طب داخلی روز (افق دانش)
سال:1389 | دوره:16 | شماره:1 (پیاپی 47) |تعداد مقالات:11

زمینه و هدف: الکتروشوک درمانی یکی از کم خطرترین و بهترین روش های درمان برخی از اختلالات روانی می باشد که امروزه در روانپزشکی از جایگاه ویژه ای برخوردار است و تحت بیهوشی عمومی انجام می شود. از آن جایی که تیوپنتال سدیم و پروپوفول شایع ترین داروهای مورد استفاده هستند، این مطالعه با هدف مقایسه اثر تیوپنتال سدیم و پروپوفول در الکتروشوک درمانی از نظر طول مدت تشنج و زمان ریکاوری انجام شد. روش تحقیق: این مطالعه از نوع نیمه تجربی بوده که تعداد 26 نفر کاندید الکتروشوک درمانی به طور تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. القای بیهوشی در یک گروه با استفاده از پروپوفول و در گروه دیگر با تیوپنتال سدیم انجام شد. شل کننده عضلانی و پیش دارو در هر دو گروه یکسان بود. بیماران تحت مانیتورینگ قلبی تنفسی و فشار خون قرار گرفتند. زمان تشنج و ریکاوری بعد از انجام الکتروشوک درمانی ثبت شد. هم چنین فشار خون و ضربان قلب بیمار، قبل از بیهوشی و دقایق 1 و 5 بعد از الکتروشوک درمانی اندازه گیری و ثبت گردید. داده های حاصل با استفاده از نرم افزار آماری SPSS ویرایش 11.5 در سطح معنی داری P<0.1 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: میانگین زمان تشنج در گروه پروپوفول 34.4±6.3 ثانیه و در گروه تیوپنتال 41.7±9.7 ثانیه بود که این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود (P=0.003). میانگین زمان ریکاوری در گروه پروپوفول نسبت به گروه تیوپنتال کمتر بود که از نظر آماری معنی دار بود (P=0.09). هم چنین میانگین فشار خون متوسط شریانی بیماران در گروه پروپوفول نسبت به تیوپنتال کمتر بوده که از نظر آماری معنی دار می باشد (P<0.1). نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش، الکتروشوک درمانی با پروپوفول با ریکاوری سریع تر همراه است. هم چنین تغییرات همودینامیکی کمتر اتفاق می افتد. به نظر می رسد استفاده از پروپوفول نسبت به تیوپنتال به ویژه در بیماران با فشار خون بالا بهتر باشد.

زمینه و هدف: اثرات سوء سرب بر روی برخی از سیستم های بدن به اثبات رسیده است، در حالی که تاثیر سرب بر اندوتلیوم رگ های خونی بزرگ کمتر مورد مطالعه قرار گرفته است. سرب احتمالا موجب تغییرات سلولی و بافتی در اندوتلیوم عروق خونی می گردد که به عنوان عامل شروع کننده پیدایش پلاک های آترواسکلروتیک و بسیاری از بیماری های قلبی و عروقی محسوب می شود. لذا این پژوهش به منظور بررسی اثر استات سرب بر روی اندوتلیوم آئورت و شریان کرونر چپ در خرگوش نر انجام گرفت.روش تحقیق: برای انجام این تحقیق تعداد 20 سر خرگوش نر سفید (وزن 1.8 تا 2 کیلوگرم، سن 4 ماه) به طور تصادفی به دو گروه تجربی و شاهد تقسیم شدند. گروه تجربی (n=11) با تغذیه استاندارد و آب آشامیدنی حاوی 547 ppm سرب و گروه شاهد (n=9) با تغذیه استاندارد و آب آشامیدنی بدون سرب به مدت 40 روز تیمار شدند. سپس خرگوش ها قربانی شدند و آئورت سینه ای و شریان کرونر چپ آن ها برداشته شد. پس از آماده سازی و تهیه برش های 5 میکرومتری، نمونه ها با هماتوکسیلین- ائوزین رنگ آمیزی و تغییرات مورفولوژیک سلول های اندوتلیال آن ها با میکروسکوپ نوری بررسی و از نمونه های مورد نظر، تصویر تهیه گردید. یافته ها: بررسی نمونه ها نشان داد که در حیوانات گروه شاهد هیچ گونه تغییر غیر طبیعی و پاتولوژیکی در اندوتلیوم مشاهده نگردید؛ در صورتی که در سلول های اندوتلیال هر دو شریان مورد بررسی حیوانات گروه تجربی که سرب دریافت نموده بودند، تغییرات ریختی شامل تخریب سلول های اندوتلیال، در معرض قرارگیری بافت ساب اندوتلیال، تجمع سلول های خونی در سطح اندوتلیوم و بافت ساب اندوتلیال قابل رویت بود. نتیجه گیری: دریافت سرب می تواند منجر به تغییرات ریختی اندوتلیوم عروق خونی گردیده به طوری که این تغییرات می تواند موجب اختلالات عملکردی و در نتیجه شروع فرایند پاتوژنز آترواسکلروز گردد.

زمینه و هدف: استئوآرتریت زانو یکی از معمول ترین بیماری ها بوده و محدودیت های بسیاری برای بشر ایجاد نموده است. روش های متعددی جهت درمان این بیماری وجود دارد. هدف از این مطالعه، تعیین تاثیر موبیلیزاسیون درجه یک مفصل پاتلوفمورال بر کاهش درد و خشکی مفصل و بهبود عملکرد فیزیکی در بیماران مبتلا به استئوآرتریت زانو بود.روش کار: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی یکسوکور بوده و در کلینیک فیزیوتراپی درمانگاه شهر مس سرچشمه انجام شد. روش نمونه گیری از نوع تصادفی بود. جهت ارزیابی بهبودی، از شاخص WOMAC (مجموع همه داده های حاصل از پرسشنامه WOMAC) استفاده و ارزیابی قبل و بعد از درمان و یک هفته بعد از درمان انجام شد. 30 بیمار با تشخیص استئوآرتریت زانو، درجه 2 یا 3 که سایر شرایط ورود به مطالعه را داشتند، به طور تصادفی به 3 گروه تقسیم شدند. درمان در هر یک از این 3 گروه بدین شرح بود: گروه اول: موبیلیزاسیون و تمرین درمانی، گروه دوم: تمرین درمانی و گروه سوم: موبیلیزاسیون. ضمنا، اولتراسوند با شدت زیر 0.2 w/cm2به مدت 3 دقیقه به عنوان پلاسبو برای همه گروه ها استفاده شد. مدت درمان، 10 جلسه در 3 هفته بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری ناپارامتریک استفاده و سطح معنی داری 0.05 در نظر گرفته شد.یافته ها: در گروه اول، شاخص WOMAC از 61.5±9.69 در قبل از درمان به 49.7±11.88 در بعد از درمان (p=0.005) و در گروه دوم از  56.7±17.24در قبل از درمان به  45.2±19.90در بعد از درمان (p=0.022) و در گروه سوم از 56.6±16.51 در قبل از درمان به 47.7±19.72 در بعد از درمان (p=0.059) کاهش یافت. اختلاف شاخص WOMAC در جلسه پیگیری نسبت به قبل از درمان تنها در گروه اول معنی دار بود که به 73/11±1/50 کاهش یافت(p=0.005). نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که موبیلیزاسیون درجه 1 مفصل پاتلوفمورال می تواند باعث شود که تأثیر تمرین درمانی در کاهش درد و خشکی مفصل و بهبود عملکرد فیزیکی بیماران مبتلا به استئوآرتریت زانو درجه 2 یا 3 حداقل برای مدتی حدود یک هفته ادامه یابد.

زمینه و هدف: پدیده HIV/AIDS در مناطق مختلف جهان و از جمله ایران در حال گسترش است و آسیب در ابعاد مختلف جسمی، روانی، اجتماعی و اقتصادی را سبب می گردد. آگاهی و درک عمیق از آنچه مبتلایان در زندگی با این پدیده و به ویژه در تعامل با دیگران تجربه می کنند بسیار ضروری است. تحقیق حاضر نیز با هدف درک بهتر و تبیین تجارب مبتلایان از تعامل با دیگران انجام گرفته است. روش تحقیق: مطالعه حاضر مبتنی بر رویکرد کیفی و از نوع پدیدار شناسی تفسیری انجام گرفت. بدین منظور 19 فرد مبتلا به HIV/AIDS مبتنی بر هدف انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از مصاحبه های نیمه ساختارمند و یادداشت های در عرصه استفاده شد. متن مصاحبه ها ضبط گردیده و پس از پیاده سازی به روش دیکلمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: شرکت کنندگان به طرق مختلف (تزریق های آلوده، دریافت فرآورده های خونی آلوده، روابط جنسی محافظت نشده و یا به طور نامشخص) به HIV مبتلا شده بودند. در 47.4 درصد آنان تعداد CD4 مساوی یا کمتر از 200.mm3 بود. چهار درونمایه اصلی در این مطالعه ظهور یافت، که عبارتند از "پندارها، چتر حمایتی، رفتار متفاوت و واکنش متقابل" که هر یک را چندین درونمایه فرعی تر شکل می داد. نتیجه گیری: تعامل با دیگران برای مبتلایان به طرق متفاوتی (رفتار حمایتی، غیر حمایتی و حتی تهدیدآمیز) درک می گردد و اغلب بر وضعیت روانی، نوع واکنش ها و ماهیت تعامل متقابل افراد تاثیر منفی می گذارد. ارتقای سطح دانش، بهبود نگرش دیگران و تقویت رفتار مطلوب در تعامل با این مددجویان پیشنهاد می شود.

زمینه و هدف: منحنی های صدکی در نظارت بر روند رشد کودکان و کنترل آن، بسیار هم چنین جهت بررسی وضعیت تغذیه کودکان و تغییرات اندازه های تن سنجی آن ها در طول زمان مورد استفاده قرار می گیرند. مطالعه حاضر نیز با هدف ترسیم منحنی های صدکی، جهت ارزیابی رشد کودکان در استان خراسان بزرگ و مقایسه آن ها با نمودارهای سازمان بهداشت جهانی انجام شد. روش تحقیق: در این بررسی مقطعی، تعداد 23644 پسر و دختر در مقطع سنی 25 تا 60 ماه در استان خراسان بزرگ، که برای مراقبت های معمول به مراکز بهداشتی استان مراجعه کرده بودند، به روش آسان انتخاب شده و اندازه گیری های قد و وزن، توسط بهورزان آموزش دیده به عمل آمد. به منظور رسم منحنی های صدکی از روش LMSP با استفاده از درشت نمایی ماکزیمم جریمه شده، الگوی جمعی تعمیم یافته، توزیع نمایی توانی باکس کاکس، معیارهای AIC و GAIC(3) و آزمون Q و نمودارهای کرمی به عنوان آزمون های نیکویی برازش، استفاده شده است. یافته ها: منحنی های صدکی طول قد در مقابل سن برای پسران و دختران، بر اساس جامعه ای از کودکان ساکن در شمال شرق ایران، رسم گردید. در تمام مقاطع سنی از 25 تا 60 ماه، مقادیر میانه قد کودکانی که در شمال شرق ایران زندگی می کنند، از مقادیر میانه متناظر در مرجع سازمان بهداشت جهانی پایین تر بوده است. هم چنین منحنی های طول قد پسران در همه گروه های سنی از دختران بالاتر قرار گرفته است. نتیجه گیری: تفاوت قابل توجه در هر دو جنس، بین نمودارهای رشد کودکان ساکن در شمال شرق ایران با نمودارهای سازمان بهداشت جهانی، بیانگر ضرورت استفاده از استانداردهای محلی و منطقه ای و نمودارهای رشد اختصاصی برای جنس و جمعیت ایرانی می باشد. زیرا ممکن است به دلیل مشکلات رشد در کودکان ایرانی، استانداردهای جهانی، جامعه در خطر را تشخیص ندهند، بنابراین برای سیستم مراقبت سلامت کودکان گمراه کننده می باشند.

زمینه و هدف: از آن جا که اختلالات دید دو چشمی به ویژه اختلالات تقاربی در بین دانشجویان از شیوع بالایی برخوردار بوده و باعث ایجاد علایمی از جمله خستگی و علایم دوچشمی و سردرد هنگام انجام کار نزدیک یا مطالعه شده و روند انجام فعالیت های آن ها را با مشکل مواجه می کند، این مطالعه به منظور بررسی ارتباط بین علایم دوچشمی و اختلالات نقطه نزدیک تقارب و تقارب پرشی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی زاهدان انجام شد. روش تحقیق: در این مطالعه مقطعی، تعداد 181 نفر از دانشجویان به صورت تصادفی ساده انتخاب و به دو گروه علامت دار و بدون علامت تقسیم شدند. در ابتدا عیوب انکساری افراد با روش رتینوسکوپی تعیین و در صورت نیاز اصلاح شد. جهت ارزیابی وضعیت تقارب از تست نقطه نزدیک تقارب و تقارب پرشی استفاده شد. نقطه نزدیک تقارب با نزدیک ترین نقطه ای که در آن نقطه فرد جسم مورد نظر را یکی می بیند، با استفاده از یک حرف با اندازه  6.9از چارت اسنلن کوچک شده تعیین و تقارب پرشی نیز با قرار دادن دو جسم در فواصل 15 و 50 سانتی متری از چشم ها در امتداد صفحه میانی به صورت کیفی مشخص شد. داده ها در نرم افزار SPSS نسخه 15 با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی (آزمون t مستقل، مجذور کای و منحنی ROC) تحلیل شدند. یافته ها: از 181 فرد شرکت کننده در این مطالعه 56 نفر ( 30.9درصد) علایم دار و 125 نفر (69.1 درصد) بدون علایم دوچشمی بودند. میانگین نقطه نزدیک تقارب در کل افراد و در دو گروه علایم دار و بدون علایم به ترتیب 10.95، 15.20 و 9.05 سانتی متر بود. شیوع حالت های طبیعی تقارب پرشی در کل افراد و در دو گروه علایم دار و بدون علایم به ترتیب72.4، 37.5 و 88 درصد بود. در این مطالعه، اختلاف معنی داری بین علایم و نقطه نزدیک تقارب (P<0.001) و بین علایم و تقارب پرشی (P<0.001) به دست آمد. نتیجه گیری: غیر طبیعی بودن نقطه نزدیک تقارب و تقارب پرشی می تواند باعث ایجاد علایم دید دوچشمی شود، لذا استفاده از این دو تست در ارزیابی وضعیت سیستم تقاربی مفید می باشد تا در صورت وجود اختلال در عملکرد سیستم تقاربی معاینه کننده اقدام درمانی مناسب را انتخاب نماید، که در اغلب اوقات به راحتی می توان مشکل را با تمرینات بینایی اصلاح کرد.

زمینه و هدف: افسردگی به عنوان شایع ترین اختلال روانی، نقش عمده ای در تعیین میزان سلامت روانی افراد بر عهده دارد. در این میان داغدیدگی و فقدان همسر یکی از مهم ترین علل زمینه ساز افسردگی به شمار می رود. بر این اساس پژوهش حاضر با این هدف پی ریزی شد تا میزان افسردگی را در بین همسران شهید استان تهران با استفاده از مقیاس ویژه سنجش افسردگی همسران شهید مورد بررسی قرار داده و ارتباط آن را با برخی از متغیرهای جمعیت شناختی مطالعه نماید. روش تحقیق: پژوهش حاضر در چهارچوب یک مطالعه توصیفی بر روی 660 نفر از همسران شهید استان تهران که به شیوه نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شده بودند، اجرا شد. ابعاد روان سنجی پرسشنامه تحقیق که مقیاسی ویژه برای سنجش افسردگی همسران شهید بود، توسط نویسندگان این تحقیق مطالعه شده و اعتبار و پایایی آن جهت به کارگیری در جمعیت ایرانی همسران شهید مورد تایید قرار گرفته است. در ادامه داده های به دست آمده با استفاده از روش های آمار توصیفی و آزمون های آماری ضریب همبستگی و آزمون تحلیل واریانس یک طرفه در سطح معنی داری  P<0.05تحلیل شد. یافته ها: نزدیک به 50 درصد آزمودنی ها نمره بالاتر از میانگین را در پرسشنامه تحقیق کسب کرده اند که این وضعیـت نشـان گر وجود سطح بالاتر از متوسط افکار و احسـاسات افسـردگی در میان جامعه همسران شهید ایـران می باشد. نمرات افسردگی همسران شهید با میزان درآمد آن ها رابطه همبستگی معکوس و معنی داری داشت (r=-0.17وp<001). نمرات آزمودنی ها برحسب متغیرهایی مثل سطح تحصیلات، وضعیت محل سکونت و اشتغال آن ها تفاوت معنی داری با یکدیگر داشت، ولی وضعیت تاهل تاثیر معنی داری بر میزان افسردگی همسران شهید نداشت. نتیجه گیری: نتایج حاکی از شیوع بالای علایم افسردگی در میان همسران شهید استان تهران بود. هم چنین نتایج نشان داد که اغلب همسران شهید در مورد تجارب و خاطرات مربوط به زمان جنگ نگرانی داشته و در این زمینه از اشتغال ذهنی برخوردارند. درآمد بالاتر، سطح تحصیلات بیشتر، برخورداری از محل سکونت شخصی و شاغل بودن با نمرات پایین تر در مقیاس افسردگی همراه بود.

زمینه و هدف: تغذیه با شیر مادر نقش مهمی در سلامت مادر و نوزاد دارد؛ بنابراین آموزش مادران در این زمینه ضروری می باشد. این پژوهش با هدف مقایسه تاثیر محیط آموزشی (بیمارستان و منزل) و عوامل مرتبط بر عملکرد شیردهی مادران در شهر گناباد انجام گرفته است. روش تحقیق: در این مطالعه نیمه تجربی، 162 نفر از مادران که در بیمارستان 22 بهمن گناباد زایمان کرده و ساکن شهر گناباد بودند، به روش تخصیص تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. یک گروه با بسته فیلم آموزشی در بیمارستان و گروه دیگر با همان بسته در منزل آموزش داده شدند. داده ها وارد نرم افزار SPSS نسخه 11.5 شد و با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های آماری تی مستقل و آنالیز واریانس یک طرفه مورد تحلیل قرار گرفت. سطح معنی داری در آزمون ها  0.05در نظر گرفته شد. یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد که بیشترین درصد واحدهای پژوهش را افراد بین 45-30 سال (50 درصد)، دیپلم(40.7 درصد)، دارای منزل شخصی ( 75.9درصد)، ساکن شهر (74.7 درصد) و دارای بیش از یک فرزند (55.6 درصد) تشکیل داده اند. بعد از آموزش، تفاوت معنی دار آماری بین میانگین نمره عملکرد شیردهی مادران بر حسب محل سکونت (p<0.001)، محیط آموزش (p=0.04)، میزان تحصیلات (p=0.006) و سن (p=0.01) وجود داشت؛ به طوری که افرادی که ساکن شهر بوده و تحصیلات بالاتر و هم چنین سن بالاتری داشتند و در منزل آموزش دیده بودند عملکرد شیردهی بهتری داشتند. نتیجه گیری: نتایج حاکی از آن است که ارایه بسته فیلم آموزشی سازمان بهداشت جهانی در منزل تاثیر بیشتری بر عملکرد شیردهی مادران نسبت به بیمارستان داشته است. مادران در منزل راحت تر بوده و عوارض بعد از زایمان کمتر شده و شرایط یادگیری مساعدتر می باشد.

زمینه و هدف:. مقادیر خون شناسی در نوزادان تحت تاثیر عوامل مختلف از جمله نژاد، محیط، زمان و روش انجام آزمایش، محل جمع آوری نمونه، سن حاملگی و فاکتورهای مادری قرار دارد. با توجه به این که این فاکتورها در جمعیت های مختلف می تواند اختلاف هایی با یکدیگر داشته باشد، این اختلاف ها می تواند منجر به تفاوت هایی در نتایج میزان های مرجع هماتولوژیک گردد. روش تحقیق: در این مطالعه مقطعی در سال 1387 از 447 نوزاد سالم با وزن بیش از 2500 گرم از نقاط مختلف شهر مشهد، بلافاصله بعد از تولد نمونه خون بند ناف با استفاده از ماده ضد انعقاد EDTA تهیه گردید. شمارش سلول های خون، میزان هموگلوبین، هماتوکریت و شاخص های گلبول قرمز با استفاده از سل کانتر سیسمکس تعیین شد. هم چنین با تهیه اسمیر خون محیطی شمارش افتراقی لوکوسیت ها به عمل آمد. سپس با استفاده از نرم افزارSPSS آنالیز آماری انجام گرفت. مقدار p کمتر از 0.05 معنی دار تلقی گردید. یافته ها: میزان متوسط و محدوده دامنه مرجع مقادیر خون شناسی به صورت زیر بود RBC (×106 ml) = 4.45 (3.61-5.29), WBC (×103ml) = 11.62 (5.16-18.2), MCV (fl) = 108.7(97.5-119.8), Hct (%) = 48.3(39.6-56.9), Hb(g/dl) = 15.9 (13-18.8), RDW (%) = 17.1(14.1-20.3), MCHC (g/dl) = 33(30.1-35.2), MCH(pg) = 35.8(31.7-40) نتیجه گیری: مقادیر مرجع خون شناسی در خون بند ناف نوزادان ترم در منطقه ما با نتایج گزارش شده در دیگر مراجع اختلاف داشته و این نکته باید هنگام ارزیابی های بالینی مد نظر قرار گیرد. به خصوص، در این بررسی مشخص گردید که در مقایسه با برخی مراجع، شمارش RBCs و میزان هموگلوبین بالاتر و MCV پایین تر می باشد. هم چنین نوزادان مورد بررسی دارای شمارش کل لوکوسیتی و شمارش نوتروفیلی پایین تری نسبت به نتایج ارایه شده در دیگر مراجع بودند.