هدف از این مطالعه، بررسی و تحلیل و تبیین خط فقر و آرایه سیاست های فقرزدایی در استان یزد است. روش پژوهش «توصیفی - تحلیلی» است. برابر بررسی های صورت گرفته، ده درصد ثروتمندترین جمعیت به ده درصد فقیرترین جمعیت در مناطق شهری و روستایی استان یزد به ترتیب 11.04 و 18.16 درصد بوده است.این ارقام در سطح کشور به ترتیب 15.5 و 13.4 درصد می باشد. ارقام نشان می دهد که توزیع درآمد در جامعه شهری استان یزد نسبت به جامعه شهری کشور و جامعه روستایی استان از وضعیت بهتری برخوردار است. حدود 37 درصد از افراد جامعه شهری و 24.6 درصد از افراد جامعه روستایی زیر خط فقر زندگی می کنند. محاسبات حاصل از مدل آمار تیاسین و کاکاوانی نیز بیانگر آن است که اگر افراد بالای خط فقر شهری و روستایی به ترتیب 5.6 و 1.9 درصد از هزینه هایی را که انجام می دهند به افراد زیر خط فقر از طریق ایجاد صندوقی در سازمان تامین اجتماعی، منتقل کنند در آن صورت تمامی افراد زیر خط فقر به خط فقر خواهند رسید. علاوه بر راهبرد فوق، با به کارگیری راهبردهایی همچون، سیاست مالیات های منفی بر درآمد، گسترش دارایی های تولیدی طبقات، تغییر در توزیع درآمد و افزایش و بهبود فرصت های شغلی می توان فقر و نابرابری را کاهش داد. در غیر این صورت نه تنها فقر و نابرابری تقلیل نخواهد یافت بلکه روز به روز بیشتر و عمیق تر خواهد شد.