مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان
سال:1388 | دوره:8 | شماره:1 (پی در پی 30) |تعداد مقالات:11

همان طور که در سخن سردبیری بهار سال گذشته به آن اشاره گردید، معمولا بر عهده نویسندگان است که در پایان بحث خود و در پاراگرافی جداگانه تحت عنوان تقدیر و تشکر، از تمامی افرادی که به نوعی در انجام مطالعه سهیم بوده اند اما به خاطر میزان سهمشان اسم آنها در زمره نویسندگان نیامده است، قدردانی نمایند. اگر چه این بخش از قسمت های ضروری یک مقاله نمی باشد، اما اخلاق پژوهش حکم می کند که نویسندگان یک مقاله از همکاران خود به نحو مقتضی قدردانی نمایند.این افراد، ممکن است شامل نمونه تحت مطالعه باشند که صادقانه همکاری های لازم را با محققین به عمل آورده اند. هم چنین ممکن است مسوولین سازمانی باشند که بودجه لازم برای طرح پژوهشی را فراهم آورده اند و یا افرادی باشند که در انجام اندازه گیری ها به نویسندگان کمک نموده و یا پیش نویس اولیه مقاله را مطالعه کرده و نظرات اصلاحی خویش را ابراز نموده اند. گاهی اوقات نیز ممکن است که سردبیر و یا مرورگران مقاله پیشنهادهای سازنده ای را در جهت بهبود کیفیت ارایه مطالب در مقاله ارایه نمایند. در این صورت، ممکن است که نویسندگان تصمیم بگیرند تا در بخش تقدیر و تشکر از این افراد قدردانی کنند.در موقعیتی کاملا مشابه نیز بر عهده سردبیران مجلات علمی است که از تمامی همکاران خود که در راه اعتلا و پیشرفت کمی و کیفی مجله از هیچ کوششی مضایقه ننموده اند قدردانی نمایند. بنابراین ضروری است که اینجانب از تمامی خوانندگان، نویسندگان، مرورگران، اعضا هیات تحریریه و سایر دست اندرکاران فرهیخته مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان که در طول سال گذشته تمامی توان خود را صرف ارتقا مجله دانشگاه نموده اند، سپاسگزاری نمایم.خوشبختانه مجله دانشگاه به همت تمامی همکاران خود، سالی پر از موفقیت را پشت سر نهاده است. به روز شدن مجله دانشگاه از جمله این موفقیت ها است که انشاله هیچ گاه از دست داده نخواهد شد. موفقیت دوم که خود منتج به موفقیت اول گردیده است، مطالعه علمی پیرامون روند بررسی مقالات علمی و برگزیدن بهترین روش موجود در این زمینه می باشد که نه تنها منجر به افزایش سرعت در امر بررسی مقالات گردیده است، بلکه به افزایش کیفیت مقالات نیز خواهد انجامید.موفقیت سوم، ارتقا امتیاز محاسبه شده برای مجله دانشگاه توسط پایگاه اطلاعاتی Index Copernicus از 4.92 در سال 2007 میلادی به 5.20 در سال 2008 میلادی است. هم چنین، ورود تمامی خلاصه مقالات مجله دانشگاه به این پایگاه اطلاعاتی و در نتیجه قابلیت بازیابی این مقالات از پایگاه اطلاعاتی مذکور از دیگر دستاوردهای مجله در سال گذشته می باشد. موفقیت بسیار مهم و مرتبط دیگر نیز این نکته است که با ورود خلاصه مقالات به پایگاه فوق، از این به بعد کلیه مقالات مجله دانشگاه همراه با نام نویسندگان آن توسط موتور جستجوی Google Scholar مورد شناسایی قرار گرفته و از طریق این سایت قابل جستجو و بازیابی خواهد بود.با این وجود، مجله دانشگاه هنوز در ابتدای راه موفقیت قرار دارد. دست اندرکاران مجله قصد دارند تا انشاله با کمک یاران و حامیان خود که در سطور پیشین به آن ها اشاره گردید، گام های بلند دیگری در جهت اعتلا مجله بردارند. از مهم ترین این گام ها در سال جاری و سال های آینده می توان به بهبود کمی و کیفی مقالات منتشر شده و اقدام در جهت نمایه نمودن مقالات مجله دانشگاه در سایر پایگاه های اطلاعاتی معتبر اشاره نمود.

زمینه و هدف: سیر یکی از گیاهانی است که علاوه بر مصارف روزانه دارای خواص ضد عفونی کنندگی، ضد باکتریایی، دفع کرم و پایین آورندگی فشار خون می باشد. اهداف این تحقیق شامل: 1) بررسی اثرات ضد درماتوفیتی عصاره های متانولی و آبی گیاه سیر تازه بودار بر روی سه سویه قارچی ترایکوفیتون منتاگروفایتیس، میکروسپروم کانیس و میکروسپروم جیپسئوم، 2) تعیین حداقل غلظت ممانعت کننده از رشد (Minimum Inhibitory Concentration) قارچ های مذکور و 3) مقایسه غلظت های مختلف عصاره های گیاه مورد نظر با داروی ضدقارچی کتوکونازول، بوده است.مواد و روش ها: در این مطالعه آزمایشگاهی، پس از تهیه بولب سیر تازه بودار و خشک کردن آن، پودر حاصل به مدت 4 روز در متانول 80% خیسانده و سپس توسط دستگاه تقطیر در خلاء، تغلیظ گردید. ماده حاصل پس از 48 ساعت در دمای 50 درجه سانتی گراد خشک شده و از 200 میلی گرم آن غلظت های مختلف، از 0.625 میلی گرم در میلی لیتر تا 20 میلی گرم در میلی لیتر، تهیه گردید. قارچ های مورد نظر به روش نشاکاری به محیط سابور و دکستروز آگار حاوی این غلظت ها افزوده شد. در این تحقیق از داروی کتوکونازول نیز به عنوان شاهد مثبت استفاده گردید.یافته ها: حداقل میزان ممانعت کنندگی از رشد ( MIC ) دو قارچ ترایکوفیتون منتاگروفایتیس و میکروسپروم کانیس در هر دو عصاره متانولی و آبی یکسان بود، در حالی که اثر عصاره متانولی بر قارچ میکروسپروم جیپسئوم بیشتر از عصاره آبی آن می باشد. به طور کلی غلظت های 10 و 20 تمامی عصاره ها بیشترین اثر را در بازدارندگی از رشد تمامی قارچ های مورد آزمایش نشان دادند.نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق، می توان گیاه سیر را چه به صورت عصاره آبی و چه به شکل عصاره متانولی بر علیه قارچ های درماتوفیت انسان دوست، حیوان دوست و خاک دوست موثر دانست.

زمینه و هدف: کالمودولین در مسیر سیگنالینگ مربوط به گیرنده های اپیوییدی دخیل است. هدف این مطالعه، بررسی اثر تزریق مزمن درون بطنی داروی W-7 که یک مهارکننده اختصاصی پروتئین کالمودولین است بر ایجاد تحمل به مورفین بوده است.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی از 75 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با وزن تقریبی 250-200 گرم استفاده شد. ابتدا با استفاده از دستگاه استرئوتاکس و مختصات بطن طرفی مغز بر اساس اطلس پاکسینوس و واتسون کانول گذاری جهت حیوان انجام شد و یک هفته برای بهبودی به حیوان فرصت داده شد. حیوانات مورفین را به صورت داخل صفاقی با مقدار روزانه 15 میلی گرم بر کیلوگرم به مدت 8 روز دریافت کردند. ایجاد تحمل به اثرات ضددردی مورفین با انجام آزمون Tail-Flick در روزهای 1، 3، 5 و 8 ارزیابی شد. داروی W-7 به صورت درون بطنی با مقادیر 0.25، 0.5 و 1 میکرومول به ازای هر موش، 10 دقیقه قبل از تجویز مورفین استفاده شد. در روزهایی که تست Tail-Flick انجام می شد داروی W-7 بعد از انجام آزمون تجویز گردید.یافته ها: تزریق مورفین به مدت 8 روز سبب ایجاد تحمل به اثرات ضددردی مورفین شد. تجویز داروی W-7 به صورت روزانه به مدت 8 روز در مقدار 0.25 میکرومول به ازای هر موش نتوانست مانع بروز تحمل به اثرات ضددردی مورفین شود ولی مقادیر بالاترW-7  و 0.5) و 1 میکرومول به ازای هر موش) به طور معنی داری سبب مهار ایجاد تحمل شد.نتیجه گیری: تجویز داخل بطنی W-7 به صورت مزمن موجب جلوگیری از بروز تحمل به اثرات ضددردی مورفین گردید. نتایج حاضر نشان دهنده نقش پروتئین کالمودولین و مسیرهای وابسته به آن در روند ایجاد تحمل به اثرات ضددری مورفین در پی تجویز مکرر این داروست.

زمینه و هدف: پراکسیداسیون لیپیدی به عنوان یک رویداد کلیدی در پیدایش آترواسکلروز مورد توجه قرار گرفته است. شواهد حاکی از آن است که تغییرات اکسیداتیو اسیدهای آمینه موجود در LDL منجر به تبدیل آن به شکل آتروژنیک شده که به وسیله ماکروفاژها برداشت می گردد. بنابراین کاهش تغییرات اکسیداتیو لیپوپروتئین ها از طریق افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانی پلاسما می تواند روش موثری در جلوگیری از بیماری های قلبی عروقی باشد. هدف در این مطالعه بررسی اثرات آنتی اکسیدانی و آنتی آتروژنیک اسید آمینه ال- ایزولوسین در خرگوش های با کلسترول بالا بوده است.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی تعداد 15 عدد خرگوش نر سفید انتخاب و به سه گروه پنج تایی (گروه های کنترل نرمال، کنترل پرکلسترول و پرکلسترول تحت درمان با اسید آمینه ایزولوسین) تقسیم شده و به مدت 5 هفته تحت رژیم های غذایی خاص قرار گرفتند. فاکتورهای بیوشیمیایی تری گلیسرید (TG)، کلسترول تام، لیپوپروتئین با دانسیته پایین (LDL-C)، لیپوپروتئین با دانسیته بالا (HDL-C)، ظرفیت آنتی اکسیدانی (AC)، مالون دی آلدئید (MDA) و دی ان های کونژوگه (CDS) در نمونه های خونی اندازه گیری گردید. بافت های شریان های کرونری نیز جدا شده و جهت ارزیابی بافت شناسی مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: غلظت CDS پلاسما در گروه تحت درمان با ایزولوسین در مقایسه با گروه کنترل پرکلسترول کاهش داشت ولی این تفاوت معنی دار نبود. میزان کلسترول تام، LDL-C، HDL-C و AC پلاسما در گروه تحت درمان با ایزولوسین در مقایسه با گروه کنترل پرکلسترول افزایش نشان داد در حالی که میزان TG و MDA کاهش معنی داری داشت (p<0.05). اندازه نسبی رگه های چربی تشکیل شده در عروق کرونری گروه های تحت درمان با ایزولوسین نسبت به گروه کنترل پرکلسترول کاهش داشت (p<0.05).نتیجه گیری: نتایج به دست آمده نشان داد که اسیدآمینه ال- ایزولوسین با افزایش میزان ظرفیت آنتی اکسیدانی پلاسما و کاهش پراکسیداسیون لیپیدی از تشکیل رگه های چربی در حیوانات پرکلسترول ممانعت به عمل آورده است.

زمینه و هدف: عفونت های بیمارستانی با عوارض و مرگ و میر بالایی همراه هستند و استافیلوکوک آرئوس از علل عمده آن ها می باشد. در این میان ناقلین استافیلوکوک آرئوس از اهمیت به سزایی برخوردارند. طبق بررسی های انجام شده، پرسنل پزشکی همواره به عنوان منبع مهم عفونت های بیمارستانی مطرح بوده اند. هدف از این مطالعه تعیین فراوانی ناقلین بینی استافیلوکوک آرئوس و مقاومت آنتی بیوتیکی آن در بین پرسنل بخش های بالینی بیمارستان علی ابن ابیطالب رفسنجان بوده است.مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی پرسنل بخش های بالینی بیمارستان علی ابن ابیطالب رفسنجان انجام شد. افراد مورد مطالعه 220 نفر در طیف سنی 22 تا 58 سال بودند. با استفاده از سواپ استریل، نمونه از عمق وستیبول قدامی بینی تهیه و کشت داده شد. جهت تشخیص استافیلوکوک آرئوس از تست های کاتالاز، کواگولاز و DNase و جهت آنتی بیوگرام، از دیسک های پنی سیلین، سفیکسیم، وانکومایسین، اگزاسیلین، اریترومایسین، کلیندامایسین، سفازولین، نیتروفورانتوئین، کوتریموکسازل، سیپروفلوکساسین، سفالوتین، داکسی سیکلین و متی سیلین استفاده شد. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از آزمون های آماری T و مجذور کای انجام گرفت و مقدار P کمتر از 0.05 به عنوان سطح معنی داری آزمون در نظر گرفته شد.یافته ها: از بین 220 نفر پرسنل، 44 نفر (20%) ناقل بینی استافیلوکوک آرئوس بودند. مقاومت دارویی در افراد ناقل بینی نسبت به پنی سیلین (100%)، سفیکسیم (100%)، متی سیلین (97.7%)، اگزاسیلین (77.3%)، اریترومایسین (11.4%)، داکسی سیکلین (9.1%)، سفالوتین (6.9%)، سیپروفلوکساسین (6.8%)، کوتریموکسازل (4.5%)، کلیندامایسین (2.3%)، سفازولین (2.3%) و مشاهده شد نسبت به نیتروفورانتوئین و وانکومایسین (حساس) بود.نتیجه گیری: با توجه به آمار چشمگیر ناقلین بینی استافیلوکوک آرئوس در پرسنل بیمارستان به خصوص موارد بالای مقاوم به متی سیلین، اگزاسیلین و پنی سیلین، جهت پیشگیری از عفونت های بیمارستانی در درجه اول شناسایی افراد حامل این میکرب در تمامی پرسنل بیمارستان و در قدم بعدی درمان آن ها پیشنهاد می شود.

زمینه و هدف: پاسخ ضعیف تخمدان به داروهای محرک تخمک گذاری از مهم ترین مشکلات روش های کمک باروری است. هدف این مطالعه شناسایی فاکتورهای موثر بر پاسخ تخمدانی به گنادوتروپین در سیکل درمانی (In Vitro Fertilization) IVF بود.مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی - تحلیلی بر روی 306 زن زیر 40 سال که برای اولین بار در مرکز ناباروی فاطمه الزهرا (س) بابل تحت درمان IVF قرار گرفتند، انجام شد. پاسخ دهندگان بر اساس تعداد فولیکول های غالب به سه گروه پاسخ ضعیف، طبیعی و بالا تقسیم شدند و فاکتورهای موثر احتمالی بر پاسخ تخمدانی در آن ها بررسی شد.یافته ها: میانگین سن زنان در پاسخ دهندگان ضعیف و طبیعی، بیشتر از پاسخ دهندگان بالا بود. میانگین طول مدت ناباروری، سطح FSH و LH پایه روز دوم سیکل، تعداد آمپول های گنادوتروپین تجویز شده و طول مدت تحریک تخمدانی در سه گروه اختلاف معنی داری نداشت. میانگین تعداد اووسیت های استخراج شده در سه گروه پاسخ دهنده ضعیف تخمدانی (1.79±2.73)، طبیعی (3.3±6.62) و بالا (5.62±14.8) به طور معنی داری متفاوت بود. در آنالیز رگرسیون چند متغیره، طول مدت ناباروری و سطح LH پایه روز دوم سیکل از متغیرهای مستقل پیش گویی کننده باروری تخمک بودند.نتیجه گیری: در آنالیز رگرسیون چند متغیره، نشانگرهای پاسخ تخمدانی به جز LH روز دوم سیکل و طول مدت ناباروری، معیار قابل پیش بینی بر باروری تخمک نبودند، بنابراین انتخاب ورود زنان به سیکل درمانی IVF بر اساس معیارهای پاسخ تخمدانی به بررسی های بیشتری نیاز دارد.

زمینه و هدف: شواهد موجود نشان می دهند که اسید اسکوربیک اثرات آنتی اکسیدانی داشته و مبتلایان به سکته مغزی که سطح سرمی اسید اسکوربیک در آن ها بالا بوده است، عملکرد و پیامد رفتاری بهتری داشته اند. در این مطالعه اثر محافظت نورونی اسید اسکوربیک 3 ساعت پس از ایسکمی مغزی مدل آمبولیک بررسی شد.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، حیوانات به سه گروه حلال، اسید اسکوربیک و کنترل جراحی تقسیم شدند. سکته مغزی با تزریق لخته از قبل تشکیل شده به داخل شریان مغزی میانی راست ایجاد شد. 48 ساعت پس از سکته، مغز حیوانات برش داده شده و پس از رنگ آمیزی با تترازولیوم کلرید، حجم انفارکتوس با کمک یک نرم افزار پردازشگر تصویر اندازه گیری شد. هم چنین آزمون های رفتاری شامل اختلالات نورولوژیک و نارسایی حسی در ساعات 24 و 48 پس از القا ایسکمی بررسی گردیدند.نتایج: حجم انفارکتوس در گروه کنترل 2.6±29.41% و گروه اسید اسکوربیک 1.57±9.52% بود. در مقایسه با گروه کنترل، اسید اسکوربیک حجم انفارکتوس مغزی را به طور معنی داری کاهش داد (0.001 P). هم چنین، درمان تاخیری با اسید اسکوربیک اختلالات نورولوژیک (0.05>p) و نارسایی حسی (0.001>p) را در 48 ساعت پس از سکته مغزی بهبود بخشید.نتیجه گیری: یافته های مطالعه حاضر نشان داد که اسید اسکوربیک ممکن است اثرات مفیدی در درمان و مراقبت سکته مغزی داشته باشد. مطالعات بیشتری برای بررسی اثرات محافظت نورونی اسید اسکوربیک پس از سکته مغزی لازم است.

زمینه و هدف: تمرینات ایزومتریک به روش سنتی و تمرینات کششی تاکنون برای درمان بیماران با گردن درد مزمن با علت ناشناخته استفاده شده اند . هدف از این مطالعه بررسی تاثیر تمرین ات تسهیل عصبی عضلانی یا Neuromuscular Facilitation Exercises  (NFE)بر میزان درد و قدرت عضلات صاف کننده و خم کننده گردن و مقایسه آن با تمرین درمانی سنتی یا  (TET) Traditional Exercise Therapyدر بیماران با گردن درد مزمن بوده است.مواد و روش ها: در این مطالعه بالینی کنترل شده از نوع تصادفی یک سو کور، 31 بیمار شامل 16 مرد و 15 زن از کارمندان دفتری با تشخیص گردن درد مزمن به طور تصادفی در دو گروه درمانی شامل گروهNFE  11) نفر) و گروه TET 10) نفر) و یک گروه شاهد (10 نفر) قرار گرفتند. بیماران گروه NFE تمرینات تسهیل عصبی عضلانی به روش تحریک حس عمقی گردن و اندام فوقانی و بیماران گروه TET تمرینات درمانی تقویتی و کششی عضلات گردن را به روش سنتی انجام دادند. گروه شاهد یک دفترچه شامل آموزش حفظ وضعیت های مناسب بدن طی کارهای روزمره را دریافت کردند. قدرت عضلانی گردن به وسیله دستگاه ایزومتر و میزان درد بوسیله روش Visual Analogue Scale (VAS) ارزیابی شد.یافته ها: اختلاف میانگین قدرت عضلات صاف کننده و خم کننده گردن بین قبل و بعد از درمان در گروهNFE  24.6% و 21.5% و در گروهTET  13.8% و 11.1% افزایش یافت. کاهش درد در گروه%78.1 NFE  و در گروه%31.3 TET  بود. در گروه کنترل میزان افزایش قدرت عضلانی عضلات صاف کننده 1.5% و خم کننده 2.6% و کاهش درد 5.9% بود.نتیجه گیری: تمرینات تسهیل عصبی عضلانی به صورت یک روش موثر تر در کاهش درد و بازگشت قدرت عضلات نسبت به تمرینات سنتی در بیماران با گردن درد مزمن ظاهر شد. برنامه درمانی تمرینات حس عمقی می تواند یک روش مفید در کاهش ناتوانی بیماران مبتلا به گردن درد مزمن با علت ناشناخته باشد.

زمینه و هدف: مالفورماسیون برونکوپولموناری فورگات جزء ناهنجاری های مادرزادی نادر دستگاه تنفسی و گوارش فوقانی می باشد. فیستول برونکوازوفاژیال مادرزادی در صورتی که توام با اترزی مری نباشد جزء آنومالی های نادر است. فیستول برونکوازوفاژیال که برونش مستقیم از مری جدا شود و همراه با هیپوپلازی ریه باشد بسیار نادر است و تاکنون 12 مورد گزارش شده است که نادر بودن آن ما را بر آن داشت که مورد حاضر را گزارش کنیم.شرح مورد: بیمار شیرخوار پسر 3 ماهه که با علایم سرفه، ویزینگ، تاکی پنه و(Failur to Thrive) FTT  مراجعه کرده بود و در گرافی سینه آپلازی ریه راست، در CT اسکن هیپوپلازی ریه و در اسکن رادیونوکلئید ریه، عدم مشاهده ریه راست گزارش شده بود. در برونکوسکوپی رژید، برونش اصلی راست مشاهده نشد و در مطالعه upper GI contrast یک فیستول برونکوازوفاژیال مشاهده شد. بیمار تحت عمل جراحی توراکوتومی پوسترولترال راست قرار گرفت. ریه هیپوپلاستیک راست توسط برونش اصلی به یک سوم تحتانی مری متصل بود. جهت بیمار پنومونکتومی انجام شد و برونش راست از روی مری قطع و مری ترمیم شد.نتیجه گیری: در هر بیماری که در رادیوگرافی قفسه سینه آپلازی ریه مطرح شده است بایستی این بیماری بسیار نادر را در نظر داشت و پس از انجام CT اسکن ریه، ازوفاگوگرام جهت رد فیستول برونکوازوفاژیال انجام شود.