پژوهش های آسیب شناسی زیستی
سال:1389 | دوره:13 | شماره:4 |تعداد مقالات:9

هدف: اشریشیا کولی انتروتوکسیژنیک به عنوان مهم ترین عامل اسهال و مرگ و میر در کودکان در کشورهای در حال توسعه شناخته شده است. این باکتری سالانه موجب مرگ 300 تا 500 هزار کودک زیر 5 سال می شود. به دلیل درمان مشکل و شیوع زیاد آن، طراحی یک واکسن موثر علیه این ارگانیسم از اهداف سازمان بهداشت جهانی است. پروتئین CfaB به عنوان زیرواحد اصلی فیمبریه، نقش مهمی در اتصال باکتری به سلول های پوششی روده دارد و آنتی بادی های تولید شده علیه این پروتئین می تواند از اتصال باکتری به سطح بافت پوششی جلوگیری کند. از این رو این مولکول به تنهایی یا با سایر عوامل حدت زا در طراحی واکسن علیه این ارگانیسم مورد توجه بسیاری از محققین است. در این مطالعه، بیان فاکتور کلونیزاسیون B با هدف مطالعه ایمونوژنیسیته این پروتئین به عنوان جزئی از کاندیدای واکسن انجام شد. مواد و روش ها: ژن cfaB با روش PCR، تکثیر و در ناقل pET28a همسانه سازی و بیان آن بررسی شد. با توجه به عدم بیان این ژن به علت وجود کدون های نادر، ژن cfaB با استفاده از کدون های متداول در اشریشیا کولی بهینه سازی و مجددا در ناقل pET28a همسانه سازی و بیان شد. نتایج: حضور باند 20 کیلودالتونی در ژل SDS-PAGE، بیان پروتئین CfaB را نشان می داد که با روش ایمنو بلات با آنتی بادی anti-His tag و آنتی بادی ضد CfaB، تایید و با ستون کروماتوگرافی تمایلی نیکل تخلیص شد. نتیجه گیری: بهینه سازی کدون و بیان در میزبان های هترولوگ یک روش مفید در تولید پروتئین های نوترکیب به مقدار زیاد است.

هدف: استئون به عنوان یک ماده جانشین استخوان با ترکیب فسفات کلسیم دو فازی در دندانپزشکی کاربرد دارد. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر این ماده بر تکثیر، نرخ بقا و تمایز سلول های شبه استخوانی saos-2 در محیط آزمایشگاهی و همچنین مقایسه آن با ماده سرازورب بود. مواد و روش ها: سلول های saos-2 در مجاورت دو نوع ماده پیوند استخوان استئون و سرازورب کشت داده شدند. گروه کنترل شامل هیچ ماده پیوندی نبود. در روز 15 انکوباسیون در هر یک از نمونه ها برای تعیین نرخ بقای سلولی از آزمون MTT و برای تعیین میزان تمایز به استخوان از آزمون آلکالین فسفاتاز و آلیزارین قرمز استفاده شد. نتایج: در گروه های استئون و سرازورب فعالیت آلکالین فسفاتاز به طور معنی داری بالاتر از گروه کنترل بود. نرخ بقای سلولی به طور معنی داری در هر دو گروه تجربی از گروه کنترل پایین تر بود. در بین دو گروه استئون و سرازورب میزان تکثیر سلولی گروه استئون بالاتر بود. نتیجه گیری: نتایج بررسی در محیط آزمایشگاهی نشان داد که هر دو نوع ماده پیوندی استئون و سرازورب امکان رشد، تکثیر و تمایز سلول های saos-2 را در محیط کشت فراهم می کند. ماده پیوند استخوان سنتتیک استئون در مقایسه با سرازورب به لحاظ برخی خواص زیست شناختی واکنش های مناسب تری از خود نشان داد.

هدف: هدف تولید یک سازه بیان کننده توالی یک ناحیه همپوشان از ژن NS3 از ویروس ایزوله ایرانی است. مواد و روش ها: ابتدا بخش میانی ژن NS3 با روش Nested-RT-PCR و با استفاده از سرم بیمار مبتلا به ژنوتیپ 1a ویروس هپاتیت C تکثیر شد. بعد از کلون آن درون ناقل کلونینگ TA و غربالگری کلون ها بر اساس روش سفید - آبی و Colony-PCR این کلون های منتخب با روش تعیین توالی و هضم آنزیمی با BglII ارزیابی شد. توالی جدید با استفاده از نرم افزار با توالی های دیگر مرجع مقایسه و درخت تکاملی ترسیم شد. بخش میانی ژن NS3 تایید شده و سپس به درون سازه بیانی، کلون شد و کلون های مناسب با استفاده از دو نوع Colony-PCR شناسایی شد. ارزیابی نهایی بیان ژن با مشاهده GFP توسط میکروسکوپ فلورسانس، روش RT-PCR و وسترن بلات روی سلول های ترانسفکت شده با سازه بیانی تایید شد. نتایج: توالی میانی NS3 از روی سرم بیمار تکثیر و نتایج توالی یابی و مقایسه ژنی نشان داد که این توالی به توالی های مرجع شباهت داشته و در شاخه ژنوتیپ 1 ویروس هپاتیت C قرار دارد. با روش Colony-PCR وجود و نیز جهت ژن درون پلاسمید بیانی تایید شد. مشاهده GFP توسط میکروسکوپ فلورسانس، روش RT-PCR و وسترن بلات به ترتیب نمایانگر انتقال موفق سازه، بیان ژن و نیز تولید پروتئین در سلول های 293 بود. نتیجه گیری: سازه بیانی حاوی بخش میانی ژن NS3 که بایستی فاقد فعالیت پروتئازی باشد، نسبت به طول کامل ژن NS3 می تواند در القای بهتر ایمنی توسط سلول های عرضه کننده آنتی ژنی در موارد واکسن ویروس هپاتیت C مفیدتر واقع شود.

هدف: بارگذاری مکانیکی بر کارکرد حیاتی سلول های بدن تاثیر می گذارد. در این تحقیق به بررسی نقش کشش ترکیبی دوره ای - ثابت بر تکثیر سلول ها پرداخته شد. مواد و روش ها: به این منظور، سلول ها روی بستر الاستیک پوشش داده شده با ژلاتین کاشته شد و چهار دسته آزمایش با بارگذاری های دوره ای، ثابت، ترکیب دوره ای - ثابت و دوره ای به همراه دوره استراحت از بار روی سلول ها انجام شد. میزان کشش در همه موارد 10 درصد انتخاب شد. مدت زمان بارگذاری دوره ای 5 ساعت با فرکانس 1 هرتز و برای بارگذاری ثابت 12 ساعت بود. نتایج: یافته ها نشان داد که بارگذاری دوره ای، سلول ها را در جهتی نسبت به محور کشش همسو نمود ولی تاثیر قابل ملاحظه در تعداد سلول ها ایجاد نکرد. در آزمایش بارگذاری ترکیبی دوره ای - ثابت، این بارگذاری باعث کاهش قابل ملاحظه تکثیر سلول های مزانشیمال در مقایسه با گروه کنترل شد. در دسته سوم، بارگذاری با دوره زمانی استراحت از بار، تعداد سلول ها افزایش قابل ملاحظه ای نسبت به گروه شاهد (بدون بارگذاری) داشت. بالاخره در گروه چهارم (بارگذاری استاتیک)، تفاوت قابل ملاحظه در تعداد سلول های گروه آزمایش در مقایسه با گروه شاهد (بدون بار) مشاهده نشد. نتیجه گیری: نوع بارگذاری اعم از دوره ای و ثابت و نیز زمان سپری شده پس از بارگذاری ها در روند تکثیر سلول ها تاثیر دارند.

هدف: بررسی مولکولی ژن نوکلئوپروتئین در ویروس های آنفلوانزای (H9N2) پرندگان و تعیین رابطه ژنیتکی آن با ویروس های سایر نقاط ایران و آسیا مواد و روش ها: کل ژن نوکلئوپروتئین در 4 ویروس از جدایه های سال 1387 با روش RT-RCR تکثیر و تعیین توالی شد و بر مبنای قطعه قابل تبدیل به پروتئین، درخت فیلوژنتیک رسم شد. نتایج: بررسی نوکلئوتیدهای ژن نوکلئوپروتئین نشان می دهد که هیچ گونه حذف یا اضافه شدنی در ژن نوکلئوپروتئین ویروس های مورد مطالعه در مقایسه با ویروس A/turkey/winconsin/66 که پروتوتیپ ویروس های H9N2 است، مشاهده نمی شود ولی جدایه های این مطالعه همانند دیگر سویه های قبلی ایران چندین جهش نقطه ای را در طول این ژن نشان می دهند. تشابه 96.7-99.6 درصد بین اسیدهای آمینه ویروس های مورد مطالعه وجود دارد. میزان شباهت ژن نوکلئوپروتئین ویروس های مورد مطالعه با ویروس های H9N2 جدا شده از انسان درهنگ کنگ، برای ویروس A/Hk/2108/2003 92-91.5 درصد و برای ویروس 92.3-91.9 A/HK/1073/99 است. بر اساس آنالیز فیلوژنیتیک، ژن نوکلئوپروتئین ویروس های آنفلوانزای (H9N2) در زیرشاخه ویروس های A/Quail/Hong Kong/G1/97 که به نظر می رسد دهنده شش ژن داخلی به ویروس آنفلوانزای فوق حاد H5N1 است، قرار می گیرد. نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان می دهد در طول سال های شیوع ویروس آنفلوانزا ژن نوکلئوپروتیئن ویروس های آنفلوانزای (H9N2) کشور به خوبی حفظ شده است و تغییرات ویروس های آنفلوانزای H9N2 کشور احتمالا در اثر تجمع جهش های نقطه ای، رخ داده است.

هدف: مطالعه ارزیابی آثار افزودن آنتی اکسیدان تائورین با دوزهای مختلف بر استرس اکسیداتیو و پارامترهای اسپرم منجمد شده انسانی مواد و روش ها: مایع منی 20 نفر که دارای اسپرم طبیعی بودند، به 5 قسمت مساوی تقسیم شد و قسمتی به عنوان تازه قبل از شستشو، قسمتی پس از شستشو، قسمتی دیگر برای انجماد بدون آنتی اکسیدان (گروه کنترل انجماد) و بخشی با آنتی اکسیدان تائورین با دوز 25 و 50 میلی مولار با روش انجماد سریع منجمد شد. تحرک با استفاده از سیستم کامپیوتری و برنامه های ویژه (CASA)، توان زنده مانی با استفاده از رنگ آمیزی تریپان بلو، ریخت شناسی با به کارگیری آزمون پاپانیکولائو، اندازه گیری میزان انواع اکسیژن فعال، انواع نیتروژن فعال با به کار بردن 2، 7 دی کلروفلورسین دی استات به روش اسپکتروفلورومتری، قطعه قطعه شدن DNA توسط SCD و تشخیص کمبود پروتامین با استفاده از رنگ آمیزی کرومایسین A3 بررسی شد. در انتها با استفاده از آزمون آماری آنووا نتایج ارزیابی شد. نتایج: فرآیند انجماد کاهش کیفیت پارامترهای کلاسیک اسپرم و افزایش انواع اکسیژن فعال را به دنبال داشته و افزودن آنتی اکسیدان تائورین تنها با دوز 25 میلی مولار می تواند سبب بهبود تحرک و نقص پروتامین پس از انجماد شود. در هر صورت هیچ یک از دوزهای تائورین تاثیر چندانی بر انواع اکسیژن فعال، فاکتورهای ریخت شناسی، توان بقای اسپرم و قطعه قطعه شدن DNA آن پس از انجماد ندارند. نتیجه گیری: افزودن آنتی اکسیدان تائورین مانع تولید انواع اکسیژن فعال طی فرایند انجماد نشده و تنها دوز 25 میلی مولار آن قدری نقص پروتامین و تحرک اسپرم را بهبود می بخشد.

هدف: هلیکوباکتر پیلوری یکی از شایع ترین عوامل عفونت های مزمن در انسان و قادر به ایجاد عفونت های بسیاری ازقبیل پپتیک اولسر، گاستریت، التهاب دوازدهه و دیس پپسی غیر اولسری است. وجود یک آزمون معتبر برای تشخیص این باکتری ضروری است. به علل مختلف آزمون های موجود از جمله کشت مدفوع، بیوپسی، PCR، آزمون تنفسی اوره آز و غیره رضایت بخش نیست. در این آزمایش آزمون اختصاصی و حساس PCR-ELISA به عنوان آزمون ترجیحی برای تشخیص هلیکوباکتر پیلوری از نمونه های مدفوع و بیوپسی به کار می رود. مواد و روش ها: 67 نمونه مدفوع از 127 بیماری که بر اساس علایم بالینی در بیمارستان حضرت رسول اکرم، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران مورد آندوسکوپی گوارش و بیوپسی معده قرار گرفته بودند، جمع آوری شد. DNA از تمامی نمونه های مدفوع و بیوپسی استخراج و سپس آزمون PCR برای ژن ureC هلیکوباکتر پیلوری انجام شد. سپس آزمون PCR-ELISA نیز انجام و نتایج مقایسه شد. نتایج: در آزمایش PCR بین 67 نمونه مدفوع و بیوپسی به ترتیب 31 (46.1 درصد) و 34 (50.7 درصد) نمونه دارای نتایج مثبت و مابقی منفی بود. همچنین در آزمایش PCR-ELISA از بین 67 نمونه مدفوع و بیوپسی به ترتیب 42 (62.6 درصد) و 47 (70.1 درصد) نمونه دارای نتایج مثبت بود. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد که تشخیص هلیکوباکتر پیلوری در نمونه های مدفوع توسط روش PCR-ELISA دارای حساسیت و ویژگی بالایی بوده و می تواند به عنوان آزمون اولیه در شناسایی این ارگانیسم به کار رود.

هدف: توکسوپلاسموزیس دارای عفونتی منتشر در جهان است که به وسیله تک یاخته درون سلولی توکسوپلاسما گوندی ایجاد می شود. توکسوپلاسما عامل ایجاد تغییرات در رفتارهای جوندگان است. جوندگان نقش مهمی در چرخه زندگی توکسوپلاسما گوندی بازی می کنند و به عنوان مخزن اصلی عفونت در گربه های اهلی مطرح هستند. هدف از این مطالعه بررسی میزان آلودگی موش های تهران به توکسوپلاسما بود. مواد و روش ها: در این مطالعه 150 موش از تمامی پنج منطقه تهران (شمال، جنوب، مرکز، شرق و غرب) توسط تله های زنده گیر در مدت 8 ماه شکار شدند. برای تشخیص عفونت از کونژوگه آنتی رت به روش الایزا استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد که 36.7 درصد موش های تهران دارای آلودگی به توکسوپلاسما هستند و بیشترین میزان آلودگی مربوط به جنوب و مرکز تهران با 11.7 درصد و کمترین میزان آلودگی در غرب تهران با 1.47 درصد است. نتیجه گیری: این میزان آلودگی نمایانگر اهمیت وجود موش های رت وحشی در برقراری و ماندگاری چرخه زندگی این انگل است.