پژوهش در علوم ورزشی
سال:1387 | دوره:6 | شماره:18 |تعداد مقالات:15

نرم افزار هنجار ویرایش 4 به منظور طراحی و ساخت نرم افزار تهیه نورم های استاندارد تحت ویندوز و تعیین سطح آمادگی جسمانی و رتبه بندی افراد بر اساس قابلیت های جسمانی، طراحی شده است. این نرم افزار به صورت آزمایشی، بر روی دانش آموزان پسر دوره راهنمایی شهرستان های استان تهران که جامعه آماری پژوهش را تشکیل می دهند، اجرا شد. نمونه آماری، شامل 200 دانش آموز پسر شهرستان های کرج، ملارد و اسلامشهر بود که در دوره راهنمایی تحصیل می کردند و به صورت داوطلبانه در اجرای آزمون های دهگانه قابلیت های جسمانی شرکت کردند. کاربرد این نرم افزار برای رتبه بندی افراد، بر اساس آزمون های مورد اندازه گیری می باشد. پس از اجرای آزمون ها، کلیه نتایج به دست آمده وارد نرم افزاری می شود که با استفاده از روش نمرات استاندارد Z و سطوح زیر منحنی طبیعی، هنجارهای استاندارد مربوط به هر آزمون را بر اساس رتبه های درصدی، جایگاه افراد در کل نفرات را مشخص می کند و آنها را از رتبه 1 تا n مرتب می کند. در نهایت، نفر ات برتر در مجموع آزمون ها رتبه بندی می شوند. این نرم افزار همچنین، قابلیت رتبه بندی افراد را بر اساس نورم های هنجاری پیش ساخته و حتی میانگین و انحراف از پیش تعیین شده دارد. نرم افزار هنجار ویرایش 4 را می توان برای تمام آزمون ها، با رکوردهای پیش رونده و پس رونده و برای پسران و دختران مورد استفاده قرار داد. به علاوه این نرم افزار توانایی ذخیره اطلاعات، چاپ نتایج و گزارش ها و اصلاح اطلاعات را دارد. ورود به این برنامه با کلمه رمز امکان پذیر است که قابل تغییر می باشد. این نرم افزار در تعیین نمره کلاسی در مدارس و دانشگاه ها و همچنین آزمون علمی ورودی داوطلبان به دوره های تربیت بدنی دانشگاه ها کاربرد دارد.

آسیب های ورزشی در ورزشکاران معلول، از تنوع و ویژگی های خاص برخوردار است. هدف از این تحقیق، بررسی تنوع و شیوع آسیب های ورزشکاران معلول رده ملی و بررسی ارتباط آن با عواملی موثر چون سن، رشته ورزشی، نوع معلولیت، سابقه ورزشی و غیره بوده است. بدین منظور، 94 معلول مرد عضو تیم های ملی اعزامی مسابقات پارالمپیک آتن مورد مطالعه قرار گرفتند. اطلاعات مورد نیاز از طریق پرسشنامه، مصاحبه و معاینه، با همکاری کادر پزشکی تیم های ملی، جمع آوری و سپس از طریق آزمون همبستگی پیرسون، آزمون تحلیل واریانس F و آزمون تعقیب شفه در سطح P<0/05/1 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. مهم ترین نتایج به دست آمده به شرح زیر است:از نظر شیوع انواع آسیب ها، به ترتیب، آسیب های عضلانی (24.47%)، آسیب های لیگامانی (14.44%)، آسیب های پوستی (9.97%)، آسیب های استخوانی (7.22%) و سایر آسیب ها (1.59%) بیشترین میزان را داشته اند. با توجه به محل آسیب دیدگی به ترتیب، آسیب های اندام فوقانی (47.24%)، آسیب های اندام تحتانی (29.98%) و آسیب های سر و تنه و گردن (%22.79) بیشترین میزان را داشته اند. ارتباط بین انواع آسیب ها و مدت معلولیت در هیچ موردی معنادار نبود. ارتباط بین ناحیه آسیب دیده و مدت معلولیت، فقط در مورد آسیب های اندام فوقانی معنادار بود (P<0.05). ارتباط بین انواع آسیب ها و سابقه ورزشی، فقط در مورد آسیب های مفصلی معنادار بود (P<0.05). ارتباط بین آسیب دیده و سابقه ورزشی، فقط در مورد آسیب های اندام فوقانی معنادار بود (P<0.05). تفاوت بین انواع آسیب ها و رشته های مختلف ورزشی، در مورد آسیب های استخوانی، لیگامانی، سایر آسیب ها و آسیب های پوستی معنادار بود (P<0.05). تفاوت بین ناحیه آسیب دیده و رشته های مختلف ورزشی، فقط در مورد آسیب های اندام تحتانی معنادار بود (P<0.05). تفاوت بین انواع آسیب ها و معلولیت های مختلف، در مورد آسیب های مفصلی و سایر آسیب ها معنادار بود (P<0.05). تفاوت بین ناحیه آسیب دیده و نوع معلولیت، در مورد آسیب های اندام فوقانی و اندام تحتانی معنادار بود (P<0.05). با توجه به گستردگی آسیب های عضلانی و مفصلی در میان معلولین و عوارض ناشی از آن، نتایج تحقیق بر ضرورت پیشگیری از آسیب دیدگی از سوی مربیان تاکید نموده است.

یکی از رویکردهای مهم روانشناسی ورزشی، سنجش وابسته به موقعیت ویژگی های شخصیتی است. یکی از این ویژگی ها اعتماد به نفس صفتی ورزشی است که در برنامه ریزی ها و استعدادیابی ورزشی از اهمیت بسیاری برخوردار است. به همین دلیل، معرفی نسخه فارسی و شناسایی ویژگی های روان سنجی و ارایه هنجار سیاهه اعتماد به نفس صفتی ورزشی، ضروری به نظر می رسد. این سیاهه، پس از ترجمه، به منظور تعیین میزان روایی، پایایی، و هنجار سنی، روی 593 دانش آموز دختر و پسر 10 تا 18 ساله که در المپیاد دانش آموزی سال 1384 شرکت کرده بودند اجرا شد. روایی سیاهه از طریق تحلیل مولفه های صلی و به روش چرخش واریماکس و پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ و بازآزمایی مورد بررسی قرار گرفت. برای تعیین هنجار نیز از بیشتر شاخص های آمار توصیفی استفاده شد. نتایج حاکی از مناسب بودن ویژگی های روان سنجی نسخه فارسی سیاهه اعتماد به نفس صفتی بوده است.

هدف از این پژوهش، مقایسه مهارتهای حرکتی پایه منتخب (دریافت کردن، پرتاب بالای شانه) کودکان 7 ساله شهرستان ارومیه بود. در پژوهش حاضر که از نوع توصیفی- میدانی بود، 102 دختر و 102 پسر کلاس اول ابتدایی مدارس دولتی آموزش و پرورش شهرستان ارومیه به عنوان آزمودنی شرکت کردند. اطلاعات پژوهش از طریق فیلم برداری مهارت های مورد نظر از سه زاویه روبرو، پهلو و پشت جمع آوری شد. الگوی دریافت کردن با استفاده از روش مرحله ای سیفلد و همکاران (1983) و الگوی پرتاب بالای شانه با روش مرحله ای روبرتون- هالورسون (1984) ارزیابی و ویژگی های کلی این مهارت ها مورد بررسی قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آزمون آماری یومن ویتنی استفاده گردید. نتایج نشان داد، مهارت دریافت کردن بین پسران و دختران تفاوت معنی داری وجود ندارد و در مهارت پرتاب بالای شانه برتری از آن پسران است (P<0.05). بر اساس یافته های پژوهش، بیشتر آزمودنی های پژوهش، در مقایسه با معیارهای وابسته به سن، پایین تر از مرحله پیشرفته از این مهارت ها قرار دارند.

ورزش از بعد عملی و تماشایی بودن، به تولید و مصرف کالاها و خدمات ورزشی می انجامد که این امر سهم به سزایی در رشد صنعت ورزش کشورها بازی می کند. با توجه به اهمیت نقش مصرف کالاهای ورزشی در توسعه اقتصادی صنعت ورزش و روشن نبودن میزان آن در ایران، محقق بر آن شد تا با استفاده از پرسشنامه های بررسی هزینه خانوار، میزان هزینه های ورزشی خانوار شهری و روستایی، سرانه ورزشی و الگوی مصرف آن را به دست آورده و سهم آنرا از GDP ورزش و کشور در سال های فوق تعیین نماید. داده های به دست آمده، ابتدا با استفاده از آمار توصیفی تنظیم، و سپس از طریق آزمون نسبت ها، به طور یک طرفه و با استفاده از نمرات Z در سطح a=0.05 بررسی شدند. نتایج به دست آمده حاکی است هزینه های ورزشی خانواده های ایرانی در سال 1377 معادل 509 میلیارد ریال، 0.22% کل هزینه خانوار، 37.04% ورزش و GDP %0.01 کشور می باشد. این هزینه ها در سال 1380 با 651 میلیارد ریال 0.17% کل هزینه خانوار، GDP %22.79 ورزش و GDP %0.90 کشور است. این میزان، نسبت به کشورهای پیشرفته، به طور معناداری کمتر می باشد. از مهم ترین دلایل آن می توان به بالا بودن سهم هزینه هایی همچون مسکن و خوراکی ها در سبد هزینه های خانوار، پایی بودن میزان متوسط درآمد سالانه خانوار نسبت به هزینه ها، بالا بودن میزان تورم در کشور و عدم مشارکت درصد قابل توجه مردم در فعالیت های ورزشی نسبت به سایر کشورهای پیشرفته اشاره داشت.

هدف از تحقیق حاضر، بررسی وضعیت اجرای درس تربیت بدنی در مدارس راهنمایی و متوسطه استان یزد بود. از درون جامعه آماری که شامل معلمان تربیت بدنی، کارشناسان تربیت بدنی آموزش و پرورش رابطان گروه های آموزشی درس تربیت بدنی و مدیران مرد و زن مدارس راهنمایی و متوسطه استان یزد بود. بر اساس جدول کرجسای- مورگان، 333 نفر به عنوان نمونه انتخاب گردید. انتخاب حجم نمونه به روش تصادفی طبقه ای (گروه معلمان و مدیران) و روش سرشماری (کارشناسان و رابطین) بوده است. ابزار اندازه گیری چهار پرسشنامه (هر گروه یک پرسشنامه) و یک سیاهه ارزیابی (برای بررسی وضعیت فضای ورزشی مدارس) می شد. پرسشنامه، ویژگی های فردی و نگرش افراد را نسبت به جنبه های مختلف وضعیت اجرای درس تربیت بدنی در مدارس ارزیابی می کردند. آزمون های آماری شامل آزمون کروسکال والیس، یو- من ویتنی، t یک نمونه و ضریب همبستگی اسپیرمن در سطح معنی داری 5 درصد بود. نتایج نشان داد که از دیدگاه آزمون های تحقیق، افزایش میزان سرانه ورزشی مدارس و تدوین کتاب درسی تربیت بدنی برای تدریس در مدارس از ضروری ترین اقدام ها، برای بهبود وضعیت اجرای درس تربیت بدنی است. در بیشتر موارد به اسثنا مورد کفایت ساعت های هفتگی درس تربیت بدنی، شرایط آب و هوایی و اقلیمی جهت اجرای درس تربیت بدنی در فضای روباز، میزان عمل معلمان تربیت بدنی به بخشنامه های ورزشی در مدارس و میزان علاقه مندی معلمان تربیت بدنی به وظایف و فعالیت های شغلی (P>0.05)، تفاوت معنی داری بین نگرش معلمان تربیت بدنی مرد و زن و همچنین معلمان تربیت بدنی راهنمایی و متوسطه مشاهده نشد. اختلاف بین فضای روباز مدارس راهنمایی و مجموع فضای روباز مدارس راهنمایی و متوسطه استان با وضعیت موجود کشوری معنی دار بود (P>0.05). در مجموع، وضعیت فضای ورزشی مدارس استان یزد از وضعیت موجود کشوری مطلوب تر می باشد (دو مترمربع فضای روباز و 0.056 مترمربع فضای سرپوشیده برای هر دانش آموز در یزد).

افزایش 1 میلی گرم HDL می تواند منجر به کاهش 2 تا 3 درصدی بیماری های قلبی شود. این عمل پیشگیرانه HDL در وقوع بیماری های قلبی، به دلیل نقش آن در فرآیند انتقال معکوس کلسترول رخ می دهد. فرآیند انتقال معکوس کلسترول شامل جمع آوری کلسترول اضافی از بافت های پیرامونی و بازگرداندن آن به کبد، برای تشکیل صفرا است. اولین مرحله انتقال معکوس کلسترول که شامل خروج کلسترول و فسفولیپید از سلول است، توسط ناقل ABCA1 میانجی گری می شود. فقدان ABCA1 در مدل های انسانی و حیوانی، با کاهش بسیار شدید HDL و وقوع آرترواسکلروزیس همراه است؛ در صورتی که افزایش آن با افزایش HDL و پیشگیری از آرترواسکلروزیس همراه می باشد. بدین ترتیب احتمالا شناخت فعال کننده های این ژن می تواند تاثیر مفیدی بر پیشگیری از بیماری های قلبی- عروقی داشته باشد. به منظور بررسی تاثیر فعالیت بدنی بر بیان این ژن 10 عدد موش صحرایی نر از نژاد ویستار به مدت 6 هفته و 5 روز در هفته، با شدت 26 متر در دقیقه و به مدت 90 دقیقه، تحت تمرین روی نوارگردان قرار گرفتند. نتایج، افزایش بیان ژن ABCA1 در موش های گروه تجربی نسبت به گروه کنترل را نشان می دهد. بدین ترتیب به نظر می رسد که یک مکانیزم مثبت فعالیت بدنی منظم در پیشگیری از بیماری های قلبی عروقی، بیان ژن ABCA1 باشد که اولین مرحله فرآیند انتقال معکوس کلسترول است.

هدف از این پژوهش بررسی و مطالعه علل وقوع و میزان شیوع آسیب های ورزشی عضلانی، مفصلی و استخوانی دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه صنعتی شاهرود در فعالیت های آموزشی (کلاس های عملی) است. روش تحقیق به صورت توصیفی- میدانی بود. جامعه آماری شامل 113 نفر دانشجوی دختر و پسر (83 پسر و 50 دختر) رشته تربیت بدنی با میانگین سن 22.75±4.25 سال با شاخص توده بدنی 25.17±1.2 که در نیمسال دوم تحصیلی 85-84 شاغل به تحصیل در دانشگاه صنعتی شاهرود بودند. برای تعیین میزان شیوع و علل آسیب ها از پرسشنامه تخصصی استفاده شد. اطلاعات جمع آوری شده با بهره گیری از آمار توصیفی مورد توصیف و تحلیل قرار گرفت.نتایج تحقیق نشان داد که در کلاس های عملی، 80 درصد از دختران و 79 درصد از پسران دچار آسیب دیدگی شده اند. در بین آسیب هایی که در فعالیت های مختلف آموزشی دختران و پسران رخ داده است. بیشترین آسیب مربوط به آسیب های عضلانی به میزان 75 و 64 درصد و آسیب های مفصلی به میزان 23 و 32 درصد است. کمترین میزان مربوط به آسیب های استخوانی به میزان 2 و 4 درصد می باشد. در مجموع این نتیجه به دست آمده که میزان آسیب های اتفاق افتاده در مقایسه با سایر تحقیقات، از آمار نسبتا بالایی برخوردار است. در دختران مهم ترین علت وقوع آسیب ها عدم توجه به نکات ایمنی است. کاهش آمادگی جسمانی مناسب و گرم نکردن نیز به عنوان عوامل بعدی شناخته شدند. در حالی که در پسران فقدان اسباب مناسب و استاندارد به عنوان عامل اصلی و خستگی و تغذیه نامناسب به عنوان عوامل پس از آن شناسایی شدند. لذا با استناد به یافته های فوق لازم است تا به منظور تحقق اصل پیشگیری، مدیران، اساتید و دانشجویان بیش از پیش عوامل بروز آسیب ها را به شکل مهم تری مورد توجه قرار دهند.

هدف از تحقیق حاضر ارزیابی آگاهی و عملکرد دانشجویان دختر ورزشکار نسبت به راه کارهای پیشگیری از آسیب بود. تحقیق حاضر تحقیقی پیمایشی و گذشته نگر است که آگاهی و عملکرد آزمودنی ها را در یک سال گذشته مورد بررسی قرار داده است. بدین منظور از بین 670 دانشجوی دختر ورزشکار شرکت کننده در هشتمین المپیاد ورزشی دانشجویی، 290 نفر (میانگین و انحراف استاندارد؛ سن 21.4±1.8 سال، قد 1.6±6 متر و وزن 57.4±6.8 کیلوگرم) از آنها به صورت در دسترس به عنوان نمونه آماری تحقیق در نظر گرفته شد. جمع آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه تعدیل شده هاوکینز و فولر (1998)، صورت گرفته است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری توصیفی و استنباطی نظیر آزمون تی مستقل، تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون LSD استفاده گردید. لازم به ذکر است که پاسخ آزمودنی ها به سوالات، در قالب مقیاس های پنج ارزشی نمره گذاری شده است به طوری که بهترین آگاهی و عملکرد بازیکنان نمره 5 و به بدترین آگاهی و عملکرد نمره 1 داده شده است.نتایج نشان داد که دانشجویان دختر ورزشکار کشورمان در مورد راه کارهای پیشگیری از آسیب، بالاترین آگاهی (4.57±0.55) و عملکرد (4.65±0.56) را نسبت به گرم کردن قبل از فعالیت و ضعیف ترین آگاهی را در مورد تغذیه (3.61±1.07) و ضعیف ترین عملکرد را در مورد تمرینات انعطاف پذیری (1.50±0.60) و تمرینات قدرتی (1.55±0.57) داشته اند. اما از نظر آگاهی، بین ورزشکاران رشته های مورد مطالعه تفاوت معناداری مشاهده نشد P=0.092) و (F=1.916. از نظر عملکرد، بازیکنان بسکتبال و فوتبال به طور معناداری از عملکرد بالاتری نسبت به سایر بازیکنان دیگر برخوردار بودند P=0.004) و (F=3.506. از لحاظ آگاهی، تفاوت معناداری بین دانشجویان رشته تربیت بدنی (4.16±0.66) و سایر رشته ها (4.17±0.85) دیده نشد P=0.956) و (t=0.056. اما دانشجویان رشته تربیت بدنی به طور معناداری از عملکرد مناسب تری (3.22±0.69) نسبت به دانشجویان سایر رشته ها (3.03±0.87) برخوردار بوده اند P=0.041) و (t=-2.083. بین بازیکنان ملی و غیر ملی و دانشجویان لیسانس و فوق لیسانس به لحاظ آگاهی و عملکرد در مورد راه کارهای پیشگیری از آسیب تفاوت معناداری مشاهده نشد (P³0.05). دانشجویان ورزشکار دختر در مورد تغذیه دارای ضعیف ترین آگاهی و نسبت به تمرینات انعطاف پذیری و تمرینات قدرتی دارای ضعف عملکردی می باشند. با استفاده از نتایج این مطالعه، حضور مشاور تغذیه در کنار تیم های شرکت کننده در مسابقات دانشگاهی و برگزاری کارگاه های آموزشی و همایش هایی در زمینه نقش تمرینات قدرتی و انعطاف پذیری در زمینه پیشگیری از آسیب، می تواند موجبات افزایش آگاهی بازیکنان و مربیان را فراهم آورد تا از هدر رفتن هزینه ها و استعدادهای ورزشی به علت مواجه شدن با آسیب حتی الامکان جلوگیری شود.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر یک جلسه تمرین فزاینده در روز، به مدت یک هفته، بر برخی آنزیم های کبدی شامل آسپارتات آمینوترانسفراز (AST)، آلانین آمینوترانسفراز (ALT)، آلکالین فسفاتاز (ALP) در دختران فعال بود. بدین منظور 13 داوطلب، از بین دانشجویان دختر رشته تربیت بدنی که حداقل سه جلسه تمرین در هفته داشتند، با اکسیژن مصرفی بیشینه 41.07±11.5 میلی لیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در دقیقه که از لحاظ جسمی و روحی در سلامت کامل بودند، در این آزمون شرکت کردند. سپس آزمودنی ها به طور تصادفی به دو گروه کنترل (6 نفر) و تجربی (7 نفر) تقسیم شدند. خون گیری از آزمودنی ها 24 ساعت قبل از تمرین و در روزهای 1، 4 و 7 تمرین و 24 ساعت پس از پایان آخرین جلسه تمرینی انجام شد. یافته های پژوهش با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر (ANOVA) و آزمون t مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. حداقل سطح معنی داری برای این تحقیق (P<0.05) تعیین شد.نتایج تحقیق حاکی از آن بود که مقادیر AST بعد از روزهای 1، 4 و 7 تمرین، افزایش معنی داری (P£0.005) یافت و پس از 23 ساعت استراحت، کاهش چشمگیری (P£0.005) داشت. همچنین مقادیر ALT، به جز اولین روز تمرین، در روزهای چهارم و هفتم تمرین افزایش معنی داری P£0.01) و (P£0.05 یافت. مقادیر ALP نیز در اولین، چهارمین و هفتمین روز تمرین، افزایش معنی داری P£0.01, P£0.01) و (P£0.001 یافت و پس از بازیافت 24 ساعته، کاهش معنی داری (P£0.001) نشان داده شد.با توجه به اثر تمرینات فزاینده در افزایش رهاسازی آنزیم های کبدی که ممکن است با عدم بازیافت مناسب به حالت حادتری برسد. لذا پیشنهاد می شود 24 ساعت، زمان مناسبی برای بازیافت و جبران نیازهای سلولی و زیرسلولی با توجه به شدت تمرین نمی باشد.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی آثار یک برنامه 10 هفته ای حرکت درمانی، بر عملکرد حرکتی بیماران مبتلا به پارکینسون بود. 24 بیمار مرد مبتلا به پارکینسون، به طور داوطلبانه، به عنوان آزمودنی در این پژوهش شرکت کردند. آزمودنی ها به صورت تصادفی به دو گروه 12 نفری آزمایش و گواه تقسیم شدند. پیش و پس از مداخله، عملکرد حرکتی آنها از طریق پرسش نامه SPES/SCOPA، تحت نظارت یک فیزیوتراپ، ارزیابی شد. طی 10 هفته برنامه تمرین حرکت درمانی، آزمودنی گروه گواه تنها تحت درمان های دارویی معمول بودند؛ در حالی که، آزمودنی های گروه آزمایش علاوه بر درمان های دارویی، هر هفته در چهار جلسه تمرین یک ساعته دو گروه حرکت درمانی شرکت می کردند. یافته ها نشان می دهند که گرچه در ابتدا شاخص های عملکرد حرکتی دو گروه تفاوت معنی داری با یکدیگر نداشت اما پس از مداخله، این تفاوت بین دو گروه معنی دار بود. شاخص های عملکرد حرکتی در دو گروه آزمایش پس از حرکت درمانی، بهبود معنی داری یافتند اما، در گروه گواه تغییر معنی داری مشاهده نشد. بنابراین، انجام تمرینات حرکت درمانی، در کنار درمان های معمول پزشکی، می تواند اثر مثبتی بر عملکرد حرکتی بیماران مبتلا به پارکینسون داشته باشد و انجام این تمرینات برای این دسته از بیماران مفید است.

هدف از تحقیق حاضر، بررسی ویژگی های آنتروپومتریکی دانش آموزان دختر 17-11 ساله شهر ارومیه و مقایسه آن با استاندارد NCHS می باشد. بدین منظور 1522 نفر (634 نفر در مقطع راهنمایی و 888 نفر در مقطع متوسطه) دانش آموز دختر که به طور تصادفی از بین مدارس و دبیرستان های شهر ارومیه انتخاب شده بودند، در این تحقیق شرکت کردند. ابتدا شاخص های عمومی بدن شامل قد، وزن و سن اندازه گیری شد. سپس در بخش سازه های آنتروپومتریکی، ضخامت چربی زیر پوستی سه سر بازویی، تحت کتفی، فوق خاصره ای و ساق پا اندازه گیری شدند. در نهایت دور بازو، دور ساعد، دور کمر، دور باسن و قطر ساعد و قطر مچ دست اندازه گیری شدند. داده های به دست آمده با استفاده از آزمون تی استیودنت در گروه های مستقل، در سطح (P£0.05) تجزیه تحلیل شد. نتایج تحقیق نشان داد میانگین شاخص های قد، وزن و BMI در گروه های سنی 17، 16، 15، 13، 12، 11 سال به طور معناداری کمتر از استاندارد مرجع است (P£0.01) ولی تنها در گروه سنی 14 سال بین این شاخص ها و استاندارد مرجع اختلاف معناداری وجود ندارد. دور کمر دانش آموزان در تمام گروه های سنی کمتر از استاندارد مرجع است ولی تنها در گروه سنی 16، 17 سال این تفاوت معنادار است. (P£0.05). علیرغم اینکه دور باسن در تمام رده های سنی، کمتر از استاندارد مرجع است. اما این تفاوتها معنادار نیستند. دور بازو در رده های سنی 11، 13، 15، 17 سال (P£0.01) و همچنین ضخامت چربی سه سر بازویی در رده های سنی 14، 15 سال به طور معناداری از استاندارد مرجع کمتر است (P£0.05). در بقیه رده های سنی تفاوت معناداری وجود ندارد. قطر ساعد دختران 11، 12، 13 ساله به طور معناداری از استاندارد مرجع کمتر است (P£0.01) و در بقیه رده های سنی تفاوتها معنادار نیستند. همچنین قطر مچ دست در رده های سنی 11 سال به طور معناداری از استاندارد مرجع کمتر و در رده سنی 17 سال به طور معناداری از استاندارد مرجع بیشتر است (P£0.05). در مجموع، نتایج تحقیق نشان داد که دانش آموزان دختر شهر ارومیه از رشد بدنی مطلوب برخوردار نیستند. و احتمالا با مشکلات تغذیه ای و کم تحرکی مواجه هستند. این شواهد، پیگیری دقیق فرآیند رشد، فعالیت بدنی منظم و تغذیه مناسب در دختران را برای دستیابی به استاندارد جهانی مرجع و نیازمندهای تندرستی، ضروری و با اهمیت می سازد.