مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
سال:1398 | دوره:43 | شماره:2 |تعداد مقالات:12

مقدمه: ایمپلنت های کوتاه معمولا در خلف مندیبل که استخوان ناکافی است، کاربرد دارند. در این موارد اغلب تاج کلینیکی برای هماهنگی با سطح اکلوزال، بلند ساخته می شود. درنتیجه، طول بازوی اهرم و تنش وارد بر مجموعه ایمپلنت و استخوان زیاد شده که می تواند منجر به بروز مشکلات بیومکانیکی منجرگردد. هدف از این مطالعه، بررسی دینامیکی اثر افزایش ارتفاع عمودی تاج بر حداکثر تنش در پیچ اباتمنت و استخوان اطراف ایمپلنت های کوتاه در ناحیه خلف مندیبل به روش آنالیز اجزای محدود بود. مواد و روش ها: در این مطالعه ی تجربی آزمایشگاهی، استخوان تحلیل یافته خلف مندیبل، پره مولر دوم با سه طول تاج 8/8، 2/11 و 6/13 میلی متر، دو ایمپلنت mm4 و mm8، دو اباتمنت و دو پیچ اباتمنت با استفاده از نرم افزار SolidWorks مدل سازی شد. برای بازسازی دینامیکی سفت کردن پیچ و وارد کردن نیروی خارجی با زاویه 8/75 درجه نسبت به سطح اکلوزال از نرم افزار Abaqus استفاده شد. مقادیر استرس به پیچ، اباتمنت، فیکسچر و استخوان محاسبه شد. یافته ها: در هر دو ایمپلنت، با افزایش ارتفاع عمودی تاج، تنش پیچ کاهش و تنش اباتمنت و فیکسچر افزایش یافت. مقادیر تنش پیچ در هر سه ارتفاع، برای ایمپلنت mm4 کمتر از mm8 بود. مقادیر تنش اباتمنت و فیکسچر در هر سه ارتفاع، برای ایمپلنت mm4 بیشتر از mm8 بود. با افزایش ارتفاع عمودی تاج، تنش فشاری و کششی در استخوان اطراف هر دو ایمپلنت افزایش یافت که مقادیر این تنش ها در ایمپلنت mm4 بیشتر از mm8 بود. نتیجه گیری: اگرچه افزایش ارتفاع عمودی تاج و نسبت طول تاج به ایمپلنت، تنش وارد بر پیچ اباتمنت را به عنوان ضعیف ترین عضو مجموعه ی ایمپلنت کاهش می دهد اما ممکن است موجب افزایش احتمال شکست ناشی از خستگی در اباتمنت و فیکسچر و نیز تحلیل استخوان اطراف گردد.

مقدمه: . هدف از مطالعه کنونی، بررسی استحکام باند ریز برشی دو نوع یونیورسال باند به عاج سطحی و الگوهای شکست به دو طریق سلف اچ و توتال اچ بود. مواد و روش ها: عاج سطحی 35 دندان پرمولر سالم کشیده شده بوسیله دیسک اکسپوز شد و سپس از هر دندان دوقطعه بدست آمد. سپس نمونه ها بطور تصادفی به 5 گروه مساوی تقسیم شدند n=14)). گروه 1: Scotch Bond Universal (3M, USA) به روش سلف اچ، گروه 2: Scotch Bond Universal به صورت توتال اچ، گروه3: All Bond Universal (BISCO, USA) بصورت سلف اچ، گروه 4: All Bond Universal به روش توتال اچ و Adper Single Bond 2 (3M, USA) بصورت Etch&rinse در گروه 5 بعنوان گروه کنترل استفاده شد. رزین کامپوزیت Z250 XT (3M/USA) روی سطح باندینگ گذاشته و کیور شد. سپس استحکام باند ریزبرشی نمونه ها بوسیله Microtensile Testing Machine بررسی و همچنین الگوی شکست بوسیله Stereomicroscope تعیین شد. داده ها بوسیله آزمون آماری One-way ANOVA و Tukey تحلیل شد. حد معنی داری 05/0 در نظر گرفته شد. یافته ها: مقادیر میانگین و انحراف معیار استحکام باند ریزبرشی گروه ها برحسب مگاپاسکال در Scotch Bond self etch 2/6± 7/35، Scotch Bond total etch 8/3± 5/29، All bond self etch 5/3± 6/24، All bond total etch 7/4± 4/31، Single bond total etch 8/3+ 09/18 بود. روش سلف اچ برای Scotch bond universal و روش توتال اچ برای All bond universal استحکام باند بالاتری را نشان داد. Adper Single bond 2 هم به طور معنی داری کمترین استحکام باند را نسبت به سایر گروه ها داشت. (05/0>P) نتیجه گیری: استحکام باند ریزبرشی بیشتر به نوع باندینگ بستگی دارد. اگرچه یونیورسال باندها استحکام باند بیشتری را نشان دادند.

مقدمه: هدف این مطالعه بررسی تاثیر مدت زمان کشیدن دندان بر زاویه باکولینگوالی استخوان آلوئول در ناحیه خلف مندیبل با استفاده از تصاویر CBCT بود. مواد و روش ها: تصاویرCBCT مربوط به 56 بیمار دانشکده دندانپزشکی همدان جمع آوری گردید. بیماران به وسیله دستگاه New Tom3G مورد اسکن قرار گرفتند. بیماران به سه بازه زمانی شش ماه تا دو سال، دو تا پنج سال و بیشتر از پنج سال پس از کشیدن تقسیم شدند. توسط نرم افزار NNT، زاویه باکولینگوالی ریج در مقطع کراس سکشنال به ضخامت 1 میلی متر و فواصل 2 میلی متر در نواحی پره مولر دوم، مولر اول و مولر دوم در سمت دارای دندان و بی دندان اندازه گیری شد. اطلاعات وارد نرم افزار SPSS 22 شده و داده ها توسط آزمون t زوجی و رگرسیون مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: در ناحیه مولر دوم میزان تغییر زاویه ی باکولینگوالی در هیچ یک از بازه های زمانی بعد از کشیدن دندان معنادار نبود. در ناحیه مولر اول افزایش زاویه باکولینگوالی در بازه ی زمانی 6 ماه تا 2 سال و هم چنین بیش از 5 سال بعد از کشیدن دندان معنادار بود، در حالی که در بازه ی زمانی 5-2 سال این تغییرات نزدیک به معناداری بود. در ناحیه پره مولر دوم در بازه زمانی 6 ماه تا 2 سال و هم چنین 5-2 سال بعد از کشیدن تغییرات زاویه معنادار نبود، ولی در بازه ی زمانی بیش از 5 سال بعد از کشیدن دندان معنادار بود (05/0P<). نتیجه گیری: در ناحیه بی دندانی مولر دوم گذشت زمان تاثیر چندانی بر زاویه باکولینگوالی ندارد. در ناحیه مولر اول، کشیدن دندان موجب افزایش زاویه باکولینگوالی می شود. در ناحیه پره مولر دوم بعد از 5 سال از کشیدن دندان شاهد افزایش زاویه باکولینگوالی هستیم.

مقدمه: آسیب های استخوانی یکی از چالش های علم پزشکی محسوب می شوند که هر ساله هزینه زیادی را در دنیا برای درمان به خود اختصاص داده اند. فلوئورهیدروکسی آپاتیت در ارتقاء یکپارچه سازی استخوان و ایمپلنت های دندانی، افزایش تراکم استخوان و میزان کلسیم و تسریع بهبودی شکستگی های استخوانی نقش موثری را ایفا می کنند. مواد و روش ها: در این تحقیق پودر فلوئورهیدروکسی آپاتیت و داربست های کامپوزیتی با درصدهای وزنی متفاوت (40، 50 و 60) از فلوئورهیدروکسی آپاتیت به ترتیب با استفاده از مکانیزم های هم رسوبی و خشک سازی انجمادی ساخته شدند. برای بررسی خواص میکروسکوپی داربست های کامپوزیتی از میکروسکوپ الکترونی روبشی استفاده شد. همچنین آزمون های XRD و FTIR برای ارزیابی خلوص نمونه های ساخته شده به کار گرفته شدند. علاوه بر این، به منظور ارزیابی خواص بیولوژیکی داربست های کامپوزیتی آزمون های MTT و ALP مورد استفاده قرار گرفتند و در نهایت استحکام داربست ها و میزان جذب آب در آن ها مورد مطالعه قرار گرفت. تجزیه تحلیل داده ها با استفاده از ANOVA یک طرفه انجام گرفت. یافته ها: تحقیقات میکروسکوپی نشان دهنده یک میکروساختار متخلخل با قطر منافذ در محدوده 100-350 میکرومتر می باشند که برای رشد و تکثیر سلول های استئوبلاست قابل قبول است. علاوه بر این، نتایج حاصل از XRD و FTIRعدم وجود ناخالصی در نمونه ها را تایید کردند. همچنین عدم سمیت نمونه ها و فعالیت مناسب سلول های استخوانی با استفاده از آزمون سنجش سمیت زایی (بعد از 3 و 7 روز) و آلکالین فسفاتاز (بعد از 3، 7 و 14 روز) تایید شد، بطوریکه داربست با 60 درصد وزنی فلوئورهیدروکسی آپاتیت زیست سازگاری و فعالیت آلکالین فسفاتازی بیشتری را در مقایسه با دو داربست دیگر نشان داد. علاوه بر این، مدول یانگ و استحکام شکست به طور میانگین برای نمونه ها 40 و 7 مگا پاسکال بدست آمد که برای کاربرد در مهندسی بافت استخوان مناسب است. نتیجه گیری: نتایج نشان دادند که بکارگیری فلوئور هیدروکسی آپاتیت در کنار ژلاتین نه تنها خواص بیولوژیکی بلکه خواص مکانیکی داربست را نیز بهبود می بخشد. علاوه بر این، نتایج بدست آمده قابلیت بالقوه استفاده از داربست های ساخته شده برای ترمیم بافت استخوان را تاکید می کنند.

مقدمه: این مطالعه با هدف شناسایی سطح دانش مولفان دندانپزشکی در استفاده از ابزار نمایه سازی MeSH در تحقیقات خود، به مقایسه کلید واژه های مقالات منتشر شده در مجلات دندانپزشکی ایرانی نمایه شده درPubMed پرداخته است. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی و از نوع کاربردی بود. در مجموع 1091 کلیدواژه از 239 مقاله پژوهشی منتشر شده در 20 شماره 5 مجله لاتین دندانپزشکی ایرانی نمایه شده در PubMed در سال 2016 با توصیفگرهای MeSH مطابقت داده شدند. کلیدواژه ها بر اساس میزان انطباق در سه گروه انطباق دقیق، انطباق نسبی و نامنطبق طبقه بندی شدند. یافته ها: 483 کلیدواژه (3/44 درصد) انطباق دقیق، 153 کلیدواژه (14 درصد) انطباق نسبی و 455 کلیدواژه (7/41 درصد) نامنطبق با توصیفگرهای MeSH بودند. سه کلیدواژه، Cone-Beam Computed Tomography، Scanning Electron Microscopy و Mineral Trioxide Aggregate به ترتیب در صدر پرتکرارترین کلیدواژه های انطباق دقیق، انطباق نسبی و نامنطبق مورد استفاده توسط نویسندگان قرار داشتند. نتیجه گیری: مقالات در همه مجلات مورد بررسی بجز Journal of Dentistry of Tehran University of Medical Sciences به دلیل عدم تبحر نویسندگان در استفاده از MeSH برای انتخاب کلیدواژه، با خطر عدم بازیابی و عدم مشاهده در نتایج جستجوی محققان قرار دارند.

مقدمه: آمالگام دندانی به دلیل برخورداری از خواص فیزیکی و مکانیکی مناسب، مقرون به صرفه بودن و عملکرد بلندمدت بالینی می تواند به عنوان بادوام ترین مواد دندانی ترمیمی در نظر گرفته شود. در این پژوهش، خواص فیزیکی و مکانیکی 9 آمالگام دندانی رایج در بازار مواد دندانی کشوربر اساس استاندارد جدید ISO 24234: 2015ارزیابی شده است. افزون براین، مورفولوژی آلیاژ آنها توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی-گسیل میدانی (FE-SEM) مطالعه گردیده است. مواد و روش ها: اختلاط پودر آلیاژ و جیوه در همه آمالگام ها به کمک یک نوع آمالگاماتور صورت پذیرفت. ارزیابی ریزساختار آمالگام توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی-گسیل میدانی (FE-SEM) همراه با EDS به منظور بررسی ترکیب عناصر انجام شد. نمونه های لازم برای انجام آزمون های استحکام فشاری، خزش و تغییرات ابعادی حین سفت شدن به کمک قالب توصیه شده در استاندارد بر مبنای برنامه توصیه شده تهیه گردید. آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون توکی در سطح 05/0 در تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: ارزیابی مورفولوژی آلیاژها نشان داد آمالگام های“ GK-110” و “ 110 Plus” کاملا از ذرات تراشه ای و آمالگام های Cinasilver، Solaloy وWorld Work از ذرات شبه کروی تشکیل شده بودند. از طرف دیگر، آلیاژهای ANA 2000، Contour، SDI GS-80 و Cinalux از مورفولوژی مخلوط کروی (شبه کروی)/ تراشه ای برخوردار بودند به طوری که به صورت مقایسه ای، در دو نوع Contour و SDI GS-80، ذرات کروی و در آمالگام های ANA 2000 و Cinalux ذرات تراشه ای، بیشتر مشاهده شد. ذرات کروی و شبه کروی از ریزساختار ریزدانه برخوردار بودند. درصد خزش همه آمالگام های بررسی شده از الزامات استاندارد ایزو تبعیت می کرد. نتایج آزمون آنالیز واریانس یک سویه نشان داد استحکام فشاری یک ساعته آمالگام Cinasilver به طور معناداری بیشتر از دیگر آمالگام ها بود (05/0P). کمترین ضریب تغییر استحکام فشاری در بین آمالگام های مورد بررسی به آمالگام SDI gs-80 تعلق داشت. از لحاظ تعداد نمونه های دارای استحکام بالاتر از حداقل مقدار الزام استاندارد در بین 10 نمونه آزمون، فقط آمالگام Cinasilver به طور کامل شرایط لازم را برای استحکام فشاری یک ساعته و یک روزه برآورده نمود. به غیر از 110 Plus، بقیه آمالگام ها دارای تغییرات ابعادی در حین سفت شدن مطابق با محدوده توصیه شده در استاندارد بودند. نتیجه گیری: از بین آمالگام های مورد بررسی آمالگام Cinasilver الزامات استاندارد ISO 24234: 2015 را از لحاظ استحکام فشاری یک ساعته و یک روزه، تغییرات ابعادی و خزش به طور کامل برآورده نمود. هر چند که آمالگام های Cinalux، Contour و SDI gs-80 را می توان جزو آمالگام های پذیرفتنی پس از Cinasilver معرفی کرد.

مقدمه: پروتزهای کانتی لور بر پایه ایمپلنت یکی از متدهای درمانی مورد استفاده است. برخی تحقیقات قبلی، به تمرکز بیشتر فشار بر استخوان در این پروتزها اشاره می کنند، هرچند گروهی از پژوهش ها بر موفقیت بالینی آنها تاکید دارند. هدف از انجام این مطالعه تعیین میزان تحلیل استخوان کرست آلوئول اطراف ایمپلنت های پایه کانتی لور و مقایسه آن با ایمپلنت های بازسازی کننده تک دندان بود. مواد و روش ها: در این پژوهش کوهورت تاریخی، 26 نمونه با طرح درمان ایمپلنت پایه کانتی لور و 26 نمونه با طرح درمان ایمپلنت های بازسازی کننده ی تک دندان مورد بررسی قرار گرفتند. بیمارانی که کمتر از شش ماه از زمان درمان آنها گذشته بود در مطالعه وارد نشدند. میزان تحلیل استخوان کرست آلوئول اطراف ایمپلنت های پایه کانتی لور و ایمپلنت های معمول، در تصاویر رادیوگرافی توسط متخصص جراحی لثه ارزیابی شد. آنالیز آماری داده ها با استفاده از آزمون سنجش نرمالیتی کلموگروف-اسمیرنوف و آزمونهای ناپارامتری من-ویتنی، ویلکاکسون، اسپیرمن، کاپلان-مایر و کروسکال والیس انجام شد و سطح معنی داری 05/0 در نظر گرفته شد. یافته ها: رابطه معنی داری بین وجود یا عدم وجود کانتی لور، جنسیت، سن، نوع استخوان و طول ایمپلنت با میزان تحلیل استخوان مشاهده نشد. میزان تحلیل استخوان با فاکتور زمان دارای رابطه بود و با گذشت آن افزایش می یافت. میزان تحلیل در سیستم های ایمپلنت گذاری Neo-Biotech و Ritter نیز به صورت معنی داری از سایر سیستم ها بیشتر بود. نتیجه گیری: اگر اصول تکنیکی در انجام جراحی کاشت ایمپلنت و گذاشتن پروتز رعایت شود، استفاده از پروتز کانتی لور بر پایه ایمپلنت را میتوان به عنوان یک روش معتبر در نظر گرفت؛ هرچند نیاز به تحقیقات بیشتر در این زمینه وجود دارد.

مقدمه: مشکلات پردازش حسی می تواند روی تکامل اجتماعی، شناختی، حسی حرکتی و نیز سطح هیجانات اثر گذاشته و منجر به مشکلات رفتاری در کودکان گردد. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین توانایی های پردازش حسی با اضطراب و همکاری کودکان پیش دبستانی در دندانپزشکی بود. مواد و روش ها: در این مطالعه ی مقطعی، 101 بیمار 4 تا 6 ساله (52 دختر و 49 پسر) با روش نمونه گیری آسان انتخاب شدند. جهت ارزیابی مشکلات پردازش حسی کودکان از پرسشنامه ی نیمرخ حسی استفاده شد و سطح اضطراب و همکاری آنان در مراحل تزریق و تراش حفره با شاخص هایVenham Clinical Anxiety Scale (VCAS) و Venham Clinical Cooperation Scale (VCCS) مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمون های آماری شامل من ویتنی، کروسکال والیس و ضریب همبستگی اسپیرمن توسط نرم افزار SPSS انجام شد. یافته ها: بین پردازش شنیداری با سطح اضطراب و همکاری نمونه ها در مرحله ی تزریق و تراش ارتباط معنی دار وجود داشت (P<0. 05). یافته ها نشان دادند که سطوح بالاتر پردازش حس دهانی با عدم همکاری در مرحله ی تراش رابطه ی معنی داری داشت (P=0. 008). بین پردازش حسی مرتبط با تحمل و استقامت با سطح اضطراب و همکاری نمونه ها در مرحله ی تزریق ارتباط معنی داری وجود داشت (P<0. 05). نتیجه گیری: ارزیابی توانمندی های پردازش حواس دهانی، تحمل و استقامت و شنیداری با استفاده از پرسشنامه ی نیمرخ حسی میتواند در پیش گویی سطح همکاری و اضطراب دندانپزشکی در کودکان کمک کننده باشد.

مقدمه: امروزه در حرفه های مراقبت سلامت ارزیابی مهارت های نرم در فرایند پذیرش دانشجویان مورد توجه ویژه قرار گرفته است ولی در جامعه ما پذیرش دانشجویان صرفا بر اساس معیار های علمی صورت می گیرد و ارزیابی مهارت های نرم در انتخاب آنها مغفول واقع شده است. با توجه به اهمیت مهارت های نرم در کیفیت عملکرد حرفه دندانپزشکی، این مطالعه به منظور تبیین دیدگاه اعضای هیات علمی و دانشجویان نسبت به ارزیابی مهارت های نرم در پذیرش دانشجویان دندانپزشکی انجام گردید. مواد و روش ها: طراحی پژوهش حاضر به صورت کیفی-توصیفی بود. جامعه آماری این مطالعه شامل اعضای هیات علمی و دانشجویان دندانپزشکی دانشگاه اصفهان و مازندران بود که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. داده ها از طریق مصاحبه نیمه ساختار یافته جمع آوری گردید و برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل محتوای مرسوم استفاده شد. یافته ها: تجزیه و تحلیل مصاحبه های مشارکت کنندگان منجر به استخراج دو طبقه اصلی؛ بستر نظری و عملی ارزیابی مهارت های نرم در پذیرش دانشجویان دندانپزشکی گردید. در بستر نظری اکثر اعضای هیات علمی و دانشجویان، دیدگاه موافقی نسبت به لزوم ارزیابی مهارت های نرم در پذیرش دانشجویان دندانپزشکی داشتند. در بستر عملی ارزیابی مهارت های نرم، مشارکت کنندگان به چالش های فرهنگی-اجتماعی از قبیل؛ کاهش عدالت در پذیرش دانشجویان، افزایش پارتی بازی در پذیرش و چالش های اجرایی از قبیل؛ دشواری ارزیابی مهارت های نرم، عدم آموزش مهارت های نرم در دوران آموزشی قبل از دانشگاه و صلاحیت ارزیابی کنندگان اشاره نمودند. نتیجه گیری: با توجه به نگرش موافق اکثر مشارکت کنندگان نسبت به ارزیابی مهارت های نرم در پذیرش دانشجویان دندانپزشکی در این مطالعه پیشنهاد می گردد برنامه ریزان آموزش دندانپزشکی با طراحی و اجرای پژوهش های جامع بستر های عملی مناسب را با هماهنگی سازمان سنجش برای ارزیابی مهارت های نرم در پذیرش دانشجویان دندانپزشکی فراهم نمایند.

مقدمه: سیالولیت که همان سنگ بزاقی نامیده می شود یک ماده آلی کلسیفیه است که باعث انسداد داخل مجرای غده بزاقی می شود و ممکن است در هر کدام از غدد اصلی و فرعی یا مجاری آنها تشکیل شود. بیشترین سنگ در غدد بزاقی در غده تحتفکی دیده می شوند. اندازه سیالولیت ها معمولا بین 5 تا 10 میلیمتر هستند. سیالولیت های بالای15 میلیمتر به عنوان اندازه غیرنرمال و بالای 30 میلیمتر، سنگ غول پیکر در نظر گرفته می شوند، که نادر هستند. هدف این مطالعه گزارش یک مورد سیالولیت بزرگ با اندازه قابل توجه همراه با بعضی علائم بالینی بوده است. گزارش مورد: آقای 30 ساله با شکایت از درد و ناراحتی و تورم یکطرفه در کف دهان، که یک هفته قبل از مراجعه شروع شده بود، به بخش بیماری های دهان، فک و صورت دانشکده دندانپزشکی مشهد، مراجعه داشت. در نمای بالینی، یک ضایعه اگزوفیتیک به صورت ندولر در ناحیه لینگوال دندان های قدامی پایین با اندازه 18×34 میلی متر از محاذات دیستال دندان 1 پایین تا میدباکال دندان 5 پایین سمت چپ با قوام سخت و سطح مخاطی صاف دیده می شد. در تصاویر CBCT توده رادیواپک بزرگ در کف دهان مشاهده می شد. در نهایت سیالولیت به روش جراحی داخل دهانی خارج گردید. نتیجه گیری: دندانپزشک باید برای رد سنگ غده بزاقی، روش معاینه با استفاده از لمس دو دستی در مسیر خلف به قدام در امتداد مسیر مجرای درگیر را فرا گیرد تا با تشخیص و ارزیابی صحیح و درست، هر چه سریع تر به درمان صحیح دست یابد.