علوم پایه (دانشگاه آزاد اسلامی)
سال:1390 | دوره:21 | شماره:81 (ویژه نامه زمین شناسی) |تعداد مقالات:14

مقدمه: در نقشه 1:50000 صائین قلعه بین طول های شرقی '00،49o تا '15،49o و عرض های شمالی 15'، 36o تا '30، 36o از نقشه زمین شناسی 1:250000 زنجان قرار گرفته است. دربرگیرنده اندیس ها و کانسارهای فلزی و چندفلزی، خصوصا مس بوده که بیشتر آن ها از تیپ هیدروترمالی شناخته شده اند.هدف: تعیین ارتباط شکستگی و درزه های موجود در منطقه با نحوه کانه زایی در کوه های طارم (صائین قلعه).روش بررسی: با تلفیق نتایج مشاهدات صحرایی و برداشت های مربوط به درزه و شکستگی های موجود در منطقه و ارتباط آن ها با کانه زایی جایگاه ژنتیک کانسارهای منطقه مورد مطالعه قرارگرفت.نتایج: در منطقه طارم ابتدا توف ها و برش ها و بعد آندزیت ها و سنگ های نفوذی نیمه عمیق تشکیل شده است. گرانیت خرمدره نقش موثری در کانی سازی هیدروترمال دارد. آزیموت تنش اصلی حداکثر در منطقه شمال شرق – جنوب غرب است و رگه های معدنی، در واقع همان شکستگی های کششی پر شده ای هستند که در راستای تنش اصلی حداکثر ایجاد شده اند. توف های ماسه ای نسبت به آندزیت ها، میزبان مناسب تری برای کانی سازی بوده اند.نتیجه گیری: شکستگی های کششی (باز) که در راستای بر تنش اصلی حداکثر تشکیل شده اند، کنترل کننده های ساختمانی کانسارهای منطقه مورد مطالعه به حساب می آیند .

مقدمه: مشکلات زیست محیطی متعددی در نتیجه توسعه بی رویه شهر تهران ایجاد شده است. از مهم ترین آن ها می توان به وجود تاسیسات نفتی در آبخوان جنوب تهران، عدم رعایت معیارهای زیست محیطی از سوی شرکت های نفتی مربوطه، ایجاد زبانه آلوده مواد نفتی و گسترش آن و وضعیت نامناسب فاضلاب های شهری و صنعتی منطقه نام برد.هدف: جهت مطالعه آلودگی آب های زیرزمینی منطقه صنعتی ری اقدام به نمونه برداری از 33 منبع آب زیرزمینی و سنجش نمونه ها شده است.روش بررسی: به منظور بررسی وضعیت و روند گسترش آلودگی و عوامل اصلی آن، علاوه بر جمع آوری داده های هیدروژئوشیمی قدیمی، نمونه های آب زیرزمینی از 23 چاه، هفت قنات و سه نمونه فاضلاب در سال آبی 1385 جمع آوری شده است. داده های به دست آمده با مقادیر استاندارد جهانی مقایسه شده و به صورت نقشه های تغییرات مکانی غلظت هیدروکربن های نفتی (شامل 20 هیدروکربن آلیفاتیک و 12 پارامتر آروماتیک و کل هیدروکربن های نفتی) ارائه شده است.نتایج: نمونه های آب جهت تعیین 32 هیدروکربن آلیفاتیک و آروماتیک و کل هیدروکربن های نفتی مورد سنجش قرار گرفته اند. جهت مطالعه آلودگی آب های زیرزمینی منطقه صنعتی ری از نقشه های پراکندگی آلاینده ها استفاده شده است.نتیجه گیری: نتایج حاصل از سنجش های آزمایشگاهی نمونه های آب زیرزمینی و بررسی نقشه های ترسیمی پارامترهای ذکر شده گویای نامناسب بودن بخش عمده این منابع برای مصارف شرب و کشاورزی می باشد. در صورت عدم توجه و رسیدگی به این مساله در آینده ای نه چندان دور معضلات زیست محیطی متعددی گریبان گیر منطقه و حتی شهر تهران خواهد بود. بررسی منشا آلودگی های نفتی منطقه گویای آن است که آلودگی منطقه، به میزان قابل توجهی متاثر از پساب شرکت های نفتی و صنعتی، حضور کانال فیروزآباد و فروشویی زمین های آبیاری شده با این کانال می باشد. با توجه به شرایط موجود در منطقه، کاربرد روش تلفیقی جهت رفع آلودگی هم زمان آب و خاک مناسب به نظر می رسد.

مقدمه: محور اهر – جلفا که در شمال باختری ایران قرار دارد، یکی از فعال ترین مناطق ماگمایی ایران در ترسیر می باشد. در این محور فعالیت های ماگمایی که از کرتاسه پسین آغاز شده، هر چند ناپیوسته ولی تا کواترنری ادامه داشته است.هدف: بررسی فازهای ماگمایی رخ داده در محور اهر - جلفا و ارتباط آن ها با کانی سازی به وقوع پیوسته در این محور می باشد.نتایج: به طور کلی با توجه به برونزدهای سنگ های ماگمایی در محور اهر جلفا، می توان چهار فاز جداگانه ماگمایی را در این محور از هم تفکیک کرد.- فاز ماگمایی کرتاسه پسین تا پایان ائوسن میانی که در آن سنگ های آتشفشانی و نفوذی های کوچک کم ژرف نمود بارز دارند.- فاز ماگمایی ائوسن پسین – الیگوسن آغازی که فقط توده های باتولیتی با ترکیب گابرویی - گرانیت تشکیل شده است و کانی سازی مس از نوع اسکارن و رگه ای را به همراه داشته است.- فاز ماگمایی میوسن - پلیوسن که در آن سنگ های آتشفشانی و توده های کوچک با هم دیده می شوند و کانی سازی اصلی محور اهر - جلفا در ارتباط با این فاز می باشد.- فاز آتشفشانی کواترنر، که بازالت های کواترنر محور اهر - جلفا و کل بازالت های آذربایجان را به وجود آورده است.در این مقاله از داده های 200 مقطع نازک، 70 آزمایش X.R.F. و 35 آزمایش I.C.P. برای عناصر Au, Cu, Zn, Pb, As, Mo, Sb (برای طلا روش FA3 و برای دیگر عناصر روش IC3E انجام شده است).برای مطالعه مسائل مختلف ماگمایی، پترولوژی و کانی سازی استفاده شد.نتیجه گیری: از نظر دگرسانی در محور اهر - جلفا سه نوع دگرسانی از هم قابل تفکیک می باشد که ویژگیهای متفاوتی هم دارند.- دگرسانی گسترده، که در قسمت های وسیعی از این محور قابل مشاهده است و زون بندی آن آرژیلیتی در پایین و هماتیتی در وسط (با ضخامت کم) و سیلیسی در بالا می باشد. این دگرسانی در کنترل لیتولوژی، زون های گسله وکالدراهای قدیمی است. این دگرسانی از نظر کانی سازی عموما بی بار است.- دگرسانی موضعی، این دگرسانی به طور پراکنده ولی در محدوده های نسبتا کوچک در محور اهر - جلفا مشاهده می شود و زون های مختلفی را می توان در آن تشخیص داد از جمله پروپیلیتی، پتاسیک، سیلیسی، آرژیلیتی و فیلیتی. این دگرسانی بیشتر در محدوده هایی دیده می شود که نفوذی های کم ژرفا با سن میوسن - پلیوسن وجود دارد. این دگرسانی عموما از نظر کانی سازی باردار می باشد.- دگرسانی از نوع سیلیسی، محدوده سنی گسترده تری دارد و اغلب به صورت رگه های سیلیسی در منطقه ظاهر می شود و عموما دارای ناهنجاری طلا می باشد، هر چند عیار طلا در بیشتر آن ها اقتصادی نیست.

مقدمه: سازند گورپی در زاگرس یکی از سازندهایی است که گسترش وسیعی دارد و سن آن از سانتونین تا پالئوسن گزارش شده است. برای رسیدن به ایده ای جامع درخصوص نحوه گسترش نهشته های گورپی و سن آن، مطالعه رسوبات این سازند اجتناب ناپذیر است و هر مطالعه ای در این زمینه می تواند رهگشا باشد.هدف: در این تحقیق مطالعه میکروبیواستراتیگرافی سازند گورپی بر اساس روزنبران در تنگ هیگون واقع در شمال دهدشت، در استان کهکلویه و بویر احمد مورد توجه قرار گرفته است تا بتوان شناسایی و بررسی تنوع گونه ای روزنبران نهشته ها را تعیین سن نمود.روش بررسی: سازند گورپی در این برش 253.5 متر در برش مورد نظر در بخش شمالی تاقدیس کوه سیاه با نا پیوستگی فرسایشی بر روی سازند سروک و در زیر سازند شیلی پابده قرار گرفته است. از این سازند 102 نمونه (86 نمونه سخت و 16 نمونه نرم) برداشت شد که پس از آماده سازی نمونه ها، روزنبران موجود در آن ها شناسایی شدند.نتایج: در این تحقیق، 23 گونه روزنبران پلانکتونیک از 13 جنس شناسایی شدند.نتیجه گیری: بر اساس گسترش روزن بران پلانکتونیک شاخص سن سازند گورپی در برش چینه شناسی تنگ هیگون، سانتونین تا مائستریشتین می باشد. در نهایت از نظر بیواستراتیگرافی، گسترش چینه شناسی فرامینیفرا پلانکتونیک این برش با بیوزون های جهانی مقایسه گردید و 6 بیوزون برای سازند گورپی شناسایی و معرفی گردید. این بیوزون ها عبارتند از: 1-Heterohelix - Concavatruncana concarata Assemblage Zone, 2- Globotruncanita elevata Partial Range Zone, 3- Globotruncana ventricosa Interval Range Zone, 4- Radotruncana calcarata Total Range Zone, 5- Globotruncanita stuarti Concurrent Range Zone, 6- Globotruncanella citae Taxon Range Zone.

مقدمه: معدن سرب و روی باریک آب در شمال شرقی شهرستان ابهر (استان زنجان) واقع شده است. از نظر زمین شناسی ساختمانی این محدوده در زون ساختاری البرز - آذربایجان قرار گرفته است. مهمترین و اصلی ترین سنگ های محدوده معدن توف های برشی (متعلق به سازند کرج) و گدازه های ریولیتی و داسیتی هستند.هدف: بررسی ارتباط کانه سازی سرب و روی با توده نفوذی همجوار آن، بررسی روند کانی سازی در این معدن، تعیین انواع دگرسانی ها و منشا کانسار هدف این مطالعه می باشد.روش بررسی: پس از مطالعات صحرایی، بررسی داده های ماهواره ای، مطالعات آزمایشگاهی با مطالعه 35 مقطع نازک و صیقلی جهت تعیین سنگ شناسی و کانی سازی و سپس انجام آنالیزهای مربوط به عناصر اصلی و کمیاب از نمونه ها جهت تعیین عیار انجام شده است.نتایج: بر اساس مطالعات انجام شده کانی سازی به صورت پرکننده فضای خالی و پراکنده در سنگ دربرگیرنده در غالب کانی های گالن و اسفالریت و سایر کانی های همراه از جمله پیریت و کالکوپیریت می باشد و عیار متوسط سرب حدود 8 درصد و روی 3.5 درصد و میزان متوسط مس موجود در نمونه ها 2 درصد می باشد. در همراهی با گالن حضور تترائدریت نیز به اثبات رسیده است. همچنین میزان طلا و نقره در نمونه ها به ترتیب حدود 918 ppb و419 ppm  می باشد.نتیجه گیری: بر اساس مطالعات انجام شده، توده های نفوذی درونی و نیمه عمیق در فاز کششی الیگوسن به عنوان یک موتور حرارتی و عامل به حرکت درآوردن سیالات گرمابی در منطقه عمل نموده اند. معدن مورد نظر با مدل توصیفی کانسارهای پلی متالیک تیپ رگه ای همخوانی دارد.

مقدمه: سامانه گسلی قم - زفره به عنوان مهمترین ساختار اصلی و چیره در منطقه، وضعیت زمین شناسی و ساختاری منطقه را به شدت تحت تاثیر قرار داده و مطالعه و بررسی پیرامون این گسل فعال تاثیر به سزایی را در شناخت وضعیت تکتونیکی منطقه خواهد داشت.هدف: در این نوشتار با بررسی برخی عوارض جوان زمین، فعالیت های نئوتکتونیکی و اثرات ثبت شده از این فعالیت ها در راستای سامانه گسلی قم - زفره، سعی شده تا نشانه ها و شواهدی پیرامون نرخ (Rate)، نوع و آرایش تغییر شکل های تکتونیکی شناسایی و به صورت کمی و کیفی مورد بررسی قرار گیرند.روش بررسی: با بررسی مقادیر شاخص های مورفوتکتونیکی (Smf، Vf و SL)، همراه با مقطع طولی رودخانه و تغییرات سنگ شناسی آن و تلفیق آن ها با سایر اطلاعات، میزان فعالیت تکتونیکی در حوضه های انتخابی بارونق، جزه، قمصر و قهرود محاسبه شده است.نتایج: به کمک این بررسی ها نشان داده شده که این سامانه گسلی از یک سازوکار راستالغز راست گرد همراه با یک مولفه معکوس برخوردار است. نرخ لغزش افقی در بخش مطالعه شده از گسل قم - زفره، به طور میانگین 2.6 میلی متر در سال برآورد شده است. درجه فعالیت تکتونیکی در حوضه جزه نسبت به دیگر حوضه ها کمتر و در دو حوضه قمصر و قهرود نیز تقریبا در یک رده و نسبت به دو حوضه دیگر بیشتر است.نتیجه گیری: بررسی های مورفوتکتونیکی و نئوتکتونیکی ابزار بسیار مناسبی جهت بررسی و مقایسه وضعیت تکتونیکی منطقه به صورت کمی و کیفی بوده و نتایج حاصل از آن ها به صورت کاربردی قابل استفاده خواهد بود.

مقدمه: منطقه نوچون در جنوب شرقی ایران، در استان کرمان و 65 کیلومتری جنوب رفسنجان در منطقه ایی کوهستانی از توابع پاریز و در 5 کیلومتری جنوب معدن مس سرچشمه، واقع شده است. از نظر زمین شناسی منطقه مورد مطالعه در زون ایران مرکزی قرار گرفته است. مهم ترین رخداد ماگمایی در منطقه مورد مطالعه، نفوذ چندین توده با ترکیب سنگ شناسی متفاوت در سنگ های آتش فشانی است. بخش اصلی این توده ها از جنس سنگ های گرانودیوریت تا سینوگرانیت و مونزودیوریت است.هدف: در ابتدا تعیین ترکیب شیمیایی دقیق کانی هایی همچون آمفیبول، بیوتیت، فلدسپار آلکالن و پلاژیوکلاز موجود در توده های گرانودیوریتی و مونزودیوریتی، و سپس دما-فشار سنجی توسط کانی های پیش گفته که می تواند، اطلاعات سودمندی از عمق جایگیری توده های نفوذی را ارائه نماید.روش بررسی: به منظور انجام عملیات تعیین شیمی کانی و دما-فشار سنجی، برخی از کانی های موجود در سنگ های گرانودیوریت و مونزودیوریتی همچون آمفیبول، بیوتیت، فلدسپار آلکالن و پلاژیوکلاز توسط دستگاه تجزیه گر ریزکاو الکترونی (EPMA) مورد آنالیزهای شیمیایی قرار گرفته و سپس با بهره گیری از نمودارهای ویژه نوع کانی ها، دما-فشار سنجی و عمق جایگیری توده تعیین شد.نتایج: بر اساس نتایج به دست آمده پلاژیوکلازهای موجود در گرانودیوریت ها از نوع لابرادوریت تا بیتونیت بوده و در مونزودیوریت ها بیشتر از نوع بیتونیت و به ندرت لابرادوریت است.فلدسپارهای آلکالن در گرانودیوریت ها و مونزودیوریت ها بر اساس نمودار مثلثی Ab-Or-An به ترتیب در محدوده Or %84-81 و 57-87% Or واقع می شود. آمفیبول در گرانودیوریت ها و مونزودیوریت ها در محدوده کلسیک قرار گرفته و به ترتیب از نوع منیزیوهورنبلند و هورنبلند-اکتینولیت است. بیوتیت موجود در گرانودیوریت ها و مونزودیوریت ها در نمودارASPE  در محدوده بیوتیت قرار می گیرند.نتیجه گیری: حضور آمفیبول های کلسیک و بیوتیت های اولیه ماگمایی در سنگ های گرانودیوریتی و مونزودیوریتی نشان دهنده وابستگی این سنگ ها به گرانیتوئیدهای نوع I بوده، که بر اثر فاز کوهزایی ایجاد شده است. با توجه به دما-فشار سنجی پلاژیوکلاز-هورنبلند، میانگین دما با استفاده از روش های متفاوت ( (780oc- 670و میانگین فشار حاکم بر توده های نفوذی در زمان جایگزینی در حدود 1.2 کیلوبار برآورد شده است. بر این اساس چگالی میانگین سنگ های پوسته زمین گویای جایگزینی توده در عمق حدود 4.5 کیلومتری پوسته است.

مقدمه: شناسایی زون های کانی سازی، به خصوص زون های سوپرژن و هیپوژن، در کانسارهای پورفیری، یکی از مهم ترین اهداف اکتشاف این کانسارهاست، زیرا این امر نقشی مهم در تعیین پتانسیل اقتصادی و بهره برداری این ها دارد. روش های سنتی مبتنی بر مطالعه دگرسانی ها و کانی های موجود در این زون ها، به دلیل اتکای صرف بر مطالعات پتروگرافی و مینرالوگرافی، در بسیاری موارد جوابگو نیستند. روش های جدیدتری که بر اساس مطالعه سیالات درگیر و ایزوتوپ ها بیوزونها شده، شواهدی غیرمستقیم بوده و بیشتر برای تفکیک دگرسانی ها به کار می روند. روش های فرکتالی، به دلایل بسیاری چون درنظرگرفتن توزیع فضایی داده ها و نیز شکل هندسی آنومالی ها، دارای کاربرد فراوانی در مطالعات سطحی زمین شناسی و ژئوشیمیایی می باشند.هدف: در این پژوهش، روش فرکتالی عیار-حجم، به عنوان روشی نوین برای جداسازی زون های کانی سازی به خصوص سوپرژن و هیپوژن و سنگ دیواره، با تکیه بر عیار عنصر اصلی در کانسارهای پورفیری ارائه شده است.روش بررسی: پس از بررسی اساس ریاضی این روش برای مدلسازی های فرکتالی و مولتی فرکتالی، روش عیار-حجم در کانسار مس پورفیری کهنگ (در منطقه زفره استان اصفهان) مورد بررسی قرار گرفته است. در این مطالعه نخست توزیع عنصر مس در این کانسار تخمین زده شده و نمودار لگاریتمی عیار-حجم رسم گردید و نقاط شکست نمایانگر مرزهای عیاری زون ها و مرز کانی سازی با سنگ دیواره مشخص شدند. هم زمان مدل های توزیع دگرسانی، کانی شناسی و زون بندی بر اساس مشاهدات زمین شناسی نیز در کهنگ ساخته شد و با نتایج حاصل از این روش مورد مقایسه قرارگرفتند.نتایج: در کانسار کهنگ زون سوپرژن وجود دارد، درحالی که با روش های قبلی این زون ثبت نشده بود.نتیجه گیری: زون های جداشده با کمک روش فرکتالی عیار-حجم علاوه بر همپوشانی با مدل های زمین شناسی به علت استفاده از عامل عیار که مهم ترین پارامتر مستقیم و کمی است، کارآمدتر از دیگر روش های جداسازی زون ها در شناخت اینگونه کانسارها است.

مقدمه: تغییرات ساختاری البرز غربی از جنوب به شمال و همچنین مطالعات صحرایی و مطالعات تکتونیکی رسوبی، سبب گردیده است که بتوانیم محدوده البرز غربی را به واحدهای تکتونیکی-رسوبی کوچکتری تقسیم بندی نماییم.هدف: رشته کوه البرز دارای پیچیدگی خاصی است. تفسیر و شناسایی تکامل ژئودینامیکی البرز و حرکات آن امری ضروری است که با شناسایی زون های زمین شناسی آن مقدور می باشد.روش بررسی: مطالعه نحوه دگرشکلی، مطالعه گسلها و تاثیر آنها با رسوبگذاری در گذشته، تغییرات واحدهای سنگی، مقایسه دگرشیبی ها در زون های مختلف در ادوار زمین شناسی یکسان، به خصوص دز دوره ژوراسیک به بعده بیانگر متفاوت بودن شرایط زمین شناسی است و به عنوان مبنای اصلی تقسیمات تکتونیکی - رسوبی البرز غربی، مورد استفاده قرار گرفته است.نتایج: مجموعه ولکانیک زون ماگمائی جنوب البرز، مربوط به یک کمان آتشفشانی می باشد و در اثر فرورانش یک بستر اقیانوسی به زیر صفحه قاره ای، فوران نموده است. زون زمین شناسی البرز جنوبی و البرز میانی توسط سنگ های آتشفشانی ائوسن به طور دگرشیب پوشیده شده است، ولی سنگ های مذکور در البرز شمالی و خزر جنوبی فوران ننموده اند. اثرات فازهای کوهزایی کیمرین پسین و اتریشین در البرز میانی و جنوبی به صورت ناپیوستگی رسوبی قابل مشاهده است. ولی در البرز شمالی که در شمال گسل دیلمان قرار دارد، اثری از ناپیوستگی های رسوبی مذکور دیده نمی شود. بر اساس مطالعات زمین شناسی، در البرز شمالی، یک فروافتادگی از زمان ژوراسیک فوقانی آغاز شده و این فروافتادگی تا کرتاسه پایانی و همگام با فوران های آتشفشانی ادامه داشته است. زون البرز شمالی عموما شامل مجموعه ای از رسوبات پالئوزوئیک و مزوزوئیک می باشد و شدت چین خوردگی آن کمتر از البرز میانی و جنوبی است. دشت خزر یا دشت گرگان - رشت، شامل یک پی سنگ دگرگون شده است که توسط رسوبات جوان تر پوشیده شده است. و ضخامت رسوبات کواترنر در آن قابل توجه است.نتیجه گیری: مقایسه تغییرات چینه شناسی، فرمهای ساختاری، داده های پتروتکتونیکی البرز غربی، سبب گردیده است که البرز غربی را از نظر تکتونیکی - رسوبی، به پنج زون زمین شناسی تقسیم بندی شود که شامل: زون ماگمائی جنوب البرز، زون زمین شناسی البرز جنوبی، زون زمین شناسی البرز میانی (دره منجیل - شاهرود و رستم آباد- آسیابر- علم کوه)، البرز شمالی و زون زمین شناسی دشت گرگان - رشت می باشند. زون های زمین شناسی مذکور توسط گسل های بزرگ و عمیق از یکدیگر قابل تفکیک می باشند.

مقدمه: منطقه چاه جوله در 170 کیلومتری شمال شرق شهر یزد و در پهنه ساختاری ایران مرکزی قرار دارد. واحدهای سنگی منطقه شامل لوکوگرانیت زریگان، دایک های دیابازی و توده های کوارتز دیوریتی می باشد. لوکوگرانیت زریگان با سن کامبرین زیرین بزرگ ترین رخنمون سنگی منطقه می باشد. نفوذ محلول های سدیک باعث رخداد متاسوماتیزم سدیک و آلبیت زایی و از جمله کانی سازی اورانیوم در منطقه شده است.هدف: هدف اصلی این پژوهش بررسی شواهد صحرایی، پتروگرافی و ژئوشیمیایی دگرسانی آلبیت زائی در توده لوکوگرانیت، کوارتز دیوریت و حتی دایک های دیابازی منطقه به همراه دگرسانی هماتیتی و کانی سازی اورانیوم می باشد.روش بررسی: برای رسیدن به چنین هدفی، تعداد 63 نمونه با دستگاهXRF ، 11 نمونه با دستگاه XRD در آزمایشگاه سازمان انرژی اتمی آماده و مورد تجزیه قرار گرفتند. همچنین علاوه بر مطالعات صحرائی 23 نمونه مقطع نازک از سنگ های منطقه مطالعه شد.نتایج: شواهد صحرایی، پتروگرافی و ژئوشیمیایی حاکی از رخداد دگرسانی سدیک و کانی سازی اورانیوم در منطقه می باشد.از جمله شواهد این دگرسانی می توان به بافت پسودومورف، جانشینی آلبیت به جای اورتوز، بافت ناهمگن، ماکل صفحه شطرنجی پلاژیوکلاز، افزایش میزان Na2O و کاهش میزان SiO2 و K2O در سنگ های منطقه اشاره کرد.نتیجه گیری: سنگ های منطقه دارای طیف ترکیبی لوکوگرانیت، کوارتز دیوریت و دایک های دیاباز می باشند. در اثر نفوذ محلول های آلکالن سدیک به درون بخش هایی از لوکوگرانیت که گسلی و خرد شده هستند، فرآیند متاسوماتیسم سدیک و کانی سازی اورانیوم رخ داده است.

مقدمه: وضعیت مجموعه جانوری موجود در نهشته های تریاس فوقانی به دلیل تنوع کم آنها و همچنین تبلور شدید پیوسته با ابهاماتی توام بوده است، که نیازمند مطالعات وسیعتر و جامعتری می باشد. در این بررسی ابتدا واحدهای لیتوستراتیگرافی موجود در بخش بیدستان سازند نایبند در محل مقطع تیپ آن (ایران مرکزی) شناسائی و سپس به مطالعه مجموعه جانوری آنها پرداخته شده است.اهداف: با توجه به اینکه شناسائی مجموعه جانوری موجود به خصوص فرامینیفرها در نهشته های تریاس فوقانی مقطع تیپ (سازند نایبند) تا کنون به صورت سیستماتیک مورد مطالعه دقیق قرار نگرفته است. بنابراین در این تحقیق به این امر می پردازیم.نتایج: در این تحقیق با مطالعه بر روی 350 مقطع نازک از بخش بیدستان سازند نایبند به شناسایی دقیق فسیل های آن پرداخته شده است. ضخامت بخش بیدستان در مقطع تیپ سازند نایبند 636.7 متر اندازه گیری شده است.کنتاکت این بخش (با سن نورین) با بخش گلکن (با سن نورین زیرین) هم شیب بوده و معمولا با یک لایه یک متری آهک ماسه ای االیتی خاکستری رنگ با سطح شکست تازه خاکستری تیره مشخص می شود.نتیجه گیری: در این بخش، سازند نایبند عموما یک رخساره نیمه دریائی و قاره ای از خود نشان می دهد، که بیانگر عمیق تر شدن حوضه رسوبی سازند نایبند در زمان نورین می باشند. نهشته های این بخش دارای شیب و امتداد: N20E/35E  است. و در آن 78 جنس از فرامینیفرا، 27 جنس از دوکفه ای ها و 3 جنس از شکم پایان شناسائی و معرفی گردیده اند.

مقدمه: برگه 1:50000 ده بیرآبان واقع در استان سیستان و بلوچستان و زون جنوب شرق ایران بوده که بر اساس شواهد زمین شناسی یکی از مناطق پتانسیل دار جهت پی جویی عناصر ارزشمند می باشد. امروزه یکی از مهم ترین بحث های موجود در زمین شناسی اقتصادی تحلیل داده ها و یافتن ارتباط میان پارامترهای مختلف زمین شناسی با یکدیگر در هر منطقه می باشد. یکی از پارامترهای مهم تر در این امر بررسی ارتباط روند توزیع عیار عناصر موردنظر با روند کلی شکستگی ها در منطقه مورد مطالعه است.هدف: در این تحقیق هدف یافتن ارتباط بین روند گسل ها و توزیع عیار عناصر ارزشمند با استفاده از روش زمین آماری کریگینگ در این برگه می باشد.روش بررسی: نخست با استفاده از تصاویر ماهواره ای موقعیت گسل ها در برگه 1:50000 ده بیرآبان تعیین شده است.سپس گسل ها رقومی شده و با محاسبه امتداد هر یک از گسل ها نمودار گل سرخی آن ها ترسیم گردید.در مرحله بعدی تخمین شبکه ای داده های ژئوشیمیایی حاصل از رسوبات آبراهه ای انجام گرفته و درنهایت با استفاده از روش کریگینگ روند توزیع عیار چهار عنصر قلع، تنگستن، جیوه و طلا با انجام واریوگرافی و نیز ترسیم روندها مورد بررسی قرار گرفت.نتایج: روش های زمین آماری به دلایلی چون در نظر داشتن توزیع فضایی نمونه ها و نیز تعیین دامنه تاثیر نمونه ها در جهات گوناگون یکی از بهترین و کاربردی ترین روش ها در زمینه تعیین چگونگی روند پراکندگی عناصر در یک محدوده مطالعاتی می باشند.نتیجه گیری: نتایج حاصله نشان از این داشتند که به طورکلی روند توزیع عیار این عناصر با روند کلی گسل ها در برگه مورد مطالعه مطابقت می نماید.

مقدمه: هدف این مقاله توضیح توزیع لغزش بر روی گسل ها و درک بهتر از فرآیند زلزله ها و لغزش گسل است و این که چگونه این دو به هم مربوط می شوند. هنوز، مطالعات نادری سعی در مقایسه این توزیع های لغزش داشته اند. در تعداد کمی از مطالعات این کار انجام شد، اما اغلب تمرکز بر روی مشخص نمودن و توصیف پیچیدگی لغزش زلزله بود و الگوهای کلی توزیع لغزش در نظر گرفته نشد. بنابراین سوالات مربوط به شکل میانگین توزیع های لغزش زلزله همچنان باقی مانده است.پروفیل های بیشینه و متوسط لغزش حاصل از مدل های این تحقیق، اجازه می دهند که تغییرات کلی لغزش هم در امتداد راستا و هم در امتداد شیب مورد مطالعه قرار گیرند. ایده کلی که در این تحقیق دنبال می شود این است که بررسی و تحلیل کردن بسیاری از زلزله ها با هم، روشی را جهت هموار نمودن ویژگی های اختصاصی آن ها (همانند پیچیدگی های ویژه لغزش) مهیا می کند، به طوری که خواص عمومی و مشترک پدیدار می شوند.هدف: هدف این تحقیق مشخص و توصیف نمودن توزیع های لغزش متوسط زلزله ها فرای نا همگنی اختصاصی آن هاست.روش: یک روش خود همبستگی جهت تعریف طول موثر، که در آن زون های صفر (یا کوچک) لغزش حتی در زمان تمرکز بین مناطق لغزش شرکت نمی کنند، استفاده می شود.مجموعه ای از پروفیل های یک بعدی مهیا می شود، که به صورت D (x) است D) جابجایی یا لغزش است،x  مکان در راستای طول یا عرض گسل است). بدین صورت تمامی پروفیل ها به صورت ریاضی قابل مقایسه اند و می توانند بصورت مشابه با یک برنامه بررسی شوند.نتایج: در حالی که زلزله ها طرح های پیچیده ای با شرایط ناهمگن بالای مکانیکی روی صفحات شان (بسبب بار گذاری یا عدم بار گذاری پیش تنش و تنش استاتیک و دینامیک، توسط گسیختگی های مجاور، خواص سنگ میزبان و غیره) هستند، آن ها برخی خواص عمومی را زمانی که تعداد زیادی از وقایع با هم آزموده می شوند به اشتراک می گذارند: اغلب، پروفیل های لغزش مثلثیی را تولید می کنند که حدودا 70% آن ها غیر متقارن هستند و انتهای طولانی خوب و خطی از اندازه واقعی آن واقعه را ارائه می دهند. توزیع های مثلثی لغزش روی گسل های زلزله، به نظر می رسد که در گستره مقیاس های بررسی شده خود مشابه هستند و آن ها یک رفتار مکانیکی با مقیاس تغییر ناپذیر را تصدیق می کنند. اغلب پروفیل های لغزش غیر متقارن هستند که رفتارهای مختلف در دو لبه آسپیریتی (تنش گاه) اصلی را نمایش می دهند.نتیجه گیری: پروفیل های بیشینه و متوسط لغزش یک منحنی متوسط غیر متقارن و مثلثی را ترسیم می کنند و سه درجه غالب از عدم تقارن آشکار می شود. بنابراین مشاهده توزیع های مثلثی به یک خاصیت عمومی از گسل ها، بدون در نظر گرفتن مقیاس ها و سینماتیک شان گواهی می دهد. منطقه شکسته شده آسپریتی (تنش گاه) اصلی را تشکیل می دهد که توزیع کلی مثلثی لغزش را شکل می دهد. اکثر ممان توسط گسیختگی این منطقه آزاد می شود. این گسیختگی، اضافه جهش تنش دینامیکی را در اطراف صفحه گسل تولید می کند. این اضافه جهش، باعث به وجود آمدن بخش هایی با تنش نامساعد (یا شرایط انرژیک نامقتضی) روی صفحه گسل می شود. روند های خطی در پروفیل نهایی لغزش با پراکندگی و اتلاف تصاعدی انرژی مرتبط می شود که توسط گسیختگی دینامیکی آسپریتی (تنش گاه) اصلی مهیا می شود.

مقدمه: سازند توربیدایتی و سیلیسی آواری علم با 1298 متر ضخامت از تناوب های آشکار کربناته کم عمق در قاعده و تقربیا در قسمت میانی توالی، و در قسمت های بالایی از رخساره های توربیدایتی ضخیم حاوی قطعات آتشفشانی ته نشست یافته در مجاورت یک کمان حاشیه فعال در محیط های فلات قاره و شیب قاره تشکیل شده است.هدف: مطالعه و باز نگری آمونوئیدهای جمع آوری شده از سازند علم و ارتباطات دیرینه زیست جغرافیایی آنها با سایر مناطق.روش بررسی: در مطالعه حاضر آمونوئیدهای زیادی از قسمت های مختلف سازند علم جمع آوری و مطالعه شد و پراکندگی و ارتباطات دیرینه زیست جغرافیایی آنها مورد بررسی قرار گرفت.نتایج: آمونوئیدهای جمع آوری شده از قسمت های مختلف سازند علم سن اسکیتین پسین تا آنیزین میانی را برای این سازند نشان می دهد. آمونوئیدهای شناسایی شده به 35 جنس و 31 گونه تعلق داشته و شامل Epacrochordiceras sp., Procladiscites sp., Pseudosageceras sp., Sturia sp., Acrochordiceras aff. hyatti Meek, Propthyhitoides decipiens, Paragoceras mediterraneum, Kazahstanites dolnapensis, Isculitoides seyedemamii, Dagnoceras nopscanum, Columbits ventroangusts, Subcolumbites perrinismithi, Prenkites cf. malsorensis, Stacheites undatus, Alanites triadicus, Tirolites cassianus, Metadognoceras amiidi, Eophylites davoudzadehi, Leiophyllites stoecklini, Leiophyllites aff. pitamaha, Hollandites tozeri, Norites gondola, Nicomedites cf.toulai, Hungarites cf. proponticus, Stenopapnoceras transiens, Ussurites arthaberi, Semibeyrichites ruttneri, Aghdarbandites ismidicus, Paraceratites aff. binodosus,Parapinacoceras cf. damesi, Ptychites aff. pauli, Gymnites religiouscus, Gymnites palmai,Gymnites asseretoi و Monophyllites kieperti است.نتیجه گیری: آمونوئیدهای ذکر شده به یک استان زیستی واحد در حاشیه جنوبی قاره توران تعلق داشته و دارای فون های مشترکی با سازند نظر کرده در ناحیه آق دربند در شمال شرق ایران می باشد.موقعیت زون آمونوئیدی با سن آنیزین میانی در سازند نظرکرده (افق فسیلی 1) در بخش بالایی سازند علم واقع است. ارتباطات دیرینه زیست جغرافیایی آمونوئیدهای تریاس ناحیه نخلک با دیگر نواحی، وجود آمونوئید های اسکیتین پسین تا آنیزین میانی از سازند علم در ناحیه نخلک، ایران مرکزی یک استان زیستی مشخص در حاشیه جنوبی قاره لورازیا، از شرقی ترین تا غربی ترین بخش آن را نشان می دهد. همچنین این پراکندگی جدایش اقلیم های زیستی سرزمین های قاره لورازیا (در شمال) و قاره گندوانا (در جنوب) را در شمال ایران به خوبی مشخص می کند.