فیزیولوژی و تکوین جانوری (علوم زیستی)
سال:1397 | دوره:11 | شماره:2 (پیاپی 41) |تعداد مقالات:8

زمینه وهدف: اسیدهای آلی و معدنی با تاثیر بر برخی ویژگی های خاک مانند pHو هدایت الکتریکی و یا با تغییر انحلال پذیری برخی ترکیبات جامد خاک، می توانند روی تولیدمثل و رشد موجودات زنده خاک تاثیرگذار باشند. کاربرد این اسیدها در خاک های آهکی ایران به عنوان اصلاح کننده رایج است. هدفاز این پژوهش بررسی تاثیر کاربرد اسیدهای آلی و معدنی بر فیزیولوژی رشد و تولید مثل کرم خاکی، ریزجانوران و جامعه میکروبی در خاک های آهکی بود. روش کار: این آزمایش روی یک خاک آهکی زراعی در ظرف های مخصوص در قالب طرح کاملاً تصادفی در 10 تیمار و 3 تکرار انجام شد. اسید سیتریک، اسید استیک، اسید اگزالیک با غلظت 5 و 10میلی مولار، مخلوط سه اسید آلی هرکدام با غلظت 33/3 میلی مولار، اسید سولفوریک و اسید فسفریک هرکدام با غلظت 5 میلی مولار استفاده شد. ظروف محتوی 1 کیلوگرم خاک به مدت 20 روز در دمای اتاق قرار گرفتند. در پایان تعداد ریزجانوران خاک و جمعیت جامعه میکروبی در هر تیمار شمارش شدند. برای بررسی رشد و تولید مثل کرم خاکی یک آزمایش جداگانه طراحی گردید. به مخلوط خاک و کود گاوی تازه، تیمارهای فوق اعمال شده و با کرم خاکی تلقیح و 56 روز در دمای اتاق قرار گرفت. در پایان تعداد کل کرم های نوزاد، کرم های بالغ، کوکون های تولید شده و وزن کل کرم ها اندازه گیری شد. یافته ها: کاربرد اسیدها باعث کاهش pHو افزایش هدایت الکتریکی در خاک ها شد. اسید فسفریک و اسید سیتریک موجب افزایش تعداد کوکون های کرم خاکی و سایر اسیدها باعث کاهش تعداد آن ها گردیدند. اسید سیتریک موجب افزایش تعداد کرم نوزاد شد ولی سایر تیمارها تعداد نوزادان را کاهش دادند. اسید فسفریک تعداد کرم های بالغ را کاهش داد اما وزن آن ها را بیشتر نمود. در سایر تیمارها تعداد و وزن کرم های خاکی کاهش یافت. کاربرد اسیدهای آلی و معدنی موجب کاهش تولید مثل نماتدها، آمیب ها، تاژکداران و مژکداران شد. جمعیت باکتری ها و قارچ های خاک در همه اسیدها به جز اسید سولفوریک منجر به افزایش جمعیت باکتری های خاک شد. نتیجهگیری: نتایج به دست آمده نشان داد که اسیدهای آلی و معدنی با کاهش pHخاک و افزایش انحلال کانیها و یا عمل به عنوان یک ماده غذایی و یا مهارکننده رشد بر جمعیت کرمهای خاکی، ریزجانوران و جامعه میکروبی خاک تاثیرگذار هستند که این تاثیر بسته به نوع اسیدها و غلظت آن ها متفاوت بود.

زمینه و هدف: ماهی شیربت یکی از گونه های با ارزش اقتصادی از ماهیان بومی استان خوزستان می باشدهدف از این مطالعه مقایسه تأثیر آنالوگ عصاره هیپوفیز و هورمون LHRHa2به روش سه مرحله ای، با عصاره هیپوفیز به روش دو مرحله ای بر شاخص های بافتی، تولیدمثلی و هورمون های استروژن، پروژسترن و تستوسترون مولدین نر و ماده این گونه می باشد. روش کار: به این منظور 50 قطعه ماهی مولد شیربت در 4 تیمار(40 قطعه به روش سه مرحله ای و 10 قطعه به روش دو مرحله ای) مورد مطالعه قرار گرفتند. تیمار شاهد mg/kg4 عصاره هیپوفیز، تیمار اول mg/kg4 هیپوفیز وµ g/kg LHRHa23، تیمار دوم mg/kg4هیپوفیز وµ g/kg LHRHa27 و تیمار سوم mg/kg4هیپوفیز وµ g/kg LHRHa210دریافت نمودند. از مولدین صید شده قبل و بعد از تزریق خون گیری به روش الایزا، هورمون های تستوسترون، پروژسترون و 17-بتا استرادیول سرم خون، اندازه گیری شده. سپس با انجام تخم کشی دستی(مالشی) مولدین نر و ماده میزان جواب دهی ثبت گردید. پس از 24 ساعت ماهی ها کالبد شکافی شده وضعیت ظاهری گنادها و وزن گنادها و کبد آن ها جهت تعیین تغییرات ماکروسکوپی و شاخص های گنادوسوماتیک و هپاتوسوماتیک اندازه گیری گردید. یافته ها: نتایج در 4 تیمار نشان داد که میزان هورمون های استروئیدی(E2, P, T)، درصد جواب دهی و شاخص گنادوسوماتیک و هپاتوسوماتیک مولدین ماده در تیمار دوم(تزریق سه مرحله ای) با مقادیر 3/02/5، 05/044/0و 04/09/2 نانوگرم در میلی لیتر90%، 28% و %5/3 دارای افزایش معنی داری نسبت به تزریق دو مرحله ای و سایر تیمارها دارد(05/0p) و نتیجه مشابهی در مولدین نر به دست آمد. تغییر مورفولوژیک در گنادها مشاهده نگردید و در همه تیمارها بیضه و تخمدان بالغ بودند. نتیجه گیری: روش تزریق سه مرحله ای و دوز ترکیبی به کار رفته در تیمار دوم روش و غلظت مناسب تری نسبت به عصاره هیپوفیز جهت القائ مولدین نر، تولید اسپرم، القائ مولدین ماده و تولید تخمک با کیفیت بالاتر می باشد.

زمینه و هدف: موکوس و ترکیبات آن اولین خط دفاعی در برابر پاتوژن ها ویکی از بخش های مهم سیستم ایمنی درماهیان است. این تحقیق به منظور بررسی اثر پروبیوتیک Pediococcus acidilacticiو پودر قارچAgaricus bisporusجیره غذایی بر شاخص های ایمنی موکوس و هیستومورفولوژی روده در بچه ماهی کپور معمولی(Cyprinus carpio) انجام گرفت. روش کار: بعد از 2هفته سازگاری بچه ماهیان با میانگین وزنی 6900619گرم با شرایط آزمایشگاه، تعداد 180قطعه، در 12تانک فایبرگلاس با تراکم 15قطعه در هر تانک توزیع گردید. سپس در قالب طرح کاملاً تصادفی به مدت 2ماه با 4جیره آزمایشی شامل جیره تجاری(گروه شاهد) و به ترتیب غذای تجاری مکمل شده به P. acidilacticiبه میزان CFU/g10790(تیمار1)، غذای حاوی Agaricus bisporusبه میزان 10گرم برکیلوگرم(تیمار2) و غذای تجاری حاوی ترکیبی ازP. acidilacticiبه میزان CFU/g10790و پودر قارچ به مقدار 10گرم برکیلوگرم(تیمار3)پرورش داده شدنددر پایان دوره آزمایش، سنجش آنزیم لیزوزیم به روش کدورت سنجی و با استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتر و ایمونوگلوبولین کل از طریق سنجش میزان پروتئین سرم قبل و بعد از افزودن پلی اتیلن گلایکول به نمونه محاسبه گردید، هم چنین آزمایشات هیستومورفولوژی روده به روش بافت شناسی کلاسیک و رنگ آمیزی هماتوکسیلین-ائوزین انجام شد. یافته هانتایج حاصل در پایان دوره آزمایش نشان داد که اختلاف معنی داری در ارتفاع و قطر ویلی ها وجود ندارد(05/0P). بیشترین میزان فعالیت آنزیم لیزوزیم موکوس، میزان ایمونوگلوبولین ومیزان پروتئین محلول در تیمار سین بیوتیک مشاهده شد که با گروه شاهد اختلاف معنی داری داشت(05/0>P)، ولی با سایر گروه ها اختلاف معنی دار نداشت(05/0Pنتیجه گیریبراساس نتایج میزان جیره غذایی حاوی CFU/g10790پروبیوتیک و 10گرم بر کیلوگرم پربیوتیک موجب بهبود شاخص های ایمنی موکوس می شود ولی برهیستومورفولوژی روده در کپور معمولی اثری ندارد.

زمینه و هدف: شلغم و برگ آن از زمان های قدیم به عنوان غذا و دارو مورد استفاده قرار می گرفته است. این گیاه حاوی ترکیبات متفاوتی با فعالیت های بیولوژیک مختلف است. در این مطالعه اثرات برگ شلغم بر روی غلظت سرمی پروژسترون، استروژن و گنادوتروپین ها و فولیکول های پری موردیال، اولیه، ثانویه، گراف و جسم زرد تخمدان موش صحرایی مورد بررسی قرار می گیرد. روش کار: برای انجام مطالعه از چهل و پنج سر موش صحرایی ماده بالغ 80-90 روزه از نژاد ویستار استفاده شد. موش ها به صورت تصادفی در پنج گروه نه تایی شامل گروه شاهد و کنترل که هیچ گونه عصاره دریافت نمی کردند و گروه های تجربی کم، متوسط و زیاد نیزکه به ترتیب 50، 100 و200 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره شلغم را به مدت چهارده روز از طریق دهانی دریافت می کردند، تقسیم بندی در پایان روز چهاردهم ار تمامی گروه ها نمونه خونی اخذ شده و غلظت سرمیLH, FSH، پروژسترون و استروژن اندازه گیری شدند. هم چنین با جدا کردن تخمدان تعداد فولیکول های پره آنترال، اولیه، ثانویه، گراف و جسم زرد شمارش گردید. یافته ها: اندازه گیری هورمونی نشان داد که میزان LHدر گروه های تجربی با مصرف 200، 100، 50 میلی گرم بر کیلوگرم برگ شلغم کاهش معتی داری را نشان داد(05/0p). هم چنین نتایج نشان داد که دوز 100 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره هیدروالکلی برگ شلغم باعث کاهش معنی دار استروژن و دوز 50 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره هیدروالکلی برگ شلغم باعث کاهش معنی دار میزان پروژسترون شده است(05/0p). ضمن این که عصاره هیدروالکلی برگ شلغم افزایش معنی دار تعداد فولیکول های اولیه در تخمدان داشته است(05/0pنتیجه گیری: با توجه به نتایج مشخص شد که عصاره هیدروالکلی برگ شلغم باعث کاهش معنی دار میزان LH، پروژسترون و استروژن سرم شده و بر FSHسرم بی تاثیر بود. در ضمن عصاره برگ شلغم باعث افزایش افزایش معنی دار تعداد فولیکول های اولیه در تخمدان شده است.

زمینه و هدف: بولدنون آندسیلینات یک استروئید آنابولیک است که باعث تحریک تولید پروتئین، کاهش نیازهای غذایی و افزایش بازده خوراک می شود. از طرفی، سطح بالای پروتئین جیره باعث افزایش فراهمی پروتئین و اسید های آمینه در بدن می شود. هدف از این مطالعه بررسی اثرات تزریق بولدنون آندسیلینات و سطح پروتئین جیره غذایی بر روی فراسنجه های خونی و هورمون های تیروئیدی بره های نر آمیخته رومانف-مغانی است. روش کار: این پژوهش با استفاده از 20 رأس بره نر رومانف-مغانی در قالب طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل(2×2) با 4 گروه آزمایشی و 5 تکرار(بره) در هر گروه انجام شد. عوامل اصلی در این پژوهش اثر تزریق بولدنون آندسیلینات(عدم تزریق یا تزریق 5/0 میلی گرم بولدنون به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) و سطح پروتئین جیره غذایی(12 یا 16 درصد ماده خشک) در طی مدت 75 روز بود. خون گیری نیز به صورت ماهانه طی 2 مرحله از تمامی بره ها 3 ساعت پس از مصرف خوراک از رگ گردنی، به عمل آمد. متابولیت های خونی شامل آلبومین، پروتئین کل، کلسترول، تری گلیسیرید، نیتروژن اوره ای خون، گلوکز و لیپوپروتئین با چگالی بالا(HDL) با استفاده از کیت های آزمایشگاهی(شرکت پارس آزمون، ایران) به روش اسپکتروفتومتری و هورمون های تیروئیدی شامل تری یدو تیروزین و تیروکسین(پیشتاز طب ایران) با استفاده از دستگاه الیزا(Awareness, USA) اندازه گیری شد. یافته ها: نتایج نشان داد که غلظت نیتروژن اوره ای خون در ماه اول(تزریق هورمون) تحت تأثیر عامل هورمون قرار گرفت و تزریق هورمون باعث کاهش معنی داری در غلظت نیتروژن اوره ای خون شد. غلظت پروتئین خون در پایان ماه اول(تزریق هورمون) به طور معنی داری افزایش یافت و در ماه دوم با قطع تزریق هورمون این اثر از بین رفت(05/0P). هم چنین میزان پروتئین کل سرم خون تحت تأثیر اثر متقابل هورمون با پروتئین قرار گرفت(05/0P). میزان تری گلیسیرید و کلسترول به طور معنی داری با تزریق هورمون در ماه اول تغییر کرد (05/0P). عامل پروتئین اثر معنی داری بر غلظت گلوکز خون داشت. بر اساس آزمایشات انجام شده تزریق بولدنون و سطوح پروتئین اثر معنی داری بر روی غلظت ترییدوتیروزین(T3) و تیروکسین(T4) خون نداشت. نسبت غلظت T3به T4تحت تأثیر عوامل آزمایشی قرار نگرفت (05/0Pنتیجه گیری: به طورکلی می توان نتیجه گرفت که تزریق بولدنون آندسیلینات و استفاده از سطح پروتئین جیره غذایی متابولیسم پایه پروتئین در آمیخته های رومانف-مغانی را دچار تغییر می کند و انرژی بیشتری در بافت ها صرف سنتز و انباشت پروتئین و در نهایت افزایش حجم توده ماهیچه ای می شود.

زمینه و هدف: فیستین فلاونوئیدیاست که می تواند به طورمستقیم از طریق تغذیه بر سلامت انسان تاثیر گذارباشدتاکنون اثرات این فرآورده طبیعی درجلوگیری از تکثیر و القای آپوپتوز در سلول های سرطانی مختلف گزارش شده اما اثرات آن بر سرطان کولون رده سلولی CT-29 بررسی نشده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات آپوپتوتیکی فیستین برسلول های سرطان کولونCT-29 می باشد. روش کار: سلول های سرطانی رده یCT-29 با غلظت های 25، 50، 75، 100 و 125 میکروگرم بر میلی لیترفیستین به مدت 48 ساعت تیمار شدند. میزان زیست پذیری سلول ها و غلطت مهاریIC50با آزمونMTT محاسبه گردیدجهت بررسی القای آپوپتوز در سلول هایCT-29 از روش های رنگ آمیزیDAPI و اکریدین اورنج-پروپودیوم یداید، آنالیز فلوسایتومتری انکسین 5 پروپودیوم یداید و بررسی بیان ژن هایBax, Bcl2 استفاده شد. یافته ها: یافته های حاصل از آزمون MTTنشان داد فیستین به صورت وابسته به دوز باعث مهار تکثیر سلول های َCT-29میشود. نتایج رنگ آمیزی DAPIنشان داد که فیستین منجر به تراکم وشکست هایی در کروماتین می گردد، رنگ آمیزی اکریدن اورنج-ﭘ ﺮ وﭘ ﻴ ﺪ ﻳ ﻮ م ﻳ ﺪ اﻳ ﺪ نشان دهنده افزایش درصد سلول های آپوپتوزی در سلول های تحت تیمار بود. هم چنین نتایج حاصل از بررسی هایReal Time PCR نشان داد که درحالی که بیان ژن Baxدر سلول تحت تیمار افزایش می یابد بیان ژن Bcl-2در سلول های تیماری کاهش می یابد. نتیجه گیری: بر طبق یافته های این پژوهش فیستین باعث القای آپوپتوز در سلول های سرطانی CT-29 میگردد. استفاده از این فلاونوئید می تواند به عنوان یک استراتژی امیدوارکننده در درمان سرطان کولون مورد توجه قرار گیرد.

زمینه و هدف: استفاده از آرتمیا به عنوان یک جیره غذایی مناسب برای پرورش لاروی در خیلی از گونه ها گسترده شده است. اگرچه استفاده از سیست آرتمیا در آبزی پروری ساده به نظر می رسد، اما عوامل متعددی در تخم گشایی سیست ها نقش دارند. بنابراین، هدف از این مطالعه تعیین اثر دوره های نوری مختلف بر قابلیت تخم گشایی سیست آرتمیا فرانسیسکانا می باشد. روش کار: مطالعهحاضربهبررسی دوره های نوری مختلف 48 ساعت روشنایی(48L)، 6 ساعت تاریکی و 42 ساعت روشنایی (6D: 42L)، 12 ساعت تاریکی و 36 ساعت روشنایی و(12D: 36L)، 24 ساعت تاریکی و 24 ساعت روشنایی(24D: 24L)، 36 ساعت تاریکی و 12 ساعت روشنایی(36D: 12L)، 48 ساعت تاریکی(48D) در مدت 48 ساعت انکوباسیون در سه تکرار بر درصد تخم گشایی سیست، درصد مرحله چتری و درصد سیست تخم گشایی نشده آرتمیا فرانسیسکانا پرداخته است. پس از 48 ساعت و با استفاده از نمونه برداری ازهرتکرار، 5نمونه250 میکرولیتری برداشت و داخل پتری دیش قرار داده شدند؛ تعداد ناپلی، تعداد مرحله چتری و سیست تخم گشایی نشده شمارش صورت پذیرفت. یافته ها: نتایج نشان داد بیشترین و کم ترین درصد تخم گشایی به میزان 25/4 6/72 و 26/6 4/27 درصد به ترتیب در تیمارهای 48Lو 48Dثبت شد(05/0p). پایین ترین درصد سیست تخم گشایی نشده نیز در 48Dو بالاترین درصد مرحله چتری در 36D: 12Lثبت گردید (05/0p). همچنین، بیشترین درصد مرحله چتری در تیمار 36D: 12Lو کمترین درصد مرحله چتری در تیمار 12D: 36Lبدست آمدنتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که نور مداوم بر روی عملکردتخم گشایی سیست آرتمیا فرانسیسکانا تاثیر مطلوبی خواهد گذاشت.

زمینه و هدف: مصرف محصولات تنباکو یک خطر اصلی برای ایجاد بیماری های قلبی-عروقی است. ویتامین Cهم به عنوان مؤثرترین آنتی اکسیدان محلول در آب تأثیر به سزایی در حفاظت از بدن در برابر نقص های سیستم دفاعی دارد. هدف از این مطالعه بررسی اثر حفاظتی ویتامین Cبر تخریب ناشی از مصرف عصاره آبی تنباکو بر آئورت موش های تیمار شده در راستای بهبود بیماری های قلبی می باشد. روش کار: تعداد 60 سر موش بزرگ آزمایشگاهی نژاد ویستار ضمن نگهداری مطابق با راهنمای انستیتوی ملی سلامت، در 6 گروه 10 تایی؛ کنترل(دست نخورده)، شاهد(آب مقطر)، کنترل منفی(تنباکو) و تجربی 1 و 2 و 3 مورد آزمون واقع شدند. با تهیه عصاره آبی تنباکو و محلول اسید آسکوربیک، mg/kg. bw150 عصاره آبی تنباکو به همراه صفر، 8، 10 و 15 میلی گرم بر کیلوگرم ویتامین Cبه ترتیب به گروه های کنترل منفی و تجربی 1، 2 و 3 به مدت 45 روز به صورت درون صفاقی تزریق گردید. ضمن بررسی بافت قلب و بافت آئورت، تحلیل ضخامت دیواره آئورت و اختلاف وزن بدن طی روش آنالیز واریانس یک عاملی با تکرار(ANOVA)با نرم افزار SPSS20با درجه معنی داری 05/0Pاز لحاظ آماری مورد بررسی قرار گرفت و برای مقایسه دو به دو میانگین گروه ها نیز تست های Tukeyو Duncanانجام شد. یافته ها: ضخامت دیواره آئورت؛ در گروه Tobaccoافزایش یافت ولی با مصرف مقادیر کم و متوسط ویتامین Cبه همراه عصاره آبی تنباکو در گروه های تجربی 1 و 2 کاهش داشت و در گروه تجربی 3 با مصرف زیاد ویتامین Cنسبت به گروه تنباکو کاهش یافته ولی در مقایسه با سایر گروه ها افزایش ضخامت داشته است و هیچ کدام معنی دار نبودند. گروه تنباکو کاهش وزن داشته ولی در گروه های تجربی 1، 2 و 3 افزایش وزن حاصل شد، که تفاوت حاصله در گروه های تنباکو و تجربی 1 با فاصله اطمینان 99% و گروه های تجربی 2 و 3 در سطح 05/0Pمعنی دار بودند. نتیجه گیری: مصرف تنباکو موجب ضخیمی دیواره آئورت می گردد و مصرف مقدار کم یا متوسط از ویتامین Cبه همراه آن موجب بهبودی می شود ولی مصرف دوز بالای ویتامین Cاثرات سوئی نشان داد و مصرف محصولات تنباکو باعث ایجاد تورم آئورت می شود.