مجله به نژادی نهال و بذر (نهال و بذر)
سال:1392 | دوره:29-1 | شماره:4 |تعداد مقالات:17

برای بررسی خصوصیات میوه و گروه بندی ارقام زیتون، آزمایشی روی بیست رقم زیتون طی دو سال (1390-1389) در ایستگاه تحقیقات زیتون گیلوان (زنجان) انجام شد. آزمایش در قالب طرح اسپلیت پلات در زمان با طرح پایه کاملا تصادفی با سه تکرار اجرا شد. گروه بندی ارقام بر اساس صفات وزن تر و خشک میوه، نسبت گوشت به هسته و درصد روغن با استفاده از تجزیه خوشه ای و تجزیه به مولفه های اصلی انجام شد. نتایج تجزیه واریانس تفاوت معنی داری میان رقم، سال و اثر متقابل برای اکثر صفات نشان داد. بر اساس نتایج تجزیه خوشه ای و تجزیه به مولفه های اصلی، ارقام از نظر صفات ارزیابی شده به خوبی از یک دیگر تفکیک شدند. بر این اساس، ارقام کاریدولیا، پیکوآل، ولیوتیکی و کایسی بیشترین وزن میوه و نسبت گوشت به هسته را داشتند و به عنوان ارقام مناسب کنسروی و ارقام کایلته، کرونائیکی، آربکین، لچینو، بلیدی و نبالی با درصد بالای روغن به عنوان ارقام روغنی شناسائی شدند. تنوع ژنتیکی موجود از نظر صفات مورد مطالعه امکان گزینش والدین برای پیشبرد برنامه های به نژادی را از طریق دورگ گیری فراهم می کند، هر چند تعیین میزان وراثت پذیری این صفات برای انجام این کار ضروری به نظر می رسد.

مطالعه صفات فیزیولوژیک و ارتباط این صفات با هم و با عملکرد دانه در شرایط تنش خشکی می تواند به شناسایی صفات موثر در مقاومت به تنش خشکی کمک کند. به منظور بررسی این صفات، پارامترهای تبادلات گازی، وضعیت آبی، خصوصیات برگ پرچم، شاخص محتوای کلروفیل، عملکرد و وزن هزار دانه در بیست ژنوتیپ گندم نان (18 لاین و دو رقم سرداری و آذر 2) دریافتی از موسسه تحقیقات کشاورزی دیم کشور، در ایستگاه کشاورزی دیم قیدار در استان زنجان مورد بررسی قرار گرفتند. بر اساس مقایسه میانگین ها، لاین شماره 4 و رقم آذر 2 بیشترین عملکرد را در بین ژنوتیپ ها داشتند. ژنوتیپ هایی که CO2 زیر روزنه ای پائین و وزن هزار دانه بالاتری داشتند عملکرد بالاتری تولید کردند. بر مبنای همبستگی ژنوتیپی، رابطه معنی دار و منفی بین عملکرد دانه و محتوای نسبی آب برگ وجود داشت. تجزیه کلاستر و تجزیه به مولفه های اصلی بر اساس صفات مورد مطالعه، ژنوتیپ ها را در سه کلاستر جداگانه قرار داد. به طور کلی با توجه به نتایج به دست آمده از این آزمایش مشخص شد که در شرایط دیم ژنوتیپ های شماره 2، 4، 8، ، 13، 17، 6 و 18 بر اساس تمامی صفات مورد مطالعه نسبت به سایر ژنوتیپ ها برتر بودند.

بیماری آتشک یکی از بیماری های مخرب درختان میوه دانه دار است که توسط باکتریErwinia amylovora  ایجاد می شود. هدف از این تحقیق، تعیین سطح مقاومت و مقایسه آن در سی رقم گلابی اروپایی و آسیایی با مایه زنی ترکیبی از چهار سویه باکتری E. amylovora بود. بررسی آلودگی سرشاخه ها 3، 6، 9، 12 و 18 روز بعد از مایه زنی با باکتری انجام و ارزیابی مقاومت بر اساس صفت سرعت پیشرفت نکروز و شاخص حساسیت واریته ای (.I.V.S) که به صورت نسبت طول منطقه نکروزه شده به طول کل شاخه بود محاسبه شد. نتایج بررسی مقاومت به بیماری آتشک، تفاوت معنی داری را در بین ارقام گلابی نشان داد. ارقام مختلف گلابی سطوح مختلفی از مقاومت را در برابر این بیماری از 0.4% تا 100% از خود نشان دادند. در این مطالعه ارقام به چهار گروه از خیلی حساس تا مقاوم دسته بندی شدند. پیشرفت بیماری در ارقام خیلی حساس 81 تا 100%، در ارقام حساس 51 تا 80%، ارقام نیمه مقاوم 11 تا 50% و ارقام مقاوم صفر تا 10% بود. سه رقم درگزی، هراسوییت و نطنزی به عنوان ارقام مقاوم، چهارده رقم نیمه مقاوم، ده رقم حساس و سه رقم محمد علی، دوشس و KS6 به عنوان ارقام خیلی حساس شناسایی شدند. نتایج به دست آمده از آغازگرهای تخصصی وابسته به بیماری آتشک با آغازگر RLG1 و CH02c02b آلل مقاومت به بیماری آتشک را در رقم درگزی و برخی دیگر از ارقام مورد مطالعه شناسائی کرد.

به منظور بررسی تنوع ژنتیکی در گندم دوروم موجود در کلکسیون بخش تحقیقات غلات موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج، 164 توده انتخاب و به همراه ارقام ویری ناک، سوایسون، دنا و زردک به عنوان شاهد مورد ارزیابی قرار گرفتند. ارقام شاهد بعد از هر سی توده به صورت مشاهده ای (از هر توده 3 سنبله) کاشته شدند. ژنوتیپ ها در سال زراعی 90-1389 در مزرعه تحقیقاتی موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج از نظر صفات زراعی و مورفولوژیکی مورد بررسی قرار گرفتند. بررسی نتایج همبستگی بین صفات نشان داد که بین عملکرد و وزن سنبله، تعداد دانه در سنبله، وزن دانه در سنبله و وزن هزار دانه همبستگی معنی داری وجود داشت. با استفاده از تجزیه به عامل ها، چهارده صفت مورد مطالعه در قالب پنج متغیر جدید (پنج عامل) که در مجموع 77.02 درصد از تغییرات کل را توجیه کردند گروه بندی شدند. بررسی تنوع ژنتیکی موجود در ژنوتیپ ها منجر به گزینش 120 لاین برتر در آزمایش شد. نتایج این تحقیق مشخص کرد که مواد ژنتیکی موجود در کلکسیون گندم دوروم منابع ارزشمندی هستند که علاوه بر داشتن صفات جدید، تنوع بالائی را برای به نژادگران به منظور اصلاح و تولید ارقام گندم دوروم فراهم می کند.

به منظور بررسی ترکیب پذیری نه لاین گوجه فرنگی به روش دای آلل کامل، در آزمایشی بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و چهار بوته در هر تکرار، صفات مرتبط با عملکرد و زودرسی مورد مطالعه قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها بر اساس روش هیمن و گریفینگ با استفاده از نرم افزار دای آلل (Diallel) انجام شد. برای همه صفات مرتبط با عملکرد و زودرسی تفاوت معنی داری بین ژنوتیپ ها مشاهده شد. اثرهای توام افزایشی و غیر افزایشی در کلیه صفات به جز صفت تعداد میوه در بوته وجود داشت. در بین تمامی صفات مورد مطالعه صفت تعداد روز از جوانه زنی بذر تا ظهور اولین گل آذین، بیشترین مقدار هتروزیس را با علامت مثبت و در جهت زودرسی محصول نشان داد. لاین Prg با کوچک ترین مقدار ترکیب پذیری عمومی در صفات تعداد روز از جوانه زنی تا ظهور اولین گل آذین و تعداد روز از جوانه زنی تا اولین رنگ گیری میوه، در تلاقی با سایر لاین ها باعث زودرسی هیبریدها شد. لاین Mb3 با داشتن بالاترین ترکیب پذیری عمومی در صفات مرتبط با عملکرد، به عنوان بهترین والد برای افزایش عملکرد شناسائی شد. پنج هیبرید برتر از نظر صفات عملکرد و زودرسی محصول، شامل Supc×Ptk، Pte12×Ptk، Mb3×Vfj، Supl44×Csh74 و Sps×Csh74 بودند.

به منظور بررسی تحمل به سرما در سیزده لاین پیشرفته نخود دیم به همراه رقم شاهد جم و تعیین روابط بین صفات زراعی در شرایط کنترل شده و مزرعه، دو آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سال زراعی 90-1389 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی دیم مراغه انجام شد. آزمایش اول به صورت کشت پاییزه در شرایط مزرعه با چهار تکرار وآزمایش دوم با سه تکرار در جعبه های بتونی به ارتفاع 1 متر از سطح خاک و با استفاده از پوشش نایلونی به منظور جلوگیری از بارش برف روی بستر انجام شد. پس از رفع سرمای زمستان درصد خسارت لاین های آزمایشی تعیین شد. در شرایط مزرعه از نظر کلیه صفات بین لاین های آزمایشی اختلاف معنی داری وجود داشت. در شرایط جعبه های بتونی نیز اختلاف معنی دار بین لاین های آزمایشی از نظر تحمل به سرمای بدون پوشش برف مشاهده شد. لاین FLIP 00-84C با 87% درصد زنده مانی در شرایط مزرعه و %23 خسارت سرمای بدون پوشش برف (-20oC به مدت دو روز) تحمل بیشتری نسبت به سایر لاین ها نشان داد. بین میزان خسارت سرما در شرایط کنترل شده و تعداد بوته های زنده مانده بعد از سرمای زمستان در شرایط مزرعه همبستگی منفی و معنی دار (r=-0.56) وجود داشت. بین میزان خسارت سرما در شرایط کنترل شده و میزان خسارت در اولین و دومین سرمای شدید در شرایط مزرعه همبستگی مثبت و معنی دار وجود داشت (r=0.50 و r=0.56). در مجموع بین نتایج به دست آمده در شرایط کنترل شده و شرایط مزرعه همخوانی وجود داشت و می توان روش کشت در بسترهای بتونی را به عنوان روشی مطمئن برای ارزیابی و غربال گری ژرم پلاسم نخود در برابر سرما توصیه کرد.

به منظور ارزیابی عملکرد و کیفیت علوفه اکوتیپ های یونجه مناطق سردسیر، هفده اکوتیپ در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار به مدت دو سال (89-1387) در مزرعه پژوهشی موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر در کرج مورد مقایسه قرار گرفتند. ترکیبات شیمیایی علوفه این اکوتیپ ها با استفاده از روش های AOAC و ضرایب هضمی آن ها با استفاده از روش آزمایشگاهی تیلی و تری برآورد شد. بر اساس نتایج تجزیه واریانس دو ساله، بین اکوتیپ ها از نظر عملکرد علوفه تر در سطح احتمال 1% و عملکرد علوفه خشک و نسبت برگ به ساقه در سطح احتمال 5% تفاوت معنی داری وجود داشت. اثر متقابل اکوتیپ در سال در مورد هر دو صفت عملکرد علوفه تر و خشک غیر معنی دار بود که نشان می دهد اکوتیپ ها از نظر این دو صفت واکنش مشابه از سالی به سال دیگر دارند. بین اکوتیپ ها از نظر دیواره سلولی در سطح احتمال 1% و از نظر پروتئین خام، ماده خشک قابل هضم، ماده آلی قابل هضم و خاکستر کل در سطح احتمال 5% تفاوت معنی دار وجود داشت. اثر متقابل اکوتیپ در سال برای دیواره سلولی در سطح احتمال 5% و برای ماده خشک قابل هضم و ماده آلی قابل هضم در سطح احتمال 1% معنی دار شد. بیشترین میانگین عملکرد علوفه تر و علوفه خشک در اکوتیپ قره آغاج به ترتیب 61.3 و 16.4 تن در هکتار بود. بالاترین درصدپروتئین خام در اکوتیپ چالشتر با 17.73 درصد، بالاترین درصد دیواره سلولی در اکوتیپ سیلوانه با 50.43 درصد، بالاترین درصد دیواره سلولی بدون همی سلولز در اکوتیپ سیلوانه با 35.33 درصد، بالاترین درصدماده خشک قابل هضم در اکوتیپ اردوباد با 62.98 درصد، بالاترین درصد ماده آلی قابل هضم در اکوتیپ اردوباد با 59.89 و بالاترین درصد خاکستر کل در اکوتیپ سیلوانه با 9.92 درصد مشاهده شد. اکوتیپ های قره آغاج با 2.79، سهند آوا با 2.76 و قره قوزلو با 2.68 تن در هکتار بیشترین عملکرد پروتئین را داشتند.

بیست هیبرید خارجی ذرت متوسط رس به همراه رقم رایج داخلی KSC 704 و رقم امیدبخش KSC 705 به منظور بررسی عملکرد، سازگاری اولیه و مقایسه گروه رسیدگی به شرایط مختلف آب و هوائی ایران در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار در هشت منطقه کرج، شیراز، قراخیل قائمشهر، مغان، میاندوآب، دزفول، اصفهان و ایلام طی دو سال (91-1390) مورد مطالعه قرار گرفتند. بر اساس نتایج به دست آمده، هیبرید شماره 20 با نام 89May70 با میانگین 11.392 تن در هکتار بالاترین عملکرد دانه را تولید کرد. هیبریدهای شماره 16 (DKC6589) و 15 (DKC 6315) به ترتیب با 11.243 و 11.071 تن در هکتار در رده های بعدی قرار گرفتند و تفاوت معنی داری نشان ندادند. بر اساس شاخص برتری (Pi)، هیبریدهای شماره 16، 20 و 15 به ترتیب بهترین هیبریدها شناسایی شدند. تناقضات قابل توجهی بین شاخص ها در شناسایی پایداری یا ناپایداری برخی هیبریدها وجود داشت. شاخص برتری (Pi) تقریبا هیبریدهای پر محصول را به عنوان هیبریدهای مناسب شناسایی کرد.

فاکتورهای بیماریزایی سه جدایه زنگ زرد گندم Puccinia striiformis f.sp. tritici، از مناطق اردبیل، زرقان و ساری با استفاده از ارقام افتراقی و متمایز کننده زنگ زرد تعیین شد. به منظور ارزیابی مقاومت به زنگ زرد، 44 لاین پیشرفته گندم همراه با رقم بولانی به عنوان شاهد حساس در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار کشت و در مرحله گیاهچه ای در گلخانه با پاتوتیپ های 6 E 6A+، 6 E 150A+ و 198 E 150A+ به طور جداگانه مورد ارزیابی قرار گرفتند. اجزای مقاومت شامل دوره کمون و تیپ آلودگی ثبت شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که بین لاین های گندم برای هر دو صفت تیپ آلودگی و دوره کمون اختلاف معنی داری در سطح احتمال 1% وجود داشت. در تجزیه کلاستر، لاین های شماره 16، 18، 20، 22، 29، 30، 31، 40، 41، 42، 43 و 44 که در یک گروه قرار گرفتند نسبت به همه پاتوتیپ ها مقاومت کامل نشان دادند و با احتمال زیاد دارای ژن (های) مقاومت از نوع گیاهچه ای هستند. می توان از این لاین های دارای مقاومت مرحله گیاهچه ای در برنامه های به نژادی در کنار ژن های مقاومت مرحله گیاه کامل استفاده کرد. در بررسی ژنتیک مقاومت، با مقایسه واکنش این لاین ها و لاین های ایزوژنیک نسبت به جدایه ها، احتمال وجود برخی ژن های مقاومت در لاین ها تفسیر شد.

در این تحقیق با استفاده از گرده افشان ها و سینگل کراس های حامل ژن Rz1، تعداد 44 هیبرید چغندرقند تهیه شد و در دو مزرعه با آلودگی طبیعی به بیماری ریزومانیا در فارس و خراسان مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای این کار ابتدا بذر شش گرده افشان دیپلوئید ب ه همراه هفت سینگل کراس برای تهیه استکلینگ (Stekling) در مزرعه کشت شد. بعد از زمستان گذرانی ریشه چه ها در قطعات ایزوله، والدین پدری و مادری تلاقی شدند و بذر هیبرید از پایه مادری برداشت شد. در سال های 1387 و 1388 هیبریدهای حاصل به همراه ارقام شاهد مقاوم و حساس در قالب یک آزمایش 49 رقمی در دو مزرعه آلوده به ریزومانیا در استان های فارس و خراسان از نظر عملکرد و بیماری مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج تجزیه خوشه ای حاصل از ارزیابی دو ساله در دو منطقه بر مبنای عملکرد و کیفیت محصول و همچنین شدت آلودگی به بیماری ریزومانیا نشان داد که هیبریدهای 26388*(7112*SB36)، (231*SB36)*26388،(436*SB36)*26388 ، (419*SB36)*27645، (231*SB36)*27645، و 26388(419*SB36)* با شاهدهای برتر آزمایش (لاتیتیا و فلورس) در یک گروه دسته بندی شدند. با توجه به عملکرد و شدت آلودگی به بیماری، گرده افشان های 26388 و 27645 برای تهیه هیبریدهای برتر انتخاب شدند.

بابونه از گیاهان داروئی با ارزش است که در ایران از شمال تا جنوب به صورت خود رو می روید. برای بررسی تنوع ژنتیکی جمعیت های وحشی بابونه و تعیین ارتباط آن با عوامل اکولوژیکی، الگوی پروتئینی 170 ژنوتیپ از یازده جمعیت Anthemis tinctoria، یک جمعیت Matricaria recutita و پنج جمعیت Tripleurospermum sevanense تعیین شد. بر اساس نتایج SDS-PAGE، 34 باند قابل تکثیر پپتید پروتئینی برای مطالعه تنوع ژنتیکی مشاهده شد. میانگین تعداد باندهای چند شکل نسبت به کل باندها در کلیه جمعیت ها از 0.141 در AT- بانه 2 تا  0.361در AT- سردشت متغیر بود. میانگین فاصله ژنتیکی کل بین جمعیت ها 0.179 بود، که بیشترین فاصله (0.645) بین دو جمعیت TS- قزوین و AT- بانه 2 و کمترین فاصله (0.025) بین دو جمعیت TS- خرم آباد و -TS اردبیل  1مشاهده شد. هیچ ارتباطی بین ویژگی های ژنتیکی و عوامل جغرافیایی مشاهده نشد. همبستگی بین ماتریس فاصله های ژنتیکی و جغرافیایی به وسیله آزمون مانتل ثابت نشد و ضریب همبستگی بین آن ها از نظر آماری معنی دار نبود (R2=0.03, P=0.235). این مساله نیز نشان دهنده عدم وجود شیب محیطی در گوناگونی پروتئین های کل بود. افزایش اساس ژنتیکی برای مقاصد اصلاح بابونه می تواند به وسیله کاربرد سیستماتیکی ذخایر توارثی که الگوی پروتئینی متفاوتی داشته و ویژگی های کیفی بهتری دارند، حاصل شود.

در این تحقیق زمان گلدهی و برخی صفات رویشی، خشک میوه و مغز بادام در جمعیت F1 شامل 72 نتاج حاصل از تلاقی رقم های «تونو» میان گل و «شاهرود 12» دیرگل مورد ارزیابی قرار گرفت. از روش تجزیه تفرق توده ای تغییر یافته با استفاده از 87 نشانگر ریزماهواره هسته ای و 5 نشانگر ریزماهواره کلروپلاستی برای شناسایی نشانگرهای پیوسته با زمان گلدهی در دانهال های انتخاب شده و نهایتا کل جمعیت استفاده شد. نتایج نشان داد که توارث زمان گلدهی در نتاج به صورت کمی بود. نتاج محدوده وسیعی از زمان گلدهی را نسبت به والدین نشان دادند و برخی از نتاج زودتر از والد میان گل «تونو» به گل رفتند. دو مکان ریز ماهواره CPPCT008 و EPPCU2584 با زمان دیر گلدهی پیوسته بودند. پس از تهیه نقشه ژنتیکی، تجزیه QTL برای زمان گلدهی و برخی صفات رویشی، خشک میوه و مغز انجام شد. نتایج نشان داد که مکان UDP97403 به میزان 4 و 0 سانتی مورگان به ترتیب با یکی از مکان های ژنی کنترل کننده عادت رشدی درخت و عرض خشک میوه، ضخامت خشک میوه و عرض مغز و مکان BPPCT007 به فاصله 2 سانتی مورگان با یکی از مکان های ژنی کنترل کننده صفت عرض مغز فاصله داشتند. نتایج این بررسی نشان داد که استفاده از این نشانگرها در جهت انتخاب غیر مستقیم نتاج مناسب از نظر زمان گلدهی و دارای خصوصیات برتر خشک میوه و مغز موجب صرفه جویی در زمان و هزینه می شود و می توان در برنامه های به نژادی بادام و سایر گونه های Prunus از آن ها استفاده کرد.

زیر واحدهای گلوتنین که تحت تاثیر عوامل وراثتی هستند تاثیر به سزایی در کیفیت خمیر گندم و نان حاصل از آن دارند. در این بررسی صفات مرتبط با کیفیت دانه در 32 رقم تجاری گندم به همراه زیرواحدهای گلوتنین با وزن مولکولی بالا با روش SDS-PAGE مورد ارزیابی قرار گرفتند. بر اساس نتایج، ارقام زاگرس، مارون، چناب و سیروان برترین ارقام از نظر زیرواحدهای گلوتنین با وزن مولکولی بالا بودند و ارقام بزوستایا، پارسی، گلستان، چناب، نیک نژاد، اترک، مرودشت، کرج 2، خزر 1، ویری ناک، رسول و مغان 1 دارای ارزش کیفی مطلوبی نسبت به سایر ارقام بودند. بین آزمون ارتفاع رسوب SDS با آلل های 2، 10+5 و 18+17 همبستگی مثبت و معنی داری وجود داشت. نتایج تجزیه به مولفه های اصلی تایید کرد که چهار مولفه می تواند 73.4 درصد از کل تغییرات ارزش کیفی نانوایی را توجیه کند. با توجه به این نتایج، غربال بر اساس صفات تاثیرگذار در این مولفه ها نظیر درصد پروتئین، میزان جذب آب، سختی دانه و حجم رسوب SDS می تواند مناسب باشد. بر اساس نتایج رگرسیون گام به گام، درصد سن زدگی، عدد زلنی، درصد پروتئین و وزن هزار دانه 76.8 درصد تغییرات ارتفاع رسوب را توجیه کردند. ارقام برگزیده از نظر امتیاز ژنوتیپی و آزمون های فیزیکی برای استفاده در برنامه های به نژادی تعیین شدند.

این بررسی سی و پنج صفت مورفولوژیکی در هفت رقم و ژنوتیپ امیدبخش جمال، دماوند، K72، Z53، Z60، Z67 و B21 و هشت رقم خارجی چندلر، پدرو، هارتلی، روند د مونتیگناک، سر، لارا، وینا و فرانکت از بهار 1387 به مدت دو سال ارزیابی شد. در بین صفات مربوط به درخت تنوع متوسطی مشاهده شد ولی صفات قدرت رشد درخت و عادت باردهی تنوع بیشتری نشان دادند. در بین صفات برگ تنوع کمتری مشاهده شد. زمان باز شدن برگ تنوع بسیارزیادی نشان داد به طوری که در میان ارقام مختلف 22 روز اختلاف در زمان باز شدن زود برگ ده ترین و دیربرگ ده ترین رقم ها مشاهده شد. از نظر زمان باز شدن گل های نر و ماده نیز تنوع زیادی مشاهده شد. از نظر دیکوگامی دو رقم/ژنوتیپ پروتوژین، یک رقم هموگام و بقیه پروتاندر بودند. تنوع درزمان رسیدن میوه نیز بسیار زیاد بود. تفاوت در زودرس ترین و دیررس ترین رقم 42 روز بود. شکل میوه در مقطع طولی منطبق بر درز و عمود بر آن، قابلیت بهتری در تفکیک ارقام داشت. اندازه میوه، مغز و درصد مغز نیز تنوع خوبی نشان داد. در میان ارقام خارجی، ارقام چندلر، پدرو، و هارتلی از نظر دیر برگ دهی، باردهی جانبی و کیفیت میوه و مغز به عنوان رقم های برتر تعیین شدند. رقم های روند د مونیتگناگ و فرانکت نیز در سال های ارزیابی پوشش گرده افشانی خوبی را با سه رقم مذکور نشان دادند. در میان ژنوتیپ های داخلی نیز رقم جمال نسبت به سایرین برتری نشان داد و رقم دماوند به عنوان گرده دهنده مناسب پوشش خوبی را برای دوره پذیرش گل های ماده آن نشان داد.

گیاهی (Solanum melongea L.) بادمجان (Solanaceae) خودگشن از خانواده بادمجانیان و ایران در کمربند دارای تنوع از نظر این محصول قرار گرفته است روش به نژادی انتخاب. (Anonymous, 1985) لاین خالص (انتخاب تک بوته) روش مناسبی برای اصلاح توده های بومی گیاهان خودگشن است و با استفاده از این روش در سبزیجات خودگشن لاین ها و ارقام مطلوب بسیاری معرفی شده اند (.(Kallo, 1988 هاری  (Hari, 2003)گزینش انفرادی را برای رسیدن به لاین های خالص در توده های بادمجان جمع آوری شده از مزارع کشاورزان توصیه کرده است.

با توجه به نیازکشور به تولید علوفه بیشتر، اصلاح ارزن به عنوان یک گیاه علوفه ای از سال 1376 بر ای دستیابی به ارقام پر محصول آغاز شد. در مرحله اول با همکاری بانک ژن ملی گیاهی ایران، نمونه های مختلفی از بذر ارزن جمع آوری شد و (Panicum miliaceum) عملکرد کمی این نمونه ها در بخش تحقیقات ذرت و گیاهان علوفه ای موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر در قالب پروژه های تحقیقاتی مورد مطالعه قرار گرفت.

از سال 1377 در موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، با همکاری بخش ذرت و گیاهان علوفه ای و بانک ژن ملی گیاهی ایران، تعداد 72 توده بذر ارزن از مناطق مختلف کشور جمع آوری شد. این توده ها و ژنوتیپ هائی که انتخاب شدند طی سال های 1377 تا 1382 بر اساس صفات مختلف مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفتند و با توجه به اهمیت و نقشی که ارقام دو منظوره ارزن می توانند ایفا کنند، صفاتی چون پر برگی، پنجه دهی، اندازه برگ، قطر ساقه، وزن هزار دانه، ارتفاع گیاه، طول دوره رویش، فرم بوته، عکس العمل به بیماری ها (در شرایط آلودگی طبیعی)، عکس العمل به ورس و سایر صفاتی که به عملکرد دانه و علوفه بیشتر مرتبط می شد، مورد مطالعه قرار گرفتند.