سابقه و هدف: یکی از فاکتورهای مطرح در ایجاد ترومبوفیلی در زنان مبتلا به سقط مکرر، پلی مورفیسم 4G/5G در پروموتر ژن PAI-1 است. هدف از این تحقیق، بررسی ارتباط این پلی مورفیسم با سندروم سقط مکرر به عنوان یکی از عوامل خطر ژنتیکی برای این سندروم بود.مواد و روش ها: در یک مطالعه مورد - شاهدی، از میان مراجعین بیمارستان بقیه اله و مرکز ناباروری ابن سینا، 30 زن با سابقه سقط مکرر خود به خود با علت نامشخص به عنوان گروه بیمار و 10 زن بدون سابقه سقط مکرر و دارای حداقل دو باروری موفق، به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند. پلی مورفیسم 4G/5G در پروموتر ژن PAI-1 با واکنش زنجیره ای پلی مراز و هضم آنزیمی محصولات PCR با آنزیم های اندونوکلئاز محدودالاثر (PCR-RFLP) بررسی شدند. نتایج به دست آمده از تعیین ژنوتیپ این پلی مورفیسم با نرم افزار SPSS 16و آزمون کای دو تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: فراوانی آلل موتانت 4G در زنان دچار سقط مکرر %46.7 و در زنان گروه شاهد %40 بود. %60 زنان دچار سقط مکرر و %80 زنان گروه شاهد، برای پلی مورفیسم 4G/5G در پروموتر ژن PAI-1 هتروزیگوت بودند. 5 نفر از زنان دچار سقط مکرر برای این پلی مورفیسم هموزیگوت بودند؛ در حالی که هیچ هموزیگوتی در بین زنان گروه شاهد مشاهده نشد.نتیجه گیری: نتایج به دست آمده در این پژوهش نتوانست بین این پلی مورفیسم و سقط مکرر، رابطه معناداری نشان دهد.