وابستگی اقتصاد ایران به درآمد نفت و فرآورده های نفتی یکی از مشکلات اساسی است که همواره در برنامه های توسعه کشور برای رهایی از آن، سیاست ها و راهکارهای مختلفی در نظر گرفته شده است که توسعه صادرات غیر نفتی یکی از این موارد است. افزایش صادرات و توسعه آن همانند هر متغیر اقتصادی، تابع عوامل گوناگونی مانند میزان تولید، نرخ ارز، قیمت کالا، درآمد کشورهای وارد کننده و … می باشد. آنچه مسلم است بسته به نوع کالا و محصول، عوامل موثر بر صادرات، اثرگذاری متفاوتی خواهند داشت. آنچه در این میان مهم می باشد بررسی عوامل موثر بر صادرات و تعیین متغیرهای مهم و سپس سیاستگذاری مناسب براساس نتایج حاصله در جهت تحقق توسعه صادرات کالا و خدمات می باشد.در این میان زعفران نیز به عنوان یکی از اقلام مهم صادرات غیر نفتی کشور، تحت تاثیر عوامل گوناگون در طول زمان بوده است. نتایج حاصل از برآورد تابع عرضه صادرات زعفران نشان می دهد که تولید زعفران و نرخ ارز واقعی بر صادرات زعفران تاثیر مثبت و قیمت صادراتی زعفران و جنگ، اثر منفی داشته است. از سوی دیگر بررسی های آماری نشان می دهد که درآمد حاصل از صادرات زعفران طی دوره مورد بررسی ناپایدار بوده و دلیل ناپایداری، مربوط به تقاضای صادرات است نه عرضه صادرات.با توجه به نتایج به دست آمده به نظر می رسد که باید با توجه به مراحل فرآوری و بازاریابی، همراه با اتخاذ سیاست های ارزی و تجاری باثبات و موثر، بستری مناسب برای افزایش صادرات زعفران در بازارهای جهانی فراهم آورد.