مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان
سال:1385 | دوره:11 | شماره:1 (مسلسل 39) |تعداد مقالات:12

زمینه و هدف: دیابت قندی بویژه نوع 1 موجب بروز اختلال در روندهای مرتبط با یادگیری، حافظه و شناخت در جامعه انسانی و حیوانات آزمایشگاهی می گردد. با توجه به وجود شواهد متعدد مبنی بر اثر تقویت کننده علف چای بر حافظه و یادگیری، لذا اثر تجویز خوراکی و درازمدت بخش هوایی علف چای (Hypericum perforatum) بر یادگیری و حافظه در موش های صحرایی دیابتی با استفاده از آزمون اجتنابی غیرفعال مورد بررسی قرار گرفت.روش بررسی: 48 راس موش صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی به چهار گروه کنترل، کنترل تحت تیمار با علف چای، دیابتی، و دیابتی تیمار شده با علف چای تقسیم بندی شدند. تیمار با علف چای به مدت 1 الی 2 ماه ادامه یافت. برای دیابتی نمودن موش ها از استرتوزوتوسین به فرم تک دوز و داخل صفاقی به میزان 60 میلی گرم بر کیلوگرم وزن حیوان استفاده گردید. میزان گلوکز سرم قبل از بررسی و در طی هفته های چهارم و هشتم پس از بررسی تعیین گردید. به علاوه، برای بررسی حافظه و یادگیری حیوانات، میزان عملکرد از نظر تاخیر اولیه (Initial Latency) و تاخیر در حین عبور (Step-through Latency) در آزمون اجتنابی غیر فعال پس از گذشت یک و دو ماه تعیین گردید.یافته ها: نتایج بدست آمده نشان داد که تجویز بخش هوایی علف چای با یک نسبت وزنی 1.15 به مدت یک الی دو ماه در موش های گروه های کنترل و دیابتی تغییر معنی دار در میزان گلوکز سرم ایجاد نمی نماید. به علاوه، در موش های دیابتی و دیابتی تحت تیمار با علف چای فقط در پایان ماه دوم افزایش معنی دار در مورد تاخیر اولیه در مقایسه با گروه کنترل بدست آمد (p<0.05). به علاوه، از نظر تاخیر اولیه هیچگونه تفاوت معنی دار بین دو گروه دیابتی و دیابتی تحت تیمار مشاهده نگردید، که خود به مفهوم عدم تغییر توانایی موش ها در کسب اطلاعات جدید در موش های دیابتی تحت تیمار می باشد. از طرف دیگر، با اندازه گیری تاخیر در حین عبور مشخص شد که تیمار موش های گروه کنترل با علف چای موجب افزایش معنی دار تاخیر در حین عبور در پایان ماه های اول (p<0.05) و دوم (p<0.05) در مقایسه با گروه کنترل می گردد. همچنین، کاهش تاخیر در حین عبور در موش های دیابتی (p<0.05) و افزایش آن (p<0.05) در موش های دیابتی تحت تیمار در پایان ماه دوم بخوبی مشاهده گردید.نتیجه گیری: مصرف خوراکی و درازمدت بخش هوایی علف چای موجب افزایش توانایی حیوان برای ذخیره نمودن اطلاعات در انبارهای حافظه و افزایش قدرت به یادآوری اطلاعات انبار شده در حیوانات سالم و دیابتی شده می گردد.

زمینه و هدف: آکنه ولگاریس یک بیماری شایع پوستی می باشد و بسیاری از مردم تقریبا در دوره ای از زندگی به آن مبتلا می شوند. جهت درمان این بیماری از آنتی بیوتیک های مختلفی استفاده می شود. با توجه با اثرات عنصر روی بر پوست بدن در این مطالعه اثرات درمانی روی با تتراسیکلین مورد مطالعه قرار می گیرد.روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده 82 بیمار مبتلا به آکنه ولگاریس بطور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. در گروه مداخله روزانه 220 میلی گرم سولفات روی (معادل 50 میلی گرم روی) به مدت 12 هفته و در گروه دوم داروی روتین شده تتراسیکلین به مقدار 250 میلی گرم چهار بار در روز (یک گرم در روز) به مدت دوازده هفته تجویز گردید و سپس علایم بهبودی مورد بررسی قرار گرفتند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS win و از تست های آماری کای اسکور و T-test استفاده شد.یافته ها: دو گروه در ابتدای مطالعه از نظر علایم، محل ابتلا و میزان روی سرم با هم تفاوت معنی دار آماری نداشتند و بعد از 3 ماه پس از درمان میزان بهبودی در دو گروه مشابه بود.نتیجه گیری: بنظر می رسد استفاده از سولفات روی در درمان آکنه ولگاریس می تواند به اندازه تتراسیکلین کارآیی داشته باشد.

زمینه و هدف: در طب سنتی غرب کشور گیاه غازیاقی (Falcaria vulgaris) مصارف گوناگونی از جمله درمان زخم های پوستی و زخم معده دارد. این گیاه اثرات قابل توجهی در حفاظت معده در مقابل ضایعات ناشی از اتانول نشان داده است. هدف مطالعه حاضر، بررسی اثر حفاظتی عصاره هیدرو الکلی غازیاقی بر زخم معده ناشی از آﺳپرین در موش صحرایی می باشد.روش بررسی: 24 عدد موش صحرایی جوان از نژاد NMRI، با وزن 230-180 گرم، در چهار گروه 6 تایی قرار گرفتند:گروه  آزمایش، عصاره گیاه با دوز/day  mg/kg 150گروه شاهد مثبت، امپرازول با  دوز /day mg/kg 5 گروه شاهد منفی، آب مقطر با دوز /day 1cc/kgگروه شاهد منفی حلال دارو، عصاره گیاه با دوز/day mg/kg 150به مدت 14 روز، به طریقه گاواژ دریافت کردند.از روز دهم رت ها به مدت 48 ساعت گرسنه نگه داشته شده و سپس سه گروه اول به مدت 3 روز (روزهای 14-12)، آسپرین day/mg/kg 200 در یک میلی لیترحلال (کربوکسی متیل سلولز1%) و گروه آخر فقط حلال دارو را گرفته و سه ساعت پس از آخرین دوز، حیوانات کشته شدند. پس از تشریح و جداسازی معده، با کمک استریو میکروسکوپ و Graticule، ابعاد زخم ها (mm) و میانگین آنها برای هر معده تعیین، سپس ضریب زخم ماکروسکوپی و میزان بهبودی محاسبه گردید. به منظور بررسی زخم ها و بهبود آنها، لام های میکروسکوپی از معده تهیه گردید. داده ها با روش آماری ANOVA و تست TUKEY تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: عصاره غازیاقی (150mg/kg/day) ضریب زخم را نسبت به دو گروه کنترل به طور معنی دار (p<0.01) کاهش می دهد. همچنین درصد بهبودی زخم را نسبت به گروه شاهد منفی (آب مقطر) 91.73% و شاهد مثبت (امپرازول) 90.25% افزایش داد. بررسی بافت شناسی، یافته های ماکروسکوپی را تایید نمود.نتیجه گیری: عصاره گیاه غازیاقی دارای اثر حفاظتی قابل توجه بر زخم معده ناشی از آسپرین می باشد.

زمینه و هدف: اثرات اینترفرون بتا (INF beta) در درمان مولتیپل اسکلروزیس (MS) مورد بررسی قرار گرفته است. البته استفاده بالینی از آن در درمان بیماران یک امر پیچیده می باشد زیرا اثرات آن نسبی بوده و عوارض جانبی آن هنوز کاملا شناخته نشده است این مطالعه با هدف شناخت یافته های بالینی در بیماران مبتلا به MS و همچنین نتایج درمان با Avonex که یک نوع اینترفرون بتا می باشد در درمانگاه تخصصی مغز و اعصاب بیمارستان توحید سنندج انجام شد.روش بررسی: این مطالعه به صورت قبل و بعد (Before-After) انجام شد. حجم نمونه 42 نفر بود که با روش سرشماری وارد مطالعه شدند به گونه ای که تمامی بیمارانی که از آغاز سال 1380 تا پایان سال 1382 با تشخیص بیماری MS در درمانگاه تخصصی بیمارستان توحید سنندج تحت درمان قرار گرفتند وارد مطالعه شدند. بیماران به مدت سه سال پیگیری شدند. داده های مطالعه پس از جمع بندی وارد محیط نرم افزار آماری SPSS win گردیده با استفاده از این نرم افزار و آمار توصیفی شامل فراوانی و میانگین و انحراف معیار و تست های آماری t test   pairedو X² نسبت به تجزیه و تحلیل داده ها اقدام شد.یافته ها: بر اساس نتایج این مطالعه 42 بیمار مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس پس از تشخیص و شروع درمان با داروی اینترفرون بتا مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین سنی بیماران مورد مطالعه 13.73±34.85 سال بود. بیشتر بیماران مورد مطالعه 18 نفر (42.8 درصد) در گروه سنی 30 تا 39 سال قرار داشتند. تعداد مردان 7 مورد و تعداد زنان 35 مورد بود و نسبت زن به مرد 5 به 1 بود .مقایسه تعداد حملات بیماری قبل و بعد از درمان با آونکس در بیماران مولتیپل اسکلروزیس مورد مطالعه نشان داد که میانگین تعداد حملات قبل از شروع Avonex ،1.29 ± 1.8 حمله بود در حالیکه این میانگین بعد از شروع درمان 1.04±0.71 حمله بود که از نظر آماری با p<0.01 معنی دار بود.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که داروی Avonex عود و حملات ناشی از بیماری مولتیپل اسکلروزیس را به مقدار قابل توجهی کاهش می دهد.

زمینه و هدف: استراتژی های مدیریت مقاومت به حشره کش ها معمولا بعد از رشد و توسعه مقاومت طراحی می شود، اما در صورتی که بتوان بروز مقاومت را قبل از بکارگیری حشره کش های جدید پیش بینی کرد امکان برنامه ریزی مدیریت موثر مقاومت خواهد بود. هدف از این مطالعه تعیین اثر سمیت فیپرونیل بر روی سوش حساس و سوش های مقاوم به پرمترین سوسری آلمانی بوده است.روش بررسی: به منظور انجام این مطالعه 11 سوش وحشی از خوابگاه های دانشجویی دانشگاه های علوم پزشکی تهران، تربیت مدرس، صنعتی شریف، تهران، بیمارستان های امام خمینی و فیاض بخش و مجتمع های مسکونی سامان از سطح شهر تهران جمع آوری شد. در این تحقیق، سوسری های نر تازه بالغ شده (حداکثر تا 3 هفته) برای انجام آزمون ها به روش کاربرد موضعی برگزیده شدند.یافته ها: سوش حساس میزان µg 0.43 و ng 0.96 در سطح LD50 نسبت به حشره کش پرمترین و فیپرونیل به ترتیب نشان داد. تمامی سوشهای وحشی نسبت به حشره کش پرمترین در مقایسه با سوش حساس انسکتاریم با نسبت مقاومت بین 8.6 تا 17.8 برابر، مقاوم بودند در حالیکه سوش های بوستان 10، خوابگاه زنجان، مجتمع مسکونی سامان و فاطمیه با نسبت مقاومت بین 2.6-2 برابر متحمل و بقیه سوش ها نسبت به حشره کش فیپرونیل کاملا حساس بودند.نتیجه گیری: با توجه به نتایج مشاهده شده در این تحقیق و طبیعی بودن سطح حساسیت بالاتر سوش های وحشی در مقایسه با سوش حساس نسبت به حشره کش فیپرونیل، آلودگی روزافزون اماکن انسانی به سوسری آلمانی و مشاهده مقاومت سوسری آلمانی به سمومی که در حال حاضر برای مبارزه با این آفت بهداشتی مورد استفاده قرار می گیرد (بویژه پایروتروییدها) و بطور روزافزون بر شدت آن افزوده می شود، حشره کش فیپرونیل و بویژه فرمولاسیون طعمه آن، می تواند جایگزین مناسبی به منظور مبارزه با این آفت بهداشتی در ایران باشد.

زمینه و هدف: تلقیح اسپرم به داخل رحم (IUI) پس از تحریک تخمدان یکی از روش های درمان ناباروری است که به علت سادگی و کم هزینه بودن قبل از روش های تهاجمی تر کمک باروری (ART) مورد استفاده قرار می گیرد. این روش در انواع مختلف ناباروری از جمله فاکتور مردانه، فاکتور دهانه رحم و ناباروری با علت ناشناخته به کار می رود. هدف از این مطالعه شناخت ارتباط پارامترهای اسپرم با موفقیت IUI می باشد.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی ـ تحلیلی (مقطعی)، 223 زن (43-17 سال) که بطور کلی تحت 413 سیکل IUI قرار گرفته اند بررسی شدند. این مطالعه بر اساس کلیه نمونه های در دسترس طی سال 1383 انجام شد. بیماران از نظر دفعات IUI و پارامترهای اسپرم مورد بررسی قرار گرفتند. آنالیز منی بر اساس راهنمای (2001) NAFA-ESHRE manual انجام شد. پس از جمع آوری داده ها، آنالیز آماری توسط آزمون های T-test و  X2و Fisher exact test انجام شد. p<0.05 به عنوان اختلاف معنی دار تلقی شد.یافته ها: میزان بارداری به ازای یک سیکل IUI  ٪7.7 و برای هر زوج 14.3% بود. با تکرار IUI تا 3 بار شانس افزایش حاملگی وجود داشت. افرادی که آنالیز اولیه منی حاوی اسپرم سریع (گرید 4 و3) بود میزان بارداری بالاتری (19.8% در مقابل 8.9%) داشتند (0.016=p). میزان بارداری در افراد با مورفولوژی طبیعی اسپرم بیشتر و مساوی 15%، 18.3% و در افراد با مورفولوژی کمتر از 15%، 9.8% بود (0.143=p). در بررسی تعداد اسپرم بعد از شستشو نیز افرادی که تعداد کل اسپرم بیشتر و مساوی 20 میلیون بود میزان بارداری در همسرانشان 16% و در افراد با شمارش اسپرم کمتر از 20 میلیون میزان بارداری 3.4% بود (0.054=p).نتیجه گیری: طبق مطالعه ما وجود اسپرم سریع (گرید 4 و 3) در منی قبل از شستشو مهمترین فاکتور در پیشگویی موفقیت IUI می باشد.

زمینه و هدف: هدف از این مطالعه بررسی فراوانی سویه های مختلف مایکوباکتریوم توبرکلوزیس جدا شده از بیماران مسلول با تکنیک اسپولیگوتایپینگ و ارزیابی ریسک فاکتورهای مربوطه می باشد.روش بررسی: در این مطالعه مقطعی – تحلیلی، 439 بیمار مراجعه کننده به بیمارستان مسیح دانشوری، مرکز آزمایشگاه رفرانس سل کشوری، طی سالهای 1384-1383 مورد بررسی قرار گرفت. سویه های مایکوباکتریوم توبرکلوزیس بعد از شناسایی و انجام آزمون های آنتی بیوگرام با روش اسپولیگوتایپینگ تیپ بندی شدند و در نهایت با استفاده از تستهای t و chi-square مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته: اسپولیگوتایپینگ منتج به ایجاد 140 طرح گردید که در 9 فامیل طبقه بندی شدند. اکثریت الگوهای اسپولیگوتایپ بدست آمده 87.1% منحصر به فرد بوده و برای اولین بار در ایران گزارش می شود، در حالیکه مابقی 12.8% آنها مطابق با طرح های موجود در بانک جهانی اسپولیگوتایپینگ بودند که از سایر نقاط دنیا نیز گزارش شده اند. همچنین غالبترین فامیل در این مطالعه متعلق به فامیل Haarlem می باشد. فقط 6.3% از سویه ها به فامیل بیجینگ تعلق داشتند و اکثریت سویه ها مربوط به زیر گروه غیربیجینگ بود. سویه های مقاوم به چند دارو بیشتر در گروه تکاملی 1 دیده شد. در حالت کلی، مقاومت آنتی بیوتیکی بالایی در سویه های جدا شده از بیماران افغانی دیده شد (p<0.001).نتیجه گیری: نتایج نشان داد که سویه های مقاوم به چند دارو در باکتری های جدا شده از بیماران افغانی ساکن در ایران خیلی بالا بود. به علاوه، وجود فامیل بیجینپ در میان سویه های جدا شده از بیماران ایرانی بایستی جدی در نظر گرفته شود. همچنین مطالعات بیشتری برای روش شدن اهمیت سایر فاکتورهای مهم در کنترل سل نیاز است.

زمینه و هدف: انجماد جنین های انسانی یک فعالیت روتین در درمانگاه های درمان ناباروری می باشد. تکوین موفقیت آمیز و لانه گزینی جنین های منجمد شده به میزان زیادی به محیط کشت مناسب، فاکتورهای رشد، سایتوکاین ها و بیان ژنومی دارد. مطالعات اخیر بیانگر نقش مهم فاکتور رشد اپیدرمال (EGF) و رسپتور آن در تکوین جنین و مراحل لانه گزینی می باشند.هدف از این مطالعه تعیین تاثیر فاکتور رشد اپیدرمال در تکوین قبل از لانه گزینی و بیان رسپتور آن در جنین موش منجمد شده با استفاده از نی کشیده شده می باشد.روش بررسی: جنین های 16-8 سلولی 66 تا 72 ساعت پس از تزریق HCG از موش های تحریک تخمک گذاری شده نژاد NMRI بدست آمدند و به 4 گروه (دو گروه شاهد و دو گروه آزمون) تقسیم شدند. جنین های گروه شاهد 1و 2 به مدت 96 ساعت در محیط MEM-α -و (+EGF(10 ng/ml MEM-α کشت داده شدند. جنین های گروه آزمون 1 و 2 بلافاصله پس از جمع آوری منجمد شدند و پس از ذوب به ترتیب در دو محیط MEM-α و MEM-α +EGF (10 ng/ml) برای مدت 96 ساعت کشت داده شدند. تکوین جنین ها بطور روزانه ثبت شد. نتایج بدست آمده با استفاده از آزمون X2 بررسی شدند.بررسی بیان ژن گیرنده با روش RT-PCR در جنین های خارج شده و یا در حال خروج از زونا صورت گرفت. به دنبال واکنش RT (ترجمه معکوس) واکنش PCR با استفاده از پرایمرهای Nested صورت پذیرفت تا دقت و حساسیت کار افزایش یابد.یافته ها: میزان تشکیل بلاستوسیست و خروج از زونا در جنین های منجمد شده به میزان قابل توجهی کمتر از جنین های غیرمنجمد بود. میزان دژنراسیون در جنین های منجمد شده بوضوح بالاتر بود. مقایسه دو گروه شاهد 1 با 2 و آزمون 1 با 2 بصورت دو به دو نشان داد که میزان تشکیل بلاستوسیست، خروج از زونا و دژنراسیون در بین این گروه ها از تفاوت معنی داری برخوردار نیست. بررسی های مولکولی با روش RT-PCR نشان دادند که پس از 96 ساعت کشت جنین ها mRNA مربوط به گیرنده فاکتور رشد اپیدرمال در هر 4 گروه شاهد 1و 2، آزمون 1 و 2 بیان می شود.نتیجه گیری: افزودن EGF با غلظت 10 ng/ml به یک محیط کشت مانند MEM-α هیچگونه تاثیر محرکی بر تکوین جنین های منجمد شد و غیر منجمد ندارد.انجماد باعث ایجاد وقفه در بیان ژن گیرنده فاکتور رشد پس از 96 ساعت کشت جنین های منجمد شده، نمی شود.

زمینه و هدف: رژیم غذایی و تغذیه درمانی در درمان و کنترل وزن، یکی از مناسب ترین روش های درمانی محسوب می گردد. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر مصرف ماست در کاهش وزن و BMI بیماران مبتلا به چاقی و اضافه وزن انجام گرفت.روش بررسی: تعداد 32 نفر افراد چاق و دارای اضافه وزن در یک مطالعه مداخله ای به روش بلوک راندمایز به دو گروه آزمایش 17 نفر (مصرف کننده دو سروینگ ماست) و گروه شاهد 15 نفر (عدم مصرف ماست) تقسیم شدند و در یک دوره زمانی 12 هفته ای در سه ماهه آخر سال 1383 در شهر سنندج مورد مطالعه قرار گرفتند. روش گردآوری داده ها مشاهده و ابزار مورد استفاده ترازو، دستگاه قد سنج بود. در ابتدای مطالعه دو گروه از نظر قد و وزن سنجش شدند و بعد از مداخله مجددا از نظر وزن بررسی گردیدند و تغییرات وزن و BMI دو گروه از طریق نرم افزار آماری SPSS و با استفاده از آزمون های T تست و من ویتنی U مقایسه گردید و p<0.05 معنی دار تلقی گردید.یافته ها: در ابتدای مطالعه دو گروه از نظر قد و وزن و BMI تفاوت معنی دار نداشتند. بعد از مداخله تغییرات وزن (کاهش) گروه آزمایش نسبت به گروه شاهد بیشتر و از نظر آماری با p<0.05 معنی دار بود. از نظر مقایسه تغییرات (کاهش) BMI در دو گروه هر چند از نظر آماری معنی دار نبود، ولی کاهش گروه آزمایش بیشتر از گروه شاهد بود.نتیجه گیری: بیمارانی که از رژیم های لاغری استفاده می کنند، مصرف حداقل دو سروینگ ماست در روز می تواند در کاهش وزن آنها موثر باشد.

زمینه و هدف: فرسودگی شغلی از عوامل موثر بر کاهش کیفیت عملکرد کارکنان می باشد. این اختلال در میان کارکنان انواع مشاغل نظیر مددکاران اجتماعی، پزشکان، پلیس، پرستاران، ماماها و مشاغلی از این قبیل مشاهده می گردد. با توجه به اهمیت فرسودگی شغلی پرستاران و اثرات آن بر ارایه خدمات بهداشتی و درمانی، در این پژوهش پدیده فرسودگی شغلی در پرستاران و ماماهای شاغل در بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی سمنان مورد مطالعه قرار گرفته است.روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی و مقطعی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه پرستاران و ماماهای دارای مدرک تحصیلی کاردانی و بالاتر شاغل در مراکز بهداشتی - درمانی تابعه دانشگاه علوم پزشکی سمنان در سال 1383 می باشد. در این پژوهش جهت تعیین میزان فرسودگی شغلی پرستاران و ماماها از پرسشنامه استاندارد (MBI) Maslach Burnout Inventory  استفاده گردید. با توجه به محدود بودن جامعه آماری تمامی 110 پرستار و مامای دانشگاه در مطالعه شرکت کردند. تعداد 102 نفر پرسشنامه تحقیق را تکمیل نمودند. اطلاعات به دست آمده با استفاده از نرم افزار 10  SPSSو آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد، افزایش ساعات کار بیش از 8 ساعت در روز به طور معنی داری موجب بروز فرسودگی عاطفی در پرستاران و ماماها می گردد (p<0.05). نتایج تحقیق بیانگر رابطه ای معکوس و معنی دار بین سابقه کاری و میزان فرسودگی عاطفی است، به گونه ای که میزان فرسودگی عاطفی در کارکنان با سابقه کار کمتر از 5 سال، بیشتر است (p<0.05). همچنین نتایج این پژوهش بیانگر افزایش فرسودگی عاطفی در کارکنان شیفت در گردش می باشد (p<0.05).نتیجه گیری: نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که، فرسودگی عاطفی و پیشرفت و ترقی شخصی دارای سطحی متوسط در میان پرستاران و ماماهای شاغل دانشگاه علوم پزشکی سمنان می باشد. همچنین توجه به توسعه روابط بین فردی و کنترل و تغییر در عواملی مانند ساعت و شیفت کاری، می تواند باعث کاهش فرسودگی عاطفی و افزایش سطح پیشرفت و ارتقای شخصی کارکنان گردد.

زمینه و هدف: زالو گرفتگی یکی از علل نادر خونریزی های دستگاه گوارش، دستگاه تنفسی و ژنیتال است. بزاق زالو حاوی مواد آنتی کواگولان و وازودیلاتور قوی است که مهمترین آنها هیرودین نام دارد که با مهار ترومبین و مکانیسم های دیگر باعث اختلال انعقادی و خونریزی موضعی می شود. معمولا زالو در کسانی که آب های آلوده و یا آب نهرهای راکد کوهستانی را می نوشند، وارد دهان و بینی می شود و شایعترین محل زالو گرفتگی مخاط بینی و نازوفارنکس است که باعث خون دماغ و دیسترس تنفسی می شود، ولی در موارد نادر ممکن است به مخاط عمقی تر مانند مری و نای بچسبد و باعث هماتمز، هموپتیزی و دیسترس تنفسی شدید شود.معرفی بیمار: مورد بیمار کودکی 7 ساله ساکن یکی از روستاهای استان کردستان بود که در تاریخ 12/6/84 به علت اپیستاکسی و هموپتیزی در اورژانس بیمارستان توحید سنندج بستری گردید که پس از انجام اقدامات مختلف علت خونریزی زالو گرفتگی ناحیه نازوفارنکس بود که زالو با فورسپس خارج گردید و در نهایت خونریزی بیمار قطع و با حال عمومی خوب ترخیص شد.نتیجه گیری: در مناطقی که از آب چشمه، رودخانه یا قنات استفاده می شود، باید به زالو گرفتگی به عنوان یک علت نادر اختلالات خونریزی دهنده دستگاه گوارش، تنفس و ژنیتال توجه شود و ساکنان این مناطق در زمینه زالو گرفتگی و استفاده از آب آشامیدنی سالم آموزش ببینند.