مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان
سال:1382 | دوره:2 | شماره:4-3 (پی در پی 8-7) |تعداد مقالات:16

سابقه و هدف: اکسیدنیتریک مولکولی است که در بسیاری از فرایندهای بیولوژیک بدن نقش دارد. عوامل مختلفی در تنظیم تولید اکسیدنیتریک دخالت داشته و به نظر می رسد هورمون های جنسی استروییدی هم اثر تنظیمی بر تولید آن داشته باشند، این مطالعه به منظور تعیین اثر هورمون های پروژسترون و استروژن بر میزان تولید اکسیدنیتریک در موش های صحرایی فاقد تخمدان انجام گردید. مواد و روش ها: تعداد 120 سر موش صحرایی ماده بصورت دو طرفه اوارکتومی شده و 14 روز پس از عمل جراحی ، به سه گروه تقسیم شدند: گروه پروژسترون که هورمون پروژسترون را به میزان 25 میلی گرم بر کیلوگرم بصورت زیر جلدی دریافت کردند و یا همراه با پیش ساز اکسید نیتریک (ال-آرژینین) به میزان 100 میلی گرم در کیلوگرم به طریق داخل صفاتی و یا مهار کننده رقابتی آنزیم مولد اکسید نیتریک (L-NAME) به میزان 60 میلی گرم در کیلوگرم به طریق داخل صفاتی استفاده شد، گروه استروژن که داروی استرادیول بنزوات را به تنهایی به میزان 10 میکروگرم بر کیلوگرم (زیر جلدی) و یا به همراه ال-آرژینین به میزان 100 میلی گرم در کیلوگرم (داخل صفاتی) و یا L-NAME با دوز 60 میلی گرم در کیلوگرم (داخل صفاتی) دریافت نمودند و گروه پروژسترون-استروژن که هر به تنهایی دو هورمون و یا به همراه ال-آرژینین یا L-NAME با مقادیر فوق به آنها تزریق گردید، در گروه های کنترل از حلال داروها استفاده شد. پس از تیمار حیوان ها، از آنها خون گیری به عمل آمد و سپس نیتریت - نیترات (از متابولیت های پایدار اکسید نیتریک) سرم نمونه ها با روش شیمیایی گریس مورد اندازه گیری قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد که تجویز پروژسترون به تنهایی میزان نیتریت - نیترات سرم موش های فاقد تخمدان را کاهش داد که این اثر توسط ال -آرژینین معکوس ولی با تجویز L-NAME تقویت گردید. استرادیول موجب افزایش سطح نیتریت- نیترات سرم شد که L-NAME این اثر را مهار کرد. تجویز توام این دو هورمون به تنهایی تغییر مهمی را در میزان نیتریت - نیترات سرم ایجاد نکرد، L-NAME موجب کاهش و ال-آرژینین باعث افزایش سطح نیتریت-نیترات سرم شد.نتیجه گیری: یافته های فوق نشان می دهد که هورمون های جنسی زنانه در تنظیم تولید اکسید نیتریک نقش داشته و ممکن است برخی از اثرات این هورمون ها در بافت های هدف با واسطه سیستم اکسید نیتریک باشد.  

سابقه و هدف: مطالعه بافت تیرویید در حین عمل جراحی توسط آسیب شناسان به روش تهیه برش انجمادی (FS) انجام می شود و این کار علاوه بر افتراق بین توده های خوش خیم و بدخیم می تواند از گسترش بی مورد عمل جراحی و یا از انجام عمل جراحی مجدد جلوگیری کند، در دو دهه گذشته بتدریج از نقش آن در تعیین ماهیت ندولهای تیروئید کاسته شده است و استفاده از آسپیراسیون با سوزن نازک (FNA) جایگزین آن گردیده است، هدف از این مطالعه بررسی کارآیی و نقش این روش در تشخیص صحیح ماهیت ندولهای تیروییدی و مقایسه آن با مطالعات دیگر بود.مواد و روش ها: دراین مطالعه گذشته نگر تعداد 84 نفر 67) زن و 17 مرد) از بیماران مورد مطالعه قرار گرفتند که به دلیل داشتن ندولهای تیروییدی تحت عمل جراحی تیروییدکتومی قرار گرفته و در حین عمل جراحی نمونه تیرویید آنها به روش بافت شناسی انجمادی مورد مطالعه قرار گرفت. میانگین سن این بیماران 36 سال (حداقل 15 و حداکثر70 سال) بود.یافته ها: براساس گزارش آسیب شناسی نهایی در این بیماران 12 مورد (3/14 درصد) سرطان تیرویید و 72 مورد (7/85 درصد) به انواع بیماریهای خوش خیم تیروئید مبتلا بودند و شیوع بدخیمی دربین مردان 4/29 درصد و در بین زنان 4/10 درصد بود. با مقایسه گزارش برش انجمادی (FS) با نتایج آسیب شناسی نهایی، تعداد 4 مورد (7/4 درصد) از گزارشات نادرست (2 مورد مثبت کاذب و 2 مورد کاذب)، و بقیه 80 مورد (3/95 درصد) از گزارشات صحیح بودند. میزان حساسیت و اختصاصی بودن این روش بتربیب 83% و 98% ، ارزش اخباری مثبت (P.P.V) و ارزش اخباری منفی (N.P.V) این روش به ترتیب 83% و 98% بود.نتیجه گیری: استفاده از برش انجمادی به عنوان ابزاری دقیق در تعیین موارد مشکوک یا مبهم (FNA) توصیه می شود به طوری که از گسترش بی مورد عمل و صرف هزینه و وقت اضافی یا انجام عمل جراحی مجدد جلوگیری می کند.

سابقه و هدف: یکی از علل خونریزی های نامنظم در سنین باروری سندرم تخمدان پلی کیستیک می باشد که درمانهای متعددی برای آن پیشنهاد شده است. در این مطالعه اثر تنظیم سیکل قاعدگی در این بیماران که تحت درمان با متفورمین بودند مورد بررسی قرار گرفته است. مواد و روش ها: این مطالعه به روش تحلیلی و از نوع کارآزمایی بالینی در مراجعه کنندگان به کلینیک زایشگاه بهمن انجام شده است. در این بررسی 120 بیمار مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک از فروردین 80 تا شهریور 81 تحت درمان با 1500 میلی گرم متفورمین روزانه قرار دادیم و وضعیت قاعدگی آنها را بررسی نمودیم. یافته ها: بعد از دو ماه درمان 16 نفر (3/13%) و بعد از شش ماه 80 نفر (7/66%) از بیماران قاعدگی منظم پیدا کردند. که متغیر سن تاثیری نداشت ولی نمایه توده بدن موثر بود. به طوری که، میانگین نمایه توده بدن در افرادی که قاعدگی منظم پیدا کردند بیشتر بود. علاوه بر این عوارض دارو نیز بررسی شد که حالت تهوع 7/16%، بی اشتهایی 7/16% و اسهال 3/13% گزارش شد. نتیجه گیری: به نظر می رسد که متفورمین بتواند باعث منظم شدن قاعدگی در بسیاری از بیماران مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک گردد.

سابقه و هدف:اهمیت شناخت زود هنگام اختلالات تنه با استفاده از روش های غربالگری، در بیشتر جوامع پذیرفته شده است. هدف پژوهش حاضر تبیین درصد ناهنجاری های تنه و ستون فقرات در بین دانش آموزان دختر و پسر دوره متوسطه شهر تهران بود.مواد و روش ها: این مطالعه در سال های 1379-1377 بر روی 2075 دانش آموز (1160 دختر و 915 پسر) با دامنه سنی 20-13 سال (15.91±1.1) انجام گرفت. این دانش آموزان به طور تصادفی از پنج منطقه آموزش و پرورش شهر تهران انتخاب شده بودند. روش اجرای این تحقیق به صورت مصاحبه و مشاهده بود. برای هر فرد مورد آزمایش پس از ثبت مشخصات عمومی ابتدا متغیرهای مصاحبه ای شامل: اندام غالب، سابقه خانوادگی اسکولیوز، سابقه درد پشت، نوع میز و صندلی در مدرسه و نحوه انجام تکالیف در منزل با توجه به اظهارات دانش آموز در پرسش نامه ثبت می شد. سپس اندازه گیری ها انجام می گرفت که شامل قد، وزن، قد نشسته، بررسی تقارن شانه ها و لگن، وجود اسکولیوز، پشت گرد شده و زاویه لوردوز کمری بود.یافته ها: شیوع کلی اختلالات تنه و ستون فقرات 3/46% بود که به تفکیک عبارت بودند از: عدم تقارن شانه ها 17%، انحراف طرفی لگن 8/7%، اسکولیوز ساختمانی 4/3%، اسکولیوز وضعیتی 9/4%، پشت گرد شده 2/13%، سابقه درد پشت 7/19%، میانگین زاویه لوردوز در دختران 7/42 و در پسران 4/31 درجه بود. در نمونه های اسکولیوتیک [3/8% از موارد]، عدم تقارن شانه ها و لگن مشاهده گردید (P=0.0001). در دانش آموزانی که در مدرسه بر روی نیمکت می نشستند، درصد اسکولیز و پشت گرد شده نسبت به دانش آموزانی که بر روی صندلی می نشستند، بیشتر بود، اما زاویه لوردوز کمری کاهش یافته بود (P<0.05).نتیجه گیری: بر اساس یافته های ایم مطالعه می توان نتیجه گرفت که توجه به نکات زیر بسیار مهم است: 1- غربال گری منظم اختلالات تنه و ستون فقرات در مدارس. 2- استفاده از میزو و صندلی های استاندارد در مدارس و 3- ارایه آموزش های لازم جهت اصلاح پوسچر بدن.

سابقه و هدف: دیسمنوره اولیه به قاعدگی دردناک بدون وجود بیماری لگنی اطلاق می شود .پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی است که به منظور بررسی شیوع و شدت دیسمنوره اولیه بر حسب تیپ شخصیتی در دختران دبیرستان های شهرستان رفسنجان در سال 1380 انجام شده است.مواد و روش ها: نمونه های مورد مطالعه 380 دختر دبیرستانی با سن 18ـ14سال بود، که انتخاب آن ها با روش نمونه گیری خوشه ای- تصادفی صورت گرفت. پژوهشگران با ارایه پرسش نامه (شامل مشخصات فردی و مشخصات سیکل قاعدگی براساس تقسیم بندی ساندل و هم چنین پرسش نامه تیپ شخصیتی بورتنر) و توجیه دانش آموزان اقدام به جمع آوری اطلاعات نمودند. اطلاعات پس از جمع آوری به وسیله نرم افزار spss و از طریق آزمون مجذور کای مورد تجزیه تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که شیوع دیسمنوره در دختران دبیرستانی 5/85 % می باشد و از نظر تیپ شخصیتی 3/63% نمونه ها تیپA  و 7/36% آن ها تیپ B بودند. آزمون آماری نشان داد که بین دیسمنوره اولیه و تیپ شخصیتی رابطه معنی داری وجود دارد  (p<0.001)، بدین معنی که در افراد با تیپ شخصیتی A هم شیوع و هم شدت دیسمنوره اولیه بیشتر بوده است. نتیجه گیری: در صورت تایید نتایج این مطالعه توسط پژوهش های تحلیلی، شاید بتوان بیان کرد که بین تیپ شخصیتی A و دیسمنوره ارتباط وجود دارد.

سابقه و هدف : مطالعات قبلی نشان داده اند که پزشکان برای کنترل حملات صرعی از دوز بالای داروهای کاربامازپین و والپرات استفاده می کنند و این در حالی است که عوارض مختلف گوارشی ، خونی ، روانی ، قلبی و غیره به همراه دارد. هدف این مطالعه تعیین حداقل دوز درمانی این داروها (در حالی که سطح خونی مطلوب ایجاد شود) بوده است.روش کار: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی در طول مدت زمان یک سال بر روی 56 نفر از مبتلایان به صرع انجام پذیرفت ، ابتدا اطلاعات دموگرافیک بیماران از قبیل سن ، جنس ، وزن و طول مدت درمان ثبت گردید و سپس دستورات دارویی بر اساس دوزهای مشخص اجرا شد (دوز کاربامازپین و والپرات برای بزرگسالان سن بالاتر از 12 سال به ترتیب 11-9 و 12-9 و کودکان در کمتر از 12 سال 14-12 و 15-12 میلی گرم به ازای هر کیلو گرم وزن بود) و ضمن ارزیابی بیماران طی مراجعات مکرر، به طور ماهیانه سطح خونی داروها با کمک تکنیک گازکروماتوگرافی سنجش گردید.یافته ها: نتایج نشان داد که کاربامازپین و والپرات با دوزهای اشاره شده توانسته به ترتیب برای گروه سنی کمتر از 12سال سطح خونی 4/7 و 7/74 و برای افراد بالاتر از 12 سال به ترتیب سطح خونی 2/8 و 8/66 میکروگرم در میلی لیتر ایجاد کند. ضمنا در طول دوره کنترل هیچ یک از بیماران دچار حمله تشنجی نشدند.نتیجه گیری : یافته های این مطالعه نشان می دهد که در مقایسه با دوز پیشنهادی در کتاب ها، با دوز دارویی بسیار پایین تری می توان به سطح خونی مناسب برای کنترل حملات صرعی دست یافت .

سابقه و هدف: بیماری مولتیپل اسکلروز یک بیماری دمیلینه کننده سیستم عصبی مرکزی است که منجر به اختلال در سیستم حرکتی و افزایش علایم خستگی شده و فعالیت های زندگی روزانه را متاثر می سازد. گرچه ورزش به بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروز توصیه می گردد، ولی اثر آن بر فعالیت های زندگی روزانه هنوز به اثبات نرسیده است. پژوهش حاضر به منظور بررسی تأثیر تمرینات ورزشی بر توانایی انجام فعالیت های زندگی روزانه زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروز مراجعه کننده به انجمن مولتیپل اسکلروز ایران در سال 81-1380 صورت گرفت.مواد و روش ها: در این مطالعه که به صورت کارآزمایی بالینی و یک گروهی انجام گرفت. 28 بیمار دارای مشخصات خاص واحدهای مورد پژوهش به صورت تدریجی و با استفاده از روش نمونه گیری غیر احتمالی و در دسترس انتخاب شدند. سپس پرسش نامه ای مشتمل بر اطلاعات دموگرافیک، اطلاعات مربوط به بیماری، اطلاعات در زمینه توانایی انجام فعالیت های زندگی روزانه و شدت خستگی، توسط هر نمونه تکمیل گردید. پس از آن یک دوره 8 هفته ای تمرینات ورزشی انجام شد که شامل 4 مرحله گرم کننده، دو تفریحی، هوازی سوئدی و خنک کننده بود. در خاتمه دوره مجددا، آن بخش پرسش نامه که توانایی انجام فعالیت های زندگی روزانه و شدت خستگی را بررسی می نمود، تکمیل گردید.یافته ها: نمونه ها همگی زن بودند و در گروه سنی 20 تا 45 سال قرار داشتند و میانگین سنی آن ها 5/29 سال بود. 1/57% متاهل بودند، 4/64% تحصیلات بالاتر از دیپلم داشتند، 75% خانه دار بودند. طول مدت ابتلا به بیماری در 4/46% بین 5 تا 8 سال بود. اولین علامت بیماری در 50% بیماران اختلال بینایی مطرح گردید و64.3% از بیماران خستگی را مهم ترین مشکل ناتوان کننده بیماری اعلام کردند. 1/ %57از بیماران دارای وضعیت گسترش ناتوانی بین صفر تا 3 بودند. نتایج نشان داد که تمرینات ورزشی بر فعالیت های پایه و مفید زندگی روزانه با  p<0.0001تاثیر مثبت داشت. خستگی به طور قابل ملاحظه ای در این بیماران کاهش یافت (P=0.008) و تنها سن و وضعیت تأهل با فعالیت پایه و مفید زندگی روزانه ارتباط معنادار داشت.نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت که ورزش منجر به بهبود فعالیت های زندگی روزانه می شود. این یافته ها نشان داد زنانی که به طور منظم در فعالیت های ورزشی هوازی شرکت می کردند به اثرات مفید ورزش دست یافتند.

سابقه و هدف: اگرچه مدارک قوی دال بر وجود سمیت آلومینیوم در اثر ورود آن به بدن از طریق مصرف غذا وجود ندارد، اثر مصرف مداوم غذای حاوی آلومینیوم ممکن است منجر به مسمومیت با آن شود. با این حال مطالعات اخیر قویا تاکید بر مسمومیت با AL3+ در بیماران با نارسایی کلیوی و بیمارنی که در آن ها آنتی اسیدهای حاوی آلومینیوم تجویز می شود دارند. در این بررسی اثر خوراکی مقادیر مختلف آلومینیوم بر غلظت گلوکز خون ناشتا و پس از تست تحمل گلوکز در موش صحرایی مورد مطالعه قرار گرفته است. مواد و روش ها: در این مطالعه، به شش گروه موش صحرایی نر و ماده با وزن 220-180 گرم (در هر گروه 9 سر)، غذای حاوی آلومینیوم با مقادیر 75، 212.5، 312.5، 625، 1250 و 2500 میلی گرم در هر کیلوگرم غذا (PPm)، به مدت دو ماه داده شد. یک گروه کنترل هم در این مدت غذای معمولی مصرف می کردند. در طی این مدت هر 15 روز یک بار، خونگیری از دم و سپس اندازه گیری قند خون ناشتا پس از یک شب گرسنگی و هم چنین تست تحمل گلوکز (45 دقیقه پس از تجویز غلظت 1گرم در کیلوگرم گلوکز از راه دهان) بر روی گروه های مختلف انجام می شد.یافته ها: آلومینیوم روی غلظت گلوکز ناشتا و پس از تست تحمل گلوکز اثر افزایشی داشت که از الگوی وابسته به دوز و وابسته به زمان تبعیت می کرد، اگر چه شدت تغییرات مشاهده شده در میزان تحمل گلوکز بیشتر از قندخون ناشتا بود. غلظت گلوکز ناشتا گروه کنترل در انتهای دو ماه آزمایش 4±8/113 میلی گرم در صد میلی لیتر و در گروهی که غذای حاوی آلومینیوم (2500 میلی گرم در کیلوگرم) را مصرف کرد 10±9/165میلی گرم در صد میلی لیتر بوده است که در این گروه غلظت گلوکز ناشتا به طور معنی دار بیشتر از گروه کنترل بود. نتایج بررسی هم چنین نشان داد که وزن حیوانات مصرف کننده آلومینیوم با مقادیر 625، 1250، 2500 ppm نسبت به گروه کنترل در روز شصتم کاهش معنی دار داشته است.نتیجه گیری: نتایج این بررسی برای اولین بار مشخص نمود که اثر مسمومیت آلومینیوم بر متابولیسم گلوکز مخصوصا درافرادی که در تماس زیاد با این عنصر می باشند باید مورد توجه گیرد، چون تماس زیاد با این عنصر می تواند زمینه ساز بیماری دیابت باشد.

سابقه و هدف: نان قوت غالب مردم کشورهای خاورمیانه به ویژه ایران را تشکیل می دهد در کشورهای مختلف نان بین 80-18 درصد مواد غذایی مردم را تامین می نماید. به طور متوسط هر ایرانی روزانه 350-300 گرم نان مصرف می کند و حدود 40.2% انرژی یک فرد از نان به دست می آید. سالانه حدود 6 میلیون تن نان در کشور تولید می شود که 2 میلیون تن آن بنا به عللی از بین می رود. مطالعه حاضر در ارتباط با شهر رفسنجان انجام شد.مواد و روش ها: مطالعه به روش مقطعی بر روی تعداد 81 نانوایی شهر رفسنجان از اوایل خرداد ماه تا اواخر آبان ماه 1381 انجام گرفت. متغیرهایی مانند pH، نمک طعام، میزان خمیر، سطح سوختگی در نان های مختلف (تافتون، سنگک و فانتزی) و وضعیت بهداشتی نانوایی ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که 36/10 درصد از هر نان تولیدی خمیر بوده است. در مجموع به ازای هر قرص نان تولیدی به طور متوسط 2/4 سانتی متر مربع از سطح نان سوخته و غیرقابل مصرف بوده است. میانگین pH در کلیه نان ها به طور متوسط 4/5 بدست آمد. اما 2/22 درصد نانوایی ها pH نان آن ها بیش از استاندارد است. میانگین کلی نمک موجود به ازای هر قرص نان تولیدی3.27  گرم است که زیر استاندارد ایران می باشد. بررسی انجام شده در ارتباط با وضعیت بهداشتی نانوایی ها نشان داد که تنها 16 درصد نانوایی های شهر از سطح بهداشتی خوب و قابل قبولی برخوردار می باشند. نتیجه گیری: آموزش کارگران نانوایی ها، نظارت و کنترل مداوم بهداشتی، دقت و مراقبت در تهیه مواد اولیه مرغوب، انجام تحقیقات کاربردی مستمر برای بالا بردن کیفیت نان، آموزش مصرف کنندگان نسبت به نحوه نگهداری نان، اعمال تدابیر اجرایی شدید برای حذف جوش شیرین و سایر مواد شیمیایی از فرآیند تولید نان از جمله اقداماتی است که می تواند در جهت اصلاح امور موثر افتد.

سابقه و هدف: در طب سنتی ، گزارش هایی در مورد اثرات مفید بعضی از گیاهان دارویی در درمان بیماری ها وجود دارد. یکی از این گزارش ها، در مورد اثرات مفید عصاره گیاه خشخاش بر تشنج می باشد. در مطالعه حاضر اثر ضدتشنجی عصاره متانولی دانه این گیاه بر تشنج ناشی از پیکروتوکسین در موش سوری نر مورد بررسی قرار گرفته است .مواد و روش ها: در این مطالعه حیوانات از طریق تزریق داخل صفاقی دوزهای مختلفی از عصاره متانولی پرکوله دانه های این گیاه (5/12، 25، 50، 100 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم ) پیش درمانی شدند و بعد از 20 دقیقه به هر حیوان 12 میلی گرم بر کیلوگرم پیکروتوکسین به منظور ایجاد تشنج تزریق شد. سپس تغییر در زمان شروع حملات تشنجی ، دوام تشنج و مرگ ناشی از تشنج در گروه های آزمایش و کنترل اندازه گیری و مقایسه گردید. یافته ها: نتایج بررسی نشان داد که پیش درمانی حیوانات با دوزهای مختلف عصاره ، به خصوص دوز 200 میلی گرم بر کیلوگرم باعث تاخیر در شروع حملات تشنجی گردید (p<0.01). از سوی دیگر مدت زمان دوام تشنج نسبت به گروه کنترل در همه گروه ها افزایش پیدا کرد، ولی شدت تشنجات خفیف تر از گروه کنترل بود. دوزهای مختلف عصاره ، به خصوص دوز 50 میلی گرم بر کیلوگرم باعث تاخیر در زمان مرگ موش ها شده است (p<0.05). نتیجه گیری: عصاره دانه خشخاش باعث تاخیر در شروع تشنج ، کاهش شدت تشنجات ناشی از پیکروتوکسین و همین طور تاخیر مرگ می گردد و می تواند کاندیدای مناسبی جهت ادامه تحقیقات به عنوان یک داروی ضدتشنج باشد.

سابقه و هدف: یکی از علت های اصلی مشکلات اسکلتی عضلانی به صورت عدم هماهنگی عضلانی به خصوص در جامعه شهری که فعالیت فیزیکی مناسبی ندارند، می باشد. این امر که به بروز اختلالاتی در ستون فقرات، اندام تحتانی و چرخه راه رفتن می شود. استفاده از مناسب ترین روش ها جهت کشش عضلات کوتاه شده، امری ضروری در برنامه تمرین درمانی است. وجود اثرات انکارناپذیر بیوفیدبک در تمرین درمانی باعث شد تا در این تحقیق به صورت ابتکاری از فیدبک درتمرینات کششی استفاده شود.مواد و روش ها: این تحقیق به روش کارآزمایی بالینی یک سو کور تصادفی متوالی، بر روی 45 نفر از دانشجویان دختر 25-18 ساله خوابگاه فاطمه الزهرا دانشگاه شهید بهشتی انجام گرفت. کلیه افراد مورد مطالعه با رضایت کامل به شرط دارا بودن سلامت عمومی با پر کردن پرسش نامه وارد این مطالعه شده و به صورت تصادفی در سه گروه تقسیم بندی شدند. گروه اول کشش استاتیک، گروه دوم کشش دینامیک بدون فیدبک و گروه سوم کشش دینامیک با فیدبک حسی - شنوایی را به مدت 4 هفته هر روز به جز پنج شنبه و جمعه دریافت کردند. اندازه گیری میزان انعطاف پذیری عضلات همسترینگ توسط بررسی دامنه حرکتی به دو صورت مستقیم (توسط گونیامتری) و غیر مستقیم (توسط تست خمش به جلو) قبل و بعد از مداخله انجام گرفت. یافته ها بر اساس t و توکی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: بر اساس آنالیز آماری در هر سه روش درمانی کشش استاتیک، کشش دینامیک بدون فیدبک و کشش دینامیک با فیدبک حسی - شنوایی، میزان انعطاف پذیری بعد از درمان در عضلات همسترینگ نسبت به قبل از درمان افزایش یافته بود ولیکن هیچ یک از سه روش، از نظر میزان تأثیر نسبت به یکدیگر مزیتی نداشته و اختلاف معنی داری بین آن ها وجود نداشت. نتیجه گیری: با توجه به یکسان بودن نسبی نتیجه اثر هر سه تمرین کششی، به نظر می رسد که استفاده همزمان فیدبک در تمرینات کششی می تواند باعث ترغیب هر چه بیشتر بیماران به انجام تمرینات شود.

سابقه و هدف: استرس سبب رهایی گلوکوکورتیکوییدها و اندورفین های درونی می شود. بعضی از استروییدها موجب بروز آثار مهاری می گردند، در حالی که بعضی دیگر تشنج زا هستند. مکانیسم های اپیوییدی درونی ممکن است در تشدید صرع های وابسته به استرس نقش داشته باشند. از طرفی اثرات تاخیری استرس شنای آب 20 درجه سانتی گراد، در شروع تشنج های مربو ط به تزریق درون صفاقی پنتیلن تترازول (PTZ) و تشدید تشنج های الکتریکی نشان داده شده است. در مطالعه حاضر اثر تکرار استرس شنا در آب 20 درجه سانتی گراد، بر تکرار تزریق PTZ جهت ایجاد کیندلینگ شیمیایی بررسی گردید.مواد و روش ها: 56 سرموش صحرایی نر انتخاب و به 7 گروه 8 تایی تقسیم گردید. جهت ایجاد کیندلینگ شیمیایی از تزریق داخل صفاقیPTZ  با دوز 45 mg/kg انجام شد. به منظور بررسی اثر گلوکوکورتیکویید ها و اندروفین های درونی،30 دقیقه قبل از تزریق  PTZ، نالوکسان (آنتاگونیست گیرنده اپیوییها) و یا متی راپون (مهار کننده سنتز گلوکورتیکوییدها) با یا بدون استرس شنا تزریق شد.یافته ها: اعمال استرس شنا روند ایجاد کیندلینگ ر ا تسریع کرد. به طوری که میانگین روزهای لازم برای ایجاد مرحله پنج کیندلینگ از میانگین 06/1±9/4 روز در گروه PTZ به 96/0± 3/3 روز رسید. تزریق متی راپون قبل از تزریق PTZ کیندلینگ را به طور کامل مهار کرد. میانگین مراحل تشنج در این گروه همواره (به جز در روزهای دوم و ششم) دارای اختلاف معنی دار آماری با گروه PTZ بود. پیش درمانی با نالوکسان روند ایجاد کیندلینگ را به تاخیر انداخت و میانگین روزهای لازم برای ایجاد مرحله پنج کیندلینگ به روز 05/2± 9 رسید، علاوه بر این در این گروه 50% حیوانات کیندل شدند. اعمال استرس 30 دقیقه بعد از تزریق نالوکسان روند ایجاد کیندلینگ را تسریع نمود. در این گروه تمامی حیوانات (8 از 8) به مرحله پنج کیندلینگ رسیدند. بحث ونتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد استرس شنا احتمالا از طریق رهایی گلوکوکورتیکوییدها و اپیوییدهای اندوژن موجب تسریع روند کیندلینگ شیمیایی توسط PTZ می گردد و در بروز اثر اپیوییدها، گیرندهای اپیوییدی mu احتمالا دارای نقش اساسی می باشند.

سابقه و هدف: ورزشکاران، به خصوص ورزشکاران رشته بدن ساز، داروهای استروییدی آنابولیک را جهت افزایش توان و رشد عضلانی و بهبود وضعیت ظاهری مورد استفاده نا به جا قرار می دهند. با توجه به نامشخص بودن فراوانی مصرف داروهای استروییدی آنابولیک، این مطالعه جهت بررسی فراوانی میزان استفاده و نوع داروهای مصرفی در بین ورزشکاران رشته بدن سازی شهر کرمان طراحی گردید.مواد و روش ها: به منظور تعیین فراوانی مصرف داروهای استروییدی آنابولیک پرسش نامه ای که محرمانه بودن اطلاعات در آن گوشزد گردیده بود، توسط 202 نفر از ورزشکاران رشته بدن سازی شهر کرمان تکمیل گردید و اطلاعات لازم شامل مشخصات دموگرافیک (سن، تحصیلات)، فراوانی مصرف دارو، نوع مصرفی و مدت استفاده از داروهای مذکور استخراج گردید و داده ها با کمک روش های آماری آنالیز گردید.یافته ها: فراوانی استفاده از داروهای استروییدی آنابولیک در بین ورزشکاران رشته بدن سازی شهر کرمان 18.8 درصد به دست آمد. میانگین مدت زمان فعالیت ورزشی در افرادی که از دارو استفاده می کردند (38.8 ماه) به صورت معنی داری بالاتر از گروهی بود که از داروهای فوق استفاده نمی کردند (14.3 ماه). اکسی متولون پرمصرف ترین داروی مورد استفاده نا به جا بود. بدین معنی که 42 درصد از ورزکاران مصرف کننده داروهای استروییدی آنابولیک منحصرا از اکسی متولون استفاده می کردند. فراوانی مصرف داروهای استروییدی آنابولیک ارتباط معنی داری را با سن و تحصیلات ورزشکاران بدن ساز نشان داد.نتیجه گیری: نتایج نشان دهنده مصرف نا به جای استروییدهای آنابولیک توسط ورزشکاران بدن سازی در شهر کرمان می باشد. لذا جهت حل این معضل مسوولین دست اندرکار مسایل بهداشتی بایستی اطلاعات لازم را در رابطه با عوارض نامساعد و خطرات مصرف داروهای استروییدی آنابولیک در اختیار ورزکاران قرار دهند.