طب داخلی روز (افق دانش)
سال:1399 | دوره:26 | شماره:3 |تعداد مقالات:7

اهداف کوفتگی و درد عضلانی یکی از عوارض شایع و معمول ناشی از فعالیت جسمانی شدید است. پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثر ماساژ با ژل اسطوخودوس و ژل پیروکسیکام بر درد عضلانی ناشی از ورزش در دانشجویان پسر دانشگاه علوم پزشکی گناباد صورت گرفته است. مواد و روش ها این مطالعه نیمه تجربی روی 75 دانشجوی پسر دانشگاه علوم پزشکی گناباد در سال 1397 انجام شد. نمونه ها به طور تصادفی به سه گروه 25نفری شامل گروه ماساژ با ژل اسطوخودوس، گروه ماساژ با ژل پیروکسیکام و گروه ماساژ با ژل دارونما تقسیم شدند. برنامه تمرینی به مدت 45 دقیقه شامل ده دقیقه گرم کردن و انجام حرکات کششی، سی دقیقه تمرینات و نرمش های اصلی و پنج دقیقه سرد کردن بود. ابزار پژوهش چک لیست و پرسش نامه سنجش ذهنی درد تالوگ بود. نمونه های پژوهش پرسش نامه درد تالوگ را پس از اتمام تمرین و نیز پس از انجام ماساژ تکمیل کردند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها در آمار توصیفی از میانگین و انحراف معیار و در آمار تحلیلی در داده های با توزیع نرمال از آزمون های تی زوجی و ANOVA و در داده های با توزیع غیرنرمال از آزمون های ویلکاکسون و کروسکال والیس استفاده شد. در تمامی آزمون ها سطح معناداری 0/05 و کمتر در نظر گرفته شد. یافته ها نتایج نشان داد درد عضلانی ناشی از ورزش در هر سه گروه بعد از ماساژ در مقایسه با قبل از ماساژ به طور معنی داری کاهش یافته است (0/001>P). نتایج آزمون کروسکال والیس نشان داد اختلاف درد عضلانی قبل و بعد از ماساژ با سه ژل مورد استفاده با توجه به 0/002=P از نظر آماری معنی دار است و ماساژ با ژل اسطوخودوس در مقایسه با گروه های پیروکسیکام و دارونما توانسته است کاهش بیشتری در درد عضلانی ایجاد کند. نتیجه گیری ماساژ با ژل اسطوخودوس در مقایسه با ژل پیروکسیکام و ژل دارونما می تواند روش بهتری برای کاهش درد عضلانی بعد از ورزش باشد.

اهداف باروری یکی از عناصر مهم رشد و تناسب جمعیت است. با توجه به روند کاهش میزان باروری کل در ایران و رسیدن آن به پایین تر از حد جایگزینی، مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش مبتنی بر تیوری رفتار برنامه ریزی شده بر قصد باروری زنان همسردار تک فرزند انجام شد. مواد و روش ها این مطالعه مداخله ای روی صد زن همسردار در سن باروری که تحت پوشش مراکز سلامت جامعه شهر گناباد بودند، انجام شد. آزمودنی ها از طریق نمونه گیری خوشه ای دو مرحله ای انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه پنجاه نفر) تقسیم شدند. داده ها وارد نسخه 20 نرم افزار SPSS شدند، با استفاده از آزمون های آماری تی مستقل، تی زوجی و کای دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها بین ویژگی های جمعیت شناختی آزمودنی ها در دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی داری مشاهده نشد. همچنین پیش از مداخله، تفاوت معنی داری بین میانگین نمره سازه های تیوری مذکور بین دو گروه مشاهده نشد. در حالی که پس از مداخله، میانگین نمره نگرش (0/014= P)، کنترل رفتار درک شده (0/042= P) و قصد رفتاری (0/005= P) دو گروه با یکدیگر تفاوت معنی داری داشت. نتیجه گیری یافته های مطالعه نشان داد مداخله آموزشی بر مبنای تیوری رفتار برنامه ریزی شده می تواند بر قصد باروری زنان تک فرزند اثرگذار باشد. به کارگیری این مدل در برنامه های آموزشی مرتبط با سیاست رشد جمعیتی و طراحی مداخلاتی برای تشویق زوجین به فرزندآوری پیشنهاد می شود.

اهداف چاقی یکی از بزرگ ترین چالش های سلامت در دنیاست و می تواند به بیماری های کلیوی منجر شود. هدف این تحقیق بررسی اثر هشت هفته تمرین هوازی در آب با و بدون مصرف زیره کوهی بر فاکتورهای عملکرد کلیوی و میزان مواد معدنی نمونه خون در زنان یایسه چاق است. مواد و روش ها در این مطالعه تجربی، 29 زن یایسه چاق به طور تصادفی به سه گروه تمرین، مکمل و تمرین + مکمل تقسیم شدند. BMI آن ها به ترتیب 3/2± 28/3، 4/14± 30/4 و 67/93± 31/4 کیلوگرم بر مترمربع بود. هشت هفته تمرین، سه جلسه در هفته و هر جلسه 60-45 دقیقه با شدت 75-65 درصد ضربان قلب بیشینه اجرا شد. گروه مکمل، زیره کوهی را در دو وعده روزانه به مدت هشت هفته دریافت می کردند. قبل و بعد از دوره، شاخص های کراتینین، اوره، اسیداوریک، آهن، روی، سدیم و منیزیوم اندازه گیری شد. برای تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS در سطح معنی داری P≤ 0/05 استفاده شد. یافته ها نتایج نشان داد هیچ یک از فاکتورهای عملکردی کلیوی در گروه ها تغییر معنی داری نداشت. تغییرات درون گروهی شاخص روی در گروه تمرین و تمرین + مکمل به طور معنی داری افزایش یافت (به ترتیب 0/041= P و 0/010=P). تغییرات درون گروهی آهن، کاهش و افزایش معنی داری را به ترتیب در گروه تمرین و گروه مکمل نشان داد (به ترتیب 0/001=P و 0/001=P). تغییرات بین گروهی آهن نیز معنی دار بود (0/001=P). نتیجه گیری تمرینات هوازی در آب به مدت هشت هفته به تنهایی و همراه با مصرف زیره کوهی تاثیری در فاکتورهای عملکرد کلیوی نداشت، در حالی که تمرین هوازی در آب و مصرف زیره کوهی، هرکدام به تنهایی منجر به تغییر برخی مواد معدنی شد.

اهداف اختلال وسواس فکری عملی یکی از شایع ترین اختلالات روان پزشکی می باشد. تقریبا هر ساله پنج میلیون آمریکایی به این اختلال مبتلا می شوند. هدف پژوهش حاضر بررسی مقایسه اثربخشی تکنیک مواجهه همراه جلوگیری از پاسخ و تکنیک پارادوکسیکال تایم تیبل بر وسواس عملی افراد مبتلا به اختلال وسواس جبری بود. مواد و روش ها این مطالعه از نوع طرح آزمایشی گسترش یافته با پیش آزمون پس آزمون چندگروهی بود. جامعه آماری پژوهش، شامل کلیه بیماران سرپایی مبتلا به وسواس اجباری بود که به مطبهای خصوصی و مراکز بالینی و روان درمانی شهر تهران در سال 1397 مراجعه کرده بودند. از میان آن ها 45 نفر به صورت نمونه گیری دردسترس انتخاب و سپس در سه گروه پانزده نفره به صورت تصادفی گمارده شدند. مراجعان گروه اول تکنیک مواجهه و جلوگیری از پاسخ (هشت جلسه) و مراجعان گروه دوم روش پارادوکسیکال تایم تیبل (چهار جلسه) را به صورت انفرادی دریافت کردند. در پژوهش حاضر از پرسش نامه وسواس فکری عملی مادزلی (1997) استفاده شد. داده های پژوهش با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس (مانکووا) و نسخه 23 نرم افزار SPSS تحلیل شد. یافته ها نتایج تجزیه و تحلیل نشان داد تکنیک مواجهه همراه جلوگیری از پاسخ و تکنیک پارادوکسیکال تایم تیبل بر کاهش وسواس فکری عملی به طور معناداری اثربخش بود. همچنین نتایج نشان داد اثربخشی تکنیک پارادوکسیکال تایم تیبل از تکنیک مواجهه همراه جلوگیری از پاسخ بیشتر بود (P<0/001). نتیجه گیری درمان پارادوکسیکال تایم تیبل به عنوان درمان جایگزین تکنیک مواجهه همراه جلوگیری از پاسخ می تواند راهبردهای تفکر ناسازگار در مورد نگرانی و همچنین نظارت غیرقابل انعطاف بر تهدید را در افراد مبتلا به اختلال وسواس جبری از بین ببرد.

اهداف Myostatin و MEF-2C در تغییرات عضلانی مرتبط با مشکلات استخوانی نقش دارند. هدف پژوهش حاضر تعیین اثر سه روش درمانی، تمرین، ازن و سلول های بنیادی بر بیان ژن MEF-2C و سطوح Myostatin بافت عضله رانی در مدل موش های آرتروزی بود. مواد و روش ها پژوهش حاضر از نوع تجربی بوده است. بدین منظور 63 سر موش نر (میانگین سنی 8 تا 12 هفته و میانگین وزنی 250 تا 300 گرم) به طور تصادفی به نه گروه شامل دو گروه کنترل سالم و بیمار استیوآرتریت و هفت گروه مداخله موش های بیمار استیوآریت شامل، سالین، تمرین، ازن تراپی، MSCs، MSCs ازن تراپی، تمرین ازن تراپی و تمرین MSCs تقسیم شدند. استیوآرتریت با روش جراحی به موش ها القا شد. برنامه تمرینی شامل سی دقیقه دویدن روی ترمیل بدون شیب و سرعت 16 متر در دقیقه بود. 106سلول بر کیلوگرم به موش ها تزریق شد. ازن در خط مفصلی تیپوفمورال زانو و با غلظت 20µ g/ml تزریق شد. سنجش سطوح بافتی Myostatin با کیت الایزا و بیان ژن MEF-2C به روش Real time PCR انجام شد. یافته ها گروه های سلول + تمرین، تمرین + ازن و سلول + ازن موجب یک افزایش معنی دار در بیان ژن MEF-2C و یک کاهش معنی دار در سطوح Myostatin عضله رانی در مقایسه با گروه های سلول، تمرین و ازن شدند (P<0/05). در گروه تمرین + سلول این تغییرات مشهودتر بود. نتیجه گیری نتایج نشان داد ترکیبی از تمرین و سلول با افزایش در بیان ژن MEF-2C و کاهش در سطوح Myostatin عضله رانی احتمالا می تواند اثرات مفیدی بر عوامل تحریکی و مهاری تعاملات بین عضله و استخوان در مدل موش های آرتروزی داشته و در نتیجه خطرات تحلیل و ضعف عضلات ناشی از عوارض آرتروز را کاهش دهد.

اهداف یکی از مهم ترین عوامل مرگ ومیر در دنیا بیماری قلبی عروقی است. زمینه های زیستی و عوامل خطرساز جسمانی، انواع استرس ها و پریشانی ها، راهبردهای مقابله ای غیر کارآمد، رویدادهای پراسترس زندگی و همین طور سطح پایین تاب آوری در بروز و تشدید این بیماری نقش موثری دارند. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و تصویرسازی ذهنی هدایت شده بر تاب آوری بیماران قلبی مراجعه کننده به بخش بازتوانی قلب در سال1397-1398 است. مواد و روش ها این مطالعه یک پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش آزمون پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل است. 45 نفر به عنوان نمونه پژوهش به روش در دسترس انتخاب شدند و مقیاس تاب آوری کانر دیویدسون (CD-RIS) را تکمیل کردند. مداخلات شامل هشت جلسه (گروه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد) شصت دقیقه ای و ده جلسه (گروه تصویرسازی ذهنی هدایت شده) 45 دقیقه ای بود و برای تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون بونفرونی در نسخه 22 نرم افزار SPSS اتفاده شد. یافته ها داده های به دست آمده از روش تحلیل کوواریانس با اندازه گیری مکرر نشان از اثربخشی معنادار هر دو روش بر افزایش تاب آوری بیماران قلبی دارد. همچنین، مقایسه زوجی گروه ها با استفاده از آزمون مقایسه های چندگانه بنفرونی نشان از اثربخشی بالاتر، بیشتر و معنی دار درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در مقایسه با درمان تصویرسازی ذهنی هدایت شده بر تاب آوری (P<0/005) دارد. بنابراین می توان نتیجه گرفت که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، به واسطه تمرکزش بر انعطاف پذیری روان شناختی موثرتر از درمان تصویرسازی ذهنی هدایت شده بر تاب آوری است. نتیجه گیری با توجه به نتایج این پژوهش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد با فاکتور اصلی پذیرش، می تواند در گسترش مفهوم پذیرش با باورهای بیماران قلبی بر عدم کنترل بر زندگی، مقابله کند و میزان تاب آوری آنان را افزایش دهد. ضمنا پیگیری یک ماهه نتایج، نشان از پایداری و تقویت آن داشته است.

اهداف مطالعات اندکی اثر شیوه های مختلف تمرین هوازی بر نوار قلب (ECG) را بررسی کرده اند. هدف از مطالعه حاضر مقایسه تاثیر تمرین هوازی تداومی و تناوبی بر ECG دختران جوان فعال بود. مواد و روش ها روش تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی بود و سی دختر جوان فعال از میان دانش آموزان رشته تربیت بدنی (سن =0/4± 17/0 سال) انتخاب شدند و به صورت تصادفی در سه گروه تمرین هوازی تداومی، تمرین هوازی تناوبی و کنترل قرار گرفتند (هر گروه ده نفر). پروتکل تمرین ها (هشت هفته، هر هفته سه جلسه) شامل 35-20 دقیقه دویدن در هر جلسه و با شدت 75-60 درصد ضربان قلب بیشینه بود. قبل و پس از دوره تمرین، ویژگی های عمومی آزمودنی ها اندازه گیری و ECG آن ها ثبت شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر در سطح معنی داری 0/05>P استفاده شد. یافته ها هشت هفته تمرین هوازی تداومی و تناوبی تاثیری بر دامنه امواج P، R و T، تناوب PR و مدت زمان قطعه ST دختران جوان فعال نداشت (05/0 نتیجه گیری به نظر می رسد هشت هفته تمرین هوازی تداومی و تناوبی به طور مشابهی منجر به کاهش ضربان قلب و افزایش تناوب QT در دختران جوان فعال می شود، در حالی که فقط تمرین هوازی تناوبی افزایش تناوب RR را به دنبال دارد.