مجله دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه (بهبود)
سال:1389 | دوره:14 | شماره:2 (پیاپی 46) |تعداد مقالات:13

زمینه: اسیدهای چرب، منبع مهم انرژی برای انقباض عضلانی، به ویژه هنگام فعالیت های طولانی مدت به شمار می روند. این مطالعه کارآزمایی بالینی با منظور تعیین اثر تزریق هپارین روی متابولیسم چربی هنگام فعالیت ورزشی زیربیشینه انجام گرفت. روش ها:40 دانشجوی پسر، آزمون ارگومتری استراند را برای مدت 20 دقیقه روی دوچرخه کارسنج در دو مرحله جداگانه (مرحله اول: اجرای بدون تزریق دارو، مرحله دوم: تزریق هپارین و لاکتوز به ترتیب در گروه های تجربی و کنترل به مدت 30 دقیقه قبل از اجرای آزمون) اجرا نمودند. بلافاصله پس از اتمام آزمون، نمونه گیری خون به منظور اندازه گیری اسید چرب آزاد و تری گلیسرید به عمل آمد. از آزمون آماری تی برای تعیین معناداری تفاوت بین متغیرها در گروه های مورد مطالعه استفاده شد. سطح پذیرش فرض های آماری (P<0.05) منظور شد.یافته ها: تزریق هپارین به افزایش معنادار اسید چرب آزاد و همچنین کاهش معنادار تری گلیسرید پلاسما هنگام اجرای ورزشی منجر شد (P<0.05). ضربان قلب استراحت نیز به میزان معناداری کاهش یافت (P<0.05). همچنین، اکسیژن مصرفی بیشینه به واسطه تزریق هپارین به میزان معناداری افزایش پیدا کرد (P<0.05) هیچ یک از متغیرهای گروه کنترل بواسطه تزریق لاکتوز تغییر پیدا نکردند.نتیجه گیری: تزریق هپارین به افزایش سوبستراهای اکسیداسیون چربی و ظرفیت هوازی منجر می شود که احتمالا با کاهش مصرف گلوکز و اکسیداسیون کربوهیدرات همراه است. برای تعیین دقیق تاثیر این نوع مکمل سازی ها روی عملکرد استقامتی هنگام فعالیت ورزشی به اندازه گیری هم زمان سوبستراهای اکسیداسیون کربوهیدرات و چربی نیاز است.

زمینه: شایع ترین عارضه طبی بارداری و یکی ازسه علت مرگ زنان باردار، پره اکلامپسی است. شناسایی آزمونی که به تشخیص زودرس این عارضه کمک کند مهم است. مطالعه حاضر به منظور مقایسه ارزش تشخیصی آزمون غلتیدن و میزان هماتوکریت سرم در تشخیص زودرس پره اکلامپسی انجام گرفت. روش ها: این پژوهش تجربی از نوع تشخیصی بر روی 660 زن باردار 28-24 هفته مراجعه کننده به درمانگاه پره ناتال بیمارستان تامین اجتماعی به شکل تصادفی طبقه ای انجام شد. روش گردآوری اطلاعات شامل مشاهده و معاینه و ابزارگردآوری شامل فرم اطلاعاتی، دستگاه فشارسنج جیوه ای و گوشی پزشکی بود. هماتوکریت تمام مادران درآزمایشگاه بیمارستان، توسط دستگاه سانتریفوژسیسکمس انجام شد. دقت و صحت نتایج، به وسیله روش میکروهماتوکریت که توسط کمیته بین المللی استانداردسازی هماتولوژی به عنوان روش مرجع معرفی شده است تایید و کنترل شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات با نرم افزار SPSSو با استفاده از آزمون های کای دو و مک نمار انجام شد.یافته ها: میزان هماتوکریت سرم 28-24 هفته در زنان مبتلا و غیرمبتلا به پره اکلامپسی، تفاوت معنادار آماری داشت (P<0.01). آزمون غلتیدن نیز در هفته 32-28 در دو گروه، تفاوت معنادار آماری نشان داد (P<0.01). تست هماتوکریت دارای حساسیت 6/58، ویژگی 9/88، ارزش پیشگویی مثبت 7/33 و ارزش پیشگویی منفی 7/95 درصد بود. آزمون غلتیدن دارای حساسیت 8/63، ویژگی 7/91، ارزش پیشگویی مثبت 5/42 و ارزش پیشگویی منفی 3/96 درصد بود. آزمون مک نمار تطابق 80 درصد بین این دو تست در تشخیص زودرس پره اکلامپسی را نشان داد.نتیجه گیری: ارزش تشخیصی آزمون غلتیدن و میزان هماتوکریت سرم در تشخیص زودرس پره اکلامپسی همسان بود. توصیه می شود تحقیقات بیشتری در این زمینه صورت گیرد.

زمینه: هدف از این مطالعه تعیین رابطه بین مشخصات دموگرافیک بیماران مبتلا به کمردرد و درد ریشه ای اندام تحتانی و نتایج تصویربرداری رزوناس مغناطیسی (MRI) بود. روش ها: این مطالعه از نوع تحلیلی- مقایسه ای بوده که درسال 1388 و در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان امام رضا کرمانشاه صورت گرفت. مشخصات دموگرافیک و نتایج تصویر برداری MRI از 242 بیمار با کمردرد و درد ریشه ای اندام تحتانی در پرسشنامه های جداگانه ای ثبت گردید. از آزمون های کای- اسکویر و فیشر برای بررسی رابطه متغیرهای کیفی و آزمون تی مستقل وآنالیز واریانس یک طرفه برای مقایسه متغیرهای کمی استفاده گردید. یافته ها: بین قد، وزن و BMI بیماران با یافته های غیرطبیعی، رابطه معناداری وجود نداشت. بین سایر مشخصات دموگرافیک با بیشتر یافته های غیرطبیعی MRI رابطه معنادار آماری وجود داشت. با افزایش سن، شیوع تنگی کانال نخاع و بیرون زدگی دیسک و دژنراسیون دیسک افزایش نشان داد. همچنین این یافته ها در جنس مونث نسبت به جنس مذکر بیشتر دیده شد که این رابطه از نظر آماری معنادار بود. این یافته ها در گروه های شغلی کارگران، کشاورزان و افراد خانه دار به طور معنادار بیشتر از سایر مشاغل بود. ساکنین روستا نسبت به شهر، یافته های غیرطبیعی بیشتری در تصاویر MRI داشتند. نتیجه گیری: یافته های غیرطبیعی MRI بیشتر با شرایط زندگی مانند شغل و سبک زندگی بستگی دارد.

زمینه: مجموعه شواهد اخیر نشان می دهد که پرولاکتین، یک تنظیم کننده مهم سیستم ایمنی است و در بیماری زایی لوپوس اریتماتوز سیستمیک، نقش ایفا می کند. در مطالعه حاضر، میزان هیپرپرولاکتینمی در بیماران مبتلا به لوپوس شهر زاهدان با گروه کنترل، مقایسه و ارتباط احتمالی آن با سطح فعالیت بیماری ارزیابی شد. روش ها: در یک مطالعه مورد شاهدی، سطح پرولاکتین سرم در 40 زن مبتلا به لوپوس (12 نفر لوپوس فعال و 28 نفر لوپوس غیرفعال) و 40 زن سالم اندازه گیری شد. فعالیت کلینیکی و سرولوژیکی بیماری با استفاده از معیار SLEDAI برای هر بیمار اندازه گیری شد. اندازه گیری سرولوژیکی Anti ds DNA، C3، C4  و CH50 به روش ELISA انجام شد. سطح پرولاکتین بین دو گروه، مقایسه و ارتباط آن با میزان فعالیت بیماری بررسی شد. یافته ها: میزان هیپرپرولاکتینمی (PRL>25μg/l) در 7 بیمار و 2 نفر از گروه کنترل وجود داشت. اختلاف معناداری میان دو گروه لوپوس و کنترل از نظر میزان هیپرپرولاکتینمی یافت نشد. تعداد بیماران لوپوسی که هیپرپرولاکتینمی داشتند در دو گروه لوپوس فعال (SLEDAI>10) و غیرفعال، به ترتیب 6 و 1 نفر و از لحاظ آماری معنادار بود (P<0.05).نتیجه گیری: هیپرپرولاکتینمی در درصد قابل توجهی از بیماران لوپوسی دیده شد. یک ارتباط مشخص بین فعالیت بیماری لوپوس و هیپرپرولاکتینمی وجود دارد.

زمینه: پژوهش ها به نقش راهبردی مقابله ای در تعدیل اضطراب رقابتی و اعتماد به نفس ورزشی اشاره کرده اند. هدف مطالعه حاضر بررسی نقش راهبردی مقابله ای در پیش بینی اضطراب شناختی-جسمانی و اعتماد به نفس ورزشکاران انفرادی و تیمی بود.روش ها: نمونه آماری شامل 700 نفر از ورزشکاران تیمی و انفرادی استان کرمانشاه بود که با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای از بین 5 شهرستان انتخاب و پرسشنامه های راهبردی مقابله ای در ورزش رقابتی و مقیاس اضطراب رقابتی را تکمیل نمودند. روش تحقیق این پژوهش همبستگی بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از همبستگی ساده، رگرسیون چندگانه و آنالیز واریانس چند متغیری استفاده شده است.یافته ها: بین راهبردی مقابله ای مبتنی بر عمل و هیجان با اضطراب شناختی-جسمانی و بین راهبردهای مقابله ای مبتنی بر عمل با اعتماد به نفس ورزشی، رابطه معنادار وجود داشت (P<0.0005). راهبردهای مقابله ای مبتنی بر عمل و راهبردهای مقابله ای مبتنی بر هیجان، 0.779 واریانس اضطراب شناختی-جسمانی و 0.541 واریانس اعتماد به نفس ورزشی را تبیین کردند (P>0.001) میانگین نمرات اضطراب شناختی-جسمانی در ورزشکاران تیمی و اعتماد به نفس ورزشکاران انفرادی، بیشتر بود (P>0.001)، اما ورزشکاران تیمی و انفرادی در راهبردهای مقابله ای متفاوت نبودند.نتیجه گیری: راهبردهای مقابله ای مبتنی بر عمل، اضطراب شناختی-جسمانی را کاهش و اعتماد به نفس ورزشی را افزایش می دهد. اما راهبردهای مقابله ای مبتنی بر هیجان، تاثیر برعکس دارد. به همین دلیل آموزش راهبردهای مقابله ای مبتنی بر عمل پیشنهاد می شود.

زمینه: آدنوکارسینومای موسینوس کولورکتال در مراحل پیشرفته، خودنمایی کرده و دارای پیش آگهی بدتری نسبت به سایر کارسینوماهای کولورکتال می باشد. هدف از این مطالعه بررسی خصوصیات بالینی و آسیب شناختی آدنوکارسینومای موسینوس کولورکتال در جمعیت ایرانی است.روش ها: 110 بیمار که بر اساس گزارش پاتولوژی در بخش ثبت سرطان مرکز تحقیقات بیماری های گوارش و کبد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، مبتلا به آدنوکارسینومای موسینوس کولورکتال تشخیص داده شده بودند، برای این مطالعه انتخاب شدند. بیماران از نظر متغیرهای سن، جنس، سابقه فامیلی سرطان و محل، مرحله و درجه تمایزیافتگی تومور مورد بررسی قرار گرفتند. آنالیز بقا بیماران با استفاده از روش کاپلان- میر و آزمون مقایسه رتبه ای مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: بیش از 50 درصد از بیماران، کم تر از 50 سال سن داشتند. 5/34 درصد از بیماران سابقه فامیلی سرطان در بستگان درجه یک خود را گزارش نمودند. در بیشتر موارد، محل تومور در کولون راست بود و 3/54 درصد از بیماران در مراحل پیشرفته بیماری قرار داشتند. با استفاده از روش کاپلان- میر، میزان های بقا 1، 3 و 5 ساله این بیماران به ترتیب 6/92، 1/80 و 3/41 درصد به دست آمد. بقا در این بیماران به طور معناداری با مرحله بیماری در ارتباط بود (P<0.05).نتیجه گیری: احتمالا عوامل ژنتیکی در ایجاد آدنوکارسینومای موسینوس کولورکتال در کشور ما نقش ایفا می نماید.اجرای برنامه غربالگری ژنتیک در افراد در معرض خطر بالا باید به عنوان یک ابزار مهم در پیشگیری و کنترل سرطان کولورکتال در ایران مدنظر قرار گیرد.

زمینه: ایران یکی از پنج کشور اول زلزله خیز دنیا است. از جمله آثار مخرب بلایای طبیعی، عوارض روانشناختی است که در صورت عدم انجام مداخله، به صورت پایدار در آسیب دیدگان باقی می ماند. هدف این مطالعه ارزیابی تاثیر مداخلات روانی اجتماعی بر سلامت روان آسیب دیدگان بالای 15 سال زلزله بروجرد استان لرستان بود.روش ها: در یک پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش آزمون- پس آزمون یک گروهی، تعداد 115 نفر (ده گروه) آسیب دیده بالای 15 سال مناطق زلزله زده بروجرد به شیوه نمونه گیری تصادفی، انتخاب و به کمک آزمون PTSD واتسون و پرسشنامه GHQ-28 مورد بررسی قرار گرفتند. سپس در چهار جلسه مداخلات روانی اجتماعی شرکت کردند. دو ماه بعد از اتمام مداخلات، دوباره همه آزمودنی ها به کمک ابزارهای یادشده ارزیابی شدند. برای تحلیل داده ها از آزمون های T وابسته و کای اسکویر استفاده شد.یافته ها: میانگین نمره کلی آزمون GHQ-28 از 61/12±5/35 در پیش آزمون به 25/11±1/23 در پس آزمون کاهش یافت (P<0.01) نمره آزمون PTSD در پیش آزمون و پس آزمون، تفاوت آماری معناداری داشت (P<0.01) بین عوامل جنسیت و برخورداری از حمایت اجتماعی با میزان علایم PTSD ارتباط آماری معناداری دیده شد (P<0.05).نتیجه گیری: با توجه به میزان بالای شیوع PTSD در قربانیان حوادث، اجرای برنامه مداخلات روانی اجتماعی و پیگیری های منظم، ضروری است. این مداخلات می تواند موجب افزایش توانمندی آسیب دیدگان در تطابق با شرایط ایجادشده و ارتقاء سلامت روانی آنان گردد.

زمینه: اختلالات شبه جسمی گروهی از اختلالات روانی هستند که با علایم جسمی مشخص می شوند، ولی نمی توان آن ها را با یک اختلال طبی، تاثیر دارو یا اختلال روانی دیگر توجیه کرد. هدف اصلی این مطالعه بررسی اپیدمیولوژی و فراوانی اختلالات شبه جسمی در کرمانشاه است. روش ها: اطلاعات اپیدمیولوژیک بر اساس یک پرسشنامه 26 سوالی از پرونده های بیماران مراجعه کننده به بیمارستان فارابی (سال 85-1375) استخراج گردید.یافته ها: در بین اختلالات شبه جسمی، بیشترین فراوانی مربوط به اختلال تبدیلی با 1/61 درصد و کم ترین فراوانی، مربوط به اختلال درد با 9/2 درصد بود. این اختلالات در طبقات اقتصادی اجتماعی پایین شایع بود و یک ارتباط مستقیم با تحصیلات پایین داشت. اختلالات شبه جسمی در افراد مونث با 5/68 درصد، اختلال تبدیلی در افراد مذکر با 1/51 درصد و اختلال بدریختی بدن در افراد مجرد با 7/70 درصد بیشتر بود. فراوانی اختلالات شبه جسمی در افراد جوان بالاتر بود. نتیجه گیری: برتری جنسی در تمام انواع اختلالات به جز اختلال تبدیلی، با جنس مونث بوده است. از نظر تحصیلات به جز اختلال بدریختی بدن، بیشترین فراوانی در بین افراد با تحصیلات پایین بود. در بیماران مورد بررسی، اختلال در عملکرد اجتماعی و شغلی مشاهده شد. این یافته با معیارهای DSM-IV-TR همخوانی دارد. به نظر می رسد که این نتایج با فرهنگ، نحوه مصاحبه با بیماران و محیط ارتباط دارد.

زمینه: پرستاری شغل پراسترسی است که پی آمدهای جدی جسمانی و روانی ایجاد می کند. پژوهش حاضر رابطه بین استرس های شغلی و تاب آوری را با فرسودگی شغلی در پرستاران زن بیمارستان های دولتی شهر رشت بررسی می کند. روش ها: واحدهای پژوهش در این تحقیق توصیفی ـ تحلیلی ، 124 کارشناس پرستاری شاغل در بخش های اورژانس، جراحی، زنان، کودکان و قلب بودند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های استرس شغلی ، فرسودگی شغلی، تاب آوری و جمعیت شناختی جمع آوری شده، با فنون آماری همبستگی، تحلیل رگرسیون، تحلیل واریانس یکراهه و توکی (با نرم افزار (SPSS-16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: بین استرس های شغلی و فرسودگی شغلی پرستاران، رابطه مثبت معنادار وجود داشت. بین استرس های شغلی و فرسودگی شغلی پرستاران با تاب آوری آن ها رابطه منفی معنادار وجود دارد. متغیرهای سن، تاب آوری ، استرس و بخش محل کار پرستاران توانستند فرسودگی شغلی پرستاران را پیش بینی کنند. بین گروه های شغلی پرستاران از لحاظ استرس و فرسودگی شغلی تفاوت معنادار وجود دارد. تفاوت بین پرستارانی که در بخش های قلب و کودکان فعالیت می کنند معنادار نیست ولی این تفاوت در پرستارانی که در بخش های اورژانس و زنان اشتغال دارند معنادار بود. نتیجه گیری: تاب آوری تعدیل کننده استرس و فرسودگی شغلی است. برای توانمندسازی پرستاران در برابر استرس ها، پیشنهاد می شود تاب آوری در آموزش های پرستاری مدنظر قرار گیرد.

زمینه: حاملگی نابجا یکی از مشکلات شایع و مهم ترین عامل مرگ مادر در سه ماهه اول بارداری است. مطالعات انجام شده در خصوص عوامل خطر حاملگی نابجا تاکنون نتایج یکسانی نداشته است. هدف مطالعه حاضر، بررسی عوامل خطر مرتبط با حاملگی نابجا در شهر کرمانشاه است. روش ها: این مطالعه مورد- شاهدی، عوامل خطر حاملگی نابجا را در دو گروه، شامل 250 مورد حاملگی نابجا و 500 زنی که برای زایمان و یا سزارین مراجعه کرده بودند مقایسه می کند. دو گروه از نظر عوامل مرتبط با بیماری های زنان، مامایی و متغیرهای جمعیت شناختی مقایسه شدند. با استفاده از نرم افزار STATA، نسبت شانس و 95 درصد فاصله اطمینان برای هر یک از متغیرها در مدل تک متغیره و چندمتغیره محاسبه گردید. یافته ها: متغیرهای سن، بارداری بیشتر از 2 بار و زایمان مساوی و یا بیشتر از سه، سقط و حاملگی نابجای قبلی، سابقه بیماری التهابی لگن و جراحی های شکم و لگن، نازایی و درمان آن، بستن لوله و استفاده از آی یودی از لحاظ آماری با بروز حاملگی نابجا مرتبط بودند ( p<0.05 برای تمام متغیرها). در آنالیز چندمتغیره، سن، بستن لوله، جراحی های شکم و لگن، سزارین، نازایی و القا تخمک گذاری با حاملگی نابجا مرتبط بودند. نتیجه گیری: کنترل عوامل خطر حاملگی های خارج رحمی می تواند در کاهش بار ناشی از این بیماری موثر باشد. مطالعات بیشتر با حجم نمونه بالاتر از طریق ایجاد یک نظام ثبت نام می تواند به شناسایی بیشتر و دقیق تر عوامل خطری همچون سیگار و بیماری های التهابی لگن کمک نماید.

این مطالعه ارتباط سلامت جسمی و روانی را با پیاده روی منظم بدون نظارت در زنان ساکن غرب تهران بررسی نمود. در این مطالعه گونه فارسی ابزار استاندارد سنجش سلامت استفاده شد. با مراجعه حضوری پژوهشگربه 3 پارک عمومی، زنان گروه سنی 55-35 ساله داوطلب در دوگروه فعال و غیرفعال، مورد مصاحبه قرارگرفتند. امتیاز سلامت جسمی و روانی با QMHOSS2 محاسبه و اثر تعاملی متغیر پیاده روی بر آن بررسی شد. امتیاز بعد خلاصه سلامت جسمی در گروه فعال بیشتر بود. تفاوت معناداری بین دو گروه در بعد خلاصه سلامت روانی مشاهده شد (P=0.001) پیاده روی منظم بر ارتقا سلامت جسمی و روانی زنان موثر است.

سردبیر محترم: تحقیقات، نشان می دهد که شکستگی گردن ران در ایران شیوع بالایی دارد (1)، ولی کیفیت زندگی مبتلایان به این عارضه، مورد توجه قرار نگرفته و تحقیقات انجام شده عموما مربوط به کشورهای غربی است.یک مطالعه نشان می دهد که تنها نیمی از مبتلایان به شکستگی گردن ران، پس از یک سال به وضعیت قبلی بازگشته و 43 درصد، توانایی راه رفتن را به دست آورده اند (2). با وجود این، در شروع این مطالعه، تحقیقی که به مقایسه کیفیت زندگی این بیماران با افراد فاقد شکستگی در ایران پرداخته باشد در دسترس نبود. از این رو پژوهشگران برآن شدند که به مقایسه کیفیت زندگی سالمندان مبتلا به شکستگی گردن ران با سالمندان فاقد شکستگی بپردازند. به این منظور یک مطالعه تحلیلی بر روی دو گروه 70 نفره از سالمندان با سن 60 سال و بالاتر انجام شد. گروه اول، شامل افرادی بود که حداقل 3 ماه قبل از مطالعه دچار شکستگی گردن ران شده بودند. گروه دوم، شامل افراد مشابه با گروه اول بود که فاقد شکستگی گردن ران بودند و از میان هم محله ای ها یا بستگان گروه اول انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه EQ5D استفاده شد. همچنین اطلاعات فردی شامل سن، جنس، نحوه زندگی، شغل قبلی و فعلی، تحصیلات، محل زندگی، وضعیت تاهل، میزان درآمد، ابتلا به امراض مزمن و مدتی که از شکستگی می گذشت جمع آوری شد. داده ها با برنامه SPSS و با استفاده از محاسبه میانگین و انحراف معیار و آزمون های کای دو ، تی، آنالیز واریانس و ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شد. واحدهای پژوهش، شامل 79 زن و 61 مرد بودند. سن مبتلایان به شکستگی 07/8±5/73 سال و سن سالمندان فاقد شکستگی 48/7±8/72 سال بود. بین دو گروه از نظر سن، جنس، سطح سواد، شغل قبلی و تعداد بیماری زمینه ای، تفاوت معناداری مشاهده نشد (P>0.05) اما بین کیفیت زندگی دو گروه به تفکیک، در اکثر ویژگی های فردی، تفاوت معنادار مشاهده شد (P<0.05).

سردبیر محترم :(Fever of Unknown Origin) FUO تبی است که در آن درجه حرارت بیشتر از 3/38 برای بیمار در چندین نوبت ثبت شده ، بیش از سه هفته طول کشیده و بعد از یک هفته بررسی در بیمارستان به تشخیص نرسیده است . این اصطلاح برای بیمارانی که علت مشخصی برای تب آن ها یافت نشده به کار می رود. در روند ارزیابی بیماران مبتلا بهFUO ، بررسی ها در سه رده انجام می شود. رده اول، آزمایشات و اقدامات پاراکلینیک اولیه است که برای بیشتر بیماران انجام می شود. رده دوم مربوط به بررسی های تصویربرداری مختلف و رده سوم، انجام بیوپسی و لاپاراتومی است. علل اصلی FUO شامل عفونت ها، بدخیمی ها، بیماری های اتوایمیون و علل ناشناخته است (1). در بررسی های مختلف، علل ناشناخته بین 30-5 درصد از FUOها را شامل می شود (2).درصد بالای علل ناشناخته  FUOها، علی رغم پیشرفت های تکنیکی در تشخیص بیماری ها، نشان از پیچیدگی و نیاز به توجه ویژه به این موضوع است. بیمار مورد بررسی در این تحقیق، مرد 64 ساله ای بود که با شکایت تب، سرفه، تعریق و گرفتگی صدا در بیمارستان امام رضا کرمانشاه بستری شد. مشکل بیمار از حدود 45 روز قبل، شروع شده و طی مدت بستری، دچار کاهش وزن و بی اشتهایی بود. یافته های مثبت در شرح حال و معاینه شامل تب، تعریق، کاهش وزن، سرفه،گرفتگی صدا، ملتحمه pale و اتروفی تمپورال بود. برای بیمار، بررسی های رده اول و دوم انجام شد که نکته مثبت آن ها وژتاسیون بزرگ در دریچه تریکوسپید بیمار در اکوکاردیوگرافی ترانس توراسیک بود. علی رغم کشت خون منفی، بیمار با تشخیص اندوکاردیت، تحت درمان قرار گرفت. روز هفتم درمان اندوکاردیت، بیمار اکوی ترانس ازوفازیال شده که یافته ای پیدا نشد. حال عمومی بیمار، هر روز بدتر شده و بیمار مجددا تحت بررسی های مختلف قرار گرفت که باز علتی برای تب بیمار پیدا نشد. در طی این مدت، بیمار، تحت درمان علامتی از قبیل تزریق خون و دیالیز GCSF قرار گرفت. نهایتا بیمار، درمان آنتی TB دریافت کرد. علی رغم اقدامات انجام شده، بیمار با تابلوی DIC و بدون تشخیص فوت شد. نمونه مورد بحث، بیماری با معیارهای FUO بود که اقدامات تشخیصی رده اول و دوم و بعضی ازاقدامات رده سوم بر روی اوانجام شد اما هیچ کدام ازنتایج به دستامده، تشخیص قطعی برای بیمار مطرح نکرد. در نهایت درمان های Empirical انجام شده برای اندوکاردیت، TB و بیماری های اتوایمیون موثر واقع نشد و بیمار با طی سیری ناشناخته فوت گردید. در تحقیقی گذشته نگرکه در بیمارستان سینای کرمانشاه انجام گرفت، علل ناشناختهFUO ، 5/62 درصدگزارش شد (1). این میزان در دانشگاه های علوم پزشکی شهیدبهشتی 5/13، همدان 5 و اهواز 57/28 درصد گزارش شده است (5-3). اختلاف معنادار علل ناشناخته در کرمانشاه با دیگر شهرستان ها می تواند به دلیل عدم بررسی علل غیرشایع FUO در منطقه کرمانشاه، عدم تجربه و مهارت تیم پزشکی بررسی کننده این بیماران در این زمینه، اشکالات مرتبط با پاراکلینیک یا عدم اعتماد و همکاری بیماران و همراهان آنان نسبت به انجام اقدامات تشخیصی باشد. همچنین ممکن است با وجود رضایت اولیا دم، مبنی بر اتوپسی و کمک به حل معضل FUO در این منطقه، مقررات اداری، اجازه این کار را ندهد، همچنان که در نمونه معرفی شده، این مسأله اتفاق افتاد و چراغی راکه شاید می شد دراین راه روشن کرد به خاموشی کشانید.