مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان
سال:1386 | دوره:12 | شماره:1 (مسلسل 43) |تعداد مقالات:13

زمینه و هدف: مهمترین عامل ایجاد کننده COPD1 مصرف سیگار است، ترک سیگار موثرترین اقدام برای پیشگیری از COPD یا کند کردن پیشرفت بیماری است. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر مداخلات ترک سیگار بر میزان FEV12 و در نهایت بهبود عملکرد ریه بیماران سیگاری مبتلا به COPD انجام شده است.روش بررسی: نوع مطالعه کار آزمایی بالینی و نمونه گیری به روش آسان انجام شد. سپس بطور تصادفی 160 نفر از بیمارانی که دارای ویژگی های شرکت در پژوهش بودند به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. ابزار گرد آوری داده ها شامل پرسشنامه، برگ ثبت اطلاعات و آزمون استاندارد فاگرو شتروم بود. روش گرد آوری داده ها به این صورت بود که با مراجعه به واحدهای مورد پژوهش و پرونده بالینی آنها پرسشنامه تکمیل و قبل و سه ماه بعد از مطالعه میزان مصرف سیگار و میزان FEV1 با دستگاه اسپیرومتری دستی اندازه گیری و در برگه ثبت اطلاعات درج گردید. برای گروه مداخله، مداخلات ترک سیگار به صورت مشاوره فردی، تلفنی و ارایه مطالب خود یاری استاندارد در مورد مضرات سیگار، روش های ترک سیگار و توصیه به مصرف فرآورد های جایگزین نیکوتین به مدت 3 ماه انجام شد. جهت تعیین ارتباط آماری از آزمون های تی مستقل و تی زوج، کای دو، آزمون دقیق فیشر و … استفاده شد.یافته ها: در بررسی میزان مصرف سیگار سه ماه بعد از مطالعه نسبت به قبل از مطالعه، میزان کاهش مصرف سیگار در گروه مداخله 66% در برابر گروه کنترل 42.8% بود (p=0.001) و ترک سیگار 41.3% در برابر گروه کنترل 26.3% بود (p=0.006). در بررسی میزان FEV1 در سه ماه بعد از مطالعه نسبت به قبل از مطالعه در گروه مداخله (13.2%) و در گروه کنترل (0.5%) افزایش نشان داد که بین میزان افزایش FEV1 اختلاف آماری معنی داری (p=0.039) وجود داشت.نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که مداخلات ترک سیگار با افزایش میزان FEV1 و با کند نمودن روند کاهش FEV1 باعث بهبود عملکرد ریه بیماران سیگاری مبتلا به COPD می شود.

زمینه و هدف: قارچ گانودرما لوسیدوم (Canoderma lucidum) به عنوان یک ایمونومدولاتور طبیعی مطرح شده است. هنوز بطور دقیق مشخص نشده است که چه ترکیبی از این عصاره مسوول اثرات ایمونومدولاتوری آن می باشد ولی به نظر می رسد که گیرنده 3 کمپلمان (CR3) سطح سلول های مجری سیستم ایمنی به عنوان پذیرنده بتا گلوکان ها (b-glucan) که ترکیب اصلی این عصاره را تشکیل می دهد، عمل می نماید. از آنجایی که فعالیت آنزیم گلوکز-6- فسفات دهیدروژناز (G6PD) در تنظیم عملکرد های ماکروفاژها از جمله تولید نیتریک اکساید نقش مهمی ایفا می کند، ما تاثیر این عصاره را بر viability، فعالیت آنزیم G6PD و تولید نیتریک اکساید (NO) در ماکروفاژهای صفاتی موش BALB/c تیمار شده بررسی کردیم.روش بررسی: ابتدا ماکروفاژهای صفاتی موش BALB/c جدا شده و با غلظت های (0.001, 0.01, 0.1, 1, 10, 100 mg.ml) از عصاره پلی ساکاریدی قارچ گانودرما لوسیدوم (GL-PS) تیمار شدند و درصد زنده بودن ماکروفاژها بعد از 24 ساعت انکو باسیون با استفاده از تست MTT بررسی شد و دوز موثر 0.1 mg.ml تعیین گردید. برای تعیین فعالیت ویژه آنزیم گلوکز -6- فسفات دهیدروژناز (G6PD) ماکروفاژها به مدت 24 ساعت با دوز 0.1 mm.ml از GI-SP انکوبه شدند سپس ماکروفاژها را توسط سونیکاسیون لیزر کرده و فعالیت ویژه آنزیم G6PD با سنجش تغییر جذب NADPH در طول موج 339 nm و تعیین غلظت پروتئین با روش برادفورد در عصاره رویی سلولی بدست آمد. همچنین بعد از 18 ساعت انکوباسیون، میزان تولید نیتریک اکساید (NO) با استفاده از روش رنگ سنجی گریس سنجیده شد.یافته ها: بر طبق نتایج حاصله دوز 1.0 میکروگرم در میلی لیتر از عصاره پلی ساکاریدی گانودرمالوسیدوم در مقایسه با سایر دوزها، بیشترین تاثیر را روی درصد زنده بودن )ضریب تحریک) ماکروفاژهای صفاتی داشت (p<0.05). همچنین مشخص شد که دوز 0.1 میکروگرم در میلی لیتر GL-PS منجر به افزایش تولید NO و افزایش فعالیت ویژه آنزیم G6PD می شود (p<0.05).نتیجه گیری: قارچ گانودرمالوسیدوم، به عنوان یک قارچ دارویی، در کشورهای آسیای شرقی بویژه در چین بطور گسترده ای جهت افزایش کیفیت زندگی و طول عمر مصرف می شود. ما بعد از انجام این تحقیق نتیجه گرفتیم که عصاره GL-PS اثر ایمونومدولاتوری بر فعالیت ماکروفاژها دارد. بنابراین می توان از عصاره پلی ساکاریدی این قارچ به عنوان یک عامل تقویت کننده سیستم فاگوستی در برابر عوامل عفونی و پاتوژن هایی چون انگل لیشمانیا استفاده کرد که تولید نیتریک اکساید توسط ماکروفاژها در برابر آنها نقش مهمی در دفاع علیه آنها دارد.

زمینه و هدف: اضطراب اجتماعی پدیده ای نسبتا رایج در دوران اولیه نوجوانی است. پژوهش هایی که انجام شده، نشان داده است، نزدیک به 1 درصد از کودکان و نوجوانان در جهان به شکل بیمار گونه ای از آن رنج می برند. این پژوهش به منظور بررسی تاثیر مهارت حل مساله بر اضطراب اجتماعی نوجوانان فاقد سرپرستی موثر مراکز شبانه روزی تحت پوشش سازمان بهزیستی استان کردستان انجام شده است.روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه تجربی است که به صورت قبل و بعد از آموزش و مقایسه گروه مداخله و کنترل انجام شده است. قبل از شروع مطالعه اضطراب اجتماعی گروه های مورد مطالعه که واجد معیارهای پذیرش و حذف نمونه بودند با استفاده از پرسشنامه اضطراب اجتماعی لایبوویتز مورد سنجش قرار گرفتند. مواردی که نمره بالای 55 از این پرسشنامه را کسب نمودند 36 نفر بودند که به طور تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار داده شدند. سپس 2 نفر از گروه کنترل انصراف دادند که نهایتا در گروه مداخله 18 نفر و در گروه کنترل 16 نفر قرار گرفتند. گروه مداخله به مدت 12 جلسه 45 دقیقه ای تحت آموزش مهارت حل مساله قرار گرفتند و سپس اضطراب اجتماعی هر دو گروه با پرسشنامه اضطراب اجتماعی لیبوویتز سنجیده شد. داده ها با استفاده از آزمون های t مستقل و t زوج توسط نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: نتایج حاکی از آنست که میانگین اضطراب اجتماعی در گروه مداخله و کنترل بعد از آموزش به ترتیب 13.9±13 و 10.2±70.43 بوده و تفاوت معنادار می باشد (p=0.0001)، و نشان می دهد مهارت حل مساله به طور معناداری موجب کاهش اضطراب اجتماعی گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل شده است.نتیجه گیری: نگرش حل مساله در نوجوانان، آنها را در برخورد و مقابله سازگارانه با مسایل و مشکلات زندگی یاری خواهد داد و انعطاف پذیری ذهنی خاصی در آنان ایجاد می نماید.

زمینه و هدف: ویتامین D، ماده ای ضروری برای هموستاز و حفظ سلامت استخوان است. هدف از این مطاله ارزیابی ارتباط نتایج حاملگی با وضعیت تغذیه ای ویتامین D و کلسیم مادر است.روش بررسی: 449 زن حامله در زمان زایمان به همراه نوزادان تازه متولد شده بررسی و مشخصات دموگرافیک مادران و نوزادان ارزیابی شد. نوع مطالعه مقطعی بود. از آزمون t و c2 جهت تحلیل داده ها استفاده گردید.یافته ها: میانگین دریافت ویتامین D در مادران 1.87±2.26 میکروگرم در روز و متوسط دریافت کلسیم در آنان 370.47±816.284 میلی گرم در روز بود. نوزادان مادران با دریافت کافی کلسیم و ویتامین D به صورت معنی داری دارای آپگار و قد هنگام تولد بالاتری در مقایسه با نوزادان مادرانی بودند که دریافت کلسیم و ویتامین D آنها ناکافی بود )به ترتیب، p=0.03 و p=0.04). ارتباط معنی داری بین دور سر نوزادان با دریافت کلسیم و ویتامین D مادران یافت نشد (p>0.04).نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که دریافت کافی کلسیم و ویتامین D از طریق غذا یا مکمل ها، باعث وزن گیری بهتر مادر و جنین و نمره آپگار و قد و وزن مناسب تر در جنین می شود. بنابراین برنامه های اصلاح وضعیت تغذیه ای به ویژه در مورد زنان حامله ضروری بنظر می رسد و تشویق به مصرف غذاهای با منابع غنی از این مواد مغذی به ویژه لبنیات و نیز غنی سازی منابع غذایی و مکمل یاری افراد در معرض خطر توصیه می شود.

زمینه و هدف: بیماری های تروفوبلاستیک حاملگی از موارد حاملگی های پر خطر می باشند که در صورت عدم تشخیص به موقع مشکلاتی از جمه مرگ و میر، هیپرتیروئیدی، فشارخون حاملگی و عوارض تخلیه رحم را ایجاد می نمایند. این مطالعه با هدف تعیین وضعیت اپیدمیولوژیک بیماری های تروفوبلاستیک حاملگی در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان بعثت سنندج انجام گرفت.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی کلیه زایمان های طبیعی، سزارین، کورتاژ تخلیه ای و حاملگی مولار به تعداد 39979 مورد از خرداد 73 الی خرداد 82 مراجعه کننده به بیمارستان بعثت سنندج بررسی شدند. روش نمونه گیری سرشماری بوده و کلیه موارد مبتلا به بیماری های تروفوبلاستیک ثبت شده در دفتر پاتولوژی بیمارستان بعثت بررسی شدند. با مراجعه به پرونده داده ها استخراج شده و به محیط نرم افزار SPSS win وارد و نمودارها و جداول فراوانی رسم شدند.یافته ها: شیوع بیماری های تروفوبلاستیک در افراد مورد مطالعه 2.02 در هزار حاملگی بود و از 39979 حاملگی، 81 مورد بیماری تروفوبلاستیک یافت شد که از این تعداد 78 مورد (96.3%) مول هیداتیفورم، 2 مورد (2.5%) مول مهاجم و 1 مورد (1.2%) کوریوکار سینوما بود. میانگین سنی بیماران 5.2±27.2 سال بود. در 30 مورد (38%) از بیماران سابقه سقط قبلی یافت شد.نتیجه گیری: با توجه به اینکه بروز بیماری های ترفوبلاستیک حاملگی در سنندج مشابه مناطق دیگر ایران است با این حال پیشنهاد می شود سونوگرافی روتین در سه ماهه اول بارداری جهت تشخیص زود رس در مرحله بدون علامت بیماری در افراد حامله انجام شود.

مینه و هدف: نیتریک اکساید (NO) یک رادیکال آزاد با نیمه عمر کوتاه است که در بسیاری از فرآیند های بیولوژیک دخالت دارد و از اکسیداسیون ال- آرژنین ایجاد می شود. گزارشات ضد و نقیضی در رابطه با اثرات NO در پروسه ترمیم زخم سوختگی وجود دارد. هدف از این مطالعه بررسی اثرات ال- آرژنین (پیش ساز (NO و L-NAME (مهار کننده NO) بر درصد بهبودی زخم های سوختگی در موش بزرگ آزمایشگاهی است.روش بررسی: در این تحقیق از 60 راس موش بزرگ آزمایشگاهی نر بالغ با وزن 270-250 گرم استفاده شده است. بعد از ایجاد بیهوشی و تراشیدن موهای پشت آنها، مساحت معینی از پوست پشت حیوانات به مدت 8 ثانیه در معرض آب 95 درجه سانتیگراد قرار گرفت و سوختگی مرطوب ایجاد شد. پس از ایجاد سوختگی، حیوانات بطور تصادفی در دو دسته 30 تایی قرار گرفتند. هر دسته دارای سه گروه بود: کنترل (گروه سوختگی بدون درمان)، گروه تجربی یک (گروهی که به میزان 100 mg.kg ال- آرژنین را بصورت داخل صفاقی دریافت می کردند( و گروه تجربی دو )گروهی که به میزان L-NAME 10 mg.kg را دریافت می کردند( به موش های دسته اول در روزهای اول، سوم و پنجم تزریق صورت گرفت و در روز هفتم بعد از سوختگی نمونه پوستی تهیه شد. به موش های دسته دوم از روز اول و یک روز در میان تا روز 13 تزریق و در روز 15 نمونه گیری انجام شد. پس از فیکس کردن نمونه ها و تهیه لام هایی با رنگ آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین میزان اپیتلیزاسیون بررسی شد. شاخص مورد بررسی دیگر اندازه گیری میزان بهبودی زخم در روزهای اول، پنجم، دهم و پانزدهم بعد از سوختگی بود.یافته ها: میزان پیشروی اپیدرم از لبه سالم زخم در گروه های تجربی یک نسبت به گروه های کنترل و L-NAME بیشتر بود. میزان درصد بهبودی زخم در گروه های ال- آرژنین نسبت به سایر گروه ها بیشتر بود اما از نظر آماری معنادار نبود.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که در هیچکدام از گروه های مورد مطالعه سطح زخم بطور کامل بسته نشده بود و NO تا حدی توانسته بود ترمیم را تسریع نماید.

زمینه و هدف: دیابت شیرین از شایع ترین بیماری های آندوکرین است و شیوع آن روز به روز افزایش می یابد. بیماری های قلب و عروق از عوامل اصلی ایجاد مرگ و میر در مبتلایان به دیابت به شمار می آیند. داروهای سولفونیل اوره به طور فراوان برای درمان بیماران مبتلا به دیابت نوع II مصرف می شود. گزارشات ضد و نقیضی در مورد ایجاد عوارض قلبی- عروقی توسط این داروها وجود دارد و همچنین به تفاوت در ایجاد این عوارض بین داروهای نسل اول و نسل دوم هم اشاراتی شده است. در مطالعه حاضر اثرات عروقی کلرپروپامید (نسل اول) و گلی بن کلامید (نسل دوم) از ترکیبات سولفونیل اوره در موش های صحرایی نر سالم مورد بررسی قرار گرفتند.روش و بررسی: موش های صحرایی نر تحت درمان با داروهای فوق بمدت شش ماه بصورت خوراکی قرار گرفتند و پاسخ دهی حلقه های آئورت به استیل کولین، ایزوسورباید دی نیترات و فنیل افرین در دو گروه شاهد و مورد مطالعه، توسط آنالیز واریانس مقایسه گردید.یافته ها: تفاوت معنی داری در پاسخ دهی حلقه های آئورت مجزا به استیل کولین، ایزو سورباید دی نیترات و فنیل افرین در گروهای تحت درمان با کلرپرومامید، گلی بن کلامید و شاهد مشاهده نگردید.نتیجه گیری: داروهای سولفونیل اوره از طریق بلوک کانال های پتاسیم حساس به ATP که علاوه بر سلول های بتای پانکراس در قلب و عضله صاف جدار عروق نیز وجود دارند ممکن است تون عروقی را تحت تاثیر قرار دهند. با توجه به نتایج این مطالعه مصرف خوراکی طولانی مدت کلرپرومامید و گلی بن کلامید خاصیت انقباضی آئورت را تغییر نمی دهد. مطالعات بیشتر برای روشن شدن اثرات عروقی ترکیبات سولفونیل اوره مورد نیاز است.

زمینه و هدف: انجام جراحی سنگ های دستگاه ادراری در طی چند دهه گذشته تغییرات وسیعی کرده است. در حال حاضر درمان استاندارد سنگ هایی که به ESWL پاسخ نمی دهند یا دارای اندازه بزرگ و متعدد هستند، استفاده از PCNL می باشد که در این روش با استفاده از یک Access چند میلیمتری از طریق پوست سنگ ها خرد و خارج می شود. با این روش علاوه بر کاهش موربیدیتی می توان از نتیجه بهتری برخور دار بود. این مطالعه با هدف تحلیل موارد اعمال جراحی PCNL انجام شده از سال 83 تاکنون در استان کردستان انجام شد.روش بررسی: این مطالعه یک مطالعه توصیفی تحلیلی مقطعی بود. جامعه آماری شامل کلیه بیمارانی که در سال های 83 تا شهریور 85 تحت عمل جراحی PCNL قرار گرفته بودند، حجم نمونه برابر با جامعه آماری که برابر 100 نفر بودند و روش نمونه گیری سرشماری بود. داده های طرح با استفاده از بررسی پرونده های بیماران و اطلاعات ثبت شده توسط جراح مربوطه جمع آوری گردید. ابزار جمع آوری داده ها چک لیست بود. داده ها پس از جمع آوری با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی و استفاده از نرم افزار SPSS Win و آزمونهای آماری c2 و T-test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: در کل در خلال سالهای 1383 تا نیمه اول 1385، تعداد 100 مورد PCNL بر روی 66 بیمار (66%) مرد و 34 (34%) زن انجام شده بود. میانگین سنی بیماران 12.81±38.33 سال بود )دامنه سنی 72-17 سال(. میانگین مدت عمل در بیماران 24.12±86.91 دقیقه بود. میانگین اندازه سنگ ها 9.81±33.72 میلیمتر بود. میانگین طول مدت بستری 0.65±2.33 روز و میانگین دوز داروی مخدر به کار گرفته 24±57.6 میلی گرم پتدین بود. میانگین اندازه سنگ در بیماران 9.81±33.72 میلیمتر بود. 17% از بیماران دارای عارضه و 83% بدون عارضه بودند. در کل 91% موارد عمل، موفقیت آمیز بود. 2% نیاز به عمل مجدد و 7% با ESWL سنگ باقیمانده بر طرف شد. بیشترین نوع سنگ دیده شده از نوع اگزالات کلسیم بود. بین طول مدت عمل و مخدر استفاده شده و طول مدت بستری در بیمارستان رابطه معنی داری وجود داشت (p=0.000).نتیجه گیری: نتایج این مطالعه ضمن تایید مطالعات قبلی، موفقیت آمیز بودن اعمال PCNL در سطح استان را نشان می دهد.

زمینه و هدف: سندرم تخمدان پلی کیستیک از شایع ترین اختلالات اندوکرین می باشد که موجب کاهش و عدم تخمک گذاری می گردد. روش های درمان برای تحریک تخمک گذاری شامل درمان طبی و جراحی می باشد. درمان جراحی در موارد مقاوم به درمان طبی با کمک لاپاراسکوپ و انجام کوتریزاسیون تخمدان صورت می گیرد. این مطالعه جهت بررسی پاسخ به تحریک تخمک گذاری و میزان منظم شدن قاعدگی به دنبال کوتریزاسیون تخمدان توسط لاپاراسکوپ انجام شده است.روش بررسی: نوع مطالعه نیمه تجربی قبل و بعد بوده و در 44 بیمار مبتلا به PCOS مقاوم به درمان طبی مراجعه کننده به مرکز نازایی فاطمه زهرا (س) و بیمارستان شهید یحیی نژاد بابل انجام شده است.بیماران پس از کوتریزاسیون تخمدان از نظر حاملگی و تخمک گذاری بمدت 3 ماه تحت نظر قرار گرفته و در صورت عدم تخمک گذاری، درمان طبی شروع و پاسخ تخمدان به درمان بعد از کوتر با پاسخ تخمدان قبل از کوتر از نظر تخمک گذاری، میزان حاملگی و وضعیت قاعدگی ارزیابی شد. میزان حاملگی و میزان منظم شدن قاعدگی در ارتباط با متغیرهای سن و نوع نازایی مورد بررسی قرار گرفت. روش نمونه گیری بصورت در دسترس و برای آنالیز داده ها از نرم افزار SPSS و آزمون های T-Test جفت و Wilcoxon و Fishers exact test استفاده شده است.یافته ها: از 44 بیمار تحت بررسی با دامنه سنی 36-18 سال، 32 بیمار بعد از کوتریزاسیون، تخمک گذاری داشتند (72.8%) (p=0.007)، و میزان حاملگی به دنبال کوتریزاسیون 15 مورد بود (43.09%) که 3 مورد آن دو قلویی بوده است. بعد از کوتریزاسیون در 18 نفر (40.7%) از بیماران، قاعدگی منظم شد (p=0.000).بین سن بیماران و نوع نازایی با منظم شدن قاعدگی و میزان حاملگی بعد از کوتریزاسیون تفاوت معنی داری وجود نداشت (p>0.05).بحث و نتیجه گیری: علی رغم مطالعات و نتایج متفاوت، در این بررسی پاسخ تخمدان به درمان طبی بعد از کوتریزاسیون تخمدان افزایش یافت که این افزایش در درمان کلومیفن و HMG به مراتب بیشتر است. میزان حاملگی بعد از کوتریزاسیون تخمدان و به دنبال درمان دارویی بالاتر می رود که در درمان ترکیبی کلومیفن و HMG بالاترین میزان را دارد و ارتباطی با سن و نوع نازایی ندارد.

زمینه و هدف: بیماری هوچکین یک نوع بد خیمی در سیستم لنفاوی است که با علایم گوناگون تظاهر می کند. مواردی که تا بحال به عنوان تظاهرات اولیه غیر معمول هوچکین گزارش گردیده است شامل تحت فشار قرار گرفتن طناب عصبی، آتروفی موضعی عروقی، پوئیلکود رماتوس، لنفادم یکطرفه در اندام تحتانی، اسکلریت و اپی اسکلریت نودولار مولتی فوکال و آنی همولیتیک و ترومبوسیتوپنی ایمیون، کراتوکنژنکتیویت گرانولوماتوز، هوچکین در زی دیافراگم هستند که در همه اینها گرفتاری اولیه در محلی غیر از مدیاستن بوده است.معرفی بیمار: در بیمار مورد نظر بیماری هوچکین با سندرم لوب میانی ریه راست تظاهر نموده است که بر اساس رادیوگرافی و سی تی اسکن انجام شده فقط لوب میانی درگیر شده و حتی هیچگونه لنفادنوپاتی ناف ریه و داخل مدیاستن نیز گزارش نگردید. در بیوپسی سوزنی زیر کنترل توموگرافی کامپیوتری از نظر پاتولوژی و ایمنوهیستکوکمیستری هوچکین گزارش گردید و به شیمی درمانی هوچکین نیز پاسخ مناسبی داده شد و بیمار قطع درمان گردید.نتیجه گیری: تظاهر تی پیک فرم ریوی بیمار هوچکین اغلب بصورت لنفادنوپاتی های ناف ریه یا لنفادنوپاتی های مدیاستن است. تاکنون فقط 100 مورد هوچکین ریوی اولیه بدون ادنوپاتی یا بیماری منتشر گزارش شده است و بیمار مورد نظر ما نیز فرم غیر معمول از بیماری هوچکین ریوی بوده است. بنابراین توصیه می شود در تشخیص بیماری هوچکین به موارد غیر معمول هوچکین نیز دقت گردد تا با تشخیص زودرس از پیشرفت بیماری جلوگیری به عمل آید.

زمینه و هدف: پاپیلری سیستیک سولید تومور پانکراس، تومور نادری می باشد که اکثرا زنان جوان را مبتلا می سازد. پیش آگهی این تومور خوب است و تومور با درجه بد خیمی کم می باشد. تشخیص قبل از عمل این تومور به علت شباهت به سایر ضایعات کیستیک پانکراس سخت می باشد.معرفی بیمار: در اینجا ما بیمار 19 ساله مونثی را معرفی می کنیم که با توده شکمی مراجعه کرده است و در بررسی های سونوگرافیک و CT اسکن، توده ای کیستیک در ناحیه پانکراس گزارش شده است. تشخیص قطعی این تومور قبل از عمل سخت می باشد و در بیمار معرفی شده نیز پس از انجام بررسی های پاتولوژیک و سیتولوژیک بر روی نمونه بدست آمده از انجام جراحی تشخیصی نهایی داده شد. بیمار شواهد عود تومور را در شش ماه پس از عمل که مراجعه سرپایی داشت و در سایر بررسی ها نشان نداد.نتیجه گیری: پاپیلری سیستیک سولید تومور پانکراس (PCSTP) تومور نادری می باشد که ممکن است با علایم مبهمی مانند احساس سنگینی شکم بروز نماید و یا بدون علامت باشد. مساله مهم در درمان این تومور دقت در خارج کردن کامل تومور می باشد که در اینصورت احتمال عود تومور بسیار کم می باشد.