مجله ایرانی پلیمر
سال:1383 | دوره:13 | شماره:4 (پیاپی 52) |تعداد مقالات:10

تعداد الاسترمراتیلن / پروپیلن / دی ان (EPDM) در مجاورت سیستمهای کاتالیزوری همگن و انادیم اکسی کلرید و ایندنیل - Etlnd2ZrCl2 -rac متیل آلومینیو کسید تهیه شد تا فعالیت این کاتالیزورها در فرایند پلیمر شدن سه مونومر و تاثیر آنها بر توزیع جرم مولکولی و ریز ساختار محصولات نهایی مقایسه شود. 5- اتیلیدن -2- نوربورنن ( با نام EBN) به عنوان مونومر سوم مورد استفاده قرار گرفت. ترپلیمر تهیه شده با کاتالیزور بر پایه و انادیم نسبت به زیر کنیم دارای وزن مولکولی بیشتر و ساختار اتفاقی تر است. در صورتی که محصولات حاصل از کاتالیزور زیر کنیم دارای توزیع جرم مولکولی باریکتر است. کاهش فعالیت کاتالیزور در مجاورت دی ان مزدوج نشده بمراتب بیش از مقداری بود که صرفا از طریق پارامترهای سینتیکی برآورد شد.

در این پژوهش خواص و رفتار دو نخ پلی آمید 6 با رشته های با سطح مقطع دایره ای و مثلثی شکل که با روش تاب مجازی بافت شده اند بررسی شده است. نخهای پلی آمید 6 با بافت تاب مجازی برای تولید انواع جوراب شلواری مورد استفاده قرار می گیرند. نخ های یاد شده با واحدهای تاب دهنده (دوکهای ) سوزنی و دیسک در دو دمای 145 و 165 درجه سانتیگراد بافت شدند. نتایج نشان می دهد که برای نخهای دیسکی، نسبت تنش بعد از واحد تاب دهنده به قبل از آن( T1 / T2 ) تقریبا تحت تاثیر افزایش دما قرار نمی گیرند. شکل سطح مقطع رشته ها نیز اثر محسوسی بر نسبت تنش نشان نداده است. براساس نتایج به دست آمده خاصیت فنری یا قابلیت کشش نخ های بافت شده از نوع مثلثی، کمتر از نوع دایره ای است. این کاهش در خاصیت فنری می تواند ضریب شکلی بالاتر برای رشته های مثلثی در مقایسه با دایره ای مربوط شود که افزایش سختی خمشی و پیچشی را به همراه دارد.

در این مقاله مکانیسم ایجاد استحکام در اثر تماس یابر همکنش بین نخها در پارچه های بافته بررسی و نشان داده شده است که بیرون کشیدن نخ از درون پارچه روشی موثر جهت مطالعه و بررسی دقیق بعضی از خواص مکانیکی پارچه است. ماهیت نیروی اصطکاک داخلی بین نخ ها در پارچه بطور عمده به برهم کنش بین نخهای تار و پود در محل تماس یا تقاطع آنها مربوط می شود. از آنجا که آبکافت آنزیمی، بطور عمده الیاف سطح و پرزها را در حین فرایند در اثر عملیات مکانیکی اعمال شده حین زیست پرداخت از پارچه جدا می کند در این تحقیق نشان داده شده است که عملیات تکمیلی مخصوصا زیست پرداخت باعث می شود که بر همکنش نخها در پارچه اساسا در محل تقاطع تارها و پودها متمرکز شود. همچنین مشاهده شده است که همبستگی بین نیروهای بیرون کشیدن استاتیکی و دینامیکی مکانیسم ایجاد شدت در اثر برهمگنش متقابل نخها در درون پارچه و بعضی از خواص مکانیکی پارچه ( مانند پسماند برشی و پسماند خمشی پارچه) در اثر عملیات زیست پرداخت بهبود می یابد.

برای رنگبری خمیرهای کاه برنج حاصل از پخت با حلالهای آلی از کلر (C)، سدیم هیپوکلریت (H)، استخراج واسطه قلیایی (E) و هیدروزن پروکسید (P) و سدیم هیپوکلریت (H) با مراحل CEHEP و HEP استفاده شد و آثار این مراحل بر خواص اپتیک (درجه روشنی و ماتی) و خواص مکانیکی (شاخص پارگی، شاخص ترکیدگی و طول پارگی) بررسی شد. با وجود اینکه خواص مکانیکی بطور مشخصی کاهش یافت، اما درجه روشنی افزایش پیدا کرد، بطوری که کاغذ حاصله برای چاپ و تحریر مناسب بود. روش CEHEP نسبت به روش HEP افزایش بیشتری در درجه روشنی و کاهش بیشتری در خواص مکانیکی به همراه دارد. برای تولید خمیر (لیگنین زدایی) از کاه برنج خمیر سازی با حلال آلی به همراه کاتالیزور سود در یک فرایند ناپیوسته در دما و فشار زیاد استفاده شد. خمیر سازی کاتالیزوری از کاه برنج در مخلوطهایی از اتانول - آب ( به نسبت وزنی 50 و 65 درصد) در زمانهای متفاوت پخت (150 و 180 دقیقه) انجام گرفت.

پلیمرهای محلول در آب به مقدار زیادی در مناطق مختلف صنعتی به کار می روند. فعالیت سطح در بعضی کاربردهای صنعتی از اهمیت زیادی برخوردار است. در این مطالعه، یک ماده فعال سطحی به وسیله بر هم کنش پلی آکریلیک اسید (PAA) با پروپیلین اکسید (PO) سنتز شد. اسید پلی آکریلیک اسید به وسیله پلیمر شدن رادیکالی آکریلیک اسید (AA) در تولوئن در اتمسفر نیتروژن سنتز شد. واکنش اکسی پروپیل دار کردن PAA برای غلظتهای مختلف واکنش دهنده های اولیه و مقادیر متفاوت دما به منظور بررسی سینتیک واکنش پروپیل دار شدن تکرار شد. مکانیسم احتمالی مشخصه "تعاونی" واکنش اکسی پروپیل دار کردن گروههای کربوکسیلیک PAA براساس اطلاعات تجربی به دست آمده پیشنهاد شد. ترکیب حاصل از واکنش به وسیله چند روش فیزیکی شیمیایی مشخص شد.

در این بررسی مونومرهای متاکریلات و اتیلن گلیکول دی متاکریلات با روش کوپلیمر شدن رادیکال آزاد شبکه ای (ایجاد پیوندهای عرضی) و با استفاده از آغازگر دو عاملی (گرمایی - نوری) 4،4- آزو - بیس - (4- سیانوپنتانوییل) بیس بنزویین در تولوئن تبدیل به پلیمر شده است. غلظت مونومرها 3.5 مولار و گرمای آزمایش به ترتیب 60 و 27 درجه سانتیگراد برای گروههای آزو و بنزویین متعلق به آغازگر انتخاب شده است. درصد تبیدل مونومر به پلیمر، میزان گروههای وینیلی آویزان و جرم مولکولی پلیمرها قبل از نقطه ژل به صورت تابعی از زمان واکنش تا شروع ماکروژل شدن در مجاورت آغازگر دو عاملی (گرمایی - نوری) اندازه گیری و معلوم شد که تقریبا 97 درصد از گروههای وینیلی آویزان به وسیله واکنشهای حلقوی شدن مورد استفاده قرار گرفته و نسبت این واحدها در حلقه ها از غلظت مونومر مستقل است. به دلیل انجام واکنشهای حلقوی شدن نزدیک شدن مراکز رادیکالی و گروههای وینیلی آویزان به مولکولهای پلیمری دیگر به اندازه قابل ملاحظه ای کاهش یافته و در نتیجه هم واکنشهای پایانی و هم واکنشهای شبکه ای (ایجاد پیوند های عرضی) به وسیله نفوذ قطعه ای رادیکالهای پلیمری تحت کنترل بوده است. همچنین، نتایج سینتیکی نشان می دهد که واکنش پذیری گروههای وینیلی آویزان برای واکنشهای بین مولکولی نسبت به گروههای وینیلی به شکل مونومریک تا دو برابر کاهش یافته است. این کاهش چشمگیر در واکنش پذیری گروههای وینیلی آویزان می تواند علت اصلی تاخیر نقطه ژل باشد. درست بر عکس نظریه ژلها همراه با پیشرفت پلیمر شدن منحنی های توزیع اندازه این پلیمرها قبل از رسیدن به نقطه ژل به جای تک مدلی به دو مدلی تغییر یافته است. این نتایج تجربی نشان می دهد که مکانیسم ژل شدن نوع انعقادی ذرات ابتدایی به هم فشرده درست بوده و این گونه پلیمرها قبل از ژل شدن پلی دیسپرس هستند. در واقع، رفتار سینتیکی سیستمهای ژل پلیمرMMA-EGDM به وسیله آغازگر دو عاملی مشابه نتایج بدست آمده با استفاده از آغازگرهای گرمایی و نوری است.

N - پاراآنیسیل مالیمید (NPAMI) به وسیله متیل متاکریلات (MMA) کوپلیمر شد، تا کوپلی مالیمید - آکریلات پلی ( MMA-NPAMI) حاصل شود. اثر آغازگرهای مختلف رادیکالی آزاد: آزوبیس ایزوبوتیرونیتریل(AIBN)، بنزوییل پروکسید و هیدروژن پروکسید و حلالهای مختلف پارا دیوکسان (DOX) تتراهیدروفوران (THF) سیکلوهگزانون (CHN)، دی متیل فرمامید (DMF) و اتیل استات (EA) به منظور دستیابی به مناسب ترین سیستم، آغازگر - حلال بررسی شد. با بکار بردن نسبت هم مولار MMA, NPAMI و آکریلیک اسید (AA) یا متاکریلیک اسید (MAA) و بکار بردن سیستم DOX/AIBN دو ترپلیمر پلی (NPAMI - MMA-MAA) و پلی (NPAMI - MMA-AA) سنتز شد. برای تعیین خواص این پلیمرها اندازه گیری چگالی، آزمایش حل پذیری، تجزیه عنصری و روشهای طیف سنجی HNMR,IR و CNMR بکار برده شد. رفتار گرمایی به کمک فنون TGA و DSC مطالعه شد.

پلی (آمید - ایمید - اوره) آروماتیک جدید با پایداری گرمایی زیاد و گرانروی ذاتی بالا از بیس (4- تری ملیتیمید و فنیل) اوره جدید (I) و دی آمین های آروماتیک سنتز شد. بیس (4- تری ملیتیمید و فنیل) اوره (I) به سادگی از واکنش تراکمی بیس (4- آمینو فنیل) اوره با تری ملیتیک انیدرید تهیه شد. بیس (4- تری ملیتیمید و فنیل) اوره (I) به وسیله واکنش مستقیم پلیمر شدن تراکمی با بکار بردن تری فنیل فسفیت در N- متیل - 2- پیرولیدون (NMP) / محلول پیریدین شامل کلیسم کلرید تهیه شد. پلی (آمید - ایمید - اوره) به دست آمده دارای پایداری گرمایی بالاست. دمای تجزیه در افت وزنی 10 درصد پلیمرها در جو نیتروژن بیش از 515 درجه سانتیگراد بود و بهره زغال شدن غیر هوازی 45 تا 65 درصد در دمای 800 درجه سانتیگراد است. تقریبا همه پلی (آمید - ایمید - اوره ها) دمای انتقال شیشه ای بالای 205 درجه سانتیگراد را به وسیله اندازه گیری گرماسنج پویشی تفاضلی (DSC) نشان می دهد. این پلیمرها به آسانی در حلالهای آلی مختلف حل می شوند و به شکل فیلمهای شفاف، چرم مانند و انعطاف پذیر قالب گیری می شوند.

با استفاده از رئومتر مویین با رانش گشتاور تورم کشسان (تورم محصول اکسترودشدن یا توم حدیده) و لغزندگی روی جداره آج تایر برای جریان آمیزه لاستیک از حدیده مویین و اثر شرایط فرایند بررسی شد. برای این هدف حدیده های مویین با طول ثابت و شعاعهای مختلف از جنس فولاد زنگ نزن (316 SKP) ساخته شد. رفتار تنش برشی و سرعت برش برای جریان یابی آمیزه درون حدیده مویین با فرض تصحیات بکلی (Bagley) و رابینوویچ (Rebinowitsch) و با محاسبه ضریب لغزش (β) معین شد. همچنین وابستگی ضریب لغزش روی جداره (β) به تنش برشی جداره در دماهای مختلف (120، 100 و 80 درجه سانتیگراد) محاسبه شد. نتایج نشان می دهد که اب افزایش تنش برشی روی جداره و کاهش دما به طور خطی افزایش می یابد. در ادامه با استفاده ازβ در شرایط مختلف پارامترهای رئولوژیکی تصحیح شده در دماها و شعاعهای حدیده مویین مختلف محاسبه و منحنی جریان ترسیم شد. همچنین نشان داده شد که تورم کشسانی با نسبت طول به قطر حدیده مویین ارتباط دارد و با کاهش قطر حدیده افزایش می یابد که علت آن افزایش تغییر شکل در اثر کشیدگی در ورودی حدیده است. البته تورم کشسان با افزایش دما کاهش می یابد.

کوپلی استرهای گرماگرا شامل یک واحد ایزوفتالات و 4،4 بیس (ω-هیدروکسی آلکیل اکسی) بی فنیل های مزوژنی با تعداد واحدهای متیلن مختلف به وسیله پلیمر شدن مذاب سنتز شده اند. اثر ساختار مونومر و ترکیب بندی کوپلیمر روی بلورینگی در کوپلیمرهای تهیه شده از ایزو فتالویل کلرید، ترفتالویل کلرید و 4،4 بیس (ω-هیدروکسی آلکیل اکسی) بی فنیل مزوژونی ( 6 و n= 4) مطالعه شد و با جور پلیمرهای مشابه مقایسه شد. یافته های ما نشان می دهد که مقدار زیادی ترفتالیک اسید که بستگی به نوع جداگر دارد آثار نامطلوب روی بلورینگی مایع دارد. تمام آمیزه های به دست آمده به وسیله روشهای طیف نمایی متداول شناسایی شدند.