مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی بابل
سال:1390 | دوره:14 | شماره:2 (پی در پی 65) |تعداد مقالات:16

سابقه و هدف: تمرین استقامتی باعث کاهش استرس اکسایشی و نیز افزایش نوروتروفین مغز می شود، از آنجائیکه توجه کمتری به بررسی حفاظت عصبی ناشی از فعالیت بدنی پس از القای استات سرب شده است، لذا این مطالعه به منظور بررسی اثر 8 هفته تمرین استقامتی بر میزان فاکتور نروتروفیک مشتق از مغز و مالون دی آلدهید قشر مغز موش های در معرض استات سرب انجام شد.مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، 40 سر موش صحرایی نر 50 روزه نژاد ویستار با میانگین وزنی 3.79±250 گرم بطور تصادفی به 4 گروه پایه، کنترل، تمرین+ سرب و سرب تقسیم بندی شدند. برنامه تمرینی شامل 8 هفته دویدن روی نوارگردان (با سرعت 22-15 متر بر دقیقه و مدت 64-25 دقیقه) بود. گروه های تمرینی و سرب 20 mg/kg استات سرب و گروه کنترل نیز 30 mg/kg حلال اتیل اولئات را به مدت 8 هفته به صورت داخل صفاقی دریافت کردند. سطوح فاکتور نروتروفیک مشتق از مغز و مالون دی آلدهید قشر مغز به ترتیب با روش های الایزا و تیو باربیوتوریک اسید تعیین شدند.یافته ها: استات سرب تغییر قابل توجهی در مقادیر فاکتور نروتروفیک مشتق از مغز در گروه سرب نسبت به گروه کنترل ایجاد نکرد (به ترتیب 1.26±1.93 در برابر 1.13±(ng/mg protein 1.78، اما افزایش معنی دار مقادیر مالون دی آلدهید در گروه سرب نسبت به گروه کنترل مشاهده شد (به ترتیب 0.07±0.61 در برابر 0.05±0.31  (nmol/mg protein(به ترتیب  p=0.994و  .(p=0.000در مقابل، تمرین هوازی موجب معکوس شدن این روند شد، به طوری که باعث افزایش غیرمعنی دار فاکتور نروتروفیک مشتق از مغز (به ترتیب 1.39±2.98 در برابر 1.26±1.93  (ng/mg proteinو کاهش معنی دار مالون دی آلدهید (به ترتیب 0.04±0.5 در برابر  (nmol/mg protein 0.61±0.07قشر مغز در گروه تمرینی نسبت به گروه سرب شد (به ترتیب  p=0.207و  .(p=0.048نتیجه گیری: بر اساس این نتایج اگرچه تمرین استقامتی باعث افزایش معنی دار فاکتور نروتروفیک مشتق از مغز نشده است اما می تواند با پیشگیری از کاهش آن در اثر مسمومیت با سرب و نیز بهبود روند اکسیدانتی/ آنتی اکسیدانتی موجب تقویت ساختار دفاعی مغز علیه آلاینده های محیطی شود.

سابقه و هدف: بنفشه معطرگونه Viola odorata از گیاهان دارویی مهمی است که در درمان برونشیت های حاد، سرماخوردگی و التهاب دستگاه گوارش بکار می رود. امروزه به علت گسترش مقاومت میکروبی در برابر آنتی بیوتیکها توجه بیشتری به فعالیت ضدمیکروبی گیاهان دارویی می شود. این مطالعه به منظور بررسی تاثیر دمای محیط بر فعالیت ضدباکتریایی عصاره آبی اندام های مختلف گونه Viola odorata در مراحل مختلف رشد گیاه انجام شد.مواد و روشها: در این مطالعه تجربی- آزمایشگاهی گیاه پس از کاشت در سه تیمار دمایی 10 و 20 و 30 درجه سانتی گراد جمع آوری شد. عصاره گیری با روش پرکولاسیون انجام شد و اثر ضدباکتریایی آنها بر روی 3 باکتری پاتوژن شامل استافیلوکوکوس اورئوس، اشرشیاکلای، سودوموناس آئروژینوزا، با استفاده از دو روش دیسک دیفیوزن و دیامترودایلوشن جهت تعیین MIC (کمترین غلظت مهارکنندگی رشد) مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: عصاره آبی گیاه روی هر سه باکتری مورد بررسی اثر داشت به طوری که بیشترین اثر را روی باکتری استافیلوکوکوس اورئوس (با غلظت 1 میکروگرم بر میلی لیتر) و کمترین اثر را روی سودوموناس آئروژینوزا (با غلظت 8 میکروگرم بر میلی لیتر) داشته است. در بررسی فعالیت ضدباکتریایی اندام ها دیده شد که تیمار سرما اثر موثرتری را نسبت به تیمار دمایی گرما و شاهد (20 درجه سانتیگراد) دارا بوده (با غلظت 2 میکروگرم بر میلی لیتر) و با رشد گیاه فعالیت ضدباکتریایی در دو اندام برگ و ریشه کاهش یافته ولی در مرحله گلدهی در اندام گل فعالیت ضدباکتریایی (با غلظت  0.5میکروگرم بر میلی لیتر) افزایش می یابد. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که عصاره آبی اندام های این گیاه، در دو تیمار دمایی مختلف بر روی هر سه باکتری مورد بررسی اثرات ضدباکتریایی متفاوتی دارند، بنابراین می توان با ایجاد شرایط بهینه رشد و استفاده از اندام های مختلف، مواد موثره بیشتری را از این گیاهان دارویی برداشت نمود.

سابقه و هدف: استفاده از مکمل های گیاهی اثرگذار بر عملکرد ورزشی در مقایسه با مکمل های صناعی مورد توجه بسیاری از محققین تغذیه ورزشی، می باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثر تعاملی تمرین استقامتی و عصاره الکلی خام مگنولیا بر سطوح اینترلوکین شش و ده، گلوکز و گلیکوژن کبدی در موش های صحرایی نر می باشد.مواد و روشها: این مطالعه تجربی بر روی 21 سر موش صحرایی نر 8-6 هفته ای که به طور تصادفی به 3 گروه کنترل سالین، تمرین سالین و تمرین مگنولیا تقسیم شده بودند، انجام گردید. گروه های تمرینی به مدت 8 هفته (60 دقیقه در روز، 5 روز در هفته، 25 متر در دقیقه، با شیب صفر در صد درجه) بر روی نوار گردان به تمرین پرداختند. عصاره مگنولیا و سالین در حجمی مساوی (2 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) از ابتدای هفته دوم به مدت 4 هفته (5 روز در هفته) به هر سه گروه خورانده شد. مقادیر اینترلوکین شش و ده با روش الایزا و گلوکز و گلیکوژن به روش رنگ سنجی اندازه گیری و در سه گروه مورد مقایسه قرار گرفت. یافته ها: اینترلوکین ده در گروههای تمرین کرده (1.57±19.23 پیکوگرم در میلی لیتر در مقابل 3.05±25.04 پیکوگرم در میلی لیتر) به طور معنی داری پایین تر بود (p=0.0001) در حالی که اینترلوکین شش فقط در تمرین کرده- سالین (48±208.43 پیکوگرم به میلی لیتر) افزایش معنی داری نسبت به گروه کنترل (23.08±151.29 پیکوگرم در میلی لیتر) نشان داد ( .(p=0.04سطح گلوکز (24.64±75.14 میلی گرم در دسی لیتر در مقابل 15.07±87.29 میلی گرم در دسی لیتر) و گلیکوژن کبد (0.6±3.74 میلی گرم هر گرم بافت کبد در مقابل 0.51±4.67 میلی گرم در گرم بافت کبد) در گروه تمرین کرده- سالین به طور معنی داری پایین تر بود (بترتیب  p=0.114و .(p=0.024نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که مگنولیا با بهبود گلیکوژن کبد توانسته از افزایش سطح اینترلوکین شش ناشی از تمرین جلوگیری نماید.

سابقه و هدف: سرطان پستان شایع ترین سرطان در زنان جهان است و یک سوم از زنان سرطانی به این نوع سرطان مبتلا هستند. یکی از مهمترین ژنهای سرکوبکر تومور درگیر در سرطان پستان، ژن p53 می باشد. تحقیقات نشان می دهد پلی مورفیسم G به C در کدون 72 از ژن p53 با افزایش خطر ابتلا به سرطان های زیادی ارتباط دارد و شاید بتوان این پلی مورفیسم را به عنوان مارکر استعداد به سرطان پستان در نظر گرفت. لذا این مطالعه به منظور بررسی ارتباط پلی مورفیسم آرژنین / پرولین کدون 72 ژن P53 با خطر ابتلا به سرطان پستان در زنان انجام شد. مواد و روشها: این مطالعه مورد- شاهدی بر روی 126 بیمار مبتلا به سرطان پستان (از نوع مهاجم و درجا) مراجعه کننده به بیمارستانهای شهر تبریز و همچنین 99 نفر سالم (کنترل) انجام شد. نمونه خون محیطی تهیه و استخراجDNA  به روش پروتیئناز K انجام شد و ژنوتیپ های مختلف کدون 72 از ژنp53 ، با استفاده از واکنش زنجیره ای پلیمر از ARMS (PCR) و توالی یابی مستقیم DNA تعیین و مورد مقایسه قرار گرفت.یافته ها: در گروه کنترل توزیع ژنوتیپی پلی مورفیسم ژن P53 برای ژنوتیپ هایArg/Arg ، Arg/Pro، Pro/Pro، به ترتیب 30.3%، 50.5%، 19.2% بود. توزیع ژنوتیپ در گروه های سرطانی نیز به ترتیب 44.4%، 34.9% و 20.6%، بود. تفاوت معنی داری بین توزیع ژنوتیپ Arg/Arg و Arg/Pro در گروه کنترل و سرطانی دیده شد ((p<0.05.نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که پلی مورفیسم کدون 72 ژن  P53یک عامل مستعدکننده برای ابتلا به سرطان پستان می باشد، ولی برای تعیین نقش این پلی مورفیسم در رشد سرطان پستان مطالعات بیشتری لازم است.

سابقه و هدف: بومادران در طب سنتی گیاه شناخته شده ای است که علاوه بر خاصیت ضدتشنج و نیروزایی برای درمان افزایش ضربان قلب، احساس گرفتگی و درد در ناحیه قلب کاربرد دارد. گزارشاتی از اثرات آنتی هایپرتانسیو و هایپوتانسیو بومادران نیز ارائه شده است. این مطالعه به منظور بررسی اثر گشادکننده رگی عصاره آبی الکلی بومادران بر آئورت ایزوله موش صحرایی انجام شد. مواد و روشها: این مطالعه مداخله ای بر روی 42 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با وزن 250-200 گرم که بطور تصادفی به 6 گروه تقسیم گردیدند، انجام شد. در گروههای اول و دوم اثر غلظتهای تجمعی عصاره (25 mg/ml، 5، (1 بر انقباض ناشی از فنیل افرین در رگ سالم و در رگی که اندوتلیوم آن توسط مالش یک میله فلزی به سطح داخلی، تخریب شده بود، بررسی گردید، در گروههای سوم و چهارم اثر غلظت‎ های تجمعی عصاره بر انقباض ناشی از کلرور پتاسیم در رگ سالم و در رگی که اندوتلیوم آن تخریب شده بود، بررسی گردید، در گروههای پنجم و ششم اثر عصاره (5 mg/ml) بر انقباض ناشی از فنیل افرین و کلرور پتاسیم در حضور مقادیر تجمعی کلسیم با استفاده از بساط بافت ایزوله بررسی شد. یافته ها: عصاره انقباض ناشی از فنیل افرین در غلظت های (mg/ml 25 و 5 و 1) در رگ سالم را به ترتیب میزان 8%، 47% (p<0.001)، 45% ( (p<0.001و در رگی که اندوتلیوم آن تخریب شده بود به میزان 16% ((p<0.05، %56 (p<0.001) و 54% ( (p<0.001به ترتیب در غلظتهای1mg/ml ، 5 و 25 کاهش داد. عصاره انقباض ناشی از کلرور پتاسیم در رگ سالم را به میزان 18% ((p<0.01، %57 (p<0.001)، %57 (p<0.001) و در رگی که اندوتلیوم آن تخریب شده بود به میزان 2.5%، 47% (p<0.001)، %54.5 (p<0.001) به ترتیب در غلظتهای1 mg/ml ،  5و 25 کاهش داد. عصاره انقباض ناشی از فنیل افرین را به میزان 7% ((p<0.001، %12 (p<0.001)، %22 (p<0.001) و 31.5% ( (p<0.001و انقباض ناشی از کلرور پتاسیم را به میزان 5.5% ((p<0.01، %9.3 ((p<0.001، %19 (p<0.001)، %74 (p<0.001) به ترتیب در حضور مقادیر تجمعی کلسیم از 5-10 تا 2-10 مهار کرد. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که عصاره بومادران دارای اثر شل کنندگی غیروابسته به اندوتلیوم بر روی عضله صاف عروق است، بخش مهمی از این اثر احتمالا از طریق مهار جریان ورودی کلسیمی از طریق کانالهای کلسیمی وابسته به گیرنده و نیز کانالهای کلسیمی وابسته به ولتاژ در سلولهای عضله صاف رگ اعمال میگردد.

سابقه و هدف: سرطان کولورکتال یکی از مهمترین علل مرگ و میر و ناتوانی در جهان است. فقدان عملکرد پروتئین P53 و P21 (WAF1) یکی از مهمترین مکانیسم های تنظیمی دخیل در روند تشکیل سرطان کولورکتال و موثر در پیش آگهی و مقاومت درمانی می باشد. این مطالعه به منظور تعیین فراوانی بیان پروتئین P53 و P21 و ارتباط آن ها با شاخص های پاتولوژیک سرطان کولورکتال انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه تحلیلی بر روی 70 نمونه بافت تومور بیماران مبتلا به آدنوکارسینوم کولورکتال شهرستان زاهدان که از سال 1389-1382 تحت کولکتومی قرار گرفته بودند، انجام شد. برش های بافتی برای تعیین وضعیت پروتئینP53 ، P21 به روش ایمونوهیستوشیمیایی رنگ شده و مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: فراوانی بیان پروتئینP53 ، 37 مورد (52.9%) و فراوانی بیان پروتئین P21، 33 مورد (47.1%) بود. بیان بیش از حد پروتئین P53 با شاخص های پاتولوژیک سرطان رابطه ای نداشت. بین بیان پروتئین P21 و درجه تمایز ارتباط معنی داری وجود داشت (p=0.02) به عبارتی بیان این پروتئین در شرایطی با تمایز بهتر با فراوانی بیشتری همراه بود.نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که جهش ژن  P53نقش مهمی در پیشرفت آدنوکارسینوم کولورکتال دارد و تئوری بیان عمده پروتئین P21 در مسیر غیر وابسته به P53، نقش این پروتئین را در سرطان کولورکتال قوت می بخشد.

سابقه و هدف: ریفلاکس وزیکویورترال اولیه یک بیماری ارثی است که پس از تولد در حضور عفونت ادراری شانس آسیب کلیه و اسکار را افزایش میدهد. طی سالهای اخیر، احتمال ایجاد آسیب کلیه، قبل از تولد و بدون بروز عفونت ادراری نیز مطرح شده است. لذا این مطالعه به منظور بررسی حضور اسکار و آسیب برگشت ناپذیر کلیه در نوزادان با سابقه هیدرونفروز مادرزادی و ریفلاکس وزیکویورترال انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه مقطعی بر روی 59 نوزاد با سابقه هیدرونفروز مادرزادی انجام شد. پس از تایید وجود هیدرونفروز بعد از تولد و منفی بودن کشت ادرار، (voiding cystourethrography) VCUG انجام شد و در صورت وجود ریفلاکس وزیکویورترال برای ارزیابی آسیب کلیه (کاهش جذب ماده رادیواکتیو)، از اسکن (Dimercaptosuccinic Acid) DMSA استفاده گردید. آسیب کلیه از درجه I-V مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: این مطالعه از 59 نوزاد با سابقه هیدرونفروز مادرزادی و ریفلاکس وزیکویورترال، 39 کودک (66.1%) پسر و بقیه دختر بودند. از 116 واحد کلیه مورد بررسی در 95 واحد ریفلاکس وجود داشت که 51 واحد (53.7%) دارای اسکار بود. در 39 واحد (62%) دارای ریفلاکس در پسران و 12 واحد (370.5%) در دختران اسکار مشاهده گردید ((p<0.05 همچنین، هیچکدام از واحدهای کلیه با درجه I ریفلاکس، اسکار نداشتند. میزان آسیب کلیه به ترتیب در درجات II-V نیز 37.5%، 42.1%، 48.1% و 88.5% بوده است ((p<0.05.نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که میزان اسکار در جنس مذکر و در درجات بالای ریفلاکس بیشتر می باشد. بنابراین تشخیص زود هنگام این بیماری و انجام اقدامات لازم جهت جلوگیری از ایجاد عفونت ادراری و اسکار جدید در سنین بعدی از اهمیت خاصی برخوردار می باشد.

سابقه و هدف: شواهد بیانگر رابطه بین ویژگی های شخصیت و بیماری های روان- تنی از جمله سندرم روده تحریک پذیر می باشد. در طول سال های اخیر در یک رویکرد روانی فیزیولوژیکی به شخصیت شامل سیستم فعال سازی رفتاری و سیستم بازداری رفتاری، رابطه بین اختلالات روانپزشکی و روان تنی و این دو سیستم مورد توجه قرار گرفته است. این مطالعه به منظور مقایسه فعالیت سیستم های مغزی/ رفتاری افراد مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر و افراد سالم انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه مورد شاهدی بر روی 80 بیمار با تشخیص قطعی سندرم روده تحریک پذیر مراجعه کننده به دو کلینیک گوارش در شهر اصفهان و 80 فرد سالم که از نظر متغیرهای دموگرافیک با گروه مورد همسان شدند، انجام گردید. هر دو گروه پرسشنامه روانشناختی نظام های مغزی/ رفتاری کارور و وایت را تکمیل کردند. سپس دو گروه از نظر فعالیت سیستم های مغزی – رفتاری مورد مقایسه قرار گرفتند.یافته ها: نمرات سیستم مهار کننده رفتاری در گروه بیمار (0.329±22.34) به طور معنی داری بالاتر از گروه کنترل (0.329±20.98) بود ( p=0.004و  .(F=8.419هیچ تفاوت معنی داری بین دو گروه در نمرات سیستم فعال کننده رفتاری وجود نداشت (p=0.63 و (F=0.234.نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که فعالیت سیستم مهارکننده در بیماران با سندرم روده تحریک پذیر افزایش دارد که بیانگر حساسیت بالای این بیماران به تنبیه و تهدید می باشد. این افزایش حساسیت می تواند موجب کاهش تجربه لذت و افزایش تجربه عواطف منفی شود.

سابقه و هدف: آلرژنهای هوائی از جمله علل تشدیدکننده کهیر مزمن می باشند. تست پوستی پریک یک تست مناسب برای اثبات واکنش فوری می باشد. هدف از این مطالعه بررسی شیوع تست پوستی مثبت به آلرژنهای هوایی در بیماران دارای کهیر مزمن می باشد.مواد و روشها: این مطالعه مقطعی طی سه سال بر روی در بیماران دارای کهیر مزمن انجام شد. پس از شرح حال و معاینه بالینی بیماران تحت آزمایش CBC ،diff، ESR، آزمایش مدفوع، تست تیروئید، کمپلمان، IgE، ANA، ادرار ساده و آنزیم های کبدی (AST, ALT) قرار گرفتند. آلرژن هوایی شامل دو نوع هیره یا مایت ،(Dermatophagoides Farinae-Dermatophagoides pteronyssinus) تیموتی (Timothy)، برمودا(Bermuda) ، توسکا (Alder)، زبان گنجشک (Ash)، چمن ترکیبی (Grass mixed)، سوسک (Cockroach)، آلترناریا(Alternaria) ، آسپرژیلوس(Aspergillus) ، پر (Feather)، گزنه (Nettle)، درخت افرا (Maple) و Pigweed،  Russian Thistleبا کنترل مثبت و منفی بر روی ساعد بیماران انجام شد و نتیجه آن مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: از 78 بیمار مورد مطالعه، 23 نفر مذکر (30%) و 55 نفر مونث (70%) بودند. سن بیماران از 50-7 سال متغیر بود، میانگین سن 11.27±30.43 سال بود. تعداد 12 نفر (15%) به 9 نوع آلرژنهای هوایی مثبت بودند که 8 نفر از آنها مذکر (10%) و 4 نفر مونث (5%) بودند. از بین آلرژنهای مثبت 9 مورد از 25 مورد مربوط به مایت پترینوسینوس (36%) و 9 مورد مربوط به مایت فارینا (36%) بود.نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که انواع هیره یا مایت ها در کهیر مزمن شایعتر می باشند.

سابقه و هدف: سندرم روده تحریک پذیر از اختلالات بسیار شایع دستگاه گوارش می باشد که به عنوان یک اختلال روان- تنی مورد توجه قرار گرفته است. شخصیت تیپ D که با دو ویژگی کلی عواطف منفی و بازداری اجتماعی مشخص می شود در اتیولوژی برخی بیماریهای روان-تنی مطرح بوده است. معهذا، نقش آن در شدت علائم سندرم روده تحریک پذیر هنوز ناشناخته مانده است. این مطالعه به منظور بررسی ارتباط بین عواطف منفی و شدت علائم سندرم روده تحریک پذیر انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه مقطعی بر روی 194 بیمار با تشخیص قطعی سندرم روده تحریک پذیر از بیمارانی که از زمستان 1387 تا تابستان 1388 به درمانگاه روان تنی مرکز پزشکی نور اصفهان مراجعه نمودند، انجام شد. با استفاده از مقیاس شخصیتی تیپ D بیماران به دو گروه با تیپ شخصیت D (79 بیمار) و بدون تیپ شخصیت D (115 بیمار) تقسیم شدند. داده ها با استفاده از مقیاس شخصیت تیپ D و مقیاس شدت علائم سندرم روده تحریک پذیر جمع آوری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: یافته ها نشان داد که 40.7% بیماران دارای شخصیت تیپ D بودند. گرچه در تحلیل کواریانس تفاوت معنی داری در شدت سندرم روده تحریک پذیر ( F=1.39و  (p=0.24بین دو گروه بیماران با تیپ شخصیتی D و فاقد تیپ شخصیتی D مشاهده نشد. اما تحلیل رگرسیون نشان داد عواطف منفی ( β=4.03و (p=0.006 بعنوان یکی از ابعاد شخصیت D و طول مدت درمان ( β=0.428و (p=0.038 شدت علائم سندرم روده تحریک پذیر را بطور معنی داری پیش بینی می کند.نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که تیپ شخصیتی D به عنوان یک عامل روانشناختی در شدت علائم سندرم روده تحریک پذیر تاثیر ندارد اما احتمالا عواطف منفی به عنوان یکی از ابعاد شخصیت تیپ D در شدت علائم سندرم روده تحریک پذیر نقش دارد.

سابقه و هدف: پیوند کلیه درمان انتخابی در بیماران با نارسایی مزمن کلیه می باشد و نتایج درمانی آن در مراکز مختلف، متفاوت می باشد لذا این مطالعه با هدف بررسی نتایج اولیه پیوند کلیه در مرکز پیوند کلیه بیمارستان شهید بهشتی بابل انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه تحلیل بقا بر روی نتایج 200 مورد اول پیوند کلیه که در طی 5 سال متوالی انجام شد، صورت گرفته است. اطلاعات لازم نظیر سن، جنس، بقای 1، 2 و 3 ساله (بقای کوتاه مدت) کلیه پیوندی و افراد دریافت کننده پیوند، عوارض جراحی و نفرولوژی و کراتینین افراد در سالهای اول، دوم و سوم بعد از پیوند، جمع آوری و مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: میانگین سن بیماران دریافت کننده پیوند 15.1±39.34 سال بود 116 نفر (58%) از افراد مورد مطالعه مرد بودند. بقای 1، 2 و 3 ساله کلیه پیوندی بترتیب 98.86%، 97.3% و 97.3% و بقای 1، 2 و 3 ساله افراد پیوند شده بترتیب 96.63%، 96.63%، 93.12% بود. درمان پس زدگی حاد کلینیکی بدون اثبات پاتولوژیک در 19 نفر (9.5%) ایجاد شد که 16 نفر به درمان جواب دادند. نکروز حاد توبولر با تشخیص بالینی و کاهش تدریجی کراتینین در 13% از بیماران مشاهده گردید. عارضه جراحی در 3.5% ایجاد شد که به درمان جواب دادند. کراتینین بالای 2 در پایان سال اول در 0.5% مشاهده گردید.نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که بقای کوتاه مدت کلیه پیوندی افراد دریافت کننده در حد قابل قبولی قرار دارد.

سابقه و هدف: بیضه ها یک محل نادر متاستاز سرطان پروستات می باشند که معمولا بصورت اتوپسی ها یا بصورت تصادفی بعد از درمان ارکیدکتومی یافت می شوند. پیش آگهی برای بیماران خیلی بد است. بطور کلی، برای بیماران ارکیدکتومی دوطرفه انجام می شود. هدف از این گزارش معرفی یک مورد متاستاز بیضه از کارسینومای پروستات می باشد.گزارش مورد: بیمار آقای 75 ساله ای است که با علایم پروستاتیسم مراجعه نمود. در آزمایشات اولیه آنتی ژن سطحی پروستات بالا بود. برای بیمار تقاضای بیوپسی و اسکن هسته ای شد. پاتولوژی انفیلتراسیون مولتی فوکال آدنوکارسینومای پروستات همچنین ضریب گلیسون 9=5+4 مطرح شده است، در ضمن ستون فقرات بیمار نیز درگیر بود. بیمار کاندید ارکیدکتومی دوطرفه شد و ده جلسه رادیاسیون برای ستون فقرات تقاضا گردید. وضعیت پاتولوژی و مطالعه ایمنو هیستو کیمیکال بیضه ها کارسینوما را مطرح کرده است. در حال حاضر سپتوم های مربوط به دردهای استخوانی بیمار کاهش یافته و PSA=68 ng/ml به PSA=6 ng/ml رسیده است.نتیجه گیری: با توجه به مورد گزارش شده، در بیماران با کارسینومای پروستات ارزیابی دقیق با انجام معاینات بالینی و بررسی پاتولوژی بافت بیضه و بیومارکرهای ضروری به نظر می رسد.