قارچ کش های ادی فنفوس (با نام تجاری هینوزان) و پروپیکونازول (با نام تجاری تیلت) در شالیزارهای شمال کشور مصرف گسترده ای دارند. جلبک سلناستروم کاپریکورنوتوم و زئوپلانکتون دافنیاماگنا دو ارگانیزم شاخص آب های شیرین برای مطالعات اکوتوکسیکولوژی هستند. اثرات مضر قارچ کش های مذکور بر ارگانیسم های فوق در شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت.غلظت های مختلف دو قارچ کش برای تعیین سمیت حاد آن ها به محیط سلناستروم کاپریکورنوتوم افزوده شد. در طی یک دوره شش روزه رشد بر اساس کدورت سنجی تعیین و هنگامی که کاهش رشد برابر پنجاه درصد شاهد بود، مقادیر EC50 ادی فنفوس و پروپیکونازول به ترتیب 1040 و 1856 میکروگرم در لیتر اندازه گیری شد و مقادیر EC50 ادی فنفوس و پروپیکونازول برای دافنیاماگنا به ترتیب 1.5 و 9 میلی گرم در لیتر محاسبه شد.اثر سموم با غلظت های 1/4EC50، 1/2EC50، 3/4EC50 و EC50 برای نرخ فیلتر کردن و بلعیدن دافنیاماگنا در هنگام تغذیه از جلبک سندسموس ابلیکوس در طی دوره های پنج ساعته مطالعه گردید. مقادیر EC50 ادی فنفوس برای نرخ فیلتر کردن و بلعیدن به ترتیب 572 و 608 میکروگرم در لیتر و برای پروپیکونازول 3853 و 4837 میکروگرم در لیتر اندازه گیری شد.نتایج این بررسی ها مشخص نمود که سموم ادی فنفوس و پروپیکونازول برای سلناستروم کاپریکورنوتوم و دافنیاماگنا خیلی سمی هستند. سمیت ادی فنفوس بر این دو موجود زنده بیشتر از سمیت پروپیکونازول می باشد.