ورتیسیلیومی سیب زمینی را دارند.

در تحقیق حاضر روشی بهبود یافته برای تولید کنیدیوم در تعدادی از گونه های فوزاریوم عامل بلایت خوشه گندم بررسی و با روش رایج آن مقایسه شده است. در این روش، گونه هایی از Fusarium در محیط مایع سیب زمینی دکستروز (PDB) به مدت سه روز کشت و پس از آن در تشتک های پتری حاوی محیط های کشت آگاردار پخش شدند. برای حذف آب اضافی، تشتک های پتری به مدت 20 تا 30 دقیقه در هود لامینار خشک شد. پس از آن در دمای 25 درجه سلسیوس به مدت سه روز برای تولید اینوکولوم نگهداری شدند. برای سنجش توانایی اینوکلوم در ایجاد بیماری، خوشه های گندم در اواسط گلدهی مایه زنی و فراوانی آلودگی، شدت بیماری زایی و همچنین زیست توده قارچی سنجش شد. روش بهبود یافته باعث القاء تولید کنیدی در مقادیر زیاد در واحد سطح و تا 70 برابر بیشتر از روش رایج گردید. متوسط تعداد کنیدیوم تولید شده در گونه های فوزاریوم مورد استفاده در روش رایج و بهبود یافته به ترتیب از 0.8 تا 38.6 و 156×106 تا 56 (در تشتک پتری) متغیر بود. تفاوتی از نظر مورفولوژی تولید کنیدیوم در هر دو روش مشاهده نگردید. از نظر آماری تفاوتی در میزان بیماری تولید شده ناشی از زادمایه دو روش مشاهده نگردید (P≤0.05). مشاهدات میکروسکوپی حاکی از نرخ بالای تولید کنیدیوم از فیالیدها روی میسلیوم ها بود. مطالعه حاضر باعث تسهیل تحقیقات روی جنبه های مختلف گونه های فوزاریوم زمانی که میزان زیادی مایه تلقیح مورد نیاز است می گردد.

گونه ی Pythium aphanidermatum، از اُاُمیست های خاک برد و همه جازی است که روی گونه های مختلف خانواده ی کدوییان سبب پوسیدگی ریشه می شود. در این مطالعه، اثر این بیمارگر روی تغییرات فیزیولوژیک گیاه خیار و کاهش اثرات بیماری حاصل از آن با استفاده از کاربرد سیلیکات کلسیم با غلظت های 50، 100 و 150 میلی گرم در لیتر بررسی شد. جنبه های گوناگونی از فیزیولوژی و بیوشیمی گیاه مانند فتوسنتز، ساخت پروتئین و پاسخ آنتی اکسیدانی بررسی گردید. گیاهان در گلخانه در دو مرحله ی 36 روزگی (مرحله ی رویشی) و 71 روزگی (مرحله ی زایشی) جمع آوری شدند. میزان کلروفیل، کارتنوئید، پرولین، کربوهیدرات، پروتئین، پراکسیداسیون چربی ها، آنتوسیانین و فعالیت کاتالاز اندازه گیری و داده ها واکاوی شدند. نتایج حاصل از این بررسی، کاهش مقادیر کلروفیل و کارتنوئید و افزایش میزان پرولین، کربوهیدرات، پروتئین، پراکسیداسیون چربی ها، آنتوسیانین و فعالیت کاتالاز را بر اثر مایه زنی بیمارگر در مقایسه با شاهد نشان دادند. افزودن سیلیکات کلسیم 100 و 150 میلی گرم در لیتر به خاک گیاهان سالم موجب افزایش شاخص های فیزیولوژیکی مانند مقادیر پرولین، کربوهیدرات، پروتئین و آنتوسیانین نسبت به نمونه های شاهد شد. هم چنین، افزایش میزان کلروفیل و کارتنوئید و کاهش سایر عوامل اندازه گیری شده بر اثر تیمار گیاهان آلوده با 100 و 150 میلی گرم در لیتر سیلیکات کلسیم در مقایسه با شاهد بیمار مشاهده شد. مقادیر کلروفیل، کارتنوئید، کربوهیدرات و پرولین در مرحله زایشی بیشتر از مرحله رویشی بود. بر اساس نتایج حاصل از این پژوهش، استفاده از نمک سیلیکات کلسیم 150 میلی گرم در لیتر موجب کاهش صدمات فیزیولوژیکی مانند کاهش رشد گیاه و پوسیدگی ریشه ناشی از آلودگی خیار به P. aphanidermatum و هم چنین، بهبود رشد گیاهان سالم شد.

به منظور مطالعه ی گونه های بیماری زای جنس Fusarium روی میزبان های مختلف نمونه های متعددی از استان های یزد، کرمان و مازندران طی سال های 93-1391 جمع آوری شد هدف از این مطالعه امکان شناخت گونه های بیماری زا بر اساس خصوصیات ریخت شناسی و فیزیولوژیکی، مولکولی و انگشت نگاری ژنتیکی و فهم ارتباط بین این گونه ها بود. نتایج حاصل نشان داد استفاده از تکنیک rep-PCR و ترادف حاصل از ناحیه ی ITS-rDNA روشی مناسب برای شناسایی گونه های مختلف فوزاریوم است. همچنین بر اساس نتایج بدست آمده، نمونه های مطالعه شده به عنوان هشت گونه تشخیص داده شدند: F. brachygibbosum، F. delphinoides،F. equiseti، F. globosum، F. graminearum، F. incarnatum، F. oxysporum و F. proliferatum گونه های F. brachygibbosum عامل لکه برگی خرزهره، F. delphinoides عامل پوسیدگی ریشه شبدر زینتی، F. equiseti عامل شانکر کرچک ، F. globosum عامل سوختگی غلاف نی، F. incarnatum عامل شانکر تاج خروس، F. oxysporum عامل پوسیدگی برگ آلوئه ورا و F. proliferatum به عنوان عامل شانکر کنجد و سوختگی برگ سیکاس برای اولین بار از روی این میزبان ها از ایران گزارش می شوند. همچنین گونه ی F. delphinoides برای اولین بار از ایران گزارش می شود.

شانکر تنه و شاخه یکی از مهم ترین بیماری های درختان میوه هسته دار است که بارزترین علائم آن ایجاد زخم های فرورفته روی شاخه ها همراه با تراوش صمغ می باشد. دو باکتری Xanthomonas arboricola pv. pruni و Pseudomonas syringae pv. syringae به عنوان عوامل اصلی این بیماری قبلا از مناطقی از ایران گزارش شده اند. به منظور شناسایی و تعیین پراکنش عوامل مولد شانکر از نواحی مرکزی ایران، نمونه های دارای علایم شانکر از باغ های این مناطق جمع آوری گردید. پس از کشت نمونه ها روی محیط آگار غذایی حاوی سوکرز (NAS) کلنی های برجسته، کرم متمایل به صورتی و خمیری مانند جدا شد. بیماری زایی نماینده هایی از جدایه ها روی نهال های هلو (Prunus persica) به اثبات رسید. بررسی های میکروسکوپی، فنوتیپی و مولکولی برای شناسایی جدایه ها انجام شد. با استفاده از آغازگرهای ITS4 و ITS5 این قطعه در واکنش های زنجیره ای پلی مراز (PCR) در جدایه های نماینده تکثیر و توالی یابی شد. توالی های به دست آمده با استفاده از نرم افزار بلاست در ژن بانک (NCBI) با توالی های موجود در این پایگاه مقایسه و میزان شباهت تعیین گردید. بخشی از توالی ژن های 26S، RPB1 و RPB2 نیز برای تأیید شناسایی استفاده شد. در بررسی میکروسکوپی جدایه ها سلول هایی کروی شکل که برخی از آن ها در حال جوانه زدن بودند مشاهده شد. در مقایسه توالی قطعه ITS در ژن بانک، جدایه ها بیشترین شباهت را به گونه Cryptococcus magnus نشان دادند. توالی ژن های 26S، RPB1 و RPB2 نیز این شباهت را تایید کردند.

استان کرمان دارای بیشترین سطح زیر کشت درختان گردو در ایران است. در تابستان 1393، در باغات گردوی استان کرمان، تعداد 422 نمونه گردوی خسارت دیده جمع آوری شد که از این تعداد 248 مورد (%58.8) مربوط به خسارت جوندگان، 70 مورد (%16.6) مربوط به خسارت پرندگان و 104 مورد (%24.6) دارای ترکیبی از علایم خسارت جوندگان و پرندگان بودند. در تابستان 1394 از باغاتی که قبلا دارای مهره داران خسارت زا بودند، پنج باغ و 27 درخت به طور تصادفی انتخاب و در چهار تاریخ نمونه های خسارت دیده جمع آوری شد. میزان خسارت در این باغ ها بین %10.5 و %96.2 و میانگین میزان خسارت در کل باغ ها %34.5 بود. آنالیز واریانس نشان از وجود اختلاف معنی دار میان باغ ها داشت (p<0.05). میانگین ارتفاع و قطر درختان به ترتیب 9.2 متر و 35.2 سانتی متر و میانگین ضخامت پوسته میوه گردو 1.43 میلی متر بود. میانگین فاصله درختان از رودخانه یا نهر 41.9 متر، از منازل 421.7 متر و از جاده 449.0 متر بود. نتایج آزمون همبستگی میزان خسارت با فاکتورهای مورد بررسی نشان داد که درصد خسارت با ارتفاع درختان گردو، قطر تنه درختان، فاصله از منازل و جاده معنی دار (p<0.05) اما کلفتی پوست میوه گردو و فاصله از رودخانه با میزان خسارت ارتباط معنی داری نداشتند (p>0.05).

سوروف، مهم ترین علف هرز شالیزاری شمال کشور محسوب می‎شود. به منظور شناسایی عوامل قارچی ایجاد کننده لکه برگی در این علف هرز، نمونه برداری از بوته های بیمار، در مزارع برنج مازندران انجام شد. قطعات کوچکی از برگ های دارای علائم لکه برگی از حد فاصل بافت سالم و آلوده تهیه شد. نمونه ها درمحیط کشت آگار %2 و یا سیب زمینی دکستروز آگار + سولفات استرپتومایسین کشت شد. پرگنه های رشد یافته در دمای 25 درجه سلسیوس با روش تک اسپور یا نوک هیف خالص شد. برای اثبات بیماری زایی قارچ ها، از دو روش مایه زنی روی برگ های بریده در تشتک پتری و پاشش سوسپانسیون کنیدیومهای قارچ روی بوته ها در گلخانه استفاده شد. برای شناسایی مورفولوژیکی جدایه های بیمارگر از کلیدهای شناسایی معتبر استفاده شد. همچنین، برای شناسایی مولکولی، دی.اِن.اِی ژنومی قارچ ها استخراج و ناحیه ITS آن ها تکثیر شد. پس از توالی یابی این ناحیه نسبت به اخذ رس شمار و ارزیابی همولوژی آن با توالی های موجود در بانک ژن به کمک ابزار جستجوی BLAST انجام شد. در مجموع، با استفاده از صفات مورفولوژیکی و مولکولی، گونه های بیماری زای شناسایی شده ایجاد کننده لکه برگی عبارت بودند از Alternaria alternata،Bipolaris oryzae ، Bipolaris sorokiniana، Curvularia lunata و Rhizoctonia solani.

کاربرد همزمان دو گونه Trichoderma harzianum و T. virens به همراه دو جدایه از باکتری Bacillus subtilis، در کاهش شاخص های بیماریزایی نماتد Meloidogyne javanica و بهبود فاکتورهای رشدی گیاه گوجه فرنگی ارزیابی گردید. آزمون سنجش زیستی، کاربرد عصاره کشت گونه های قارچی و سوسپانسیون جدایه های باکتریایی به صورت تکی و تلفیقی بر تفریخ تخم و مرگ و میر لارو نماتد بررسی شد. در تیمار ترکیبی T. virens (جدایه T65) و B. subtilis (جدایه MD) مرگ و میر لارو سن دوم و عدم تفریخ تخم نماتد به ترتیب به میزان 5 و 1.5 برابر نسبت به شاهد در شرایط آزمایشگاه افزایش یافت. همچنین ریشه های آلوده گوجه فرنگی رقم ارلی اوربانا در مرحله 5-4 برگی با ترکیب جدایه های ذکر شده، در شرایط گلخانه تیمار گردیدند که نتایج حاکی از کاهش 68، 57.5 و 38.3 درصدی به ترتیب در تعداد گال، تخم و لارو سن دوم نسبت به شاهد دارد. ارزیابی بهبود فاکتورهای رشدی گوجه فرنگی در شرایط گلخانه دلالت بر این دارد که جدایه باکتریایی MD، پتانسیل افزایش 34 و 110 درصدی را به ترتیب در طول ساقه و ریشه گوجه فرنگی در مقایسه با شاهد سالم دارا می باشد. به نظر می رسد جدایه MD باکتری B. subtilis ، گزینه مناسبی جهت بررسی های بیشتر در زمینه تولید هورمون های گیاهی و احتمال القاء مقاومت در گیاه باشد. همچنین برآورد کارایی تیمار تلفیقی T.65+MD در کاهش شاخص های بیماریزایی نماتد ریشه گرهی در شرایط طبیعی پیشنهاد می گردد.

آزادیراکتین ماده موثره ای است که دارای خواص آفتکشی است، این ترکیب می تواند از دانه های درخت چریش(Azadirachta indica) استخراج شود. بررسی ها نشان می دهد این ترکیب با نحوه عمل متفاوت، روی بسیاری از آفات کشاورزی از جمله حشرات، کنه ها، نماتدها و قارچ های بیماریزای گیاهی موثر است. در این تحقیق سعی شده است نسبت به تهیه یک فرمولاسیون موثر از عصاره چریش اقدام شود. بدین منظور عصاره چریش با استفاده از حلال استون از دانه ای چریش استخراج و با دستگاه NMR وجود مولکول آزادیراختین در آن تائید شد. عصاره خالص چریش برای تهیه فرمولاسیون مورد استفاده قرار گرفت. برای تهیه فرمولاسیون مقدار 5 گرم روغن طبیعی آفتابگردان با 130 میلی گرم عصاره آزادیراختین خالص سازی شده به همراه مقادیر مختلف (معادل 0.5، 1، 2، 3 و 5 گرم) امولسیون کننده Tween 85 در هر لوله آزمایش 50 میلی لیتری با یکدیگر مخلوط شد. کیفیت امولسیون های ساخته شده بر اساس میزان کرمینگ و دو فاز شدن بر اساس روش FAO بررسی شد و نهایتا فرمولاسیون EC 1.28% تهیه گردید. بررسی کارایی غلظت های مختلف فرمولاسیون تهیه شده روی شته سبز هلو Myzus persicae در مقایسه با پیریمیکارب، دیازینون و دلتامترین در 14 روز بعد از سمپاشی نشان داد فرمولاسیون EC 1.28% چریش با دز 3 در هزار با میانگین کنترل (71.4±2.5) درصد با پیریمیکارب (74.5±3.7) و دیازینون (76.9±2.6) در یک گروه آماری قرار گرفت. لذا این فرمولاسیون بعد از تائید می تواند به عنوان یک جایگزین و یا در تناوب با سایر حشره کش ها مورد استفاده قرار گیرد.

مگس میوه زیتون Bactrocera oleae (Rossi) از آفات مهم زیتون است و هم اکنون حسب شرایط آب و هوایی خسارت قابل توجهی به محصول زیتون وارد می نماید. در این تحقیق، فرومون جنسی مگس میوه زیتون (Olean) به نام شیمیایی 1, 7-Dioxaspiro[5.5]undecane طی چندین مرحله شیمیایی با موفقیت درموسسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور سنتز شد. این ترکیب حلقوی ابتدا از واکنش شیمیایی بین الکل محافظت شده 3- بوتین-1- ال و گاما- والرولاکتون به دست آمد و سپس محصول با احیای کاتالیستی هیدروژنه شده و بعد از قرار گرفتن تحت شرایط اسیدی به Olean تبدیل گردید. قدرت جلب کنندگی فرومون سنتز شده مگس میوه زیتون، B. oleae، با دزهای 1، 2، 5، 50 و 100 میلی گرم در مقایسه با فرومون خارجی ساخت شرکت اگریسنس در یک باغ زیتون به مساحت 3 هکتار در منطقه کلج (طارم سفلی- قزوین) در سال 1389 ارزیابی شد. تله های چسبی زرد رنگ در قسمت میانی و سمت جنوبی درخت ها و به فاصله حداقل 100 متری از هم دیگر نصب شد. تجزیه واریانس داده های این آزمایش نشان داد که در طی دو هفته اول میزان جلب مگس میوه زیتون به تله های حاوی فرومون با دزهای 50 و 100 میلی گرم با نمونه خارجی اختلاف معنی داری ندارد ولی از هفته سوم به بعد میزان جلب مگس در مقایسه با نمونه خارجی کاهش یافت.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

مقاومت آنتی بیوزی پنج رقم گوجه فرنگی گلخانه ای ("سیندل"، "سانتلا"، "اینفینیتی"، "دافنیس" و "گلدی") نسبت به شب پره ی مینوز گوجه فرنگی،Tuta absoluta ، در شرایط آزمایشگاهی (دمای 1±25 درجه ی سلسیوس، رطوبت نسبی 5±65 درصد و دوره ی روشنایی 16 ساعت) ارزیابی شد. بررسی ها در قالب طرح آماری کاملا تصادفی و با استفاده از 100 تخم هم سن روی هر رقم انجام شد. تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده با استفاده از آنالیز جدول زندگی دوجنسی ویژه ی سن- مرحله ی رشدی انجام شد. میانگین و خطای استاندارد پارامترهای زیستی شب پره ی T. absoluta روی ارقام مختلف با استفاده از تکنیک بوت استرپ محاسبه گردید. علاوه بر این، وجود تفاوت معنی دار میان خطای استاندارد پارامترهای محاسبه شده نیز با استفاده از آزمون بوت استرپ جفت شده بررسی شد. بر اساس نتایج به دست آمده، بیش ترین طول دوره ی رشد و نمو مراحل قبل از بلوغ این شب پره روی رقم "سانتلا" (0.31±27.11 روز) و کم ترین طول این دوره نیز روی رقم "اینفینیتی" (0.16±23.44 روز) ثبت شد. بیش ترین میزان مرگ و میر این مرحله ی رشدی نیز روی رقم "سیندل" (29.17±4.64 درصد) محاسبه گردید. علاوه بر این، مقادیر محاسبه شده ی پارامترهای رشد جمعیت شب پره ی T. absoluta روی ارقام مختلف گوجه فرنگی نیز به طور معنی داری با یکدیگر متفاوت بود. بر این اساس، کم ترین (37.731±7.489 نتاج/ماده) و بیش ترین (74.521±10.386 نتاج/ماده) میزان نرخ خالص تولید مثل (R0) این آفت به ترتیب روی ارقام "دافنیس" و "اینفینیتی" محاسبه شد. بیش ترین مقدار نرخ ذاتی افزایش جمعیت (r) نیز روی رقم "اینفینیتی" ثبت گردید (0.147±0.005 برروز). بر اساس نتایج به دست آمده، ارقام "گلدی" و "اینفینیتی" به ترتیب از بیش ترین و کم ترین میزان مقاومت آنتی بیوزی نسبت به این آفت برخوردار بودند. نتایج حاصل از پژوهش حاضر می تواند در قالب برنامه های مدیریت تلفیقی شب پره ی T. absoluta در گلخانه های گوجه فرنگی مورد استفاده قرار گیرد.

پراکنش فضایی شته (del Guercio) Sipha elegans تعیین و مدل های نمونه برداری دنباله ای و بینومیال برای پایش آن در مزارع گندم آبی منطقه میانه تهیه شد. برای نمونه برداری، هر سه روز یک بار 100 ساقه گندم بازدید و میانگین ها و واریانس های جمعیت برای تخمین آماره های پراکنش فضایی استفاده شدند. با توجه به مناسب تر بودن روش تیلور، از پارامتر های آن برای تهیه مدل ها در دو سطح دقت تحقیقاتی (0.1) و مدیریت تلفیقی آفات (0.25) استفاده شد. نتایج نشان داد که شته S. elegans، از اوایل خرداد تا اوایل تیر ماه در مزارع گندم فعالیت داشته و دارای پراکنش فضایی تجمعی می باشد. در مدل نمونه برداری دنباله ای، اندازه نمونه لازم برای تعیین میانگین جمعیت با افزایش جمعیت شته و افزایش سطح دقت از 10 به 25 درصد، کاهش یافت. برای مثال، در تراکم یک عدد شته در هر ساقه اندازه نمونه از 2138 ساقه در سطح دقت 0.1 به 324 ساقه در سطح دقت 0.25 کاهش یافت. همچنین اندازه نمونه در میانگین جمعیت یک عدد شته در هر ساقه در مدل بینومیال 342 ساقه به دست آمد که کمتر از مدل شمارشی (431 ساقه) بود. با توجه به نتایج به دست آمده، اندازه نمونه در هر دو مدل نمونه برداری دنباله ای و بینومیال در سطح دقت تحقیقاتی بزرگ بود، ولی استفاده از مدل های نمونه برداری دنباله ای و بینومیال در سطح دقت توصیه شده در مدیریت تلفیقی آفات برای تخمین جمعیت S. elegans قابل توصیه بود، زیرا می تواند باعث کاهش زمان لازم برای نمونه برداری و در نتیجه باعث کاهش هزینه نمونه برداری در مدیریت تلفیقی این شته شود.

لوپر گوجه فرنگی Chrysodeixis chalcites یکی از آفات پلی فاژ محصولات کشاورزی از جمله گوجه فرنگی در ایران می باشد. شاخص ها ی تغذیه ای لاروهای سن چهارم و پنجم آفت در پاسخ به تغذیه از چهار رقم گوجه فرنگی شامل، “Cal.JN3”، “Hed rio grande”، “Sun 6108f1” و “Super crystal” تحت شرایط آزمایشگاهی بررسی شد. نتایج نشان داد که بیشترین شاخص بازدهی تبدیل غذای خورده شده (ECI) (61.89 درصد)، هضم شده (ECD) (81.64 درصد) و کمترین مقادیر هضم پذیری نسبی (AD) (82.50 درصد) و شاخص مصرف (CI) (1.69) مربوط به لارو هایی بود که روی رقم “Sun 6108f1” پرورش یافتند. لارو های پرورش یافته روی رقم “Super crystal” بیشترین مقدار RCR (0.341 میلی گرم/ میلی گرم/ روز) را به خود اختصاص دادند. بیشترین مقدار نرخ رشد (GR) مربوط به رقم “Sun 6108f1” (3.42 میلی گرم/ روز) و کمترین مقدار مربوط به رقم “Hed rio grande” (2.58 میلی گرم/ روز) بود. نتایج نشان داد که ارقام “Hed rio grande” و “Cal.JN3” رقم های نا مناسبی برای تغذیه ی C. chalcites بودند.

درختچه افدرا (Ephedra) از تیره (Ephedracae) متعلق به راسته افدرال بوده و جزء کلامیدوسپرم ها محسوب می شود. این درختچه در مناطق خشک، بیابانی و کوهستانی رشد می کند. در ایران 13 گونه با 13 واریته انتشار دارد. این درختچه دارای خواص درمانی می باشد به صورتی که در طب سنتی چین در حدود 2000 سال پیش برای درمان آسم و بیماری های تنفسی استفاده می کردند. گونه های مختلف افدرا کم و بیش دارای آلکالوئیدهای معروف افدرین هستند که مصرف وسیع دارویی دارد. عصاره میوه ی افدرا برای رفع ناراحتی های مجاری تنفسی موثر است. این درختچه آفات مختلفی دارد. به عنوان مثال در حدود 10 گونه از سوسک های خانوادهCurculionidae ، خانواده Bruchidae و زنبورهایی از بالاخانواده Chalcidoidea که هم آفت و هم پارازیتویید سوسک های خانوادهBruchidae از جمله جنس Bruchidius می باشند.