مجله دانشگاه علوم پزشکی اراک
سال:1382 | دوره:6 | شماره:2 (پیاپی 23) |تعداد مقالات:11

مقدمه: ریزش موی مردانه بیماری بسیار شایعی می باشد. بر طبق بعضی از مطالعات تا 96% مردان دچار درجاتی از این نوع آلوپسی می شوند. در این مقاله اثر داروی گیاهی مشتمل بر گزنه دوپایه، بابونه اروپایی، آویشن، دم اسب و رازیانه با اثر مینوکسیدیل موضعی 2% در درمان آلوپسی مردانه مقایسه شده است. روش کار: در این مطالعه 82 بیمار مبتلا به آلوپسی مردانه طی یک مطالعه آینده نگر و دوسوکور مورد بررسی قرار گرفتند. پس از تکمیل دوره درمان 6 ماهه، کد داروها باز شد و نتایج مورد بررسی آماری قرار گرفت. نتایج: بر طبق نتایج حاصل شده، داروی گیاهی در 45% افراد و مینوکسیدیل در 35% افراد سبب رویش مجدد مو شده بود که از لحاظ آماری معنی دار نبود. نتیجه گیری: طبق یافته های این پژوهش می توان از این داروی گیاهی به عنوان جایگزین محلول مینوکسیدیل و یا درمان کمکی با مینوکسیدیل در درمان آلوپسی مردانه استفاده نمود.

مقدمه: سوء تغذیه پروتئین انرژی، جزء شایع ترین علل سوء تغذیه می باشد و بیش از همه در شیرخواران و کودکان زیر 5 سال روی می دهد. با توجه به نتایج زیان بار سوء تغذیه، شناسایی و بررسی وضعیت سوء تغذیه و عوامل موثر بر آن از اهمیت ویژه ای برخوردار است. استفاده از اندازه های تن سنجی، با استفاده از طبقه بندی های رایج در ارزیابی رشد کودک یکی از مهم ترین معیارها برای ارزیابی رشد کودکان می باشد. روش کار: این بررسی، یک مطالعه تحلیلی - مقطعی بود. نمونه گیری به صورت سرشماری انجام گرفت و طی آن، کلیه 811 کودکی که در تاریخ شروع نمونه گیری در 9 روستای اصلی و 17 روستای قمر شهرستان اراک زیر 5 سال سن داشتند، مورد معاینه تن سنجی (قد و وزن) قرار گرفتند. برای هر کودک چک لیستی بر اساس بررسی پرونده های بهداشتی، معاینات بالینی و مصاحبه حضوری با مادران تهیه شد. اطلاعات بدست آمده از طریق نرم افزار EPI 6 ارزیابی و میزان سوء تغذیه و ارتباط آماری آن با سن و جنس کودک، رتبه تولد، وزن زمان تولد، زمان شروع غذای کمکی، وضعیت واکسیناسیون، سابقه بستری در بیمارستان، سطح تحصیلات والدین، تعداد دفعات ابتلا به عفونت های تنفسی، فاصله از زایمان قبلی مادر و مشکلات زمینه ای، در هنگام بارداری بررسی گردید. نتایج: در بررسی انجام شده هیچ یک از کودکان مبتلا به کواشیورکور یا ماراسمیک کواشیورکور نبودند. 7.39 درصد کودکان مبتلا به کمبود تغذیه و 1.1 درصد مبتلا به ماراسموس بوده اند. درصد ابتلا به سوء تغذیه بر اساس طبقه بندی ولکام 7.5 درصد، واترلواستانتینگ 33.55 درصد، واترلوواستینگ 25.5 درصد و گومز 30.94 درصد بوده است. در این مطالعه بین سوء تغذیه و مشکلات مادر در طی بارداری، سابقه بستری در بیمارستان، تحصیلات و سن والدین، سن و رتبه تولد و تعداد فرزندان خانواده، ارتباط آماری معنی  داری وجود نداشت. در حالی که ارتباط آماری بین سوء تغذیه و وزن زمان تولد، روند رشد، شروع غذای کمکی، مدت تغذیه با شیر مادر و میزان ابتلا به عفونت های تنفسی معنی دار بود (P<0.05).نتیجه گیری: با توجه به این که بیشترین موارد سوء تغذیه شدید در طبقه بندی واترلواستانتینگ که وضع تغذیه گذشته را نشان می دهد، وجود دارد و در کل طبقه بندی های تغذیه ای بیشترین موارد سوء تغذیه را نوع خفیف بوده است و نیز ارتباط سوء تغذیه با شروع زمان کمکی و مدت تغذیه با شیر مادر و ...، لزوم برنامه ریزی جهت پیشگیری از عوارض بعدی و جلوگیری از هزینه های درمانی از طریق افزایش سطح آگاهی خانواده ها ضروری به نظر می رسد.

مقدمه: میگرن یکی از بیماریهای شایع جهان است که شیوع آن در زنان و مردان به ترتیب 20-15% و 6% می باشد. حملات ناشی از میگرن می تواند از ضعیف تا بسیار شدید متغیر باشد و حتی باعث از کارافتادگی فرد میگرنی و عوارض خطرناک پایدار ناشی از آن مانند فلج نواحی مختلف بدن شود؛ بنابراین لازم است تحقیقات بیشتری در زمینه تشخیص و درمان های دارویی با موفقیت بهتر که از شروع حملات ناشی از میگرن جلوگیری می کنند صورت پذیرد. روش کار: این مطالعه به صورت آزمایش کنترل شده تصادفی طی مدت شش ماه انجام شد. بیماران مورد مطالعه از طریق شرح حال، معاینه کامل، الکتروآنسفالوگرام، اسکن توموگرافی کامپیوتری، آزمایش خون و کارکرد کلیه و کبد و شروع درمان پیشگیری از حملات میگرن مورد ارزیابی قرار گرفتند. پاسخ های درمانی موفقیت آمیز جهت کنترل حملات میگرن با استفاده از داروهای پیشگیری کننده سدیم و الپرات و پروپرانولول با داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: از بین 126 بیمار مورد (31.8% آقا و 68.2% خانم)، 65.1% الکتروآنسفالوگرام طبیعی و 34.9% الکتروآنسفالوگرام غیرطبیعی داشتند. بیماران استفاده کننده از سدیم و الپرات با الکتروآنسفالوگرام طبیعی و غیر طبیعی به ترتیب میزان بهبودی 35% و 95.6% نشان دادند و بیماران استفاده کننده از پروپرانولول به همراه آمی تریپتیلین و یا نورتریپتیلین با الکتروآنسفالوگرام طبیعی و غیرطبیعی به ترتیب میزان 61.9% و 28.6% داشتند. این نتایج از نظر آماری معنی دار بودند(P<0.01) ، اثرات متقابل دارو با جنس و جنس با نوع الکتروآنسفالوگرام از نظر آماری معنی دار نبودند(P<0.05) . شایع ترین عارضه با درمان سدیم و الپرات، سرگیجه و شایع ترین عارضه با درمان پروپرانولول به همراه آمی تریپتیلین و یا نورتریپتیلین، احساس خستگی بود. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که بهترین درمان پیشگیری از حملات سردرد برای افراد میگرنی با الکتروآنسفالوگرام غیر طبیعی، قرص سدیم و الپرات و برای افراد میگرنی با الکتروآنسفالوگرام طبیعی، قرص پروپرانولول به همراه آمی تریپتیلین و یا نورتریپتیلین می باشد.

مقدمه: قهوه یک گیاه ادرارآور است که سبب گشادی عروق و کاهش رادیکال های آزاد اکسیژن می شود. شواهدی در دست است که نشان می دهد قهوه بر روی کلیه اثر می گذارد. مصرف کم قهوه باعث کاهش اوره و کراتینین و زیاده روی در مصرف آن، سبب سخت شدن گلومرول ها می شود. در این بررسی تاثیر عصاره آبی دانه قهوه بر روی کلیه موش صحرایی توسط روش های استریولوژی محاسبه گردید. روش کار: طی یک مطالعه تجربی، تعداد  48موش صحرایی از نژاد اسپراگو - داولی با وزن حدود 250-230 گرم انتخاب و به صورت تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند. به گروه کنترل آب و به گروه های آزمایش، عصاره آبی دانه قهوه با غلظت های 0.5، 0.25 و 0.25 گرم بر کیلوگرم روزی دو بار خورانیده شد. بعد از مدت 48 ساعت حیوانات تحت بیهوشی عمیق بر اثر تشریح شدند و کلیه راست آنها برداشته شد. پس از انجام مراحل آماده سازی بافتی اسلایدهایی به ضخامت 5 میکرون تهیه شدند و با هماتوکسیلین - ائوزین رنگ آمیزی گردیدند. از هر کلیه حدود 17 - 15 گلوکرول انتخاب شدند و معدل حجمی آنها بر طبق اصل کاوالیه و روش شمارش نقطه ای محاسبه گردید. نتایج: غلظت کم قهوه (0.25 گرم بر کیلوگرم) سبب افزایش معدل حجمی گلومرول ها می شود. ولی غلظت های زیاد این عصاره موجب کاهش حجم گلومرول ها می گردد. این نتایج در گروه های آزمایش اختلاف معنی داری را با گروه کنترل نشان دادند (P<0.05).نتیجه گیری: به نظر می رسد که زیاده روی در مصرف قهوه سبب کاهش حجم گلومرول ها می شود و کاهش معدل حجمی گلومرول ها سبب سخت شدن گلومرول ها و کم شدن میزان پالایش گلومرولی می گردد، اما دستیابی به مکانیسم اصلی این نتایج نیازمند آزمایشات بیشتر مثل اوره و کراتینین سرم است.

مقدمه: در کشورهای در حال توسعه تعداد زیادی از موضوعات را می توان در برنامه تحقیقات قرار داد اما با عنایت به اعتبارات بسیار کم تحقیقات در این کشورها، تعیین و اولویت بندی مشکلات بهداشتی به منظور تعیین حیطة پژوهش و عناوین تحقیقاتی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. روش کار: در این مطالعه که از نوع توصیفی و مقطعی بود، پرسشنامه ای مشتمل بر 100 سوال طراحی شد و در تمام شهرستان ها از هر یک از گروه های کارشناسی نظر به یک نفر به وسیله این پرسشنامه خود ایفایی گرفته شد. سپس به همین تعداد از بین مردم و نمایندگان مجلس شورای اسلامی و شورای اسلامی شهرها به روش نمونه گیری منظم افرادی تعیین شدند و نظرات آنها نیز به وسیله همان پرسشنامه اخذ گردید. در نهایت 665 پرسشنامه کامل بدست آمد که 363 مورد مربوط به کارکنان بهداشتی و 302 مورد مربوط به مردم بود. پرسشنامه ها پس از کدگذاری وارد رایانه شدند و با بهره گیری از نرم افزار EPI 6 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: یافته های این تحقیق نشان داد که همه شهرستان های استان مرکزی از نظر بهداشتی دارای مشکلات تقریبا مشابهی می باشند لیکن میزان مشارکت مردم در کارها سطح آگاهی های بهداشتی آنها را تغییر داده است. هم چنین مشکلات از دیدگاه مردم و کارشناسان تا حدودی متفاوت است؛ مردم مشکلات را به صورت کلی بیان نموده بودند در صورتی که کارشناسان با ریزبینی بیشتری به مشکلات نظر داشتند. نتیجه گیری: بر اساس یافته های این پژوهش ضروری است که تحقیقات کاربردی بر اساس محورهای بهداشتی تعیین شده هدایت شوند.

مقدمه: در حیات هوازی تولید رادیکال های آزاد و گونه های فعال اکسیژن امری اجتناب ناپذیر است. هر گونه عدم تعادل بین تولید رادیکال های آزاد و سیستم دفاع آنتی اکسیدانی بدن را استرس اکسیداتیو گویند. پاراکوات مهم ترین علف کش بی پیریدیلی است که به طور گسترده ای در سراسر جهان استفاده می شود و یکی از مکانیسم های سمیت آن احتمالا ایجاد استرس اکسیداتیو است. هدف ما از این مطالعه، ارزیابی استرس اکسیداتیو در نمونه های خون کارگرانی بود که در کارخانجات تولید آفت کش در بخش تولید پاراکوات مشغول به کار بردند. روش کار: طی یک مطالعه تحلیلی میزان پراکسیداسیون لیپیدی با روش تیوباربیتوریک اسید، قدرت آنتی اکسیدان های تام سرم با روش ارزیابی توانایی پلاسما در احیای یون های فریک به فرو و هم چنین میزان گروه های تیول در خون افراد در تماس با پاراکوات و گروه کنترل اندازه گیری شد. نتایج: استرس اکسیداتیو در افراد مورد مطالعه به صورت افزایش معنی دار میزان پراکسیداسیون لیپیدی (P<0.001)، کاهش معنی دار قدرت آنتی اکسیدان های تام سرم (P<0.001) و کاهش معنی دار گروه های تیول (P<0.001) در مقایسه با گروه کنترل آشکار شد. نتیجه گیری: تماس مزمن کارگران در کارخانجات تولید آفت کش پاراکوات منجر به ایجاد استرس اکسیداتیو می شود؛ بنابراین شاید در آینده بتوان با مصرف آنتی اکسیدان های غذایی و آنتی اکسیدانی مکمل تا حدی از استرس اکسیداتیو جلوگیری نمود.

مقدمه: با توجه به اهمیت کیست هیداتیک و عوارض پاتوفیزیولوژیک آن بر بدن در مطالعه حاضر سعی شده است تا با استفاده از ولتاژ کم جریان الکتریکی مستقیم، روشی با ویژگی و کارآیی قابل قبول در شرایط آزمایشگاه به منظور از بین بردن پروتواسکولکس های کیست هیداتیک ارایه گردد. روش کار: این مطالعه از نوع مداخله ای تجربی بود. پس از جداسازی بیش از 200 عدد کیست هیداتیک از اندام های آلوده دام های کشتار شده، پروتواسکولکس های آنها تخلیه گردید. سپس تعداد معینی از پروتواسکولکس ها به ظرف مخصوص الکترولیز منتقل شد و آزمایش هایی به طور جداگانه در چهار بافر مایع هیداتیک، RPMI، سرم فیزیولوژی و بافر تریس با اعمال دانسیته های مختلف جریان الکتریکی در زمان های مختلف انجام گرفت. در مرحله بعد به کمک میکروسکوپ نوری درصد زنده بودن آنها از طریق بررسی حرکت سلول های شعله ای و رنگ آمیزی حیاتی با ائوزین 0.1 درصد تعیین و ثبت گردید. نتایج: نتایج حاصل نشان داد که بقاء پروتواسکولکس ها با افزایش دانسیته جریان الکتریکی و مدت زمان القای جریان رابطه معکوس دارد. در این رابطه در مایع کیست هیداتیک، اولین دانسیته جریان موثر 42.96 میلی آمپر بر سانتی مترمربع و به مدت یک دقیقه بود که منجر به بیشترین بقای پروتواسکولکس ها به میزان 86.3 درصد شد و در دانسیته جریان 63.5 میلی آمپر بر سانتی مترمربع به مدت یک دقیقه بقای پروتواسکولکس ها به صفر درصد رسید. نتایج مشابهی نیز در سه بافر دیگر حاصل شد. نتیجه گیری: جریان الکتریسته با ولتاژ کم می تواند به عنوان یک راهکار مناسب در از بین بردن پروتواسکولکس های کیست هیداتیک اندام های آلوده بیماران در حین جراحی، بدون آسیب به بافت میزبان و جلوگیری از عود مجدد بیماری در نظر گرفته شود.

مقدمه: کودکان در هر کشوری به دلیل نقشی که در آینده ایفا خواهند نمود از اهمیت ویژه ای برخوردارند. در کشور ما نیز کودکان درصد بالایی از جمعیت را به خود اختصاص می دهند. در کشورهای جهان سوم اکثر کودکان به دلیل فقرهای مادی و فرهنگی دچار سوء تغذیه می باشند که نتیجه آن اختلال در رشد جسمانی و روانی آن ها می باشد. در این میان با توجه به اثرات شناخته شده روی در متابولیسم و رشد انسان، این مطالعه جهت بررسی بیشتر اثرات روی در افزایش وزن صدک وزنی کودکان صورت پذیرفت.روش کار: طی یک مطالعه کارآزمایی بالینی دوسوکور، 70 کودک (21 پسر و 49 دختر) 9 تا 36 ماهه که فاقد هیچ گونه بیماری زمینه ای بودند، به شیوه نمونه گیری تصادفی انتخاب گردیدند. این کودکان به دو گروه مساوی تقسیم شدند که برای یک گروه به مدت 3 ماه روزانه 3 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن کودک شربت سولفات روی 0.6 درصد (گروه مورد) و برای گروه دیگر روزانه همین مقدار دارونما (گروه شاهد) در مدت زمان مشابه تجویز گردید. سپس میزان افزایش صدک وزنی کودکان طی سه نوبت به فواصل یک ماهه ارزیابی شد. یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد که در گروه مورد در طی سه ماه بررسی، میانگین میزان صعود صدک وزنی 4.5 درصد و در گروه شاهد در همین مدت زمان، 3.7 درصد بود. افزایش صدک وزنی در گروه شاهد و مورد توسط آزمونی تی مقایسه شدند که از نظر آماری اختلاف معنی داری بین افزایش وزن کودکان در بین دو گروه مشاهده نشد. نتیجه گیری: این تحقیق نشان داد که مکمل روی تأثیر ملاحظه ای در افزایش وزن و صدک های وزنی کودکان دارای اختلال رشد ندارد.