پژوهش حاضر با هدف بررسی وضعیت سلامت روانی دانشجویان ورودی 86-85 دانشگاه های کشور و ارتباط آن با برخی متغیرهای روانشناختی انجام شد. نمونه شامل کلیه دانشجویان دانشگاه های تحت پوشش وزارت علوم، تحقیقات و فناوری بود که در محدوده زمانی ثبت نام به دانشگاه ها مراجعه کرده بودند. بنابراین، نمونه برابر جامعه تلقی می شود. ابزار پژوهش پرسشنامه ای شامل ویژگی های جمعیت شناختی، مقیاس های سلامت روان، حمایت اجتماعی، شیوه های مقابله با استرس، احتمال خودکشی و احتمال مصرف مواد و همچنین سوال های مرتبط با نگرش نسبت به مشاوره بود. داده ها با استفاده از شاخص های آماری مرکزی و همچنین ضریب همبستگی تحلیل شد. نتایج نشان داد 13.5 درصد از دانشجویان ورودی 85 از مشکلات روانشناختی رنج می برند. همچنین، بین سلامت روان و در معرض خودکشی بودن، در معرض خطر مواد بودن، بهره گیری از اعتقادات مذهبی، حمایت اجتماعی و سبک های مقابله ای رابطه معناداری به دست آمد. بین بهره گیری از اعتقادات مذهبی با در معرض خودکشی بودن و در معرض خطر مواد بودن نیز رابطه معنادار مشاهده شد. بین حمایت اجتماعی با در معرض خودکشی بودن و در معرض خطر مواد بودن نیز رابطه منفی معنادار به دست آمد. این یافته ها دانشگاه ها را بر اهمیت و لزوم اجرای برنامه های پیشگیری و نیز ارتقا سلامت روان دانشجویان در دانشگاه ها فرا می خواند و بر تقویت عواملی مانند حمایت اجتماعی، باورهای مذهبی، مهارت های مقابله ای در جمعیت دانشجویی خصوصا دانشجویان غیر بومی و دارای مشکلات روانشناختی تاکید می نماید.