در کلانشهری چون تهران بدلیل وجود گروه های شهری مختلف، منبعث از قومیت های گوناگون، پدیده تضاد فرهنگی در انواع نهادهای اجتماعی به چشم می خورد. این تضاد و گسست فرهنگی درنهادی چون خانواده نمود بیشتری دارد. با این شرایط، هم درمیان خانواده هایی که درطبقه ایی یکسانی از نظر اقتصادی قرار دارند و همچنین در درون خود خانواده ها، بعلت عدم تطابق در فرهنگ ها و نبود وفاق هنجاری برای دستیابی به هدفی مشخص، ابزارهایی متفاوت و گاها نامشروع توسط اعضا انتخاب می شوند. از این منظر مهمترین نمود چنین وضعیتی رواج محرومیت، بدبینی، بی اعتمادی و ناخشنودی، از عناصر اصلی شکل دهنده آنومی می باشد. باتوجه به اینکه موضوع پیرامون بررسی آنومی در میان خانواده شهری می باشد، تمرکز بروی این مساله که چه عواملی باعث بوجود آمدن آنومی در خانواده شده و این آنومی چه تاثیری روی بافت و خانواده شهری گذاشته است، زمینه بسیار مهمی در حل مسائل اجتماعی و فرهنگی دراین کلانشهر محسوب می شود. مورد مطالعه شهر تهران می باشد که پژوهش حاضر به این نتیجه رسیده آنومی در بین خانواده ها براثر برخوردها و تضادهای فرهنگی جامعه چندقومیتی و نبود وفاق هنجاری در درون خانواده ها بوجود آمده است.