دانشور پزشکی
سال:1388 | دوره:17 | شماره:85 |تعداد مقالات:9

مقدمه و هدف: توکسوپلاسموزیس به وسیله یک انگل تک یاخته داخل سلولی (توکسوپلاسما گونده ای) ایجاد می شود و در سراسر جهان گسترش دارد. این بیماری دارای اهمیت عمده پزشکی و دامپزشکی است و عامل بیماری مادرزادی در انسان و حیوانات اهلی است. علاوه بر این، به تازگی به دلیل آنسفالیت در افراد ایدزی به اهمیت آن افزوده شده است. به همین دلیل تهیه یک واکسن موثر علیه توکسوپلاسما یک هدف مهم در جهان است. آنتی ژن گرانولی 4  (GRA4)به عنوان یک آنتی ژن عمده توکسوپلاسما گونده ای شناخته شده است. از این رو، به عنوان یک کاندیدا برای تهیه واکسن ملاحظه شده است. آنتی ژن  گرانولی 4 از برادی زوئیت ها و تاکی زوئیت ها ترشح می شود. این ژن به صورت کپی تک و فاقد اینترون است. هدف از این تحقیق، تهیه پلاسمید نوترکیب حاوی ژن GRA4 است که بتوان از آن به عنوان DNA واکسن استفاده کرد.مواد و روش کار: در این تحقیق ژن GRA4 پس از تکثیر به روش PCR در پلاسمید pTZ57R کلون شد. سپس در باکتری اشرشیاکلی سوش TG1 ترانسفورم شد. پلاسمید نوترکیب پس از تکثیر از باکتری میزبان استخراج و ژن هدف با استفاده از برش آنزیمی، با آنزیم های KpnI و EcoRI از پلاسمید  pTZ57Rجدا شد. از طرف دیگر پلاسمید pcDNA3  برای پذیرش قطعه GRA4 و انجام کلونینگ نیز با آنزیم های KpnI و EcoRI برش داده شد GRA4 درون پلاسمید pcDNA3 ساب کلون شد و این محصول واکنش اتصال در باکتری های فوق ترانسفورم شده و در محیط LB حاوی آمپی سیلین کشت داده شدند؛ پلاسمیدهای نوترکیب pcGRA4 به وسیله کیت استخراج پلاسمید، از اشرشیاکلی تخلیص شدند.نتایج: صحت کار با روش های PCR و برش آنزیمی به کمک آنزیم های اختصاصی فوق با استفاده از الکتروفورز تایید شده و نتایج نشان داد، قطعه GRA4 در پلاسمید pcDNA3 کلون شده است و باند حدود 1058 جفت بازروی ژل آگاروز ایجاد شده بود که هم اندازه ژن GRA4 توکسوپلاسما گونده ای است و تایید نهایی با استفاده از توالی یابی انجام شد.نتیجه گیری: نتایج حاصل نشان داد، کلونینگ و ترانسفورم قطعه GRA4 در پلاسمید pcDNA3 با موفقیت انجام شده است.

مقدمه: افزایش شاخص های التهابی همراه با چاقی احتمالا به دلیل ترشح بیشتر سایتوکین ها در افراد چاق می باشد. از طرفی تحقیقات نشان می دهند فعالیت های هوازی به بهبود شرایط التهابی و چاقی کمک می کنند، اما اثر تمرینات مقاومتی بر این شاخص ها تا حدود زیادی ناشناخته مانده است.هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تمرینات مقاومتی بر پروتئین واکنشی C و سیستاتین C در دختران چاق بود.مواد و روش ها: تعداد 24 نفر با میانگین سنی 30/2±61/21 سال، قد 89/6±159سانتی متر، وزن 23/10±68/80 کیلوگرم، شاخص توده بدن 34/3±26/32 کیلوگرم بر مترمربع، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. گروه تجربی، تمرین مقاومتی به مدت هشت هفته، هر هفته چهار جلسه با شدت 70-60 درصد یک تکرار بیشینه انجام دادند. برای بررسی اثر تمرین بر متغیرهای بیوشیمیایی از آزمون t مستقل و برای ارزیابی اثر تمرین بر قدرت عضلانی از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر استفاده شد.نتایج: نتایج نشان داد که تمرین اثر معنی داری بر سیستاتین C (p=0.96 و t=0.04) و پروتئین واکنشی C(p=0.10 و t=1.73)، وزن (p=0.06 و t=2.03)، توده بدون چربی (p=0.88 و t=0.152)، درصد چربی بدن (p=0.46 و t=0.75)، نداشت، اما سبب افزایش قدرت عضلانی شد.نتیجه گیری: این پژوهش نشان داد، هشت هفته تمرین مقاومتی تاثیری بر سطوح پلاسمایی پروتئین واکنشیC  و سیستاتین C در دختران چاق نداشت. کافی نبودن شدت و مدت تمرینات از جمله علل احتمالی عدم تاثیر تمرین بر متغیرهای مذکور می باشد.

هدف: در بررسی حاضر، اثر مصرف خوراکی و دراز مدت سرشاخه گلدار تاج خروس بر میزان گلوکز و لیپیدهای سرم و مورفولوژی جزایرلانگرهانس در موش های صحرایی دیابتی مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش کار: موش های صحرایی ماده (n=32) به چهار گروه کنترل، کنترل تحت درمان با گیاه، دیابتی و دیابتی تحت درمان با گیاه تقسیم شدند. دو گروه تحت تیمار نیز از غذای موش حاوی 25/6 درصد گیاه استفاده کردند. میزان گلوکز، تری گلیسیرید، کلسترول تام، کلسترول LDL و HDL سرم قبل از بررسی و در هفته های 4 و 8 پس از بررسی تعیین شد. وضعیت سلولی جزایرلانگرهانس در چهار گروه با استفاده از روش رنگ آمیزی گومری مورد بررسی قرار گرفت.نتایج: در گروه دیابتی تحت درمان با گیاه میزان گلوکز سرم به طور معنادار در هفته های 4 و 8 کمتر از گروه دیابتی درمان نشده بود (p<0.01-p<0.05). علاوه بر این سطح کلسترول LDL در گروه دیابتی تحت تیمار در همین هفته ها کاهش معنادار در مقایسه با گروه دیابتی درمان نشده نشان داد (p<0.005-p<0.05). درمان موش های دیابتی با گیاه کاهش معنادار میزان تری گلیسیرید و کلسترول توتال سرم در مقایسه با گروه دیابتی درمان نشده ایجاد نکرد. در خصوص کلسترول HDL نیز یک افزایش بارز و معنادار در گروه دیابتی تحت تیمار در مقایسه با گروه دیابتی مشاهده شد (p<0.005). از نظر بافت شناسی نیز در موش های دیابتی کاهش بارز گرانولاریته سلول های بتا در جزایر مشاهده شد و تیمار با گیاه نیز تغییر خاصی از این نظر ایجاد نکرد.نتیجه گیری: مصرف خوراکی سرشاخه گیاه تاج خروس در مدل تجربی دیابت قندی دارای اثر هیپوگلیسمیک بوده و موجب تغییر سودمند در مورد لیپیدهای سرم به جزء تری گلیسیرید و کلسترول توتال می شود.

مقدمه و هدف: زمانی که در یک مطالعه بیش از یک متغیر پاسخ با مقیاس اندازه گیری متفاوت داشته باشیم، این گونه پاسخ ها را چندمتغیره آمیخته می گویند. با توجه به محدودیت ها و برقرارنبودن برخی پیش فرض ها، روش های کلاسیک آماری برای مدل بندی و پیش بینی این پاسخ ها کارایی ندارند. هدف این مطالعه، طراحی شبکه عصبی مصنوعی برای مدل بندی و پیش بینی پاسخ های دومتغیره آمیخته شامل سندرم متابولیک و شاخص HOMA-IR  می باشد.مواد و روش ها: تعداد 347 نفر از افراد شرکت کننده در مطالعه قند و لیپید تهران، که در فاز اول مطالعه بر اساس تعریف ATPIII مبتلا به سندرم متابولیک نبودند، به عنوان نمونه انتخاب شدند. متغیرهای دموگرافیک، سابقه بیماری قلبی - عروقی، نمایه توده بدنی، LDL، HDL، کلسترول تام، تری گلیسیرید، قندخون ناشتا و دوساعته، سیگار، فشار خون سیستولیک، دیاستولیک و دور کمر ثبت شدند. شاخص HOMA-IR و بروز سندرم متابولیک پس از سه سال پیگیری به عنوان متغیرهای پاسخ درنظر گرفته شدند. برازش مدل های مختلف شبکه عصبی در دو مرحله برای تعیین تعداد گره ها در لایه میانی و تعیین بهترین الگوریتم آموزش انجام شد و پیش بینی بر اساس این مدل ها صورت گرفت. از شاخص صحت پیش بینی به عنوان معیار مقایسه مدل های نهایی استفاده شد. برای طراحی و برازش مدل ها از نرم افزار MATLAB استفاده شد.نتایج: در مرحله اول مدل سازی، مدل با ده گره در لایه میانی با صحت پیش بینی 56/67 و 69 درصد به ترتیب برای داده های آزمون و اعتبارسنجی و در مرحله دوم، الگوریتم های SCG، OSS و RP به ترتیب با صحت پیش بینی 78، 76 و 76 درصد برای داده های اعتبارسنجی و 78.37، 74.32 و 75.67 درصد دارای بیشترین صحت پیش بینی بودند.نتیجه گیری: تحقیق نشان داد که مدل های شبکه عصبی مصنوعی با الگوریتم های آموزش SCG، OSS و RP به ترتیب دارای بیشترین صحت پیش بینی سندرم متابولیک و شاخص HOMA-IR به صورت همزمان هستند.

هدف: پژوهش حاضر با هدف تبیین تئوریک نظرات سالمندان در زمینه مفهوم سوء رفتار نسبت به سالمندان توسط اعضای خانواده انجام گرفته است.مواد و روش ها: این مطالعه با استفاده از روش پدیدارشناسی هرمنیوتیک انجام شد. به این منظور مصاحبه های بدون ساختار با 14 سالمند 87-68 ساله ساکن شهر تهران صورت گرفت که در طی آن سالمندان تجربیات خود را در خصوص این پدیده بیان کردند. داده های به دست آمده از این مصاحبه ها با استفاده از روش پدیدارشناسی ون مانن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: 6 مضمون از یافته ها استخراج شد که می توانند تجربیات سالمندان از پدیده سوء رفتار نسبت به سالمندان توسط اعضای خانواده را به تصویر کشند. این مضامین عبارتند از: مورد غفلت واقع شدن، مورد آزار روان شناختی واقع شدن، سلب اختیار، مورد بهره کشی مالی واقع شدن، مورد آزار بدنی واقع شدن و طرد شدن.نتیجه گیری: تفسیر تجربیات سالمندان از این پدیده نشان داد که سوء رفتار نسبت به سالمندان توسط اعضای خانواده عبارت است از تحمیل درد و رنج نسبت به شخص سالمند از سوی اعضای خانواده که ممکن است از طریق ارتکاب عملی آزاردهنده یا ترک عملی ضروری به صورت عمدی یا غیرعمدی در یک یا چندین مرتبه در منزل سالمند یا اعضای خانواده رخ دهد. این یافته ها در عرصه مراقبت از سالمندان مفاهیم مهمی را مطرح می کند و می تواند توانایی ارایه دهندگان مراقبت های بهداشتی، درمانی و توانبخشی را برای طراحی ابزارهای اندازه گیری و نیز تشخیص، پیشگیری و مداخلات مراقبتی در خصوص این پدیده افزایش دهد.

مقدمه و هدف: هدف از پژوهش حاضر مقایسه سطوح هورمون رشد (Growth Hormone (GH))، عامل رشد شبه انسولین (Insulin Like Growth Factor1 (IGF1)) 1 انسولین، استرادیول، لیپیدهای سرم و تعداد سلول های خونی (Complete Blood Count (CBC))  بین دختران نابالغ ورزشکار و غیرورزشکار بود.مواد و روش کار: گروه تجربی شامل 15 دختر ژیمناست با میانگین سن (6/1±89/10) سال، میانگین قد (26/12±73/141) سانتی متر و میانگین وزن (84/6±93/34) کیلوگرم، 7 دختر رزمی کار با میانگین سن (03/2±14/12) سال، میانگین قد (79/5±71/146) سانتی متر و میانگین وزن (06/5±29/38) کیلوگرم، 11 دختر شناگر با میانگین سن (03/1±45/10) سال، میانگین قد (8±33/146) سانتی متر و میانگین وزن (43.27±9.45) کیلوگرم و گروه کنترل شامل 10 دختر غیرورزشکار با میانگین سن (92/0±8/11) سال، میانگین قد (69/5±4/151) سانتی متر و میانگین وزن (21/7±2/42) کیلوگرم بودند. متغیرهای تحقیق قد، وزن، درصد چربی و سطوح هورمون رشد، عامل رشد شبه انسولین، استرادیول، انسولین، لیپیدهای سرم و تعداد سلول های خونی بودند.نتایج: بین میانگین وزن و عامل رشد شبه انسولین 1، شناگران و ژیمناست ها و همچنین بین درصد غلظت متوسط هموگلوبین داخل گلبول قرمز خون شناگران و غیرورزشکاران تفاوت معناداری به نفع شناگران وجود داشت (p<0.05). همچنین میزان قد، وزن، هورمون رشد و عامل رشد شبه انسولین 1 و استرادیول در ژیمناست ها از دیگر گروه ها کمتر و میزان وزن، انسولین و عامل رشد شبه انسولین در شناگران و میزان قد، هورمون رشد واسترادیول نیز در غیرورزشکاران از دیگر گروه ها بیشتر بود.نتیجه گیری: در ژیمناستیک به دلیل ماهیت شدید تمرینات، نوعی ممانعت در ترشح هورمون رشد ایجاد شده که باعث کاهش قد و وزن ورزشکاران این رشته نسبت به ورزشکاران رشته های رزمی و شنا شده است. بنابراین نوع ورزش از طریق تاثیر بر عملکردهای هورمونی بر ویژگی های آنتروپومتریکی موثر است.

مقدمه و هدف: کیست ادنتوژنیک کلسیفیه (گورلین) ،ضایعه ادنتوژنیک ناشایعی است که در طبقه بندی جدید تحت عنوان تومور ادنتوژنیک کلسیفیه سیستیک نامگذاری شد. از آنجا که همراهی آن با ادنتوما ناشایع بوده و اطلاعات کمی در مورد ضایعات ترکیبی وجود دارد، بنابراین یک مورد همراهی کیست ادنتوژنیک کلسیفیه با ادنتومای کمپلکس گزارش شد.گزارش مورد: بیمار آقای 39 ساله ای بود که با شکایت از تورم اندک و بدون درد در ناحیه خلفی سمت چپ فک پایین مراجعه کرد. در بررسی رادیوگرافی، ضایعه رادیولوسنت با نواحی رادیواپک دیده شد. در نمای پاتولوژی اپی تلیوم کیست ادنتوژنیک با سلول های گوست و ساختار مینا، عاج، سیمان، پالپ مشاهده شد. درمان با انوکلئیشن انجام شد. در پیگیری بیمار در 18 ماه عودی دیده نشد.نتیجه گیری: اگر چه همراهی کیست گورلین با ادنتوما از نظر نمای بالینی و رادیوگرافی پاتوگنومونیک نیست اما در انواع ضایعات ترکیبی کیست گورلین با ادنتوما، اختلاف عمده از نظر ویژگی های بالینی و پاتوژنز مشاهده می شود که ممکن است مرتبط با سن درگیری باشد.

مقدمه: سرطان پستان یکی از مهم ترین معضلات بهداشتی درمانی زنان است. به دلیل ناهمگونی و سختی این بافت های سرطانی، امروزه از لیپوزوم ها به عنوان سیستم های انتقال دارو بدرون این سلول ها استفاده می شود.مواد و روش ها: لیپوزوم های حاوی بار الکتریکی منفی با اختلاط ترکیبات دستیل فسفات، کلسترول و فسفاتیدیل کولین (1:2:1) و فاقد بار الکتریکی از ترکیب فسفاتیدیل کولین - کلسترول (1:1) تهیه شد. سپس لیپوزوم ها با غلظت های 5، 2، 1، 5/0 و 2/0 میلی گرم بر میلی لیتر با داروی دوکسوروبیسین پر شدند. سمیت سلولی غلظت های مشابه داروی آزاد در برابر داروی محصور در لیپوزوم های مذکور در زمان های 24، 48 و 72 ساعت با آزمون تی مورد سنجش و مقایسه قرار گرفت.نتایج: نظر به این که سمیت سلولی در غلظت 5 میلی گرم بر میلی لیتر دارو در زمان های مذکور در لیپوزوم های بدون بارالکتریکی به ترتیب 88.37، 91.7 و 93.4 درصد و در غلظت و زمان مشابه برای داروی آزاد 34/72، 41/79 و 9/79 درصد به دست آمد، سمیت سلولی داروی محصور در این لیپوزوم ها نسبت به داروی آزاد بیشتر است. همچنین نظر به این که در غلظت و دوره زمانی مشابه سمیت سلولی داروی محصور در لیپوزوم با بار منفی به ترتیب 40/59، 28/67 و 56/74 درصد به دست آمد، سمیت سلولی داروی محصور در لیپوزوم دارای بار منفی نسبت به داروی آزاد کمتر است.نتیجه گیری: لیپوزوم های بدون بار الکتریکی حاوی داروی دوکسوروبیسین سمیت سلولی بیشتری در مقایسه با شکل آزاد دارا هستند. نتیجتا می توان از این لیپوزوم ها برای بهبود تاثیر و کاهش اثرات سمی دارو پس از تکمیل این آزمایش ها در شرایط محیط زنده استفاده کرد.

مقدمه: ارتباط خوب بین پزشک و بیمار سنگ زیر بنای مراقبت های خوب پزشکی است. تحقیقات نشان می دهد، بیشتر تشخیص های پزشکی و تصمیم های درمانی بر اساس اطلاعات به دست آمده از مصاحبه است و اساس مصاحبه پزشکی ارتباط است.هدف: هدف از این مطالعه مروری بر نکات لازم در ارتباط پزشک و بیمار و مشخص کردن مواردی است که باعث ایجاد یک ارتباط خوب می شود.مواد و روش ها: جهت مروری بر ارتباط پزشک و بیمار منابع Pubmed، Cochrane، Embase، Google، SID و کتابخانه های مختلف را از طریق کلمات ارتباط پزشک و بیمار، ارتباط، دکتر، پزشک، بیمار و مهارت مورد بررسی قرار دادیم.نتایج: توانایی برقرارکردن ارتباط یک مهارت اساسی انسان است و مانند بسیاری از مهارت ها بعضی افراد استعداد ذاتی بیشتری برای برقراری ارتباط نسبت به بقیه دارند،اما مهارت ها می توانند و باید پیشرفت کنند. مروری بر مطالعات آموزش مهارت های ارتباطی به دانشجویان پزشکی و پزشکان نشان داده که این آموزش باعث موفقیت برقراری ارتباط شده است. هدف ارتباط عبارت است از: مبادله اطلاعات، ایجاد فهم مشترک، اعتماد و رسیدن به تصمیم گیری مشترک. نیاز است پزشکان مهارت های اساسی پایه مانند مهارت های بین فردی پزشک و بیمار مانند: سلام و احوالپرسی کردن، گوش دادن فعال، همدلی، احترام، علاقه مندی، تواضع، حلم و بردباری، رازداری، جمع آوری اطلاعات، دادن اطلاعات و آموزش بیمار و مهارت های پیشرفته ارتباطی را یاد بگیرند.نتیجه گیری: ارتباط موثر بین پزشک و بیمار نقش مهمی در نظام سلامت دارد. مخلوطی از هنر ارتباط، آموزش، انسان شناسی، مهارت های رفتاری و بسیاری از علوم دیگر برای برقراری ارتباط موثر موردنیاز است.