پژوهش در علوم کشاورزی (JOURNAL OF RESEARCH IN AGRICULTURAL SCIENCE)
سال:1390 | دوره:7 | شماره:1 |تعداد مقالات:8

مگس گلرنگ (Acanthiophilus helianthi Rossi (Diptera: Tephritidae یکی از آفات مهم گلرنگ است که به علت میزان باروری بالا و رفتار مخفی لاروها، مدیریت کنترل آن یک چالش است. اجزا برنامه مدیریت کنترل تلفیقی مگس گلرنگ در ایستگاه تحقیقات کشاورزی گچساران از آبان ماه 1388 تا تیر ماه 1389 بررسی شد. به منظور مطالعه چرخه زندگی آفت تحت شرایط آزمایشگاهی، قوزه های آلوده گلرنگ جمع آوری شدند. دوره پیش از تخم گذاری مگس های ماده 5.8±1 روز و میانگین باروری 27±3.2 تخم بود. مگس های ماده تخم های خود را بر روی براکته های قوزه های گلرنگ به صورت انفرادی و یا دسته های 3 تا 18 عددی می گذارند. دوره انکوباسیون تحت شرایط مزرعه و آزمایشگاه به ترتیب 3.8±0.6 و 3.4±0.6 روز بود. طول دوره لاروی (سه سن لاروی) 10-7 روز بود. مگس های نر زودتر از ماده ها در طبیعت ظاهر می شوند اما طول دوره زندگی مگس های بالغ ماده (12±3) روز بود که بطور معنی داری بیشتر از طول دوره زندگی مگس های بالغ نر (8±1 روز) می باشد. نسبت جنسی نر به ماده 1:1.28 بود. به منظور ارزیابی کارایی روش های مختلف کنترل یک آزمایش مزرعه ایی با پنج تیمار شامل: حشره کش ها، طعمه گذاری، کنترل زراعی، مدیریت کنترل تلفیقی و تیمار شاهد (بدون کنترل) انجام و با هم مقایسه شدند. در مورد هر تیمار پارامترهای مختلفی شامل: وزن هزار دانه، درصد روغن، درصد بذور صدمه دیده و میزان عملکرد محاسبه شد. نتایج نشان داد که تیمارهای مدیریت کنترل تلفیقی و حشره کش ها به ترتیب با 1850 و 1723 کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد و با کمترین میزان خسارت به ترتیب ( 5 و 8 درصد) بودند. از آنجائیکه استفاده از حشره کش های انتخابی یکی از مهمترین ابزارهای مدیریت کنترل تلفیقی است، لذا کارایی شش حشره کش بر علیه مگس گلرنگ آزمایش شد. نتایج نشان داد که در میان این شش حشره کش، آندوسولفان موثرترین حشره کش بوده و بعد از آن به ترتیب حشره کش های کلرپیریفوس و مونوکروتوفوس قرار گرفتند. اصل مقاله بصورت متن کامل انگلیسی، در بخش انگلیسی قابل رویت است.

قبل از اختراع هر سامانه، توسعه مدل شبیه ساز سامانه به بهبود درک طراح از نقاط قوت و ضعف سامانه منجر می شود. در نتیجه مرحله طراحی سامانه بدون روش سعی و خطا قابل انجام می باشد. در این مطالعه به توسعه سامانه پایشگر عملکرد محصول یونجه خشک روی ماشین بسته بند علوفه پرداخته شده است. شبیه سازی بخش اندازه گیری مقدار محصول به حل عددی معادله دیفرانسیل مرتبه اول منجر شد. روش dead reckoning برای شبیه سازی بخش تعیین مختصات به کار رفت. بر طبق نتایج این مطالعه: در مدل مربوط به بخش اندازه گیری مقدار محصول، تاخیر زمانی مشاهده شد. این تاخیر زمانی برای در نظر گرفتن زمان مورد نیاز برای رسیدن محصول از زمین به کانال بسته بندی مورد نیاز می باشد. شکل های دندانه ای که منطبق بر محل ایجاد تغییر در نوع داده های ورودی می باشند، در داده های شبیه سازی شده مشاهده شد. بنابراین در مواقعی که تغییر ناگهانی در داده های اندازه گیری شده رخ می دهد، شکل دندانه ای در داده های شبیه سازی شده نتیجه خواهد شد. پیشنهاد می شود که سامانه اندازه گیری چگالی هر بسته روی ماشین بسته بند نصب شود و به منظور افزایش دقت بخش اندازه گیری مختصات نیز استفاده از سنگین کننده یا فنر فشاردهنده روی چرخ زمین گرد الزامی است. اصل مقاله بصورت متن کامل انگلیسی، در بخش انگلیسی قابل رویت است.

گل راعی با نام علمی .Hypericum perforatum L یکی از مهمترین گیاهان دارویی در جهان بوده که در ایران در نقاط مختلف به خصوص در شمال کشور در مناطق و ارتفاعات متفاوت به صورت خودرو روییده اما به دلایل مختلف اقلیمی و ژنتیکی مقادیر تولید شده متابولیت های ثانویه آن در پیکر رویشی متفاوت می باشد. در این مطالعه جهت تعیین بهترین منطقه رویشی گل راعی، مهمترین ترکیبات بیوشیمیایی مانند هایپریسین، فنل کل، فلاونویید و کارتنویید مورد ارزیابی قرار گرفتند. اکوتیپ های مورد بررسی در پنج منطقه از غرب مازندران شناسایی و در سه ارتفاع و چهار نمونه برداری از هر ارتفاع (مجموع 60 نمونه) اقدام به نمونه گیری نموده و پس از ثبت مشخصات جغرافیایی، نمونه ها مورد آنالیز قرار گرفت. آزمایشات نشان دادند که بیشترین مقدار هایپریسین (%0.251) و فنل کل (405 میلی گرم در میلی لیتر) در منطقه جنت رودبار و ارتفاع 1410 متر، بیشترین مقدار فلاونویید (73 میکروگرم در میلی لیتر) در منطقه قلعه گردن و ارتفاع 1625 متر و بیشترین کارتنویید (0.13 میلی گرم در میلی لیتر) از منطقه پل زنگوله در ارتفاع 1550 متری حاصل شد. از معادلات به دست آمده نتیجه گیری گردید که بین هایپریسین و فنل کل رابطه خطی و مثبت وجود داشته اما بین هایپریسین و فلاونویید این رابطه به صورت معادله درجه دوبا همبستگی منفی می باشد. ارتباط بین هایپریسین با کلروفیل کل نیز به صورت همبستگی منفی نتیجه گردید. باندهای حاصله از پروتئین کل هم حاکی از بیشترین تجمع پروتئین در منطقه جنت رودبار می باشد. بنابراین ارتفاع مطلوب رویش در منطقه جنت رودبار می تواند جایگاه کشت مناسبی جهت تولید و بهره برداری از این گیاه باشد. اصل مقاله بصورت متن کامل انگلیسی، در بخش انگلیسی قابل رویت است.

به منظور مطالعه تاثیر مدیریت کود نیتروژن و تراکم بوته بر رشد و نمو، انتقال مجدد ماده خشک و عملکرد گندم دوروم رقم سیمره، آزمایشی در سال زراعی 1389-1388 در مزرعه ایستگاه تحقیقات کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل- ایران، به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در اردبیل اجرا شد. کرت های اصلی، شامل تراکم های مختلف در سه سطح (300، 350 و 400 بذر در مترمربع) و کرت های فرعی، شامل سطوح مختلف کود نیتروژن در چهار سطح (0, 70, 140 و 210 کیلوگرم نیتروژن در هکتار) بود. نتایج نشان داد، با افزایش مصرف کود نیتروژن، طول دوره رشد رویشی افزایش و میزان انتقال مجدد ماده خشک از کل بوته به دانه و سهم انتقال مجدد ماده خشک در عملکرد دانه کاهش یافت. همچنین بیشترین طول دوره زایشی و رسیدگی و عملکرد دانه در مصرف 140 کیلوگرم نیتروژن در هکتار بدست آمد و افزایش مصرف کود نیتروژن موجب کاهش عملکرد دانه شد. با افزایش تراکم بوته در واحد سطح کلیه صفات افزایش یافتند. در نتیجه به منظور افزایش سهم انتقال ماده خشک، افزایش عملکرد دانه، جلوگیری از آلودگی محیط زیست و کاهش استفاده از کودها (به صورت بیش از حد) که افزایش هزینه تولید را نیز در بر دارد و با شرایط این آزمایش، توصیه می شود از سطح 140 کیلوگرم در هکتار کود نیتروژن و تراکم 400 بوته در مترمربع استفاده گردد. اصل مقاله بصورت متن کامل انگلیسی، در بخش انگلیسی قابل رویت است.

به منظور بررسی اثر سطوح مختلف شوری بر میزان آنزیم های آنتی اکسیدان برگ و خصوصیات فیزیولوژیک گیاه کلزا به عنوان شاخصی از مقاومت به تنش شوری، تحقیقی در سال 1387 در گلخانه مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان شرقی بصورت آزمایش فاکتوریل بر پایه بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار به اجرا در آمد. تیمارهای آزمایش شامل ترکیبی از پنج سطح مختلف شوری (0، 50، 100، 150، 200 میلی مولار) و چهار رقم کلزا (Elite، licord، SLM046 و Okapi) بود. با افزایش تنش شوری مقدار هدایت روزنه ای، تعرق و میزان آب نسبی برگ در کلیه ارقام کاهش یافت. تاثیر تنش شوری بر میزان آنزیمهای آنتی اکسیدان برگ به صورت تغییرات معنی دار در مقدار آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز، کاتالاز و گلوتاتیون ریداکتاز مشاهده شد. فعالیت آنزیم در دوره رشد زایشی افزایش و در مرحله رسیدگی گیاه کاهش یافت. مقایسه میان ارقام کلزا نشان داد که با توجه به همبستگی قوی بین میزان آب نسبی برگ و آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز، رقم SLM046 با کمترین تغییرات در میزان آب نسبی برگ و بیشترین میزان فعالیت آنزیم، به عنوان رقم مقاوم و رقم Elite حساسترین رقم نسبت به شوری باشند. اصل مقاله بصورت متن کامل انگلیسی، در بخش انگلیسی قابل رویت است.

ضایعات آلی شامل ضایعات پسته، خرما، پنبه و کود دامی از نقاط مختلف ایران شامل کرمان (پسته و خرما)، گرگان و زنجان به ترتیب جمع آوری شدند. ضایعات مذکور به دو قسمت مساوی تقسیم گشته و یکی از قسمت ها با 20 درصد وزنی سولفات فرو غنی شد، سپس با کمک کرم های کمپوستی به ورمی کمپوست تبدیل شدند. تعدادی از فاکتورهای کیفیت ماده آلی شامل جرم حجمی، وزن خاکستر مواد، ظرفیت نگهداری رطوبت، میزان هدایت الکتریکی، pH، نسبت C:N و میزان عناصر قابل جذب شامل پتاسیم، فسفر، ازت، کلسیم و منیزیم عناصر کم مصرف شامل مس، منگنز، روی و آهن در مواد اولیه و ورمی کمپوست های نهایی اندازه گیری گردید. گلدان های 3 کیلوگرمی از مخلوط 10 و 20 درصد ورمی کمپوست و خاک آماده گشته و بذور پسته در آنها کشت شدند. در طول دوره آزمایش برخی فاکتورهای رشد از جمله درصد جوانه زنی بذر، شاخص سطح برگ، میزان کلرفیل برگ، تعداد برگ، قطر ساقه و نسبت فتوسنتز برای هر تیمار اندازه گیری گردید. بعد از دوره رشد نهال وزن خشک ریشه و ساقه و همچنین میزان عناصر ماکرو و میکرو اندازه گیری گردید. در طی فرایند تولید ورمی کمپوست، جرم حجمی و میزان pH مواد نهایی تغییر یافته و وزن خاکستر آنها افزایش یافت. ظرفیت نگهداری رطوبت، میزان هدایت الکتریکی، کربن آلی و پتاسیم قابل جذب مواد تولید شده نسبت به ضایعات اولیه کاهش یافت. مقدار سایر عناصر اندازه گیری شده در ورمی کمپوست های تولید شده نسبت به ضایعات اولیه افزایش یافت. به دلیل آلودگی گلدان های تیمار شده با ورمی کمپوست خرما به قارچ و عدم جوانه زنی بذر، استفاده از این ورمی کمپوست مناسب تشخیص داده نشد و تیمار حاصله حذف گردید. همچنین غنی سازی ورمی کمپوست ها با سولفات فرو باعث افزایش میزان کلروفیل برگ و آهن موجود در ترکیب شیمیایی گیاهان گردید. اصل مقاله بصورت متن کامل انگلیسی، در بخش انگلیسی قابل رویت است.

آفلاتوکسین مایکوتوکسینی است که بطور اولیه توسط آسپرژیلوس فلاوس و آسپرژیلوس پارازیتیکوس تولید می گردد. مصرف خوراک آلوده توسط گاوهای شیری منجر به کاهش دریافت ماده خشک، کاهش تولید، کوری، چرخیدن بدور خود، پیچش گوش ها، دندان قورچه، کف کردن دهان، درماتیت حساس به نور، التهاب ملتحمه، اسهال، سقط و برخی دیگر از مشکلات تولیدمثلی می گردد. اخیار مشکلات دیگری مانند لنگش و کسیت های تخمدانی در گله های شیری مربوط با آفلاتوکسیکوزیس میباشد. از آنجا که آفلاتوکسین ها به عنوان عوامل موتاسیون قوی در نظر گرفته می شوند متابولیت های خود را در شیر دفع مینمایند که در دهه گذشته توسط بشر بسیار مورد توجه قرار گرفته اند. جهت تشخیص آفلاتوکسین روش های متنوعی استفاده می گردد که شامل: کروماتوگرافی لایه نازک (TLC)، کروماتوگرافی مایع با توان بالا (HPLC)، کروماتوگرافی گازی (GC) و روش های ایمنی– شیمیایی مانند الایزا میباشد. در این مطالعه، نمونه برداری جهت ارزیابی میزان آفلاتوکسین توسط دو روش آزمایشگاهی الایزا و HPLC از گاوداری های صنعتی در شهر اصفهان صورت گرفت. جهت ارزیابی میزان آفلاتوکسین B2 و B1 و G2 و G1 موجود در جیره از محل انبار و نگهداری هر کدام از مواد تشکیل دهنده جیره غذایی نمونه برداری شد. همچنین جهت ارزیابی میزان آفلاتوکسین M1 در شیر از تانک های مخزن شیر نمونه گیری شد. بررسی دو روش آزمایشگاهی الایزا و HPLC در اندازه گیری آفلاتوکسین نشان داد بین این دو روش اختلاف آماری معنی داری وجود ندارد ولی از نظر صحت و دقت روش HPLC بهتر از روش ELISA می باشد. اصل مقاله بصورت متن کامل انگلیسی، در بخش انگلیسی قابل رویت است.

هدف از این مطالعه برآورد پارامترهای ژنتیکی به همراه روندهای ژنتیکی و فنوتیپی برای سن در اولین گوساله زایی (AFC)، اولین و دومین فاصله گوساله زایی (CI2، CI1) در گاوهای هلشتاین ایران بود. رکوردهای صفات تولیدمثلی مابین سالهای 1362 تا 1386 به ترتیب برای سن در اولین گوساله زایی، اولین و دومین فاصله گوساله زایی 261116، 163234 و 92661 بود. مدل حیوانی تک صفتی و دو صفتی برای برآورد پارامترهای ژنتیکی با استفاده از روش حداکثر درست نمایی محدود شده با کمک الگوریتم متوسط اطلاعلات (Average Information) توسط نرم افزار ASReml برآورد شد. وراثت پذیری برای سن در اولین گوساله زایی 0.19±0.005، اولین فاصله گوساله زایی 0.04±0.003 و دومین فاصله گوساله زایی 0.04±0.004 بود. روندهای ژنتیکی برای سن در اولین گوساله زایی، اولین و دومین فاصله گوساله زایی به ترتیب -0.75±0.11، 0.004±0.02 و -0.02±0.01 روز به ازای هر سال و روندهای فنوتیپی -2.35±0.38، -1.13±0.39 و -0.28±0.23 روز به ازای هر سال به ترتیب برای برای سن در اولین گوساله زایی، اولین و دومین فاصله گوساله زایی بدست آمد. همبستگی های ژنتیکی، فنوتیپی و محیطی به ترتیب بین سن در اولین گوساله زایی و اولین فاصله گوساله زایی -0.049، 0، 0.002 بین سن در اولین گوساله زایی و دومین فاصله گوساله زایی 0.014، -0.004، -0.004 و بین اولین و دومین فاصله گوساله زایی 0.877، 0.081 و 0.043 بود. اصل مقاله بصورت متن کامل انگلیسی، در بخش انگلیسی قابل رویت است.