محققان سکوت سازمانی را خودداری کارکنان از بیان صادقانه در جریان امور سازمان باوجود تمایل به تغییر امور می دانند و دو عامل ترس مدیریت از بازخوردهای منفی از سوی کارمندان و برداشت کارکنان از عقاید پیچیده مدیریت درباره آن ها را از عوامل به وجود آورنده آن می دانند. مقاله حاضر باهدف شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر سکوت سازمانی در ستاد وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح با استفاده از رویکرد مدل سازی ساختاری تفسیری (ISM) به رشته تحریر درآمده است و تلاش می کند به این پرسش اصلی که چه عواملی بر سکوت سازمانی موثرند و اولویت بندی آن ها چگونه است، پاسخ دهد. این پژوهش با روش توصیفی- پیمایشی صورت گرفته و جامعه آماری آن به صورت هدفمند انتخاب شده است. برای جمع آوری اطلاعات از یک پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد که پایایی آن توسط نرم افزار SPSS، 0.995 محاسبه و از آنجائی که داده ها نرمال بودند، برای تجزیه و تحلیل آن ها از تحلیل عاملی تائیدی با استفاده از نرم افزار LISREL بهره جویی شده است. عمده ترین نتایج پژوهش به این قرار است: عوامل مدیریتی، فرهنگی، سازمانی، گروهی، شخصیتی، امنیت شغلی، فرصت های ارتباطی، عوامل انگیزشی و اختلافات سنتی، جنسیتی و... بر سکوت سازمانی موثرند و بر اساس مدل سازی ساختاری تفسیری عوامل فرهنگی به عنوان پایه ای ترین عامل بر سکوت سازمانی شناخت شد.