پژوهنده
سال:1388 | دوره:14 | شماره:4 (پی در پی 70) |تعداد مقالات:10

سابقه و هدف: با پیشرفت تکنولوژی و ساخت دستگاههای جدید الکتریکی، بشر روزانه تحت تاثیر امواج الکترومغناطیس با فرکانس بسیار پایین قرار می گیرد. یکی از دستگاههایی که با امواج الکترومغناطیس با فرکانس پایین کار می کند، تحریک کننده مغناطیسی مغز است. محققین از تحریکات مغناطیسی برای درمان بیماریهایی چون افسردگی و اسکیزوفرنی استفاده می کنند. اخیرا بررسی هایی با هدف تعیین اثرات جانبی امواج الکترومغناطیسی کم فرکانس بر بخشهای مختلف بدن انسان انجام گرفته و این تحقیق در ادامه این سری مطالعات طراحی شده است.مواد و روش ها: در این مطالعه سلول های فیبروبلاست انسانی در معرض امواج الکترومغناطیس (فرکانس 3 هرتز و شدت 4 میلی تسلا به مدت 3 ساعت) قرار گرفته و پس از 24 ساعت پروتئین های تام سلول ها استخراج گردید. پروتئین های استخراج شده، با استفاده از روش الکتروفورز دوبعدی بر روی ژل الکتروفورز تفکیک و با نیترات نقره رنگ آمیزی شدند. با مقایسه ژلهای نمونه تحت تابش و کنترل، پروتئین هایی که بیان آنها بطور معنی داری تغییر نموده تعیین و با استفاده از بانکهای اطلاعاتی و نرم افزارهای مربوطه برخی از این پروتئین ها شناسایی گردیدند.یافته ها: نتایج بدست آمده نشان می دهد امواج الکترومغناطیس با فرکانس فوق العاده پایین می توانند منجر به توقف در بیان پروتئین آپولیپوپروتئین A و تولید پروتئین یوبیکیتین در سلول های فیبروبلاست انسانی شوند.نتیجه گیری: با توجه به تغییر بیان برخی از پروتئین ها در سلول های تحت تابش ممکن است تابش امواج الکترومغناطیس با فرکانس پایین با کاربرد درمانی دارای اثرات جانبی باشد. بنابراین استفاده از آنها مستلزم انجام مطالعات بیشتری است.

سابقه و هدف: انسداد راههای هوایی بزرگ به عنوان یک علت بارز آسم که به درمان استاندارد دارویی پاسخ نمی دهد، شناخته شده است. هدف ما از این مطالعه معرفی انواع دیگری از بیماریها با تظاهرات آسم است که به درمان رایج آسم پاسخی نداده بودند.مواد و روش ها: بین سالهای 1384 تا 1387 اطلاعات بالینی 10 بیمار از بین 3200 بیماری که در بخش برونکوسکوپی و لیزر بیمارستان مسیح دانشوری تحت برونکوسکوپی قرار گرفته بودند با تشخیص آسم مقاوم به درمان مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: 2 بیمار مرد و 8 بیمار زن با میانگین سنی 42.1±18.9 سال در این مطالعه وارد شدند. تنگی نفس در 9 مورد از بیماران وجود داشت. عکس قفسه صدری در هر 10 بیمار نرمال بود.CT اسکن در 3 مورد نرمال بود. 8 مورد از بیماران ضایعه داخل مجرای هوایی داشتند که در 6 مورد ضایعه خوش خیم و در 2 مورد بدخیم بود. اختلال عملکرد طنابهای صوتی در 1 مورد و فشار خارجی بر نای نیز در یک مورد مشاهده شد. میانگین مدت زمان درمان آسم 24.4 ماه (72-5 ماه) بود.نتیجه گیری: بیماریهای مقلد آسم موارد زیادی را شامل می شود که ممکن است تشخیص صحیح آسم را مخدوش نمایند. یک معاینه دقیق، درصد بالای احتمالات و آنالیز دقیق اسپیرومتری برای تشخیص صحیح و درمان آسم الزامی است. اگر پیشرفتی در درمان حاصل نشد بررسیهای بیشتر جهت تشخیص سایر علل زمینه ای باید صورت گیرد.

سابقه و هدف: از سال 1986 و بدنبال اولین بیانیه ارتقا سلامت در اجلاس جهانی اتاوا، نگاه تازه ای به ارایه خدمات توسط بیمارستانها که بطور سنتی ارایه کننده خدمات تشخیصی و درمانی هستند، بوجود آمد. در دیدگاه جدید بیمارستانها جزو بهترین بسترها برای ارایه خدمات ارتقا سلامت و پیشگیری می باشند.مواد و روش ها: این مطالعه از نوع "تحقیق در خدمات سلامت" می باشد. در ابتدا، تحلیل خبرگان انجام و خبرگان کلیدی در دو دسته درونی(internal)  و بیرونی (external) قرار گرفته و توسط پرسشنامه هایی که روایی آنها از طریق نظر خبرگان محرز شده بود، مورد سوال واقع شدند. سوالات در مورد ابعاد مختلف ارایه خدمات ارتقا سلامت برای بیماران در بیمارستانها مانند ضرورت و فوریت ارایه این خدمات، لزوم تدوین و تصویب قوانین، استقراردهندگان خدمت، موانع استقرار در آینده، ارایه دهندگان، گیرندگان و ساختار ارایه خدمت بعمل آمد. عمده سوالات بر اساس مقیاس لیکرت طراحی شده و در نهایت میانگین و انحراف معیار نظر خبرگان، در مورد هر جنبه از این خدمات، با توجه به نمره بدست آمده در مقیاس لیکرت، محاسبه و مورد تحلیل قرار گرفت.یافته ها: برحسب نتایج حاصله و تجربیات جهانی، الگویی جهت ارایه این خدمات در بیمارستانهای تابعه دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی طراحی شد. در این الگو بیمارستانهای دولتی آموزشی و بیماران بستری در بخشهای بالینی در اولویت اول برای ارایه خدمات می باشند. برای ارایه این خدمات، ساختاری مانند کلینیک پیشگیری یا اتاق ارتقا سلامت در بخشهای بالینی لازم است. تامین هزینه ها مهمترین تهدید برای ارایه خدمات در آینده می باشد. همچنین خبرگان با ارایه خدمات توسط متخصصین بالینی و پزشکی اجتماعی، پزشکان عمومی و پرستاران آموزش دیده موافق بودند.نتیجه گیری: خدمات ارتقای سلامت دورنمای آینده خدمات بیمارستانی در نظامهای سلامت است. بدون شک، الگوی پیشنهادی راهنمای مناسبی برای تصمیم گیران و مدیران ارشد جهت تصمیم گیری مبتنی بر شواهد و استقرار این خدمات در آینده خواهد بود.

سابقه و هدف: مساله چیدمان واحدها در محلهای مختلف بیمارستانها به منظور کاهش هزینه های ناشی از جا به جایی افراد، بیماران و تسهیلات موجب تلاشهای بسیاری از سوی محققان برای ساخت مدل های بهینه سازی چیدمان واحدها با هدف کاهش هزینه ها شده است. این در حالی است که عدم قطعیت موجود در دنیای پیرامون یا در نتایج حاصل از این تلاشها دیده نمی شود و یا به علت اعمال این محدودیت، مدل های غیرخطی پیچیده ای شکل گرفته اند که قابل اعمال به مسایل بهینه سازی نمی باشند. لذا هدف از این تحقیق ارایه طراحی مدل مکان یابی استوار در برابر داده های غیرقطعی است که دارای کارایی قابل قبولی باشد.مواد و روش ها: طراحی این مدل به روش اکتشافی و با کمک توسعه مدل های ریاضی با نگرش بهینه سازی استوار صورت گرفت و بر مبنای سه شاخص مسافت، جریان و ارزش جریانهای بین واحدهای بیمارستانی بنا نهاده شد و در راستای کمینه کردن هزینه های ناشی از این سه شاخص گام بر می دارد.یافته ها: مدل طراحی شده قابلیت پیاده سازی در یک واحد بیمارستانی را داراست و توانایی مواجه به عدم قطعیت موجود در این گونه تصمیم گیری ها را دارد. علاوه بر این دو مهم، پیچیدگی مدل توسعه داده شده نسبت به مدل اولیه در حد قابل قبولی است و امکان به کارگیری آن با تمامی روشهای حل ابتکاری امکان پذیر است.نتیجه گیری: به نظر می رسد مدل استوار طراحی شده برای مکان یابی واحدهای بیمارستانی عملی است و با توجه به اهمیت آن، تجربه واقعی آن در یک بیمارستان توصیه می شود.

سابقه و هدف: فیبروبلاست ها سلول های مزانشیمی هستند که به آسانی در آزمایشگاه کشت داده می شوند و نقش مهمی در تقابلات مزانشیم و اپیدرم و ترشح فاکتورهای رشد و سایتوکاین ها مختلف دارند که اثر مستقیمی بر رشد و تمایز اپیدرم و تشکیل ماتریکس خارج سلولی دارند. تحقیق حاضر با هدف بررسی امکان تهیه و تولید استاندارد فیبروبلاست انسانی صورت گرفت.مواد و روش ها: تحقیق به روش اکتشافی انجام گرفت. از ناحیه درم پوست ختنه گاه نوزاد برای تهیه فیبروبلاست استفاده شد. فیبروبلاست ها توسط آنزیم تریپسین جدا گشته و به منظور ایجاد بانک فیبروبلاست چندین بار در محیط DMEM کشت داده شدند. سلول ها از نظر آلودگیهای باکتریایی و ویروسی با روشهای مولکولی و از نظر کاهش عرضه آنتی ژن های MHC تا پاساژ دهم مورد بررسی قرار گرفتند. همچنین برای یافتن اختلالات ژنومی، کاریوتایپ سلول های پاساژهای اول، پنجم، دهم و بیست و دوم تعیین شد.یافته ها: فیبروبلاست های به کار رفته برای تولید بانک سلول از نظر وجود برخی ویروس ها و باکتری ها به روشهای مولکولی مورد بررسی قرار گرفته که نتایج همگی منفی بود. بررسی سلول های پاساژ داده شده از لحاظ میزان عرضه آنتی ژن های MHC در سطح آنها نشان داد که میزان این آنتی ژن ها به مرور در طی پاساژها کم شده است. نتیجه کاریوتایپینگ سلول های فیبروبلاست پاساژ اول، پنجم و دهم طبیعی بود ولی کاریوتایپینگ فیبروبلاست های پاساژ بیست و دوم نشان دهنده ناهنجاریهای زیادی در کروموزوم های این سلول ها بود. جداشدگی کروموزوم ها از محل سانترومر در تعداد قابل توجهی از کروموزوم ها مشاهده شد.نتیجه گیری: بهترین زمان برای ایجاد یک بانک فیبروبلاست از نظر حداکثر میزان فعالیت فیبروبلاست ها، کمترین میزان آنتی ژنیسیتی و نیز عدم وجود اختلالات ژنتیکی، سلول های پاساژ پنجم تا دهم است. برای ممانعت از بروز اختلالات ژنتیکی در فرآیند کشت مجدد فیبروبلاست ها باید تمهیداتی از جمله انتخاب بهترین کلون ها از نظر عاری بودن از ناهنجاریهای کروموزومی در کاریوتاپینگ و نیز به حداقل رساندن زمان جداسازی سلول ها در روش آنزیماتیک مدنظر قرار گیرند.

سابقه و هدف: فلپ های پوستی به طور شایع به عنوان یک روش ترمیمی در جراحیهای پلاستیک به کار می روند و نکروز این فلپ ها هنوز به عنوان عارضه مهم و یک مشکل بالینی باقی مانده است. این تحقیق با هدف بررسی تاثیر پیشگیرانه اولئیک اسید بر روی میزان ماندگاری فلپ پوستی تصادفی انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، 46 خرگوش بالغ سفید نیوزلندی انتخاب شد. در ناحیه پشتی حیوانات طرفین ستون فقرات، فلپ پوستی به ابعاد 10.5×3 سانتیمتر طراحی گردید. در گروه تجربی اول روی سطح هر فلپ با اسید اولئیک موضعی %75 (%10 حجمی) هر 12 ساعت به مدت 48 ساعت مالیده شد. در گروه تجربی دوم مشابه گروه اول ولی در طرف مقابل در فلپ طراحی شده مالیده شد و در گروه سوم (کنترل) با همان اندازه سطح فلپ از یک پماد پایه (وازلین طبی خالص) استفاده شد. در هر سه گروه میزان ماندگاری نهایی فلپ بعد از ایجاد فلپ تصادفی پوستی بر اساس معیارهای بالینی در روز ششم بررسی شد. مقایسه میزان ماندگاری فلپ ها بین گروهها با آزمون آنالیز واریانس یکطرفه انجام گرفت. از آزمون توکی جهت تعیین تفاوت بین گروههای دوتایی استفاده شد.یافته ها: میزان ماندگاری نهایی فلپ در گروه کنترل (20.7±6.8 سانتیمتر مربع) بیشتر از گروه تجربی دو (13.2±9.7 سانتیمتر مربع) و گروه تجربی یک (11.0±7.5 سانتیمتر مربع) بود. تفاوت بین گروه کنترل و هر دو گروه تجربی از نظر آماری معنی دار بود (p=0.00) ولی بین دو گروه تجربی یک و دو تفاوت معنی داری وجود نداشت (NS).نتیجه گیری: مصرف پیشگیرانه اولئیک اسید موضعی بر میزان ماندگاری فلپ تصادفی پوستی خرگوش تاثیر مثبت ندارد هر چند در صورت استفاده از آن بعد از جراحی و ایجاد فلپ پوستی میزان ماندگاری فلپ افزایش می یابد.

سابقه و هدف: با توجه به شیوع بالای تب و نوتروپنی در کودکان مبتلا به بدخیمی و اهمیت تشخیص سریع عفونت باکتریال و با توجه به وجود گزارشاتی مبنی بر ارزش تست پروکلسی تونین در تشخیص عفونت باکتریال، این تحقیق به منظور تعیین ارزش میزان پروکلسی تونین سرم در مقایسه با کشت در تشخیص عفونتهای باکتریال در کودکان مبتلا به بدخیمی دچار تب انجام گرفت.مواد و روش ها: از کلیه افراد مورد مطالعه، کشت خون و ترشحات انجام و همزمان میزان سطح سرمی پروکلسی تونین اندازه گیری شد. کودکانی که کشت مثبت داشتند و یا میزان سرمی پروکلسی تونین آنها بیشتر از 0.5 نانوگرم در میلی لیتر بود، به عنوان عفونت باکتریال تلقی شدند.یافته ها: تحقیق روی 29 پسر و 22 دختر با میانگین سنی 6.0±3.5 سال انجام شد. شایعترین بدخیمی در این گروه از بیماران،ALL  با میزان %47 بود. میزان حساسیت و اختصاصی بودن تست پروکلسی تونین به ترتیب %90 و %80.4 بود. ارزش پیش بینی مثبت %50 (PPV) و ارزش پیش بینی منفی %97.4 (NPV) بود.نتیجه گیری: به نظر می رسد NPV این تست در تشخیص عفونتهای باکتریال قابل توجه و قابل اتکا است. با توجه به قیمت ارزان این تست، بکارگیری آن همراه با سایر روشهای تشخیصی توصیه می شود.

سابقه و هدف: با توجه به مراجعه بیماران با دردهای قلبی و مبتلا به سندرم حاد کرونری و روند رو به افزایش آن و اهمیت اطلاع از شاخصهای پیش بینی کننده تغییرات ECG، این مطالعه جهت تعیین میزان کارآیی ECG زمان مراجعه بیماران در پیش آگهی سندرم حاد کرونری انجام گرفت.مواد و روش ها: در این مطالعهcase series ، طی مدت 2 سال 210 بیمار که با درد حاد قفسه سینه و تغییرات ECG ظرف کمتر از 12 ساعت به اورژانس مراجعه کرده بودند، تحت بررسی قرار گرفتند. تغییرات ECG شامل T معکوس، صعود قطعه ST، سقوط قطعه ST و صعود و سقوط توام قطعه ST بود. تمام بیماران به مدت یک ماه از زمان مراجعه از نظر عدم وجود عارضه، انفارکتوس مجدد و مرگ مورد ارزیابی قرار گرفتند. ارتباط تغییرات ECG با مرگ، با آزمون کای دو یا آزمون دقیق فیشر مورد قضاوت آماری قرار گرفت.یافته ها: از 210 فرد مورد بررسی، 39.5 درصد زن و 60.5 درصد مرد با میانگین سنی 61.0±10.9 سال بودند. T معکوس 50.4 درصد، صعود قطعه 12.4 ST درصد، سقوط قطعه 29.1 ST درصد و صعود و سقوط توام قطعه 8.1 ST درصد گزارش شد. در گروه T معکوس یک بیمار دچار انفارکتوس مجدد شد و در دیگر گروهها انفارکتوس اتفاق نیفتاد. همچنین در گروه T معکوس مرگ اتفاق نیفتاد (p<0.01). 2 بیمار در گروه صعود قطعه ST،10  بیمار در گروه سقوط قطعه ST و 5 بیمار در گروه توام صعود و سقوط قطعه ST فوت کردند.نتیجه گیری: به نظر می رسد تغییرات ECG در زمان ورود به اورژانس می تواند در تعیین پیش آگهی بیماران مبتلا به سندرم حاد کرونری نقش داشته باشد. بررسی نقش هر یک از تغییرات ECG با پیش آگهی نهایی بیماری توصیه می شود.

سابقه و هدف: با توجه به شیوع سندرم تونل کارپال (carpal tunnel syndrome=CTS) و اهمیت تشخیص زودرس، پیشگیری و درمان آن و با توجه به وجود گزارشات متفاوت در مورد فاکتورهای خطر این سندرم و گزارشات متفاوت در مورد شیوع آن در مبتلایان به درد اندامهای فوقانی، تحقیق حاضر به منظور تعیین شیوع و عوامل مرتبط با سندرم CTS  در مراجعین به کلینیک الکترودیاگنوز بیمارستان شهدا در سال 1386 تا 1387 انجام شد.مواد و روش ها: تحقیق با طراحی مقطعی روی 1000 نفر فرد مبتلا به درد اندامهای فوقانی که بطور مستمر مراجعه کردند، انجام گرفت. تشخیص بیماران بر اساس شرح حال و معاینه فیزیکی و معیارهای الکترودیاگنوستیک صورت گرفت. خصوصیات فردی، اجتماعی و عوامل مرتبط بررسی شدند. شیوع سندرم در نمونه ها تعیین و میزان واقعی آن برآورد شد. همچنین نقش عوامل مرتبط با آزمون کای دو ارزیابی شد.یافته ها: در تحقیق، شیوع سندرم 25 درصد بود. در بین افراد غیرمبتلا %24.8 و در افراد مبتلا %70.4 دارای BMI بیشتر از 25 درصد بودند (p<0.000). در گروه غیرمبتلا %56 و در گروه مبتلا %74.8، قطر مچ دست (wrist dimension) بیشتر از 0.7 بود (p<0.05). %2 افراد غیرمبتلا و %8 افراد مبتلا استروئید مصرف می کردند (p<0.05). سابقه شکستگی انتهای ساعد در افراد غیرمبتلا صفر درصد و در گروه مبتلا %2.4 بود (p<0.05). همچنین دیابت در افراد غیرمبتلا در %4 و در گروه مبتلا %11.2 گزارش شد (p<0.05). در نهایت %8.8 افراد غیرمبتلا و %25.2 افراد مبتلا یائسه بودند (p<0.005).نتیجه گیری: به نظر می رسد فراوانی سندرم در مبتلایان به درد اندامهای فوقانی بالاست. انجام تحقیقات تکمیلی برای تعیین نقش عوامل مرتبط بر مبنای ریسک فاکتورهای اعلام شده توصیه می شود.

سابقه و هدف: لوسمی لنفوبلاستیک حاد (ALL) یک بدخیمی با منشا سلول بنیادی B یا T است که با افزایش و تجمع سلول های بلاست در مغز استخوان منجر به مهار خونسازی و در نتیجه بروز آنمی، ترمبوسیتوپنی و نوتروپنی می گردد. با توجه به گزارشات متعدد از تاثیر رژیم شیمی درمانی HyperCVAD در این بیماران و عدم گزارش از تجربه آن در کشور، به منظور بررسی تاثیر این رژیم در بیماران مبتلا به ALL، تحقیق حاضر صورت گرفت.مواد و روش ها: تحقیق با طراحی کارآزمایی بالینی از نوع مقایسه قبل و بعد بر روی 36 بیمار مبتلا به ALL که از مهر 1383 لغایت مهر 1386به بیمارستان طالقانی مراجعه کرده بودند، انجام گرفت. درمان شامل 4 سیکل رژیم HyperCVAD  و 4 سیکل از MTX با دوز بالا و سیتارابین به طور متناوب، آنتی بیوتیک و تزریقات داخل نخاعی پروفیلاکتیک و G-CSF بود. درمان نگهدارنده شامل مرکاپتوپورین، MTX، وین کریستین و پردنیزون به مدت 2 سال بود. تاثیر درمانی بر روی بهبودی کامل (complete remission=CR) و بقا بررسی و مورد قضاوت آماری قرار گرفت.یافته ها: میانگین سنی بیماران 21±11.3 سال بود. بیماری در %2.7 موارد Mature B-cell (Burkitt-type) و در %25 موارد T-cell بود. در %27.8 بیماران لکوسیتوز بیشتر از 30×109L وجود داشت و در %8 بیماران کروموزوم فیلادلفیا مثبت بود. در %8 بیماران توده مدیاستن وجود داشت. میزان CR کلی %91.6، مرگ و میر ناشی از درمان القایی %2.7 و طول متوسط بقا و طول متوسط زمان بهبودی به ترتیب 13 و 8.3 ماه بود.نتیجه گیری: به نظر می رسد تاثیر این رژیم شیمی درمانی در مقایسه با مطالعات قبلی کمتر است. توصیه می شود در آینده درمان با رژیمHyperCVAD  در حجم نمونه های بیشتر و در مقایسه با سایر رژیم های استاندارد در درمان ALL انجام گردد.