وجود اندیشه های اخلاقی در شعر فارسی که از فرهنگ و تربیت دینی بهره می گیرد به ادبیات و شعر فارسی غنای خاصی بخشیده است. محمدتقی بهار، یکی از شاعران و محققان توانای ایران است که در اشعار خود به مضامین اخلاقی توجه ویژه ای دارد. او بر زبان و ادبیات فارسی مسلط است و با منابع گوناگون حکمت، فلسفه، متون دینی و اسلامی و فرهنگ ایرانی آشناست، از این روی، شعر وی سرشار از مضامین اخلاقی است. بنابراین، بررسی مضامین اخلاقی در شعر او مهم و ضروری است. هدف این پژوهش بررسی مضامین اخلاقی در اشعار محمدتقی بهار است. این پژوهش به شیوه اسنادی (کتابخانه ای) انجام گرفته و مورد مطالعه دیوان اشعار محمدتقی بهار است. برای انجام این پژوهش، اشعار بهار، از حیث مضامین اخلاقی به دو دسته فضایل اخلاقی و رذایل اخلاقی تقسیم و بررسی شده است. یافته ها و نتایج این پژوهش نشان می دهد که اگرچه فضایل اخلاقی در اشعار محمدتقی بهار بیش تر مورد تاکید است، اما رذایل اخلاقی و سرزنش و نکوهش آن ها هم ذهن و فکر شاعر را به خود مشغول کرده است و در شعر او نمود می یابد.