مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
سال:1391 | دوره:36 | شماره:3 (پیاپی 82) |تعداد مقالات:10

مقدمه: آنالیز سفالومتری در ارتودنسی بر پایه مقایسه بخش های مختلف کرانیوفاسیال نسبت به پلن های رفرنس می باشد. یکی از این پلن ها، پلن افقی فرانکفورت (FH) است که می تواند بر اساس دو نقطه پوریون آناتومیک و ماشینی رسم شود. هدف از این مطالعه تعیین و مقایسه زاویه بین پلن فرانکفورت آناتومیک و افق واقعی با زاویه بین پلن فرانکفورت ماشینی و افق واقعی بود.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی، 50 لترال سفالوگرام دیجیتال از بیماران کلاس یک ارتودنسی بالای 14 سال، در حالت Natural Head Position تهیه و توسط نرم افزار (Version 2.6.22) Onyx Ceph و بر اساس آنالیز Viazis تریس شدند تا صحت کلاس I بودن آنها تایید شود. برای هر بیمار دو پلن FH با دو پوریون آناتومیک و ماشینی رسم گردید. اختلاف زاویه هر یک از پلن های مذکور با پلن افق واقعی بررسی شدند و در نهایت داده ها توسط آنالیز آماری t زوجی با یکدیگر مقایسه شدند. سطح معنی داری برابر 0.05 در نظر گرفته شد.یافته ها: پلن فرانکفورت ماشینی و پلن فرانکفورت آناتومیک به ترتیب با میزان میانگین 5.66o- و 1.58o- اختلاف معنی داری با افق واقعی داشتند (.(P<0.001نتیجه گیری: برای انجام ارزیابی های سفالومتریک در بیماران ارتودنسی در صورت استفاده از پلن فرانکفورت، بهتر است از پوریون آناتومیک استفاده شود چرا که اختلاف پلن فرانکفورت آناتومیک با افق واقعی به طور معنی داری کمتر از اختلاف پلن فرانکفورت ماشینی با افق واقعی بود.

مقدمه: استحکام شکست پایین سرامیک ها از مهمترین معایب رستوریشن های تمام سرامیک است. هدف از مطالعه حاضر ارزیابی اثر دو فاکتور درجه تقارب و تغییر ضخامت کوپینگ ناشی از آن بر استحکام شکست روکش های تمام سرامیک بود.مواد و روش ها: در این مطالعه آزمایشگاهی، 30 کور برنجی به شکل کرون هایی به ارتفاع 5.5 mm و عرض قاعده6.4mm  و ضخامت مارجین 1.2mm در دو گروه، 10 کور با شولدر 90 درجه و تقارب 6 درجه و 20 کور با شولدر 90 درجه و تقارب 12 درجه تهیه شد. با کمک ایندکس های مخصوص، 20 کور آکریلی 0.6mm بر روی دای ها به شرح زیر ساخته شد، 10 کور به ضخامت 0.6mm با تیپر 10،6o کور به ضخامت0.6mm  با تیپر 12o. با استفاده از ایندکس با تیپر 6o و دای های باقیمانده با تیپر 10،12o کور آکریلی به ضخامت معادل 0.6 mm به علاوه ضخامت ناشی از تفاوت زاویه تراش از 6 درجه به 12 درجه ساخته شد. کورها با پرسلن کور IPS e.max ریخته شدند و با استفاده از ایندکس دیگری به شکل سیلندرهایی با دیواره موازی ونیر شدند. کرون ها با سمان رزینی دوگانه سخت شونده Panavia F2 روی دای های برنجی سمان شدند. نمونه ها قبل از بارگذاری به مدت 24 ساعت در آب 37 درجه قرار گرفته و سپس در Universal Testing Machine با گوی به قطر 4mm ابتدا تحت نیروی اولیه 20N و سپس نیروی فشاری تا حد شکست قرار گرفتند. میزان نیرو در زمان شکست بر حسب نیوتن ثبت شد. داده ها با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه بررسی گردید.یافته ها: میانگین نیروی شکست در تقارب 6 درجه با ضخامت1951.40،0.6mm  نیوتن و در تقارب 12 درجه با ضخامت   2798.46 ،0.6mmنیوتن بود. از طرفی میانگین نیروی شکست در ضخامت کوپینگ 0.6mm، به علاوه ضخامت ناشی از تفاوت زاویه تراش از 6 درجه به 12 درجه با تقارب 12 درجه، 3151.05 نیوتن بود. نتایج نشان داد که تفاوت آماری بین استحکام شکست در دو ضخامت کوپینگ وجود ندارد ولی بین دو درجه تقارب تفاوت قابل توجهی وجود داشت و استحکام در تقارب 12 درجه به طور قابل توجه بیشتر از 6 درجه بود (P<0.05).نتیجه گیری: ضخامت کوپینگ بر روی استحکام شکست کرون تمام سرامیک تاثیری نداشت اما با افزایش درجه تقارب استحکام شکست به طور قابل توجهی افزایش یافت.

مقدمه: آملوبلاستوما، تومور خوش خیم اپی تلیالی با رفتار تهاجی بالینی نسبت به ادنتوژنیک کراتوسیست و کیست فولیکولار است. هدف مطالعه حاضر تعیین و ارزیابی ویژگی های هیستومورفومتری عروق خونی در نواحی مجاور و دور از اپی تلیوم ادنتوژنیک و آرایش آن ها بر رفتار تهاجمی بالینی ضایعات فوق بود.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی، 45 بلوک پارافینه از ضایعات ادنتوژنیک مذکور انتخاب شد و رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی با نشانگر CD34 انجام شد. از 3 فیلد میکروسکوپی در هر اسلاید که دارای تراکم عروق خونی بیشتر بود، در نواحی مجاور و دور از اپی تلیوم ادنتوژنیک توسط دوربین متصل به میکروسکوپ با بزرگنمایی 40 برابر، عکسبرداری شد، سپس با نرم افزار Plus2 Motic متصل به میکروسکوپ، قطر داخلی، خارجی، سطح مقطع و ضخامت دیواره عروق خونی تعیین گردید. همچنین آرایش عروق خونی در ضایعات مذکور تعیین و نتایج با آنالیز آماری ANOVA, t-test, Multiple Comparison Test تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: قطر خارجی، قطر داخلی، سطح مقطع عروق خونی در نواحی دور از اپی تلیوم ادنتوژنیک به ترتیب درآملوبلاستوما بیشتر از کراتوسیست (P<0.001) و کیست فولیکولار (P=0.001) بود؛ اما در ضخامت دیواره عروق خونی در نواحی دور از اپی تلیوم ادنتوژنیک در سه ضایعه فوق اختلاف آماری معنی داری دیده نشد (P=0.05). اختلاف آماری معنی داری در ارتباط با قطر خارجی (P=0.8)، داخلی (P=0.8)، سطح مقطع (P=0.6) و ضخامت دیواره عروق خونی (P=0.4) در نواحی مجاور اپی تلیوم ادنتوژنیک در سه ضایعه فوق مشاهده نشد. آرایش عروق خونی در آملوبلاستوما Circumferential و در کراتوسیست و کیست فولیکولار، Directional بود.نتیجه گیری: به نظر می رسد که ویژگی های مورفومتری عروق خونی (قطر داخلی، خارجی و سطح مقطع) در نواحی دور از اپی تلیوم ادنتوژنیک و نوع آرایش عروق خونی بر رفتار تهاجمی بالینی آملوبلاستوما نسبت به کراتوسیست و کیست فولیکولار موثر باشد.

مقدمه: ارزشیابی شیوه های آموزشی در رشته های مختلف علوم پزشکی، به دلیل نقش مهم آن در تربیت نیروهای متخصص حرفه ای، از حساسیت ویژه و بالایی برخوردار است. رشته دندانپزشکی نیز یکی از شاخه های مهم علوم پزشکی است که نیازمند کسب مهارت های علمی و حرفه ای بالاست. یکی از شیوه های عملی جهت ارزیابی کیفیت آموزش های بالینی در رشته دندانپزشکی، بررسی نظرات و دیدگاه های دانشجویان این رشته به عنوان مخاطبان اصلی این آموزش ها می باشد. لذا این مطالعه به منظور تعیین دیدگاه دانشجویان دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد درباره نحوه آموزش و ارزشیابی واحدهای بالینی، در سال 1388 انجام شد.مواد و روش ها: این پژوهش، مطالعه ای توصیفی-تحلیلی و مقطعی بوده و نمونه پژوهش، دانشجویان سال های چهارم، پنجم و ششم دانشکده دندانپزشکی مشهد در سال 1388 بود. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه و شیوه گردآوری آن به صورت میدانی بود. پس از طراحی پرسشنامه، روایی و پایایی آن مورد تایید قرار گرفت. پس از جمع آوری پرسشنامه ها، نتایج در قالب آمار توصیفی، جمع بندی شده و در قالب جداولی ارائه شد. نمرات به دست آمده در بخش های مختلف با آزمون کروسکال والیس با یکدیگر مقایسه شد. (a=0.05)یافته ها: یافته های تحقیق، نشان داد که دیدگاه دانشجویان، در اغلب حیطه های آموزشی، عملکرد اساتید بالینی، امکانات و تجهیزات محیط بالینی، ارزشیابی بالینی، ارزیابی فعالیت دانشجو توسط اساتید، همکاری پرسنل پرستاری، اهداف آموزشی بخش و غیره، مثبت بود ولی کمبودهایی نیز در این زمینه، خصوصا در مورد نحوه انتخاب واحد دانشجویان، نظارت اساتید بر نحوه کار دانشجویان و زمان حضور اساتید در تعدادی از بخش ها وجود داشت. نتایج نشانگر این بود که از نظر دانشجویان آموزش و ارزشیابی در بخش های مختلف با یکدیگر تفاوت معنی دار نداشت.نتیجه گیری: با توجه به نتایج فوق، بازنگری در فعالیت های آموزشی مسوولان دانشکده، بررسی مجدد کوریکولوم آموزشی، فراهم کردن تجهیزات و وسائل لازم در محیط بالینی، پیشنهاد می گردد.

مقدمه: استفاده از سمان های موقت برای سمان کردن پروتزهای متکی بر ایمپلنت، مزیت سهولت قابلیت بازیابی را داراست. بعضی از این سمان ها دارای گیر بیشتر و بعضی دارای گیر ضعیف تری می باشند. بنابراین انتخاب سمان موقت در نگهداری این مزیت (دسترسی مجدد) حائز اهمیت است. هدف از این مطالعه، مقایسه تاثیر سه نوع سمان موقت بر میزان گیر روکش های سمان شونده بر اباتمنت های یک قطعه ای با دو طول مختلف بود.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی-ازمایشگاهی 20 عدد آنالوگ ایمپلنت DIO با استفاده از سرویور درون بلوک های تهیه شده از آکریل خودسخت شونده قرار داده شدند. بلوک ها به دو گروه 10 تایی تقسیم شدند. در یک گروه اباتمنت های یک قطعه ای به قطر 3.5 و ارتفاع 5.5 میلی متر و در گروه دیگر قطر 3.5 و ارتفاع 7 میلی متر، به آنالوگ های ایمپلنت با تورک 30 نیوتن سانتی متر متصل گردیدند. بعد از ساخت کوپینگ برای هر اباتمنت سمان های موقت تمپ باند، دایکال و تمپ باند کلیر برای اتصال کوپینگ به اباتمنت مربوط به کار رفتند. تمام نمونه ها قبل از آزمایش، در رطوبت 100% و دمای 37 درجه سانتی گراد برای مدت 48 ساعت نگهداری شدند. کوپینگ ها با سرعت 0.5 سانتی متر در دقیقه با استفاده از دستگاه یونیورسال تستینگ از روی اباتمنت ها کشیده شدند و میزان گیر به نیوتن ثبت گردید. داده ها با استفاده از آزمون واریانس دوطرفه ارزیابی گردیدند.یافته ها: میزان گیر دایکال (138.6 نیوتن) به طور معنی داری از تمپ باند کلیر (67.3 نیوتن) و تمپ باند (30.3 نیوتن) بیشتر بود (P<0.001). همچنین برای هر نوع سمان، میزان گیر به طور معنی داری در اباتمنت با ارتفاع 7 میلی متر در مقایسه با اباتمنت دارای ارتفاع 5.5 میلی متر بیشتر بود (P=0.006).نتیجه گیری: جهت سمان روکش به اباتمنت ها، بهتر است زمانی که دسترسی مجدد آسان تر به پروتزهای ثابت سمان شونده مورد نیاز است از سمان تمپ باند و زمانی که گیر بیشتر مورد نیاز است از دایکال استفاده شود.

مقدمه: معمول ترین موادی که جهت ترمیم و بازسازی دندان های شیری در دندانپزشکی کودکان به کار رفته است، شامل کامپوزیت رزین ها، گلاس آینومرها، آمالگام و کرون های استنلس استیل می باشد. هدف از این مطالعه بررسی میزان ریزنشت Core max II (نوعی کامپازیت رزین) در ترمیم دندان های مولر شیری پالپوتومی شده بود.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی-آزمایشگاهی 30 عدد دندان مولر شیری کشیده شده انتخاب شدند. بعد از تمیز کردن، دندان ها پالپوتومی شدند و حفرات توسط لایه ای از زینک فسفات به عنوان لاینر پوشیده شدند. سپس حفرات MOD به عرض دو سوم بعد باکولینگوالی از راس کاسپ ها، در حالی که کف باکس در ناحیه CEJ بود، تهیه شدند. دندان ها به دو گروه پانزده تایی تقسیم شدند. دندان ها در گروه A با آمالگام و در گروه B با Core max II ترمیم شدند. هر دو گروه به مدت 2 روز در دستگاه دهان مصنوعی به مدت یک هفته در انکوباتور قرار گرفتند. آپکس دندان ها با موم بسته شدند و به جز قسمت ترمیم شده و یک میلیمتر ورای آن با دو لایه و ارنیش پوشانده شدند. نمونه ها در یک نوع ماده رنگی با نام فوشین بازی 20% غوطه ور شدند. ریشه دندان ها از CEJ 3 mm قطع شدند و دندان ها در اپوکسی رزین تا 1 mm زیر CEJ مانت شدند. بعد از 24 ساعت همه نمونه ها به صورت مزیو دیستالی برش داده شدند. نمونه ها توسط استرئومیکروسکوپ برای بررسی میزان ریزنشت بررسی شدند. برای تحلیل نتایج از آزمون Mann-Whitney u test استفاده گردید.یافته ها: شدت نفوذ رنگ در دندان های ترمیم شده بدون ریزنشت در گروه A و B با هم برابر بودند. این دو ماده ترمیمی، در موارد ریزنشت تا نصف ضخامت دیواره جینجیوالی و همچنین ریزنشت تا تمام ضخامت دیواره جینجیوالی تفاوتی اندکی نشان دادند. شدت نفوذ رنگ در دندان های ترمیم شده وقتی ریزنشت در دیواره اگزیالی منتشر شده بود، در گروه A و B با هم برابر بودند. تفاوت بین میزان ریز نشت در آمالگام وCore max II  معنی دار نبود (P<0.05).نتیجه گیری: پس از انجام مطالعات آزمایشگاهی و کلینیکی بیشتر بر روی سایر خواص Core max II، به علت ریزنشت پایین قابل مقایسه آن با آمالگام، این ماده به عنوان ترمیم مناسبی جهت دندان های مولر شیری پالپوتومی شده می تواند به کار برده شود.

مقدمه: سایش خمیردندان ها یکی از موارد مهم جهت انتخاب آنها توسط دندانپزشکان می باشد و تولیدکنندگان سعی دارند با ارائه هرچه بهتر محصولات استاندارد این مهم را فراهم کنند. هدف از این تحقیق بررسی سایش مینا توسط 12 نوع خمیردندان شامل داروگر 3، نسیم معمولی، کرست 7، ضدحاسیت کرست، سیگنال سفیدکننده، صحت، پونه سه رنگ، پاوه، پونه سفیدکننده، 3D وایت کرست، سنسوداین ارجینال، ضدحساسیت پونه بود.مواد و روش ها: در این پژوهش آزمایشگاهی، چند تا نمونه های دندانی جمع آوری شده بعد از برش، در آکریل مدفون شدند و سطح مینای آنها پالیش شد تا صاف شوند. نمونه ها به شش گروه دوازده تایی تقسیم شدند. سپس پروفایل سطحی اولیه آنها با دستگاه پروفیلومتر اندازه گیری شد. جهت مسواک زدن، نمونه ها در دستگاه سایش V8 cross brushing قرار گرفتند و بعد از شستن و خشک کردن نمونه ها، پروفایل سطحی ثانویه آنها با دستگاه پروفیلومتر اندازه گیری شد. اختلاف اعداد به دست آمده قبل و بعد از سایش نشان دهنده میزان سایش خمیردندان ها بود. نتایج توسط آزمون ONE WAY ANOVA مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.یافته ها: این مطالعه نشان داد از حیث شاخص سایش، اثر نوع خمیردندان معنی دار نبود. با بررسی میزان سایش ناشی از 12 نوع خمیردندان، بیشترین سایش در خمیردندان ضدحساسیت کرست و کمترین سایش در خمیردندان ضدحساسیت پونه مشاهده گردید. سایش در خمیردندان های سفید کننده پونه، داروگر، کرست 7، پاوه، پونه، سنسوداین،3D  وایت کرست، سیگنال، صحت، نسیم به ترتیب از بیشترین به کمترین در حد فاصل این مقادیر سایش بود.نتیجه گیری: با توجه به یافته های مطالعه حاضر، تفاوت معنی داری میان سایش مینایی خمیردندان های مصرفی در ایران با یکدیگر وجود نداشت.

مقدمه: سیل آپیکالی مناسب نقش مهمی در موفقیت درمان کانال ریشه دارد. شایع ترین علت شکست درمان ریشه را فقدان سیل آپیکالی مناسب دانسته اند. هدف این مطالعه مقایسه سیل آپیکالی سه نوع کانال سیلر AH26،AHPlus  و Tubliseal با هم و با گروه های کنترل منفی و مثبت به روشDye Penetration  در شرایط آزمایشگاهی بود.مواد و روش ها: تعداد 110 عدد دندان کشیده شده سانترال بالای انسان که پس از کشیده شدن در محلول فرمالین 10% قرار گرفت، به مدت یک ساعت در محلول هیپوکلریت سدیم 5.25% نگهداری شدند، سپس دندان ها به صورت تصادفی در سه گروه 30 تایی و دو گروه کنترل منفی و مثبت تقسیم شدند که پس از دبریدمان سطوح خارجی و قطع تاج از ناحیه CEJ، کانال ها با تکنیک Step back آماده سازی و سپس بوسیله گوتاپرکا و سه نوع سیلر AH26،AHPlus  و Tubliseal به روش تراکم جانبی پر شدند. در گروه کنترل مثبت کانال ها پس از آماده سازی با گوتا پرکا و بدون سیلر پر شدند و در گروه کنترل منفی کانال ها آماده سازی ولی پر نشدند. 2mm کرونالی کانال ها با آمالگام پر شد و گروه کنترل منفی با دو لایه لاک ناخن و یک لایه موم چسب پوشانده شد و تمام دندان هابه مدت 72 ساعت درون انکوباتور قرار گرفتند. سطح خارجی سایر دندان ها نیز به جز در ناحیه 2mm آپیکال با دو لایه لاک ناخن و یک لایه موم چسب پوشانده شد و همراه با India Ink سانتریفوژ شد و سپس به مدت 72 ساعت درون جوهر غوطه ور گردیدند. سپس دندان ها برش طولی داده شدند و مقدار نفوذ رنگ در زیر استریو میکروسکوپ، اندازه گیری شد. داده هاتوسط نرم افزار آماری SPSS با ویرایش 15 و آزمون آماری ANOVA و پس آزمون Tukey آنالیز شدند.یافته ها: میانگین میزان نفوذ رنگ در گروه آزمایشی Tubliseal به طور معنی داری بیش از این میزان در گروه های آزمایش AH26 و AHPlus بود؛ در حالی که اختلاف مشاهده شده بین گروه های AH26 و AHPlus از نظر آماری معنی دار نبود (P<0.001).نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که اگرچه AHPlus بهتر از AH26 است، اما این دو سیلر از نظر خاصیت سیل آپیکالی تفاوت آماری معنی داری را نشان ندادند، البته قدرت سیل آنها نسبت به سیلر Tubliseal به صورت معنی داری بیشتر بود.