مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان
سال:1389 | دوره:15 | شماره:4 (مسلسل 58) |تعداد مقالات:14

زمینه و هدف: استفاده مداوم یا طولانی مدت از داروهای اپیوئیدی باعث تحمل به اثر ضد دردی آنها می شود و این مساله کاربرد درمانی این داروها را محدود می کند. در این مطالعه اثرات تجویز مرکزی CCPA (یک آگونیست اختصاصی رسپتور آدنوزینیA1 ) بر تحمل القا شده توسط مرفین در رت بررسی شد. روش بررسی: گروه های مختلف مورد مطالعه مرفین (10 mg/kg ip) به همراه 5 میکرو لیتر نرمال سالین یاCCPA  (mg/5 ml/rat 80، 40، 20) در 5 میکرولیتر نرمال سالین (داخل بطن مغزی) را در هر روز دریافت می کردند. میزان احساس درد با استفاده از دستگاه Hotplate (0.5° C±55) مورد بررسی قرار گرفت. اثر دردزایی با استفاده از تستhotplate  وقتی ثبت می گردید که موش پای عقب خود را می لیسید یا نسبت به حرارت به صورت پرش واکنش نشان می داد. یافته ها: نتایج نشان داد که دوزهای مختلف (20, 40, 80 mg/5 ml/rat) CCPA تحمل به اثر ضد دردی مرفین را به ترتیب 4، 8 و 10 روز به تعویق انداختند. بعلاوه نتایج ما نشان دادند که CCPA اثر ضد دردی تام مرفین را هم افزایش می دهد. نتیجه گیری: نتایج ما نشان داد که تجویز داخل بطن مغزی CCPA (آگونیست اختصاصی گیرنده آدنوزینیA1 ) از تحمل القا شده به اثر ضد دردی مرفین در رت جلوگیری می کند.

زمینه و هدف: درماتیت ناشی از حشره پدروس به صورت یک مشکل بهداشتی در بسیاری از مناطق شمالی ایران و برخی از مناطق جنوبی مطرح است. هدف از انجام مطالعه بررسی اثر تریامسینولون بر درمان درماتیت خطی ناشی از پدروس روی مدل حیوانی بوده است. روش بررسی: 20 راس خوکچه هندی جنس نر با نام علمی Cavia Porcellus جهت مدل آزمایشگاهی به 2 گروه تیمار  (N=10)و شاهد(N=10)  تقسیم شدند. حیوانات دسترسی آزاد به آب و غذا داشتند و در دمای 25 درجه و رطوبت 50 درصد نگهداری می شدند. سوسکهای پدروس از شهرستان نکا صید شده و سپس به دانشکده بهداشت منتقل شدند. درماتیت خطی، با تماس سوسکهای پدروس و قراردادن آنها بر روی پوست خوکچه هندی و تحریک آنها ایجاد شد. دوره درمانی پماد تریامسینولون 0.1 درصد به مدت 14 روز به صورت موضعی و بعد از تراشیدن موی خوکچه تجویز شد. سپس در روزهای اول، سوم، پنجم، هفتم، نهم، یازدهم و چهاردهم بعد از تجویز دارو، مراحل بهبودی در 2 گروه شاهد و تیمار بررسی گردید. در گروه شاهد از پلاسبو فاقد الکل استفاده شد. یافته ها: میانگین وزنی خوکچه های هندی 10±700 گرم بود. در پایان روز نهم تمامی گروه تیمار درمان شدند، در حالی که در گروه شاهد فقط 10 درصد بهبودی حاصل شد(P<0.05) . در طول دوره درمان و یک ماه بعد از آن نیز هیچ عارضه دارویی جدی و قابل توجهی در بین خوکچه ها مشاهده نشد. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که تریامسینولون در درمان درماتیت خطی ناشی از پدروس در مدل حیوانی اثرات قابل توجهی دارد و از آن می توان به عنوان یک داروی موثر جهت ارزشیابی روی مدل انسانی در مطالعات آینده استفاده نمود.

زمینه و هدف: با توجه به اهمیت لرز بعد از عمل، مطالعات مختلفی در رابطه با درمان آن انجام شده است که نتایج متناقضی داشته اند. این مطالعه با هدف مقایسه اثر بخشی دوگزاپرام، پتدین و دارونما در درمان لرز بعد از عمل طراحی شده است. روش بررسی: در این مطالعه مداخله ای دوسوکور 60 بیمار که بدنبال بیهوشی عمومی در بخش ریکاوری لرز داشتند، با هدف اولیه قطع لرز، به صورت تصادفی به سه گروه نرمال سالین، پتدین (25 میلی گرم) و دوگزاپرام (1.5 mg/kg) تقسیم شدند. القا و نگهداری بیهوشی در کلیه بیماران مشابه بود. یافته ها: لرز در %95 بیماران گروه پتدین و %65 از بیماران گروه دوگزاپرام قطع شد(p<0.05) . %100 بیمارانی که سالین نرمال (پلاسبو) دریافت کرده بودند همچنان لرز داشتند(p<0.05) . نتیجه گیری: پتدین در درمان لرز بعد از عمل در مقایسه با دوگزاپرام و سالین نرمال موثرتر است.

زمینه و هدف: انعقاد و فیبرینولیز دو جزء اصلی فرآیند هموستاز هستند. عدم تعادل بین فعالیت این سیستم ها و مکانیسم های تنظیم کننده آنها، می تواند منجر به خونریزی و یا بروز لخته شود. در مورد تاثیر فعالیتهای بدنی منظم بر این سیستم ها گزارش های متناقضی وجود دارد. از آنجایی که تاکنون هیچ پژوهشی، تاثیر تمرین هوازی را بر روی عوامل انعقادی و فیبرینولیتیک، در مردان سالمند غیر فعال، بررسی نکرده است؛ در حالیکه این عوامل ارتباط مستقیمی با مشکلات قلبی-عروقی در این افراد دارند. در پژوهش حاضر تاثیر این نوع تمرین در این افراد بر روی برخی فاکتورهای این سیستم ها مورد بررسی قرار گرفت. روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع تجربی و روش نمونه گیری آسان یا نمونه های در دسترس بود. 16 نفر از سالمندان غیر فعال شهرستان سقز که در دامنه سنی 60 تا 70 سال بوده و راضی به شرکت در مطالعه شدند به صورت تصادفی در 2 گروه تمرین هوازی و کنترل تقسیم شدند(n1=n2=8) . گروه هوازی با دوچرخه ثابت 2 هفته اول (6 جلسه اول) را با شدت(Maximum Heart Rates) HRmax %65  به مدت 30 دقیقه و 2 هفته دوم (6 جلسه دوم) را با شدت HRmax %75 به مدت 35 دقیقه کار کردند. نمونه های خونی 24 ساعت قبل از اولین جلسه تمرینی و 24 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی جمع آوری شدند. مقدار فیبرینوژن، Prothrombin Time (PT)، Partial Thromboplastin Time (PTT)، تعداد پلاکت ها و D-dimer در هر دو گروه قبل و بعد از تمرین اندازه گیری شدند. تفاوت میان فاکتورهای فوق الذکر در هر فرد (قبل و بعد از تمرین) و بین افراد مختلف در 2 گروه مداخله و کنترل با آزمون t-test آنالیز گردید. یافته ها: آنالیز آماری داده ها نشان داد که تمرین هوازی موجب کاهش معنی دار عوامل انعقادی فیبرینوژن، PT،PTT  و تعداد پلاکت ها(p<0.05)  و افزایش معنی دار عامل فیبرینولیتیک D-dimer شده است(p<0.05) . این تغییرات در گروه کنترل مشاهده نشد(p>0.05) . نتیجه گیری: بر اساس یافته های این تحقیق می توان نتیجه گیری کرد که دوازده جلسه تمرین هوازی عوامل انعقادی ترومبوژنیک را کاهش و عوامل فیبرینولیتیک را افزایش داده و می تواند در جلوگیری از ترومبوز موثر باشد.

زمینه و هدف: Allium porrum L. یا تره، گیاهی از خانواده Liliaceae است و به طور گسترده در غذاهای ایرانی به عنوان طعم دهنده و در طب سنتی ایران کاربرد های مختلف درمانی برای آن ذکر شده است. در مناطق غرب ایران عقیده بر این است که آب تازه این گیاه باعث جلوگیری از خونریزی از بینی می شود. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر عصاره های متانولی و ان-هگزانی این گیاه بر تست های انعقادی در انسان در محیط آزمایشگاه، طراحی و اجرا شد. روش بررسی: برای تهیه عصاره متانولی و ان-هگزانی گیاه تره از روش استخراج پیوسته استفاده شد. عصاره با غلظت های مختلف تهیه و تاثیر آن بر شاخص های انعقادی زمان پروترومبین (PT)، زمان نسبی ترومبوپلاستین  (PTT)و زمان انعقاد (CT) بررسی شد و نتایج بوسیله آنالیز واریانس یک طرفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که عصاره متانولی تره باعث افزایش شاخص های انعقادی PT و PTT شد، اما تاثیر معنی داری بر شاخص انعقادی CT نداشت. از طرفی عصاره ان-هگزانی باعث کاهش PT و افزایش CT شد.نتیجه گیری: یافته های حاصل از این مطالعه حاکی از تاثیر ضد انعقادی عصاره تره می باشد. با این وجود بخشی از نتایج این مطالعه اثرات ضد و نقیضی از تاثیر فراکسیون های مختلف را نشان داد که جهت روشن شدن موضوع و پیدا کردن مکانیسم های احتمالی، مطالعات بیشتر در مدل های حیوانی ضروری است.

زمینه و هدف: اضطراب یک اختلال شایع است که افراد زیادی در جامعه به آن مبتلا هستند و با علایم فیزیولوژیک مانند تاکیکاردی، تعریق، اختلال تنفسی، احساس بی حسی و گاهی فلج اندام ها و غیره همراه است. هدف از این مطالعه تعیین اثرات ضد اضطرابی سیلی مارین مشتق شده از گیاه خار مریم بر روی موش صحرایی بود. روش بررسی: در این مطالعه از 35 سر موش نر صحرایی نژاد ویستار با میانگین وزنی (25±250) گرم استفاده شد. موش ها به 5 گروه آزمایشی تقسیم شدند. سیلی مارین از شرکت گل دارو تهیه شد و در دوزهای 35،70 ، 140 و 280 میلی گرم بر کیلوگرم بر رت برای تیمار خوراکی (گاواژ) موش ها به مدت دو هفته در گروه های 7 تایی(n=7)  استفاده گردید و سپس رفتار گروه های مختلف در برابر گروه کنترل30  دقیقه بعد از تیمار با استفاده از ماز به علاوه شکل مرتفع بررسی شد. موش های گروه کنترل حجم مساوی آب دریافت کردند. نتایج به دست آمده با استفاده از SPSS و آزمون آنالیز واریانس تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج این بررسی نشان داد که سیلی مارین به ترتیب در دوزهای 35، 70 و 140 میلی گرم بر کیلوگرم بر رت می تواند اضطراب را به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل کاهش دهد. نتیجه گیری: با توجه به یافته ها به نظر می رسد سیلی مارین اثرات ضد اضطرابی دارد و احتمالا می تواند برای کنترل اضطراب استفاده شود.

زمینه و هدف: هدف از این مطالعه شناخت بررسی اثرات اعمال 1 جلسه ارتعاش تمام بدن بر قدرت ایزوکینتیک عضلات روتاتور کاف و حس عمقی شانه بود. روش بررسی: 32 دانشجو سه وضعیت کنترل (بدون ارتعاش)،push up  با آرنج صاف و نیمه خم (وضعیتهای ارتعاشی) را با 30 دقیقه فاصله بین وضعیتها به مدت دو دقیقه تجربه کردند. وضعیت های ارتعاشی پس از وضعیت کنترل بطور تصادفی بر روی صفحه ارتعاشی Power Plate (فرکانس  30 Hz :و آمپلی تودlow :) انجام شد. قبل و بعد از وضعیتها، قدرت ایزوکینتیک عضلات روتاتور کاف و حس عمقی شانه بوسیله تست بازسازی زاویه (زوایای هدف صفر، 45 و 90 درجه)، توسط دینامومتر Kin-Com بررسی شد. نتایج حاصل از 3 وضعیت با هم مقایسه شد. یافته ها: علیرغم کاهش قدرت دینامیک چرخاننده های داخلی پس از هر سه وضعیت، میزان کاهش قدرت این عضلات در وضعیت push up با آرنج صاف نسبت به کنترل بعد از مداخله کمتر بود(p=0.03) . تفاوت معنی داری بین هر سه وضعیت از نظر گشتاور کانسنتریک چرخاننده های خارجی برقرار بود. به صورتیکه وضعیت کنترل باعث بیشترین کاهش در قدرت این عضلات شد(p=0.01)  و وضعیت push up با آرنج صاف موثرتر از push up با آرنج نیمه خم بود(p=0.03) . بهبود معنی دار دقت حس عمقی نیز برای هر سه وضعیت بدست آمد که تنها در بازسازی زاویه صفر درجه، تفاوت بین دو وضعیت کنترل و Push up با آرنج نیمه خم معنی دار بود(p=0.03) . در این مطالعه تفاوتی بین دو وضعیت push up با آرنج صاف و نیمه خم در افزایش قدرت عضلات و بهبود حس عمقی دیده نشد. نتیجه گیری: اعمال دو دقیقه ارتعاش تمام بدن در یک جلسه، تحریک نسبتا مناسبی بر سیستم نوروماسکولار نمونه های جوان و سالم در این مطالعه وارد کرده است.

زمینه و هدف: امروزه با وجود دریافت درمانهای دارویی منظم در بیماران مبتلا به اسکیزو فرنی، تجربه توهم شنوایی تداوم می یابد. بنابراین برای علایم باقیمانده نیاز به استفاده از راهکارهای خود مراقبتی وجود دارد. این راهکارهای خود مراقبتی می توانند آشفتگی های ناشی از توهم را در این مدد جویان کاهش دهند. انحراف فکر، ریلاکسیشن و گوش کردن به موسیقی از استراتژیهای خیلی موثر هستند. هدف از این مطالعه تعیین راهکارهای خود مراقبتی در کنترل توهم شنوایی در مددجویان اسکیزوفرنیک مراجعه کننده به بیمارستان شفا می باشد. روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه توصیفی بر روی 100 بیمار اسکیزوفرنی است که از میان بیماران بستری در بخش های مختلف بیمارستان شفا در شهر رشت با روش نمونه گیری آسان انتخاب گردیدند. جمع آوری داده ها با پرسشنامه ای مشتمل بر چهار بخش، بخش اول مشخصات دموگرافیک و بخش دوم پرسشنامه خود گزارش دهی با 38 عبارت در مورد راهکارهای مدیریت مراقبت از خود می باشد. بخش سوم در مورد شدت توهم (که در آن امتیاز 1 بدون شدت و امتیاز 10 برای شدت بیش از حد) و بخش چهارم در مورد میزان تداخل توهم در فعالیتها امتیاز1 ، عدم تداخل در فعالیتها و امتیاز 10 برای تداخل بیش از حد در فعالیتها می باشد.یافته ها: یافته ها نشان داد که 45.5 درصد سن واحد های مورد پژوهش کمتر از 30 سالگی (9.5±33.2)، 87.2 درصد مرد و 70.3 درصد بیکار بودند. بین متغیرهای دموگرافیک و شدت توهم، ارتباط آماری وجود نداشت ولی بین وضعیت زناشویی با سطح تداخل توهم شنوایی در فعالیتها(P<0.3)  ارتباط معنی دار وجود داشت. بیشترین روش مورد استفاده جهت کنترل توهم شنوایی گروه روش های رفتاری با میانگین 10.26 و انحراف معیار 3.26 بود که در این دسته بیشترین راهکار موثر، خواندن دعا، نیایش و قرآن بوده است. همچنین بین سطح تداخیل در فعالیت ها و شدت توهم با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون نیز r=0.64 با P<0.001 ارتباط معنی دار آماری وجود دارد. در ضمن بیشترین منبع کسب اطلاعات «خود بیمار» ذکر شده است.نتیجه گیری: بیماران گیلانی مبتلا به اسکیزوفرنی بیشتر از راهکارهای حیطه رفتاری بخصوص روش خواندن نماز، دعا و قرآن استفاده می کردند. ارتباط معنی دار آماری بین متغیرهای جمعیت شناختی و راهکارهای تطابقی وجود نداشت.

زمینه و هدف: کارگران کارگاههای رنگ آمیزی اتومبیل در معرض آلاینده های مختلف از جمله ایزوسیانات ها می باشند و یکی از مهمترین عوارض نامطلوب تماس با این مواد آسم شغلی است. هدف از انجام این مطالعه شناخت تغییرات تست سریال پیک فلومتری در نقاشان اتومبیل می باشد. روش بررسی: نوع مطالعه توصیفی-تحلیلی بود که به صورت مقطعی انجام شد .43 نفر از کارگران کارگاههای رنگ آمیزی اتومبیل اصفهان به صورت تصادفی انتخاب شدند. تست حداکثر جریان بازدمی افراد (پیک فلو) با دستگاه پیک فلومتر (وایتالوگراف مدلAsma plan ) در دو نوبت ابتدا و انتهای شیفت کاری و به مدت یک هفته برای هر کارگر انجام شد. یافته ها: میانگین درصد تغییرات حداکثر جریان بازدمی در روز اول هفته برابر با 6.91 درصد و در روز پایانی هفته برابر با 8.11 درصد بود. میانگین درصد تغییرات حداکثر جریان بازدمی افراد در روز تماس با آلاینده برابر با 1.8±11.2 درصد و در روز بعد از تماس با آلاینده برابر با 1.9±7.9 درصد بود. که بر اساس استاندارد تست های عملکرد ریوی نشان دهنده تغییر پاتولوژیک در وضعیت ریوی می باشد. 72 درصد از کارگران در روز تماس با آلاینده تغییر بیش از %10 در پیک فلو نشان دادند. نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که ریسک ابتلا به آسم شغلی و دیگر بیماری های ریوی در کارگران نقاش اتومبیل وجود دارد و تست پیک فلومتری می تواند در ارزیابی اختلالات ریوی ابزاری مفید باشد.

زمینه و هدف: پشه های Culex pipiens از نظر خونخواری در محیط های شهری بسیار فعال هستند. نقش آنها در آزار و اذیت انسان ها، در کنار انتقال فیلرها و ویروس ها اهمیت این گونه را زیاد کرده است. ساخت شهرک ها بدون رعایت اصول صحیح بهداشتی و بهسازی سیستم فاضلاب می تواند به عنوان عامل اساسی در ایجاد زیستگاه های لاروی مطرح شود. مطالعه حاضر با توجه به مشکلات ناشی از مزاحمت پشه ها در شهرستان یزد با هدف شناخت اکولوژیک Culex pipiens بعنوان گونه غالب پشه ها و روش های کنترل آن انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی دو شهر زارچ و شاهدیه که بیشترین مشکل ناشی از مزاحمت پشه ها را داشتند انتخاب و با مطالعه زیستگاه های لاروی و اماکن استراحت پشه های بالغ، مکان های مناسب جهت نمونه گیری تعیین شد. نمونه گیری از اردیبهشت ماه لغایت آذرماه 1388 در یازده نوبت انجام شد. نمونه گیری لارو به روش ملاقه زنی و بالغ به روش های صید کلی، صید دستی، صید با تله نورانی و صید از پناهگاه گودالی انجام شد. یافته ها: در این مطالعه نمونه های صید شده از نظر تنوع در سه جنس Anopheles،Culex  و Culiseta و 5 گونه گزارش شد. تعداد لاروهای صید شده از زیستگاه های لاروی منطقه 19054 عدد بود که از این تعداد Cx. pipiens با 82.2% بیشترین وفور را به خود اختصاص داد. تعداد بالغ های صید شده 523 عدد بود که 118 عدد آن به روش صید کلی صید شدند. از این تعداد،با Cx. pipines  %90 بیشترین وفور را شامل شد. همچنین گونه Cx. sinaiticus برای اولین بار از استان گزارش شد. نتیجه گیری: با توجه به وفورگیری فصلی، پیک فعالیت  Cx. pipiens ازاواخر خرداد تا اوایل تیرماه تعیین و این گونه به عنوان گونه غالب مشخص شد. بررسی حالات فیزیولوژیک شکمی بالغ های صید شده در روش پناهگاه گودالی و مقایسه آن با صید کلی، تمایل بیشتر این گونه برای استراحت در اماکن خارجی را نشان می دهد.

اورئوبازیدیوم پولولنس یک شبه مخمر جزو خانواده دوتیدیلز است و از زیستگاه های مهم آن می توان نقاط مدیترانه ای، نواحی خشک و مناطق گرمسیری جهان را نام برد که بر روی برگ درختان، آب تازه و رسوبات دریایی یافت می شود. اورئوبازیدیوم پولولنس در رشته های مختلف علوم زیستی کاربردهای متفاوتی دارد که از جمله کاربردهای آن می توان به تولید پولولان (یک پلی ساکارید پلیمر مشتمل بر واحدهای، مالتوتریوز) اشاره کرد که به عنوان یک ماده خوراکی در بیشتر پلیمرهای بی مزه به عنوان یک محصول تجاری مزه دهنده از آن استفاده می شود. همچنین پولولان یک عامل بیو ماتریال است و به عنوان یک ماده اولیه در تولید دارو و غذا مورد استفاده قرار می گیرد. از پولولان در صنایع داروسازی به عنوان یک عامل متراکم کننده پیوندی و عامل اکسیداسیون نیز استفاده می شود. به دلیل بزرگی اندازه مخمرها و سرعت بالای رشد آنها و استفاده از منابع مختلف قندی؛ پولولان توجه بسیاری از محققین را به عنوان منبع مناسبی جهت تولید پروتئین های تک سلولی جلب کرده است. از اورئوبازیدیوم پولولنس برای پاک کردن لکه های نفتی ناشی از آلودگی نفتی ایجاد شده در آبهای دریا، آبهای محدود به خشکی و خصوصا در سواحل استفاده می شود. از اورئوبازیدیوم پولولنس در تولید طیف وسیعی از آنزیم ها همانند فروکتو فورانوزید، گزلاناز و گلوکو آمیلاز استفاده می شود که علاوه برآنزیم های فوق آنزیم های مهم دیگری نیز موجود می باشند که اورئوبازیدیوم پولولنس را در کاربردهای بیولوژیکی تبدیل به ارگانیسم مهمی نموده است. توسط محققین مطالعاتی انجام شده است که حاکی از توانایی اورئوبازیدیوم پولولنس برای تولید ترکیبات ضد میکروبی به روش های داخل و خارج سلولی می باشد. با توجه به موارد پیش گفت لزوم توجه به اهمیت و کاربرد شبه مخمر، واضح و مبرهن است. لذا با توجه به اهمیت تولید صنعتی آن (آنتی بیوتیک، پولولان، پروتیین تک سلولی، بعنوان عاملی در رفع آلودگی محیطی، تولید رنگ و ...) زمینه های انجام تحقیقات و تولید صنعتی آن پیشنهاد می گردد.