علوم و تکنولوژی محیط زیست
سال:1396 | دوره:19 | شماره:3 (مسلسل 74) |تعداد مقالات:17

زمینه و هدف: این مقاله با هدف مطالعه برخی از خصوصیات فیزیکوشیمیایی آب رودخانه خرسان (بزرگ ترین سرشاخه عظیم رود کارون) از قبیل: درجه حرارت، اکسیژن محلول، مواد جامدمحلول، اکسیژن خواهی بیوشیمیایی، اکسیژن خواهی شیمیایی، فسفر کل، نیتروژن کل، هدایت الکتریکی، کلروفیلa، کدورت و بررسی روابط آماری بین پارامترهای مذکور تدوین گردیده است.روش بررسی: جهت انجام آزمایشات و تعیین پارامترها 12 مرحله نمونه برداری به صورت ماهیانه در 6 ایستگاه در طول مسیر رودخانه انجام گرفت. روش های نمونه برداری و انجام آزمایشات بر اساس استانداردهای جهانی بوده است. پس از تعیین پارامترهای مذکور، روند تغییرات کمی و کیفی آن در طول سال مورد بررسی و در نهایت تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون ضریب همبستگی پیرسون صورت گرفت.یافته ها: بیش ترین میزان درجه حرارت مربوط به ایستگاه شماره 1 در تیرماه 32.5 درجه سانتی گراد و کم ترین میزان آن در ایستگاه شماره 4 در بهمن ماه 9.2 درجه سانتی گراد و همچنین بیش ترین مقدارهدایت الکتریکی مربوط به ایستگاه شماره 2 در مرداد ماه672m mhos cm-1 و کم ترین میزان آن در ایستگاه شماره 1 در اسفند ماه 262m mhos cm-1 می باشد.بحث و نتیجه گیری: بر اساس جدول استاندارد کیفی آب رودخانه های کشور محدوده تغییرات مواد جامد محلول و اکسیژن محلول آب در حد بهینه می باشد. اما میزان اکسیژن خواهی بیوشیمیایی آب از حداکثر میزان مجاز برخوردار می باشد. بین برخی از پارامترها روابط آماری معنی داری در حد اطمینان P<0.05 یا P<0.01 وجود دارد.

زمینه و هدف: در کارخانه های سنگ بری مقادیر زیادی آب مصرف می شود و استفاده مجدد از آب در فرآیند امری ضروریست. این مطالعه با هدف بررسی کارایی سولفات آلومینیوم، کلرور فریک، پلی آلومینیوم کلراید، پلیمر و آهک در حذف کدورت، کل جامدات معلق و کل جامدات از پساب صنعت سنگ بری انجام شد.روش بررسی: این مطالعه در مقیاس آزمایشگاهی و با استفاده از دستگاه جارتست صورت پذیرفت. آزمایشات بر اساس غلظت های متغیر منعقدکننده (25، 50، 75، 100، 200 و 500 میلی گرم در لیتر) انجام گردید. مراحل اختلاط سریع، اختلاط آرام و سکون انجام شد و عواملی از قبیل کدورت، کل جامدات معلق، کل جامدات،pH و هدایت الکتریکی مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: کارایی منعقدکننده ها در حذف کدورت تقریبا یکسان بود. بالاترین میزان حذف کدورت مربوط به آهک (99.8%) و پایین ترین میزان حذف مربوط به سولفات آلومینیوم (86.4%) بود. آهک و پلی آلومینیوم کلراید راندمان بالایی در حذف کل جامدات معلق داشتند. بیشترین میزان حذف کل جامدات معلق مربوط به آهک (99.1%) و کمترین میزان حذف مربوط به کلرور فریک (57.3%) بود. راندمان آلوم و پلیمر در حذف کل جامدات بالاتر از سایر منعقد کننده ها بود. بیشترین میزان حذف کل جامدات مربوط به آلوم (82.5%) و پایین ترین میزان حذف مربوط به پلی آلومینیوم کلراید (70%) برآورد گردید. .بحث و نتیجه گیری: استفاده از مواد منعقدکننده می تواند موجب افزایش راندمان تصفیه و تسریع در بازگشت آب به چرخه گردد. آلوم و آهک در حذف کدورت، کل جامدات معلق و کل جامدات کارایی بالایی دارند و برای تصفیه پساب سنگ بری می توانند مورد استفاده قرار گیرند.

زمینه و هدف: یکی از مهم ترین رادیو نوکلئوییدهایی که براثر حوادث هسته ای در محیط زیست منتشر می شود سزیم-137 است. این فلز در لایه های بالایی خاک باقی مانده و با گذشت زمان به عمق های زیرین خاک نفوذ کرده و توسط ریشه گیاهان جذب می شود و به زنجیره غذایی انسان راه می یابد و روی آن تاثیر می گذارد. بنابراین پیش بینی مقدار سزیم جذبی در سبزیجاتی که ریشه خوراکی دارند، می تواند برای تامین سلامت انسان ها مفید باشد.روش بررسی: در این تحقیق با استفاده از مدل چندبخشی، پارامترهای انتقال و جذب سزیم 137 در اجزای مختلف سبزیجات ریشه ای به دست آمده است. برای محاسبه پارامترها از داده های اندازه گیری شده در سبزیجات بعد از حادثه فوکوشیما استفاده شده است. ورودی مدل چند بخشی، داده های به دست آمده از تجمع سزیم در سطح خاک و مقدار سزیم در اجزای مختلف گیاه به خصوص ریشه آن است.یافته ها: نتایج به دست آمده نشان می دهد از مدل سازی سبزیجات مختلف ریشه ای با استفاده از مدل چند بخشی و اطلاعات حاصل از داده های فوکوشیما، مقدار ضرایب انتقال در ریشه برای هویج و شلغم به ترتیب 0.039 و 0.031 برای ریشه و خاک بدست آمده که با مقادیر عملی اندازه گیری شده برای خاک لومی کشاورزی که 0.037 است، مطابقت دارد.بحث و نتیجه گیری: ضرایب انتقال محاسبه شده با مقادیر توصیه شده دراستاندارد کمیته بین المللی حفاظت در برابر اشعه مطابقت دارد و نتایج به دست آمده می تواند برای پیش بینی آلودگی پرتوزایی در صورت رخداد حادثه هسته ای استفاده شود.

زمینه و هدف: نیتروژن آمونیاکی یکی از مهم ترین آلاینده های محیط زیستی محسوب می شود که میزان آن در پساب صنایع پتروشیمی خصوصا واحدهای تولیدکننده آمونیاک و اوره بالا می باشد. در این مطالعه از روش بیولوژیکی با استفاده از کنسرسیوم باکتری های بومی جداسازی شده از صنعت پتروشیمی برای حذف آمونیاک و نیترات استفاده شده است.روش بررسی: مطالعه به صورت ناپیوسته انجام شده و اثر غلظت اولیه،pH و زمان ماند مورد بررسی قرار گرفته است. غلظت اولیه باکتری های نیتریفایر و دنیتریفایر 108×3CFU/ml در نظر گرفته شده است. میزان غلظت اولیه آمونیاک و نیترات 200-50 میلی گرم بر لیتر و زمان ماند 168-3 ساعت،pH های 5، 6، 7، 8 و 9 مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد که باکتری­های بومی جداسازی شده از پساب پتروشیمی کرمانشاه با جمعیت میکروبیCFU/ml 3×108 در pH8، قادر به حذف آمونیاک و نیترات با راندمان 99.5 درصد با غلظت اولیه تا 200 میلی گرم بر لیتر با زمان تماس 4 روز برای باکتری های نیتریفایر و 6 روز برای باکتری های دنیتریفایر بوده است.بحث و نتیجه گیری: باکتری های بومی جداسازی شده توانایی بالایی جهت فرآیندهای نیتریفیکاسیون و دنیتریفیکاسیون داشته، لذا با استفاده از باکتری های بومی جداسازی شده می­توان آمونیاک موجود در پساب تولیدی را با راندمان بالا حذف نمود و نیازهای استاندارد محیط زیستی مربوط به تخلیه پساب به محیط را فراهم نمود.

زمینه وهدف: پراکندگی کاربری های متنوع شهری و شدت فشردگی آن ها درسطح و ارتفاع (تراکم) تعیین کننده چگونگی تامین نیازهای شهروندان است، چرا که برای استفاده از امکانات شهر ناگزیرند به قصد این کاربری ها حرکت نمایند. مترو و بی آرتی دو سیستم حمل ونقل عمومی انبوه بر با کم ترین تداخل ترافیکی هستند که وظیفه انتقال شهروندان به این نقاط را بر عهده دارند و در عین حال اجرای زیرساخت های آن ها هزینه ای به مراتب بیش تر از سیستم های دیگر حمل ونقل به شهر تحمیل می نماید. ازآن جا که هرچه فشردگی کاربری ها در شهر بیش تر باشد، نیازبه سیستم حمل و نقل مؤثرتری احساس می شود و بالعکس هرچه سیستم حمل ونقل کاراتر باشد رشد سکونت و فعالیت پیرامون این سیستم بیش تر خواهد شد، لذا این دو مقوله باید به صورت هماهنگ مورد مطالعه، طراحی و اجرا قرار گیرند.روش بررسی: برای شناسایی دقیق تر رابطه موجود بین سیستم حمل ونقل عمومی (مترو و بی آرتی) وتراکم کاربری های مختلف مطالعه موردی در محله تهرانپارس منطقه 8 تهران که هردوسیستم به آن خدمات می دهند، انجام شده وباتوجه به ماهیت مکانی آن ازسامانه اطلاعات مکانی و نرم افزارArc GIS در آن استفاده شده است. 153بلوک شهری واقع دراین محله به وسیله ابزار OLS درنرم افزار ARC GIS با سطح معناداری 0.05 مورد تحلیل آماری قرار گرفت.یافته ها: در تحلیل هر متغیر وابسته، اختلاف طی دوره اجرای سیستم و اختلاف بین بلوک های واجد و فاقد دسترسی به سیستم، روش مورد استفاده در این تحقیق است. (Diff-Diff)بحث و نتیجه گیری: نتیجه نهایی مطالعه افزایش میزان سالانه تراکم مسکونی، تعداد طبقات و تراکم جمعیت تحت تاثیر سیستم حمل ونقل مترو به ترتیب، 0.05 درصد، 0.072 طبقه و 0.001 نفر بر مترمربع و کاهش شاخص تعداد طبقات با میزان سالانه -0.05 طبقه درمحدوده نفوذ ایستگاه های بی آرتی را نشان می دهد.

زمینه و هدف: شهرها به عنوان عامل اصلی ایجادکننده ناپایداری در جهان به شمار می روند، در واقع با توجه به پیچیدگی ذاتی شهرها از لحاظ زیست محیطی، شناخت عوامل اصلی در جهت دست یابی به پایداری شهری ضروری به نظر می رسد. هدف تحقیق حاضر، ارزیابی شاخص های ناپایداری زیست محیطی کلان شهر اهواز با تاکید بر شاخص های آلودگی آب، آلودگی خاک و آلودگی صدا است.روش بررسی: تحقیق حاضر، از نوع کاربردی و روش آن توصیفی- تحلیلی می باشد. در این راستا، پس از تبیین مفهوم پایداری شهری و ناپایداری شهری و شناخت معیارهای موردنظر، با توجه به اهداف مطالعه، فرآیند تبدیل معیارها به شاخص های کمی انجام شد و شاخص و زیرشاخص ها در چارچوب مدل وزنی AHP، اولویت بندی گردیدند. برای تحلیل مکانی- فضایی داده ها، از نرم افزار GIS استفاده شد و مهم ترین شاخص های تبیینی برای ارزیابی شاخص های ناپایداری زیست محیطی شهر اهواز، با تاکید بر شاخص آلودگی آب، آلودگی خاک و آلودگی صدا مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: یافته های تحقیق نشان داد که از لحاظ شاخص آلودگی آب، منطقه پنج با ضریب اثر 0.327 بالاترین ارزش وزنی را در میان مناطق شهری دارد و منطقه شش با وزن 0.033 کمتر از مناطق دیگر باعث آلودگی آب رودخانه کارون می شود. از لحاظ شاخص آلودگی خاک منطقه چهار با ضریب اثر 0.331 با بیشترین میزان آلودگی خاک روبرو است و منطقه هشت، با ضریب اثر 0.024 از آلودگی کمتری برخوردار می باشد. از لحاظ شاخص آلودگی صدا هم منطقه یک با ضریب اثر 0.336 بالاترین ارزش وزنی را در بین سایر مناطق دارد، از طرف دیگر منطقه هشت، با ضریب اثر 0.02 از آلودگی کمتری برخوردار است.بحث و نتیجه گیری: نتایج تحقیق نشان دادکه شهر اهواز بر اساس معیارهای مورد بررسی، در شرایط زیست محیطی ناپایداری قرار دارد و ساختار زیست محیطی کنونی شهر اهواز با معیارهای پایداری فاصله قابل توجهی دارد. در این راستا آگاهی از وضعیت پایداری زیست محیطی نواحی مختلف شهری و شناخت وضع موجود می تواند نقش مهمی در ارتقای مدیریت و برنامه ریزی و تخصیص بهینه منابع جهت بهبود رفاه ساکنین داشته باشد.

زمینه و هدف: آشکارسازی تغییرات پوشش اراضی، از جمله ابزارهای موثر برای مدیریت منابع طبیعی و ارزیابی تغییرات اکوسیستم به شمار می­آید. هدف از انجام این پژوهش، پایش تغییرات پوشش اراضی با استفاده از تصاویر دورسنجی و GIS در حوزه آب خیز کفتاره استان اردبیل می باشد.روش بررسی: در این تحقیق، تصاویر ماهواره­ای لندست 5 سنجنده TM سال های 1366 و 1377 و نیز لندست 8 سنجنده OLI TIRS سال 1393 مورد پردازش و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بدین منظور، بعد از انجام تصحیحات اتمسفریک و هندسی، طبقه بندی تصاویر به روش نظارت شده با الگوریتم حداکثر احتمال انجام پذیرفت. سپس، تصاویر هر سال در چهار طبقه کشت دیم، مرتع، کشت آبی، باغ و اراضی بایر طبقه بندی شد. از طرفی برای تفکیک بهتر اراضی مرتعی از بایر، از شاخص NDVI و برای تفکیک بهتر اراضی مرتعی از کشت دیم، از لایه شیب استفاده گردید.یافته ها: نتایج نشان داد که در طول دوره 1393-1366، 68.91 درصد از منطقه تغییری نداشته است و 1970.68 هکتار از اراضی مرتعی تخریب و به اراضی بایر، کشت دیم و کشت آبی و باغ تبدیل شده است. هم چنین اراضی کشت دیم به میزان 26 درصد (1808.20 هکتار)، کشت آبی و باغ به میزان 6.97 درصد (43.54 هکتار) و اراضی بایر به میزان 33.99 درصد (100.78 هکتار) نسبت به سطح اولیه خود در منطقه، توسعه یافته است.بحث و نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده از این پژوهش، استفاده از اطلاعات تکمیلی از جمله اطلاعات شیب و شاخص  NDVIمنطقه در کنار پردازش تصاویر ماهواره ای به روش نظارت شده برای تهیه نقشه های پوشش اراضی، موجب افزایش دقت طبقه بندی تصاویر می گردد.

زمینه و هدف: محیط زیست و ضرورت حفاظت و حمایت از آن دارای اهمیت ویژه ای است، لیکن بشر هنوز نتوانسته پیامدهای آسیب رساننده و مخرب خود را بر محیط زیست کنترل نماید. در این راستا مقوله حمل و نقل شهری با توجه به نقش پررنگ در چالش های محیط زیستی حایز اهمیت شایانی است که به عنوان یک نگرانی عمده در مدیریت محیط زیست شهری مطرح است.روش بررسی: این تحقیق در بردارنده طراحی وتوسعه یک مدل در محیط GIS با رویکرد معرفی مناطق قابل توسعه شهر اراک برای جانمایی بهینه کاربری های شهری با هدف افزایش کارآمدی حمل و نقل شهری و کاهش عوارض زیست­محیطی است. روش تحقیق با محوریت محاسبه و نقشه سازی مصرف سوخت، آلودکی هوا و صوت در شبکه حمل و نقل شهری و استقرار درست کاربری ها بوده است.یافته ها: نتایج بیان گر کارایی مدل طراحی شده جهت مکان گزینی مناسب شبکه حمل و نقل و کاربری­های شهری می باشد. نقشه های حاصل بیانگر استقرار نامناسب بخش زیادی از کاربری های شهری در شبکه حمل و نقل شهری می باشد که عوارض زیست محیطی فاجعه باری را در زمینه آلودگی و مصرف سوخت به همراه دارد. ارائه راهکارهای مناسب رفع این عوارض در بخش نتایج مورد بحث و آنالیز قرار گرفته است.بحث و نتیجه گیری: این تحقیق در بر دارنده یک رهیافت علمی درتهیه مدل­های توسعه حال و آتی کاربری ها در شبکه حمل و نقل شهری است که می­تواند در برنامه ریزی شهری در سطوح منطقه ای و کشوری مورد استفاده واقع شود.

زمینه و هدف: پسماندهای بیمارستانی جزء دومین پسماندهای خطرناک بعد از پسماندهای رادیو اکتیو هستند. مدیریت صحیح این پسماندها، منجر به دفع مقرون به صرفه پسماندهای بیمارستانی می شود که با محیط زیست نیز سازگار است. مطالعه حاضر به منظور بررسی کمیت پسماندهای تولیدی و همچنین عملکرد روش بی خطرسازی در بیمارستان های شهرستان ساری صورت گرفته است.روش بررسی: اطلاعات مورد نیاز از طریق مراجعه به مراکز تولید و نگهداری مواد زاید جمع آوری گشت و ارزیابی عملکرد دستگاه های بی خطرساز بر اساس پایش بیولوژیک برخی باکتری های شاخص در پسماندهای عفونی صورت پذیرفت.یافته ها: میانگین کل پسماندهای تولیدی در بیمارستان های ساری 3198 کیلوگرم در روز و سرانه تولید زباله به ازای هر تخت فعال در روز 2.49 کیلوگرم برآورد گشت. میانگین پسماندهای عادی، عفونی، برنده و پرتوزا به ازای هر تخت به ترتیب 1.56، 0.7، 0.22، 0.01 کیلوگرم در روز تعیین شد. میزان پسماند کل و عفونی در بیمارستان های خصوصی بسیار بیش تر از بیمارستان های دولتی و تامین اجتماعی است. نتایج نشان داد که 46% و 36% پسماندهای عفونی بیمارستان ها به ترتیب به روش زباله سوزی و بی خطرسازی امحاء می شوند. پایش بیولوژیکی نشان داد که عملکرد دستگاه های بی خطرساز بیمارستان ها اکثرا در حد قابل قبول با میانگین نابودی 80% میکروارگانیسم ها است.بحث و نتیجه گیری: تولید پسماند در اکثر بیمارستان های ما به خصوص بیمارستان های با مالکیت خصوصی در مقایسه با حد معمولی که سازمان بهداشت جهانی ارایه داده بسیار بالاتر است. نتایج نشان می دهد که بزرگی و کوچکی بیمارستان ها نقشی در میزان تولید پسماند به ازای هر تخت فعال نداشته و بلکه تا حد زیادی به نوع مالکیت و نحوه مدیریت آن مرتبط است

زمینه و هدف: یکی از انواع آلودگی های آلی آب، آلودگی های نفتی است. بیشترین ترکیب نفت را هیدروکربن ها تشکیل می دهند. نفتالین متقدم ترین هیدروکربن آروماتیک با دو حلقه بنزنی است که باعث کم خونی و آسیب به شبکیه چشم می شود و برای گیاهان و آبزیان نیز سمی است. در این مطالعه حذف این ترکیب از آب با نانولوله کربنی چند دیواره بررسی می شود.روش بررسی: این مطالعه تجربی به صورت ناپیوسته انجام شده که در آن تاثیر پارامترهای زمان ماند، غلظت نانو لوله کربنی چند دیواره و غلظت محلول و pH، در حذف نفتالین بررسی شده است. در طی مراحل مختلف تحقیق، غلظت نفتالین با دستگاه اسپکتروفتومتری در طول موج 254 نانومتر تعیین شد.یافته ها: حداکثر ظرفیت جذب سطحی نفتالین بر روی نانو تیوب های کربنی چند جداره 31.3 میلی گرم بر گرم در pH اسیدی (pH=3) بوده و زمان مناسب جهت دستیابی به حداکثر جذب نفتالین و حالت تعادل، 90 دقیقه می باشد. با افزایش مقدار جاذب از 0.2 به 0.3 گرم در لیتر، راندمان حذف برای محلول نفتالین با غلظت اولیه 10 میلی گرم در لیتر از 97 درصد به 99.99 درصد و با افزایش غلظت اولیه نفتالین از 3 به 10 میلی گرم در لیتر درpH=3 و زمان 90 دقیقه راندمان حذف از 73.33 درصد به 99.99 درصد افزایش می یابد. مکانیسم جذب از سنتیک جذب درجه اول (R2=0.96) تبعیت می کند.بحث و نتیجه گیری: به دلیل اندازه کوچک، سطح مقطع زیاد، شکل کریستالی و نظم شبکه ای منحصر به فرد و در نتیجه واکنش پذیری بسیار زیاد و عملکرد قابل توجه نانو تیوب های کربنی چند جداره به عنوان جاذب در حذف آلاینده های آلی از محلول های آب، این جاذب می تواند جهت حذف نفتالین از آب موثر باشد.

زمینه و هدف: تغییرات کاربری اراضی در اثر فعالیت­های انسانی یکی از موضوعات مهم در برنامه ریزی های منطقه­ای و توسعه ای می باشد. با توجه به مزیت ها و قابلیت هایی که داده­های ماهواره ای دارند، این تکنولوژی می تواند کمک شایانی به شناسایی و کشف این تغییرات نماید.روش بررسی: در این پژوهش تغییرات کاربری اراضی منطقه قائم شهر در یک دوره 15 ساله مورد ارزیابی قرار گرفت. برای انجام این پژوهش از تصاویر سال 1999 سنجنده ETM+ و 2014 سنجنده OLI ماهواره لندست استفاده شده و پس از انجام اقدامات مورد نیاز در مرحله پیش پردازش، با طبقه بندی نظارت شده نقشه آشکارسازی تغیرات تهیه شده است.یافته ها: در نهایت پنج نوع کاربری در منطقه شناسایی شد. ارزیابی نشان داد که صحت کلی و ضریب کاپای نقشه طبقه بندی شده ETM+ به ترتیب 98.4 و 0.97 درصد و OLI برابر 99.67 و 0.97 درصد می باشد. نتایج مشخص کردکه اراضی کشاورزی، جنگل و پهنه آبی به اراضی باغی و مسکونی تبدیل شده اند؛ به گونه ای که بر وسعت اراضی باغی طی 15 سال 27.26 درصد افزوده شده است، در مقابل از اراضی کشاورزی به میزان 45.32 درصد کاسته شده است. هم چنین وسعت اراضی جنگلی و پهنه آبی کاهش و وسعت مناطق مسکونی افزایش یافته است.بحث و نتیجه گیری: نتایج حاکی از آن است که به کارگیری تصاویر ماهواره ای برای تهیه نقشه های کاربری اراضی/ پوشش و تغییرات آن ها، جهت تسهیل در برنامه ریزی مدیریت منابع محیطی امری ضروری می باشند.

زمینه و هدف: شیرابه محل دفن زباله به علت تولید شیرابه، به عنوان یکی از منابع بالقوه آلودگی زمین و آب های سطحی شناخته شده است. علاوه بر این شیرابه محل دفن زباله ممکن است از طریق خاک باعث آلودگی جریان ها، نهرها و چاه ها شود. از این رو هدف از این مطالعه ارزیابی عملکرد راکتور آزمایشگاهی ABR در غلظت های مختلف COD و زمان ماند هیدرولیکی برای حذف COD می باشد.روش بررسی: در این پژوهش یک راکتور بافل دار بی هوازی برای تصفیه بیولوژیکی شیرابه زباله استفاده شد. راکتور بافل دار بی هوازی دارای طول 60 سانتی متر، عرض 10 سانتی متر و ارتفاع 10 سانتی متر از جنس پلکسی گلاس با حجم موثر 6 لیتر بود. راکتور بافل دار بی هوازی با لجن بی هوازی فاضلاب شهری از هاضم بی هوازی در واحد تصفیه فاضلاب در قائم شهر تلقیح شد. شیرابه محل دفن زباله مورد استفاده در این پژوهش از محل دفن زباله شهری کیاسر ساری جمع آوری گردید. آزمایش های مورد استفاده در این آزمایش شامل اکسیژن مورد نیاز شیمیایی (COD)، PH، مواد جامد معلق(ss) و قلیاییت بود.یافته ها: راکتور بافل دار بی هوازی دارای کارایی مناسبی برای حذف CODشیرابه محل دفن زباله است. هم چنین نتایج نشان می دهد که این راکتور توانایی قابل قبولی در کنترل PH و جداسازی میکروارگانیسم های اسیدساز از سایر میکروارگانیسم ها دارد. از طرفی نتایج نشان می دهد که در این راکتور، قلیاییت به عنوان یک بافر در سطح مناسبی حفظ می شود و برای کنترل آن نیاز به اضافه کردن ماده شیمیایی نمی باشد، ضمن این که در این راکتور مواد جامد معلق نیز به میزان قابل ملاحظه ای حذف می شوند.بحث و نتیجه گیری: نتایج بدست آمده نشان می دهد که بیشترین راندمان حذف COD (86%) در زمان ماند هیدرولیکی 2 روز بدست آمد جاییکه غلظت COD از 2700 میلی گرم بر لیتر به 380 میلی گرم بر لیتر کاهش یافت. علاوه بر این، عملکرد سیستم در زمان ماند کمتر کاهش می یابد. در غلظت 2700 میلی گرم بر لیتر در زمان ماند هیدرولیکی 12 ساعت غلظت COD 70% کاهش یافت.

زمینه و هدف: این مطالعه با هدف بررسی ارزیابی واکنش، یادگیری و رفتاری فراگیران از دوره آموزش و توانمند سازی کارکنانIT موسسه اعتباری ثامن به منظور طراحی دیتا سنتر سبز با هدف توسعه کاربرد انرژی های نو و فناوری­های سازگار با محیط زیست، در سال 1393 اجرا گردید. دیتا سنترهای سبز مرکزی برای ذخیره سازی، مدیریت و انتشار داده ها هستند که در زیرساخت های آن ها بالاترین کارآمدی به منظور به حداقل رسیدن هدر رفت انرژی و دستیابی به بیشترین بازدهی با کمترین تاثیرات محیط زیستی طراحی می شوند.روش بررسی: بر اساس رابطه کوکران 40 نفر از جامعه آماری 45 نفری انتخاب شدند. با توجه به انتخاب الگوی آموزشی کرک پاتریک، پرسش نامه های ارزیابی در رتبه واکنشی و رفتاری در پایان دوره در اختیار فراگیران قرار گرفت. جهت بررسی رتبه یادگیری، پرسش نامه سوالات یادگیری پیش از برگزاری دوره و هم چنین در انتهای دوره مجددا در اختیار فراگیران قرار گرفت. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها و تایید فرضیه ها از آمار توصیفی میانگین و فراوانی و آمار استنباطی (آزمون های K-S، Tوابسته و Tتک نمونه ای) در نرم افزار SPSS استفاده شد.یافته ها: بر اساس نتایج آزمون ها، فراگیران از مدرس، محتوا، امکانات و زمان بندی رضایت داشته و آموزش و توانمندسازی در سطوح واکنشی، یادگیری و رفتاری منجر به افزایش دانش و یادگیری آن ها نیز شده است.بحث و نتیجه گیری: پس از برگزاری دوره ، رتبه مهارت های شغلی، نظم و دقت در انجام وظایف، روحیه همکاری، رضایت شغلی، رفع مشکلات شغلی و به کارگیری آموخته ها در زمینه شغلی فراگیران افزایش یافته و از بعد رفتاری نیز نتایج مطلوبی برای بهبود طراحی دیتا سنتر سبز در پی داشته است.

دیوان بین المللی دادگستری و سایر مراجع قضایی و داوری بین المللی، نقش مهمی به ویژه از طریق صدور آراء و رویه های قضایی بین المللی در توسعه حقوق بین الملل عمومی از جمله حقوق بین الملل محیط زیست دارند، چراکه این آراء و رویه ها و نیز برخی از قضایای دیوان بین المللی دادگستری، در بردارنده اصول و قواعد حقوقی جدیدی هستند که می تواند به توسعه حقوق بین الملل محیط زیست، کمک شایانی نماید. با این حال، در کنار این ظرفیت های حقوقی، محدودیت ها و موانعی در این مسیر وجود دارد که سبب شده توسعه، تغییر و تحولات مثبت آن، به کندی صورت پذیرد. آراء و نظریات مشورتی صادره از محاکم بین المللی نشان می دهد که حاکمیت دولت ها همواره مانعی بر سر راه توسعه حقوق بین الملل محیط زیست بوده است. اما زمانی که این مراجع، در تصمیمات خود از رهیافت سنتی مبنی بر ارجحیت حاکمیت دولت ها خارج شدند، این چالش تبدیل به فرصتی برای حقوق بین الملل محیط زیست شده است. در واقع حرکت از حاکمیت مطلقه به سوی حاکمیتی مبتنی بر استفاده منطقی و معقولانه از سرزمین، فرصتی برای به رسمیت شناختن حقوق بین الملل محیط زیست محسوب می گردد. از سوی دیگر، مسأله حفاظت از محیط زیست اولین بار در قضایایی هم چون قضیه تریل اسملتر مطرح گشت و به تدریج در آراء و رویه های قضایی توسعه و تثبیت یافت. با توجه به اهمیت آراء و رویه های قضایی در توسعه حقوق بین الملل محیط زیست، با بررسی آراء و نظریات مشورتی و دستورات دیوان بین المللی دادگستری به چگونگی تاثیر این آراء و نظریات در توسعه حقوق بین الملل محیط زیست و نیز خلاء های حقوقی موجود و نهایتا ارایه راهکارهایی به منظور رفع این کاستی ها پرداخته شده است.

هدف این پژوهش بررسی اصل پنجاهم قانون اساسی و نحوه عملکرد سازماهای دولتی و غیر دولتی فعال در محیط زیست در تامین منویات قانون­گذاری اساسی در اصل مذکور است.این پژوهش از نوع توصیفی تحلیلی بوده و نگارنده از روش کتابخانه ای و تهیه فیش و مراجعه به قوانین و مقررات زیست محیطی اقدام به پژوهش می نماید.یافته ها نشان می دهد علی رغم اقدامات مفیدی که از سوی سازمان های صالح در حوزه مسایل محیط زیستی انجام گرفته لکن هنوز نیت قانون گذار اساسی در تدوین اصل پنجاهم به طور کامل محقق نشده است و علل ریشه ای این امر را می توان در بی انگیزگی، عدم تخصص، موازی کاری و اختلاط وظایف سازمان های عمومی با یکدیگر و عدم امکان دخالت سازمان های مردم نهاد در فعالیت های سازمان های عمومی به دلایل مختلف دانست.با تصویب قوانین محیط زیستی متناسب با مقتضیات روز، افزایش سطح آگاهی محیط زیستی شهروندان، جذب نیروهای متخصص و با انگیزه در سازمان های عمومی و تقویت وحمایت هر چه بیش تر از سازمان های مردم نهاد حامی محیط زیست به عنوان نهادهای ناظر بر سازمان های عمومی می توان محیط زیست کشور را از گزند تهدیدات محیط زیستی رها ساخت.