جوامع انسانی ممکن است با گذشت زمان و با توجه به شرایط خاص خود، با پدیده های مخرب اجتماعی در شکل های متفاوت روبه رو شوند. از جمله این آفت ها فتنه است که در آن، فضا به سبب آمیخته شدن حق و باطل، غبارآلود و گمراه کننده می شود. این فضا نیاز به شناخت دارد تا بتوان راهکارهای گریز از آن را از تعالیم اسلامی استخراج کرد و در زمان فتنه ها به کار بست.در تعالیم اسلامی برای در امان ماندن و خروج از گرداب فتنه، راهکارهای زیادی ارائه شده است. نهج البلاغه به عنوان اخ القران از سوی کسی که خود را قرآن ناطق معرفی می کند و فتنه هایی را تجربه کرده است که نظام نوپای اسلام را تهدید می کرد و توانست به سلامتی از آن ها عبور کند، می تواند بهترین منبع برای دریافت این راهکارها باشد. این مقاله به این مهم در سه حوزه اعتقادی (تمسک به قرآن، تمسک به اهل بیت ع، تقوا)، حوزه اخلاقی (پرهیز از غرور و رفاه طلبی، پرهیز از فخر و برتری جویی، پرهیز از خوردن مال حرام، پرهیز از کینه کشی، پرهیز از کارهای ناپسند و پیش خدا مظلوم حاضرشدن)، حوزه رفتاری (افزایش بصیرت، ثابت قدم بودن بر مبنای اعتقادی، حفظ وحدت و پیرو قوانین الهی بودن، دوری از صف فتنه گران، پیروی نکردن از خطوات شیطان) می پردازد.