مجله دانشگاه علوم پزشکی سبزوار
سال:1384 | دوره:12 | شماره:1 (مسلسل 35) |تعداد مقالات:12

زمینه و هدف: میتومایسین سی بعنوان یک درمان کمکی در بیماری های مختلف چشمی به کار می رود. این مطالعه با هدف مقایسه نتایج عمل D.C.R اکسترنال با مصرف میتومایسین سی و بدون آن در حین عمل انجام شد.روش بررسی: مطالعه حاضر بصورت بالینی، تصادفی و با گروه شاهد انجام گرفت. تعداد 66 چشم که انسداد اکتسابی مجرای نازولاکریمال داشتند. بطور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول به شکل معمول تحت عمل D.C.R اکسترنال قرار گرفتند و گروه دوم با مصرف میتومایسین سی مورد عمل قرار گرفتند. نحوه عمل هر دو گروه یکسان بود ولی در گروه دوم پنبه ای آغشته به میتومایسین سی  0.2 mg/mlبه مدت 20 دقیقه در محل استئوتومی گذاشته شد. شکایات و نشانه های بیماران در پیگیری 7 ماهه بعد از عمل بررسی و مقایسه گردید.یافته ها: بیماران گروه بدون میتومایسین 75.8 درصد اشک ریزش نداشتند. در گروه با میتومایسین، این تعداد 94 درصد بود. در گروه بدون میتومایسین در تست شستشوی مجرای اشکی 72.2 درصد و در گروه میتومایسین 94 درصد مجرای اشکی باز بود. 69.7 درصد گروه غیر میتومایسین ضخامت لایه اشکی نرمال داشتند که در گروه میتومایسین 91 درصد بود.نتیجه گیری: مصرف میتومایسین سی حین عمل می تواند باعث کاهش تشکیل بافت فیبروز در محل استئوتومی و کمک به بازماندن آن نماید.

زمینه و هدف: این مطالعه با هدف تعیین اثرات طلا بعنوان یک فلز گران قیمت و غیر قابل جذب در اسپرماتوژنز انجام شد.روش بررسی: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی است. 36 موش صحرایی نر به سه گروه تقسیم شدند. پس از بیهوشی حیوانات، در پشت گردن یک گروه قطعه ای طلا به ابعاد 1× 2 سانتی متر و در پشت گردن گروه دوم قطعه ای پلاستیک غیر قابل جذب به همان ابعاد قرار داده شد؛ در گروه سوم بدون قرار دادن هیچ فلز یا عنصری محل برش، بخیه شد. پس از ماه های اول تا سوم حیوانات بیهوش شدند و از بیضه های آنها مقطع گیری شده با رنگ آمیزی H&E نمونه ها رنگ آمیزی شدند و نرم افزار Image too1 2 به بررسی ساختمان توبول های اسپرم ساز پرداخته شد.یافته ها: تغییر قابل توجهی در ساختمان توبول های اسپرم ساز در سه گروه دیده نشد و بافت بینابینی نیز تغییرات قابل توجهی نداشت.نتیجه گیری: یافته های حاصل از این پژوهش نشان داد که طلا اثری بر روی اسپرماتوژنز ندارد.

زمینه و هدف: تومورهای مغزی 10 درصد نئوپلاسم های بدن را تشکیل می دهند. امروز با روش های تصویربرداری به ویژه CT اسکن توفیق بسیار زیادی برای پزشکان در زمینه بهبود، تشخیص و درمان بیماران مبتلا به ضایعات فضاگیر مغزی فراهم شده است. این مطالعه با هدف تعیین ارزش تشخیصی CT اسکن در ضایعات فضاگیر مغزی و میزان تطابق آن با نتایج پاتولوژی انجام شده است.روش بررسی: این مطالعه یک بررسی تحلیلی آینده نگر است که در بیمارستان های 17 شهریور و موسی بن جعفر مشهد انجام شد. در این مطالعه، 50 بیماری با تشخیص اولیه ضایعات فضاگیر مغزی تحت CT اسکن قرار گرفته و تفسیر کلیشه های آنان توسط یک رادیولوژیست واحد صورت گرفته است. سپس نتایج حاصل با نتایج پاتولوژی که بعد از جراحی بیماران بدست آمده بود مقایسه گردید.یافته ها: میانگین سنی افراد مورد مطالعه 18.8±41.3 سال و بیشترین شیوع سنی بین دهه 7 و 5 و 4 و کمترین آن در دهه 8 و 1 می باشد. شیوع نوع تومور در نتایج بیوپسی در این تحقیق به این شکل می باشد: گیلوبلاستوم مولتی فورم (30 درصد) مننژیوم (18 درصد) آستروسایتوم (12 درصد) متاستاز و آدنوم هیپوفیز هر کدام (6 درصد) بدست آمد. نتایج آزمون مجذور کای نشان داد که بین جنس و نوع تومور ارتباط معنی داری وجود ندارد.نتیجه گیری: مطالعه نشان داد که CT اسکن در تشخیص ضایعات فضاگیر مغزی ارزش تشخیص بالایی دارد و در 68 درصد موارد تطابق تشخیصی آن با نتایج پاتولوژی وجود دارد.

زمینه و هدف: این تحقیق به منظور بررسی تاثیر مصرف چای در رشد موش های آزمایشگاهی انجام گرفت.روش بررسی: در یک آزمایش کنترل شده تعداد 10 موش انتخاب و به دو گروه تقسیم شدند و به مدت 38 روز تحت مطالعه قرار گرفتند. ابتدا در طول 30 روز، هر دو گروه تحت رژیم یکسانی بودند. سپس در مدت 8 روز دوره مداخله چای جایگزین آب مصرفی موش های گروه تجربی شد. میزان غذای مصرفی میزان رشد و نسبت کفایت غذایی (FER) هر موش محاسبه شد. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS و آزمون های تی مزدوج و تی مستقل انجام شد.یافته ها: میانگین نسبت کفایت غذایی در موش های گروه تجربی در طول 9 روز قبل از مداخله 0.022 ± 0.262 بود که این مقدار پس از دوره مداخله به 0.047± 0.176کاهش یافته و اختلاف مشاهده شده (0.025>P) معنی دار است. میانگین نسبت کفایت غذا در موش های گروه کنترل در طول 9 روز قبل از مداخله 0.068± 0.238 بود که این مقدار پس از دوره مداخله به 0.036±0.184کاهش یافته و این اختلاف معنی دار نمی باشد. بنابراین کاهش وزن در گروه تجربی  که چای مصرف می کردند، مشاهده شد. اختلاف افزایش وزن در دو دوره 9 روز قبل از مداخله و بعد از مداخله در موش های گروه تجربی (0.01>P) بیش از گروه کنترل (0.02>P) می باشد که این امر بیانگر کاهش وزن در گروه تجربی  می باشد.نتیجه گیری: یافته های این تحقیق خاصیت ضد تغذیه ای پلی فنل های چای را در ارتباط با رشد موش های آزمایشگاهی نشان می دهد که احتمالا ناشی از کاهش قابلیت هضم و عدم قابلیت جذب مواد غذایی به دلیل عدم دسترسی ماده مغذی برای جذب و یا مهار یک آنزیم اختصاصی در متابولیسم مواد مغذی است.

زمینه و هدف: درد زایمان یکی از زیباترین پدیده های خلقت است که باعث اضطراب در مادر می گردد و طبق بررسی های انجام شده یکی از علل عمده سزارین های الکتیو، ترس از زایمان می باشد. استفاده از روش های بی دردی مانند انتونوکس در زایشگاه ها متداول گشته است. لذا تحقیق حاضر برای پاسخگویی صحیح به بیماران درخصوص عوارض احتمالی و میزان کاهش درد در زمان استفاده از این روش انجام گرفته است.روش بررسی: برای تعیین تاثیر انتونوکس بر درد زایمان تعداد 35 زن باردار 35-16 ساله (گراوید 7-1) با حاملگی تک قلو بدون عارضه در فاز فعال زایمانی (دیلاتاسیون 5 سانتی متر و یا بیشتر) به صورت در دسترس نمونه گیری شدند. سپس میانگین نمره درد (سه انقباض) به کمک مقیاس دیداری درد در دو نوبت قبل از شروع انتونوکس و بعد از استنشاق نیترواکساید تعیین گردد.یافته ها: آپگار نوزاد دقیقه اول و پنجم به ترتیب 0.7± 8.32 و 0.7± 9.92 گزارش گردید و در هیچ یک از واحدهای مورد پژوهش آتونی رخ نداد. با مصرف اکسید نیترو میانگین نمره درد از 0.7± 8.4 به 1.01± 7.1 کاهش یافت. با توجه به کاهش درد به میزان حداقل 1.3، 60 درصد بیماران از بی دردی خود اظهار رضایت ضعیف نمودند و تنها 8.4 درصد واحدهای مورد پژوهش رضایت کامل خود را اعلام نمودند.نتیجه گیری: به نظر می رسد باید کادر زمانی انتظارات واقع بینانه ای برای مادر فراهم نماید و بهتر است از واژه تسکین درد به جای بی دردی استفاده گردد.

زمینه و هدف: با وجود تداخلات بین دیابت و دوره باروری و نیز قاعدگی در زنان مطالعاتی که افراد دیابتی و غیر دیابتی را در رابطه با این خصوصیات مقایسه نموده باشد. بسیار اندک است. در مطالعه حاضر مشخصات دوره های قاعدگی و دوران باروری در دو گروه افراد یائسه دیابتیک و غیر دیابتیک بررسی می شوند.روش بررسی: در سال 1379 به روش نمونه گیری خوشه ای از مناطق 9 گانه مراکز بهداشتی - درمانی شهری و از طریق مراجعه مستقیم به درب منازل، مطالعه ای به صورت گذشته نگر در جمعیت زنان بالای 40 سال که ساکن شهر بیرجند بوده و از آخرین قاعدگی  آنها حداقل یک سال گذشته بود، انجام شد. تشخیص دیابت بر مبنای شرح حال و وجود دیابت آشکار بود. اطلاعات در پرسشنامه ثبت شد. از آزمون های تی و مجذور کای برای تجزیه و تحلیل آماری استفاده شد.یافته ها: از مجموع 807 پرسشنامه کامل شده متوسط سن افراد 8.4± 58.91 سال تعداد 98 نفر (12 درصد) دیابتی و 709 نفر (88 درصد) غیر دیابتی بودند متوسط سن یائسگی در کل جمعیت 5.31 ± 47.19 سال در زنان دیابتی 5.53 ± 48.5 سال و در زنان غیر دیابتی 5.27±47 سال بود. شاخص توده بدنی در زنان دیابتی 2.4 ± 25.5 و در زنان غیر دیابتی 4.37 ± 24.41 کیلوگرم بر متر مربع بود که تفاوت بین آنها از نظر آماری معنی دار بود. سایر خصوصیات از جمله تعداد سقط، طول دوره قاعدگی ها ، مدت خونریزی در هر قاعدگی و تعداد باروری ها در دو گروه تفاوت معنی داری نشان نداد.نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که زنان دیابتی دارای سن یائسگی بالاتر از زنان غیر دیابتی بوده و این تفاوت بر اساس تفاوت های باروری و قاعدگی قابل توضیح نمی باشد و ممکن است به شاخص توده بدنی بالاتر در این گروه مربوط باشد.

زمینه و هدف: تغییرات هورمونی، گر گرفتگی و بحران های حین یائسگی از عوامل موثر بر سلامت روان زنان یائسه بوده و می تواند فرد را مستعد افسردگی سازد. هورمون درمانی جایگزینی جهت درمان علایم یائسگی استفاده می شود ولی تاثیر آن بر افسردگی زنان یائسه مورد سوال است. از این رو پژوهشی با هدف تعیین تاثیر هورمون درمانی جایگزینی بر افسردگی زنان یائسه انجام گرفت.روش بررسی: در این مطالعه نیمه تجربی 40 زن یائسه مراجعه کننده به کلینیک های یائسگی و زنان شهر مشهد که سابقه هورمون درمانی و بیماری روانی در زمان حال و گذشته و کنتراندیکاسیون جهت هورمون درمانی نداشتند، انتخاب و بر حسب تمایل در دو گروه قرار گرفتند. پس ازارزیابی افسردگی اولیه، گروه هورمون درمانی 625 هزار میلی گرم استروژن کونژوگه و 2.5 میلی گرم مدروکسی پروژسترون استات روزانه و به مدت 6 هفته دریافت کرده و گروه کنترل هیچ هورمونی دریافت نمی کردند. جهت گردآوری داده ها از فرم انتخاب نمونه  مشخصات دموگرافیک، آزمون افسردگی یک مقیاس سندرم پیش از قاعدگی، مقیاس حمایت اجتماعی کاسدی، عزت نفس آیزنگ، نگرش نسبت به هورمون درمانی و یائسگی استفاده گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های مستقل تی مزدوج و آنالیز واریانس دو طرفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین نمره افسردگی ابتدای مطالعه در دو گروه هورمون درمانی و کنترل به ترتیب 7.5 ± 20.25 و 8.4 ± 21.85 و در انتهای مطالعه 7.6 ± 15.15 و 8.7 ± 17.0بود که مقایسه میانگین نمره افسردگی ابتدا و انتهای مطالعه در هر دو گروه اختلاف معنی دار داشت (0.05>P) اما مقایسه میانگین تفاوت نمره افسردگی ابتدا و انتهای مطالعه در دو گروه هورمون درمانی و کنترل اختلاف معنی دار نداشت.نتیجه گیری: مصرف و عدم مصرف هورمون درمانی جایگزینی اثری بر میزان افسردگی زنان یائسه ندارد. لذا پیشنهاد می گردد مطالعات درسطح وسیع تر، با روش های هورمونی متفاوت و طول مدت بیشتر مدنظر قرار گیرد.

زمینه و هدف: کم وزنی کودکان با مرگ و میر آنها و عوارض دراز مدتی چون رتینوپاتی، کوری، اختلالات مغزی، نارسایی ریه، کندی رشد و ... همراه می باشد. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط برخی عوامل مرتبط با تولد کودکان کم وزن در روستاهای شهرستان نیشابور در سال 1383 انجام شد.روش بررسی: این پژوهش توصیفی تحلیلی بر روی کل جامعه پژوهش صورت گرفت که شامل 90 مورد تولدهای با وزن کمتر از 2500 گرم و 90 کودک با وزن طبیعی بعنوان گروه شاهد بودند. هدف بررسی تاثیر سن، قد، وزن گیری، وجود فشارخون، کم خونی، عفونت ادراری، تحصیلات مادران و فاصله بین موالید، سابقه تولد کودک کم وزن، تعداد فرزندان قبل از کودک کم وزن، دفعات مراقبت در طول بارداری، زمان زایمان، جنس نوزاد، چند قلویی در زایمان با کودک کم وزن و خونریزی در طول بارداری بر وزن کودک در هنگام تولد بود. اطلاعات مورد نیاز براساس مندرجات موجود در پرونده خانوار خانه های بهداشت جمع آوری شده و با نرم افزار SPSS مورد بررسی و تجزیه تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین سنی مادران گروه شاهد و مورد، 25 سال می باشد. میانگین وزن کودکان کم وزن 2117 گرم و کودکان با وزن طبیعی 3293 گرم بوده است. در حال حاضر، بیشتر این کودکان در گروه مورد بین صدک 25-3 و در گروه شاهد، بین صدک 50-25 در حال رشد می باشند. نتیجه گیری: بین گروه مورد و گروه شاهد از جنبه متغیرهای وزن کودکان در هنگام تولد، تعداد فرزندان متولد شده قبل از کودک مورد بررسی، جنسیت و موارد چند قلویی در هنگام تولد رابطه معنی داری را نشان داد (0.05>P ).

زمینه و هدف: طیف بالینی بیماری سل بسیار متغیر است. لذا بیماری سل خود را به هر شکل می تواند نشان دهد. در کشور ما که این بیماری شیوع نسبتا زیادی دارد. در بسیاری از موارد جز تشخیص افتراقی بسیار از بیماری ها خواهد بود. درگیری پستان یکی از محل های نادر درگیری خارج ریوی است. این بیماری ممکن است اولیه یا ثانویه باشد.روش بررسی: خانمی 42 ساله مبتلا به سل اولیه پستان است که با درد و تورم در پستان سمت راست از حدود یک ماه قبل مراجعه نموده و تحت درمان آبسه پستان بصورت آنتی بیوتیک خوراکی و تخلیه آبسه قرار گرفته اما بهبودی نداشته است.یافته ها: در موقع مراجعه بیمار دچار قرمزی و ترشح از کناره میانی پستان بود. آزمایشات پاراکلینیک و رادیوگرافی ریه طبیعی بود. در بیوپسی جراحی از پستان گرانولوم های متعدد دیده شد و با تشخیص سل تحت درمان قرار گرفت و پس از 6 ماه درمان ضد سل بهبودی کامل حاصل شد.نتیجه گیری: سل پستان یک درگیری نادر است و مهم ترین تشخیص افتراقی آن، سرطان پستان می باشد. آزمایشات پاتولوژی جهت تشخیص لازم است. درمان ضد سل گاهی همراه با جراحی جهت درمان لازم است.