پژوهنده
سال:1391 | دوره:17 | شماره:6 (پی در پی 90) |تعداد مقالات:8

سابقه و هدف: استئوآرتریت شایعترین بیماری مفصلی است و زانو بیش از سایر مفاصل دچار این بیماری می شود. تاکنون درمانهای دارویی مختلفی برای استئوآرتریت مطرح شده است که هر کدام مزایا و معایبی دارند. هدف از این مطالعه مقایسه تاثیر پیاسکلدین و دیکلوفناک بر عملکرد و درد بیماران دچار استئوآرتریت زانو بود.مواد و روشها: این تحقیق به روش کارآزمایی بالینی تصادفی انجام شد و بیماران از بین مراجعه کنندگانی که به بیمارستان امام حسین (ع) مراجعه کرده و تشخیص قطعی استئوآرتریت زانو برایشان داده شده بود انتخاب شدند. 60 بیمار دچار استئوآرتریت زانو به صورت تصادفی به دو گروه دریافت کننده پیاسکلدین (روزانه یک کپسول 300 mg) و دیکلوفناک (روزانه 3 قرص 25 mg) تقسیم شدند. بیماران به مدت 8 هفته تحت درمان بودند. قبل و پس از دوره درمان پرسشنامه WOMAC برای بیماران تکمیل گردید. همچنین درد بیماران قبل و پس از درمان با استفاده از VAS ارزیابی شد و مورد قضاوت آماری قرار گرفت.یافته ها: رتبه WOMAC قبل از درمان در گروه پیاسکلیدین و دیکلوفناک به ترتیب 3.1±53.7 و 2.9±54.2 بود که پس از درمان به طور معنی داری افزایش داشت و به 4.1±64.3 و 4.4±62 رسید (0.05>p). همچنین مشاهده شد که رتبه WOMAC پس از درمان به طور معنی داری در گروه پیاسکلدین بالاتر بود (0.05>p). میانگین VAS در گروه پیاسکلیدین از 2.2±6.5 به 1.11±4.2 و در گروه دیکلوفناک از 2.1±7.1 به 1.4±4.5 کاهش یافت. تغییرات در دو گروه با آزمون من یو ویتنی مقایسه شدند که تغییر در هر دو گروه معنی دار بود اما بین دو گروه تفاوت معنی داری دیده نشد. در هیچکدام از دو گروه مورد مطالعه عوارض جانبی دیده نشد.نتیجه گیری: با توجه به اینکه نمره WOMAC در گروه پیاسکلدین بهتر بود و این دارو عوارض جانبی بالقوه NSAIDها را ندارد، و نیز به دلیل آن که استفاده روزانه یک بار از پیاسکلدین نسبت به استفاده روزانه سه بار از NSAID می تواند موجب راحتی و همکاری بیشتر بیماران گردد، می توان گفت که پیاسکلدین می تواند جایگزین مناسبی برای NSAIDها در درمان استئوآرتریت زانو باشد.

سابقه و هدف: استفاده از بانداژ مچ پا به عنوان یکی از روشهای پیشگیری و نیز کمک کننده در درمان پیچ خوردگی مچ پا بسیار متداول است. هدف از بانداژ مچ پا کمک به حفظ الگوی نرمال بیومکانیک پا (foot) و مچ پاست. علیرغم استفاده فراوان از بانداژ در کلیه ورزشها، دلایل عینی بسیار کمی در این رابطه موجود است. هدف از انجام تحقیق حاضر، تعیین میزان تاثیر بانداژ در تغییر الگوی کینماتیک مچ پا در سه صفحه در طول راه رفتن بر روی زمین می باشد. مواد و روشها: 36 دانشجو (18 دختر و 18 پسر) بدون سابقه پیچ خوردگی مچ پا و با میانگین سنی 3±23 سال و توده بدنی 2±23، در سه گروه بدون بانداژ، بانداژ به روش Gibney close basket weave و پلاسبو بانداژ، با سرعت دلخواه روی زمین راه رفته و اطلاعات کینماتیکی صفحات ساجیتال، فرونتال و عرضی مفصل مچ پای نمونه ها توسط دستگاه پیشرفته آنالیز 3 بعدی حرکت(Qualysis, Sweden)  بررسی گردید.یافته ها: بانداژ مچ پا توانست به طور معنی داری باعث کاهش دامنه سوپینیشن پا در لحظه برخورد پاشنه به زمین شده و نیز باعث کاهش معنی دار میزان حداکثر پلانتار فلکشن و پرونیشن در فاز استانس و سوپینیشن در فاز سوئینگ گردد (p<0.01). مقادیر پلاسبو بانداژ بسیار شبیه به وضعیت بدون بانداژ بود.نتیجه گیری: بانداژ مچ پا توانست با تاثیر بر خلف پا، حرکات سوپینیشن و پلانتار فلکشن مچ پا را محدود نماید. استفاده از بانداژ مچ احتمالا در پیشگیری از پیچ خوردگی مچ پا کمک کننده می باشد.

سابقه و هدف: کمردرد یکی از مشکلات رایج در جوامع امروزی است که اثرات منفی بر جنبه های مختلف زندگی به جا می گذارد. یکی از روشهای موثر جهت کاهش عوارض کمردرد، رفلکسولوژی پا است. رفلکسولوژی پا سبب کاهش میزان تنفس، نبض و فشار خون می شود. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر رفلکسولوژی پا بر شاخصهای فیزیولوژیک در بیماران مبتلا به کمردرد انجام شد.مواد و روشها: در این کارآزمایی بالینی 150 مرد مبتلا به کمردرد مراجعه کننده به بخش فیزیوتراپی بیمارستان بقیه اله تهران بر اساس نمونه گیری مبتنی بر هدف وارد مطالعه شده و سپس به صورت تصادفی در سه گروه مداخله (انجام رفلکسولوژی پا در نقطه واقعی به مدت سه جلسه یک هفته در میان)، شاهد، و درمان نما (انجام ماساژ با فشار کم در همه نقاط به مدت سه جلسه یک هفته در میان) قرار گرفتند. برای اندازه گیری شاخصهای فیزیولوژیک از دستگاه فشار سنج و گوشی پزشکی استفاده شد که پایایی و اعتبار آنها تایید گردید. جهت تحلیل داده ها از SPSS 18 و آزمونهای کروسکال والیس و کای دو استفاده شد.یافته ها: میانگین تنفس، نبض و فشار خون قبل از مداخله در سه گروه تفاوت معنی داری نداشت. اما میانگین تنفس و فشار خون در هر سه گروه پس از مداخله کاهش یافت (0.05>.(pنتیجه گیری: طبق نتایج این پژوهش، رفلکسولوژی پا در کاهش شاخصهای فیزیولوژیک بیماران مبتلا به کمردرد موثر است. لذا به پرستاران برای استفاده از آن در این بیماران پیشنهاد می شود.

سابقه و هدف: یکی از مهمترین عوامل تسریع کننده روند بهبودی بیمار، رضایت او از فرآیند درمان است. پژوهش حاضر با هدف تعیین همبستگی رضایتمندی بیمار از فرآیند درمان، با هوش هیجانی روانپزشک انجام شده است.مواد و روشها: تعداد 88 بیمار و 48 روانپزشک که از بیمارستانهای دولتی به گونه نمونه برداری چند مرحله ای انتخاب شده بودند به پرسشنامه هوش هیجانی بار-اون و پرسشنامه رضایتمندی بیمار از فرآیند درمان پاسخ دادند. داده ها به وسیله نرم افزار SPSS 16 و آمار توصیفی، آزمون t و همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شد.  P<0.05به عنوان سطح معنی داری اختلافها در نظر گرفته شد.یافته ها: بین رضایتمندی بیمار و هوش هیجانی پزشک همبستگی مثبت (r=0.16) دیده شد که به لحاظ آماری معنی دار نبود. بین هوش هیجانی پزشک و کیفیت برقراری ارتباط، جنبه های مالی و زمان سپری شده با بیمار همبستگی مثبت و معنی دار دیده شد (r=0.41، P<0.01).نتیجه گیری: برای افزایش رضایتمندی بیماران لازم است آموزش مهارتهای ارتباطی و ارائه خدمات پزشکی مورد توجه قرار گیرد.

سابقه و هدف: فعالیت فیزیکی و عادات غذایی با سطح استرس افراد رابطه دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط فعالیت فیزیکی و عادات غذایی با کنترل استرس دانشجویان رشته بهداشت انجام شد.مواد و روشها: یک مطالعه مقطعی بر روی 100 دانشجوی مقطع کارشناسی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران که با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شده بودند، انجام گرفت و پرسشنامه رفتارهای ارتقا دهنده سلامتی (HPLP-II) در رابطه با کنترل استرس و سایر متغیرها به کار گرفته شد. در نهایت داده های جمع آوری شده از طریق نرم افزار SPSS16 و آزمونهای کروسکال والیس، من ویتنی و رگرسیون خطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین و انحراف معیار سن و نمره کنترل استرس دانشجویان به ترتیب 2.2±22.7 سال و 3.6±20.22 بود و 51% دانشجویان مونث بودند. وضعیت کنترل استرس ضعیف، متوسط و خوب به ترتیب در 36%، 49% و 15% از دانشجویان مشاهده شد. کنترل استرس با فعالیت فیزیکی و عادات غذایی ارتباط معنی داری داشت (0.05>p) اما با سن، جنس، محل سکونت و رشته تحصیلی ارتباط معنی داری نداشت (p>0.05). رگرسیون خطی نشان داد با افزایش نمره فعالیت فیزیکی و عادات غذایی، نمره کنترل استرس دانشجویان نیز افزایش می یابد.نتیجه گیری: انجام اقدامات تخصصی در حیطه آموزش بهداشت با تمرکز بر انجام فعالیت فیزیکی و بهبود شرایط تغذیه ای می تواند نقش مهمی در بهبود کنترل استرس دانشجویان مورد مطالعه داشته باشد.

سابقه و هدف: انسان به عنوان یک موجود اجتماعی در زمینه ای از روابط مختلف زندگی می کند و این روابط در شکل گیری هویت و شخصیت فرد موثر می باشد. روابط اجتماعی رضایت بخش برای برخورداری از سطح سلامت جسمی و روانی مناسب حیاتی است و با توجه به وابستگی انسان به این گونه روابط، تعجب برانگیز نیست که میزان حمایتهای دریافت شده از سوی خانواده و دوستان و احساس تنهایی از مهمترین پیش بینی کننده های سلامت روان باشد. هدف از این مقاله تعیین همبستگی حمایت اجتماعی ادراک شده و احساس تنهایی با رضایت از زندگی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی گلستان است.مواد و روشها: در این پژوهش مقطعی، 226 دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی گلستان در سال 1388 به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب و با استفاده از پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی، مقیاس چند بعدی حمایت اجتماعی ادراک شده، مقیاس احساس تنهایی و مقیاس رضایت از زندگی بررسی شدند. داده ها توسط نرم افزار آماری SPSS 16 با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: تعداد 226 دانشجو (120 نفر پسر و 106 نفر دختر) در این مطالعه شرکت کردند. اکثر دانشجویان مجرد (91%) و ساکن خوابگاه (95%) بودند. همبستگی معنی داری بین رضایت از زندگی و میزان احساس تنهایی دانشجویان وجود داشت (p<0.05). همچنین یافته ها نشان داد دانشجویانی که حمایت اجتماعی کافی و مناسب از سوی خانواده و دوستان دریافت می کردند بیشتر از زندگی رضایت داشتند و کمتر از احساس تنهایی رنج می بردند (p<0.05).نتیجه گیری: با توجه به اینکه وجود حمایت اجتماعی مناسب سبب کاهش میزان احساس تنهایی و افزایش رضایت از زندگی می شود و یکی از پیش بینی کننده های سلامت است، باید تمهیداتی برای افزایش دریافت حمایت اجتماعی از سوی خانواده و دوستان فراهم گردد. همچنین لازم است که با توانمند سازی دانشجویان در کسب مهارتهای ارتباط اجتماعی مناسب، به ارتقای سلامت روان آنها کمک کرد.

سابقه و هدف: بی حسی موضعی روشی مناسب برای انجام جراحیهای اندام فوقانی است ولی در میزان تاثیر غلظت، حجم و دوز کلی داروی تزریق شده بر میزان موفقیت بلوک حسی و حرکتی اختلافاتی وجود دارد. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر غلظت و حجم ماده بی حس کننده موضعی بر زمان شروع بی حسی و کیفیت آن در جراحیهای ارتوپدی اندام فوقانی انجام شده است.مواد و روشها: در این کارآزمایی بالینی دوسوکور، 60 بیمار 85-18 ساله با ASA کلاس I,II کاندیدای جراحی ارتوپدی اندام فوقانی مراجعه کننده به بیمارستان اختر تهران بر اساس معیارهای ورود و پس از تکمیل فرم رضایت نامه آگاهانه به صورت تصادفی به دو گروه (n=30) لیدوکائین 2% (7 سی سی) و لیدوکائین 1.3% (10 سی سی) تقسیم شدند. برای انجام بی حسی موضعی از روش بی حسی اینفراکلاویکولار با استفاده از سونوگرافی استفاده شد. سطح بلوک حسی و حرکتی اندام مورد بررسی در محدوده هر یک از اعصاب مدین، اولنار، رادیال و موسکولوکوتانئوس هر 5 دقیقه تا 20 دقیقه ثبت و بین دو گروه مقایسه گردید.یافته ها: زمان شروع بلوک حسی و حرکتی در گروه لیدوکائین 1.3% به صورت معنی داری کوتاهتر از گروه لیدوکائین 2% بود (0.05>p). میزان موفقیت بلوک حسی و حرکتی نیز در گروه لیدوکائین 1.3% بیشتر بود ولی تفاوت معنی داری بین دو گروه وجود نداشت (به ترتیب 82.8% و 78.6%، p>0.05). کیفیت بلوک حسی عصب موسکولوکوتانئوس و بلوک حرکتی عصب رادیال به صورت معنی داری در گروه لیدوکائین %1.3 بهتر بود.نتیجه گیری: حجم ماده تزریق شده در شروع سریعتر بلوک حسی و حرکتی شبکه بازویی موثر بوده ولی بر میزان موفقیت بلوک تاثیری ندارد.

سابقه و هدف: رضایت شغلی از مهمترین متغیرها در حیطه رفتار سازمانی محسوب می شود و با عوامل متعددی مرتبط است. در این میان سرمایه روانشناختی و ویژگیهای شخصیتی از عوامل اصلی رضایت شغلی محسوب می شوند. هدف این مطالعه تعیین همبستگی سرمایه روانشناختی و ویژگیهای شخصیتی با رضایت شغلی کتابداران کتابخانه های عمومی شهر تبریز بود.مواد و روشها: پژوهش حاضر از نوع توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه کتابداران کتابخانه های عمومی شهر تبریز که در سال 1390 مشغول به کار بودند، تشکیل می داد که از این میان تعداد 150 کتابدار بر اساس فرمول کوکران و به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه سرمایه روانشناختی، پرسشنامه ویژگیهای شخصیتی و آزمون رضایت شغلی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها نیز از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام استفاده شد.یافته ها: سرمایه روانشناختی و مولفه های آن با رضایت شغلی همبستگی مثبت و معنی داری دارند. همچنین بین ویژگی شخصیتی برون گرایی، همسازی و وظیفه شناسی با رضایت شغلی همبستگی مثبت، و بین ویژگیهای شخصیتی روان نژندی و تجربه پذیری با رضایت شغلی همبستگی منفی و معنی دار وجود دارد. از سویی نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که خودکارآمدی، روان نژندی، تجربه پذیری، وظیفه شناسی و سرمایه روانشناختی به ترتیب قادرند تغییرات رضایت شغلی را پیش بینی کنند.نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، توجه و دقت بیشتر در خصوص سرمایه روانشناختی و ویژگیهای شخصیتی افراد برای استخدام کتابداران مناسب و شایسته و همچنین تشکیل کارگروههایی جهت بالا بردن رضایت شغلی در این زمینه احساس می شود