پژوهشی خون
سال:1392 | دوره:10 | شماره:2 (پیاپی 40) |تعداد مقالات:16

سابقه و هدف: خون بند ناف می تواند به عنوان یک منبع جایگزین مناسب سلول های بنیادی هماتوپویتیک در پیوندهای آلوگرافت استفاده شود. این مطالعه با هدف بررسی این مطلب که آیا تکثیر سلول های بنیادی خونساز در خارج از بدن قبل از پیوند و سپس تزریق آن ها به بدن، می تواند سبب بازیافت سریع تر سلول ها پس از پیوند با خون بند ناف گردد، انجام شد.مواد و روش ها: مطالعه انجام شده از نوع تجربی بود. جداسازی و تخلیص سلول های CD34+ خون بند ناف با روش MidiMACS انجام شد. سلول های تخلیص شده بر روی نانوفیبرهای پلی اتر سولفان (PS) آمینه و پلی کاپرولاکتون aligned (PCL) و random در مقایسه با محیط دو بعدی معمول کشت داده شد. هم چنین میزان آپوپتوز سلول های کشت داده شده بر روی نانوفیبر پلی سولفان آمینه هم زمان با محیط دو بعدی معمول نیز بررسی شد.یافته ها: یافته های تحقیق نشان داد که نانوفیبر پلی سولفان آمینه، تاثیر مثبتی بر میزان تکثیر سلول های CD34+ در مقایسه با محیط دو بعدی معمول دارد و باعث افزایش معنادار تکثیر سلولی می شود. در عین حال موجب کاهش میزان آپوپتوز سلولی می گردد. در حالی که نانوفیبرهای) PCL پلی کاپرولاکتون) در 2 فرم aligned و random تاثیری بر افزایش میزان تکثیر سلولی ندارند.نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که نانوفیبر PS آمینه باعث القای تکثیر سلول های CD34+ می شود. بنابراین به نظر می رسد محیط نانوفیبر PS آمینه می تواند به عنوان یک استراتژی جهت افزایش سلول های CD34+ جدا شده از خون بند ناف در محیط کشت آزمایشگاهی به کار گرفته شود.

سابقه و هدف: سلول های بنیادی خون بند ناف، با تعداد بالای سلول، کاندیداهای مناسبی برای پیوند در بیماری های خوش خیم و بدخیم می باشند. اما اکثرا تعداد محدودی دارند بنابراین تکثیر این سلول ها در محیط آزمایشگاه با بیوراکتور سوسپانسیونی هم زن دار انجام شد.مواد و روش ها: در یک مطالعه کاربردی، سلول های تک هسته ای خون بند ناف به میزان 106×1.07 سلول در میلی لیتر در حجم 206 میلی لیتر در بیوراکتور سوسپانسیونی با هم زن رفت و برگشتی و گروهی دیگر با همان تعداد در 2 میلی لیتر محیط کشت داخل فلاسک کشت داده شدند. دوره کشت هر دو گروه 14 روز به طول انجامید. در روزهای 0، 3، 7 و 14، نمونه گیری انجام شده و سلول ها مورد آنالیز قرار گرفتند.یافته ها: در ابتدای کشت، سلول های تمایز یافته حذف (روز 3) و سپس تا هفته دوم، افزایش یافتند (به ترتیب در بیوراکتور از 106*0.42 در هر میلی لیتر به 106*1.2 و در کشت استاتیک از 106*0.6 به 106*2.9 رسیدند). سلول های CD34+ پس از 14 روز، در بیوراکتور 6.86 برابر و در کشت استاتیک 1.07 برابر بود و نیز قدرت تشکیل کلنی در بیوراکتور به طور معناداری افزایش داشت.نتیجه گیری: سلول های بنیادی خونساز در این بیوراکتور با حفظ خواص بنیادی تکثیر می یابند. با این وجود، احتمالا به دلیل افزایش استرس برشی(Shear stress)  در محیط، تعداد کل سلول ها افزایش نمی یابد و نیازمند مطالعه های بیشتر می باشد.

سابقه و هدف: با توجه به خطرات عفونی و غیر عفونی تزریق خون همولوگ، اقداماتی به منظور کاهش عوارض آن صورت گرفته است. از جمله این اقدامات تزریق خون اتولوگ است. هدف از این مطالعه، بررسی میزان آگاهی و نگرش پزشکان در زمینه خون اتولوگ و بررسی تاثیر آموزش بر آن بود.مواد و روش ها: در یک مطالعه مقطعی که بر روی پزشکان عمومی و متخصصین درخواست کننده خون شاغل در بیمارستان های شیراز در سال 1389 انجام گرفت، پرسشنامه ای که شامل خصوصیات دموگرافیک، آگاهی و نگرش در مورد خون اتولوگ، فواید و روش های تهیه آن بود در اختیار آن ها قرار گرفت. سپس به پزشکان در زمینه تهیه خون اتولوگ آموزش داده شد. میزان درخواست خون اتولوگ قبل و بعد از انجام آموزش مقایسه شد. از آزمون های آماری مجذور کا، فیشر و t جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد.یافته ها: میانگین نمره آگاهی 519 پزشک شرکت کننده در مطالعه در زمینه خون اتولوگ 3.32±14.41 (20-2.86) بود. میانگین آگاهی متخصصین (2.99±15.95) بیشتر از پزشکان عمومی (2.43±14.04) بود (p<0.05). بیشترین دلیل استفاده از خون اتولوگ، اطمینان از سلامت خون بود. بیشترین علت عدم استفاده از خون اتولوگ، عدم آگاهی از شرایط تهیه و درخواست خون اتولوگ بود. میزان آگاهی و استفاده پزشکان در مورد روش جمع آوری خون قبل از عمل جراحی بیشتر از سایر روش های تهیه خون اتولوگ بود (p<0.05).نتیجه گیری: میزان آگاهی پزشکان از روش های تهیه خون اتولوگ پایین بود. علی رغم تمایل پزشکان به استفاده از خون اتولوگ، میزان استفاده از آن پایین بود و با وجود آموزش افزایش قابل ملاحظه ای نیافت.

سابقه و هدف: داروی آرسنیک تری اکسید(ATO) ک که در درمان لوسمی پرومیلوسیتی حاد(APL)  استفاده می شود، دارای عوارض جانبی شدیدی می باشد. به منظور افزایش اثرات ضد سرطانی و استفاده از دوزهای پایین تر ATO ، اثر ترکیب آن با داروی آزیدوتیمیدین (AZT) در القای آپوپتوز روی سلول های NB4 (ردهAPL ) مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش ها: در یک مطالعه تجربی، بعد از کشت و تیمار سلول ها به مدت 48 ساعت با غلظت های 50 mM AZT،1 mM ATO  و ترکیب آن ها، آپوپتوز و توزیع سیکل سلولی با فلوسیتومتری و میزان mRNA ژن P21 با Real Time PCR در مقایسه با سلول های تیمار نشده مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها:ATO  به همراه افزایش توقف در مرحلهG2/M ، منجر به افزایش آپوپتوز (7.12±50.14%) در مقایسه با کنترل (2.97±3.9%) شده است. میزان آپوپتوز در سلول های تیمار شده با ترکیب AZT و (%24.35±4.65) ATO در مقایسه با ATO تنها، همراه با کاهش نسبی سلول های موجود در مرحله G2/M و افزایش نسبی سلول های موجود در مرحله G1 مهار گشته است (0.27±0.14) ATO. نسبت به کنترل (1±0.1) بر روی بیان ژن P21 اثر مهاری داشته ولی (1.81±0.21) AZT و ترکیب (2.06±0.32) AZT/ATO موجب افزایش آن شده اند.نتیجه گیری:AZT ، اثر آپوپتوزی ATO را احتمالا از طریق القای بیان P21، گریز سلول از توقف در مرحله G2/M و افزایش توقف در مرحله G1 مهار می کند.

سابقه و هدف: به کمک پلاکت فرزیس می توان تعداد بسیار بیشتر و موثرتری پلاکت به دست آورد که گاه محتوای پلاکت به دست آمده برابر با پلاکت 8 واحد خون کامل است. علاوه بر این، با تجویز این پلاکت ها، بیماران در معرض تماس با اهداکننده کمتری قرار می گیرند. هدف از این بررسی، نشان دادن میزان عوارض تولید پلاکت به روش فرزیس در انتقال خون تهران بود.مواد و روش ها: این مطالعه گذشته نگر از سال 1384 تا 1389 بر روی 309 اهداکننده ای که جهت پلاکت فرزیس مراجعه کردند، انجام گرفت. برای همه اهداکنندگان،CBC  انجام شد و در صورت داشتن Hb بالای 12.5 و پلاکت بیش از 150.000 وارد مطالعه شدند. اطلاعات مربوط به جلسات آفرزیس در فرم های مخصوص مشخصات اهداکنندگان با قید عوارض حین اهدای پلاکت ثبت و یافته ها توسط آزمون های t و کای دو و نرم افزار  SPSS 19تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: در مدت مطالعه، 302 مورد پلاکت فرزیس انجام شد که از این تعداد 81% اهداکنندگان مرد و 19% زن بودند. میانگین سنی آنان 9.8±35.3 سال بود. شایع ترین عوارض اهدا، واکنش وازوواگال خفیف/متوسط (1.6%) بود و مسمومیت با سیترات در 1.6% از اهداکنندگان دیده شد که نوع متوسط آن در 0.3% اهداکنندگان مشاهده گردید.نتیجه گیری: اهدای پلاکت به روش آفرزیس، ایمن بوده و شیوع عوارض آن بسیار پایین است. عوارض بیشتر در سنین پایین تر و اهدای نوبت اول دیده می شود.

سابقه و هدف: فناوری نانو، تولید، استفاده و گسترش ابزار و موادی است که ابعادشان در حدود 100-1 نانومتر باشد. نانو ذرات نقره در صنایع بسته بندی، آرایشی، بهداشتی، پزشکی و مرغداری کاربرد دارد. با توجه به کاربرد زیاد نانو ذرات نقره به علت خاصیت ضد باکتریایی وسیع آن، بررسی زیست سازگاری نانو ذرات نقره بر روی سیستم های بیولوژی ضروری به نظر می رسد. هدف از این مطالعه، بررسی اثرات نانو ذرات نقره بر روی سلول های خونی در موش صحرایی بود.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، نانو ذرات نقره با دوزهای 25، 50، 100 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم وزن موش به مدت 28 روز به صورت دهانی به 50 سر موش نر که در پنج گروه ده تایی قرار داده شده بودند، خورانده شد. سپس از موش های صحرایی خون گیری به عمل آمد و تعداد سلول های خونی مشخص و آزمایش های انعقاد خون نیز انجام شد.یافته ها: در این بررسی تغییر معناداری بر روی تعداد سلول های خونی در هیچ کدام از دوزهای مصرفی، مشاهده نگردید. با وجود طبیعی بودن زمان آزمایش انعقاد خون در کلیه دوزهای مصرفی، آزمایش زمان سیلان و آزمایش قدرت جمع شدن لخته در موش صحرایی در دوزهای بالا، یعنی 200 میلی گرم بر کیلوگرم وزن موش تغییرات معناداری داشتند.نتیجه گیری: افزایش زمان آزمایش سیلان و کاهش درصد سرم جمع شده می تواند ناشی از اثر جلوگیری کننده نانو ذرات نقره بر عملکرد انعقادی پلاکت ها در دوزهای بالا باشد.

سابقه و هدف: مدل رگرسیون کاکس، یکی از روش های رایج تحلیل داده های بقا می باشد که قبل از به کارگیری آن لازم است فرض متناسب بودن خطرات برقرار باشد. اخیرا مدل های شبکه عصبی بدون نیاز به فرض خاص، جایگزینی مناسب در پیش بینی بقا می باشند. هدف از این مطالعه، مقایسه توانایی مدل رگرسیون کاکس و شبکه عصبی مصنوعی در پیش بینی بقای بیماران لوسمی حاد بود.مواد و روش ها: در یک مطالعه گذشته نگر، اطلاعات 197 بیمار لوسمی حاد بیمارستان سیدالشهدای اصفهان طی سال های 85 تا 88 جمع آوری گردید. ابتدا فرض متناسب بودن خطرات، آزمایش شد و سپس مدل رگرسیون کاکس پردازش گردید. دقت پیش بینی دو مدل با استفاده از دو روش منحنی راک و آزمون کاپا مقایسه گردید. برای تحلیل اطلاعات از نرم افزارهای SPSS 19، Splus 2000 و Matlab R2009a و آزمون رگرسیون لجستیک استفاده شد.یافته ها: از بین 9 مدل شبکه عصبی مصنوعی که تعداد نرون های آن ها بین 4 تا 12 بود، مدل شبکه عصبی با تعداد 5 نرون در لایه پنهان به عنوان مدل برتر با مدل رگرسیون کاکس مقایسه شد. مساحت زیر منحنی راک برای مدل شبکه عصبی و رگرسیون کاکس به ترتیب برابر با 0.709 و 0.458 به دست آمد. صحت پیش بینی بقا برای مدل شبکه عصبی و رگرسیون کاکس نیز به ترتیب برابر با 78.9% و 50.3% به دست آمد.نتیجه گیری: به دلیل دقت بالای مدل های شبکه عصبی در پیش بینی، استفاده از مدل های مختلف شبکه عصبی در پیش بینی بقا و توسعه آن ها در حوزه های مختلف علوم پزشکی پیشنهاد می شود.

سابقه و هدف: یکی از خطرات عمده شغلی در کارکنان انتقال خون، مواجهه با عوامل بیولوژیک محل کار است. هدف این مطالعه تعیین میزان مواجهه کارکنان انتقال خون تهران با عوامل زیان آور بیولوژیک و فاکتورهای تاثیرگذار بر آن بود.مواد و روش ها: در یک مطالعه مقطعی در سال 1388، پرسشنامه استاندارد محقق ساخته در اختیار کلیه کارکنان انتقال خون تهران قرار گرفت و پس از تکمیل توسط هر یک از آن ها، اطلاعات در برنامه نرم افزاری  SPSS 15وارد و با استفاده از آنالیز رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: رخداد آسیب اجسام تیز و برنده طی یک سال گذشته در 11.9% و در طول دوره کاری در 33% کارکنان وجود داشت و تماس پوستی مخاطی طی یک سال گذشته 24% و طی دوره کاری 39.6% بود. آنالیز رگرسیون نشان داد مواجهه شغلی در گروه سنی 29-20 سال (3.89-1.05=95%CI ، OR: 2.29) و گروه سنی 39-30 سال (3.72-1.03=CI %95، OR: 2.21)، کسانی که سابقه کار کمتر از 5 سال (3.20-1.14=CI %95،(OR: 1.91  و تحصیلات ابتدایی و راهنمایی داشتند (3.82-1.09=CI%95 ،(OR: 2.29  و کسانی که در دوره های آموزشی حفاظت شغلی شرکت نکرده بودندCI %95=0.92-0.39) ،(OR: 0.60   بیشتر بود.نتیجه گیری: میزان مواجهه شغلی در کارکنان انتقال خون تهران در مقایسه با سایر مراکز درمانی کشور در سطح پایین تری است. با ارایه آموزش های ویژه برای گروه های شغلی مختلف، برنامه ریزی و سازمان دهی بیشتر کارکنان و نظارت دقیق بر اجرای برنامه های حفاظت شغلی، می توان احتمال بروز خطا و مخاطرات شغلی را کاهش داد.

سابقه و هدف: زهر مار جعفری (Echis carinatus) مخلوط پیچیده ای از مواد سمی است. این زهر شامل متالوپروتئازهایی است، که فعال کننده قوی پروترومبین هستند. این ترکیبات بر سیستم انعقاد خون اثر دارند و باعث ایجاد لخته خون می شوند. در این مطالعه، مکانیسم اثر سم مار جعفری ایرانی روی پروتئین های پلاسمای انسان (پروترومبین یا فیبرینوژن) و اثر انعقادی آن مورد بررسی قرار گرفت. هدف از این مطالعه، بررسی خاصیت انعقادی مار جعفری ایرانی و اثرات آن در انعقاد خون و خالص سازی عامل موثر در انعقاد بود.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، زهر خام از گونه مار جعفری ایرانی انتخاب شد. فعال کننده پروترومبین از زهر خام این مار با ترکیبی از روش های کروماتوگرافی ژل فیلتراسیون، تعویض یونی و HPLC فاز معکوس، خالص شد. نمونه خون از 20 فرد سالم گرفته شد و برای آزمایش های PT و FT مورد استفاده قرار گرفت.یافته ها: سم خام مار جعفری ایرانی باعث تسریع انعقاد خون شد به طوری که در غلظت زهر1 mg/mL ، لخته در 0.64±8.6 ثانیه در مقایسه با پلاسمای شاهد (0.59±13.4 ثانیه) تشکیل شد.نتیجه گیری: زهر مار جعفری ایرانی شامل فاکتورهای انعقادی است. به نظر می رسد فراکسیون تخلیص شده از مار جعفری ایرانی شبیه به پروتئین انعقادی باشد، که قادر به تسریع انعقاد خون انسان در شرایط آزمایشگاهی است.

سابقه و هدف: هدف اصلی مراکز انتقال خون، تامین خون سالم و کافی بر روی بیماران می باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین عوامل موثر بر اهدای مستمر خون اهداکنندگان استان اصفهان، مبتنی بر نظریه رفتار برنامه ریزی شده در سال 1388 انجام شد.مواد و روش ها: مطالعه حاضر به روش توصیفی-تحلیلی و بر روی 600 نفر از مراجعین جهت اهدای خون در استان اصفهان انجام گرفت. روش نمونه گیری به صورت تصادفی طبقه ای متناسب با حجم بود. نهایتا افراد به طور تصادفی از هر مرکز انتخاب شدند. از پرسشنامه ای روا و پایا مبتنی بر نظریه رفتار برنامه ریزی شده استفاده شد. اطلاعات پس از جمع آوری، وارد نرم افزار SPSS نسخه 18 شدند و از آزمون های t مستقل، همبستگی و من ویتنی جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که در ارتباط با بازگشت برای اهدای خون مجدد، (12.8%) 77 نفر در طی 6 ماه آینده مراجعه کردند و (87.2%) 523 نفر مراجعه نکردند. بیشترین افراد اهداکننده در گروه سنی 21 تا 30 سال بودند و میانگین سن افرادی که اهدای خون مستمر داشتند، به طور معناداری بیشتر از اهداکنندگان غیر مستمر بود. قوی ترین ارتباط همبستگی را خودکارآمدی با قصد داشت (p<0.001، r=0.577)، سپس عواملی مانند خود هویتی (r=0.481)، هنجارهای اخلاقی (r=0.471)، نگرش (r=0.355) و هنجارهای انتزاعی (r=0.353) در اولویت های بعدی قرار داشتند.نتیجه گیری: خودکارآمدی یکی از تاثیر گذارترین مولفه ها بر روی قصد افراد جهت اهدای خون مستمر بود. پس می توان نتیجه گرفت که با تقویت این سازه، می توان گام موثری در تداوم و نگهداری افراد اهداکننده خون در جامعه برداشت.

سابقه و هدف: نظام های سلامت دنیا، با دغدغه تامین خون سالم و روند رو به رشد نیاز به این عنصر حیاتی روبرو هستند. اهدای خون به عنوان یک رفتار مطلوب اجتماعی، متاثر از ویژگی های انسانی بوده و می تواند نمادی از سرمایه اجتماعی هر کشوری باشد. در این تحقیق رفتار نوع دوستی، حس همدلی و مسوولیت پذیری اجتماعی در دو گروه افراد داوطلب اهدای خون و افراد غیر داوطلب بررسی شده است.مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع مقطعی - مقایسه ای و جامعه آماری پژوهش، کلیه مردان داوطلب اهدای خون در پایگاه انتقال خون اردبیل بودند. دو گروه 30 نفره از بین داوطلبان اهدای خون و افراد غیر داوطلب، به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. از پرسشنامه های رفتار نوع دوستانه، مقیاس بهره همدلی و پرسشنامه شخصیتی به عنوان ابزار استفاده شد و داده ها جمع آوری گردید. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و آزمون تحلیل واریانس چند متغیری(MANOVA)  تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: نتایج نشان داد میانگین نمره مسوولیت پذیری اجتماعی در دو گروه داوطلب و غیر داوطلب اهدای خون به ترتیب 4.13±28.93 و 3.68±24.13 می باشد. میانگین متغیرهای نوع دوستی، همدلی و مسوولیت پذیری اجتماعی در گروه داوطلب بیشتر از افراد غیر داوطلب اهدای خون بود. هم چنین بین نوع دوستی، حس همدلی و انگیزه مسوولیت پذیری اجتماعی رابطه مثبت معناداری وجود داشت.نتیجه گیری: رفتار نوع دوستی، حس همدلی و انگیزه مسوولیت پذیری اجتماعی در افراد داوطلب اهدای خون بیشتر از افراد غیر داوطلب می باشد، لذا با شناسایی افراد نوع دوست، همدل و مسوولیت پذیر می توان زمینه گسترش اهدای خون را فراهم آورد.

سابقه و هدف: تالاسمی از شایع ترین بیماری های ژنتیکی مزمن است و مسائل روانی اجتماعی حاصل از آن، بر کیفیت زندگی بیماران تاثیر می گذارد. تحقیقات نشان داده که فعالیت فیزیکی منظم و گروهی، باعث افزایش احساس خوب بودن فرد می شود. این پژوهش با هدف مقایسه کیفیت زندگی بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور بر اساس شرکت در فعالیت های گروهی در شهرستان بندرعباس در سال 1390 طراحی گردید.مواد و روش ها: در یک مطالعه توصیفی تحلیلی، 35 بیمار مبتلا به تالاسمی که در فعالیت های گروهی شرکت می کردند به عنوان گروه مورد و 75 بیمار هم سن که در این فعالیت ها شرکت نمی کردند، به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه کیفیت زندگی  SF-36بررسی و توسط نرم افزار آماری  SPSS 13و آزمون های من ویتنی و کروسکال والیس تحلیل شدند.یافته ها: تفاوت نمرات کیفیت زندگی دو گروه مورد و شاهد در ابعاد درک کلی از سلامتی، محدودیت نقش فیزیکی، نیرو و انرژی، عملکرد فیزیکی، محدودیت نقش عاطفی، درد بدن، سلامت روان و نمره کلی کیفیت زندگی معنادار بود. میانگین نمره کلی کیفیت زندگی در دو گروه مورد و شاهد به ترتیب 3.46±81.40 و 6.14±58.35 بود. رابطه بین نمره کلی کیفیت زندگی و شرکت در فعالیت گروهی، سن شروع دسفرال و دفعات تزریق دسفرال در ماه در گروه مورد معنادار بود.نتیجه گیری: با توجه به تاثیر شرکت در فعالیت های گروهی بر کیفیت زندگی، تاسیس مراکز توانبخشی جهت ارتقای سطح مهارت های زندگی و تشویق بیماران به شرکت در فعالیت های گروهی، می تواند سازنده باشد و سبب ایجاد استقلال بیشتر برای بیماران و بهبود کیفیت زندگی آن ها گردد.

سابقه و هدف: زنان از نظر عفونت های قابل انتقال از راه خون در مقایسه با مردان، جمعیت سالم تری هستند لذا تشویق زنان جهت اهدای خون اهمیت ویژه ای دارد. هدف این مطالعه ارزیابی میزان آگاهی دانشجویان و اساتید خانم شهر اراک درباره شرایط اهدای خون سالم بود.مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، 617 نفر از دانشجویان و اساتید خانم دانشگاه های اراک به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب و اطلاعات مورد نیاز پیرامون مشخصات فردی، انگیزه و آگاهی فرد درباره اهدای خون به وسیله پرسشنامه جمع آوری گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار  SPSS 16و آزمون هایt ، من ویتنی و دقیق فیشر استفاده شد.یافته ها: 6.4% دانشجویان و 25% اساتید خانم سابقه اهدای خون داشتند. دو گروه، انگیزه اصلی اهدای خون را نجات جان بیماران و مانع اصلی برای اهدای خون را کم خونی می دانستند. میزان آگاهی در هر دو گروه پایین بود. نتایج نشان داد که بین تحصیلات مادر و سابقه اهدای خون با میزان آگاهی فرد از لحاظ آماری ارتباط معنادار وجود داشت (p=0.04، p=0.001).نتیجه گیری: درصد قابل توجهی از زنان سطح آگاهی پایینی درباره اهدای خون دارند. بر اساس این پژوهش پیشنهاد می گردد آموزش در خصوص اهمیت اهدای خون در زنان در سطح وسیع صورت گیرد.