ارمغان دانش
سال:1397 | دوره:23 | شماره:5 (پیاپی 130) |تعداد مقالات:12

زمینه و هدف: اثرات ضد دیابتی پوست سبز گردو در سال های اخیر مورد توجه بسیاری از محققین قرار گرفته است. این مطالعه با هدف بررسی اثرات عصاره پوست سبزگردو بر میزان سرمی قند، پروفایل لیپیدی و آنزیم های ALP، ALT وAST در موش های صحرایی نر بالغ دیابتی انجام گرفت. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، تعداد 32 سر موش صحرایی نر بالغ که به 4 گروه 8 تایی شامل گروههای کنترل، شاهد تحت تیمار با حلال دارو و دیابتی شده با دوز mg/kg60 استرپتوزوسین و دیابتی تحت تیمار 10 روزه دوز mg/kg100 عصاره پوست سبز گردو تقسیم شدند. در پایان میزان سرمی، گلوکز، تری گلیسرید، کلسترول لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL-C)، کلسترول لیپوپروتئین با چگالی پایین (LDL-C) و آنزیم های آلکالین فسفاتاز (ALP)، آلانین آمینوترانسفراز (ALT)، آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) اندازه گیری و داده های به دست آمده از طریق آزمون های آماری ANOVA و توکی آنالیز و معناداری اختلاف داده ها در سطح 05/0p< در نظر گرفته شد. یافته ها: داده های این مطالعه نشان داد که در حیوانات دیابتی نسبت به گروه کنترل میزان سرمی آنزیم های ALP، ALT، AST گلوکز، تری گلیسرید و LDL افزایش و میزان HDL کاهش می یابد(001/0p< ) در حالی که در موش های صحرایی دیابتی تحت تیمار با عصاره پوست سبز گردو نسبت به حیوانات دیابتی میزان سرمی آنزیم های ALP، ALT، AST گلوکز، تری گلیسرید، و LDL کاهش و میزان HDL افزایش می یابد(001/0p<). نتیجه گیری: عصاره پوست سبز گردو با داشتن اثرات آنتی دیابتیک باعث کاهش گلوکز، ترانس آمینازهای کبدی و بهبود پروفایل لیپیدی در حیوانات دیابتی می گردد.

مقدمه و هدف: استفاده از داروی سیکلوفسفامید در درمان بعضی بیماریها با وجود عوارض جانبی سوء آن الزامی است. با توجه به ارزش دارویی شناخته شده عصاره دارچین، این تحقیق با هدف بررسی اثر حفاظتی آن در مقابل عوارض استفاده از سیکلوفسفامید بر عملکرد تخمدان موش انجام شد. روش بررسی: 49 سر موش صحرایی در 7 گروه مرتب شدند. گروه کنترل بدون تیمار، شاهد حلال دارو و گروه های تیمار 1، 2 و 3 روزانه mg/kg/bw 5 داروی سیکلوفسفامید (تزریق درون صفاقی) و 5/0، 1 و 2 gr/kg/bwعصاره دارچین (گاواژ) دریافت کردند. تیمار 4 روزانه فقط mg/kg/bw 5 سیکلوفسفامید و تیمار 5 فقط gr/kg/bw 2 عصاره دارچین (گاواژ) دریافت کردند. پس از 21 روز، تخمدان چپ موشها جدا و پس از تثبیت نمودن و طی مراحل پاساژ بافتی، مقاطع 5 میکرونی تهیه و مطالعه شد. داده های حاصل با نرم افزار ( 18) SPSS و آزمون ANOVAتحلیل و گروهها با آزمون دانکن تحلیل شد. نتایج: مطالعه میکروگراف های تهیه شده از بافت تخمدان در گرو های مورد بررسی نشان داد که میانگین تعداد انواع فولیکول و تا حدودی جسم زرد در تیمار های سیکلوفسفامید و عصاره دارچین توأم بخصوص دوز حداکثر در مقایسه با گروه کنترل کاهش و در مقایسه با تیمار سیکلوفسفامید افزایش معنی دار ( 5 0/0 P< ) داشته است. تیمار عصاره دارچین نسبت به بقیه گروه ها افزایش معنی دار نشان داد. افزایش معنی دار فولیکول اترزی در تیمار سیکلوفسفامید و کاهش آن در بقیه تیمارها دیده شد. کاهش معنی دار FSHو LH، استروژن و پروژسترون در تیمار سیکلوفسفامید و افزایش آنها در بقیه تیمارها مشاهده گردید. نتیجه گیری: مطابق نتایج حاصل، عصاره دارچین با خواص آنتی اکسیدانی خود بر محور هیپوفیز – گناد بصورت وابسته به دوز مصرفی اثر حفاظتی داشته و با بهبود تعداد فولیکولها و سطح هورمونهای تخمدانی تا حدودی عوارض سوء ناشی از مصرف سیکلوفسفامید در تخمدان را کاهش داده است. لذا تحقیق بیشتر بر تعمیم این نتیجه برای انسان توصیه می شود.

زمینه و هدف: ورود به دانشگاه همواره با تغییرات عمده ای در روابط اجتماعی، انتظارات و نقش های افراد همراه می شود می باشد که دانشجویان را مستعد بهاختلالات روانی و مشکلات مختلف می سازد که یکی از عمده ترین آنها، ضربه های عاطفی است. معنادرمانی یکی از روش های درمان مشکلات مختلف ارتباطی و عاطفی است. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی معنادرمانی به شیوه ی گروهی بر احساس تنهایی و سرسختی روانشناختی دانشجویان دختر دارای نشانگان ضربه عشق انجام شد. روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع تحقیقات کاربردی و به لحاظ روش پژوهش نیمه تجربی و از طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل استفاده شده است. جامعه پژوهش دانشجویان دختر دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت در سال تحصیلی 1396-1395 بودند که از طریق نمونه گیری دردسترس تعداد 30 نفر به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جای دهی شدند. هر دو گروه قبل از اجرای آموزش، پرسشنامه احساس تنهایی و سرسختی روانشناختی را تکمیل کردند. گروه آزمایش طی 10 جلسه 90 دقیقه ای تحت مداخله ی معنادرمانی به شیوه گروهی قرار گرفت اما گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی و بوسیله آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره تجزیه (مانکوا) تحلیل شدند. یافته ها: تحلیل کوواریانس چندمتغیره برای احساس تنهایی (76/9F=) و سرسختی روانشناختی (8/21F=) نشان داد بین دختران گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد (001/0=p). با توجه به نمرات پس آزمون گروه های آزمایش و کنترل در این دو متغیر مشخص گردید، معنادرمانی موجب کاهش احساس تنهایی و افزایش سرسختی روانشناختی در دختران گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل در مرحله پس آزمون شده است. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که شرکت در جلسات معنادرمانی گروهی می تواند در کاهش احساس تنهایی و افزایش سرسختی روانشناختی دختران دچار نشانگان ضربه عشق تأثیرگذار باشد، بنابر این می توان با ارتقاء سطح معناداری زندگی و معناجویی افراد، ضمن افزایش توان مقابله افراد در برابر فشارهای روانی، احساس تنهایی آنان را کاهش داد.

زمینه و هدف: سرطان معده یکی از رایج ترین سرطان ها در بین افراد مختلف سرتاسر جهان می باشد. امروزه، نانوذرات، به عنوان یک فاکتور ضد سرطانی در تحقیقات حوزه درمان سرطان مورد توجه قرار گرفته است. ازآنجا که ژن P53 به عنوان ژن سرکوبگر توموری در بسیاری از سرطان ها مشخص شده، هدف از این مطالعه ارزیابی بیان ژنی P53بر روی رده سلولی سرطان معده AGS بعد از اثر نانوذرات پالادیوم می باشد. روش بررسی: در این تحقیق رده های سلولی سرطانیAGSو نرمال HEK293با غلظت های مختلفی از نانوذرات پالادیوم (5700، 570، 57، 7/5 میکروگرم در میلی لیتر) به مدت 48 ساعت تیمار شدند. اثر نانوذرات بر میزان زنده مانی سلول ها با کمک روش MTTاندازه گیری شد. استخراج RNAو سنتزcDNAصورت گرفت. در نهایت، بیان ژن P53 با استفاده از روش Real Time PCR مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: نتایجسمیت سلولی بیانگر آن است که در غلظت هایبالااز نانوذرات پالادیومدر مقایسه با گروه کنترل به طور معناداری منجر به مرگ سلولی شده اند. نتایج تست Real Time PCR حاکی از آن بود که میزان بیان ژنP53 در مقایسه با ژن مرجع، طی مدت زمان 48 ساعت افزایش معنا داری نداشته است. نتیجه گیری: نانوذرات پالادیوم توانایی نابود کردن رده سلولی سرطانیAGS را در مقایسه با رده نرمال HEK293دارد اما این کشندگی در اثر افزایش بیان ژن P53نمی باشد. جهت تعیین نوع مرگ سلولی حاصل از سمیت نانوذرات پالادیوم نیاز به انجام تست های بیشتر و گسترده تر می باشد.

زمینه و هدف: مدل طرحواره های هیجانی بر نقش ارزیابی و تفسیر علایم اضطرابی و راهبردهای تنظیم هیجان در اختلالات اضطرابی تأکید زیادی دارد. این مطالعه با هدف تعیین اثربخشی طرحواره درمانی هیجانی بر حساسیت اضطرابی و راهبردهای تنظیم هیجان در دانش آموزان با نشانگان بالینی اضطراب اجتماعی صورت گرفت. روش بررسی: طرح پژوهش به صورت آزمایشی پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر نوجوانان دختر مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی مشغول به تحصیل در سال تحصیلی 1396-1395 در مدارس متوسطه شهرستان دلفان بودند. نمونه گیری در دو مرحله تصادفی و مبتنی بر هدف انجام شد. به این ترتیب که 32 نفر از دانش آموزان دارای نشانگان بالینی اضطراب اجتماعی به روش غربال گری و با توجه به نقطه برش پرسشنامه اضطراب اجتماعی کانور و معیارهای ورود و خروج انتخاب شدند و سپس به صورت تصادفی به دو گروه آزمایشی و کنترل تقسیم شدند. از پرسشنامه های اضطراب اجتماعی کانور (SPIN) به همراه مصاحبه بالینی به عنوان ابزار غربالگری و از پرسشنامه های حساسیت اضطرابی (ASI) و تنظیم هیجان (ERQ) برای گردآوری داده ها در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. در مرحله بعد افراد گروه آزمایشی در فرآیند اصلی مداخله طرحواره درمانی هیجانی که طی 10 جلسه 90 دقیقه ای توسط دانشجوی دکتری تخصصی روان شناسی اجرا شد، شرکت نمودند، در حالی که گروه کنترل چنین مداخله ای را دریافت نکرند. بعد از اتمام جلسات مداخله ای، هر دو گروه آزمایشی و کنترل در مرحله پس آزمون مورد سنجش قرار گرفتند. داده ها با استفاده از نسخه 23 نرم افزار آماری SPSS و روش تحلیل کوواریانس چند متغیری مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد که در گروه آزمایشی در مرحله پس آزمون در مقایسه با گروه کنترل، میانگین نمرات حساسیت اضطرابی و راهبرد فرونشانی تنظیم هیجان به طور معناداری کاهش و میانگین نمرات راهبرد ارزیابی مجدد تنظیم هیجان به طور معناداری افزیش یافته است. نتیجه گیری: نتایج حاکی از آن است که طرحواره درمانی هیجانی می تواند به عنوان مداخله ای مؤثر برای کاهش علایم اختلال اضطراب اجتماعی و بهبود راهبردهای تنظیم هیجان در افراد دارای نشانگان بالینی اضطراب اجتماعی مورد استفاده قرار گیرند.

مقدمه: تریکومونیازیس شایعترین عفونت غیر ویروسی منتقله از راه جنسی در سراسر جهان می باشد. در مطالعات قبلی در زنان مراجعه کننده به کلینیک زنان شهر یاسوج، آلودگی به انگل تریکوموناس واژینالیس، با روش های مختلف تشخیص بالینی 04/19% و 28%، با روش میکروسکوپی 9/42% و 41%، و با روش ملکولی 11% گزارش شده است. مقاومت انگل به مترونیدازول مشکل درمانی موجود می باشد که در این مقاومت، جهش در ژن فریدوکسین انگل نقش مهمی دارد. در این مطالعه فراوانی جهش و تعیین نقطه جهش در این ژن در انگل های جدا شده از بیماران مراجعه کننده به کلینیک زنان یاسوج در سال 1396بررسی گردید. مواد و روش ها: در این مطالعه 46 نفر بیمار دارای علائم بالینی واژینیت انتخاب و پس از ثبت اطلاعات فردی به همراه علائم بالینی در پرسشنامه، از هر بیمار دو نمونه سواب واژینال تهیه شد. یک نمونه در لوله آزمایش حاوی سرم فیزیولوژی برای بررسی میکروسکوپی و نمونه دیگر در محیط کشت دورسه برای رشد انگل قرار داده شد. نهایتأ دی ان آی تروفوزوئیت های به دست آمده با استفاده از کیت استخراج و با دو بار انجام آزمایش PCR مختلف وجود تریکوموناس واژینالیس و ژن فریدوکسین تأیید گردید. باند های حاصل از پی سی آر ژن فریدوکسین توسط کمپانی بیونر کره جنوبی تعیین توالی گردید و در پایگاه NCBI به منظور یافتن محل جهش، بلاست شدند. نتایج با استفاده از تعیین درصد و روش های آماری توصیفی تحلیل گردید. نتایج: از 46 نمونه مورد بررسی، 20 نمونه(%47/43) در مطالعات میکروسکوپی و محیط کشت از نظر تریکوموناس واژینالیس مثبت بودند و 12 نمونه(%08/20) در PCR، مثبت شدند. ژن فریدوکسین در این 12 نمونه، تکثیر و توالی یابی شد. در هیچکدام از نمونه های بررسی شده جهش در ژن فریدوکسین دیده نشد. بحث و نتیجه گیری: تغییرات در ژن فریدوکسین باعث مقاوت به مترونیدازول در درمان تریکومونیازیس می گردد که در این مطالعه از نمونه های مورد بررسی چنین تغییری دیده نشد و این بدان معناست که در این نمونه ها هیچ مقاومت درمانی مرتبط با ژن فریدوکسین وجود نداشته است.

مقدمه: سلامت جسمی دانش آموزان از سنین ابتدایی و شکل گیری صحیح وضعیت اسکلتی عضلانی بدن آنها بخشی از سلامت کلی این افراد محسوب می شود. بیشتر مشکلات و دردهای مزمن اسکلتی عضلانی با آموزش در سنین پایین قابل کنترل و کاهش می باشند. مطالعه حاضر با هدف بررسی شیوع ناهنجاری های ساختار قامتی در دختران دارای اضافه وزن و چاق مدارس ابتدایی یاسوج انجام شد. روشها: در این مطالعه مقطعی با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای، ابتدا 1215 دانش آموز دختر مقاطع چهارم تا ششم ابتدایی از شش مدرسه انتخاب شده شهر یاسوج بررسی شدند و در نهایت تمام 236 دانش آموز چاق و بالای وزن موجود در نمونه منتخب به مطالعه وارد شدند. داده ها جهت انجام تست صفحه شطرنجی و کولیس، و آزمون بین المللی نیویورک جمع آوری شد. نتایج: میزان شیوع ناهنجاری های اسکلتی عضلانی در دانش آموزان بالای وزن وچاق 77% و میزان شیوع اضافه وزن و چاقی در 1215 دانش آموزدر نمونه اولیه، به ترتیب معادل 8/12% و 6/6% بود. بحث و نتیجه گیری: مشاهده میزان بالای شیوع ناهنجاری های ساختار قامتی در دانش آموزان دارای اضافه وزن و چاقی حاکی از وضعیتی تهدیدآمیز برای سلامتی آنان است و بر این اساس می توان گفت که اتخاذ اقدامات و راهکارهای پیشگیرانه در جهت کنترل و کاهش عوامل موثر در ایجاد ناهنجاری های اسکلتی عضلانی می تواند جزء اولویتها در برنامه ریزیهای سلامت قرار گیرد.

زمینه و هدف: بیماری مالتیپل اسکلروزیس (MS)، یک بیماری التهابی مزمن در دستگاه عصبی مرکزی می باشد که با تخریب غلاف میلین سلول های عصبی همراه است. یکی از مهم ترین سیتوکین هایی که در استعداد و یا تعدیل بیماری MS نقش دارد، فاکتور تغییر دهنده ی رشد بتا (TGF-B) می باشد. ژن smurf2 نقش مهمی در تعیین صلاحیت سلول در پاسخ به مسیر سیگنالینگ TGF-β بازی می کند. بنابراین هدف از مطالعه ی حاضر مشخص شدن نقش ژن smurf2 در این مسیر سیگنالینگ و همراهی آن با فاکتورهای بالینی در بیماران MS می باشد. مواد و روش ها: جامعه ی آماری در این مطالعه، 50 نمونه MS و 50 نمونه کنترل سالم بود. در ابتدا 2 سی سی خون محیطی از تمام بیماران مورد مطالعه گرفته شد. پس از استخراج RNA تام و سنتزDNA مکمل(cDNA)، بیان نسبی ژن با استفاده از روش کمی Real Time PCR به دست آمد و داده ها با روش های آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: مطالعه ی حاضر نشان می دهد که میزان میانگین بیان نسبی ژن Smurf2 در نمونه های بیمار نسبت به نمونه های سالم با کاهش بیان همراه بوده است (P value= 0/03). همچنین این کاهش بیان در حالت ناتوانی (EDSS) شدید به صورت معناداری مشاهده شد. نتیجه گیری: با توجه به این که smurf2 یک پروتئین درگیر در مسیر سیگنالینگ TGF-B می باشد، در اینجا ممکن است کاهش بیان smurf2 بر روی این مسیر به گونه ای باشد که با تاًثیر بر لیگاند اصلی آغازگر مسیر، سبب ایجاد ناهنجاری در سلول شود و در نهایت ممکن است بر تمایز نورونی تاًثیر گذارد.

زمینه و هدف: کلبسیلا پنومونیه از اعضای خانواده انتروباکتریاسه، یکی از مهمترین باکتریهای دخیل در ایجاد عفونت های بیمارستانی است. کپسول پلی ساکاریدی مهمترین فاکتورهای بیماریزایی این ارگانیسم است که سروتیپ های کپسولیK1 و K2 از مهمترین عوامل ایجاد کننده عفونتهای انسانی می باشند. این مطالعه ضمن بررسی الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی جدایه های کلبسیلا پنومونیه، به تعیین سروتیپ های کپسولیK1 و K2 با جداسازی ژن های wzc وorf10 که در فرایند ساخت کپسول دخالت دارند، می پردازد. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی-مقطعی، 149 جدایه کلبسیلا پنومونیه از نمونه های بالینی مختلف بیماران بستری در بیمارستانهای آموزشی شهر قزوین جمع آوری شدند. تمام جدایه ها با استفاده از روش های استاندارد آزمایشگاهی تعیین هویت شدند و الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی جدایه ها با انجام آزمون استاندارد کربی بائر بر اساس دستورالعمل موسسه استانداردهای آزمایشگاهی بالینی (CLSI)سنجیده شد. سپس با جداسازی ژن های wzc و orf10 از نظر حضور دو سروتیپK1 و K2 با استفاده از آزمون واکنش زنجیره ای پلیمراز(PCR) مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آزمون های آماری توصیفی(تعیین فراوانی و درصد) و مجذور کای تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: در این مطالعه، 98 (8/65 درصد) جدایه ها الگوی مقاومت دارویی چند گانه(MDR) را نشان دادند که بیشترین میزان مقاومت آنتی بیوتیکی نسبت به سفتازیدیم (7/61 درصد) و سفوتاکسیم (4/60 درصد) و بیشترین میزان حساسیت نسبت به آمیکاسین (4/66 درصد) و سیپروفلوکساسین (1/59 درصد) گزارش شد. نتایج آزمونPCR نشان داد که 79 (53 درصد) جدایه مربوط به سروتیپK1 و 19(13 درصد) جدایه مربوط به سروتیپ K2 و51 (34 درصد) جدایه مربوط به سروتیپ های غیر از K2/ K1بودند. در این مطالعه، ارتباط معنی داری مابین حضور سروتیپ های کپسولیK1 و K2و الگوی مقاومت دارویی چند گانه مشاهده شد(05/0> p). نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه حاکی از بروز الگوی مقاومت دارویی چندگانه و حضور قابل توجه جدایه های بیماری زای کلبسیلا پنومونیه سروتیپ های K1 و K2در بیمارستان های مورد مطالعه قزوین دارد که بنا به اهمیت حضور این سروتیپ های کپسولی در ایجاد بیماری های متنوع در کنار ماهیت مقاومت دارویی چندگانه، استفاده از ابزارهای مناسب کنترل عفونت و راه کارهای مناسب درمانی برای جلوگیری از انتشار بیشتر این ارگانیسم های مهاجم و مقاوم ضروری است.

زمینه و هدف: بیماری هیداتید در دستگاه ادراری عملا به معنی عفونت کلیه بوسیله اکینوکوکوس گرانولوزوس است، و درگیری قسمتهای دیگر دستگاه ادراری در این بیماری بسیار نادر است. از طرفی دیگر موارد اکینوکوکوس مثل اکینوکوکوس مولتی لوکولاریس و اکینوکوکوس آلوِؤلاریس در دستگاه ادراری فوق العاده نادرترند. هدف از انجام این مطالعه گزارش تجربیات خود در مواجهه با این بیماری و نیز مروری اجمالی بر مطالعاتی است که تا کنون در این مورد صورت گرفته است. روش کار: در تجربه ما 16 بیمار بین 9 تا 54 ساله از مهر 1380 تا شهریور1394 تحت عمل جراحی قرار گرفتند. روشهای تشخیصی شامل سونوگرافی، سی تی اسکن، ام آر آی، و تستهای سرولوژیک بودند. 14 بیمار با عمل جراحی باز، از طریق خلف صفاق پریسیستکتومی و 2 بیمار با تشخیص تومور کلیه تحت عمل نفرکتومی قرار گرفتند، ولی جواب آسیب شناسی تشخیص آنها را مسجل کرد. بعلاوه در این مطالعه مروری بر مطالعات منتشر شده به زبان انگبیسی در پاب مد و اسکوپوس صورت گرفت. نتایج: متوسط سن بیماران 49 سال (9 تا 61 سال)، نسبت زن به مرد مساوی، تستهای سرولوژیک در هر دو بیماری که نفرکتومی شدند منفی بودند و سونوگرافی، سی تی اسکن، و ام آر آی وجه تمایز خاصی برای کیست هیداتید کلیه نداشتند. نتایج حاصل از مرور مطالعات در جدول شماره یک منعکس شده اند. نتیجه گیری: کیست هیداتید کلیه هنوز در منطقه ما یکی از مشکلات بهداشتی است که باید مد نظر باشد. به علت پیشرفتهایی که در تکنیکهای تصویربرداری صورت گرفته است تشخیص سریع کیست هیداتید کلیه امکانپذیر است، اما در هر توده کیستیک در کلیه قبل از اقدام جراحی باید کیست هیداتید کلیه را رد کرد.