ارمغان دانش
سال:1393 | دوره:19 | شماره:5 (پی در پی 88) |تعداد مقالات:14

زمینه و هدف: ورزش منجر به ارتقای شکل پذیری سیناپسی و اثرات محافظت کننده نورونی در مغز بالغ می شود. با این حال هنوز چگونگی تغییر مولکول های وابسته به شکل پذیری در پی انواع مختلف تمرین ناشناخته مانده است. هدف این مطالعه تعیین تاثیر 8 هفته تمرین مقاومتی بر نوروتروفین مشتق مغزی (BDNF)، و گیرنده تیروزین کیناز B در هیپوکمپ رت نر بالغ بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی 12 سر رت نر بالغ 8 هفته با میانگین وزنی 200 تا 225 گرم به صورت تصادفی به 2 گروه مساوی کنترل و تمرین تقسیم شدند. تمرین شامل بالابردن وزنه روی نردبان بود. 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی حیوانات کشته شدند و هیپوکمپ آن ها جهت انجام آزمایش های بعدی برداشته شد. تغییرات سطوح پروتئینی با روش الایزا اندازه گیری شد. داده ها با آزمون آماری تی مستقل تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: در سطوح پروتئینی متغیرها در گروه تمرین در مقایسه باگروه کنترل، تفاوت معنی داری وجود داشت (p<0.05) و تمرین مقاومتی پروتئین های BDNF و TrkB را در هیپوکامپ رت ها افزایش داد. نتیجه گیری: تمرین مقاومتی برای اشاعه شکل پذیری هیپوکامپی وابسته به سیگنالینگ BDNF و فواید شناختی و عملکردی در پی آن مفید است.

زمینه و هدف: امواج سبب اختلال در میزان هورمون ها می شوند. سیر نیز به منظور کاهش عوامل خطرساز در ارتباط با بیماری های مختلف مورد استفاده می باشد. هدف این مطالعه بررسی اثرات حفاظتی مصرف سیر در برابر اختلالات هورمونی ناشی از امواج بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 60 سر موش صحرایی به طور تصادفی به 5 گروه نر و 5 گروه ماده شامل، کنترل، شاهد (در معرض امواج)، تجربی 1 (عصاره سیر) تجربی 2 و  3(عصاره سیر به همراه امواج) تقسیم شدند. پس از 30 روز نمونه ها وزن شدند، خون گیری انجام شد و غلظت هورمون های استروژن، پروژسترون و تستوسترون اندازه گیری شدند. داده ها با آزمون های آماری آنالیز واریانس و توکی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: در نرها میانگین وزن در گروه شاهد نسبت به گروه کنترل کاهش داشت، اما در گروه تجربی  3نسبت به گروه شاهد افزایش یافت. غلظت تستوسترون در گروه های تجربی 2 و 3 کاهش یافت، استروژن این کاهش را در تمامی گروه ها نشان داد. هم چنین در تمامی گروه ها پروژسترون افزایش نشان داد. در ماده ها میانگین وزن در گروه های مختلف تفاوت معنی داری نشان نداد، تنها پروژسترون در گروه های تجربی  2و 3 نسبت به گروه کنترل افزایش نشان داد. نتیجه گیری: کاهش وزن ناشی از امواج که در نرها مشاهده شد، به خاطر وجود ترکیباتی نظیر تیامین، آلیسین و ویتامین A موجود در سیر جبران می شود. امواج و سیر هر دو اثراتی در بیضه برجای می گذارند که در تغییر تعداد سلول های لیدیگ و تراکم سرمی تستوسترون و استروژن منعکس می شود. افزایش پروژسترون نیز نتیجه اثر امواج بر هیپوتالاموس و اثر تحریکی سیر برترشح هورمون های تخمدانی است، بنابراین، سیر نمی تواند تمام اثرات زیان آور امواج را مرتفع سازد.

زمینه و هدف: عیوب انکساری شایع ترین علت مراجعه بیماران به درمانگاه های چشم پزشکی است. هدف این مطالعه تعیین شیوع و ویژگی های اختلالات انکساری در بیماران مبتلا به فشارخون اولیه در شهرکرد بود. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی تحلیلی و مقطعی 217 بیمار مبتلا به فشارخون اولیه از نظر عیوب انکساری به وسیله چشم پزشک بررسی شدند. فشارخون سیستولیک بالای140 میلی متر جیوه و دیاستولیک بالای 90 میلی متر جیوه به عنوان افزایش فشار خون قلمداد شد و انکسار برابر 0.05± به عنوان عیوب انکساری لحاظ گردید. داده ها به وسیله آزمون های آماری کای دو و تست تی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: شیوع اختلالات انکساری در بیماران فشارخون بالا 72.35 درصد بود. 36.4 درصد بیماران مبتلا به نزدیک بینی، 36.9 درصد دوربین و 26.7 درصد بدون عیب انکساری بودند. بین اختلالات انکساری ناشی از فشارخون در بیماران نزدیک بین، دوربین و بدون عیوب انکساری تفاوت معنی داری مشاهده شد (p<0.05). نتیجه گیری: خطر ابتلابه دوربینی در بیماران مبتلا به فشارخون اولیه بیشتر از ابتلا به نزدیک بینی و یا بدون عیوب انکساری است. هم چنین در بیماران دوربین ارتباطی بین میزان فشارخون متوسط و دوربینی وجود ندارد.

زمینه و هدف: عفونت مجاری ادراری یکی از شایع ترین عفونت های دوران کودکی پس از عفونت دستگاه تنفسی فوقانی می باشد. تشخیص به موقع، درمان صحیح و پیگیری مناسب بیمار می تواند سبب کاهش قابل توجه عوارض شود. هدف این مطالعه تعیین مقاومت آنتی بیوتیکی در عفونت مجاری ادراری کودکان زیر 14 سال مراجعه کننده به درمانگاه اطفال و بیمارستان امام سجاد (ع) یاسوج سال 1391 بود. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی مقطعی، آنتی بیوگرام های انجام شده به روش دیسک دیفیوژن برای 145 کشت ادرار مثبت، بررسی شدند. نمونه های ادرار به روش آسپیراسیون سوپراپوبیک و کاتتریزاسیون یورترا در کودکان فاقد کنترل ادراری و Mid Stream Clean-Catch در کودکان دارای کنترل ادراری، جمع آوری شدند. داده ها با آزمون آماری مجذورکای تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: از میان موارد مطالعه شده، 60.68 درصد دختر و 39.31 درصد پسر بودند. شایع ترین عامل عفونت ادراری در کودکان، اشریشیاکلی (72.41 درصد) و به دنبال آن کلبسیلا (10.34 درصد) بود. الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی شامل، آمپی سیلین (85.51 درصد)، آموکسی سیلین (83.44 درصد)، سفالکسین (69.65 درصد)، سفالوتین (62.06 درصد)، کوتریموکسازول (61.37 درصد)، نالیدیکسیک اسید (44.82 درصد)، سفیکسیم (37.24 درصد)، نیتروفورانتوئین (36.55 درصد)، جنتامایسین (35.17 درصد)، سفتریاکسون (28.27 درصد)، سیپروفلوکساسین (26.89 درصد)، آمیکاسین (25.51 درصد)، سفوتاکسیم (24.82 درصد) بودند. نتیجه گیری: میزان مقاومت آنتی بیوتیکی در عفونت ادراری کودکان شهر یاسوج در سال 1391 نسبت به سال های قبل به جز آمیکاسین، افزایش یافته بود که این افزایش در مورد سیپروفلوکساسین و کوتریموکسازول قابل توجه بود. استفاده از نیتروفورانتوئین، سفوتاکسیم، سفالوسپورین های نسل سوم و آمینوگلیکوزیدها جهت درمان تجربی توصیه می شود.

زمینه و هدف: فعالیت پرسنل بخش رادیولوژی از نظر عملکردی و حفاظتی یکی از موارد مهم در افزایش کیفیت و کمیت کارکرد می باشد. هدف این مطالعه تعیین وضعیت رعایت استانداردهای رادیولوژی در بیمارستان بهشتی یاسوج در سال 1392 بود. روش بررسی: این مطالعه توصیفی تحلیلی بر روی 118 گرافی که بر اساس نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و با استفاده از چک لیست رتبه بندی شده و با آگاهی کامل از استانداردهای رادیولوژی، در دو نوبت انجام شدند، صورت گرفت. داده ها با آزمون های آماری توصیفی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: دانشجویان در انتخاب کاست 87.3 درصد وضعیت بیمار76.3  درصد وضعیت عضو 87.3 درصد، اشعه مرکزی83.9  درصد و فاصله بین تیوب تا بیمار 68.6 درصد مطابق با استانداردها عمل نمودند. از بین تمامی عوامل و متغیرها، بین نما با کاست، نما با فاصله بین منبع اشعه تا گیرنده تصویر، جنس با وضعیت بیمار، گرید با اشعه مرکزی، گرید با SID، درخواست با وضعیت بیمار و هم چنین بین دانسیته با وضعیت بیمار و وضعیت عضو رابطه معنی داری مشاهده شد (p<0.05). نتیجه گیری: کارکنان و دانشجویان از نظر عملکردی در سطح خوب، ولی از نظر حفاظتی در سطح نامطلوب وضعیتی قرار داشتند. بنابراین پیشنهاد می شود به منظور ارتقای سطح حفاظتی آنها، آموزش و پایش دوره ای به طور مستمر انجام گردد.

زمینه و هدف: پیرامون حداقل دوز پروپوفول برای نگهداری بیهوشی اجماع کلی وجود ندارد. هدف این مطالعه اثر انفوزیون پروپوفول در دو دوز متفاوت بر پاسخ های قلبی عروقی در بیماران کاندید جراحی سپتوپلاستی بود. روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی 58 بیمار 15 تا 55 ساله کاندید عمل جراحی سپتو پلاستی بینی به صورت تصادفی به دو گروه الف (انفوزیون پروپوفل با دوز 50 میکروگرم برکیلوگرم وزن در دقیقه) و گروه ب (انفوزیون پروپوفل با دوز  100میکروگرم برکیلوگرم وزن در دقیقه) تقسیم شدند. پس از القای بیهوشی و انتوباسیون انفوزیون پروپوفول با دو دوز متفاوت آغاز گردید، فشارخون سیستولیک، دیاستولیک و متوسط شریانی در دقایق 0، 2، 5، 10، 15، 20، 30، 45 و 60 پس از شروع انفوزیون، اندازه گیری شد. هم چنین عمق بیهوشی بیماران طی عمل جراحی و زمان بیدار شدن بیماران مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: زمان بیدار شدن در گروه الف (3.19±28.71) و در گروه ب 5.29)±31.00) دقیقه بود که تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد (p>0.05). تغییرات ضربان قلب و میزان کاهش فشار خون سیستولی، دیاستولی و متوسط شریانی در دقایق مختلف در یک گروه و هم چنین در مقایسه دو گروه با یک دیگر نیز تفاوت معنی داری وجود نداشت (p>0.05). نتیجه گیری: افزایش دوز پروپوفول از 50 به 100 میکروگرم برکیلوگرم وزن در دقیقه تاثیری در عمق بیهوشی، پاسخ های قلبی عروقی و زمان بیدار شدن بیماران ندارد، لذا انفوزیون دوز پایین تر پروپوفول در حین بیهوشی توصیه می شود.

زمینه و هدف: منظور از سقط تکراری وقوع 2 یا 3 بار سقط متوالی خود به خودی، قبل از هفته 20 می باشد. علل متعدی در ایجاد سقط تکراری در زنان نقش آفرینی می کنند که از آن جمله می توان به مشکلات انعقادی اشاره نمود.هدف این مطالعه تعیین ارتباط پلی مورفیسم D/I ژن آنزیم مبدل آنژیوتانسین با سقط مکرر جنین بود. روش بررسی: در این مطالعه مورد شاهدی، 100 بیمار با سابقه سقط (حداقل دو بار) به عنوان گروه مورد و 100 خانم سالم بدون سابقه سقط به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند. برای بررسی پلی مورفیسم های ژن آنزیم مبدل آتزیوتانسین (D/I) واکنش زنجیره ای پلی مراز با جفت پرایمر طراحی شده انجام شد. داده ها با آزمون آماری مجذور کای تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: ژنوتیپ I/I در افراد گروه مورد دارای فراوانی 7 درصد بود، در حالی که در گروه شاهد هیچ موردی مشاهده نشد (p<0.05). هم چنین فراوانی آلل I در گروه مورد و شاهد به ترتیب 36.6 و 24 درصد بود (p<0.05). نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد، ارتباطی بین ژنوتیپ D/D و آلل D با سقط مکرر جنین وجود ندارد.

زمینه و هدف: دیابت از جمله بیماری های متابولیک است که مشخصه آن ها افزایش مزمن قند خون و اختلال متابولیسم کربوهیدرات، چربی و پروتئین می باشد. هدف این مطالعه تعیین تاثیر هشت هفته تمرین مقاومتی بر شاخص های التهاب کبدی (سطوح در گردش آنزیم-های کبدی آلانین آمینوترانسفراز، گاماگلوتامیل ترانسفراز و آسپارتات آمینوترانسفراز) زنان مبتلا به دیابت نوع دو بود. روش بررسی: در این مطالعه 20 زن مبتلا به دیابت با دامنه سنی 44 تا 69 سال به طور تصادفی به دو گروه مساوی مداخله و کنترل تقسیم شدند. سپس آزمودنی های گروه تجربی در برنامه تمرین مقاومتی هشت هفته ای، سه جلسه در هفته، هر جلسه 45 دقیقه تمرینات مقاومتی شرکت کردند. به منظور مقایسه درون گروهی داده ها از آزمون تی همبسته و برای مقایسه بین گروهی از آزمون تی مستقل استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد انجام هشت هفته تمرین مقاومتی اگر چه موجب کاهش معنی داری در سطح سرمی آنزیم های کبدی آلانین آمینوترانسفراز، آسپارتات آمینوترانسفراز و گاماگلوتامین ترانسفراز، گلوکز خون ناشتا، انسولین و مقاومت به انسولین در گروه مداخله شد (p<0.05)، با این حال، تفاوت معنی داری بین گروه مداخله و کنترل مشاهده نشد (p>0.05). نتیجه گیری: به طور کلی، اگرچه هشت هفته تمرین مقاومتی باعث کاهش توده چربی بدن و کاهش وزن و بهبود نسبی وضعیت متابولیکی به ویژه شاخص های التهاب کبدی در بیماران دیابتی می شود، اما بر روی شاخص های التهاب کبدی اثر معنی داری ندارد.

زمینه و هدف: در سراسر جهان نزدیک نیمی از افراد بالای 70 سال از استئوآرتریت زانو رنج می برند که شناخت فاکتورهای مرتبط با این بیماری حایز اهمیت است. هدف این مطالعه تعیین ارتباط پارامترهای آناتومیک مفصل زانو با بروز استئوآرتریت بود. روش بررسی: در این مطالعه موردشاهدی تعداد 94 بیمار مبتلا به استئوارتریت مفصل به عنوان گروه مورد و 106 فرد سالم نیز به عنوان گروه شاهد جهت مقایسه از کلینیک ارتوپدی بیمارستان شهرکرد وارد مطالعه شدند. فاکتورهای آناتومیک از جمله شیب پلاتوی تیبیا در رادیوگرافی نیمرخ، Cam effec و درصد اشغال سطح مفصلی پلاتوی تیبیا به وسیله کوندیل های استخوان فمور با استفاده از یافته های رادیوگرافی افراد محاسبه و در دو گروه مقایسه شدند. داده ها با آزمون های آماری توصیفی، تی مستقل و همبستگی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: مقادیر شیب پلاتوی تیبیا در رادیوگرافی نیم رخ در بیماران مبتلا به استئوآرتریت زانو (3.4±11.9 درجه) به طور معنی داری بیشتر از گروه شاهد (1.9± 10.2درجه) بود (p<0.001). هم چنین نسبت Cam effect در بیماران مبتلا به استئوآرتریت زانو (0.1±1.8) به طور معنی داری بیشتر از گروه کنترل (0.1±1.7) بود (p<0.001). شاخص درصد اشغال سطح مفصلی پلاتوی تیبیا به وسیله کوندیل های استخوان فمور در بیماران مبتلا به استئوآرتریت 3.2±51.9 درصد و در گروه کنترل2.1 ±50.1 درصد بود (p<0.001). این شاخص ها با یکدیگر و هم چنین با سن و جنسیت ارتباطی نداشتند (p>0.05). نتیجه گیری: پارامتر های آناتومیک مورد مطالعه می توانند در پیشگویی بروز استئوآرتریت در افراد سالم مورد استفاده قرار گیرند.

زمینه و هدف: مولتیپل اسکلروزیس بیماری مزمن و ناتوان کننده دستگاه عصبی است که اغلب در بالغین جوان آغاز شده و از نظر پاتولوژی با از بین رفتن میلین و ایجاد اسکار گلیال مشخص می شود. با توجه به ایجاد مشکلات روحی روانی پس از ابتلا ء، هدف این مطالعه بررسی تاثیر مقابله مذهبی بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بود. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی 43 بیمار مبتلا به مولتیپل اسکروزیس از میان مراجعه کنندگان به مراکز مغز و اعصاب بیمارستان علی بن ابی طالب شهرستان زاهدان در سال 1392 به صورت در دسترس انتخاب شدند. متغیرها با استفاده از پرسشنامه های شیوه مقابله مذهبی و کیفیت زندگی سنجیده شدند. داده ها با آزمون های آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: بین مقابله مذهبی منفعل با بعد ایفای نقش ناشی از مشکلات هیجانی (از ابعاد کیفیت زندگی) و بین فعالیت های مذهبی و ارزیابی های خیر خواهانه با بعد روانی کیفیت زندگی رابطه مثبت و معنی داری وجود داشت و بین مقابله مذهبی منفعل با بعد روانی کیفیت زندگی رابطه معکوس و معنی داری وجود داشت (p<0.05). هم چنین نتایج رگرسیون نشان داد که فعالیت های مذهبی در گام اول به تنهایی 0.07 بعد روانی کیفیت زندگی و در گام دوم فعالیت های مذهبی با مقابله مذهبی منفعل روی هم 0.2 بعد روانی کیفیت زندگی را پیش بینی می کند. نتیجه گیری: افزایش فعالیت های مذهبی و معنوی می تواند منجر به ارتقای کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکروزیس شود.