طب داخلی روز (افق دانش)
سال:1380 | دوره:7 | شماره:2 |تعداد مقالات:11

این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی کاربردی می باشد که به منظور مقایسه اثرات «اپی نفرین و فنتانیل» در بی حسی نخاعی انجام شده است. جامعه پژوهش در این تحقیق، مردان 60-50 ساله ای بودند که جهت انجام عمل جراحی فتق اینگوئینال در سال 1380 به بیمارستان 15 خرداد مراجعه کردند.نمونه گیری از بین بیمارانی که بیماری قلبی – عروقی، تنفسی و عصبی نداشتند انجام پذیرفت. تعداد نمونه ها 80 مورد بوده که بطور تصادفی به دو گروه 40 نفری تقسیم شدند. در یک گروه، جهت بی حسی نخاعی از ترکیب 0.2 میلی گرم اپی نفرین و 100 میلی گرم لیدوکائین 5% استفاده شد (گروه E). در گروه دوم جهت بی حسی نخاعی از ترکیب 10 میکروگرم فنتانیل و 100 میلی گرم لیدوکایین 5% استفاده گردید (گروه F). در تمام نمونه های پژوهش قبل از انجام بی حسی نخاعی، 500 میلی لیتر سرم رینگرانفوزیون گردید. فشار خون و نبض آنان کنترل شده و به عنوان مقادیر پایه ثبت گردید. بعد از انجام بی حسی نخاعی و تزریق داروهای مورد نظر در فضای زیر عنکبوتیه، کنترل دقیق قلبی – عروقی و تنفسی انجام شد و اطلاعات مورد نظر در فهرست یاد شده ثبت گردید.نتایج پژوهش نشان می دهد که میانگین طول مدت بی دردی در گروه E، 82.1 دقیقه و انحراف معیار آن 15.7 دقیقه بوده است. در صورتی که میانگین طول مدت بی دردی در گروه 98.0 F دقیقه و انحراف معیار 20.8 دقیقه می باشد. از لحاظ آماری میانگین طول مدت بی دردی در دو گروه متفاوت بوده و آزمون "T" اختلاف معنی داری را نشان می دهد (T=3.85, P=0.001). همچنین در گروه E، 6 مورد (15%) هایپوتانسیون و 4 مورد (10%) برادیکاردی اتفاق افتاده در صورتی که در گروه F، 13 مورد (32.5%) هایپوتانسیون و 10 مورد (25%) برادیکادی مشاهده شده است.با توجه به نتایج به دست آمده در این پژوهش به نظر می رسد داروی فنتانیل جهت طولانی تر کردن مدت بی دردی در بی حسی نخاعی، بر اپی نفرین برتری داشته باشد.

تامین، حفظ و ارتقای سلامت مادران و نوزادان به عنوان دو گروه آسیب پذیر جامعه در خدمات بهداشتی – درمانی، جایگاه ویژه ای دارد. یکی از عوامل مهمی که به دلیل عوارض جانبی متعدد، سلامت مادران را تهدید می کند؛ افزایش روزافزون آمار سزارین می باشد. با توجه به عوارض خطرناک و همچنین افزایش هزینه های اقتصادی خانواده و جامعه، بدیهی است که کاهش آمار سزارین به عنوان یک استراتژی بهداشتی در اولویت می باشد و اولین گام در این جهت، بررسی و ریشه یابی علل منجر به سزارین است. لذا این پژوهش با هدف بررسی و رتبه بندی عوامل منجر به سزارین در خانمهای باردار مراجعه کننده به بیمارستان 22 بهمن شهرستان گناباد (در شش ماهه اول سال 1380) طراحی و انجام شد. این پژوهش از نوع توصیفی و ابزار گردآوری داد ها، فرم ثبت اطلاعات بوده است. در مرحله بیمارستان 22 بهمن و بررسی پرونده ها فرم ثبت اطلاعات تکمیل گردید و در پایان با استفاده از نزم افزار آماری SPSS اطلاعات، مورد ارزشیابی قرار گرفت.یافته های این پژوهش بیانگر آن بود که میانگین تعداد حاملگی در واحدهای پژوهش 1.93 و میانگین سن مادران 26.45 سال بودهاست. انسیدانس کلی یزارین در این پژوهش 43.24 درصد می باشد. دیگر یافته ها حاکی از آن بود که CPD به عنوان شایعترین علت، 25.5 درصد موارد سزارین را به خود اختصاص داده است و پس از آن به ترتیب سزارین قبلی با 18 درصد، دیسترس جنینی با 15 درصد، پرزانتاسیون معیوب با 9.8 درصد، عدم پاسخ به اینداکشن با 8.2 درصد، حاملگیهای پرخطر با 7.2 درصد، بستن لوله رحم با 2.9 درصد، سزارین انتخابی با 2.6 درصد، دکولمان و پلاسنتاپرویا با 2 درصد از دیگر عوامل سزارین در بیمارستان 22 بهمن گناباد بوده اند.به طور کلی نتایج این پژوهش نشان داد که سه علت شایع سزارین شامل CPD، سزارین قبلی و دیسترس جنینی بوده است، و به نظر می رسد که با اتخاذ راهکارهای مناسب بتوان انسیدانس سزارین را به صورت قابل توجهی کاهش داد، لذا پژوهشگران پیشنهاد می نمایند که با تعدیل هزینه سزارین در مقابل زایمان طبیعی، ترغیب به انجام زایمان واژینال پس از سزارین قبلی و اجرای برنامه ادار: فعال لیبر، برنامه ریزی دقیقی در جهت کنترل آمار سزارین انجام شود.

طی پانزده سال اخیر شیوع دو یا چند قلوزایی افزایش چشمگیری را نشان داده است که نظیر استفاده از روشهای تحریک تخمک گذاری و شیوه های جدید درمان نازایی را در این امر دخیل می دانند. از طرفی حاملگی های دو یا چندقلو با عوارض مادری و جنینی بالاتری همراه بوده، لذا بررسی و توجه به این موارد از ضرورت خاص برخوردار می باشد. تحقیق حاضر جهت بررسی حاملگی های چندقلو و عوارض آن در مقایسه با تک قلویی در مدت یک سال در بیمارستان امام رضا (ع) مشهد انجام شد. جهت مقایسه دو گروه 120 نفری از زایمانهای تک قلو و چندقلو انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. بر اساس نتایج به دست آمده حاملگی های چندقلو به دنبال درمان های نازایی افزایش داشت (خصوصا تحریک تخمک گذاری). بیشتر مادران چندقلو اول زا بودند که می تواند به علت افزایش درمانهای نازایی باشد. کلیه عوارض مادری و جنینی در چندقلو ها بیشتر از تک قلوها مشاهده شد. شایع ترین عارضه زایمان زودرس با فراوانی 78.3% بود. با توجه به عوارض شایع تر مادری و جنینی در چندقلوها توجهات دقیق تر دوران حاملگی و اعزام و ارجاع بیشتر این دسته از افراد به مراکز مجهزتر در نقاط مختلف کشور توصیه می شود.

فوریتهای پزشکی، به عنوان یکی از مهم ترین جنبه های درمان با اقدامات سریع و صحیح، در نجات جان بیماران ارزش فراوان و غیر قابل انکار دارد. ارتقای کیفیت ارایه خدمات نیاز به شناخت صحیح از وضعیت موجود و بررسی معضلات این بخشها دارد و ضمنا یکی از مهمترین شاخص های سودمند در این زمینه، میزان رضامندی مراجعه کنندگان از خدمات ارایه شده است.این بررسی مقطعی، با هدف ارزیابی و تعیین میزان رضامندی مراجعه کنندگان به بخش فوریتهای پزشکی بیمارستانهای وابسته به دانشکده علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی گناباد، بر روی 301 نفر از مراجعین که به علل مختلف به خدمات درمانی فوری نیاز داشتند انجام شد اطلاعات انجام شده در دو بخش مشخصات دموگرافیک و میزان رضامندی از جنبه های مختلف خدمات ارایه شده توسط پرسشنامه، جمع آوری شده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت: نتایج بدست آمده از مجموع مراجعین 72.4% مربوط به بخش اورژانس 22 بهمن و 27.6% مربوط به اورژانس بیمارستان 15 خرداد بودند که 68.7% آنان برای اولین بار به خاطر مشکل فعلی مراجعه می کردند. همچنین 63.8% آنها متاهل بوده که دارای سطوح تحصیلی متفاوت از بیسواد تا تحصیلات عالی و با وضعیتهای متفاوتی از نظر نوع بیمه بودند.به طور کلی نتایج میزان رضامندی مراجعین به این مرکز، 78% می باشد که در برخی موارد از نوسان قابل توجهی برخوردار بود. بیشترین میزان رضایت به سرعت ارایه خدمات، توجه و مهارت پزشکان و پرستاران و کمترین آن به ترتیب به هزینه های دریافت شده، طرز برخورد نگهبان، وضعیت بهداشتی و امکانات رفاهی بیماران، دسترسی به دارو و تجهیزات مربوط می شد. همچنین بین میزان رضامندی، با توجه به سرنوشت نهایی بیماران و وضعیت بیمه آنان اختلاف معنی داری وجود داشت. اگر چه میزان رضامندی نسبتا زیاد حاکی از کیفیت قابل قبول خدمات ارایه شده می باشد. اما متاسفانه، کمبود منابع مالی، امکانات جانبی و رفاهی لازم که در اختیار بیماران و همراه آنان قرار نمی گیرد و همچنین برخی برخوردهای غیر صبورانه احتمالی از جانب کادر خدماتی و نگهبانان مراکز، به ویژه عدم پوشش صحیح بیمه های درمانی و بالابودن هزینه های دریافتی از مهمترین موارد عدم رضامندی مراجعین می باشد که ضرورت توجه رسیدگی بیشتر در خدمات رسانی به مراجعین، توسط مسوولین و مدیران محترم مراکز پیشنهاد می شود.

چند سالی است که بحث هیپنوتیزم به عنوان یک پدیده جدید در بین دانشجویان و محافل دانشگاهی و حتی با آب و تاب بیشتر در بین عامه مردم رواج یافته است و هر کس عقیده و نظری ابراز می کند و در این اظهار نظرها بسیاری از مطالب غیر واقعی و غیر علمی و تحریف شده به چشم می خورد، این موضوع ابهامات بسیار برای اذهان دانش پژوهان و افراد علاقمند و کنجکاو ایجاد کرده است که: واقعا هیپنوتیزم چیست؟ کاربرد آن در چه زمینه ای و میزان تاثیر آن چقدر است؟ و سوال اساسی تر برای عده ای از آنها که ساده اندیش نیستند این است که آیا اصلا پدیده ای به این نام که اساس و پایه علمی داشته باشد، وجود دارد یا نوعی عوام فریبی است و اگر پدیده ای است علمی ماهیت آن چیست؟از طرفی عده ای از افراد با مقدمه چینی و اغراق گویی، هیپنوتیزم را چنین معرفی کرده اند که گویا درمان هر دردی و کلید حل هر مشکلی است. چه بسا که از این راه دست به سو استفاده ها و سودجویی هایی هم زده اند. به طوریکه با این اقدامات به اعتبار و ارزش این پدیده علمی نیز آسیب رسانده اند.هدف از ارایه این مبحث تا آنجا که بضاعت علمی و تجربیات عینی ما اجازه دهد رفع ابهامات از این پدیده شگرف با بیان ماهیت و میزان کاربرد آن در پزشکی است. بنابراین سعی ما بر این است تا در این مجموعه مطالبی را گرد آوریم که عاری از هر گونه اغراق در مورد این پدیده باشد و مواردی را گزارش نماییم که محدودیتهای این روش را بعنوان یک روش درمانی مانند همه روش های دیگر (حتی جراحی) به روشنی بیان نماید و مصداقی باشد بر این حقیقت که استفاده از این پدیده و ابزار باید توسط کسانی صورت گیرد که آشنایی کامل به مکانیسم های روانی و کارکردی مغز داشته باشند.

ابوبکر محمدبن زکریای رازی دانشمند، پزشک، فیلسوف و نابغه در تمام علوم، حدود هزار و اندی سال پیش در شهر ری متولد شد، وی ایرانی است و مقالات، کتابها و آثار زیادی از خود در تمام زمینه ها به جای گذاشته است و تاثیر زیادی را بر علوم، خصوصا علوم پزشکی گذاشته است. علم فوریتهای پزشکی (پزشکی اورژانس) امروز مدیون دیروز او است و این موضوع را دانشمندان ایرانی و غیر ایرانی شهادت داده و بسیار نقل کرده اند.کتاب بری الساعه می تواند به عنوان درمان (طب) اورژانس بیان شود. طب اورژانس توسط رازی یکی از برجسته ترین پزشکان و دانشمندان ایرانی بیش از هزار سال پیش نوشته شده است. این کتاب حدود سی بیماری مختلف را بر می شمارد که به گفته رازی از موارد اورژانس به شمار می روند که سریعا باید درمان شوند. اولین بار رازی از طب اورژانس به عنوان یک شاخه بالینی مستقل و مهم پزشکی برای معاصرانش نام برد. این علم توسط او معرفی و پایه گذاری شد و خود آن را تدریس نمود و به عنوان یک حرفه تخصصی در علوم پزشکی به کار گرفت. پس بدون تردید باید او را به عنوان پیشکسوت واقعی طب اورژانس نام برد. علاوه بر این وی اولین کسی بود که مواد شیمیایی را برای مطالعه بیمارانش به کار برد و تشخیص افتراقی در پزشکی بالینی را معرفی نمود. جای خوشبختی و امیدواری است که شروع این کار به عنوان یکی از مهمترین ریشه های علم مدرن به دانشمندان و محققان ما بر می گردد، که این دانشمندان و محققان خود از پایه گذاران و ادامه دهندگان علم بوده اند، و همچنین آوازه دانشمندان ما در دوره های مختلف عصر حاضر به گوش می رسد. تشخیص، تحلیل و ارزیابی این اساس و منبع، منجر به یافت سر نخ ها، محرکها و انگیزه هایی برای تلاش علمی بیشتر می شود.

حرمت خود، اساسی ترین عامل تحول مطلوب در شخصیت فرد می باشد. این پژوهش از نوع پیمایشی است و متکی بر پرسشنامه استاندارد «آیزنک» می باشد. محققین قصد دارند ارتباط بین یادگیری مهارت شنا و سطح حرمت خود فراگیران را مورد ارزیابی قرار دهند.افراد مورد مطالعه بانوان 12 تا 30 ساله مشهدی می باشند که برای فراگیری مهارت شنا به استخر آموزشی سعدآباد مشهد مراجعه کرده اند. افراد مورد مطالعه از طریق پرسشنامه «آیزنک» در دو مرحله مورد ارزیابی قرار گرفته اند، مرحله اول قبل از ارایه متغیر مستقل، مرحله دوم پس از ارایه متغیر مستقل فراگرفتن مهارت شنا.برای آزمون، مهمترین فرضیه پژوهش از آزمون "Pair.T-test" استفاده کرده ایم که با توجه به P<0.05 می توان ادعا نمود که فراگیری مهارت شنا باعث افزایش سطح حرمت خود در بانوان می شود.همچنین در مقایسه تغییر سطح حرمت، خود قبل و بعد از فراگیری مهارت شنا در دو گروه سنی پایین و بالای 18 سال نتایج آزمون "T-test" نشان داد که تغییر سطح حرمت خود قبل و بعد از فراگیری مهارت شنا در دو گروه یاد شده تفاوت ندارد (P>0.05). برای مقایسه تغییر سطح حرمت خود، قبل و بعد از فراگیری مهارت شنا، در سه گروه تحصیلی، راهنمایی، دبیرستان و دارای تحصیلات عالی از آزمون «آنالیز واریانس» یک طرفه ناقص استفاده کردیم که با توجه به P>0.05 نمی توان ادعا نمود که سطح حرمت خود در سه گروه تحصیلی یاد شده قبل و بعد از فراگیری مهارت شنا، تفاوت معنی داری داشته باشد.در خاتمه می توان ادعا کرد که در بانوان 12 تا 30 ساله مشهدی بدون در نظر گرفتن رده سنی و مقطع تحصیلی، مهارت شنا همواره باعث افزایش سطح حرمت خود آنان می شود. لذا توجه بیشتر به امر شنا در تمام گروههای سنی برای افزایش حرمت خود و به تبع آن کاهش اضطراب، محافظت از آسیب پذیری، افزایش قدرت تصمیم گیری، خلاقیت و تامین بهداشت روانی توصیه می شود.

شکستگی ران به عنوان یکی از شکستگی های شایع در جنس مذکر بیشتر رخ می دهد و روش درمانی آن بر حسب میزان جابجایی و سن بیمار متفاوت است.در بررسی انجام شده در بیمارستان سوانح شهید کامیاب مشهد روی 163 بیمار با شکستگی ران در حد سنی 12-6 سال که 51 مورد با روش جراحی (Open reduction internal fixation) و 112 مورد با روش غیرجراحی (Close reduction by traction & spica cast) درمان شده اند، این نتایج به دست آمده است:طول مدت بستری در بیمارستان: در روش جراحی حدود پنج روز و غیر جراحی حدود شانزده روز.زمان راه افتادن (Ambulation): در روش جراحی پس از هفت روز و غیر جراحی پس از 45 روز از زمان شکستگی.عفونت: در روش جراحی دو مورد (4%) و غیر جراحی شش مورد (5.3%) که در تمام موارد عفونت سطحی بوده است.بد جوش خوردن (Malunion): در روش جراحی موجود نبود و غیر جراحی هفت مورد (6.25%).محدودیت حرکت هیپ و زانو: در هیچ کدام گزارش نشده است.عوارض عصبی: عروقی و بیهوشی در هیچ کدام گزارش نشده است.هزینه درمان: در هر دو روش مساوی بوده است.به هر حال علی رغم نتایج بدست آمده در این مطالعه و با توجه به ویژگیهای خاص بیماران در این گروه سنی و نیز تفاوت در نوع شکستگی ها، بررسی بیشتر توصیه می شود.

این پژوهش یک مطالعه توصیفی – تحلیلی است که به منظور بررسی میزان خود مراقبتی بیماران، پس از عمل جراحی «کاتاراکت» انجام گرفته است، در این مطالعه 55 بیمار مراجعه کننده به یکی از درمانگاههای چشم شهر تهران، که بین یک هفته تا سه ماه از عمل جراحی کاتاراکت آن ها می گذشت، انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه می باشد که از طریق مصاحبه با بیماران تکمیل گردید، سوالات شامل نحوه خود مراقبتی در مورد فعالیتهای روزانه زندگی و نحوه محافظت از چشم عمل شده، می باشد، پس از جمع آوری اطلاعات در طی شش ماه تجزیه و تحلیل در مورد میزان خود مراقبتی، نشان داد که 54.5 درصد بیماران در مورد فعالیتهای روزانه زندگی نحوه خود مراقبتی آن ها خوب (مطلوب) و 31 درصد در حد متوسط و 14.4 درصد بیماران در حد ضعیف یا (نامطلوب) بوده است و در مورد نحوه محافظت از چشم عمل شده، 10.8 درصد بیماران در حد خوب (مطلوب) بودند و 68.4 درصد بیماران در حد متوسط و 19.8 درصد بیماران نحوه محافظت از چشم آنان ضعیف (نامطلوب) بود. آزمون آماری «کای دو» با P>0.076 بین سن، سطح تحصیلات و سایر متغیرهای مربوط به اطلاعات مربوط به شناخت بیماران با نحوه خود مراقبتی آن ها رابطه معنی داری نشان نداد. پیشنهاد می شود به منظور ایجاد خود مراقبتی مطلوب در بیماران تحت عمل جراحی چشم، دوره های آموزش منظم و پیگیر برای بیماران ارایه گردد.

تغذیه عامل حیاتی دوران بارداری است که از یک سو بر سلامت و تندرستی مادر و جنین و از سوی دیگر بر نتیجه بارداری موثر است. تغذیه کافی و صحیح دوران بارداری علاوه بر تامین رشد کافی و ایجاد ذخایر غذایی در جنین، باعث تشکیل ذخایر معدنی در بدن مادر می شود.تحقیقات بسیاری نشان داده است که سو تغذیه مادران باردار، موجب افزایش مرگ و میر و عوارض بارداری خواهد شد و همچنین ممکن است رشد جنین متوقف شده و باعث کاهش وزن تولد و یا زایمان زودرس شود. بنابراین تغذیه دوران بارداری از اهمیت خاصی برخوردار است.به منظور کسب میزان آگاهی کارکنان مراکز بهداشتی درمانی گناباد در مورد تغذیه دوران بارداری این مطالعه توصیفی – تحلیلی و از نوع مقطعی در سال 1380 انجام شد. نمونه های پژوهش 51 نفر از کارکنان مراکز بهداشتی درمانی شهر گناباد بودند که به روش تصادفی ساده انتخاب گردیدند ابزار گردآوری داده ها در این بررسی پرسشنامه بود و تجزیه و تحلیل اطلاعات توسط آزمونهای آماری توصیفی و آزمون کای دو صورت گرفت.میزان آگاهی به شکل 5-0 ضعیف، 10-5 متوسط و 15-10 خوب تعیین گردید.نتایج این بررسی نشان داد که بین میزان آگاهی و شغل کارکنان بهداشتی – درمانی، اختلاف معنی داری وجود ندارد، اما بین میزان آگاهی و تحصیلات فرد اختلاف معنی داری وجود داشت همچنین نتایج تحقیق نشان داد که میزان آگاهی با افزایش تحصیلات فرد افزایش یافت. نتایج این تحقیق به طور کل نشان داد که آگاهی کارکنان بهداشتی – درمانی شهر گناباد در سطح متوسط می باشد، بنابراین توصیه می شود تا کلاسهای آموزشی و نیز آموزش حین خدمت، برای پرسنل بهداشتی – درمانی، به ویژه افرادی که با خانمهای باردار ارتباط دارند، گذاشته شود.

افسردگی از جمله شایعترین اختلالات روانی است و به عنوان یک مشکل بهداشتی جهانی در تمامی فرهنگها خودنمایی می کند. تعداد معدودی از افراد هستند که افسردگی را در طول مدت زندگیشان تجربه نمی کنند. بدون شک افسردگی در جامعه باعث اختلال در سلامت و پیشرفت جامعه و عواقب ناشی از آن خواهد شد. دانشجویان رشته های پرستاری، مامایی و تکنسین اطاق عمل که هر کدام به نحوی، درگیر حفظ سلامت جسمی و روانی افراد جامعه هستند و درعین حال خود، مستعد ابتلا به افسردگی می باشند و لذا با تشخیص به موقع و زود هنگام، این اختلال در دانشجویان، فرصتی برای پیشگیری اولیه و یا جلوگیری از پیشرفت و وخامت آن و در نهایت تامین بهداشت روانی برای آنان و جامعه فراهم می گردد. پژوهش حاضر یک تحقیق توصیفی، بوده و جامعه مورد پژوهش عبارتند از: دانشجویان دانشکده پرستاری و مامایی زنجان که در این پژوهش کلیه دانشجویان دانشکده مورد بررسی قرار گرفته اند. محیط پژوهش هم دانشکده پرستاری و مامایی زنجان می باشد. ابزار گردآوری داده ها، شامل پرسشنامه ای در دو بخش بود که در قسمت اول خصوصیات فردی و اطلاعات مربوط به شناخت افراد و در قسمت دوم بیست و یک سوال مربوط به سنجش میزان افسردگی (تست افسردگی بک) (2) مورد پرسش قرار گرفتند. یافته های پژوهش نشان دادند که از 148 دانشجوی مورد پژوهش 48.6% افراد دچار افسردگی با درجات مختلفی بودند (خفیف یا شدید) و 26.3% دانشجویان دچار افسردگی بالینی بودند (یعنی نمره تست «بک» آن ها از 18 به بالا بود و در اینجا موارد کمی افسرده هم در زمره افراد طبیعی لحاظ شده اند). شیوع افسردگی بالینی در خصوص دانشجویان رشته پرستاری 23.4%، در مورد دانشجویان رشته تکنسین اطاق عمل 43.4% و در خصوص دانشجویان رشته کاردانی مامایی 21.4% بود. آزمون آماری «کای دو» بین افسردگی افراد و ترم تحصیلی، تعداد خواهر و برادران، وجود بیماری عمده جسمی و یا روحی در خودشان، وجود مشکل عمده روحی در اعضای خانواده و همچنین وقوع اتفاقات مهم استرس زا، در طول سال گذشته، ارتباط معنی داری نشان داد.